Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Weronika Szymczuk - Dąbkowska

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka akcyjna w Ł.

przeciwko J. K.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda (...) spółka akcyjna w Ł. na rzecz pozwanego J. K. kwotę 1.217 (jeden tysiąc dwieście siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 961/16

Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka akcyjna w Ł. złożył pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko J. K. o zapłatę kwoty 3.414,87 złotych wraz z odsetkami, wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu (karta2).

Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2016 roku sprawę przekazano do rozpoznania tutejszemu sądowi (karta 6).

W piśmie złożonym w trybie art. 505 ³⁷ k.p.c. powódka wniosła o zasądzenia od pozwanego wyżej wymienionej kwoty z odsetkami ustawowymi od dnia 2 czerwca 2016 roku. Powódka twierdziła, że zawarła z pozwanym umowy ubezpieczenia a pozwany miał obowiązek opłacać składki ubezpieczenia. Pozwany składek tych nie opłacił i nie odpowiedział na wezwanie do zapłaty.

W odpowiedzi na pozew (karta 43) pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Wskazał na nieistnienie zobowiązania, wskazał, że nie zawierał – nie podpisywał wbrew twierdzeniom pozwu, spornej umowy, nie przedłużał jej. Wyjaśnił, że nigdy nie był posiadaczem ani właścicielem pojazdu o numerze rejestracyjnym (...) w umowie do akt złożonej nie ma zaś danych pozwanego. Pozwany nie zawierał nigdy umowy dotyczącej przedmiotowego pojazdu. Z tytułu przedłożonych polis pozwany nie dokonał żadnych spłat. Podniósł zarzut przedawnienia.

Na rozprawie strony nie stawiły się.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sporządzone zostało pismo „wezwanie do zapłaty” zawierające dane osobowe J. K..

Dowód:

- wezwanie, karta 16;

W dniu 6 lutego 2012 roku L. C. zawarł z (...) spółka akcyjna w Ł. umowę ubezpieczenia pojazdu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Niesporne a ponadto dowód:

- umowa, karta 17;

L. C. sprzedał wymieniony pojazd J. K. w dniu 17 września 2012 roku.

D.:

- faktura, karta 19;

Sporządzono dokument pokrycia ubezpieczenia, gdzie jako właściciela pojazdu (...) wymienia się J. K.. Składki na ubezpieczenie wymienione w tym piśmie wynosiły 561 i 562 złote.

Dowód:

- pismo, karta 18;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się niezasadne. Część argumentów podniesionych w odpowiedzi na pozew skutkowała oddaleniem powództwa.

Przepis art. 805 § 1 k.c. stanowi, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Art. 6 k.c. stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie zaś z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Stosownie do art. 229 i 230 k.p.c. nie wymagają dowodu fakty przyznane przez stronę przeciwną oraz te fakty, co do których strona przeciwna nie wypowiedziała się i – mając na uwadze wyniki całej sprawy – można je uznać za przyznane. Pozwany przeczył, że zawarł opisaną w pozwie umowę.

Nie może zejść z pola widzenia fakt, że podstawą odpowiedzialności pozwanego miało być zdarzenie opisane w pozwie, z którego pozwany wywodził określone skutki prawne. Zdarzeniem tym miało być zawarcie (podpisanie) umowy ubezpieczenia między stroną powodową a pozwanym. W toku całego postępowania powód nie przedłożył żadnej umowy, którą podpisał (zawarł) z powodem pozwany J. K.. Przedmiotem dowodu sąd twierdzenia o faktach, na okoliczności w pozwie podniesione (twierdzenia o faktach) powód przedstawił kilka dowodów, w tym żadnego na okoliczność poparcie zasadności twierdzenia o „zawarciu umowy między stronami, w której pozwany zobowiązał się do opłacania określonych składek”. Warto zaakcentować różnicę w wysokości składek ubezpieczenia określonych w umowie (karta 17), gdzie składki te określono odpowiednio na kwotę 496 złotych i 248 złotych., oraz w dokumencie prywatnym (wydruku komputerowym), gdzie wysokość tych składek określono łącznie na kwotę 1.123 złote, przy czym nie wiadomo, z czego ta kwota wynika.

Okoliczności tej zaprzeczył zaś pozwany, wymagała ona zatem udowodnienia stosownie do wyżej przytoczonych norm.

Sąd nie rozważał istnienia innej podstawy faktycznej żądania, o ile bowiem sąd nie jest związany podstawą prawną wskazaną przez stronę o tyle jest związany podstawą faktyczną. Podstawa faktyczna, a zatem fakt zawarcia umów między powodem a pozwanym nie została wykazana przez powoda.

W zakresie ubezpieczenia pojazdu T. (o którym mowa jest w wezwaniu do zapłaty) pozwany zaprzeczył podpisanie z powodem jakichkolwiek umów, w tym tejże, zaś do akt sprawy do chwili zamknięcia rozprawy, powód nie złożył dokumentu ubezpieczenia tego pojazdu z którego to faktu wywodzi skutki prawne wynikające z normy art. 805 k.c.

Na marginesie sąd wskazuje, że gdyby uznać zasadność roszczenia powoda, zarzut przedawnienia w części roszczeń dochodzonych w niniejszej sprawie nie mógłby zostać uwzględniony. Wymagalność rzekomych składek, co przyznał pozwany, następowała w dniu odpowiednio 8 czerwca 2013 roku, 17 czerwca 2013 roku, 12 lipca 2013 roku, pozew zaś złożono w dniu 2 czerwca 2016 roku, stąd przed upływem terminu przedawnienia tych należności. Zasadny okazałby się zarzut przedawnienia w zakresie jednej ze składek opisanych w wezwaniu – w kwocie 1.488 złotych, której termin wymagalności przypadać miał na dzień 12 lutego 2013 roku, stąd trzyletni okres przedawnienia w myśl treści art. 819 § 1 k.c. upłynął przed złożeniem pozwu – bo z końcem dnia 12 lutego 2016 roku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Pozwany sprawę wygrał, zaś na poniesione przez niego koszty składa się wynagrodzenie pełnomocnika zawodowego ustalone w oparciu o treści normy § 2 pkt 3 rozporządzenia z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu na dzień 2 czerwca 2016 roku (data złożenia pozwu), oraz opłata od pełnomocnictwa (karta 46).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)