Sygn. akt I ACz 1256/16
Dnia 28 grudnia 2016 roku
Sąd Apelacyjny w Szczecinie Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący: SSA Artur Kowalewski (spr.)
Sędziowie: SSA Danuta Jezierska
SO del. Agnieszka Bednarek - Moraś
po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2016 roku, w Szczecinie, na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa A. B.
przeciwko K. C.
o ochronę dóbr osobistych
na skutek zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 7 listopada 2016 roku, sygn. akt I C 1075/16
postanawia:
odrzucić zażalenie.
SSA D. Jezierska SSA A. Kowalewski SSO del. A. Bednarek-Moraś
Postanowieniem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 7 listopada 2016 roku, wydanym w sprawie o sygn. I C 1075/16, odrzucono zażalenie na postanowienie z dnia 14 października 2016 roku.
Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 14 października 2016 roku Sąd Okręgowy utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego.
Odwołując się do treści art. 394 § 1 k.p.c. wskazano, że postanowienie w przedmiocie utrzymania w mocy postanowienia referendarza sądowego jest niezaskarżalne. Dlatego też na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. odrzucono zażalenie jako niedopuszczalne.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł powód, zaskarżając orzeczenie w całości. Wskazał, że skoro skarga na orzeczenie referendarza sądowego rozpoznawana jest postanowieniem sądu, to stronie musi przysługiwać możliwość zaskarżenia tego postanowienia zażaleniem. Dodatkowo skarżący podkreślił, że został błędnie pouczony i okoliczność ta przemawia za przyznaniem mu pełnomocnika z urzędu.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje:
Zażalenie powoda podlegało odrzuceniu jako niedopuszczalne.
W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że katalog enumeratywnie wyliczonych postanowień i zarządzeń Przewodniczącego, na które przysługuje zażalenie zawarty został w treści art. 394 § 1 k.p.c. Wprawdzie z treści przepisu art. 394 § 1 pkt 11 k.p.c. wynika, że na postanowienie w przedmiocie odrzucenia zażalenia przysługuje zażalenie, niemniej jednak przepis ten nie znajduje zastosowania w sytuacji, gdy orzeczenie w przedmiocie odrzucenia wydał sąd drugiej instancji.
Zaznaczenia wymaga, że Sąd Okręgowy wydając postanowienie z dnia 4 listopada 2016 roku orzekał jako sąd drugiej instancji.
Dla porządku wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 398 23 § 1 k.p.c. rozpoznając skargę na postanowienie referendarza w przedmiocie kosztów sądowych lub kosztów procesu oraz na postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego utrzymuje w mocy albo je zmienia. Stosownie zaś do § 2 zdania drugiego przywołanego artykułu sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.
Istotnym jest, że nadzór judykacyjny tego sądu nie ogranicza się jedynie do rozpoznania skargi na orzeczenie referendarza sądowego, ale rozciąga się także na orzeczenia incydentalne związane z wydaniem tego postanowienia, do których zaliczyć należy odrzucenie zażalenia na postanowienie w przedmiocie utrzymania w mocy albo zmiany orzeczenia referendarza sądowego. Innymi słowy sąd ten odrzucając zażalenie na postanowienie, wydane na podstawie art. 398 23 k.p.c. orzeka jako sąd drugiej instancji (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2015 roku, III CZP 81/15, Lex nr 1928534). Toteż wniesienie zażalenia na postanowienie w przedmiocie odrzucenia zażalenia jest niedopuszczalne.
Uwzględniając powyższe, Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie jako niedopuszczalne, na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
SSA D. Jezierska SSA A. Kowalewski SSO del. A. Bednarek-Moraś