Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2016r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Piotrowska

Protokolant: sekr. sąd. Dalia Makowska

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. w Gdańsku, na rozprawie

sprawy z powództwa B. (...) (...) w G.

przeciwko R. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego R. B. na rzecz powoda B. (...) (...)w G. kwotę 38.368,06 zł (trzydzieści osiem tysięcy trzysta sześćdziesiąt osiem złotych sześć groszy) wraz z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 19.756,09 złotych od dnia 28 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 18.611,97 złotych od dnia 28 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego R. B. na rzecz powoda B. (...) (...) w G. kwotę 6.736 zł (sześć tysięcy siedemset trzydzieści sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

I C 869/16

UZASADNIENIE

Powód B. (...) (...) w G. pozwem skierowanym przeciwko R. B. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 38.368,06 zł z odsetkami umownymi w wysokości równej dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie, które na dzień wniesienia pozwu wynoszą 14% od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 30 kwietnia 2009 r. pozwany zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu gotówkowego numer (...). Z dniem 23 września 2011 r. (...) Bank S.A. zmienił nazwę na (...) Bank (...) S.A. Wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność wynikająca z opisanej umowy została sprzedana na rzecz powoda na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z (...) Bank (...) S.A. w dniu 29 listopada 2013 r.

Pozwany nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30. 04. 2009 r. pomiędzy (...) Bankiem S.A we W. a R. B. została zawarta umowa pożyczki gotówkowej. Pozwany nie spłacał należności zgodnie z umową, skutkiem czego umowa została wypowiedziana.

Zgodnie z §3 ust. 4 umowy za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części bank nalicza odsetki od zadłużenia przeterminowanego (odsetki karne). Stopa odsetek karnych jest równa czterokrotności stopy kredytu lombardowego

Bezsporne, nadto: umowa – k. 10-11.

Z dniem 23.09.2011 r. (...) Bank S.A. z siedzibą we W. zmienił nazwę na (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W..

Bezsporne.

Wierzytelność wynikająca z ww. umowy została sprzedana na rzecz powoda na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej przez B. (...) (...) w G. z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. w dniu 29 listopada 2013 r.

Bezsporne, nadto: umowa cesji wraz z załącznikiem – k. 12-13.

Zobowiązanie R. B. wobec B. (...) (...)w G. wynosi na dzień 04. 04. 2016 r. kwotę 38.368,06 zł, na którą składa się kwota 19.756,09 zł kapitału, 18.456,97 zł odsetek oraz 155 zł tytułem kosztów.

Bezsporne, nadto: wyciąg z ksiąg bankowych – k. 3

Sąd zważył, co następuje:

Pozwany, pomimo prawidłowego zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawił się na nią, a nadto, pomimo zobowiązania do złożenia odpowiedzi na pozew, nie złożył tejże. Wobec powyższego na podstawie art. 339 § 1 k.p.c. wydano wyrok zaoczny.

Na podstawie art. 339 § 2 k.p.c. uznać należało za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, z tym jednak zastrzeżeniem, że twierdzenia o prawie do naliczania od skapitalizowanych odsetek, odsetek w żądanej wysokości, Sąd uznał za budzące uzasadnione wątpliwości, o czym w dalszej części uzasadnienia.

Powództwo było zasadne w przeważającej części i w tym zakresie zasługiwało na uwzględnianie.

Materialnoprawną podstawa rozstrzygnięcia był art. 69 ustawy Prawo bankowe w zw. z art. 509 i nast. kodeksu cywilnego.

W przedmiotowym postępowaniu zostało wykazane bowiem, że pozwanego łączyła z (...) Bankiem S.A. we W. umowa pożyczki gotówkowej, przy czym wobec braku spłaty należności wynikające z przedmiotowej umowy zostały postawione w stan wymagalności, a wierzytelność Banku została skutecznie przeniesiona na rzecz powodowego (...). Sąd nie miał wątpliwości co do kwoty zadłużenia obliczonej do dnia wytoczenia powództwa w łącznej wysokości 38.368,06 zł.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c. Pozwany domagał się zasądzenia odsetek w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od całości żądanej kwoty. Zdaniem Sądu jednak żądanie to było w części odnoszącej się do kwoty dochodzonej z tytułu skapitalizowanych odsetek niezasadne. Strony bowiem w treści przedmiotowej umowy zastrzegły, że za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części bank naliczy odsetki od zadłużenia przeterminowanego (odsetki karne) (vide § 3 ust. 4 umowy). Z zapisu tego wyraźnie wynika, iż bank uprawniony jest do żądania odsetek w wysokości określonej umową jedynie od kwoty zaległego kapitału. Zapis ten nie określał jednak wysokości odsetek naliczanych od kwoty odsetek skapitalizowanych lub innych kosztów i z tego względu nie było podstaw do zasądzenia ich w żądanej wysokości od kwoty 18.611,97 zł.

Z uwagi na powyższe, Sąd orzekł jak w punkcie I. wyroku, oddalając powództwo w zakresie żądania zasądzenia odsetek powyżej wartości odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 18.611,97 zł w punkcie II wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., art. 99 k.p.c., art. 100 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., uznając powoda za stronę wygrywającą spór. Wprawdzie powództwo zostało oddalone w określonym w poprzednim akapicie zakresie, jednakże powód uległ pozwanemu tylko co do nieznacznej części żądania. Na koszty poniesione przez powoda składały się: opłata od pozwu w wysokości 1919 zł oraz koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w łącznej wysokości 4.817 zł, w sumie: 6.736 zł.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c. przedmiotowemu wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności jako wyrokowi zaocznemu, o czym orzeczono w pkt IV wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)