Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2016r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Hanna Wnękowska (spr.)

Sędziowie: SA – Ewa Plawgo

SA – Marek Motuk

Protokolant: – sekr. sąd. Piotr Grodecki

przy udziale Prokuratora Gabrieli Marczyńskiej-Tomali

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2016 r.

sprawy A. Z. s. R. i P. zd. S.
ur. (...) w T. – W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 55 ust. 3 ustawy z 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 17 sierpnia 2016 r.

sygn. akt VIII K 112/16

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 4400 zł opłaty za drugą instancję oraz pozostałe koszty sądowe za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2016 roku sygn. VIII K 112/16 skazującego oskarżonego A. Z. za czyn z art. 55 ust.3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę czterech lat pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 100 zł jedna stawka, apelację wniósł obrońca oskarżonego zaskarżając tenże wyrok w całości.

Obrońca wniósł o zmianę wyroku przez uniewinnienie oskarżonego ewentualnie o wymierzenie mu, przy zastosowaniu art. 60 § 2 k.k., kary dwóch lat pozbawienia wolności.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy prawidłowo dokonał ustaleń faktycznych należycie oceniając ujawniony materiał dowodowy.

Wbrew zarzutom apelacji wyjaśnienia oskarżonego poddane zostały wnikliwej i wystarczającej analizie a ich ocena zgodna jest z wymogami określonymi w art. 7 k.p.k. Sąd Okręgowy zasadnie uznał, że twierdzenie oskarżonego jakoby nie miał świadomości co znajduje się w przewożonych przez niego paczkach sprzeczne jest z zasadami prawidłowego rozumowania a stanowisko swe wyczerpująco uzasadnił.

Wobec braku potrzeby powtarzania logicznej i przekonującej argumentacji przedstawionej w tym zakresie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wystarczy w tym miejscu zwrócić uwagę na okoliczności, w jakich, wedle wyjaśnień oskarżonego, miał on wejść w posiadanie przedmiotowych paczek. Po ich odbiór odbył 6-godzinną podróż (z R. do S.), która kosztowała go 550 euro. Jeśli się zważy, że przesyłka miała zawierać rzekomo produkty żywnościowe warte zaledwie 20 euro oraz, że niewątpliwie można je było nabyć także w sklepie w R. - nieracjonalność takiego zachowania nie może budzić żadnych wątpliwości.

Skarżący podnosząc w zarzucie 2 apelacji okoliczność, że oskarżony poleciał do R. mimo, iż mógł lecieć bezpośrednio do S. , nie uwzględnił faktu że - jak wynika z wyjaśnień oskarżonego – dopiero podczas pobytu w R. dowiedział się, że będzie odbierał paczkę z S..

Wbrew stanowisku skarżącego o braku świadomości co do zawartości przedmiotowej paczki nie świadczy fakt, że była ona szczelnie zamknięta (co jest oczywiste przy jej przewożeniu) oraz, że oprócz tej paczki oskarżony przewoził także inne, w których znajdowały się produkty żywnościowe. Zwrócić należy w tym miejscu uwagę, że umiejscowienie paczki z kokainą wśród innych podobnych i także szczelnie zamkniętych paczek z produktami żywnościowymi zwiększało prawdopodobieństwa jej nie wykrycia podczas ewentualnej kontroli. Podkreślenia wymaga, że oskarżony poddany został kontroli na skutek informacji uzyskanej przez Wydział do Walki z Przestępczością Narkotykową o możliwości przemytu narkotyków przez obywatela W.. Ustalono rysopis potencjalnego sprawcy i w wyniku tych ustaleń poddano oskarżonego obserwacji a następnie kontroli celnej.

Odnosząc się do zarzutu obrazy art. 167 k.p.k. poprzez niewykazanie przez Sąd inicjatywy dowodowej zauważyć należy, że brak aktywności obrońcy w kierunku wnioskowania o dopuszczenie dowodu nie może czynić zasadnym zarzutu nieprzeprowadzenia takiego dowodu tj. obrazy art. 167 k.p.k. Nie jest bowiem obowiązkiem Sądu działanie za stronę, którą reprezentuje profesjonalny podmiot (postanowienie Sądu Najwyższego z 28.01.2015r. IV KK 400/14). Podkreślenia wymaga, że obrońca oskarżonego był obecny na rozprawie i oświadczy, że nie zgłasza żadnych wniosków (k.459 odw)

Niezależnie od powyższego stwierdzić trzeba, że przedmiotowy dowód w postaci zeznań matki oskarżonego nie miałby znaczenia dla rozstrzygnięcia gdyż zeznania te - zgodnie z tezą skarżącego - miałyby dotyczyć okoliczności, o których wiedzę świadek uzyskać mogła jedynie od oskarżonego.

Z uwagi na wskazane wyżej okoliczności, przy uwzględnieniu argumentacji przedstawionej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, Sąd Apelacyjny podzielając dokonaną przez Sąd Okręgowy ocenę dowodów i uznając za prawidłowe zarówno poczynione ustalenia faktyczne jak i ich ocenę prawną – uznał apelację obrońcy oskarżonego w części kwestionującej ustalenia o winie za niezasadną.

Niezasadny jest także zarzut dotyczący orzeczenia o karze.

Odnosząc się do okoliczności podniesionych w zarzucie 7 apelacji zwrócić należy uwagę ,że Sąd nie przyjął iż oskarżony działał pod wpływem błędu

(nawet nieusprawiedliwionego), zaś twierdzenie, że wyjaśnienia oskarżonego były szczere i spójnie jest dowolne.

Kary wymierzone oskarżonemu nie noszą cech rażącej niewspółmierności. Zostały orzeczone z uwzględnieniem wszystkich okoliczności podmiotowych i przedmiotowych a okoliczności te znalazły należyty wyraz w ich wysokości. W tym miejscu wystarczy zwrócić uwagę na znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się w ilości przewożonej przez oskarżonego kokainy wielokrotnie przekraczającej ilość stanowiącą kryterium przyjęcia znacznej ilości w rozumieniu przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Wymierzone kary Sąd Apelacyjny uznał za współmierne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i odpowiednie z punktu widzenia zadań prewencyjnych.

Z powyższych względów Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.