Pełny tekst orzeczenia

Sygn.akt III AUa 530/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2013r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Alicja Sołowińska

Sędziowie: SO del. Danuta Poniatowska (spr.)

SA Bożena Szponar - Jarocka

Protokolant: Agnieszka Charkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2013 r. w B.

sprawy z odwołania T. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wysokość świadczenia

na skutek apelacji wnioskodawcy T. W.

od wyroku Sądu Okręgowego w Łomży III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 3 kwietnia 2013 r. sygn. akt III U 52/13

oddala apelację.

Sygn. akt III AUa 530/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 07.01.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpatrzeniu wniosku T. W. z dnia 16.11.2012 r. przeliczył emeryturę od 1.10.2012r. w ten sposób, że uwzględnił dodatkowy okres składkowy. Łącznie przyjął 30 lat i 10 miesięcy okresów składkowych. Wysokość emerytury ustalił na kwotę 1.367,69zł, przy przyjęciu podstawy wymiaru po waloryzacji w kwocie 2.129,26zł i za okres od 1.10.2012 r. do 31.12.2012 r. przyznano wnioskodawcy wyrównanie w kwocie 110,85 zł.

Odwołanie od tej decyzji złożył T. W., który nie zgodził się z wyliczeniem organu rentowego i przedstawił własne. Według niego podwyżka powinna wynosić 9,68 zł netto za każdy doliczony miesiąc, tymczasem przyznano mu emeryturę wyższą o 29,63 zł netto, czyli 1,85 zł za każdy doliczony miesiąc.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji i dodatkowo wskazał, iż do ustalenia wysokości emerytury zaliczył okres zatrudnienia w Spółdzielni Usługowo (...) w R. od 1.06.1968r. do 30.09.1969r.

Wyrokiem z dnia 03.04.2013r. Sąd Okręgowy w Łomży oddalił odwołanie T. W..

Poza sporem pozostawała ilość okresów składkowych oraz wysokość podstawy wymiaru świadczenia. Nie budził wątpliwości ani okres składkowy, ani wysokość podstawy wymiaru.

Z ustaleń Sądu Okręgowego wynikało, iż decyzją z dnia 6.10.2011r. organ rentowy przeliczył odwołującemu emeryturę od 1.06.2011r. uwzględniając 29 lat i 4 miesiące okresów składkowych. Wysokość świadczenia ustalono na kwotę 1.255,36zł. Odwołanie wnioskodawcy zostało oddalone prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Łomży z dnia 28.03.2012 r. w sprawie III U 1168/11. Kolejną decyzją z dnia 07.11.2011r. przeliczono wnioskodawcy emeryturę, przyjmując do ustalenia jej wysokości 29 lat 6 miesięcy okresów składkowych, w związku z uwzględnieniem okresu odbywania ćwiczeń wojskowych od 21.01.1957r. do 19.04.1957r.

Zaskarżoną decyzją z dnia 7.01.2013 r. przyjęto 30 lat i 10 miesięcy okresów składkowych, a wysokość emerytury ustalono na kwotę 1.367,69zł, przy przyjęciu podstawy wymiaru po waloryzacji w kwocie 2.129,26 zł. Sąd Okręgowy zaaprobował sposób wyliczenia świadczenia zawarty na k. 28-29 akt ZUS, a odnoszący się do stanu już po zaliczeniu dodatkowych okresów składkowych dot. uwzględnienia okresu zatrudnienia w Spółdzielni Usługowo (...) w R..

Apelację od tego wyroku złożył T. W., domagając się jego zmiany i zobowiązania organu rentowego do ponownego przeliczenia emerytury od 01.10.2012r. poprzez doliczenie 16 miesięcy pracy w Spółdzielni Usługowo – (...) w R.; zobowiązania organu rentowego do zastosowania właściwej stawki za jeden doliczony miesiąc pracy w SUW tj. 9,68zł za miesiąc pracy, wskazując w tym zakresie na decyzję z dnia 07.11.2012r. i zobowiązanie organu rentowego do doliczenia do jego emerytury kwoty 154,88zł.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

Apelacja odwołującego jest bezzasadna.

Sąd Okręgowy w sposób prawidłowy dokonał ustaleń stanu faktycznego oraz przeprowadził właściwą ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Sąd Apelacyjny w pełni podziela i akceptuje te ustalenia.

Zarzuty apelacji należało ocenić jako bezzasadne, gdyż wyliczenie wysokości świadczenia w skarżonej decyzji zostało dokonane w oparciu o ustalony wzór wynikający z przepisów, w tym art. 112 i 53 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz.1227 ze zm.). Ponowne ustalenie na wniosek emeryta wysokości świadczenia przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas okresów składkowych lub nieskładkowych polega na tym, że kwotę przysługującego mu świadczenia zwiększa się, doliczając do kwoty otrzymywanej dotychczas emerytury stosowny procent podstawy wymiaru ustalonej w wyniku waloryzacji, odpowiednio za każdy rok, okresów składkowych lub nieskładkowych - art. 112 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 53 ustawy z o emeryturach i rentach z FUS (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 27.04.2005r. II UK 27/05, LEX 158209).

Apelujący neguje powyższy sposób ustalenia wysokości świadczenia, przyjmując za właściwą jedynie własną metodę wyliczenia wysokości świadczenia w związku z doliczeniem okresu pracy w Spółdzielni Usługowo – (...) w R.. Organ rentowy dokonał doliczenia tego okresu do okresów składkowych i wniosek o ponowne jego uwzględnienie jest bezzasadny. Co więcej, uwzględnienie wniosku odwołującego spowodowało wzrost świadczenia emerytalnego. Metoda wyliczenia wysokości świadczenia jakiej zastosowania domaga się apelujący, jest niedopuszczalna. Nie wynika ona z obowiązujących przepisów a z przyjętego własnego sposobu wyliczania świadczenia. Przy czym należy zauważyć, że w kolejnych pismach procesowych skarżący wskazuje na nieco inny sposób obliczania należnej mu kwoty. Ponadto odwołujący nie uwzględnia jeszcze jednego świadczenia, jakie jest mu wypłacane wraz z emeryturą tj. dodatku pielęgnacyjnego, którego wysokość jest ustalana co roku w innej wysokości.

Konkludując, Sąd Apelacyjny nie dopatrzył się żadnych nieścisłości w zakresie ilości uwzględnionych okresów składkowych, daty od której przeliczono świadczenie w związku ze zmianą ilości okresów składkowych, ani w sposobie ustalenia wysokości świadczenia.

Z tych też względów z mocy art. 385 kpc orzeczono jak w sentencji.

mt