Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział IX Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mieczysław Potejko

Protokolant: starszy protokolant Anita Kałuża

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2013 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa: Fundacji (...) w K.

przeciwko: O. (...)w T.

o zapłatę

I/ zasądza od strony pozwanej O. (...) w T. na rzecz strony powodowej Fundacji (...) w K. kwotę 173.870,03 zł (słownie: sto siedemdziesiąt trzy tysiące osiemset siedemdziesiąt złotych 03/100) z ustawowymi odsetkami od kwoty:

- 51,19 zł od dnia 6 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty;

- 20.696,08 zł od dnia 11 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty;

- 2.850,59 zł od dnia 7 września 2012 r. do dnia zapłaty;

- 20.696,08 zł od dnia 11 września 2012 r. do dnia zapłaty;

- 20.696,08 zł od dnia 11 października 2012 r. do dnia zapłaty;

- 20.696,08 zł od dnia 11 listopada 2012 r. do dnia zapłaty;

- 3.066,50 zł od dnia 25 listopada 2012 r. do dnia zapłaty;

- 20.696,08 zł od dnia 11 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty;

- 20.696,08 zł od dnia 11 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty;

- 2.333,11 zł od dnia 23 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty;

- 20.696,08 zł od dnia 11 lutego 2013 r. do dnia zapłaty;

- 20.696,08 zł od dnia 11 marca 2013 r. do dnia zapłaty;

II/ zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 12.311,00 zł (słownie: dwanaście tysięcy trzysta jedenaście złotych) tytułem kosztów postępowania.

Sygn. akt IX GC 464/13

UZASADNIENIE

Powód Fundacja (...) „ z siedzibą w K. wniósł o zasądzenie od O. (...)w T. kwoty 173.870,03 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty :

51,19 zł od dnia 06.08.2012 roku do dnia zapłaty ;

20.696,08 zł od dnia 11.08.2012 roku do dnia zapłaty ;

2.850,59 zł od dnia 07.09.2012 roku do dnia zapłaty ;

20.696,08 zł od dnia 11.09.2012 r. do dnia zapłaty,

20.696,08 zł od dnia 11.10.2012 r. do dnia zapłaty,

20.696,08 zł od dnia 11.11.2012 r. do dnia zapłaty,

3.066.50 zł od dnia 25.11.2012 r. do dnia zapłaty,

20.696,08 zł od dnia 11.12.2012 r. do dnia zapłaty,

20.696,08 zł od dnia 11.01.2013 r. do dnia zapłaty,

2.333,11 zł od dnia 23.01.2013 r. do dnia zapłaty,

20.696,08 zł od dnia 11.02.2013 r. do dnia zapłaty,

20.696,08 zł od dnia 11.03.2013 r. do dnia zapłaty.

wraz z kosztami postępowania .

Roszczenie uzasadniał tym ,że w dniu 22 lutego 2011 r. Powód zawarł z Jednostką Gospodarczą (...), która nie posiada zdolności sądowej i działa w ramach kościelnej osoby prawnej pozwanego, umowę najmu lokalu użytkowego o łącznej powierzchni 84 m2, wchodzącego w skład nieruchomości należącej do powoda, a znajdującej się przy(...) w K.. Podczas zawarcia umowy najmu powoda reprezentowała pełniąca funkcję zarządu i administracji tej nieruchomości na mocy umowy o powiernictwo inwestycyjne i administrację nieruchomości z dnia 14 czerwca 1995 r. ( przedłużonej aneksami z: 19.12.2005 r. i 24.05.2010 r.) (...) spółka z o. o. z siedzibą przy (...) w K. (KRS: (...)), w imieniu której działał Prezes Zarządu G. S. (1), któremu 4 września 2008 roku K. i F. A., działając w imieniu powoda, udzielili pełnomocnictwa do składania wszelkich oświadczeń związanych z administrowaniem nieruchomości przy (...). Na mocy umowy ustalono, że pozwany bierze w najem lokal na okres 2 lat od dnia l kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. i poczynając od l kwietnia 2011 r. płacić będzie miesięczny czynsz w kwocie 15.800 zł (słownie piętnaście tysięcy osiemset złotych) powiększonej o obowiązującą stawkę VAT, która w dniu podpisania umowy wynosi 23%, płatny z góry do 10- go dnia każdego miesiąca kalendarzowego trwania umowy, na podstawie faktur VAT wystawianych przez powoda. Ponadto pozwany zobowiązał się do uiszczania opłat związanych z wynajmowanym lokalem za energię elektryczną wg wskazań licznika, za wodę i ścieki wg wyliczenia MPWiK na podstawie wskazań wodomierza, za wywóz śmieci opłatę stałą 60 zł netto. Pozwany zaczął zalegać z zapłatą należności co doprowadziło do sprawy sądowej o zapłatę zaległych należności. W dniu 6 sierpnia 2012 r. Powód wniósł pozew do Sądu Rejonowego dla Krakowa-Sródmieścia, Wydział I Cywilny, o kwotę 67.350,71 zł. Kwotę tą Sąd Rejonowy dla Krakowa- Śródmieścia zasądził nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym dnia 22 sierpnia 2012 r. Pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty w dniu 12 września 2012 r., w którym podniósł zarzut jakoby umowa najmu z dnia 22 lutego 2011 r. pomiędzy Jednostką (...) ..B.". a Fundacją (...) nie została skutecznie zawarta z uwagi na brak właściwego umocowania dyrektora (...) Jednostki. Ostatecznie strony zawarły ugodę w tej sprawie zgodnie z którą Pozwany zobowiązał się do spłaty należności głównej wynikającej z pozwu z dnia 06 sierpnia 2012 r. i objętej nakazem zapłaty z dnia 22 sierpnia 2012 r., wraz z odsetkami ustawowymi oraz l/2 opłaty sądowej, w trzech ratach. Pozwany nadal nie płacił należności . Zgodnie z brzmieniem § 3 umowy najmu z dnia 22 lutego 2011 r. stosunek najmu między Pozwanym a Powodem wygasł w dniu 31 marca 2013 r. Dnia 27 marca 2013 r. strony podpisały protokół zwrotu lokalu użytkowego. Do chwili obecnej nieuregulowane należności z tytułu czynszu i opłat za wynajmowany przez pozwanego lokal, wynikające z ww. umowy najmu wynoszą 173.870,03 zł. Powód wielokrotnie wzywał Pozwanego do zapłaty powyższych należności jednak te okazały się nieskuteczne .

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów . Zdaniem pozwanego umowa najmu z dnia 22 lutego 2011 r., stanowiąca zdaniem powoda podstawę jego roszczenia nie została skutecznie zawarta z uwagi na brak umocowania dyrektora (...) Jednostki (...) (...) (...)w T. do jej zawarcia tj. do zaciągnięcia zobowiązania w imieniu pozwanego przekraczającego kwotę 100.000,00 zł. (...) Jednostka (...) O. (...) w T. została utworzona na mocy Dekretu(...)z dnia 14 stycznia 2006 roku wydanego na podstawie art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 12 w zw. z art. 8 ust. 1 przywołanej powyżej ustawy Jednostka działa w ramach kościelnej osoby prawnej. Działalnością jednostki kieruje dyrektor powołany przez (...). Pełnomocnictwo z dnia 11 kwietnia 2006 roku udzielone o. Z. G. (1) obejmuje umocowanie do reprezentowania O. w sprawach dotyczących Jednostki oraz do składania w zakresie jej działalności oświadczeń, w granicach określonych przez jej Statut.

Pozwany oświadczył ,że zgodnie z § 10 Statutu organizacyjnego (...) Jednostki (...) O. (...) w T. zaciągnięcie zobowiązania dotyczącego działalności jednostki w wysokości przewyższającej kwotę 100.000,00 zł wymaga uprzedniej zgody (...)oraz K. O.. Zgoda taka na zawarcie przedmiotowej umowy nigdy nie została udzielona. Mając na uwadze treść umowy najmu z dnia 22 lutego 2011 r. oczywistym jest, że zobowiązanie z niej wynikające przekracza kwotę 100.000 zł, a skoro pełnomocnik pozwanego przekroczył zakres umocowania i czynność nie została potwierdzona nawet w sposób dorozumiany , umowa jest nieważna .

Sąd ustalił co następuje :

Powód zawarł z Jednostką Gospodarczą (...), która nie posiada zdolności sądowej i działa w ramach kościelnej osoby prawnej Pozwanego, umowę najmu lokalu użytkowego o łącznej powierzchni 84 m2, wchodzącego w skład nieruchomości należącej do Powoda, a znajdującej się przy (...) w K.. Podczas zawarcia umowy najmu Powoda reprezentowała pełniąca funkcję zarządu i administracji tej nieruchomości na mocy umowy o powiernictwo inwestycyjne i administrację nieruchomości z dnia 14 czerwca 1995 r. ( przedłużonej aneksami z: 19.12.2005 r. i 24.05.2010 r.) (...) spółka z o. o. z siedzibą przy (...) w K. (KRS: (...)), w imieniu której działał Prezes Zarządu G. S. (1), któremu 4 września 2008 roku K. i F. A., działając w imieniu Powoda, udzielili pełnomocnictwa do składania wszelkich oświadczeń związanych z administrowaniem nieruchomości przy (...)

Dowody:- pełnomocnictwo z dnia 4 września 2008 r. (Nr Repertorium (...));

- aneks do umowy o powiernictwo inwestycyjne i administrację S. K. w K. z 19 grudnia 2005 r.;

- aneks do umowy o powiernictwo inwestycyjne i administrację S. K. w K. z 24 maja 2010 r;.

- umowa najmu lokalu użytkowego z dnia 22 lutego 2011 r;.

/dokumenty zawarte w aktach sprawy sygn. akt I C 2193/12/S w Sądzie Rejonowym dla Krakowa- Śródmieścia Wydział I Cywilny/.

(...) Jednostka (...) O. (...)w T. została utworzona na mocy Dekretu (...) z dnia 14 stycznia 2006 roku wydanego na podstawie art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 12 w zw. z art. 8 ust. 1 przywołanej powyżej ustawy Jednostka działa w ramach kościelnej osoby prawnej. Działalnością jednostki kieruje dyrektor powołany przez (...). Pełnomocnictwo z dnia 11 kwietnia 2006 roku udzielone o. Z. G. (1) obejmuje umocowanie do reprezentowania O. w sprawach dotyczących Jednostki oraz do składania w zakresie jej działalności oświadczeń, w granicach określonych przez jej Statut.

Zgodnie z § 10 Statutu organizacyjnego (...) Jednostki (...) O. (...) w T. zaciągnięcie zobowiązania dotyczącego działalności jednostki w wysokości przewyższającej kwotę 100.000,00 zł wymaga uprzedniej zgody (...)oraz K. O..

Powyższe okoliczności są bezsporne .

Na mocy umowy ustalono, że pozwany obejmuje w najem lokal na okres 2 lat od dnia l kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. i poczynając od l kwietnia 2011 r. płacić będzie miesięczny czynsz w kwocie 15.800 zł (słownie piętnaście tysięcy osiemset złotych) powiększonej o obowiązującą stawkę VAT, która w dniu podpisania umowy wynosi 23%, płatny z góry do 10- go dnia każdego miesiąca kalendarzowego trwania umowy, na podstawie faktur VAT wystawianych przez Powoda. Ponadto Pozwany zobowiązał się do uiszczania opłat związanych z wynajmowanym lokalem za energię elektryczną wg wskazań licznika, za wodę i ścieki wg wyliczenia MPWiK na podstawie wskazań wodomierza, za wywóz śmieci opłatę stałą 60 zł netto. Powyższe płatności dokonywane powinny być w terminie płatności czynszu. W umowie strony zastrzegły, że Powodowi przysługuje prawo rozwiązania umowy najmu ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli Pozwany dopuści się zwłoki z płatnością czynszu i opłat na łączną kwotę stanowiącą dwukrotność miesięcznego czynszu za wynajem lokalu. Wskazane okoliczności są bezsporne .

Dowody: - umowa najmu lokalu użytkowego z dnia 22 lutego 2011 r. (w aktach sprawy sygn. akt I C 2193/12/S w Sądzie Rejonowym dla Krakowa- Śródmieścia Wydział I Cywilny).

Powód na prośbę wynajmującego przeprowadził remont w żądanym przez niego zakresie i jego koszty zostały zapłacone przez O. .

Pozwany po okresie roku wynajmu zaczął zalegać z należnościami . Pomimo wezwań do zapłaty należności nie płacił nadal jednak w pełni korzystał z przedmiotu najmu .Dnia 25 lipca 2012 r. pełnomocnik Powoda skierował do Pozwanego pismo, w którym powołując się na art. 687 kc. i umowę najmu lokalu użytkowego poinformował go o zamiarze wypowiedzenia najmu przez Powoda bez zachowania terminu wypowiedzenia, jednocześnie udzielając Pozwanemu dodatkowego terminu miesięcznego do zapłaty zaległego na ten czas czynszu i opłat w kwocie 67.350,71 zł, w związku z faktem, że zaległości płatności czynszu i opłat przekraczają dwa pełne okresy płatności. W dniu 6 sierpnia 2012 r. Powód wniósł pozew do Sądu Rejonowego dla Krakowa-Sródmieścia, Wydział I Cywilny o zapłatę kwoty 67.350,71 zł. Kwotę tą Sąd Rejonowy dla Krakowa- Śródmieścia zasądził nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym dnia 22 sierpnia 2012 r. Pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty w dniu 12 września 2012 r., w którym podniósł zarzut jakoby umowa najmu z dnia 22 lutego 2011 r. pomiędzy Jednostką (...) ..B.". a Fundacją (...) nie została skutecznie zawarta z uwagi na brak właściwego umocowania dyrektora (...) Jednostki. Ostatecznie strony zawarły ugodę w tej sprawie zgodnie z którą Pozwany zobowiązał się do spłaty należności głównej wynikającej z pozwu z dnia 06 sierpnia 2012 r. i objętej nakazem zapłaty z dnia 22 sierpnia 2012 r., wraz z odsetkami ustawowymi oraz l/2 opłaty sądowej, w trzech ratach. Pozwany zobowiązanie z ugody wykonał .

Również te okoliczności faktyczne są bezsporne .

Sąd ustalił nadto :

Pozwany nadal korzystał z lokalu jednak nadal też uchylał się od płacenia czynszu i innych ustalonych umową opłat . W dniu 15 lutego 2013 r. Pozwany przesłał Powodowi drogą elektroniczną potwierdzenie salda na dzień 31 grudnia 2012 r., zgodnie z którym zadłużenie Pozwanego miało wynosić 145.134,59 złotych. Pozwany tym samym wezwał Powoda do potwierdzenia w terminie 30 dni zgodności sald na dzień 31 grudnia 2012 r. Powód nie dokonał tej czynności, albowiem według niego wysokość salda była zaniżona i niezgodna ze stanem faktycznym.

Zgodnie z brzmieniem § 3 umowy najmu z dnia 22 lutego 2011 r. stosunek najmu między Pozwanym a Powodem wygasł w dniu 31 marca 2013 r. Dnia 27 marca 2013 r. strony podpisały protokół zwrotu lokalu użytkowego.

Dowód : protokół zwrotu lokalu użytkowego z dnia 27 marca 2013 roku k-29

Nieuregulowane należności z tytułu czynszu i opłat za wynajmowany przez Pozwanego lokal, wynikające z ww. umowy najmu wynoszą 173.870,03 zł. i wynikają z następujących faktur VAT:

- faktura VAT nr (...) z dnia 31.07.2012 r. w kwocie 51,19 złotych, k-31

- faktura VAT nr (...) z dnia 01.08.2012 r. w kwocie 20.696,08 złotych,k-32;

- faktura VAT nr (...) z dnia 30.08.2012 r. w kwocie 2.850,59 złotych,k-33;

- faktura VAT nr (...) z dnia 04.09.2012 r. w kwocie 20.696,08 złotych,k-34;

- faktura VAT nr (...) z dnia 01.10.2012 r. w kwocie 20.696,08 złotych,k=35;

- faktura VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r. w kwocie 20.696, 08 złotych,k-36;

- faktura VAT nr (...) z dnia 19.11.2012 r. w kwocie 3.066,50 złotych,k-37;

- faktura VAT nr (...) z dnia 04.12.2012 r. w kwocie 20.696,08 złotych, k-38;

- faktura VAT nr (...) z dnia 03.01.2013 r. w kwocie 20.696,08 złotych, k-38;

- faktura VAT nr (...) z dnia 15.01.2013 r. w kwocie 2.333,11 złotych, k-39;

- faktura VAT nr (...) z dnia 01.02.2013 r. w kwocie 20.696,08 złotych, k-40

- faktura VAT nr (...) z dnia 01.03.2013 r. w kwocie 20.696,08 złotych, k-41

Powód wielokrotnie wzywał Pozwanego do zapłaty powyższych należności. Kierował wezwania wprost do (...) jak np. wezwanie z dnia 11 kwietnia 2013 roku czy dokument co do potwierdzenia salda .

dowód :

-wezwanie do zapłaty z dnia 11 października 2012 r. w kwocie 64.990,02 zł, k-64

- wezwanie do zapłaty z dnia 14 listopada 2012 r. w kwocie 85.686,10 zł,k-65

- wezwanie do zapłaty z dnia 30 stycznia 2013 r. w kwocie 130.144,76 zł,k-66;

- wezwanie do zapłaty z dnia 13 lutego 2013 r. w kwocie 150.840,84 zł,k-67;

- wezwanie do zapłaty z dnia 11 marca 2013 r. w kwocie 173.870,03 zł. k-68

Sąd zważył co następuje :

Wszystkie powyższe okoliczności faktyczne związane z zawarciem i wykonywaniem umowy najmu zostały zdaniem sądu przyznane przez pozwanego . Strona pozwana nie kwestionowała w odpowiedzi na pozew okoliczności podniesionych przez powoda w tym zakresie . Generalnie o nich się nie wypowiedziała. Zgodnie z art. 230 kpc. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane . Przepis art. 230 kpc. wiąże się z obowiązkiem pozwanego wdania się w spór (art. 221 kpc) i złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej, dotyczących okoliczności faktycznych (art. 210 § 2 kpc).Pozwany tego zaniechał . Podniósł jedynie ,że umowa najmu z dnia 22 lutego 2011 r., stanowiąca zdaniem powoda podstawę jego roszczenia nie została skutecznie zawarta z uwagi na brak umocowania dyrektora (...) Jednostki (...) O. (...)w T. do jej zawarcia tj. do zaciągnięcia zobowiązania w imieniu pozwanego przekraczającego kwotę 100.000,00 zł. (...).

Do tego też sprowadza się zdaniem sądu istota sporu .

W dniu 22 lutego 2011 roku powód zawiera z (...) Jednostka (...) O. (...) w T. reprezentowaną przez Dyrektora o.Z. G. umowę najmu . Jednostka (...) O. (...) (...) w T. została utworzona na mocy Dekretu (...) z dnia 14 stycznia 2006 roku wydanego na podstawie art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 12 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt. 8 przywołanej powyżej ustawy Jednostka działa w ramach kościelnej osoby prawnej jaką jest O. (...) w T. ,które jest osobą prawną przez co ma zdolność sądową i może występować w procesie jako strona . Zdolności sądowej nie posiada natomiast Jednostka (...). Działalnością jednostki kieruje dyrektor powołany przez (...). Pełnomocnictwo z dnia 11 kwietnia 2006 roku udzielone o. Z. G. (1) obejmuje umocowanie do reprezentowania O. w sprawach dotyczących Jednostki oraz do składania w zakresie jej działalności oświadczeń, w granicach określonych przez jej Statut.

Zgodnie z § 10 Statutu organizacyjnego (...) Jednostki (...) O. (...) w T. zaciągnięcie zobowiązania dotyczącego działalności jednostki w wysokości przewyższającej kwotę 100.000,00 zł wymaga uprzedniej zgody (...) oraz K. O.. Zgoda taka na zawarcie przedmiotowej umowy nigdy nie została udzielona./ pełnomocnictwo , statut, dekret o utworzeniu akta sygn .I C 2193/12.

Zdaniem sądu umowa najmu została zawarta skutecznie . Jak wynika chociażby z zeznań świadka G. S./ k-81-82/ przed zawarciem umowy najmu powód wielokrotnie upewniał się co do zakresu umocowania dyrektora (...). Otrzymał dekret o powołaniu jednostki i pełnomocnictwo dla Z. G. do jej reprezentowania .

Faktycznie w par.10 statutu tej jednostki jest zapis ,że zbycie i obciążenie środków trwałych wchodzących w skład majątku Jednostki, o wartości przekraczającej kwotę 100 000 zł, jak również zaciągnięcie zobowiązania dotyczącego działalności Jednostki w wysokości przewyższającej kwotę 100 000 zł wymaga uprzedniej zgody (...) (...) oraz K., zgodnie z uregulowaniem nr 52 punkt l g) i 1) oraz nr 97 punkt 3 Deklaracji i Konstytucji (...). Niewątpliwie Z. G. podpisując umowę najmu na czas określony 2 lat przy uwzględnieniu wysokości czynszu miesięcznego / zaciągnął zobowiązanie przekraczające 100 tysięcy złotych. Z kolei z żadnego przepisu nie wynika, jak ma wyglądać współdziałanie (...) i osoby upoważnionej do składania oświadczeń woli w imieniu jednostki nadto czy wymagało szczególnej formy oraz równoczesności działania. Obowiązuje zatem zasada wyrażona w art. 60 kc, według której wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4.11.1975 r., II CR 555/75, OSNCP 1976, nr 10, poz.214). Nic innego nie wynika również ze statutu jednostki (...).

Zgodnie z art. 103 § 1 kc, umowa zawarta z osobą podającą się za pełnomocnika, która nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, jest czynnością niezupełną (negotium claudicans), dotkniętą tzw. bezskutecznością zawieszoną. Mimo że dochodzi do zawarcia umowy, nie wywołuje ona skutków bezpośrednio dla rzekomego mocodawcy, który może, wykonując przysługujące mu uprawnienie, spowodować uchylenie zawieszonej bezskuteczności umowy przez jej potwierdzenie i wówczas staje się ona skuteczna od chwili zawarcia, lub doprowadzić do jej definitywnej bezskuteczności (nieważności). Powstającą na tym tle kolizję interesów rzekomego mocodawcy i osoby, z którą rzekomy pełnomocnik zawarł umowę, ustawa rozstrzyga - odmiennie niż w przypadku jednostronnych czynności prawnych (art. 104 kc) - na korzyść mocodawcy, przyznając mu silniejszą ochronę prawną, wyrażającą się w możliwości rozstrzygnięcia, czy skutki zawartej w jego imieniu umowy powstaną w jego sferze prawnej. Druga strona, także wówczas gdy działała w uzasadnionym przekonaniu, że zawiera umowę z osoba umocowaną do jej zawarcia w cudzym imieniu, może jedynie ograniczyć czas trwania stanu niepewności i wyznaczyć osobie, w której imieniu umowa została zawarta, odpowiedni termin do jej potwierdzenia (art. 103 § 2 kc).

Zgodnie z tym umowa najmu ,w której (...) reprezentował jako pełnomocnik o.Z. G. , zawarta z przekroczeniem określonej kwotowo granicy umocowania, jest dotknięta w całości bezskutecznością zawieszoną. O aktualizacji skutków prawnych umowy w sferze prawnej pełnomocnika lub jej definitywnej bezskuteczności (nieważności) decyduje wyłącznie działanie (...), który może umowę potwierdzić lub odmówić jej potwierdzenia, co będzie prowadzić do definitywnej bezskuteczności (nieważności) całej umowy.

Z kolei potwierdzenie następuje w drodze oświadczenia woli osoby , która jest uprawniona do zatwierdzenia czynności . Może ono nastąpić zasadniczo w formie dowolnej, zarówno w oświadczeniu woli złożonym w sposób wyraźny, jak i w sposób dorozumiany (np. przez przystąpienie rzekomego mocodawcy do wykonania umowy). W literaturze (por. B. Gawlik, w: Grzybowski, System, t. I, s. 764)zaleca się ostrożność przy ustalaniu, że do potwierdzenia umowy doszło w drodze czynności konkludentnych .Przyjmuje się ,że taka ocena może wchodzić w grę tylko wtedy, gdy rzekomy mocodawca wie, że doszło do zawarcia umowy w jego imieniu, zdaje sobie sprawę z tego. Zdaniem sądu nie do zaakceptowania jest pogląd , że O. nie wiedziało o zawarciu umowy a co więcej ,że jej nie akceptowało . W kategoriach „duchowych” O. (...) jest zakonem opartym na bardzo surowych regułach. Jedną z naczelnych reguł jest reguła posłuszeństwa . W jej kontekście trudno przypuszczać aby dyrektor Jednostki o.Z. G. (1) naruszył nakaz par 10 statutu i nie poinformował (...) o zawieranej i wykonywanej umowie najmu .

Przechodząc jednak na grunt rozważań prawnych zdaniem sądu zasadne jest stanowisko powoda, iż kościelna osoba prawna, jaką jest O. (...) w T. w sposób dorozumiany potwierdziła umowę przystępując do jej wykonywania. Świadczy o tym zachowanie pozwanego po zawarciu umowy, a w szczególności jej wykonywanie w tym opłacanie czynszu.

Zgodnie z postanowieniem § 6 statutu organizacyjnego (...) Jednostki (...) O. (...) w T.: 1. Jednostka gospodarcza sporządza sprawozdanie finansowe za okres roku kalendarzowego, które podlega zatwierdzeniu przez (...) (...). (...) (...) zatwierdzając sprawozdanie finansowe jednostki za rok kalendarzowy 2011, uzyskał wiedzę o istnieniu przedmiotowej umowy najmu lokalu bo niewątpliwie była ona jedną z istotnych pozycji tegoż sprawozdania. Zatwierdzenie sprawozdania , a że takie musiało być skoro w roku 2012 Jednostka kontynuowała działalność ,było potwierdzeniem jej ważności. Ponadto zgodnie z §7 Statutu Jednostką Gospodarczą (...) kieruje Dyrektor, którym zawsze jest profes wieczysty O. (...)w T. (...), a więc osoba duchowna i to sprawująca ważną funkcję we władzach O.. Nadto (...) nigdy nie podnosił w relacjach z powodem , iż umowa ta została zawarta bez jego zgody bądź bez zgody K.. Za przyjęciem ,że O. w sposób dorozumiany zaakceptowało umowę świadczy z kolei to ,że jednostka lokal użytkowała i płaciła za niego regularnie czynsz . Nadto wprost do (...) zostało skierowane pismo z wezwaniem do zapłacenia zadłużenia i potwierdzenia salda . Pozostało bez odpowiedzi ale(...)musiał się z nim zapoznać bo trudno przyjąć , żeby pismo adresowane do niego personalnie nie został mu przekazane . Reasumując sąd uznał roszczenie za zasadne i je w całości uwzględnił . Art. 659 § 1 kc stanowi ,że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przedmiot najmu został pozwanemu wydany . Powód swoje zobowiązania z niej wypełnił tym samym pozwany ma obowiązek zapłacić zaległy czynsz.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II wyroku, w myśl zasady zawartej w art. 98 § 1 i § 3 kpc, zgodnie z którymi strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu), a także, iż do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach. Na koszty procesu złożyły się koszty opłaty od pozwu oraz koszty zastępstwa procesowego – 3.600,00 złotych wraz z opłatą skarbową za pełnomocnictwo – 17,00 złotych. Niewątpliwie do kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony strony reprezentowanej przez radcę prawnego podlega zaliczeniu wydatek poniesiony przez nią w związku z koniecznością uiszczenia opłaty skarbowej od dokumentu stwierdzającego ustanowienie pełnomocnika (vide: uchwała SN z dnia 12 marca 2003 roku, sygn. III CZP 2/03, opubl: OSNC rok 2003, Nr 12, poz. 161), a skoro w przedmiotowym postępowaniu strona powodowa takowy wydatek poniosła, to Sąd uwzględnił także tę kwotę, przy obliczaniu kosztów procesu.