Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 5 stycznia 2017r

Sąd Rejonowy w Gdyni, I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Małgorzata Nowicka - Midziak

Protokolant : Yuliya Kaczor

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 stycznia 2017r

sprawy z powództwa (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

przeciwko C. W. i E. W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 50 000 zł. (pięćdziesiąt tysięcy złotych) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP - jednak nie więcej niż dwukrotność wysokości odsetek ustawowych - od dnia 10.12.2015r do dnia zapłaty;

2.  nie obciąża pozwanych kosztami procesu.

Dnia 10 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni stwierdza, że niniejszy tytuł uprawnia do egzekucji w zakresie pkt. 1 na rzecz wierzyciela (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. ( (...)) przeciwko pozwanym C. W. (PESEL (...)) i E. W. (PESEL (...)) oraz poleca wszystkim organom, urzędom oraz osobom, których to może dotyczyć, aby postanowienia tytułu niniejszego wykonały, a gdy o to prawnie będą wezwane udzieliły pomocy. Koszty postępowania klauzulowego należne wierzycielowi od dłużników solidarnie wynoszą 120zł (słownie sto dwadzieścia złotych)

Orzeczenie podlega wykonaniu jako prawomocne.

Sędzia Sądu Rejonowego w Gdyni

Małgorzata Nowicka - Midziak

Tytuł wykonawczy wydano pełnomocnikowi powoda r. pr. K. P..

Sygnatura akt: I C 534/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł pozew przeciwko C. W. i E. W., domagając się od pozwanych solidarnie zapłaty kwoty 50.000 zł wraz odsetkami umownymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wg zmiennej stopy procentowej stanowiącej czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że w dniu 20 marca 2007 roku pozwani zawarli z (...) Bank SA z siedzibą w K. umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do (...) nr (...), na mocy, której bank udzielił im kredytu w kwocie 275.122,28 zł. Spłata kredytu miała następować w równych ratach kapitałowo – odsetkowych. Przedmiotowa umowa kredytowa została zabezpieczona hipoteką umowną kaucyjną do kwoty stanowiącej 170 % kwoty kredytu tj. do kwoty 467.707,88 zł na w lokalu mieszkalnym położonym w S. przy ulicy (...). Ze względu na brak spłaty rat z tytułu umowy kredytu hipotecznego poprzedni wierzyciel wypowiedział pozwanym umowę z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia i zobowiązał ich do jednorazowej spłaty całej kwoty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i opłatami za wezwania do zapłaty. Pozwani nie zastosowali się do powyższych wezwań, co skutkowało wystawieniem poprzez poprzedniego wierzyciela bankowego tytułu egzekucyjnego, który został zaopatrzony w sądową klauzulę wykonalności w dniu 9 sierpnia 2013 roku. Na podstawie przedmiotowego tytułu wykonawczego poprzedni wierzyciel wystąpił z wnioskiem do Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie A. T. o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko pozwanym. W trakcie tego postępowania dokonano sprzedaży licytacyjnej należącego do dłużnika C. W. lokalu położonego w S. przy ulicy (...). Na podstawie umowy o przelew wierzytelności zawartej pomiędzy powodem, a poprzednim wierzycielem w dniu 19 grudnia 2014 roku powód nabył wierzytelność wobec pozwanych wraz z prawem do naliczenia odsetek. Wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie stanowi kwota 50.000 zł z tytułu kapitału kredytu.

(pozew k. 2-7)

W dniu 31 grudnia 2015r. w sprawie o sygnaturze akt I Nc 1703/15 Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

(nakaz zapłaty k. 120)

Pozwani wnieśli sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu pozwani podnieśli, że pismami z dnia 23 stycznia 2015 roku pozwany wezwał ich do zapłaty kwoty 680.312,80 zł już po przeprowadzeniu egzekucji komorniczej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie A. T. i po przekazaniu wyegzekwowanej kwoty na dobro (...) Bank SA. Natomiast przedmiotowy pozew stanowi o kwocie 50.000 zł. Wątpliwości pozwanych budzi znacząca różnica pomiędzy kwotą ujętą w wezwaniu do zapłaty z dnia 23 stycznia 2015 roku, a kwotą wynikającą z pozwu, tym bardziej, że powód nie podaje wyliczeń w oparciu, o które żąda obecnie kwoty w innej wysokości. Jednocześnie pozwani podkreślili że w okresie od stycznia 2015 roku do chwili obecnej nie zawierali z powodem żadnej ugody. Pozwani przypuszczają, że działania powoda są działaniami wyprzedzającymi efekty spodziewanej ustawy w sprawie tzw. „frankowiczów”, gdyż kredyt był indeksowany w walucie (...) i przeprowadzono egzekucję, w wyniku której stracili mieszkanie. Nadto, pozwani podnieśli, że ich fatalna sytuacja finansowa, konieczność wynajmowania mieszkania i praktycznie stałe braki w płynności finansowej nie pozwalają im na uregulowanie kwoty aż w takiej wysokości i to jednorazowo.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k. 125-127)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 marca 2007r. pozwani C. W. i E. W. zawarli z (...) Bank S.A. z siedzibą w K. umowę kredytu hipotecznego nr (...). Na mocy przedmiotowej umowy bank udzielił pozwanym kredytu w kwocie 275.122,28 zł indeksowanego do (...). Spłata kredytu miała nastąpić w 360 miesięcznych równych ratach kapitałowo – odsetkowych w terminach, kwotach wskazanych w aktualnym harmonogramie spłat. Wysokość zobowiązania była ustalana jako równowartość wymaganej spłaty wyrażanej w (...) po jej przeliczeniu według kursu sprzedaży walut określonego w „Bankowej tabeli kursów walut dla kredytów dewizowych oraz indeksowanych kursem walut obcych” do (...) obowiązującego w dniu spłaty. Oprocentowanie kredytu było zmienne i ulegało zmianie w pierwszym dniu najbliższego miesiąca następującego po ostatniej zmianie indeksu (...). W przypadku nie spłacenia przez kredytobiorcę w terminie całości lub części raty wynikającej z umowy kredytu, niespłacona kwota stawała się zadłużeniem przeterminowanym. Bank naliczał od wymagalnego kapitału odsetki karne w wysokości podwójnego oprocentowania umownego. Zabezpieczenie spłaty kredytu stanowiła hipoteka kaucyjna na rzecz banku ustanowiona w złotych polskich do kwoty stanowiącej 170 % kwoty kredytu na nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny nr (...) położony w S. przy ul. (...). W razie stwierdzenia przez bank, że warunki udzielenia kredytu nie zostały dotrzymane lub w razie zagrożenia terminowej spłaty kredytu z powodu złego stanu majątkowego kredytobiorcy, a w szczególności niespłacenia dwóch rat odsetkowych lub odsetkowo – kapitałowych lub skierowania egzekucji do nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie spłaty kredytu bank miał prawo wypowiedzieć umowę kredytu w całości lub w części za 30 – dniowym okresem wypowiedzenia. Po upływie okresu wypowiedzenia kredytobiorca był zobowiązany do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z należnymi bankowi odsetkami za okres korzystania z kredytu. Jednocześnie, kredytobiorcy wyrazili zgodę na przeniesienie przez bank wierzytelności z tytułu kredytu oraz innych wierzytelności wynikających z umów stanowiących zabezpieczenie kredytu m.in. na fundusz sekurytyzacyjny. Pozwani poddali się egzekucji do kwoty 550.244,56 zł.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: umowa kredytu hipotecznego nr (...) k. 10-21, oświadczenie kredytobiorców o poddaniu się egzekucji k. 22, oświadczenie kredytobiorców o wyrażeniu zgody na przelew wierzytelności k. 23)

W dniu 11 czerwca 2013r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. (będący następcą prawnym kredytodawcy (...) Bank S.A.) wystawił przeciwko pozwanym bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) na kwotę 573.213,08 zł, z czego kwotę 425.193,56 zł stanowił niespłacony kapitał kredytu, kwotę 9031,66 zł odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości 14,21 za okres od 20 marca 2007r. do 24 stycznia 2013r., kwotę 138.987,86 zł odsetki karne za opóźnienie naliczone od zadłużenia przeterminowanego w wysokości czterokrotności zmiennej stopy oprocentowania kredytu lombardowego NBP. Postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2013r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I Co 962/13 Sąd Rejonowy w Sopocie nadał wyżej wskazanemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu sądową klauzulę wykonalności do kwoty 550.244,56 zł, do której dłużnicy poddali się egzekucji.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) k. 25, postanowienie Sądu Rejonowego w Sopocie z dnia 9 sierpnia 2013r. k. 26, tytuł wykonawczy [w:] akta Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie o sygnaturze Km 1931/13)

Na podstawie wyżej opisanego tytułu wykonawczego, w dniu 29 listopada 2013r. poprzedni wierzyciel (...) Bank S.A. złożył do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie A. T. wniosek o wszczęcie egzekucji przeciwko pozwanym wskazując, że na należność dłużników składają się: należność główna w kwocie 333.846,79 zł, odsetki umowne w wysokości 9.031,66 zł, odsetki karne w wysokości 138.987,86 zł, koszty procesowe w wysokości 127 zł, a także dalsze odsetki umowne i karne.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: wniosek o wszczęcie egzekucji, tytuł wykonawczy [w:] akta Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie o sygnaturze Km 1931/13)

W toku postępowania egzekucyjnego Komornik zajął wynagrodzenie za pracę pozwanej E. W. w (...) Bank (...) S.A. Nadto, Komornik dokonał sprzedaży licytacyjnej należącej do dłużnika C. W. nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) za cenę 163.950 zł. Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2014r. Komornik sądowy zakończył postępowanie w części egzekucji skierowanej do nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...). Z wyegzekwowanej należności wierzycielowi została przekazana kwota 131.923,17 zł, z czego kwota 128.139,17 zł została zaliczona na poczet odsetek. Aktualna zaległość z tytułu należności głównej wynosi 333.846,79 zł, zaś odsetek naliczonych do dnia 7 listopada 2017r. 88.258,59 zł.

(dowód: zajęcie wynagrodzenia za pracę z dnia 29 kwietnia 2014r., karta rozliczeniowa [w:] akta Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie o sygnaturze Km 1931/13, postanowienie Komornika z dnia 7 stycznia 2014r. k. 29, zaświadczenie Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie Aleksandry Treder z dnia 7 listopada 2016r. k. 165)

Na mocy umowy przelewu wierzytelności nr (...) zawartej w dniu 19 grudnia 2014r. powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. nabył od (...) Banku S.A. z siedzibą w W. (będącego następcą prawnym kredytodawcy (...) Bank S.A.) m.in. wierzytelność przeciwko pozwanym.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: umowa przelewu wierzytelności nr (...) z dnia 19 grudnia 2014r. k. 39-48, załącznik do umowy k. 111-112, odpis pełny z rejestru przedsiębiorców KRS k. 61-79)

Pismem z dnia 19 grudnia 2014r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. zawiadomił pozwanych o przelewie wierzytelności, wskazując, że przelane wierzytelności według stanu na dzień wynosiły łącznie 671.660,11 zł.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o: zawiadomienia o przelewie k. 130 i 132)

Pismem z dnia 23 stycznia 2015r. powód wezwał pozwanych do zapłaty długu wynikającego z ww. umowy kredytu, który na dzień 30 stycznia 2015r. stanowił kwotę 680.312,80 zł w nieprzekraczalnym terminie do dnia 30 stycznia 2015r.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o wezwanie do zapłaty z dnia 23 stycznia 2015r. k. 31-34 wraz z dowodem nadania k. 35-38)

Pozwana E. W. według stanu na dzień 9 kwietnia 2014r. podlegała ubezpieczeniu społecznemu i zdrowotnemu jako pracownik (...) S.A. (podstawa wymiaru składki 4.410,11 zł) oraz osoba prowadząca działalność gospodarczą (podstawa wymiaru 3.004,48 zł). Z wynagrodzenia za pracę pozwanej prowadzone są liczne egzekucje na rzecz innych wierzycieli m.in. przez Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni J. D., Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Krakowie oraz Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

(okoliczności bezsporne ustalone w oparciu o informację ZUS z dnia 9 kwietnia 2014r., wysłuchanie dłużnika i wierzyciela z dnia 25 lipca 2014r. [w:] akta Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie o sygnaturze Km 1931/13)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w całości na podstawie odpisów dokumentów przedłożonych przez stronę powodową poświadczonych za zgodność z oryginałem przez fachowego pełnomocnika powoda radcę prawnego, jak również dokumentów znajdujących się w aktach egzekucyjnych o sygnaturze Km 1931/13 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie A. T.. W ocenie Sądu dokumenty prywatne w postaci umowy kredytowej i załączników do niej, umowy przelewu wierzytelności, korespondencji stron, wniosku o wszczęcie egzekucji stanowią wiarygodny dowód w niniejszej sprawie, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności tych dokumentów, ani też nie zaprzeczyła, iż osoby podpisane pod tymi pismami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych. Brak było również podstaw do kwestionowania dokumentów urzędowych w postaci postanowienia Sądu Rejonowego w Sopocie o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, postanowień komornika wydanych w toku postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 1931/13, zaświadczenia komornika z dnia 7 listopada 2016r., gdyż przedmiotowe dokumenty nie były przez żadną ze stron kwestionowane w trybie art. 252 k.p.c.

W niniejszej sprawie powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. domagał się od pozwanych C. W. i E. W. solidarnie zapłaty kwoty 50.000 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP stanowiących wierzytelności z umowy kredytu, które powód nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności od pierwotnego wierzyciela (...) Banku S.A. z siedzibą w W.. W tym stanie rzeczy podstawę prawną powództwa stanowiły przepisy art. 69 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (tekst jednolity Dz.U.2015.128) w zw. z art. 509 k.c. Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 Prawa bankowego przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Natomiast, jak stanowi art. 509 § 1 i 2 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W ocenie Sądu strona powodowa sprostała spoczywającemu na niej ciężarowi dowodu i wykazała swoje roszczenie co do zasady i co do wysokości. Przede wszystkim powód wykazał, iż pozwanych oraz poprzednika prawnego powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W. (poprzednio (...) Bank S.A. z siedzibą w K.) łączył stosunek prawny wynikający z zawartej w dniu 20 marca 2007r. umowy kredytu hipotecznego nr (...). Nie budziło sporu, że na podstawie przedmiotowej umowy poprzednik prawny powoda udzielił pozwanym kredytu w kwocie 275.122,28 zł indeksowanego kursem franka szwajcarskiego ( (...)). Pozwani nie zaprzeczyli, że nie spłacali rat kredytu w terminie, co skutkowało wypowiedzeniem umowy, a następnie wystawieniem przez kredytodawcę bankowego tytułu egzekucyjnego. Następnie, po nadaniu sądowej klauzuli wykonalności w oparciu o przedmiotowy tytuł wykonawczy (...) Bank S.A. wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanym. Bezsporne było także, że w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie A. T. doszło do sprzedaży licytacyjnej należącej do dłużnika C. W. nieruchomości położonej w S. przy ul. (...). Należy zauważyć, że zgodnie z § 22 umowy kredytowej po upływie okresu wypowiedzenia kredytobiorca był zobowiązany do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z należnymi bankowi odsetkami za okres korzystania z kredytu. Pozwani nie kwestionowali skuteczności wypowiedzenia umowy przez poprzednika prawnego powoda, a zatem uznać należało, że z chwilą rozwiązania umowy cała kwota kapitału kredytu stała się natychmiast wymagalna. Żadnych wątpliwości Sądu nie budziła legitymacja procesowa powoda. Z załączonego do pozwu odpisu umowy wynika, że w dniu 19 grudnia 2014r. kredytodawca zbył na rzecz powoda (...) Wierzytelności Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. wierzytelność wynikającą z przedmiotowej umowy kredytu, o czym zresztą zawiadomił pozwanych pismem z dnia 19 grudnia 2014r. Zauważyć przy tym należy, iż przy zawarciu umowy kredytowej pozwani wyrazili zgodę na przeniesienie przez bank wierzytelności z tytułu kredytu oraz innych wierzytelności wynikających z umów stanowiących zabezpieczenie kredytu na fundusz sekurytyzacyjny, co wynika z dołączonego do akt sprawy oświadczenia kredytobiorców.

Kwestią sporną pomiędzy stronami była wysokość roszczenia. W niniejszej sprawie powód domagał się zapłaty kwoty 50.000 zł z tytułu kapitału kredytu. Pozwani podnosili natomiast, iż w toku postępowania egzekucyjnego doszło do sprzedaży stanowiącej ich własność nieruchomości, zaś uzyskana z tego tytułu cena została przekazana wierzycielowi. Nadto, pozwani zwrócili uwagę na rozbieżności pomiędzy wysokością zgłoszonego roszczenia a kwotą wskazaną w przedsądowym wezwaniu do zapłaty. Jednakże, w świetle przedłożonych przez powoda dokumentów jak też akt egzekucyjnych, zarzuty pozwanych okazały się nieuzasadnione. Z treści postanowienia Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sopocie A. T. z dnia 7 stycznia 2014r. (k. 29 akt sprawy) wynika, że w wyniku licytacyjnej sprzedaży nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) należącej do dłużników uzyskano cenę w wysokości 163.950 zł. Na podstawie zaświadczenia Komornika A. T. z dnia 7 listopada 2016r. Sąd ustalił natomiast, że w wyniku podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości wierzycielowi została przekazana kwota 131.923,17 zł. Z sumy tej kwota 128.139,17 zł została zaliczona na poczet odsetek, zaś pozostała kwota na poczet kosztów. Jednocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z treścią umowy wierzycielowi przysługiwało prawo do naliczania odsetek za opóźnienie od zadłużenia przeterminowanego. Jak bowiem stanowi § 14 umowy kredytowej nieterminowa spłata rat kredytu czy brak takiej spłaty powodowały, iż niespłacona kwota stawała się zadłużeniem przeterminowanym, od którego bank mógł naliczać odsetki karne w wysokości podwojonego oprocentowania umownego. Z chwilą postawienia całego kapitału kredytu w stan natychmiastowej wymagalności wierzyciel nabył uprawnienie do naliczania odsetek od całości zadłużenia przeterminowanego tj. całości kapitału kredytu. Przy znacznej kwocie wymagalnego kapitału kredytu należne wierzycielowi odsetki za opóźnienie urosły do niebagatelnych rozmiarów. W konsekwencji kwota uzyskana ze sprzedaży była niewystarczająca na pokrycie kapitału kredytu. Podkreślić należy, iż taki sposób rozliczenia sumy uzyskanej z egzekucji jest zgodny z przepisem art. 1026 § 2 k.p.c., w myśl którego, jeżeli suma objęta podziałem nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności wydzieloną wierzycielowi sumę zalicza się przede wszystkim na koszty postępowania, następnie na odsetki, a w końcu na sumę dłużną. Zważyć należy, iż z treści zaświadczenia wydanego przez Komornika wynika, że kwota niespłaconego kapitału kredytu wynosi aktualnie 333.846,79 zł, a więc jest kwota wielokrotnie wyższa aniżeli dochodzona w niniejszej sprawie należność. W tym stanie rzeczy uznać należało, że roszczenie powoda uzasadnione jest także co do wysokości.

Wobec powyższego – na mocy przepisów art. art. 69 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe w zw. z art. 509 k.c. – Sąd zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 50.000 zł stanowiącą kapitał kredytu udzielonego pozwanym przez poprzednika prawnego powoda na podstawie umowy z dnia 20 marca 2007r. Nadto, zgodnie z treścią art. 481 § 1 i 2 k.c. od powyższej kwoty Sąd zasądził odsetki umowne za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 10 grudnia 2015r. do dnia zapłaty. Jednocześnie, z uwagi na nowelizację Kodeksu cywilnego w zakresie art. 481 k.c., która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016r., Sąd zastrzegł, że zasądzone odsetki za opóźnienie nie mogą przekroczyć wysokości maksymalnych odsetek ustawowych za opóźnienie tj. dwukrotności wysokości odsetek ustawowych.

O kosztach Sąd orzekł na mocy art. 102 k.p.c. i odstąpił od obciążania pozwanych kosztami procesu. Nie ulega wątpliwości, że przepis art. 102 k.p.c. urzeczywistnia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Zważyć jednak należy, iż nieskonkretyzowanie w tym przepisie „wypadków szczególnie uzasadnionych” oznacza, że to sądowi rozstrzygającemu sprawę została pozostawiona ocena, czy całokształt okoliczności pozwala na uznanie, że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, przemawiający za nieobciążaniem strony przegrywającej spór kosztami procesu w całości lub w części. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie. W wyroku z dnia 2 października 2015 r. I ACa 2058/14 LEX nr 1820933 Sąd Apelacyjny w Warszawie stwierdził, że sposób skorzystania z przepisu art. 102 k.p.c. jest suwerennym uprawnieniem jurysdykcyjnym sądu orzekającego i do jego oceny należy przesądzenie, czy wystąpił szczególnie uzasadniony wypadek, który uzasadnia odstąpienie, a jeśli tak, to w jakim zakresie, od generalnej zasady obciążenia kosztami procesu strony przegrywającej spór. Ustalenie, czy w danych okolicznościach zachodzą "wypadki szczególnie uzasadnione", ustawodawca pozostawia swobodnej ocenie sądu, która następuje niezależnie od przyznanego zwolnienia od kosztów sądowych. Zgodnie natomiast ze stanowiskiem Sądu Najwyższego zawartym w postanowieniu z dnia 22 lutego 2011r. II PZ 1/11 trudna sytuacja życiowa, majątkowa, zdrowotna, osobista, która uniemożliwia pokrycie przez stronę kosztów procesu należnych przeciwnikowi, należy do okoliczności uzasadniających odstąpienie od zasady wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. Dokonując tej oceny sąd orzekający winien kierować się własnym poczuciem sprawiedliwości, a podważenie oceny tego sądu wymaga wykazania że jest ona wadliwa. Nadto, należy zwrócić uwagę, że zastosowanie przepisu art. 102 k.p.c. nie wymaga osobnego wniosku od strony przegrywającej. Powinno ono być ocenione w całokształcie okoliczności konkretnego przypadku, z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego. W orzecznictwie Sądu Najwyższego do kręgu tych okoliczności zalicza się między innymi ciężką sytuację strony przegrywającej (por. wyrok SN z dnia 17 listopada 1972 r., I PR 423/72, OSNC 1973, Nr 7-8, poz. 138).

W ocenie Sądu sytuację pozwanych należy uznać za szczególną w rozumieniu art. 102 k.p.c. W świetle dokumentów zawartych w aktach egzekucyjnych nie budzi bowiem wątpliwości, że pozwani znajdują się w bardzo trudnej sytuacji finansowej. Przede wszystkim należy zauważyć, że wynagrodzenie za pracę pozwanej E. W. jest obciążone licznymi zajęciami komorniczymi. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Gdyni J. D. prowadzi przeciwko pozwanej aż pięć postępowań egzekucyjnych, dalsze postępowania prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Krakowie, a także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Nadto, zwrócić należy uwagę, że sytuacja finansowa pozwanych jest przede wszystkim następstwem zmiany kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego i znacznego zwiększenia wysokości rat kredytu hipotecznego, których pozwani nie byli już w stanie spłacać w terminie. W ocenie Sądu dodatkowe obciążenie pozwanych znacznymi kosztami procesu bez wątpienia negatywnie odbiłoby się na ich sytuacji, utrudniając spłatę wymagalnych zobowiązań, w tym zobowiązania wobec powoda. Jednocześnie należy wskazać, że kwota z tytułu kosztów procesu nie ma żadnego wpływu na stabilność finansową powódki i jest znikoma w stosunku do wysokości posiadanych przez nią funduszy własnych. W tych okolicznościach – zdaniem Sądu orzekającego – sytuacja osobista i majątkowa pozwanych w pełni uzasadnia skorzystanie z dobrodziejstwa określonego w art. 102 k.p.c.