Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VIII C 2769/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 9 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Koźbiał-Kawałko

Protokolant:Agnieszka Potoniec

po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2017 r. w Wałbrzychu

na rozprawie sprawy z powództwa Skarbu Państwa - Prezydent Miasta W.

przeciwko (...) z o.o. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) z o.o. w W. na rzecz strony powodowej Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta W. kwotę 2105,15 zł (dwa tysiące sto pięć złotych 15/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2016r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wałbrzychu kwotę 100 zł tytułem opłaty od pozwu od obowiązku której uiszczenia strona powodowa była zwolniona.

UZASADNIENIE

Strona powodowa Skarb Państwa – Prezydent Miasta W. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w W. kwoty 2105,15 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 2016 roku oraz zwrot kosztów procesu. Uzasadniając wskazała, że dochodzoną pretensję główną stanowi opłata z tytułu wieczystego użytkowania działki gruntu nr (...), położonej w W. przy ul. (...) za 2016 rok.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 8 sierpnia 2016 roku uwzględniono powództwo w całości.

Od w/w nakazu zapłaty pozwana wniosła sprzeciw przyznając, iż uchybiła terminowi zapłaty opłaty za użytkowanie wieczyste wniosła o rozłożenie należności na raty, wskazując że spółka prowadzi działalność ze strata ekonomiczną i ze względu na ogłoszenie upadłości przez je dłużników nie jest w stanie zaspokoić swoich wierzycieli.

Poza sporem w niniejszej sprawie pozostawało, że: zobowiązanie pozwanej wobec strony powodowej z tytułu opłaty z tytułu wieczystego użytkowania działki gruntu nr (...), położonej w W. przy ul. (...) za 2016 rok wynosi 2105,15 zł. Termin płatności zobowiązania określony był na dzień 31 marca 2016 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strona pozwana prowadzi działalność gospodarczą osiągając stratę bilansową, jednak dotychczas nie złożyła wniosku o ogłoszenie upadłości. W bilansie spółki w 2016 roku rezerwy na zobowiązania wynoszą 232.235,09 zł, a inwestycje długoterminowe 1.005.777,39 zł.

Dowód: bilans, k. 41-43.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest w pełni uzasadnione, a okoliczności wskazane przez stronę powodową pozostają poza sporem. Pozwana przyznała, że jest zobowiązana z tytułu opłaty z tytułu wieczystego użytkowania. Nie wykazała jednak, że istnieją o okoliczności uzasadniające rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty (art. 320 k.p.c.). Strona pozwana pomimo wezwania na rozprawę w celu przesłuchania nie stawiła się, a jedyny dokument który przestawiła na poparcie swoich twierdzeń (bilans spółki) nie daje podstaw do przyjęcia, iż sytuacja finansowa spółki uniemożliwia spłatę tak niewielkiego, w stosunku do przychodów spółki, zobowiązania.

W ocenie Sądu przyjęcie, że pozwana wykazując stratę jest złej kondycji finansowej nie daje dostatecznych podstaw do zastosowania art. 320 k.p.c. (por. wyrok SA Kraków z dnia 20-03-2015, sygn. akt I ACa 11/15).

Ponadto podkreślić należy, że w bilansie spółki w 2016 roku rezerwy na zobowiązania wynoszą 232.235,09 zł, zatem rezerwa powinna uwzględniać stałe obowiązania pozwanej z tytuł w/w opłaty. Natomiast przywilej rozłożenia na raty winien być ponadto zbilansowany z interesem obu stron, a nie jedynie strony przegrywającej. Sąd zatem nie powinien kierować się jedynie subiektywnymi kalkulacjami ekonomicznymi pozwanej, która realizując przedsięwzięcia inwestycyjne (inwestycje długoterminowe 1.005.777,39 zł) uznaje je za czynnik priorytetowy i ograniczający jej wypłacalność wobec wygrywającego spór wierzyciela (wyrok SA Białystok z dnia 26-02-2016, sygn. akt I ACa 1001/15). Co więcej, strona pozwana nie daje gwarancji spłaty rozłożonego na raty świadczenia. W toku postępowania pozwana mimo deklaracji, iż jest w stanie spełnić uznane (co do zasady i wysokości) świadczenie w czterech ratach, nawet w części nie zaspokoiła wierzyciela.

Zatem, mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd orzekł, jak w punkcie I wyroku. Orzekając o odsetkach Sąd miał na uwadze treść art. 481 k.c.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażoną w art. 98 k.p.c. Na koszty te składa się wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym w wysokości 2.400 zł, ustalone na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz. 1800).

Jednocześnie na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał powodowi uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wałbrzychu kwotę 100,00 zł tytułem opłaty od pozwu, od obowiązku uiszczenia której strona powodowa była zwolniona.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13