Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 lutego 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił A. Ł., po rozpoznaniu wniosku z dnia 1 lipca 2014 r , prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, podnosząc, że wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy do 18.11.2013 r, a niezdolność powstała po 2003 r oraz, że jest całkowicie niezdolna do pracy do 31 października 2015 r, a niezdolność powstała 19 listopada 2013 r, posiada staż sumaryczny w wymiarze 4 lata,8 miesięcy i 12 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 6 miesięcy, 24 dni okresów nieskładkowych ograniczonych do 1/3 okresów składkowych – łącznie 6 lat, 3 miesiące i 6 dni, w dziesięcioleciu na datę zgłoszenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy udowodniła 3 lata i 3 dni okresów składkowych oraz 1 rok i 1 dzień okresów nieskładkowych ograniczonych do 1/3 okresów składkowych – łącznie 4 lata i 4 dni. Wobec czego niezdolność do pracy winna powstać do 9 maja 2003 r tj. do ukończenia 30 lat życia, ponieważ wymagany okres składkowy i nieskładkowy (4 lata) udowodniła w okresie 23 października 1992 – 9 maja 2003 r.

/ decyzja k. 63 akt ZUS/

W dniu 19 lutego 2015 roku wnioskodawczyni złożyła odwołanie od powyższej decyzji , wskazując, że nie zgadza się z ustaloną datą powstania częściowej niezdolności do pracy, podnosząc, że z dokumentów wynika, że częściowa niezdolność do pracy powstała w 1999, 2000, 2001 lub 2002 roku z przyczyn okulistycznych.

/ odwołanie k. 2 - 4/

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 4 lutego 2016 roku organ rentowy wnosił o jego oddalenie argumentując, jak w zaskarżonej decyzji.

W piśmie z tego samego dnia organ rentowy wskazał, że w dniu 4 lutego 2015 r została wydana także decyzja o symbolu (...) (renta socjalna) i omyłkowo została skierowana odpowiedź na odwołanie dotycząca tej decyzji (w aktach sprawy na k. 8).

/odpowiedź na odwołanie k. 94, pismo- k. 93/

W piśmie z dnia 6 grudnia 2015 r wnioskodawczyni wniosła o ustalenie stosunku pracy i zmiany umów o dzieło na umowę o pracę lub umowę zlecenie w okresie 2008 -2010.

/pismo – k. 71/

Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2016 r Sąd Okręgowy wyłączył wniosek ubezpieczonej o ustalenie stosunku pracy, stwierdził w stosunku do niego swoją niewłaściwość i przekazał wniosek do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Skierniewic.

/postanowienie – k. 86/

Postanowieniem z dnia 1 kwietnia 2016 r Sąd Okręgowy uchylił postanowienie z dnia 7 stycznia 2016 r i wyłączył wniosek ubezpieczonej o ustalenie stosunku pracy, stwierdził w stosunku do niego swoją niewłaściwość i przekazał wniosek do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Krakowa Nowej Huty w Krakowie

/postanowienie – k. 105/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. Ł. urodziła się w dniu (...), ma wykształcenie wyższe (geografia – turystyka).

(okoliczności bezsporne)

W dniu1 lipca 2014 roku ubezpieczona złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

(wniosek - k. 1 akt ZUS)

Orzeczeniem lekarza orzecznika z dnia 2 października 2014 r ustalono, że ubezpieczona jest:

- częściowo niezdolna do pracy do 18 listopada 2013 r, a ta niezdolność do pracy powstała po 2003 r,

- całkowicie niezdolna do pracy do 31 października 2015 r, a ta niezdolność do pracy powstała 19 listopada 2013 r.

(orzeczenie lekarza orzecznika – k. 53 akt ZUS)

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej z dnia 17 grudnia 2014 r ustalono, że ubezpieczona jest:

- częściowo niezdolna do pracy do 18 listopada 2013 r, a ta niezdolność do pracy powstała po 2003 r,

- całkowicie niezdolna do pracy do 31 października 2015 r, a ta niezdolność do pracy powstała 19 listopada 2013 r.

(orzeczenie komisji lekarskiej – k.62 akt ZUS)

U wnioskodawczyni w listopadzie 2013 r rozpoznano dwa synchroniczne, niezależne nowotwory złośliwie – chłoniaka złośliwego H. w lokalizacji nadprzeponowej z rozsiewem do płuc i raka przedinwazyjnego w obu piersiach. Chłoniaka leczono chemicznie programem (...) do lipca 2014 r z dobrym efektem leczniczym, z regresją zmian w obrazie PET i CT. Raki piersi leczono operacyjnie, wykonano obustronne kwadrantektomie z węzłami chłonnymi wartowniczymi, w uzupełnieniu stosowano hormonoterapię i radioterapię do lutego 2015 r. Upośledzenie sprawności po przebytym skojarzonym leczeniu obu nowotworów złośliwych kwalifikuje do całkowitej niezdolności do pracy od listopada 2013 r do 31 grudnia 2017 r. Brak dowodów onkologicznych, aby niezdolność do pracy powstała przed listopadem 2013 r

(pisemna opinia biegłego onkologa – k. 11 – 13)

W badaniu psychologicznym stwierdzono u wnioskodawczyni prawidłową orientację w miejscu i czasie, przeciętny poziom funkcjonowania intelektualnego. W badaniu nie ujawniły się cechy organicznych uszkodzeń w obrębie (...), sprawność procesów poznawczych bez istotnych zakłóceń. Ujawniły się neurotyczne zaburzenia osobowości, wskazujące na obniżone przystosowanie społeczne, nie ujawniły się zaburzenia psychotyczne, jak również skłonność do izolacji od otoczenia. W sferze funkcjonowania emocjonalnego ujawniły się znacznego stopnia zaburzenia, które w zachowaniu mogą skutkować nasilonymi emocjonalnie reakcjami, nieadekwatnymi do siły bodźca ze znaczącą obniżoną kontrolą ekspresji emocji, przy utrzymującym się, wysokim napięciu emocjonalnym. Nie stwierdza się czynników uniemożliwiających opiniowanej podjęcia pracy zarobkowej.

(opinia biegło psychologa – k. 14 -18.)

U wnioskodawczyni rozpoznano zaburzenia osobowości ze skłonnością do reakcji depresyjnych. Nie potwierdzono głębszych objawów depresyjnych, objawów psychotycznych, otępiennych. Zaburzenia psychiczne nie powodują znacznego ograniczenia zdolności do pracy. Z punktu widzenia psychiatry wnioskodawczyni jest zdolna do pracy.

(opinia biegłego psychiatry – k. 45 -46)

U wnioskodawczyni rozpoznano rzekomosoczewkowość obu oczu, stan po operacji zaćmy wrodzonej ze wszczepem sztucznych soczewek do komory tylnej oczu, stan po (...) kapsulotomii oka lewego, różnowzroczność. A.:astygmatyzm krótkowzroczny OP, astygmatyzm wysoki, mieszany OL, praktycznie jednooczność. V.= sc.= 0,8; V.=sc.0,2, starczowzroczność.

Wnioskodawczyni z powodu wrodzonej zaćmy obu oczu była operowana w 1997 r OL i w 2000 OP. Z powodu znacznej różnicy wady refrakcji pomiędzy okiem prawym i lewym, równoczesna korekcja okularami niemożliwa. Korekcja soczewkami nagałkowymi nie powiodła się z przyczyn ekonomicznych. Doszło do niedowidzenia OL. Obecnie wnioskodawczyni jest osobą praktycznie jednooczną, posługuje się tylko okiem prawym, oko lewe pozostaje okiem niedowidzącym. Oko prawe z pełną ostrością wzroku do dali i bliży po korekcji szkłami.

Zgodnie ze standardami orzeczniczymi w zakresie narządu wzroku, niezdolność częściowa uzasadnia wartość ostrości wzroku lepszego oka V=0,3 po korekcji istniejącej wady. Wyniki analizy dokumentacji medycznej w okresach: 1980 – 1995 – wartość ostrości wzroku oka prawego: V.=1.0, 1997 – 2015 – V. = 0,5.

Stan narządu wzroku obecnie ani w przeszłości nie uzasadniał całkowitej ani częściowej niezdolności do pracy.

(opinia biegłego lekarza okulisty R. M. – k. 43 – 44, opinia uzupełniająca tej biegłej – k. 108,158, pisemna opinia biegłego okulisty Z. Ś. – G. – k. 193 -195 )

Wnioskodawczyni posiada staż sumaryczny w wymiarze 4 lata,8 miesięcy i 12 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 6 miesięcy, 24 dni okresów nieskładkowych ograniczonych do 1/3 okresów składkowych – łącznie 6 lat, 3 miesiące i 6 dni.

W dziesięcioleciu na datę zgłoszenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy udowodniła 3 lata i 3 dni okresów składkowych oraz 1 rok i 1 dzień okresów nieskładkowych ograniczonych do 1/3 okresów składkowych – łącznie 4 lata i 4 dni.

Wnioskodawczyni nie ma wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego (5 lat) w dziesięcioleciu poprzedzającym niezdolność do pracy ( listopad 2013 r), przy ustaleniu daty niezdolności do pracy po 2003 roku.

Wymagany okres składkowy i nieskładkowy (4 lata – w przypadku, gdyby niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 30 roku życia) udowodniła w okresie 23 października 1992 – 9 maja 2003 r.

(okoliczność bezsporna – wyliczenie stażu – k. 58, karta przebiegu zatrudnienia – k. 60 akt ZUS, zaświadczenia, świadectwa pracy – akta ZUS)

W 1999 roku wnioskodawczyni pozostawała w stosunku pracy, korzystała ze zwolnień lekarskich, w latach 2000 – 2002 r była osobą bezrobotną. Były dla niej wystawiane zaświadczenia o braku przeciwskazań do zatrudnienia jako referent ubezpieczeń /niewskazana praca przy komputerze/ – w dniu 30 czerwca 1999 r oraz na stanowisku pomocnik restauracji – praca bez dźwigania ciężarów – w dniu 7 czerwca 2002 r

(kwestionariusz – k. 5, zaświadczenie – 12, akta ZUS, k. 220,221)

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów i zważył, co następuje :

Odwołanie jest niezasadne.

Przesłanki nabycia uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy określa przepis art. 57 ust. 1. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2016/887) . Zgodnie z tym przepisem renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który:

1) jest niezdolny do pracy,

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, oraz

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czy całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (art. 12).

Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Zdefiniowanie pojęcia "poziom kwalifikacji", użytego w tym przepisie ma istotne znaczenie, bowiem stanowi ono podstawę do ustalania rodzajów prac, które są w zasięgu możliwości ubezpieczonego, mimo stwierdzanego upośledzenia sprawności organizmu, a co za tym idzie, do ustalenia czy ograniczenie zdolności do pracy można zakwalifikować, jako znaczne. O poziomie posiadanych kwalifikacji do pracy decyduje nie tylko wykształcenie, lecz także uzyskana poprzez przyuczenie do zawodu umiejętność wykonywania specjalistycznej, kwalifikowanej pracy, także pracy fizycznej. Niższy jest zatem poziom kwalifikacji osób wykonujących proste prace fizyczne, niewymagające przyuczenia zawodowego niż poziom kwalifikacji osób wykonujących prace wymagające określonych specjalistycznych umiejętności nabywanych na podstawie przygotowania zawodowego./tak SA w wyroku z dnia 19 listopada 2015 r , III AUa 786/15, Lex nr 1950585/.

Częściowo niezdolny do pracy jest pracownik, który w wyniku choroby ma w istotny sposób ograniczoną zdolność do pracy w pełnym wymiarze czasu pracy. Może on natomiast wykonywać zatrudnienie niżej kwalifikowane, o niższych zarobkach, w obniżonym wymiarze godzin. Wykonywanie pracy o takim charakterze nie świadczy o odzyskaniu zdolności do pracy./tak SA w Szczecinie w wyroku z dnia 19 stycznia 2016 r, III Aua 342/15, Lex nr 2026205/

Stosownie do art. 58 ust. 1 warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4) 4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5) 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Na mocy ust. 2 art. 58 okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Zgodnie z art. 58 ust. 3 jeżeli ubezpieczony nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego, i którym mowa w ust. 1 warunek posiadanego wymaganego okresu uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem 18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do pracy miał, bez przerwy lub z przerwami nieprzekraczającymi 6 miesięcy, okresy składkowe i nieskładkowe.

Zgodnie zaś ust. 4 art. 58 przepisu ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Z kolei w oparciu o art. 57 ust. 2 określonego w art. 57 ust. 1 pkt. 3 warunku aby niezdolność do pracy powstała we wskazanych okresach albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ich ustania nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, okresy składkowe, o których mowa w art. 6; oraz okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7. Przy czym w myśl ust. 2 art. 5 przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie dało podstaw dla uwzględnienia odwołania.

Istotą sporu była kwestia ustalenia daty powstania częściowej niezdolności do pracy, bowiem od niej była uzależniona przesłanka wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych.

Z niespornych ustaleń wynika, że wnioskodawczyni posiada staż sumaryczny w wymiarze 4 lata,8 miesięcy i 12 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 6 miesięcy, 24 dni okresów nieskładkowych ograniczonych do 1/3 okresów składkowych – łącznie 6 lat, 3 miesiące i 6 dni.

W dziesięcioleciu na datę zgłoszenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy udowodniła 3 lata i 3 dni okresów składkowych oraz 1 rok i 1 dzień okresów nieskładkowych ograniczonych do 1/3 okresów składkowych – łącznie 4 lata i 4 dni.

Wnioskodawczyni nie ma wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego (5 lat) w dziesięcioleciu poprzedzającym niezdolność do pracy (listopad 2013 r), przy ustaleniu daty niezdolności do pracy po 2003 roku.

Wymagany okres składkowy i nieskładkowy (4 lata – w przypadku, gdyby niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 30 roku życia) udowodniła w okresie 23 października 1992 – 9 maja 2003 r.

Organ rentowy przyjął, że niezdolność do pracy powstała po 2003 r, a więc po ukończeniu 30 roku życia, zatem ubezpieczona nie ma wymaganego okresu 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Wnioskodawczyni w odwołaniu podniosła, że niezdolność do pracy powstała z przyczyn okulistycznych w 1999,2000,2001 bądź 2002 r.

Na okoliczność oceny stanu zdrowia wnioskodawczyni Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych.

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o opinie biegłych: psychologa, psychiatry, onkologa i dwóch okulistów.

Sąd, oceniając zgromadzony materiał dowodowy, w pełni uznał wartość dowodową opinii powołanych w sprawie biegłych.

W ocenie Sądu złożone do sprawy opinie nie zawierają żadnych braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Biegli opinie wydali po przeprowadzeniu stosownych badań i analizie dostępnej, złożonej przez wnioskodawczynię dokumentacji lekarskiej, w tym przedstawionych wyników i wywiadu lekarskiego. Określili schorzenia występujące u badanej oraz ocenili jej znaczenie dla jej zdolności do pracy i jej terminu, odnosząc swą ocenę do poziomu jej kwalifikacji zawodowych. Zdaniem Sądu, opinie biegłych są rzetelne, sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot, a wynikające z nich wnioski są logiczne i prawidłowo uzasadnione.

W ocenie Sądu rozpoznającego przedmiotową sprawę ubezpieczona nie przedstawiła żadnych zasadnych argumentów w celu skutecznego podważenia wydanych w sprawie ekspertyz. Zarzuty wnioskodawczyni sprowadzały się jedynie do własnej odmiennej oceny stanu zdrowia oraz do kwestionowania jedynie końcowej konkluzji opinii.

Dlatego też Sąd nie odmówił tym opiniom wiarygodności i mocy dowodowej, nie znalazł też usprawiedliwionych przesłanek do dopuszczenia dowodu z opinii optometrysty tylko z tego powodu, że ocena własnego stanu zdrowia dokonana przez wnioskodawczynię jest odmienna od opinii dotychczasowych biegłych i stanowi jedynie polemikę z twierdzeniami biegłych. W sprawie zostały sporządzone dwie opinie biegłych okulistów (druga w związku z zastrzeżeniami ubezpieczonej), które są zbieżne w zakresie wniosków – w zakresie stwierdzenia, że z przyczyn okulistycznych wnioskodawczyni nie jest i nie była niezdolna do pracy przed 2003 r.

Do pozostałych opinii ubezpieczona nie zgłaszała zastrzeżeń.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem SN potrzeba powołania innego biegłego powinna wynikać z okoliczności sprawy, a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczas złożonej opinii. Niezadowolenie strony z opinii biegłego nie uzasadnia powołania innego biegłego ( wyrok SN z dnia 5 czerwca 2002 roku I CR 562/74 LEX nr 7607; wyrok SN z dnia 4 sierpnia 1999 roku I PKN 20/99 OSNP 2000/22/807).

Opinie biegłych - specjalistów z dziedzin właściwych z punktu schorzeń wnioskodawczyni są zgodne i jednoznaczne co do tego, że występujące u wnioskodawczyni schorzenia nie powodowały niezdolności do pracy przed 2003 r.

Z ustaleń poczynionych na podstawie opinii biegłych okulistów wynika, że u wnioskodawczyni rozpoznano rzekomosoczewkowość obu oczu, stan po operacji zaćmy wrodzonej ze wszczepem sztucznych soczewek do komory tylnej oczu, stan po (...) kapsulotomii oka lewego, różnowzroczność. A.:astygmatyzm krótkowzroczny OP, astygmatyzm wysoki, mieszany OL, praktycznie jednooczność. V.= sc.= 0,8; V.=sc.0,2, starczowzroczność. Wnioskodawczyni z powodu wrodzonej zaćmy obu oczu była operowana w 1997 r OL i w 2000 OP. Z powodu znacznej różnicy wady refrakcji pomiędzy okiem prawym i lewym, równoczesna korekcja okularami niemożliwa. Korekcja soczewkami nagałkowymi nie powiodła się z przyczyn ekonomicznych. Doszło do niedowidzenia OL. Obecnie wnioskodawczyni jest osobą praktycznie jednooczną, posługuje się tylko okiem prawym, oko lewe pozostaje okiem niedowidzącym. Oko prawe z pełną ostrością wzroku do dali i bliży po korekcji szkłami.

Zgodnie ze standardami orzeczniczymi w zakresie narządu wzroku, niezdolność częściowa uzasadnia wartość ostrości wzroku lepszego oka V=0,3 po korekcji istniejącej wady. Wyniki analizy dokumentacji medycznej w okresach: 1980 – 1995 – wartość ostrości wzroku oka prawego: V.=1.0, 1997 – 2015 – V. = 0,5, zatem brak było podstaw do stwierdzenia niezdolności do pracy.

Powyższe znalazło także potwierdzenie w tym, że w 1999 roku wnioskodawczyni pozostawała w stosunku pracy, korzystała ze zwolnień lekarskich i zasiłku chorobowego (a więc nie była niezdolna do pracy w stopniu uzasadniającym orzeczenie renty), w latach 2000 – 2002 r była osobą bezrobotną, a zgodnie z definicją bezrobotnego, zawartą w wówczas obowiązującej ustawie z dnia z dnia 14 grudnia 1994 r.o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu Dz.U.2003.58.514 t.j, bezrobotny - oznacza osobę, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 i 2, niezatrudnioną i niewykonującą innej pracy zarobkowej, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie lub służbie, z zastrzeżeniem lit. g( jest osobą niepełnosprawną, której stan zdrowia pozwala na podjęcie zatrudnienia co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie lub służbie – wnioskodawczyni nie przedstawiła orzeczenia o niepełnosprawności).

Były dla niej wystawiane także zaświadczenia o braku przeciwskazań do zatrudnienia jako referent ubezpieczeń - w dniu 30 czerwca 1999 r oraz na stanowisku pomocnik restauracji – w dniu 7 czerwca 2002 r , jedynie z przeciwskazaniami stanowiskowymi, co nie jest równoznaczne z częściową niezdolnością do pracy.

W ocenie Sądu rozpoznającego przedmiotową sprawę opinie biegłych wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. W związku z tym Sąd ocenił je jako rzetelne, jasne, obiektywne i wiarygodne źródło dowodowe.

Sam fakt istnienia u wnioskodawczyni schorzeń, potwierdzonych przez biegłych nie może być utożsamiany z niezdolnością do pracy odwołującej, powstałej przed 2003 r. Stwierdzenie stanu chorobowego nie jest bowiem jednoznaczne z kwalifikacją częściowej niezdolności do pracy. Z opinii biegłych nie wynika takie nasilenie schorzeń, by można było orzekać o niezdolności do pracy przed 2003 r.

Wnioskodawczyni wskazywała, że niezdolność do pracy powstała wcześniej.

Z ustaleń wynika jednak, że rozpoznawane schorzenia przed 2003 r nie upośledzały sprawności jej organizmu w takim stopniu , aby była ona długotrwale niezdolna do pracy, co znalazło potwierdzenie w postępowaniu sądowym.

Skoro zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że niezdolność do pracy powstała po 2003 r., a więc po ukończeniu 30 roku życia, wnioskodawczyni nie spełnia wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego w wymiarze 5 lat, stwierdzić należało zatem, że zaskarżona decyzja organu rentowego odpowiada prawu.

Okoliczność, iż toczy się postępowanie dotyczące ustalenia stosunku pracy nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia, bowiem zaakcentować trzeba, że z istoty spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych wynika, że nowe okoliczności ujawnione lub powstałe po wydaniu decyzji organu rentowego, uzasadniają wystąpienie z nowym wnioskiem o rozpoznanie sprawy, co skutkować winno kolejną decyzją organu rentowego, która następnie wskutek odwołania będzie poddana weryfikacji sądu pod względem zgodności z prawem. /tak SA w wyroku z dnia 19 grudnia 2013 r , III AUa 542/13, Lex nr 1438188/.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni