Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2017 r. w Gdańsku na rozprawie

sprawy powództwa W. J.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w G.

o odszkodowanie

I.  Oddala powództwo;

II.  Zasądza od powódki W. J. na rzecz pozwanego (...)spółki zoo w G. kwotę 60 zł ( słownie: sześćdziesiąt tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego ;

Sygn. Akt VI P 316/15

UZASADNIENIE

Powódka W. J. pozwem skierowanym przeciwko(...) Centrum (...)domagała się zasądzenia odszkodowania kwestionując każdą z przyczyn podanych w oświadczeniu o wypowiedzeniu jej umowy o pracę pod względem zasadności oraz w całości w zakresie przyczyny utraty zaufania Prezesa Zarządu pozwanej spółki do powódki.

Pozwana (...) Centrum (...) wniósł
o oddalenie powództwa w całości.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka została zatrudniona w(...) Centrum (...)na podstawie umowy o pracę z dnia 6 marca 2009 r. zawartej na czas nieokreślony na stanowisku Kierownik (...). Od 1 czerwca 2010 r. strony zawarły aneks do umowy o pracę, na podstawie którego powódka wykonywała pracę Kierownika Działu (...)

(dowód: umowa o pracę z dnia 6 marca 2009 r. akta osobowe cz. B k:7, aneks z dnia 1 czerwca 2010 r. – akta osobowe cz. B k:22)

Celem stanowiska pracy (...)
(...) było kierowanie zespołem ludzi zatrudnionych
w Dziale (...), nadzorowanie nad pracami związanymi z gromadzeniem, kontrolą, przetwarzaniem, analizowaniem i przekazywanie obowiązującej sprawozdawczości. Do obowiązków osoby zatrudnionej na tym stanowisku należało m.in.:

Prowadzenie i nadzór nad rozliczeniami z wykonywanych świadczeń medycznych z NFZ w ramach podpisanych umów:

- sporządzenie ofert do konkursu (analiza materiałów ofertowych)

- nadzorowanie nad poprawnością umów i aneksów do tych umów

- nadzorowanie nad prawidłowością wykonywanych kontraktów – nadzór nad Pakietem świadczeniodawcy i sporządzenie miesięcznych sprawozdań finansowych

- nadzór nad Pakietem

Świadczeniodawcy – kolejka oczekujących

- dokonywanie analiz z wykonania poszczególnych form w ramach zawartych umów

- prowadzenie korespondencji

(dowód: zakres obowiązków akta osobowe cz. B k: 15)

Dział (...), którym kierowała powódka, zajmował się analizowaniem wykonań poszczególnych umów z płatnikami i wnioskowaniem wartości umów na przyszłe okresy udzielania świadczeń; systematyczne monitorowanie wykonania świadczeń zdrowotnych przez poszczególne komórki pionu medycznego w ramach poszczególnych umów i informowanie na bieżąco Zarządu Spółki; bieżące rozliczanie z płatnikami zrealizowanych świadczeń zdrowotnych, sprawdzanie i korygowanie korekt do wystawionych faktur; bieżące monitorowanie zagrożeń wynikających z korekt faktur za udzielone świadczenia i informowanie o tym fakcie Zarządu Spółki; szkolenie pracowników odpowiedzialnych za prawidłowe i terminowe rozliczenie udzielanych świadczeń zdrowotnych.

Dział (...) tworzy Sekcja (...), do której zadań należało: sporządzanie rocznego i wieloletnich planów sprzedaży dla Spółki; cykliczny monitoring sprzedaży, raportowanie o stanie sprzedaży do Zarząd; zbieranie, przetwarzanie i przygotowanie danych do fakturowania do płatników usług medycznych; bieżące rozliczanie usług medycznych Spółki, prowadzenie korespondencji, poprawek i zmian; zarządzanie wszystkimi fakturami sprzedaży Spółki, w tym ich wystawienie; odpowiedzialność za kontraktowanie usług dla Spółki z płatnikami zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa; sporządzanie wniosków o zamówienia publiczne oraz wniosków z warunkami do postępowań na świadczenia zdrowotne na wszelkie usługi diagnostyczne i inne podobne, wyłączając imienne kontrakty dla lekarzy i pielęgniarek; ocena możliwości wprowadzenia nowych usług medycznych do Spółki, raportowanie do Dyrektora ds. (...) współpraca z zespołem controllingu medycznego w przygotowywaniu ofert do płatników oraz opracowywanie i aktualizacja cenników usług medycznych w Spółce.

Zgodnie z Regulaminem Pracy przebywanie w miejscu pracy poza ustalonymi godzinami pracy wymaga zgody bezpośredniego przełożonego. Fakt ten powinien być odnotowany w rejestrze obecności po godzinach pracy w portierni Centrum.

(dowód: wyciąg z Regulaminu Pracy pozwanej k: 81-82, k:114-115)

Powódka W. J. została upoważniona przez Prezesa Spółki jako administrator użytkownika i dopuszczona do przetwarzania danych w Portalu w systemie informatycznych NFZ ( (...) Oddział (...) Narodowego Funduszu Zdrowia).

Narodowy Fundusz Zdrowia w związku z weryfikacją warunków wymaganych w umowie nr (...) w rodzaju świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie w zakresie (...) w warunkach domowych wniósł o przesłanie wyjaśnień dotyczących niezgodności,
tj. (...)
w zasobach Poradni (...). Zwrócił się do pozwanej
o wprowadzenie wymaganego sprzętu odpowiednim wnioskiem portalowym do umowy oraz przedstawienie umów podwykonawstwa (...)

Omyłkowy wpis został poprawiony przez pozwaną, o czym poinformowano NFZ.

(dowód: formularz rejestrowy k:90, pismo NFZ z dnia 12.05.2014r. k:91, pismo pozwanej z dnia 26.05.2014r. k: 92, zeznania świadka M. M. (1) k: 231-232 (nagranie z rozprawy z dnia 26.01.2016r. 01:04:23-01:26:18), zeznania świadka H. N. k: 279-280 (nagranie z rozprawy z dn. 14.07.2016r. 00:39:24-01:08:18), zeznania D. J. k:303-309 (nagranie z rozprawy z dn. 16.01.2017r. (00:02:11-02:19:53))

W każdy poniedziałek odbywało się spotkanie zarządu i kary kierowniczej, na którym omawiano najważniejsze kwestie związane
z prowadzoną spółką i świadczonymi usługami zdrowotnymi. Na spotkaniach tych obecna była m.in. powódka jak i Głowna księgowa, a także prezes zarządu i inni kierownicy.

Narodowy Fundusz Zdrowia (...) Oddział Wojewódzki w G. Wydział (...), Dział (...)
(...), Sekcja (...) pismem z dnia 6 sierpnia 2014 r. poinformował, że przeprowadzono analizę danych pod względem poprawności wyznaczania grup (...), sprawozdanych w ramach realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w okresie I-VII 2013 roku. W związku z powyższym stwierdzono nieprawidłowości polegające m.in. na rozliczeniu grup zachowawczych pomimo wskazania istotnych procedur medycznych (...)9 lub na zawyżaniu wyceny grupy. Zwrócono się z prośbą
o dokładne przeanalizowanie przedstawionych w załączniku danych sprawozdawczych oraz dokonanie korekty sprawozdań statystycznych
i rozliczeniowych w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisma, tj. od dnia 11 sierpnia 2014 r. W przypadku nie podjęcia oczekiwanych kroków Fundusz rozpocznie odpowiednie czynności windykacyjne.

W odpowiedzi pozwana złożyła do NFZ wyjaśnienia dotyczące świadczeń zrealizowanych w okresie I-VII 2013 r. w ramach umowy
w rodzaju leczenie szpitalne i zakwestionowanych jako nieprawidłowo rozliczonych. W wyniku ponownej analizy wszystkich świadczeń wskazanych przez NFZ w załączniku pozwana uznała zasadność zmiany grupy dla świadczeń na wartość 77 480 zł, pozostałe świadczenia zostały rozliczone poprawnie. Jednocześnie zwrócono się o ocenę przedłożonych wyjaśnień
i wydanie ostatecznej decyzji w przedmiotowej sprawie.

Na spotkaniu w dniu 25 sierpnia 2014 r. Członków Zarządu i Kadry Kierowniczej Spółki Prezes Zarządu skierowała prośbę do Kierownika Działu (...) W. J. o podanie terminu rozpatrzenia korekty za pierwsze półrocze 2013 r.

Po dniu 25 sierpnia 2014 r. powódka nie podejmowała żadnych czynności wyjaśniających w kwestii negatywnie zweryfikowanych przez NFZ świadczeń, tak zarówno bezpośrednio z Funduszem czy też z Prezesem Zarządu. Na wszelkie pytania tak podległych pracowników działu jak też działu księgowości, które pojawiały się na koniec roku i z początkiem nowego, a związane z koniecznością zamknięcia roku i sporządzeniem bilansu, W. J. wskazywała, że nie przyszło jeszcze stanowisko NFZ w tej kwestii i należy czekać. Przy czym ewentualne nieuwzględnienie stanowiska pozwanej spółki w zakresie kwalifikacji świadczeń miało istotne znaczenie na wynik działalności spółki z uwagi na wysokość ewentualnego zwrotu środków opiewających na kwotę blisko miliona złotych.

Narodowy Fundusz Zdrowia (...) Oddział Wojewódzki w G. pismem z dnia 11 marca 2015 r. poinformował pozwaną Spółkę, że przeprowadzono ponowną analizę danych pod względem poprawności wyznaczania grup (...), sprawozdanych w ramach realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w okresie I-VII 2013 r. Stwierdzone zostały nieprawidłowości polegające m.in. na rozliczeniu grup zachowawczych pomimo wskazania istotnych procedur medycznych (...)9 lub na zawyżaniu wyceny grupy. Na dzień 10.03.2015 r. należności wynikające z błędnej sprawozdawczości wynoszą 982 280 zł. Zwrócono się do pozwanej o dokonane przeanalizowania przedstawionych danych sprawozdawczych oraz o dokonanie korekty sprawozdań statystycznych i rozliczeniowych w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisma, tj. 13 marca 2015 r.

W odpowiedzi pozwana zwróciła się z prośbą o wydłużenie terminu na analizę danych oraz ewentualny czas na dokonanie korekt. Nadto wskazano na znaczny upływ czasu od momentu udzielonej przez (...) sp. z o.o. odpowiedzi na stwierdzone nieprawidłowości w zakresie rozliczania grup zachowawczych.

W dniu 16 marca 2015 r. odbyło się spotkanie kadry kierowniczej z Zarządem Spółki, na którym omówione zostały zakwestionowane przez NFZ hospitalizacje za okres od stycznia do lipca 2013 r. wskazując na przebieg dotychczas przeprowadzonych czynności w sprawie, tj. w dniu 18 sierpnia 2014 r. polecenie Prezes o przesłaniu danych do wyjaśnień dla ordynatorów oddziałów, 21 sierpnia 2014 r. przesłanie wyjaśnień do NFZ, 25 sierpnia 2014 r. (omyłkowo wskazany rok 2013) prośba Zarządu o podanie terminu korekty za 2013 r. gdzie uzyskano odpowiedź, że oczekujemy na decyzję NFZ w kwestii złożonych wyjaśnień.

W związku z nieuwzględnieniem przez NFZ stanowiska pozwanej, dział księgowości dokonał zmiany całego bilansu działalności spółki, zrobił rezerwę na zobowiązania wobec NFZ, co skutkowało pogorszeniem wyniku finansowego. Ostatecznie spółka zobligowana została do zwrotu 820.000 zł na rzecz NFZ i od września 2015 r. spłacana jest w dwunastu ratach.

(dowód: pismo NFZ z dnia 6.08.2014 r. k:49, pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21 sierpnia 2014 r. k: 50-71, protokół ze spotkania w dniu 25 sierpnia 2014 r. k: 72-73, dowód: pismo NFZ z dnia 11 marca 2015 r. k: 74, odpowiedź (...) sp. z o.o. z dnia 27 marca 2015 r. k: 75, protokół ze spotkania kadry kierowniczej z Zarządem Spółki z dnia 16 marca 2015 r. k: 76, kserokopia kalendarza k:79, zeznania świadka M. M. (2) k:215-217 (nagranie z rozprawy z dnia 19.01.2016r. 00:03:23-00:42:46, zeznania świadka K. Ł. k: 217-221 (nagranie z rozprawy z dnia 19.01.2016r. 00:43:32-01:35:19, zeznania świadka K. Ł. k: 217-221 (nagranie z rozprawy z dnia 19.01.2016r. 00:43:32-01:35:19, zeznania A. S. k: 227-231 (nagranie z rozprawy z dnia 26.01.2016r. 00:01:30-01:03:29), zeznania świadka H. N. k: 279-280 (nagranie z rozprawy z dn. 14.07.2016r. 00:39:24-01:08:18), zeznania D. J. k:303-309 (nagranie z rozprawy z dn. 16.01.2017r. (00:02:11-02:19:53))

Zgodnie z Księgą (...) (...) (...) wprowadzono racjonalne zasady postępowania ze stałymi odpadami szpitalnymi z uwzględnieniem bezpieczeństwa epidemiologicznego oraz wymogów ochrony środowiska. Procedura obowiązuje we wszystkich komórkach organizacyjnych (...) Centrum (...) w sp. z o.o. w G.. Naruszenie procedury nadzoru nad gospodarką odpadami oraz instrukcji postępowania stanowi wykroczenie skutkujące karą upomnienia lub naganą.

Koszt utylizacji odpadów medycznych niebezpiecznych przewyższa koszt utylizacji dokumentacji.

Odpady medyczne niebezpieczne nie były zabezpieczane w sposób uniemożliwiający prawidłową ochronę danych osobowych, które mogły znajdować się na wydrukach komputerowych.

W dziale kierowanym przez powódkę co do zasady dokumenty niszczono w podręcznych niszczarkach, jednak przy większej ilości składowano je w kartonach. Powódka raz uzyskała zgodę od przełożonej M. S. na spalenie dokumentów jako odpadów medycznych.

W dniu 19 lutego 2015 r. powódka przekazała do utylizacji jako odpady medyczne niebezpieczne (worki czerwone) 30,7 kg błędnie sporządzonych dokumentów.

(dowód: Księga Procedur(...) (...) k: 117-121; Rejestr (...) k: 116, zeznania świadka K. Ł. k: 217-221 (nagranie z rozprawy z dnia 19.01.2016r. 00:43:32-01:35:19), zeznania świadka K. Ł. k: 217-221 (nagranie z rozprawy z dnia 19.01.2016r. 00:43:32-01:35:19), zeznania świadka M. S. k:276-279 (nagranie z rozprawy z dnia 14.07.2016r. 00:08:22-00:38:31), zeznania świadka H. N. k: 279-280 (nagranie z rozprawy z dn. 14.07.2016r. 00:39:24-01:08:18), zeznania D. J. k:303-309 (nagranie z rozprawy z dn. 16.01.2017r. (00:02:11-02:19:53))

Powódka przygotowywała oferty na udzielanie świadczeń zdrowotnych. Sporządziła ofertę (...) Spółki z o.o. w G. do(...) w (...) S.”, wskazując w jej treści błędną odległość od miejsca udzielania konsultacji przez Przyjmującego zamówienie do siedziby Udzielającego zamówienia jako 5,05 km, podczas gdy prawidłowo winno być 11,3 km. Oferta pozwanej została odrzucona przez (...) w S. z uwagi na to, że zawierała nieprawdziwe (błędne) informacje w zakresie odległości od miejsca udzielenia konsultacji do siedzib udzielającego zamówienie.

(dowód: oferta (...) k:83-87, informacja (...) k: 88-89, zeznania świadka K. Ł. k: 217-221 (nagranie z rozprawy z dnia 19.01.2016r. 00:43:32-01:35:19), zeznania świadka K. B. k:221-224 (nagranie z rozprawy z dnia 19.01.2016r. 01:36:02-02:24:28), (nagranie z rozprawy z dnia 26.01.2016r. 00:01:30-01:03:29), zeznania D. J. k:303-309 (nagranie z rozprawy z dn. 16.01.2017r. (00:02:11-02:19:53))

Na powódce ciążył obowiązek przekazywania zmian w zakresie udzielanych świadczeń medycznych czy też prawidłowości dokumentowania tychże świadczeń zgodnie z regulacjami Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Powódka zbiorczo przedstawiała poszczególnym oddziałom czy też pracownikom wprowadzone zmiany, co powodowało, że informacje te zawierały się na wielu stronach, zaś dla odbiorców były nieczytelne, gdyż odszukanie poszczególnych zmian w regulacjach nie były w żaden sposób wyszczególnione. Była to zbiorcza wysyłka mailowa, w załącznikach były akty prawne bez komentarza; nie było wyszczególnione, co dotyczy szpitala. Załączniki do zarządzenia mogą mieć nawet 1200-1500 stron.

Jeśli chodzi o przekazywanie informacji do apteki o nowych włączeniach pacjentów do terapii lekowych to był duży problem. Bardzo często o tym fakcie pracownicy apteki dowiadywali się dopiero, gdy pacjent przychodził z receptą do realizacji. Dotyczyło to głównie terapii dwulekowych. Dochodziło wówczas do szybszego wyczerpywania się puli leków, co skutkowało koniecznością dodatkowych przetargów. Dział Rozliczeń kierowany przez powódkę winien informować o puli pieniędzy na leki, jaką dysponuje apteka. Jeśli chodzi o zaopatrzenie szpitala w leki to musi się to opierać o pewne dane, była trudność z ich pozyskaniem. Brak informacji przyczyniał się do konieczności przeprowadzania kolejnych przetargów.

Współpraca z działem powódki była trudna, kierownicy unikali z powódką kontaktu. W zakresie sprawozdawczości byliśmy zdani na siebie, mieliśmy "gorącą linię" z NFZ. Słyszeli informację od powódki, że nie jest to problem związany z jej działem.

(dowód: zarządzenia Prezesa NFZ i materiały informacyjne k:122-136, (nagranie z rozprawy z dnia 26.01.2016r. 00:01:30-01:03:29), zeznania świadka M. M. (1) k: 231-232 (nagranie z rozprawy z dnia 26.01.2016r. 01:04:23-01:26:18), zeznania świadka K. D. k: 234-236 (nagranie z rozprawy z dnia 26.01.2016r. 01:46:02-02:16:59), zeznania B. M. k: 233-234 (nagranie z rozprawy z dnia 26.01.2016r. (01:27:28-01:44:21), zeznania świadka H. N. k: 279-280 (nagranie z rozprawy z dn. 14.07.2016r. 00:39:24-01:08:18), zeznania D. J. k:303-309 (nagranie z rozprawy z dn. 16.01.2017r. (00:02:11-02:19:53))

W dniu 30 marca 2015 r. powódka, po wcześniejszym wyjściu z pracy, miała wypadek komunikacyjny, w związku z czym była niezdolna do pracy. Pomimo przebywania na zwolnieniu lekarskim W. J. w dniu 31 marca 2015 r. w godzinach popołudniowych przebywała na terenie zakładu pracy. W tym czasie, poza przygotowaniem dyspozycji w związku z jej nieobecnością dla pracowników, wykonywała także pracę związane z zasiadając jako członek Rady Nadzorczej Zakładu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

(dowód: wydruk plików komputera powódki k: 107-113)

Pozwana pismem z dnia 16 kwietnia 2015 r. zwróciła się do organizacji związkowych działających w jego jednostce o podanie pisemnej informacji czy powódka korzysta z obrony zakładowej organizacji związkowej. Obie organizacje związkowe wskazały, że nie będą jej reprezentować.

(dowód: pismo do związków zawodowych z dnia 16 kwietnia 2015 r. akta osobowe cz. B k: 40)

W dniu 20 kwietnia 2015 r. powódka otrzymała oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem, w którym wskazano następujące przyczyny jego złożenia:

1.  Brak bieżącego informowania Zarządu Spółki o stanie rozliczeń umowy w rodzaju leczenie szpitalne za okres 1-VII 2013 r. w związku z pismem, które spółka otrzymała dnia 6 sierpnia 2014 r., w którym NFZ poinformował podmiot leczniczy o stwierdzonych nieprawidłowościach polegających m.in. na rozliczeniu grup zachowawczych pomimo wskazania istotnych procedur medycznych (...)9 lub na zawyżaniu wyceny grupy. Dnia 21 sierpnia 2014 r. spółka wystosowała odpowiedź do (...) przedstawiając swoje stanowisko. Od tego czasu aż do dnia 13 marca 2015 r. kiedy to spółka otrzymała pismo z (...) z wezwaniem do dokonania korekty sprawozdań statystycznych na kwotę 982 280 zł jako Kierownik Działu (...), (...) i pracownik odpowiedzialny w całości za m.in. prowadzenie i nadzór nad rozliczeniami z wykonywanych świadczeń medycznych z NFZ nie informowała Pani zarządu Spółki i niezakończonych rozliczeniach z NFZ w w/w zakresie na kwotę blisko miliona złotych oraz istotnym i realnym ryzyku zwrotu w/w kwoty, który w sposób znaczący mógł i wpłynął na wynik finansowy spółki za rok 2014 r. w momencie otrzymania pisma od NFZ w marcu 2015 r. Wtedy to Zarząd spółki otrzymał pismo z informacją o realnym zagrodzeniu podjęciem czynności windykacyjnych w stosunku do spółka na kwotę 982 280 zł. Wynik finansowy Spółki z zysku zamienił się w stratę. Zarząd Spółki obecnie musi się tłumaczyć przed radą nadzorczą oraz udziałowcem Spółki z zarzutu nierzetelnego podawania informacji o sytuacji finansowej spółki, co naraziło Zarząd spółki na utratę zaufania Zgromadzenia Wspólników do niego.

2.  Nierzetelne przygotowanie oferty zawierającej nieprawdziwe (błędne) informacje na udzielenie świadczeń zdrowotnych w zakresie wykonywania wysokospecjalistycznych konsultacji medycznych oraz badań diagnostycznych dla (...)w S. – (...) W ofercie za przygotowanie której była Pani odpowiedzialna w formularzu ofertowo – cenowym 1A (konsultację) poz. 4 i 8 w kolumnie 8 tabeli wpisano odległość w km od miejsca udzielania konsultacja przez Przyjmującego zamówienie do siedziby Udzielającego zamówienie – 5,05 km. Odległość ta nie odpowiada rzeczywistej odległości dzielącej placówki ((...) z siedzibą w G. – A. (...) w S.). Odległość wg mapy google wynosi ok. 11,3 km. W związku z powyższym oferta (...) została dnia 31 marca 2015 r. odrzucona jako zawierająca nieprawdziwe informacje.

3.  Brak należytego nadzoru nad poprawnością treści umów i aneksów zawieranych do tych umów przez (...) z NFZ oraz brak nadzoru nad danymi wprowadzanymi do portalu Świadczeniodawcy w ramach współpracy z NFZ. Dnia 12 stycznia 2015 r. z Wydziału Świadczeń (...) Sekcji (...) wystosowane zostało pismo, w którym NFZ informuje, że w załączeniu przesyła aneksy do umowy na rok 2015 r. w rodzaju świadczenia zdrowotne kontraktowane odrębnie. Jednoczenie w piśmie zawarta była prośba o sprawdzenie danych, w przypadku gdyby były nieaktualne. NFZ informował, że należy sporządzić wniosek portalowy w celu wprowadzenia zmian do umowy zgodnych ze stanem faktycznym. W/w kopię pisma zarząd spółki otrzymał od pani wraz z adnotacją: ”odesłano podpisane”. Pomimo powyższego do dnia 10 kwietnia 2015 r. w portalu nie zostały dodane dane odnoście (...) dzierżawionych przez (...) od spółki (...) spółki z o.o., o czym dyrektor ds. pielęgniarstwa (...) dowiedział się od pracownika NFZ podczas prac nad postępowaniem przetargowym na dzierżawę kolejnych koncentratorów. Wtedy też okazało się, że ani w portalu ani w aneksie od umowy z NFZ nr (...) o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej - świadczenie kontraktowane odrębnie (w aneksie nr (...) do niej) nie wskazano podwykonawcy (...) – Spółki (...) Sp. z o.o., która dzierżawi, dostarcza i odbiera oraz serwisuje koncentratory medyczne oraz osprzęt medyczny do nich działając jako podwykonawca (...) od 09 maja 2013 r. Powyższe zaniedbania naraża (...) na sankcje ze strony NFZ w przypadku kontroli.

4.  Przybycie do pracy w godzinach popołudniowych ok. godz. 18 w dniu 31 marca 2015 r. i przebywanie w miejscu pracy poza ustalonymi godzinami pracy bez zgody pracodawcy, co stanowi naruszenie § 13 ust. 1 i 2 Regulaminu Pracy (...) spółki z o.o. z 13 listopada 2013 r. ze zm. Ponadto wskazać należy, że był to dzień kiedy miała pani stwierdzoną niezdolności do pracy po wypadku samochodowym w dniu 30 marca 2015 r. Jednocześnie z ustaleń pracodawcy wynika, że po włączeniu komputera wykonywała Pani na nim pracę związaną z działalnością na rzecz innego podmiotu.

5.  Naruszenie Instrukcji o organizacji i zakresie działania Archiwum Zakładowego (...) w zakresie wydzielenia akt, brakowania i przekazywania dokumentacji niearchiwalnej na makulaturę oraz instrukcji postępowania z odpadami zakaźnymi obowiązującej w (...). Dnia 19 lutego 2015 r. jako Kierownik D. podpisała Pani przekazanie 30,7 kg dokumentów, których pozbywał się Pani D.. Dokumenty zapakowane zostały w worki czerwone przeznaczone na odpady zakaźne zgodnie z procedurą postępowania z odpadami zakaźnymi. Wskazać należy, że unieszkodliwienie kg odpadów medycznych jest kilka razy droższe niż zniszczenie dokumentacji papierowej do postaci ścinek – konfetti. Jednocześnie w przypadku tej drugiej procedury wykonawca, któremu (...) przekazuje dokumenty do zniszczenia zabezpiecza je przed dostępem osób nieupoważnionych i z chwilą podpisania protokołu przekazania przejmuje pełną odpowiedzialność za szkody związane z ujawnieniem wszelkich danych zawartych w dokumentach przekazanych do zniszczenia na skutek dostępu do tych materiałów osób nieupoważnionych. Tym samym przekazanie dokumentacji papierowej jako odpadów medycznych niebezpiecznych poza zwiększeniem kosztów po stronie (...) dodatkowo naraziło pracodawcę na wyciek informacji zawartych w dokumentach, w tym danych osobowych.

6.  Brak jasnych wyjaśnień i komunikatów odnoście wymogów NFZ, sposobu rozliczeń za wykonane świadczenie oraz bieżącej informacji o planowanych włączeniach nowych pacjentów do terapii lekowych powodują dezorganizację pracy całej spółki, przyczyniają się do zwiększonej liczby korekt o zakresie płatności za udzielone świadczenia, powodują konieczność przeprowadzania dodatkowych przetargów na leki a także problemu z wykonaniem umów zawartych już przez Spółkę, co naraża Spółkę na roszczenia ze strony Wykonawców.

7.  Powyższe nieprawidłowości w Pani pracy jako Kierownika Działu (...) a więc komórki odpowiedzialnej za rozliczenia z głównych płatnikiem (...) – NFZ mającym bezpośredni wpływ na płynność finansową Spółki doprowadziły do utraty zaufania Prezesa Zarząd Spółki do Pani jako Kierownika w/w.

(dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę z dnia 20 kwietnia 2015 r. k: 23)

Wynagrodzenie powódki obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosiło 8.218,34 zł.

(dowód: zaświadczenie k:48)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo W. J. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd oparł ustalenia faktyczne w oparciu o zgromadzone w sprawie dowody z dokumentów, których rzetelność i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a nadto na podstawie zeznań świadków: M. M. (2), K. Ł., K. B., A. S., M. M. (1), K. D., B. M., H. N., D. J. oraz częściowo M. S..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. M. (2), albowiem były one logiczne, spójne i konsekwentne. Świadek zatrudniona na stanowisku głównej księgowej brała udział w co poniedziałkowych spotkaniach kadry kierowniczej i zarządu, wskazując na brak poruszanej kwestii rozliczeń z NFZ przez powódkę, mimo negatywnej weryfikacji świadczeń przez NFZ na kwotę blisko miliona złotych. Świadek dodatkowo prowadziła zapiski w swoim kalendarzu, odnotowując istotne zdarzenia, jak m.in. weryfikację świadczeń za rok 2013. Zeznania świadka M.M. znajdują odzwierciedlenie w treści protokołów z dnia 11 i 25 sierpnia 2014 r.

W ocenie Sądu zeznania K. Ł. uznać należało za wiarygodne. Świadek zatrudniona na stanowisku statystyka medycznego pracowała w dziale kierowanym przez powódkę i w sposób rzeczowy przedstawiła okoliczności znane jej w związku z wykonywaną pracą, w tym odnośnie zakwestionowanych przez NFZ świadczeń zdrowotnych, stanowiska powódki w tym zakresie i braku podejmowanych czynności w związku z brakiem zajęcia przez Fundusz stanowiska w tej kwestii, a także czynności związanych z przygotowywaniem ofert, dokonywaniem wpisów w portalu czy wreszcie przyjętymi w dziale zasadami niszczenia dokumentów. Zeznania świadka są koherentne z zeznaniami świadka M. M. jak i dowodami z dokumentów.

Zeznania świadka K. B. jak również A. S. Sąd uznał za wiarygodne, albowiem były spójne i korespondowały z zeznaniami ww. świadków jak również dowodami z dokumentów. Świadek zatrudniona na stanowisku statystyka medycznego była zatrudniona w dziale kierowanym przez powódkę i w sposób rzeczowy i zborny przedstawiła okoliczności związane z negatywną weryfikacją świadczeń zdrowotnych przez NFZ, zakresu obowiązków działu, odpadów biurowych czy wreszcie form przekazywania zarządzeń NFZ.

W ocenie Sądu zeznania świadka M. M. (1) na okoliczność wprowadzanych danych do portalu, zakresu poszczególnych działów jak i osób odpowiedzialnych za bieżącą aktualizuję czy też sposobu przekazywania przez powódkę zarządzeń Prezesa NFZ związanych z kontraktowaniem usług medycznych – uznać należało za wiarygodne, albowiem korespondowały z wiarygodnymi dowodami z dokumentów jak również zeznaniami świadków.

W zakresie zmian zarządzeń Prezesa NFZ i wpływu ich na leki, jakie nabywa szpital, a tym samym prawidłowe funkcjonowanie apteki przyszpitalnej oraz bieżącej informacji o planowanych włączenia nowych pacjentów do terapii lekowych zeznania świadka K. D. stanowiły podstawy ustaleń faktycznych. W ocenie Sądu zeznania te należało obdarzyć walorem wiarygodności.

Także zeznania świadka B. M. w zakresie, w jakim wskazywała ona sposób przekazywania przez powódkę zmian zarządzeń Prezesa NFZ, zasługiwał na uwzględnienie. Świadek w tym zakresie zeznawała spójnie ze wskazanymi wyżej świadkami.

Zeznania świadka H. N. Sąd uznał za wiarygodne, albowiem były logiczne, spójne i korespondowały ze wiarygodnymi dowodami w sprawie. Świadek jako pracownik szpitala – dyrektor ds. pielęgniarstwa – posiadała wiedzę odnośnie zakwestionowanych świadczeń przez NFZ, czy też portalu jak również dokumentacji umieszczonej w workach na odpady medyczne niebezpieczne.

Za wiarygodne zostały uznane zeznania D. J. - Prezesa Zarządu pozwanej, które w pełni korespondowały ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, któremu Sąd przyznał walor wiarygodności.

Sąd przy tym podkreśla w tym miejscu, że dokonując oceny wiarygodności zeznań świadków miał na uwadze, że są ono nadal pracownikami pozwanej, jednakże dysponując dowodami z dokumentów, nie znalazł żadnych podstaw do uznania, że zeznawali oni nieprawdę czy też w sposób stronniczy przedstawiali okoliczności związane ze sprawą.

Sąd w części uwzględnił zeznania świadka M. S., w zakresie, w jakim potwierdziła ona swoja zgodę na spalenie dokumentów jako odpadów medycznych. W pozostałym zakresie zeznania te dotyczyły wcześniejszego okresu pracy świadka z powódką, sprzed 11 czerwca 2013 r., a tym samym świadkowi nie były znane w większości okoliczności i przyczyny leżące u podstaw rozwiązania z powódką umowy o pracę.

Zeznania świadka B. L., K. wójcik nie wnosiły żadnych istotnych okoliczności w rozpoznawanej sprawie.

Rozważania prawne należy rozpocząć od generalnego stwierdzenia, że stosunek pracy, jak niemal wszystkie stosunki prawne, jest z natury swej rozwiązywalny. Przepisy prawa pracy poręczają wprawdzie wzmożoną ochronę pracownika, nakładając na pracodawcę obowiązek uzasadnienia decyzji o wypowiedzeniu umowy o pracę. Niemniej jednak wypowiedzenie jest normalnym i - przy spełnieniu rygorów ustawowych - w pełni przez prawo dopuszczalnym sposobem zwolnienia pracownika. Dlatego zasadność wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę na czas nieokreślony (...) powinna być oceniana w płaszczyźnie stwierdzenia, że jest to zwykły sposób rozwiązywania umowy o pracę (wyrok SN z dnia 2 października 1996 r., I PRN 69/96, OSNAP 97.10.163).

Z pewnością przyczyna wypowiedzenia powinna być przyczyną "słuszną", a zatem racjonalnie uzasadniającą chęć pracodawcy rozwiązania stosunku pracy. Ponieważ, jak już wzmiankowano, wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania umowy o pracę, omawiane kryterium jest pomocne co najmniej przy dyskwalifikowaniu wypowiedzeń uzasadnionych w sposób oczywiście błahy, względnie takich wypowiedzeń, u podłoża których leżałaby na przykład chęć dyskryminowania pracownika. Jednocześnie wskazać należy, iż przyczyna wypowiedzenia nie musi w związku z tym mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości.

Zgodnie z prezentowanym w orzecznictwie poglądem, pracodawca ma prawo rozwiązać stosunek pracy, jeżeli pracownik nie spełnia jego oczekiwań co do jakości wykonywania pracy (…) (wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2001 r., sygn. I PKN 370/00, OSNP 03.3.65).

W stosunku do pracowników na stanowiskach kierowniczych i samodzielnych w kontekście wymogu zasadności wypowiedzenia należy stosować ostrzejsze kryteria ich zachowania. Warto w tym miejscu przytoczyć wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2002 r . (III APa 171/01), w myśl którego pracodawca ma prawo oczekiwać i wymagać od pracownika zatrudnionego na stanowisku kierowniczym więcej niż od pracownika szeregowego, ale nie może przerzucać na niego całej odpowiedzialności za brak spodziewanych wyników pracy, jeżeli swoim zachowaniem przyczynił się w sposób istotny do złego funkcjonowania zakładu pracy. Z kolei w wyroku SN z dnia 10 listopada 1999 r . (I PKN 355/99) znalazło się sformułowanie, że brak umiejętności organizacyjnych może stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku kierowniczym, pomimo wysokiej oceny jego kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 45 § 1 k.p., w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia (art. 47 ¹k.p.).

Podstawową regułą prawa pracy jest możliwość wzruszenia skutków prawnych wadliwego wypowiedzenia, tj. wypowiedzenia nieuzasadnionego lub naruszającego przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, wyłącznie na drodze sądowej na skutek odwołania pracownika do sądu rejonowego - sądu pracy w terminie ustalonym przez prawo materialne - siedem dni od dnia doręczenia pracownikowi pisma wypowiadającego umowę o pracę.

Art. 45 k.p. wprowadza dwie przesłanki odwołania się pracownika od wypowiedzenia, a mianowicie: wypowiedzenie formalnie niezgodne z prawem i wypowiedzenie niezgodne z prawem ze względu na brak zasadności wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieokreślony. Pierwsza z wymienionych przesłanek to naruszenie przepisów dotyczących m.in. okresów, terminów wypowiedzenia, zakazów wypowiedzenia, pominięcia konsultacji ze związkami zawodowymi, niepouczenie pracownika o prawie odwołania się do sądu pracy, wypowiedzenie umowy, której nie można wypowiedzieć (umowa na czas wykonania określonej pracy) .

Więcej trudności natomiast stwarza ustalenie, kiedy wypowiedzenie jest uzasadnione. Należy wskazać, iż ta przesłanka odwołania się pracownika od złożonego mu oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę dotyczy jedynie umowy zawartej na czas nieokreślony. Dla tej tylko umowy ustawodawca stworzył konstrukcję powszechnej ochrony przed wypowiedzeniem umowy. Ma ona charakter powszechny i oparta jest na klauzuli generalnej merytorycznej zasadności wypowiedzenia. Konieczność merytorycznego uzasadnienia dotyczy także wypowiedzenia zmieniającego. Każda zmiana warunków pracy i płacy wobec pracownika zatrudnionego na czas nieokreślony wymaga zasadności merytorycznej. Należy przy tym poddać ocenie nie tylko powody, które doprowadziły do konieczności posłużenia się przez pracodawcę wypowiedzeniem zmieniającym, lecz także nowe zaproponowane warunki pracy. Muszą one być dla pracownika do przyjęcia. Nie mogą w sposób znaczący odbiegać od jego kwalifikacji, na podstawie których był zatrudniony u pracodawcy. Przeciwna interpretacja pozwalałaby pracodawcy pozbyć się niepotrzebnych pracowników z jakichkolwiek względów czy przez niego nieakceptowanych, przez wypowiedzenie zmieniające. Nie może przeto stanowić ono formy szykanowania pracownika. W myśl zaś uchwały Sądu Najwyższego z 11 sierpnia 1988 r. (III PZP 30/88, LexisNexis nr 311405, OSNCP 1989, nr 12, poz. 196) naruszenie obowiązków pracowniczych może stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia pracownikowi tylko samych warunków płacy. Przyczyna wypowiedzenia powinna być sformułowana konkretnie. Sformułowanie ogólne będzie wystarczające tylko wówczas, gdy okoliczności związane z ustaniem stosunku pracy są znane pracownikowi. Ponadto wypowiedzenie nie powinno następować po dłuższym czasie od powstania jego przyczyn, ponieważ wtedy może być uznane za nieuzasadnione w rozumieniu art. 45 k.p., w szczególności gdy na skutek upływu czasu okoliczności motywujące wypowiedzenie stały się nieistotne lub nieaktualne (wyrok SN z 4 listopada 2008 r., II PK 82/2008, LexPolonica nr 1960545).

Merytorycznej zasadności wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieokreślony można poszukiwać po stronie pracodawcy (np. redukcja etatów, trudności ekonomiczne, zmiany organizacyjne). Trzeba jednak pamiętać, iż przywołanie powodów leżących po stronie pracodawcy prawie zawsze skutkować będzie zastosowaniem norm ochronnych ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 ze zm.).

Powodów wypowiedzenia uzasadnionego należy też poszukiwać po stronie pracownika. Mogą być nimi przykładowo: brak kwalifikacji do nowych zadań, pogorszenie stanu zdrowia, utrata uprawnień koniecznych do wykonywania zawodu, niezawiniona przez pracownika, niedbale wykonywana praca, naruszenie podstawowych obowiązków, cofnięcie dostępu do wiadomości stanowiących tajemnicę państwową (por. wyrok SN z 11 stycznia 1991 r., I PRN 55/90, LexisNexis nr 317936, „Rejent" 1991, nr 9, s. 162).

Problem zasadności wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest stale aktualny w życiu gospodarczym i w orzecznictwie Sadu Najwyższego. Przyjęta przez ustawodawcę konstrukcja, w której zamiast katalogu przyczyn uzasadniających wypowiedzenie posłużono się klauzulą generalną, powodowała i powoduje duże rozbieżności interpretacyjne pojęcia wypowiedzenia nieuzasadnionego. Decydujący wpływ na uznanie zasadności wypowiedzenia ma rodzaj i ciężar gatunkowy przyczyny podanej przez pracodawcę. Kodeks pracy nie tworzy katalogu przyczyn wypowiedzenia. W związku z tym wciąż mogą pojawiać się nowe powody wypowiedzenia, które będą podstawą rozstrzygania przez sądy.

Podstawy (przyczy ny) uzasadniające wypowiedzenie muszą być prawdziwe. Według wyroku Sądu Najwyższego z 2 sierpnia 1985 r. (I PRN 61/85, LexisNexis nr 311654, OSNCP 1986, nr 5, poz. 76), jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę jest podyktowane rzeczywistym, realizowanym w dobrej wierze i znajdującym usprawiedliwienie w konkretnych okolicznościach faktycznych dążeniem zakładu pracy do usprawnienia pracy w tym zakładzie i równocześnie nie narusza żadnej z zasad współżycia społecznego, wypowiedzenie takie jest uzasadnione w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, choćby nie likwidowało wszystkich nieprawidłowości kadrowych istniejących w tym zakładzie. Możliwa jest rzeczywista likwidacja stanowiska pracy w wyniku zmiany struktury organizacyjnej zakładu, będąca uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia warunków pracy (art. 45 § 1 w zw. z art. 42 § 2), także w sytuacji, gdy nie jest ona uzasadniona potrzebami organizacyjnymi zakładu pracy. Sądy pracy mogą do oceny, czy likwidacja stanowiska pracy była niezbędna, badać celowość i zasadność jej dokonania. Jeżeli stanowisko pracy jest elementem struktury organizacyjnej zakładu pracy, to jego rzeczywista likwidacja musi oznaczać prawnie skuteczną zmianę tej struktury (wyrok SN z 16 października 1992 r., I PRN 40/92, LexisNexis nr 333863, PiZS 1993, nr 3, s. 73).

Przyczyny wskazane w treści wypowiedzenia powódce umowy o pracę, jakkolwiek jednostkowo nie były obciążone dużym ciężarem gatunkowym, jednakże łącznie stanowiły podstawy do rozwiązania z nią stosunku pracy.

Podkreślenia bowiem wymaga, że wypowiedzenie umowy o pracę jest zwykłym sposobem rozwiązania stosunku pracy. Nie wymaga się przy tym, by przyczyny wskazane przez pracodawcę były szczególne czy wręcz zawinione przez pracownika.

W stosunku do osób zajmujących stanowiska kierownicze wymagania te są, co oczywiste większe, albowiem pracodawca pewien zakres własnych kompetencji, w szczególności w zakresie nadzoru nad poszczególnymi pracownikami, przekazuje właśnie osobie piastującej stanowisko kierownicze. Pracodawca ma zatem prawo doboru kadry kierowniczej spełniającej jego oczekiwania i którą darzy zaufanie.

Utrata zaufania do pracownika na kierowniczym stanowisku nie musi być spowodowana uchybieniami, które pociągają negatywne konsekwencje dla pracodawcy tak w wymiarze finansowym czy też wizerunkowym. Nawet drobne uchybienia ale w znacznej ilości legnąć mogą u podstaw do rozwiązania stosunku pracy.

Wskazać w tym miejscu należy, że strona powodowa zawnioskowała o dopuszczenie dowodu z protokołów posiedzeń zarządu i kadry kierowniczej za okres od 2013 do 2015 roku na okoliczność bieżącego monitorowania i informowania zarządu o negatywnie zweryfikowanym rozliczeniu świadczeń zdrowotnych przez NFZ. Strona pozwana przedstawiła do akt sprawy protokoły z sierpnia 2014 r. oraz marca 2015 r., w pozostałym zakresie odmówiła powołując się na tajemnicę handlową. O ile w takiej sytuacji uznać należałoby za przyznanie tych okoliczności przez stronę pozwaną, która uchyliła się od złożenia protokołów, jednakże mając na uwadze zeznania świadków słuchanych w toku postępowania, a przede wszystkim zeznania samej powódki, Sąd uznał, że pomiędzy sierpniem 2014 r. a marcem 2015 r. W. J. nie podejmowała żadnych czynności, by ustalić jakie jest stanowisko Narodowego Funduszu Zdrowia w kwestii negatywnie zweryfikowanych świadczeń. Podkreślenia bowiem wymaga, że powódka w toku przesłuchania, wskazywała, że miała odbyć rozmowę telefoniczną, jednakże nie potrafiła bliżej określić z kim w NFZ rozmawiała i co ustaliła. Po wtóre sama powódka przyznała, że w protokołach spotkań z pewnością brak jest zapisu odnośnie sygnalizowania przez nią niewyjaśnionego stanowiska NFZ (dotyczy protokołów za okres po sierpniu 2014 r. do marca 2015 r.). Wniosek dowodowy w zakresie protokołów za rok 2013 i do sierpnia 2014 r., z uwagi na powyższe, nie mógł dowodzić, że powódka podejmowała jakiekolwiek czynności w sprawie, bowiem NFZ zakwestionował dokonaną przez lekarzy klasyfikację świadczeń dopiero w sierpniu 2014 r.

O ile merytoryczne kwestie związane z błędną klasyfikacją świadczeń zdrowotnych nie obciążały powódki, bowiem to lekarze dokonywali je w ramach merytorycznej oceny, jednakże już kwestia rozliczeń świadczeń z płatnikiem NFZ leżała w kompetencjach powódki. To bowiem powódka odpowiadała za wystawianie faktur płatnikowi i okresowe rozliczenia z Narodowym Funduszem Zdrowia, a więc i monitorowanie prawidłowości rozliczeń i ewentualną konieczność wyjaśnienia rozbieżności, niezgodności czy też kwestionowanych kwalifikacji świadczeń. Z całą stanowczością podkreślić należy, że to nie powódka była odpowiedzialna za konieczność zwrotu Funduszowi kwoty 870.000 zł i nie to stanowiło jedną z przyczyn rozwiązania z nią stosunku pracy, ale brak monitorowania zakwestionowanych przez Fundusz świadczeń, brak jakichkolwiek czynności po zajęciu przez pracodawcę stanowiska. Powódka miała świadomość z uwagi na posiadaną wiedzę i doświadczenie, że brak stanowiska NFZ w spornej sprawie nie może oznaczać, że Fundusz przychylił się do oceny pozwanej spółki. Mimo pytań tak od pracowników działu jak również głównej księgowej w związku z kończącym się rokiem a co za tym idzie koniecznością zamknięcia spraw i sporządzenia bilansu, powódka kazała czekać na stanowisko NFZ, sama nie podejmując żadnych kroków, by wyjaśnić jakie jest stanowisko NFZ. To, że wszelka korespondencja była podpisywana przez Prezesa, nie zwalniało powódki z obowiązku bieżącego monitorowania sprawy znaczącej dla oceny finansowej placówki. Podkreślenia przy tym wymaga, że u pozwanej, tak jak w większości pracodawców, prezes (dyrektor) podpisują uprzednio przygotowane przez osoby odpowiedzialne za poszczególne piony działalności pisma, monity, wyjaśnienia czy też inne pisemne formy. Z zeznań świadków, w tym przede wszystkim głównej księgowej M. M. (2), wynika, że taka praktyka miała miejsce i u pozwanej. Stwierdzić zatem należy, że to na powódce ciążył obowiązek bieżącego monitorowania i informowania zarządu o sprawie zakwestionowanych rozliczeń przez NFZ, zwłaszcza, ze opiewały one na kwotę blisko miliona złotych.

Odnośnie przygotowania oferty Sąd miał na uwadze, że powódka nie miała tego w zakresie obowiązków, jednakże biorąc na siebie przygotowanie tej oferty przetargowej w pełni odpowiadała za jej treść. Przy czym kwestia, która stanowiła podstawę odrzucenia oferty a mianowicie nieprawdziwa informacja o odległości pomiędzy zlecającym a oferentem nie wymagała żadnych wiadomości specjalnych czy też zasięgnięcia porad prawnych, a była do sprawdzenia dla każdego posiadającego dostęp do Internetu.

W ocenie Sądu tłumaczenia powódki, że przygotowana oferta przetargowa miała być sprawdzona a dopiero następnie podpisana przez prezesa, nie mogą zostać przyjęte. Po pierwsze, a co jest oczywiste, prezes zarządu nie jest w stanie zapoznać się szczegółowo z każdym przygotowanym przez podległych mu pracowników pismem czy też ofertą, bazuje tu zatem na zaufaniu do kierowników, za prawidłowe i rzetelne sporządzenie przedkładanych do odpisu ofert czy też innej dokumentacji. Po wtóre powódka, na co sama wskazywała posiada ogromne doświadczenie zawodowe jak i odpowiednie kwalifikacje, a skoro przyjęła na siebie obowiązek sporządzenia oferty przetargowej, nie chcąc obarczać tym swoich pracowników, winna dołożyć wszelkiej staranności, by spełniała ona określone wymagania.

Sąd dostrzega przy tym, że uchybienie to nie miało jakiejś szczególnej wagi, a mając na uwadze zakres świadczonej opieki zdrowotnej, utrata tego kontraktu nie spowodowała zagrożenia dla placówki, jednakże było uchybieniem leżącym po stronie powódki a rzutującym na ocenę całokształtu jej pracy.

Także przesłanie umowy z podwykonawcą do NFZ po blisko roku, na wniosek funduszu, wprawdzie bez konsekwencji dla pracodawcy, jednakże stanowić mogło podstawę do utraty zaufania do powódki z powodu uchybienia.

Kwestia przekazania jako odpady medyczne dokumentacji decyzją powódki stanowiła uchybienie. Wprawdzie powódka, jak zaznaczała, miała uprzednio jednorazową zgodę prezesa, a następnie kwestia niszczenia dokumentów została wyjaśniona. Nie mniej jednak powódka jako dysponująca tak dużym doświadczeniem zawodowym w służbie zdrowia, dysponując stosowną wiedzą, nie powinna dopuszczać do sytuacji, że dokumentacja jak niszczona w sposób przewidziany dla odpadów medycznych niebezpiecznych, co oczywiście zwiększało koszty utylizacji, nadto potencjalnie rodziło zagrożenie wycieknięcia danych osobowych zawartych w tych wydrukach.

Wreszcie wskazać należy, że także obecność w pracy powódki w dniu 31 marca 2015 r., wskazana jako jedna z przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę nie może być uznana za nieprawdziwą czy też nierzeczywistą. Nie budzi bowiem wątpliwości, iż W. J. w dniu 31 marca 2015 r. w godzinach popołudniowych przebywała na terenie zakładu pracy, mimo niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem komunikacyjnym. Sąd miał na uwadze, że powódka podejmowała czynności związane z przekazaniem pracy swoim pracownikom, dokonując stosownych adnotacji, jednakże swoim zachowaniem naruszyła Regulamin Pracy, bowiem nie miała zgody na przebywanie poza godzinami pracy na terenie biura, nie dokonała stosownego wpisu na portierni. Ponadto, jak wynika z wydruków przedłożonych przez stronę pozwaną, powódka nie tylko sprawami zawodowymi zajmowała się w tym dniu ale również usuwaniem prywatnych plików z komputera służbowego. Powódka wykonywała zatem inne czynności w czasie godzin pracy na służbowym sprzęcie nie związane z zajmowanym stanowiskiem, co także stanowiło uchybienie.

Nie sposób także pominąć, że powódka będąc po wypadku komunikacyjnym zupełnie nieodpowiedzialnie przyjechała do pracy, narażając pracodawcę na poważne konsekwencje w razie pogorszenia się jej stanu zdrowia i ewentualnego wypadku na terenie zakładu pracy.

Reasumując powyższe rozważania Sąd uznał, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził prawdziwość i zasadność przyczyn wskazanych w treści oświadczenia pracodawcy, które wespół tworzyły podstawy do utraty zaufania do powódki. Tym samym decyzja o wypowiedzeniu umowy o pracę nie spełnia przesłanek określonych w treści art. 45 k.p., w związku z czym powództwo podlegało oddaleniu.

Jednocześnie Sąd na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 11pkt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. 2013, poz. 490) zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Przy czym wskazać należy, że zgodnie z treścią § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015 poz. 1804 ze zm.) do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do zakończenia postępowania w danej instancji.