Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 708/14

POSTANOWIENIE

Dnia 15 października 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Sławomir Krajewski (spr.)

Sędziowie: SO Agnieszka Bednarek - Moraś

SO Zbigniew Ciechanowicz

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi M. W.

z udziałem J. Z. (1), M. Z.,

o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 18 czerwca 2013 roku, sygn. akt II Ca 1366/12

postanawia:

odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

Dnia 4 lipca 2012 roku zostało wydane postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po J. Z. (2), które uprawomocniło się wskutek oddalenia apelacji w dniu 18 czerwca 2013 roku.

Pismem z dnia 10 lipca 2013 roku M. W. wniosła skargę o wznowienie postępowania w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po J. Z. (2). Jako podstawę wznowienia, wnioskodawczyni wskazała, że skarżone postanowienie zostało wydane w oparciu o opinię biegłych sądowych, w szczególności zaś biegłej E. K., która to według wnioskodawczyni dopuściła się przestępstwa określonego w art. 233 § 4 kodeksu karnego, tj. przedstawiania fałszywych opinii mających służyć za dowód w postępowaniu sądowym. Według M. W. biegli badając zdolność testowania J. Z. (2), pominęli w swych opiniach występowanie u spadkodawczyni zespołu miażdżycowego oraz padaczki.

Postanowieniem z dnia 30 września 2013 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, sygn. akt II Ns 3411/13, odrzucił skargę.

Na powyższe orzeczenie zażalenie wywiodła skarżąca.

W efekcie rozpoznania ww. środka odwoławczego Sąd Okręgowy w Szczecinie postanowieniem z dnia 17 lutego 2014 roku, sygn. akt II Cz 2059/13, uchylił zaskarżone postanowienie, zniósł postępowanie od dnia 30 września 2013 roku i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 403 § 1 pkt 2 kpc można żądać wznowienia postępowania, na tej podstawie, że wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa. Przywołać należy także art. 404 kpc, wedle którego z powodu przestępstwa można żądać wznowienia jedynie wówczas, gdy czyn został ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów. Przepis art. 404 kpc stanowi uzupełnienie regulacji zawartej w art. 403 § 1 pkt 2 kpc. Przewiduje, że dodatkowym warunkiem oparcia skargi o wznowienie postępowania o podstawę w postaci uzyskania wyroku za pomocą przestępstwa jest co do zasady stwierdzenie popełnienia przestępstwa prawomocnym wyrokiem skazującym. Rozwiązanie to podkreśla rozgraniczenie kognicji sądu cywilnego i karnego, czemu daje wyraz także art. 11 kpc.

Dodatkowo wskazania wymaga, że Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 29 lutego 2014 roku (IV CZ 126/13) stwierdził się, że skarga o wznowienie postępowania nie opiera się na ustawowej podstawie w rozumieniu art. 410 § 1 kpc zarówno wtedy, gdy przytoczona w niej podstawa nie odpowiada wzorcowi którejkolwiek z podstaw wznowienia (art. 401, art. 401¹, art. 403 kpc) jak i wówczas, gdy podstawa ta odpowiada wprawdzie temu wzorcowi, lecz w rzeczywistości nie wystąpiła.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności oraz treść samej skargi o wznowienie postępowania stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest ustawowej podstawy wznowienia postępowania, gdyż przesłanki na które powołuje się wnioskodawczyni, stanowią polemikę ze stanowiskiem zawartym w orzeczeniach sądów obu instancji. W ocenie Sądu Okręgowego skarżąca nie wykazała faktu zaistnienia przestępstwa, które zarzuca biegłej E. K., a nawet nie uprawdopodobniła jego popełnienia. Na podstawie twierdzeń skarżącej nie wynika bowiem, żeby biegła sądowa E. K. została prawomocnie skazana, za poświadczenie nieprawdy w sporządzonej opinii w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej J. Z. (2). Co prawda skarżąca złożyła do Prokuratury zawiadomienie o możliwości popełnieniu przestępstwa przez biegłych, jednakże nie jest to wystarczający powód do uwzględnienie jej skargi, na co wskazuje również Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 13 grudnia 2013 roku (III CZ 58/13) stwierdzając, iż nie można zgodzić się z poglądem, że do wznowienia postępowania na podstawie art. 403 § 1 pkt 2 kpc wystarczy, gdy powód złoży zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa składania fałszywych zeznań przez świadków. Takie twierdzenie pozostaje w oczywistej sprzeczności z art. 404 kpc, według którego można żądać wznowienia postępowania z powodu przestępstwa jedynie wówczas, gdy czyn został ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów.

Z powyższego wynika, że w sprawie nie występują ustawowe podstawy pozwalające na wznowienie postępowania.

Zgodnie z art. 410 §1 kpc sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przypisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie. Postanowienie takie może zostać wydane na posiedzeniu niejawnym.

Mając na uwadze wszystko powyższe należało orzec jak w sentencji postanowienia.

II Ca 708/14

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE