Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

K., dnia 26 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S. S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras

S.S.O. Janusz Roszewski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2013 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko H. O., P. O., Z. O. i K. O.

o zadośćuczynienie

w przedmiocie zażalenia powoda i pełnomocnika powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim

z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt I C 463/13

postanawia:

1.  odrzucić zażalenie powoda,

2.  oddalić zażalenie pełnomocnika powoda.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 12 czerwca 2012 r. Przewodniczący w Sądzie Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim zwrócił pozew w sprawie z powództwa M. K. przeciwko H. O., P. O., Z. O. i K. O. o zadośćuczynienie z uwagi na fakt, iż pełnomocnik powoda nie uzupełnił w terminie braków formalnych pozwu poprzez niedołączenie trzech jego odpisów.

Zażalenia na powyższe orzeczenie wnieśli pełnomocnik powoda oraz powód.

Zażalenie pełnomocnika powoda zaskarża zaskarżone zarządzenie w całości i zarzuca jemu naruszenie art. 94 § 2 k.p.c. Na tej podstawie pełnomocnik powoda wniósł o jego uchylenie i orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego.

W uzasadnieniu zażalenia pełnomocnika powoda wskazano, iż w piśmie z dnia 24 maja 2013 r. pełnomocnik powoda powiadomił Sąd o wypowiedzeniu pełnomocnictwa procesowego udzielonego mu przez powoda. Nadto pełnomocnik powoda nie miał możliwości uczynienia zadość wezwaniu Sądu ze względu na trudności w komunikacji z powodem.

W uzasadnieniu zażalenia powoda wskazano, że powód nie miał świadomości o istnieniu konieczności złożenia pozwu wraz z odpisami dla strony przeciwnej; nie uzyskał tej informacji także od swojego – byłego już - pełnomocnika. Nadto wskazał, że od dnia 11 czerwca 2013 r. jest osadzony w jednostce penitencjarnej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda podlegało odrzuceniu.

Stosownie do art. 394 § 3 w zw. z art. 128 § 1 do zażalenia należy dołączyć jego odpisy dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom.

Powód został wezwany do uzupełnienia tego braku pismem sądowym doręczonym w dniu 12 września 2013 r. (z.p.o. - k. 35) w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia.

W zakreślonym terminie powód nie uzupełnił przedmiotowego braku, lecz zwrócił się do Sądu o przesłanie kserokopii złożonego przez siebie zażalenia, podnosząc, że nie posiada jego odpisu, na podstawie którego mógłby dokonać uzupełnienia braku (pismo wraz z kopertą - k. 40 - 41).

Po doręczeniu powodowi przedmiotowej kserokopii powód w terminie 7 dni złożył wymagane odpisy zażalenia (pismo wraz z kopertą k. 47 – 48).

W myśl art. 370 k.p.c. i 373 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. sąd odrzuca zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w terminie; sąd II instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym zażalenie, jeżeli ulegało ona odrzuceniu przez sąd I instancji.

W niniejszej sprawie powód został wezwany do uzupełnienia braku formalnego zażalenia w postaci przedłożenia jego odpisów w dniu 12 września 2013 r., a zatem termin ten upłynął bezskutecznie w dniu 20 września 2013 r. Oceny tej nie zmienia fakt, że w terminie tym powód zwrócił się do Sądu o przesłanie kserokopii przedmiotowego zażalenia, a po jego otrzymaniu wykonał zarządzenie Sądu w kolejnym siedmiodniowym terminie. Okoliczność, że strona napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody w wykonaniu zobowiązania Sądu, a nawet nie dysponuje faktyczną możliwością jego wykonania, nie ma wpływu na bieg terminu do uzupełnienia braków pisma procesowego, który jest terminem ustawowym (art. 130 § 1 k.p.c.) i jako taki nie podlega przedłużeniu ( a contrario z art. 166 k.p.c.). Może natomiast stanowić podstawę przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na podstawie art. 168 § 1 i nast. k.p.c., jeżeli strona nie skorzysta z możliwości ponownego wniesienia powództwa w sprawie objętej żądaniem zwróconego pozwu.

Zażalenie pełnomocnika nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 94 § 1 i § 2 zd. 1 k.p.c. wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do sądu z chwilą zawiadomienia go o tym […]; adwokat […], który wypowiedział pełnomocnictwo, obowiązany jest działać za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, chyba że mocodawca zwolni go z tego obowiązku.

Z powyższego przepisu wynika, że pomimo faktu, iż w dniu 24 maja 2013 r. pełnomocnik powoda dokonał wypowiedzenia udzielonego jemu przez powoda pełnomocnictwa procesowego, ciążył na nim nadal obowiązek działania za stronę przez okres dwutygodniowy od dnia dokonania wypowiedzenia, tj. do dnia 7 czerwca 2013 r., który obejmował także wykonywanie zarządzeń Sądu, w tym zarządzenia w przedmiocie wezwania do uzupełnienia braków formalnych pozwu.

W tym stanie rzeczy należy uznać, że pełnomocnik powoda, pomimo ciążącego na nim obowiązku, nie uzupełnił w terminie braków formalnych pozwu, co uzasadniało jego zwrot na podstawie art. 130 § 2 k.p.c.

Należy podkreślić, że zaniedbania pełnomocnika reprezentującego żalącego nie wyłączają negatywnych dla żalącego konsekwencji procesowych (zob. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28.05.2013 r., V CZ 160/12, Lex nr 1360367; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28.02.2013 r., III CZ 6/13, Lex nr 1314372).

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 2 sentencji postanowienia.