Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSR del. do SO Monika Obrębska

sekretarz sądowy Ewelina Asztemborska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2013 r. w O. sprawy z odwołania A. C. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

0  prawo do emerytury

na skutek odwołania A. C. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 21.06.2013r. znak (...)

z dnia 15.07.2013r. znak (...)

orzeka:

1.  zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje A. C. prawo do emerytury począwszy od dnia 15 kwietnia 2013 roku;

2.  stwierdza brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

III U 1035/13

UZASADNIENIE

A. C. złożył odwołanie od decyzji ZUS z dnia 21.06.2013r., którą to decyzją organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Odwołujący w swoim odwołaniu wniósł o uchylenie bądź zmianę zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podniósł, że decyzja ZUS jest dla niego krzywdząca i niezgodna ze stanem faktycznym, gdyż w firmie (...) od 01.10.1971r. do 30.06.1989r. tj. przez 17 lat i 9 miesięcy wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę spawacza.

Po złożeniu odwołania, do którego A. C. dołączył oryginał przeszeregowania z dnia 01.07.1989r. z (...), ZUS dokonał ponownej analizy akt sprawy i decyzją z 15.07.2013r. ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do wcześniejszej emerytury z powodu braku 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Od powyższej decyzji A. C. również złożył odwołanie, w którym podtrzymał swoją wcześniejszą argumentację.

W odpowiedzi na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o ich oddalenie podnosząc, że pomimo osiągnięcia wieku 60 lat oraz wykazania ponad 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego, odwołujący nie legitymuje się 15 letnim okresem pracy szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy nie uwzględnił odwołującemu jako okresów pracy wykonywanej w szczególnych warunkach okresów pracy od 01.10.1971r. do 30.07.1991r. z tytułu zatrudnienia w (...) w M., ponieważ w tym okresie odwołujący był zatrudniony na dwóch stanowiskach spawacz-brygadzista. Ponadto ze złożonego przez odwołującego przeszeregowania z dnia 01.07.1989r. z w/w zakładu pracy wynika, że był on zatrudniony na stanowiskach instruktor spawacz, brygadzista. ZUS nie uwzględnił także do okresów pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od 01.07.1997r. do 31.12.1998r. w (...) Sp. z o.o. w M. z uwagi na brak formalnego świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił i zważył co następuje:

W dniu 21.03.2013r. A. C. zwrócił się do (...) Oddział w P. z wnioskiem o ustalenie uprawnień do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, z uwzględnieniem pracy w szczególnych warunkach.

ZUS w oparciu o przedłożoną przez ubezpieczonego dokumentację ustalił, że A. C. zgromadził na dzień 1.01.1999r. sumaryczny staż pracy wynoszący 30 lat, 1 miesiąc i 15 dni, w tym 30 lat,1 miesiąc i 3 dni okresów składkowych oraz i 12 dni okresów nieskładkowych. ZUS nie uznał ubezpieczonemu żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu Okręgowego odwołania A. C. są zasadne i zasługują na uwzględnianie.

Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze emerytura przysługuje ubezpieczonemu, urodzonemu po dniu 31.12.1948r. który łącznie spełnił następujące warunki:

1.  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn;

2.  nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na dochody budżetu państwa;

3.  w dniu wejścia w życie ustawy ( tj. 1.01.1999r.) udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obwiązującym na danym stanowisku pracy.

A. C.urodził się w dniu (...)tak więc wiek 60 lat osiągnął (...) nie jest członkiem OFE, a na dzień 1.01.1999r. zgromadził 30 lat, 1 miesiąc i 15 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Kwestią sporną pomiędzy stronami pozostawało jedynie czy odwołujący legitymuje się 15 - letnim okresem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze.

Odwołujący w toku postępowania wywodził, że przez cały okres zatrudnienia w (...) w M. zajmował się wyłącznie pracami przy spawaniu.

W celu ustalenia rzeczywistego charakteru pracy odwołującego w spornym okresie, Sąd dopuścił dowód z zeznań świadków S. M. i Z. P., jak też odwołującego przesłuchanego w charakterze strony, przeprowadził też dowód z dokumentów z akt osobowych.

Z zeznań świadków S. M. i Z. P. wynika, że pracowali oni razem z odwołującym w (...) w M.. Świadkowie potwierdzili, że odwołujący zajmował się tam tylko i wyłącznie spawaniem, spawał konstrukcje do dźwigów, formy, ściany dla budownictwa, zbiorniki. Świadkowie przyznali, że około 2 czy 3 lata przed likwidacją zakładu odwołujący został przeniesiony na warsztaty szkole, ale tam też zajmował się spawaniem. S. M. dodał, że on pracował w takim samym charakterze jak odwołujący i uzyskał prawo do wcześniejszej emerytury po ukończeniu 60 roku życia.

Zeznania świadków w pełni korespondują z zeznaniami odwołującego przesłuchanego w charakterze strony, który zeznał, że przez cały sporny okres zatrudnienia w (...) pracował wyłącznie jako spawacz. Odwołujący wyjaśnił, że na początku pracował w (...) ie jako szeregowy spawacz, spawał formy dla budownictwa, segmenty do dźwigów. Potem został przeniesiony do szkoły przyzakładowej, gdzie uzyskał angaż instruktora - brygadzisty. W zakresie jego obowiązków zmieniło się wówczas tylko to, że spawał drobniejsze elementy.

Sąd zasadniczo dał wiarę zeznaniom świadków i odwołującego. Świadkowie to osoby, które pracowały z odwołującym w spornym okresie, stąd posiadali wiedzę w przedmiocie rzeczywistego charakteru jego pracy i wykonywanych czynności. Zeznania świadków korespondują z zeznaniami odwołującego. Świadkowie są osobami obcymi dla odwołującego, nie zainteresowanymi w żaden sposób wynikiem rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.

A. C. na potwierdzenie tezy, że w spornym okresie zajmował się wyłącznie spawaniem, złożył do akt książeczkę spawacza nr (...), z której wynika, że kurs podstawowy spawania łukowego ukończył 31.08.1971r., następnie z dniem 07.04.1986r. ukończył kurs specjalistyczny spawania w osłonie CO2 blach i kształtowników (vide książeczka spawacza k. 21 a.s). Powyższy dokument nie budził żadnych wątpliwości Sądu do jego wiarygodności i autentyczności.

Analiza dokumentów z akt osobowych A. C.wskazuje, że od 01.09.1968r. do 30.06.1971r. odwołujący był zatrudniony w (...)w M., jak pracownik młodociany (vide świadectwo pracy k. 37). Z dniem 01.10.1971r. powierzono mu stanowisko spawacza (vide k. 82a.o.). W kolejnych angażach, pisma, zaświadczeniach, stanowisko pracy odwołującego było określane jako spawacz bądź spawacz elektryczny ręczny (vide akta osobowe). Dopiero z dniem 17.08.1987r. zmieniono odwołującemu stanowisko pracy i przeniesiono go z wydziału P-4 na warsztaty szkolne, gdzie powierzono mu obowiązki spawacza z 10 % dodatkiem brygadzistowskim (vide k. 53 a.o.). Z dniem 01.11.1987r. powierzono odwołującemu stanowisko instruktora – ZSZ brygadzisty (vide k. 52a.o.). Tak też stanowisko pracy odwołującego było określane do końca zatrudnienia (vide akta osobowe).

Reasumując powyższe Sąd uznał za zasadne zaliczenie odwołującemu do okresów pracy w szczególnych warunkach okres zatrudnienia A. C. od 01.10.1971r. do 16.08.1987r.(tj. 15lat, 10 miesięcy i 17 dni) w (...) w M., jako prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, o których mowa w wykazie A Dział XIV poz. 12 załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W ocenie Sądu w tym okresie niewątpliwie odwołujący stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał wyłącznie prace przy spawaniu. Jak wynika z akt osobowych z dniem 17.08.1987r. odwołujący został przeniesiony na warsztaty szkolne, gdzie był dodatkowo brygadzistą a następnie instruktorem. Co prawda odwołujący utrzymywał, że również na warsztatach szkolnych zajmował się wyłącznie spawaniem, ale w ocenie Sądu jako brygadzista i instruktor musiał on z pewnością część czasu pracy poświęcać uczniom, stąd wątpliwie jest by stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał tylko prace przy spawaniu.

Wobec powyższego bezprzedmiotowe okazało się przeprowadzanie postępowania dowodowego w przedmiocie ustalenia czy również w okresie zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. w M. ubezpieczony wykonywał prace w szczególnych warunkach, tym bardziej, że odwołujący w tym zakresie prze przejawiał żadnej inicjatywy dowodowej.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał A. C.prawo do emerytury począwszy od (...) – tj. od dnia, w którym ubezpieczony osiągnął wymagany wiek tj. 60 lat.

Zgodnie z treścią art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd był zobowiązany, przyznając odwołującemu prawo do emerytury, do zamieszczenia z urzędu w sentencji wyroku rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego odnośnie do nieustalenia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji tj. zarówno przyznającego prawo do świadczenia, jak też jego brak ( vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.04.2010 roku, II UK 330/09, LEX 604220). W ocenie Sądu Okręgowego w przedmiotowej sprawie brak było podstaw do obciążenia organu rentowego odpowiedzialnością za nieustalenie wszystkich okoliczności niezbędnych do wydania decyzji o przyznaniu odwołującemu prawa do wcześniejszej emerytury. ZUS nie dysponował bowiem niezbędnymi i wystarczającymi dokumentami pozwalającymi na uznanie pracy odwołującego w spornym okresie jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach. Dopiero na etapie postępowania sądowego po przeprowadzeniu stosownego postępowania dowodowego odwołujący w sposób niewątpliwy wykazał, że zgromadził wymagany ustawą 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych. Z tych względów orzeczono jak w pkt. 2 wyroku.