Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 247/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje.

R. C. skazany został prawomocnymi wyrokami podlagającymi połączeniu w niniejszej sprawie:

1.  Sądu Rejonowego w Biskupcu Wydział II Karny z dnia 04 sierpnia 2016r., zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie (VII Ka 1038/16) w sprawie II K 110/16, za czyny popełnione w dniach 05, 10 i 22. 11.2015r. 09, 18.03.2016r., 08 i 22.04.2016r. z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. stanowiące opisany w art. 91§ 1 k.k. ciąg przestępstw na karę 5 lat pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 15 listopada 2016r.

2.  Sądu Rejonowego w Biskupcu Wydział II Karny z dnia 07 września 2016r. w sprawie II K 148/16 za czyn popełniony w dniu 08 czerwca 2016r. z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 15 września 2016r.

Sąd z urzędu , zarządzeniem z dnia 07 grudnia 2016r. wszczął postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego wobec R. C. w sprawach II K 110/16 i II K 148/16.

/dowód: zarządzenie k. 1, dane o karalności k. 11-12; odpisy wyroków k. 2, 3-4, k. 5/

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 568a § 1 kpk Sąd orzeka karę łączną „w wyroku łącznym - w pozostałych wypadkach.”

Zgodnie zaś z art. 85 kk w brzmieniu po 1 lipca 2015r. „ § 1 kk „jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, zgodnie zaś z § 2. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1”.

O zastosowaniu nowych przepisów przesądził zaś fakt, iż oba wyroki wydano po 1 lipca 2015r.

Biorąc powyższe pod uwagę na podstawie art. 568a § 1 pkt 2 kpk w zw. z art. 85 § 1 i 2 kk,. i art. 86§1 kk połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Biskupcu Wydział II Karny w sprawach II K 110/16 i II K 148/16 i wymierzył skazanemu R. C. karę łączną 6 lat pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 577 kpk na na poczet orzeczonej wobec skazanego kary łącznej zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 110/16 od dnia 22 listopada 2015r. od godz. 19:50 do 24 listopada 2015r. godz. 13:56.

W pozostałym zakresie wyroki w sprawach II K 110/16 i II K 148/16 pozostawia do odrębnego wykonania.

Minimalna wysokość kary łącznej w niniejszej sprawie wynosiła 5 lat pozbawienia wolności, maksymalna to 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczona kara ukształtowana została zatem przy zastosowaniu zasady asperacji, niewątpliwe jednak zbliżonej do kumulacji.

Zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo - podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objęte tym wyrokiem (wyrok SA w Szczecinie z dnia 18 kwietnia 2013 roku, sygn. akt II AKa 64/13, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 19 marca 2013 r., sygn. akt III K 16/13, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 9 maja 2001 r., sygn. akt II AKa 63/2001). Wymiar kary łącznej zdaniem Sądu Apelacyjnego w Krakowie wyrażonym w wyroku z dnia 30 października 2013 roku, (II AKa 157/13) opiera się na stopniu związku podmiotowo-przedmiotowego pomiędzy poszczególnymi przestępstwami. Związek przedmiotowy wynika z tożsamości pokrzywdzonych, ilości i rodzaju naruszonych dóbr prawnych, sposobu działania sprawcy, bliskości czasowej poszczególnych przestępstw. W związku podmiotowym chodzi o pobudki jakimi kierował się sprawca, podobieństwo rodzajów winy, zamiarów. Kara łączna stanowi syntetyczną, całościową ocenę zachowań sprawcy i musi być postrzegana jako instytucja gwarantująca racjonalność karania w stosunku do sprawcy wielu przestępstw.

Względy prewencji indywidualnej, generalnej, których nie sposób pomijać przy wymiarze kary łącznej, jak również charakter związków przedmiotowo – podmiotowych i czasowych istniejących miedzy przestępstwami pozostającymi w zbiegu wskazują jednoznacznie na potrzebę zastosowania zasady asperacji. Za orzeczeniem kary łącznej surowszej niż kara wynikająca z dyrektywy pełnej absorpcji przemawia fakt popełnienia przez skazanego więcej niż dwóch przestępstw, co w orzecznictwie uznawane jest za istotny czynnik prognostyczny, przemawiający za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 20 września 2001 r., II AKa 154/2001, wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 26 marca 2013 roku, sygn. akt II AKa 19/13, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 6 listopada 2012 roku, sygn. akt II AKo 129/12 ).

Skazany R. C. wcześniej był wielokrotnie karany co świadczy o tym, iż jest sprawca niepoprawnym. W niniejszym postepowaniu jednak wszystkie przypisane mu czyny są jednorodzajowe – kwalifikowane z art. 178a§4 kk. Okres czasowy pomiędzy skazaniami podlegającymi łączeniu nie był znaczny – obejmował 8 miesięcy. W ocenie Sądu wielokrotna karalność skazanego nie pozwala na uznanie, iż zachodzą wobec niego przesłanki do takiego złagodzenia jego odpowiedzialności aby można zastosować zasadę absorpcji. Podnieść w tym miejscu należy, iż po wydaniu wyroku w sprawie IIK 110/16 skazany ukrwya się i jest poszukiwany listem gończym.

Dlatego też orzeczona kara łączna w wymiarze 6 lat pozbawienia wolności ukształtowana została przy zastosowaniu zasady asperacji, w środkowej granicy ustawowego zagrożenia.

Na podstawie art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86§1 k.k. i art. 90§2 kk Sąd połączył orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Biskupcu Wydział II Karny w sprawach II K 110/16 i II K 148/16 środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i orzeka łączy zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio albowiem jest to jedyny możliwy wymiar środka karnego.

W pozostałym zakresie wyroki pozostawiono do odrębnego wykonania.

Na podstawie § 4 ust. 1 i 3 i § 17 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. Z. kwotę 120 złotych tytułem wynagrodzenia za obronę wykonywaną z urzędu, oraz kwotę 27,60 złotych tytułem podatku VAT od wynagrodzenia za obronę z urzędu.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13