Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 320/17

UZASADNIENIE

Dyrektor Aresztu Śledczego w S. zawiadomił tutejszy Sąd o warunkach do wydania wyroku łącznego wobec skazanego K. A. w sprawach SR w Piszu sygn. II K 276/15 i sygn. II K 298/16 .

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

K. A. został skazany niżej wymienionymi wyrokami.

Sądu Rejonowego w Szczytnie VII Zamiejscowy Wydział Karny z/s w P. z dnia 12.11.2013 r. w sprawie VII K 494/13 za czyn z art.178a § 4 kk popełniony w dniu 24.06.2013 r na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat . Skazany wykonał w całości orzeczoną karę pozbawienia wolności.

Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 27.11.2015 r. w sprawie II K 276/15 za pięć czynów z art.286 § 1 kk i in. popełnionych w warunkach ciągu przestępstw w okresie od 05.06.2013 r do 19.07.2013 r na karę 2 lat pozbawienia wolności , za czyn z art. 245 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 18.06.2014 r na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności , za czyn z art. 244 kk popełniony w dniu 19.02.2014 r na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności . Orzeczono karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczoną karę skazany rozpoczął odbywać w dn. 31.07.2016 r . Koniec kary przypada na dzień 24.01.2019 r.

Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 20.02.2017 r. w sprawie II K 298/16 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art.282 kk w zw. z art.64 § 1 kk popełniony w dniu 15 lipca 2013 r. na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności . Skazany orzeczoną karę odbywać ma w okresie od 24.01.2019 r do 22.07.2020 r.

( dowód: odpisy wyroków k. 13,16-19,21; informacje o wyrokach z systemu NOE . (...) k. 14,15,20,22 a nadto opinia o skazanym wraz z informacją o pobytach w ZK k. 28 ; karta karna k.10-11)

Skazany K. A. od dnia 01 sierpnia 2016 r przebywa w warunkach izolacji więziennej. Osadzony wykazuje umiarkowanie krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw. Od początku pobytu w warunkach izolacji był sześciokrotnie nagradzany regulaminowo. Nie był karany dyscyplinarnie. K. A. przestrzega obowiązującego w jednostce porządku wewnętrznego. W stopniu dobrym dba o czystość w celi mieszkalnej. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Skazany nie przejawiał zachowań agresywnych tudzież autoagresywnych. Nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej . W warunkach więziennych ukończył kurs zawodowy fryzjera. Po zakończeniu kursu został zatrudniony w jednostce na stanowisku fryzjera. W opinii przełożonych uchodzi za sumiennego i zdyscyplinowanego pracownika. K. A. jest kawalerem , nie posiada dzieci. Kontakt zewnętrzny poprzez widzenia , rozmowy telefoniczne i korespondencję utrzymuje z rodzicami i dalszą rodziną. Jest regularnie odwiedzany przez najbliższych w jednostce penitencjarnej. Skazany prezentuje właściwą postawę w stosunku do przełożonych . W grupie współosadzonych funkcjonuje zgodnie, nie jest konfliktowy. Wolny czas poświęca głównie na oglądanie telewizji , czytanie prasy i rozmowy ze współosadzonymi . Karę odbywa w systemie programowego oddziaływania. Zadania w ramach (...) realizuje na poziomie umiarkowanym. Reasumując zachowanie skazanego oceniono jako właściwe.

(dowód: opinia o skazanym k. 28 v )

Sąd zważył, co następuje:

W myśl art. 19 ust 1 ustawy z 20.02.2015 r o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015.396) znowelizowane przepisy kodeksu karnego dotyczące orzekania kary łącznej stosuje się gdy zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie tej ustawy czyli po dniu 01 lipca 2015 r. W sytuacji skazanego po wskazanej dacie uprawomocniły się wyroki Sądu Rejonowego w Piszu w sprawach sygn. II K 276/15 oraz II K 298/16 skazujące go za czyny popełnione przed nowelizacją przepisów . W związku z tym orzekając w przedmiocie kary łącznej sąd mógł zastosować przepisy kodeksu karnego po ich nowelizacji jak również ustawę obowiązującą poprzednio jako względniejszą dla skazanego (art. 4 § 1 kk).

Badaniu przesłanek do wydania wyroku łącznego poddano wyłącznie orzeczenia począwszy od wyroku w sprawie sygn. VII K 494/13 (zob. karta karna k. 11-12). Nie brano pod uwagę wcześniejszych wyroków skazujących K. A. .

Jeśli chodzi o ustawę obowiązującą poprzednio przesłanki do orzeczenia wobec kary łącznej wymieniał kodeks karny w art. 85. Jak wynika z treści przywołanego przepisu, sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, choćby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zgodnie z powyższym w sprawie skazanego możliwe było wyznaczenie dwóch zbiegów przestępstw za które skazano K. A.. Pierwszy zbieg przestępstw obejmowałby skazania za czyny popełnione przed datą wydania chronologicznie pierwszego wyroku w sprawie sygn. VII K 494/13 czyli przed dniem 12.11.2013 r . Zgodnie z tym w skład tego ciągu przestępstw weszłyby następujące skazania:

- kara 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona na mocy wyroku w sprawie sygn. VII K 494/13 za czyn z art. 178a § 4 kk popełniony w dn. 24.06.2013 r

- kara 2 lat pozbawienia wolności orzeczona w pkt I wyroku w sprawie sygn. II K 276/15 za pięć czynów z art.286 § 1 kk i in. popełnionych w warunkach ciągu przestępstw w okresie od dn. 05.06.2013 r do dn. 19.07.2013 r

- kara roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona w sprawie sygn. II K 298/16 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 282 kk w zw. z art.64 § 1 kk popełniony w dniu 15.07.2013 r.

W takim przypadku sąd mógłby orzec karę łączną w granicach od 2 lat do 4 lat pozbawienia wolności.

W skład drugiego ciągu przestępstw weszłyby następujące skazania :

- kara 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona w pkt II wyroku w sprawie sygn. II K 276/15 za czyn z art. 245 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełniony w dn. 18.06.2014 r

- kara 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona w pkt IV wyroku w sprawie sygn. II K 276/15 za czyn z art. 244 kk popełniony w dn. 19.02.2014r

W wypadku drugiego ciągu przestępstw sąd mógłby orzec karę łączną w granicach od 8 miesięcy do roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Biorąc pod uwagę uregulowanie prawne obowiązujące od dnia 01 lipca 2015 r w szczególności treść art. 85 § 1 i 2 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu , z zastrzeżeniem art. 89 w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa za które orzeczono kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. W tym wypadku w skład kary łącznej weszłyby kary, których skazany dotychczas nie wykonał w całości bez względu na datę popełnienia poszczególnych przestępstw. Zdaniem sądu byłyby to kara łączna 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 27.11.2015 r w sprawie sygn. II K 276/15 oraz kara roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 20.02.2017 r. W przypadku tego rozwiązania sąd mógł wymierzyć jedną karę łączną w granicach od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 4 lat pozbawienia wolności. Porównując oba rozwiązania sąd doszedł do wniosku, że zastosowanie przepisów obowiązujących obecnie przy wydaniu wyroku łącznego będzie korzystniejsze dla skazanego. Aktualnie obowiązujące przepisy umożliwiają połączenie kar, których skazany dotychczas nie odbył w całości . Poza tym z poprzedniego stanu prawnego wynika możliwość orzeczenia dwóch kar łącznych , których suma jest wyższa niż maksymalna kara łączna orzeczona według obowiązującego stanu prawnego.

Reasumując sąd na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk , art. 86 § 1 kk połączył następujące kary:

- karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem SR w Piszu sygn. II K 276/15

- karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem SR w Piszu sygn. II K 298/16.

Orzekając w przedmiocie kary łącznej sąd , jak wyżej wspomniano , mógł orzekać zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk w granicach od 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 4 lat pozbawienia wolności. Nie stwierdzono przeciwwskazań do orzeczenia kary łącznej wynikających z treści art. 85 § 3 kk. Sąd wymierzył K. A. za zbiegające się przestępstwa karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd nie zastosował w przypadku skazanego zasady kumulacji kar, gdyż stanowiłoby to dla niego dolegliwość przekraczającą potrzeby resocjalizacyjne oraz potrzeby kształtowania społecznego poczucia sprawiedliwości. K. A. wprawdzie wielokrotnie naruszał porządek prawny , jednak przypisane mu przestępstwa zostały popełnione w stosunkowo krótkich odstępach czasowych. Nie budzi wątpliwości również fakt, że w przedmiotowym przypadku brak było podstaw do zastosowania zasady pełnej absorpcji jak wnosiła obrońca skazanego. Skazany popełnił w sumie 7 przestępstw za które orzeczono kary wchodzące w skład ukształtowanej kary łącznej , co jest istotnym czynnikiem przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Nie podlega dyskusji, że kara łączna nie może pogarszać sytuacji skazanego, ale też z drugiej strony, nie może stanowić dla niego zbyt dużej premii, powodowanej popełnieniem większej ilości przestępstw. Skazany dopuścił się przestępstw , które godzą w różne dobra chronione prawem. Oprócz przestępstw stricte przeciwko mieniu został skazany za przestępstwo usiłowania wymuszenia rozbójniczego oraz za przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości . Sąd wziął również pod uwagę treść opinii dotyczącej skazanego poczytując na jego korzyść właściwe zachowanie w warunkach izolacji więziennej. Zdaniem sądu orzeczona kara łączna pozbawienia wolności jest adekwatna i sprawiedliwa, spełni również swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec skazanego.

Na podstawie art. 576 § 1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym, sąd pozostawił do odrębnego wykonania.

Na podstawie art. 572 kpk sąd umorzył postępowanie w pozostałym zakresie.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczył okresy dotychczas odbytych kar w sprawach podlegających połączeniu w tym od 22.07.2013 r godz. 16.40 – 25.07.2013 r godz. 09.15.

O kosztach obrony wykonywanej z urzędu sąd orzekł w pkt V wyroku.

Mając na uwadze fakt odbywania przez skazanego kary pozbawienia wolności oraz brak źródła dochodów , sąd w oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk zwolnił go z obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych

ZARZĄDZENIE

-(...);

- (...)

- (...)

(...)