Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Jarząbek

Protokolant: sekr. sądowy Monika Bąk - Rokicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2017 r. w Warszawie

sprawy K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

z udziałem (...) Sp. z o.o. w W.

na skutek odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 11 marca 2015 roku, znak: (...)

- oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 1556/15

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2015 r. K. K. złożyła za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. odwołanie od decyzji ww. zakładu z dnia 11 marca 2015r. nr (...), w której stwierdzono, że odwołująca się jako pracownik u płatnika składek (...) sp. z o.o. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 5 marca 2014r.

Ubezpieczona w odwołaniu podniosła, iż w dniu 1 marca 2014r. zawarła z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę o pracę z na czas nieokreślony na pełen etat na stanowisku dyrektora ds. marketingu i sprzedaży z wynagrodzeniem w wysokości 8.515,88 zł brutto miesięcznie. W odwołaniu wskazała ponadto na wadliwość ustaleń, co do stanu faktycznego w badanej sprawie, poprzez uznanie, iż stosunek pracy łączący ją z (...) Sp. z o.o. miał charakter pozorny, a jego celem było uzyskanie bezprawnej ochrony ubezpieczeniowej. Odwołująca podkreślała, że przed zawarciem spornej umowy z (...) sp. z o.o., odprowadzała składki na ubezpieczenia społeczne przez 6 lat z tytułu pracy u innych pracodwców. Wskazała, iż przerwy w świadczeniu pracy, będące następstwem wychowania dzieci, nie mogą zostać uznane za niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Ubezpieczona podniosła również, iż w okresie od dnia 5 marca 2014r. do dnia 14 kwietnia 2014r. faktycznie świadczyła pracę na rzecz ww. pracodawcy, a do jej zadań należała obsługa i pozyskiwanie potencjalnych klientów, uczestnictwo w spotkaniach biznesowych z klientami, stworzenie aktualnej bazy klientów, jak również odbywała spotkania z klientami spółki, dotyczące odbiorów projektów realizowanych przez spółkę. W dalszej części odwołania wskazała, iż z powodu nasilających się objawów bólowych związanych z ciążą bliźniaczą zmuszona była skorzystać ze zwolnienia lekarskiego.

W związku z powyższym ubezpieczona wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i stwierdzenie, że jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu chorobowemu i wypadkowemu, a także o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych ( odwołanie z dnia 28 kwietnia 2015r. k.1-52 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wskazał, iż od dnia 5 marca 2014r. K. K. nie podlega ubezpieczeniom społecznym pracowników z tytułu zatrudnienia u płatnika składek (...) Sp. z o.o. Ponadto organ rentowy podniósł, iż zarzuty zamieszczone w odwołaniu ubezpieczonej są niezasadne i pozostają bez wpływu na prawidłowość zaskarżonego rozstrzygnięcia. Podstawą zaskarżonej decyzji zakładu była przede wszystkim ocena sytuacji finansowej zainteresowanej spółki oraz obowiązującej u pracodawcy siatki wynagrodzeń. Pracodawca przed zawarciem kwestionowanej umowy o pracę zgłaszał tylko jedną osobę z tytułu umowy zlecenia z podstawą wymiaru składek w kwocie ok. 200zł. ( odpowiedź na odwołanie z dnia 27 maja 2015r. k.54-55 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ł. C. od dnia 3 grudnia 2010r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., której przedmiotem jest działalność agencji reklamowych, działalność rachunkowo-księgowa, działalność związana z oprogramowaniem i portalami internetowymi, a także doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (centralna informacja krajowego rejestru sądowego k.77-82 a.s.). W okresie od dnia 1 stycznia 2013r. do dnia 31 grudnia 2013r. spółka osiągnęła stratę w wysokości 87 360,41zł natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2014r. do dnia 31 grudnia 2014r. strata wyniosła 60 328,62zł. W dniu 31 grudnia 2015r. ww. spółka osiągnęła dochód w wysokości 49 339,07zł ( rachunek zysków i strat dokumentacja znajdująca się w aktach sprawy, rachunek zysków i strat k.115 a.s.). Obecnie zainteresowany zatrudnia od 5 do 10 osób na podstawie umowy zlecenia: K. W. z wynagrodzeniem w wysokości 2000zł oraz O. P. z wynagrodzeniem w wysokości 2500zł na stanowisku specjalisty do nawiązywania kontaktów z klientami oraz kilku programistów. Ponadto spółka zatrudnia jednego pracownika na postawie umowy o pracę na stanowisku asystenta biura z wynagrodzeniem w wysokości 2000zł. ( zeznania zainteresowanego, e-protokół k.102 i 131 a.s dowód z przesłuchania ubezpieczonej, e-protokół k.101-102,130-131a.s.).

Z uwagi na rozwój firmy i fakt, iż spółka zaczęła przynosić zyski, zainteresowany podjął decyzję o zatrudnieniu pracownika, który przejąłby część jego obowiązków. Kandydatów na potencjalnego pracownika w swojej firmie, Ł. C. poszukiwał przede wszystkim „pocztą pantoflową”.

Zainteresowana spółka we wrześniu 2008r. podjęła współpracę z Ośrodkiem (...) w J. pod nazwą (...). Spółka zajęła się promocją Ośrodka, budowaniem strony internetowej oraz prowadzeniem wirtualnych akcji mających na celu zwiększenie sprzedaży pakietów. We wrześniu 2008r. pracę w ww. ośrodku wczasowym podjęła ubezpieczona na stanowisku dyrektora z wynagrodzeniem w wysokości 5000zł brutto. Do obowiązków odwołującej na tym stanowisku należało zarządzanie ośrodkiem, przeprowadzanie rekrutacji, prowadzenie reklamy oraz akcji promocyjnych. Do jej obowiązków należało także zlecanie zadań zainteresowanej spółce. Odwołująca z uwagi na fakt, iż zbliżał się sezon letni i powstała konieczność wyjazdu do J. w celu wykonywania pracy na rzecz Ośrodka, borykała się z decyzją rezygnacji z pracy. Z uwagi jednak na występujące powikłania zdrowotne związane z ciążą, odwołująca zmuszona była do skorzystania ze zwolnienia lekarskiego, co spowodowało, iż przedmiotowa umowa łącząca ją z Ośrodkiem nie została rozwiązana.

K. K. z właścicielem zainteresowanej spółki łączyła długoletnia znajomość, która rozpoczęła się już podczas studiów prawniczych i trwała nadal podczas wzajemnej współpracy Ł. C. z Ośrodkiem (...). Z uwagi na powyższe okoliczności, zainteresowany podjął decyzję o zatrudnieniu ubezpieczonej w swojej firmie. Po dokonaniu ustaleń w zakresie proponowanych przez pracodawcę warunków pracy i płacy, ustalonych w oparciu o planowane przychody firmy, wysokość zarobków na tożsamym stanowisku w W. oraz o wysokość wynagrodzenia zaproponowaną przez odwołującą, w dniu 1 marca 2014r. pomiędzy firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a K. K. została zawarta umowa o pracę na czas określony, na stanowisku dyrektora ds. marketingu i sprzedaży, w wymiarze pełnego etatu, za miesięcznym wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 8515,88 zł brutto. Jako termin rozpoczęcia pracy strony wskazały dzień 5 marca 2014r. W chwili podpisywania przedmiotowej umowy, K. K. była w ciąży, o czym dowiedziała się w dniu 11 marca 2014r. ( zeznania zainteresowanego, e-protokół k.102 i 131 a.s dowód z przesłuchania ubezpieczonej, e-protokół k.101-102,130-131a.s., umowa o pracę k.8 a.s.).

W dniu 14 marca 2014r. ubezpieczona uzyskała zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku dyrektora ds. marketingu i sprzedaży. Natomiast w dniu 10 marca 2014r. przeszła szkolenie wstępne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, tj. instruktaż ogólny, jak i stanowiskowy (zaświadczenie lekarskie z dnia, karta szkolenia wstępnego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dokumentacja znajdująca się w aktach rentowych).

W dniu 12 marca 2014r. K. K. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych oraz do ubezpieczenia zdrowotnego od dnia 5 marca 2014r. z tytułu zawartej umowy o pracę.

Do zakresu obowiązków ubezpieczonej na stanowisku dyrektora ds. marketingu i sprzedaży miało należeć opracowywanie programów rabatowych i lojalnościowych, wdrażanie strategii marketingowych i sprzedażowych, negocjowanie i zlecanie kampanii marketingowych, dbanie o relacje z klientami oraz zarządzanie polityką informacyjną w zakresie oferty produktowej, a także tworzenie raportów ze spotkań biznesowych, budowanie bazy konkurencji i potencjalnych klientów. W początkowym okresie zatrudnienia, pracodawca miał wdrożyć odwołującą w projekty, które aktualnie firma wykonuje, a po zdobyciu odpowiedniej wiedzy, miała przejąć opiekę nad określonymi klientami Spółki, którymi były agencje reklamowe. Ponadto K. K. brała udział w budowaniu relacji z potencjalnym klientem. Wraz z zainteresowanym uczestniczyła w spotkaniach biznesowych, z których sporządzała stosowne notatki, a także pozyskiwała informacje na temat ewentualnych uwag i zastrzeżeń do aplikacji, które tworzyła zainteresowana Spółka, przedstawiała prezentacje dotyczące języków programowania i kompetencji zainteresowanej Spółki, reprezentowała zainteresowanego i była osobą kontaktową w razie jakichkolwiek pytań potencjalnych klientów. Ubezpieczona również uczestniczyła w odbiorach takich projektów jak (...)dla (...), dla którego Spółka tworzyła projekt dotyczący aplikacji do skanowania, na potrzeby budowania bazy danych ww. firmy, kolejnym projektem był projekt pod nazwą (...) wykonywany dla (...) Sp. z o.o., projekt dla (...), którego celem było stworzenie gry dzięki której klienci otrzymywali zniżki oraz kupony rabatowe, aplikacja mobilna do serwisu (...), oraz prezentacja rozwiązań w zakresie usług mobilnych, aplikacji mobilnych oraz aplikacji internetowych stron www dla firmy (...). Spotkania z przedstawicielami odbywały się w siedzibach ww. firm. Odwołująca pracowała w zadaniowym czasie pracy według potrzeb, w domu, w siedzibie firmy bądź u klienta ( zeznania zainteresowanego, e-protokół k.102 i 131 a.s dowód z przesłuchania ubezpieczonej, e-protokół k.101-102,130-131a.s, zeznania świadka M. G., e-protokół k.102-103 a.s., zeznania świadka M. L., e-protokół k.103 a.s., zeznania świadka M. D., e-protokół k.103-104 a.s., zeznania świadka D. N., e-protokół k. 104 a.s., zeznania świadka Ł. S., e-protokół k.128-129 a.s. dokumentacja znajdująca się w aktach sprawy k. 15-52 a.s.).

W dniu 15 kwietnia 2014r. K. K. stała się niezdolna do pracy z powodu powikłań związanych z ciążą bliźniaczą. Płatnik składek wypłacił K. K. wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy za okres od 15 kwietnia 2014r. do dnia 17 maja 2014r. Od 18 maja 2014r. do 16 września2014r. do organu rentowego wpłynęło roszczenie o wypłatę zasiłku chorobowego, a od 17 września 2014r. o wypłatę zasiłku macierzyńskiego.

W trakcie zwolnienia lekarskiego ubezpieczonej, początkowo wszystkie jej obowiązki przejął zainteresowany, a następnie zatrudnił kolejnych pracowników-K. W. oraz O. P., którzy przejęli część obowiązków służbowych ubezpieczonej. Aktualnie zainteresowana Spółka poszukuje osoby, która będzie wykonywała obowiązki kierownika projektów.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jako organ uprawniony do kontroli i weryfikacji podstawy wymiaru składek i prawidłowości zgłoszenia do systemu ubezpieczeń społecznych, wszczął postępowanie wyjaśniające w sprawie ustalenia obowiązku podlegania przez K. K. ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia u płatnika składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, płatnik składek nie przedstawił wymiernych dowodów potwierdzających faktyczne zatrudnienie K. K.. Natomiast analiza faktyczna i prawna zgromadzonego w toku postępowania wyjaśniającego materiału, uzasadnia stwierdzenie, że ubezpieczona nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia u wyżej wymienionego pracodawcy, albowiem zawarta w dniu 1 marca 2014r. umowa o pracę jest umową pozorną, naruszającą zasady współżycia społecznego ( decyzja z dnia 11 marca 2015r. nr (...) ).

Od niekorzystnej decyzji organu rentowego, K. K. złożyła odwołanie do tut. Sądu, inicjując tym samym niniejsze postępowanie ( odwołanie z dnia 28 kwietnia 2015r. k.1-52 a.s.).

W toku postepowania Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu ginekologii i położnictwa, celem ustalenia czy ubezpieczona począwszy od dnia 5 marca 2014r. była zdolna do pracy i czy zasadnie korzystała w trakcie ciąży ze zwolnień lekarskich. (postanowienie z dnia 7 lipca 2016r. k.131 a.s.).

W opinii z dnia 15 grudnia 2016r. biegła sądowa z zakresu ginekologii i położnictwa E. P. wskazała, iż ubezpieczona w trakcie podpisywania przedmiotowej umowy miała świadomość tego, iż jest w ciąży. Biegła ponadto podniosła, że sam fakt ciąży nie był w przypadku odwołującej przeciwwskazaniem do podjęcia pracy, ale niemożliwe było podjęcie drugiej pracy w jakimkolwiek zakresie, o ile równoczesne było zatrudnienie w pełnym wymiarze godzin u pierwszego pracodawcy. W ocenie biegłej wydawanie zwolnień lekarskich z uwagi na powikłania związane z ciążą bliźniaczą było zasadne ( opinia z dnia 15 grudnia 2016r. k.149-150 a.s.).

W piśmie procesowym z dnia 27 stycznia 2017r. ubezpieczona oświadczyła, iż zgadza się z opinia biegłej sądowej w zakresie w którym biegła udzieliła odpowiedzi na pytanie zawarte w tezie postanowienia Sądu ( pismo procesowe k. 160 a.s.).

Powyższy stan faktyczny, Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych i osobowych K. K. oraz w oparciu o zeznania świadków M. G., M. L., M. D. i D. N.. zainteresowanego Ł. C.

Powołane przez Sąd Okręgowy dowody z dokumentów, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, były wiarygodne, korespondowały ze sobą oraz z osobowymi źródłami dowodowymi i tworzyły spójny stan faktyczny. Strony, w tym organ rentowy, nie kwestionowały ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem okoliczności wynikające z treści tych dokumentów, należało uznać za mające wysoki walor dowodowy, a przez to mogące stanowić podstawę do czynienia ustaleń faktycznych w sprawie. Jedynymi dowodami, którym Sąd odmówił waloru wiarygodności były bazy klientów, protokoły odbioru projektów oraz zlecenia. Z analizy dokumentów tych w żaden sposób nie wynika jednoznacznie, że to właśnie odwołująca dokonywała odbiorów projektów oraz tworzyła ww. bazy klientów.

Ww. świadkowie zeznawali na okoliczność wykonywania pracy przez odwołującą w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz charakteru wykonywanej pracy. Złożone przez nich zeznania zostały ocenione przez Sąd jako wiarygodne, ponieważ w ich treści nie było rozbieżności. Jednakże pomimo tego, że zeznania te były, co do zasady spójne, to jednak nie wniosły nic nowego do sprawy, albowiem świadkowie nie posiadali informacji mogących mieć wpływ na toczące się postępowanie. Świadkowie potwierdzili bowiem okoliczności związane z nawiązaniem pomiędzy stronami stosunku pracy, jak również potwierdzili, że na przełomie marca i kwietnia 2014r. widywali odwołującą wraz z zainteresowanym podczas spotkań biznesowych. Świadkowie nie byli jednak w stanie określić, jakie dokładnie inne czynności odwołująca wykonywała w ramach łączącego ją z zainteresowanym stosunku pracy. Z tych też względów ich zeznania w tym zakresie okazały się mało przydatne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Sąd nie dał wiary natomiast zeznaniom zainteresowanego (podobnie jak depozycjom ubezpieczonej) w zakresie dotyczącym wysokości wynagrodzenia K. K.. Jak wcześniej wskazano, pracodawca po przejściu ubezpieczonej na zwolnienie lekarskie zatrudniał dwóch pracowników, którzy mieli wykonywać obowiązki ubezpieczonej, natomiast ich wynagrodzenie kształtowało się w wysokości około 2000zł, a zatem w wysokości niższej niż wynagrodzenie ubezpieczonej. Sąd nie podzielił również zeznań – zarówno zainteresowanego, jak i odwołującej – w zakresie realizacji stosunku pracy po zawarciu umowy o pracę, aż do chwili przejścia przez ubezpieczoną na zwolnienie lekarskie. W tym zakresie zarówno zainteresowany, jak i odwołująca nie przedłożyli wystarczających dowodów, tak rzeczowych, jak i osobowych na poparcie swoich twierdzeń. Dodatkowo w sprawie nie została wykazana konieczność zatrudnienia K. K. w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., co także wskazuje na nieprawdziwość twierdzeń strony odwołującej oraz płatnika składek w zakresie faktycznej realizacji stosunku pracy. Z akt sprawy wynika bowiem, że odwołująca nie posiadała wykształcenia, jak również doświadczenia zawodowego w branży informatycznej, bowiem z wykształcenia jest prawnikiem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie K. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział W. z dnia 11 marca 2015r. nr (...) jest niezasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Jedyną kwestią sporną w niniejszym postępowaniu było to, czy K. K. od dnia 5 marca 2014r. podlegała obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu zawartej umowy o pracę z płatnikiem składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Aby kwestię tę rozstrzygnąć, należy dokonać szczegółowej wykładni przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2015r. poz. 121 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią przepisów art. 6 ust. 1 pkt. 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych pracownik objęty jest obowiązkowymi ubezpieczeniami: emerytalnym, rentowymi, chorobowym i wypadkowym.

Stosownie zaś do art. 13 pkt. 1 powołanej ustawy obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym powstaje od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych spoczywa na płatniku składek (art. 36 ust. 2 ustawy), którym jest pracodawca (art. 4 pkt. 2 lit. a ustawy).

Na podstawie art. 86 ust. 2 ustawy systemowej, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w ramach przeprowadzanych kontroli może między innymi ustalać zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego oraz prawidłowość i rzetelność obliczania, potrącania i opłacania składek oraz innych składek i wpłat, do których pobierania obowiązany jest organ rentowy. Może więc badać fakt zawarcia umowy o pracę oraz jej ważność, celem stwierdzenia objęcia pracownika ubezpieczeniami społecznymi (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 2005r. sygn. akt III UK 200/04).

Natomiast na podstawie art. 83 ust. 1 pkt. 1 powołanej ustawy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących zgłaszania do ubezpieczeń społecznych.

Osoba kwestionująca stanowisko organu rentowego zawarte w wydanej po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego decyzji zobowiązana jest nie tylko do podważania trafności poczynionych przez organ rentowy ustaleń, ale również – nie ograniczając się wyłącznie do polemiki z tymi ustaleniami – winna, zgodnie z treścią przepisu art. 6 k.c., wskazać na okoliczności i fakty znajdujące oparcie w materialne dowodowym, z których możliwym byłoby wyprowadzenie wniosków i twierdzeń zgodnych ze stanowiskiem zaprezentowanym w odwołaniu.

Tymczasem analiza całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego i to zarówno osobowego, jak i rzeczowego prowadzi do wniosku, że odwołująca, jak i zainteresowany zadaniu temu nie sprostali.

W tym kontekście podkreślenia wymaga, że zgodnie z art. 232 k.p.c., strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne (ciężar dowodu w znaczeniu procesowym). Z kolei stosownie do art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne (ciężar dowodu w znaczeniu materialnym). Jeżeli zatem organ rentowy na podstawie materiałów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym zarzucił fikcję umowy o pracę i brak świadczenia pracy, to w postępowaniu sądowym odwołująca winna była wykazać, że w spornym okresie faktycznie wykonywała pracę na rzecz zainteresowanego. W razie nie przedstawienia żadnych dowodów na potwierdzenie powyższej okoliczności, odwołująca ponosi negatywne tego konsekwencje – nie wykazuje bowiem faktów, z których wywodzi skutki prawne.

Wyniki przeprowadzonego w niniejszej sprawie postępowania dowodowego nie dają podstaw do przyjęcia, jakoby odwołująca faktycznie wykonywała pracę na rzecz zainteresowanego na podstawie umowy o pracę. W pierwszej kolejności, wskazać należy, że faktu wykonywania pracy przez odwołującą w ramach spornej umowy nie potwierdzają przedstawione w sprawie dokumenty.

Dokumenty takie, jak kwestionariusz osobowy, karta szkolenia bhp, zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy z dnia 14 marca 2014 r., czy też sama umowa o pracę z dnia 1 marca 2014r. nie stanowią dowodu świadczenia pracy, lecz co najwyżej dowód nawiązania stosunku pracy. Z kolei w przypadku znajdującej się w aktach sprawy dokumentacji w postaci bazy danych, potwierdzeń odbioru projektu oraz zleceń nie wynika, by sporządzone zostały przez odwołującą.

Co istotne odwołująca podczas zatrudnienia u płatnika składek, wykonywała również obowiązki na rzecz innego pracodawcy mającego siedzibę w J., a więc w znacznej odległości od W. tj. od miejsca zamieszkania ubezpieczonej. Jednakże, gdyby nawet przyjąć, że odwołująca w tym samym czasie świadczyła pracę na rzecz dwóch różnych pracodawców, to nawet pomimo elastycznego, tj. zadaniowego czasu pracy w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., musiałaby ona wykonywać powierzone jej obowiązki pracownicze w ponad ośmiogodzinnym wymiarze czasu pracy, będąc w trzecim miesiącu ciąży oraz bez uszczerbku dla należytego wywiązywania się ze swoich obowiązków, tym bardziej, że zatrudnienie w obu firmach wymagałoby od niej znacznych nakładów pracy umysłowej – a nadto – z uwagi na charakter zajmowanych stanowisk Dyrektora Ośrodka (...) oraz Dyrektora ds. Sprzedaży i Marketingu – wiązałoby się z koniecznością samodzielnej organizacji pracy oraz wysokimi oczekiwaniami, co do zaangażowania w wykonywanie powierzonych obowiązków. Powyższe potwierdziła także biegła sądowa z zakresu ginekologii i położnictwa E. P., która w swojej opinii wskazywała, iż sam fakt ciąży nie był przeciwwskazaniem do podjęcia pracy, ale niemożliwe było podjęcie drugiej pracy w jakimkolwiek zakresie, o ile równoczesne było zatrudnienie w pełnym wymiarze godzin u pierwszego pracodawcy.

Ponadto, jak już zostało wskazane dodatkowym utrudnieniem, z którym należało się liczyć była odległość, która dzieliła firmy, w których odwołująca była zatrudniona. Wprawdzie odwołująca wyjaśniała, że dzięki elastycznemu systemowi czasu pracy, jaki obowiązywał ją w firmie zainteresowanego, mogła z powodzeniem łączyć obowiązki wynikające z pracy dla obu ww. pracodawców, niemniej jednak okoliczność ta nie znalazła potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

W niniejszej sprawie zarówno odwołująca, jak i zainteresowany nie wykazali także, aby po stronie pracodawcy istniała rzeczywista potrzeba zatrudnienia odwołującej. Nie ulega przy tym wątpliwości, że racjonalny pracodawca zatrudnia pracownika, dlatego że potrzebuje w swoim zakładzie pracy siły roboczej. U źródła każdej umowy o pracę leży przyczyna w postaci ekonomiczno-organizacyjnej konieczności pozyskania pracownika do wykonywania prac zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej pracodawcy. Pracodawca kieruje się własną potrzebą gospodarczą i przy prawidłowym, ważnym stosunku pracy wyłącznie ta potrzeba jest sprawczym czynnikiem zatrudnienia. W orzecznictwie Sądu Najwyższego wielokrotnie stwierdzono, że przy ocenie pozorności umowy o pracę racjonalność zatrudnienia i potrzeba zatrudnienia pracownika są przesłankami istotnymi dla oceny ważności umowy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02 lutego 2002 r., II UKN 359/99 oraz z dnia 17 marca 1997 r., II UKN 568/97).

Często zaś bywa tak, że w sprawach o objęcie ubezpieczeniem społecznym strony pozorują pewne czynności, właśnie na wypadek kontroli organu rentowego i tak należy ocenić przedmiotową sytuację, z uwagi na brak faktycznej potrzeby zatrudnienia odwołującej w firmie zainteresowanego. W tym miejscu podkreślenia wymaga krótkotrwałość zatrudnienia K. K. na stanowisku Dyrektora ds. Marketingu i Sprzedaży, jak i charakter rzekomo powierzonej pracy na tym stanowisku. Istotnym jest także, że po okresie, w którym ubezpieczona stała się niezdolna do pracy, płatnik składek początkowo nie zatrudnił nikogo na jej miejsce, choćby na czas zastępstwa, przejmując z powrotem dotychczas powierzone jej obowiązki służbowe. W ocenie Sądu nie sposób również pominąć, że K. K. nie miała specjalnych kwalifikacji do pracy w firmie zainteresowanego. Odwołująca posiada wykształcenie prawnicze, a więc posiada rozeznanie w sprawach związanych z zagadnieniami z prawa, nie zaś z zakresu branży związanej z programowaniem.

Odwołująca nigdy wcześniej nie pracowała także w firmie o podobnym profilu działalności. W tym zakresie wątpliwym zatem wydaje się ustalenie wynagrodzenia odwołującej na poziomie około 5.515,88 zł brutto, zwłaszcza mając na uwadze fakt, że łączny firma w 2014r. osiągnęła stratę w wysokości 60 328,62zł.

Sąd Okręgowy uznał także, że strony zawarły umowę o pracę w sytuacji, kiedy konstytutywne cechy stosunku pracy nie występowały. Do tych konstytutywnych cech, określonych przez przepisy Kodeksu pracy, odróżniających stosunek pracy od innych stosunków prawnych, należą: dobrowolność, osobiste świadczenie pracy w sposób ciągły, podporządkowanie, wykonywanie pracy na rzecz pracodawcy ponoszącego ryzyko związane z zatrudnieniem i odpłatny charakter zatrudnienia. W realiach rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że czynności wykonywane przez K. K. w ramach łączącej ją z zainteresowanym Ł. C., umowy o pracę ze swej istoty nie wymagały ścisłego podporządkowania pracodawcy i pozostawiały jej stosunkowo dużą dozę swobody. Odwołująca nie miała ściśle wyznaczonych godzin pracy, nie musiała codziennie pracować, mogła także wykonywać pracę w domu, gdzie sama decydowała o czasie wykonywanych przez siebie zadań. Nie wypełniała przy tym pełnego wymiaru czasu pracy.

Podnieść także należy, że wykonywanie przez wnioskodawczynię pracy charakteryzowało się dużą swobodą, zarówno co do wyboru mechanizmu, jak i instrumentów do pozyskania klientów, brak było też nadzoru ze strony pracodawcy nad sposobem wykonywania zadań przez odwołującą. Z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy nie wynika bowiem, aby zainteresowany udzielał odwołującej jakichkolwiek wskazówek, czy też wytycznych odnośnie wykonywanych przez nią obowiązków. Pracownik nie był także zobowiązany do raportowania sposobu, jak i ilości wykonanych czynności zmierzających do pozyskania klientów firmy. Co prawda, Ł. C. powoływał się w toku postępowania sądowego na fakt wcześniejszej znajomości z K. K. i zaufania, jakim ją darzy, jednakże okoliczności te nie ustępują miejsca tym elementom, jakie muszą zaistnieć w stosunku pracowniczym.

Mając na uwadze wszystkie wskazane powyżej okoliczności, Sąd Okręgowy uznał, że zgłoszenie odwołującej K. K. do ubezpieczeń społecznych miało charakter fikcyjny, albowiem zawarcie umowy o pracę nie było związane z rzeczywistym wykonywaniem obowiązków pracowniczych. Pozorna umowa o pracę, nie stanowi natomiast uprawnionego tytułu podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym. Sąd uznał, że w momencie zawarcia umowy o pracę faktycznym zamiarem ubezpieczonej było uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego, co wyklucza objęcie jej w okresie od dnia 5 marca 2014r. obowiązkowymi ubezpieczeniami: emerytalnym, rentowymi, chorobowym i wypadkowym.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Okręgowy nie znajdując podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie, o czym orzekł w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)