Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2017 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł.

przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Prezydenta (...) W. oraz Wojewodę (...)

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa reprezentowanego przez Wojewodę (...) na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. kwotę 12.025.894,00 zł /dwanaście milionów dwadzieścia pięć tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt cztery złote 00/100/ wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 października 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  ustala, że pozwany Skarb Państwa reprezentowany przez Wojewodę (...) ponosi w całości koszty postępowania, z tym, że ich szczegółowe rozliczenie pozostawia referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt: IC 69/14

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 17 stycznia 2014 roku powódka (...) S.A. z siedzibą w Ł. wniosła o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa –Wojewody (...) kwoty 6.653.880,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od 15 dnia od daty doręczenia pozwanemu Skarbowi Państwa odpisu pozwu do dnia zapłaty. Ponadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska powódka wskazała, iż dochodzona pozwem kwota stanowi odszkodowanie za szkodę polegającą na rozporządzeniu przez Skarb Państwa nieruchomością położoną w W. przy (...) ,,poprzez wydanie decyzji zezwalających na sprzedaż i wyodrębnienie lokali wraz z ustanowieniem prawa wieczystego użytkowania gruntu w wykonaniu których wydzielił i sprzedał na rzecz osób trzecich (…) wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu (…) lokale o nr: (...). Jako źródło szkody powódka wskazała wydane w latach 1975-1990 decyzje Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) i Naczelnika Dzielnicy (...) /pozew k. 2-26/.

Pozwany Skarb Państwa-reprezentowany przez Wojewodę (...) w odpowiedzi na pozew wniesionej dnia 11 marca 2014 roku wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od strony powodowej na rzecz Skarbu Państwa-Wojewody (...) zwrotu kosztów postępowania, w tym o zasądzenie od powoda na rzecz Skarbu Państwa-Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany zakwestionował powództwo co do zasady oraz co do wysokości. Pozwany podniósł również brak legitymacji czynnej po stronie powódki oraz zarzut przedawnienia roszczenia /odpowiedź na pozew k. 238-249/.

W piśmie z dnia 16 kwietnia 2014 roku powódka wniosła na podstawie art. 67 § 2 kpc o określenie statio fisci Skarbu Państwa również jako Prezydenta (...) W. /pismo k. 350-370/.

W dniu 14 lipca 2016 roku powódka zmodyfikowała żądanie dochodzone pozwem i wniosła o zasądzenie od Skarbu Państwa –Wojewody (...) oraz Prezydenta (...) W. kwoty 12.025.894,00 zł z odsetkami ustawowymi z tytułu opóźnienia od dnia 15 dnia po doręczeniu pełnomocnikowi Skarbu Państwa operatu szacunkowego z dnia 4 lutego 2016 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu /pismo k. 1307-1321/.

W dalszym toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie /protokół rozprawy k. 1476-1477/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość położona w W. przy ul. (...) oznaczona dawnym numerem hipotecznym ,, (...)’’, była objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50 , poz. 279).

Z dniem 21 listopada 1945 roku tj. z dniem wejścia w życie dekretu, nieruchomości (...), w tym grunt przedmiotowej nieruchomości przeszły na własność gminy (...) W., a od roku 1950 na własność Skarbu Państwa.

W dniu wejścia w życie dekretu właścicielem nieruchomości był K. P. (1) / dowody: zaświadczenie z księgi hipotecznej k. 40, zaświadczenie z Sądu k. 41-42/.

Obecnie przedmiotowa nieruchomość hipoteczna oznaczona hip. Nr (...) obejmuje działki nr (...) z obrębu (...) zabudowaną budynkami o adresie (...) (...) oraz nr (...) z obrębu (...), stanowiąca drogę publiczną–ulicę (...) / dowód: decyzja k. 221-230/.

Powódka (...) S.A. z siedzibą w Ł. jest następcą prawnym byłego właściciela nieruchomości. I tak po K. P. (1) (znanym także jako C. P.), zmarłym dnia 24 września 1961 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 28 października 2009 r. (sygn. VI Ns 413/06) spadek w zakresie nieruchomości i ograniczonych praw rzeczowych położonych na terenie RP, nabyli żona M. M. P. z domu J. oraz syn A. P. po ½ części każde z nich. Po M. M. P. z domu J., zmarłej dnia 6 lutego 1965 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 28 października 2009 r. (sygn. VI Ns 413/06) spadek w zakresie nieruchomości i ograniczonych praw rzeczowych położonych na terenie RP, nabył w całości syn A. P.. Po A. P., zmarłym dnia 14 stycznia 1971 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 28 października 2009 r. (sygn. VI Ns 413/06) spadek w zakresie nieruchomości i ograniczonych praw rzeczowych położonych na terenie RP, nabyła w całości G. P..

Spadek po G. P. zmarłej w dniu 24 października 2001 r., na postawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 28 października 2009 r. (sygn. VI Ns 413/06) spadek w zakresie nieruchomości i ograniczonych praw rzeczowych położonych na terenie RP, nabyli I. A. (1) i F. H. po ½ części każde z nich.
Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 7 grudnia 2009 r. (Rep A Nr(...), Notariusz P. S., W.) doszło do odpłatnego zbycia i przeniesienia ze skutkiem rozporządzającym wszelkich praw i roszczeń przysługujących w ramach dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowania gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50 poz. 279) oraz prawa własności budynków w zakresie jakim przysługuje ono sprzedającym według stanu prawnego na dzień zawarcia umowy między innymi w stosunku do nieruchomości położonej w W. przy ul. (...). (...) dla której prowadzona była księga „Nieruchomość w mieście W. pod numerem (...)” I. A. (2) oraz F. H. jako spadkobiercom G. P. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w Ł..

Na podstawie postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie VII Wydział Cywilny Rejestrowy z dnia 22 września 2010 r., (sygn. VII Co 294/10) stwierdzone zostało, iż podlega uznaniu na obszarze Polski z wyłączeniem nieruchomości i ograniczonych praw rzeczowych położonych w Polsce orzeczenie Sądu Spadkowego i Opiekuńczego stanu Nowy York (...) (USA) w dniu 8 marca 2010 r., (sygn. 2001 -2914), na mocy którego F. H. został wyznaczony egzekutorem (wykonawcą) testamentu po zmarłej w dniu 24 października 2001 r., w Nowym Yorku G. P..

Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2011 r. Wydział VI Cywilny (VI Ns 881/11) wydano F. H. zamieszkałemu (...), (...), New York (...), USA, powołanemu przez G. P., zmarłą 24 października 2011 r., w Nowym Yorku ostatnio stale zamieszkałą pod adresem (...), (...), New York (...), USA, na wykonawcę jej testamentu, sporządzonego w dniu 15 czerwca 2009 roku, w sprawie VI Ns 413/05, zaświadczenie o pełnieniu funkcji wykonawcy testamentu.

Wobec wydania postanowienia Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2011 r. Wydział VI Cywilny (VI Ns 881/11) zaświadczającego o uprawnieniu K. Ć. do działania w mieniu F. H. jako wykonawcy testamentu przez G. P., na podstawie oświadczenia K. Ć. z dnia 24 stycznia 2012 r., złożonego w formie aktu notarialnego (Rep(...) Nr (...), Notariusz P. S.) doszło do potwierdzenia przez K. Ć. wszystkich dokonanych przez niego w imieniu F. H. jako wykonawcy testamentu czynności prawnych w tym umowy sprzedaży z dnia 7 grudnia 2009 r. (Rep (...) Nr (...), Notariusz P. S., W.) ze skutkami na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej / dowody: postanowienie k. 43, wyciąg z aktu notarialnego k. 44-52, postanowienie k. 53-54, postanowienie k. 55-56, wyciąg z aktu notarialnego k. 57-61/.

W dniu 18 czerwca 1947 r. K. P. (2) reprezentowany przez pełnomocnika S. C. złożył wniosek dekretowy o przyznanie prawa własności czasowej do protokołu objęcia nieruchomości oznaczonej Nr (...), położonej w W. przy Al. (...) (obecnie Al. (...)). Również S. C. działając w imieniu K. P. (1) złożył wniosek dekretowy o przyznanie prawa własności czasowej w dniu 25 listopada 1947 r.

Decyzją Nr (...) z dnia 30 listopada 2012 r. (znak (...)), Prezydent (...) W. ustanowił prawo użytkowania wieczystego do udziału wynoszącego 0,6360 części do zabudowanego gruntu o powierzchni 1426 m ^{( 2)}, opisanego jako działka nr (...) z obrębu (...), położonego przy (...), dla którego prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) na rzecz spółki (...) SA. z siedzibą w Ł.. Jednocześnie na mocy w/w decyzji Prezydent (...) W. odmówił spółce (...) S.A. ustanowienia prawa użytkowania wieczystego do udziału wynoszącego 0,3640 części zabudowanego gruntu opisanego w ewidencji jako działka nr (...) z obrębu (...), z uwagi na oddanie go w użytkowanie wieczyste na rzecz osób trzecich, tj. właścicieli wykupionych lokali w budynku posadowionym na w/w gruncie, jak i odmówił przyznania na rzecz (...) S.A. ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu opisanego w ewidencji jako działka nr (...) z obrębu (...) z uwagi na fakt, iż grunt stanowi drogę publiczną. Ostateczną decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 lutego 2013 r. ((...)) umorzono postępowanie odwoławcze z powodu jego bezprzedmiotowości z uwagi na brak legitymacji podmiotów składających odwołanie do bycia stroną w postępowaniu odwoławczym/ dowód: decyzja k. 221-230/.

W decyzji Nr (...) z dnia 30 listopada 2012 r. (znak (...)), Prezydent (...) W. wskazał iż istniejące na przedmiotowym gruncie budynki zostały wzniesienie przed wejściem w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r., o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st W. (Dz. U. Nr 50 poz. 279), a zatem spełniają warunki art. 5 w/w dekretu. Ponadto Prezydent (...) W. stwierdził, w dacie rozpoznania wniosku nieruchomość nie jest objęta jakimkolwiek planem, zaś zgodnie ze Studium (...) W. (Uchwała Rady Miasta stołecznego W. (...)) z dnia 10 października 2006 r., nieruchomość znajduje się w strefie trenów wielofunkcyjnych (oznaczonych symbolem(...)) o orientacyjnej wysokości 30 metrów/ dowód: decyzja k. 221-230/.

Mimo braku rozpoznania wniosków dekretowych Skarb Państwa rozporządził nieruchomością poprzez wydanie decyzji zezwalających na sprzedaż i wyodrębnienie lokali wraz z ustanowieniem prawa wieczystego użytkowania gruntu w wykonaniu, których wydzielił i sprzedał na rzecz osób trzecich (najemców, bądź osób z nimi związanych) wraz udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu lokali tj:

1. Lokal nr (...) o powierzchni 75,77 m ² na podstawie decyzji Naczelnika Dzielnicy (...)- (...) z dnia 27 lutego 1978 r.

2. Lokal nr (...) o powierzchni 61,88 m ² na podstawie decyzji Naczelnika Dzielnicy (...)- (...) z dnia 30 października 1981 r.

3. Lokal nr (...) o powierzchni 46,31 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Dzielnicowego W. Nr (...) z dnia 13 września 1990 r.

4. Lokal nr (...) o powierzchni 45,00 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Dzielnicowego W. Nr (...) z dnia 31 stycznia 1990 r.

5. Lokal nr (...) o powierzchni 31,28 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 23 stycznia 1990 r.

6. Lokal nr (...) o powierzchni 43,68 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) nr (...) z dnia 30 maja 1989 r.

7. Lokal nr (...) o powierzchni 48,64 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 24 lutego 1988 r.

8. Lokal nr (...) o powierzchni 34,12 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 18 października 1988 r.

9. Lokal nr (...) o powierzchni 29,22 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 5 lutego 1990 r.

10. Lokal nr (...) o powierzchni 26,50 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) nr (...) z dnia 12 lutego 1987 r.

11. Lokal nr (...) o powierzchni 25,50 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 24 października 1990 r.

12. Lokal Nr (...) o powierzchni 25,43 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Naczelnika Dzielnicy W. Nr (...) z dnia 14 października 1975 r.

13. Lokal Nr (...) o powierzchni 48,69 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 4 grudnia 1989 r.

14. Lokal Nr (...) o powierzchni 34,00 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 1 września 1986 r.

15. Lokal Nr (...) o powierzchni 31,16 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Naczelnika Dzielnicy W. Nr (...) z dnia 29 lutego 1980 r.

16. Lokal Nr (...) o powierzchni 84,93 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 25 maja 1990 r.

17. Lokal Nr (...) o powierzchni 33,71 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału (...) Nr (...) z dnia 22 stycznia 1980 r.

18. Lokal Nr (...) o powierzchni 90,19 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 28 września 1984 r.

19. Lokal Nr (...) o powierzchni 36,05 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 21 kwietnia 1987 r.

20. Lokal Nr (...) o powierzchni 29,78 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Naczelnika Dzielnicy W. Nr (...) z dnia 29 lutego 1980 r.

21. Lokal Nr (...) o powierzchni 35,64 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Naczelnika Dzielnicy W. Nr (...) z dnia 5 września 1978 r.

22. Lokal Nr (...) o powierzchni 53,92 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 21 sierpnia 1989 r.

23. Lokal Nr (...) o powierzchni 20,60 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 2 grudnia 1989 r.

24. Lokal Nr (...) o powierzchni 34,47 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 20 lutego 1989 r.

25. Lokal Nr (...) o powierzchni 34,27 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 8 lipca 1986 r.

26. Lokal Nr (...) o powierzchni 23,27 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 17 maja 1989 r.

27. Lokal Nr (...) o powierzchni 24,88 m ^{( 2)} na podstawie decyzji Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 4 października 1989 r / dowody: decyzje k. 62-129/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 5 października 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Naczelnika Dzielnicy (...)- (...) z dnia 27 lutego 1978 r. orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 62-63/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 5 października 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Naczelnika Dzielnicy (...)- (...) z dnia 30 października 1981 r. orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k.64-65/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 5 października 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Dzielnicowego W. Nr (...) z dnia 13 września 1990 r. orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 67-68/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 5 października 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Dzielnicowego W. Nr (...) z dnia 31 stycznia 1990 r. orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 69-70/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 20 lipca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 23 stycznia 1990 r. orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k.71-72/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 2 czerwca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) nr (...) z dnia 30 maja 1989 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 75-76/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 20 lipca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 24 lutego 1988 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 73-74/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 20 lipca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Spraw Lokalowych Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 18 października 1988 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 77-78/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 12 lipca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 5 lutego 1990 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 79-80/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 17 stycznia 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) nr (...) z dnia 12 lutego 1987 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 81-83/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 17 stycznia 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 24 października 1990 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k.84-86/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 17 stycznia 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Naczelnika Dzielnicy W. Nr (...) z dnia 14 października 1975 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 87-89/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 17 stycznia 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 4 grudnia 1989 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 90-92/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 17 stycznia 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 1 września 1986 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) , położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 93-95/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 17 stycznia 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Naczelnika Dzielnicy W. Nr (...) z dnia 29 lutego 1980 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 96-98/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 5 kwietnia 2012 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 25 maja 1990 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 99-100/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 5 kwietnia 2012 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału (...) Nr (...) z dnia 22 stycznia 1980 r., orzekająca o sprzedaży lokali nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 101-103/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 12 lipca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 28 września 1984 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych. Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2012 r. ((...)) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. sprostowało oczywistą omyłkę pisarską w w/w decyzji w taki sposób, iż numer „(...)" zastąpiło numerem „(...)"/ dowody: decyzja k. 105-107, postanowienie k. 104 /.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 15 czerwca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 21 kwietnia 1987 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 108-110/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 15 czerwca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)) stwierdzono, że decyzja Naczelnika Dzielnicy W. Nr (...) z dnia 29 lutego 1980 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...), położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k.111-113/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 15 czerwca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)), stwierdzono, że decyzja Naczelnika Dzielnicy W. Nr (...) z dnia 5 września 1978 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 114-116/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 15 czerwca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)), stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 21 sierpnia 1989 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 117-119/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 3 sierpnia 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)), stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) z dnia Nr (...) z dnia 2 grudnia 1989 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 120-121/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 2 czerwca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)), stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 20 lutego 1989 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 122-123/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 9 sierpnia 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)), stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 8 lipca 1986 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych/ dowód: decyzja k. 124-125/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 13 września 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)), stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 17 maja 1989 r., orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 126-127/.

Na podstawie ostatecznej decyzji z dnia 2 czerwca 2011 r. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. ( (...)), stwierdzono, że decyzja Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) Nr (...) z dnia 4 października 1989 r. orzekająca o sprzedaży lokalu nr (...) położonego w W. przy (...), została wydana z naruszeniem prawa, jednakże nie można było stwierdzić jej nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych / dowód: decyzja k. 128-129/.

Aktualnie wartość rynkowa lokali nr (...) z budynku położonego przy Al. (...) według ich stanu z daty wydania poszczególnych decyzji zezwalających na wyodrębnienie i sprzedaż wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania została oszacowana na kwotę 12.025.894,00 zł, zaś wartość rynkowa lokali nr (...) z budynku położonego przy Al. (...) według ich stanu z daty wydania decyzji Prezydenta (...) W. z dnia 30 listopada 2012 r. została oszacowana na kwotę 12. 903.529,00 zł /dowód: pisemna opinia biegłego A. Z. k. 904-1204, uzupełniająca opinia biegłego k. 1282-1289, aktualizacja opinii k. 1363-1367, pisemna uzupełniająca opinia k. 1394-1400/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o kserokopie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy. Sąd uznał dowody z dokumentów za wiarygodne, albowiem ich autentyczność nie została zakwestionowana przez strony, a ponadto Sąd nie znalazł podstaw do ich podważenia z urzędu.

Dowody z dokumentów - decyzje administracyjne oraz orzeczenia Sądów /postanowienia spadkowe/, korzystając z materialnej mocy dowodowej wynikającej z treści art 244 k.p.c., stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone.

Sąd uznał, że sporządzona opinia biegłego do spraw wyceny nieruchomości A. Z., podtrzymana w dalszych pisemnych wyjaśnieniach biegłego w zakresie ustalenia wartości rynkowej lokali numer (...) przy Aleje (...) w W., zostały sporządzone przez osobę posiadającą fachową wiedzę i doświadczenie. Wykształcenie biegłego oraz jego empiria stanowią dla Sądu gwarancję rzetelności i dlatego wnioski wypływające z treści sporządzonych przez niego opinii przyjęte zostały jako wiarygodny dowód mogący stanowić podstawę ustaleń faktycznych w zakresie wartości rynkowej sprzedanych lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku na nieruchomości położonej przy ulicy (...) w W..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Powództwo jest w całości zasadne.

Podstawą formalnoprawną dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia jest art. 160 § 1 k.p.a. Zgodnie z jego brzmieniem stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 k.p.a. albo stwierdzenia nieważności takiej decyzji służy roszczenie o odszkodowanie, chyba, że ponosi ona winę za powstanie okoliczności wymienionych w tym przepisie. Przepis ten został uchylony przez art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692) z dniem 01 września 2004 roku, ale mimo zmiany regulacji i uchylenia przepisu art. 160 k.p.a., zgodnie z brzmieniem art. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku, będzie on miał zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, gdyż do zdarzeń i stanów prawnych powstałych przed dniem jej wejścia w życie, stosuje się przepisy dotychczasowe w brzmieniu obowiązującym do dnia jej wejścia w życie. Decyzje o sprzedaży przedmiotowych lokali wydane zostały przed dniem 01 września 2004 roku, czyli przed uchyleniem art. 160 k.p.a., a to implikuje przyjęcie przez Sąd za podstawę prawną żądania zgłoszonego przez powódkę, właśnie uchylone przepisy art. 160 k.p.a. Zgodnie z art. 5 ustawy z 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny oraz niektórych ustaw /Dz. U. nr 162, poz. 1692/ wprowadzającej nowe regulacje dotyczące odpowiedzialności za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem władzy publicznej, zmiany nią wprowadzone nie mają zastosowania do zdarzeń i stanów prawnych powstałych przed wejściem w życie ustawy. W tym zakresie stosuje się bowiem przepisy art. 417, 419, 420, 420 ¹ k.c. oraz art. 153, 160, 161 § 5 k.p.a. w brzmieniu dotychczasowym ( tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 07 lipca 2005 r., IV CK 52/05). Ostatecznie kwestię tę przesądził Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu z dnia 31 marca 2011 roku wskazując, że do roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej ostateczną decyzją administracyjną wydaną przed dniem 01 września 2004 roku, której nieważność lub wydanie z naruszeniem art. 156 § 1 k.p.a. stwierdzono po tym dniu, ma zastosowanie art. 160 § 1, 2, 3 i 6 k.p.a., a zatem z pominięciem administracyjnego trybu dochodzenia odszkodowania ( III CZP 112/10, OSNC 2011/7-8/75).

Zgodnie z brzmieniem art. 160 § 2 k.p.a. do odszkodowania stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

Przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej jest powstanie szkody oraz istnienie normalnego związku przyczynowego pomiędzy szkodą a zdarzeniem, które ją wywołało. Punktem wyjścia przy badaniu istnienia normalnego związku przyczynowego jest ustalenie, czy fakt wskazany jako przyczyna szkody stanowi conditio sine qua non jej wystąpienia, tj. czy szkoda nastąpiłaby również wtedy, gdyby nie doszło do wydania decyzji niezgodnej z prawem oraz czy zaistniała szkoda jest normalnym następstwem zdarzenia wskazanego jako jej przyczyna.

Zdaniem Sądu powódka wykazała w niniejszym postępowaniu zasadność swoich roszczeń. Powódka wykazała istnienie ostatecznych decyzji stwierdzających wydanie decyzji z naruszeniem prawa, jak również związek przyczynowy pomiędzy wydaniem decyzji a poniesioną szkodą, a także rozmiar tej szkody. Powódka stała się współużytkownikiem wieczystym gruntu w zakresie, w jakim nie zostało ono ustanowione na rzecz osób trzecich oraz właścicielką lokali, które nie zostały sprzedane na rzecz osób trzecich. Osoby te stały się użytkownikami wieczystymi i właścicielami lokali na skutek sprzedaży lokali i użytkowania wieczystego gruntu przez Skarb Państwa. Należy w tym miejscu podkreślić, że decyzje z lat 1975-1990 wydane przez Kierownika Wydziału Dzielnicy (...) i Naczelnika Dzielnicy W., były wydane w sytuacji, gdy nie był rozpatrzony wniosek dekretowy i nie istniała podstawa prawna nabycia przez Skarb Państwa własności przedmiotowego budynku. Organ administracji zatem nie był władny zadysponować przedmiotowymi lokalami i udziałami w użytkowaniu wieczystym gruntu, gdyż nie była uregulowana sytuacja prawna gruntu i budynku. Gdyby nie doszło do sprzedaży lokali, zostałyby one objęte decyzją ustanawiającą na rzecz powódki użytkowanie wieczyste, z którym związana jest też własność budynku. Co do wysokości odszkodowania, należy stwierdzić, że szkoda powodów obejmuje wartość lokali mieszkalnych wraz z udziałem we współużytkowaniu wieczystym gruntu i częściach wspólnych budynku według ich stanu na daty wydania poszczególnych decyzji zezwalających na wyodrębnienie i sprzedaż lokali . Wysokość zasądzonego roszczenia wynika z opinii biegłego.

Odsetki za opóźnienie, stosownie do treści art. 481 § 1 k.c., zostały zasądzone od dnia wyrokowania, gdyż wysokość odszkodowania została określona według cen obowiązujących w chwili orzekania. Biegły wyceniając przedmiotowe lokale brał pod uwagę aktualne ceny mieszkań na rynku (...). Tym samym Sąd uznał, że szkoda powódki została wyrównana z uwzględnieniem opóźnienia w realizacji świadczenia. Dlatego też powództwo w zakresie zapłaty odsetek za opóźnienie od dnia 4 lutego 2016r. do 16 października 2017r. zostało oddalone.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z art. 108 k.p.c.