Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Sebastian Ładoś

Protokolant: stażysta Krzysztof Arasim

przy udziale Prokuratora: Wojciecha Fijałkowskiego,

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2017 r., 20 grudnia 2017 r.

sprawy J. D. – s. O. i B. z d. M., ur. (...)
w B.;

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Iławie z 04.03.2013 r., sygn. akt VII K 2/13, za przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. popełnione w okresie od 11.01.2011 r. do 05.04.2011 r. na karę grzywny w wysokości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych, po
100 (sto) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 09.02.2017 r.;

2.  Sądu Rejonowego w Iławie z 29.11.2013 r., sygn. akt VII K 170/13, za przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. popełnione w okresie od 03.01.2012 r. do 27.01.2012 r. na karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, po
100 (sto) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 12.01.2017 r.;

3.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z 25.09.2014 r., sygn. akt II K 326/14, za przestępstwo z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi popełnione w dniu 12.05.2014 r. na karę grzywny w wysokości
100 (stu) stawek dziennych, po 20 (dwadzieścia) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 08.09.2015 r.;

4.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z 04.02.2016 r., sygn. akt II K 567/15, za przestępstwo skarbowe z art. 110a § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. popełnione
w okresie od 12.05.2014 r. do 02.07.2014 r. na karę grzywny w wysokości
20 (dwudziestu) stawek dziennych, po 70 (siedemdziesiąt) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 12.01.2017 r.;

5.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z 27.03.2017 r., sygn. akt
IV K 539/16, za przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.
w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. popełnione w okresie od 23.03.2014 r. do 06.2014 r. na karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych, po 100 (sto) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 09.02.2017 r.;

orzeka:

przy zastosowaniu na podstawie art. 4 § 1 k.k. i art. 2 § 2 k.k.s. przepisów w brzemieniu obowiązującym w dniu 30.06.2015 r.:

I.  na podstawie art. 569 § 1 k.p.k., art. 85 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s., art. 39
§ 1 i 2 k.k.s., art. 86 § 2 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s, kary jednostkowe grzywny wymierzone wyrokami opisanymi wyżej w pkt 1 i 2 łączy w ten sposób, że orzeka wobec skazanego J. D. jedną karę łączną 270 (dwustu siedemdziesięciu) po 100 (sto) złotych każda;

II.  na podstawie art. 569 § 1 k.p.k., art. 85 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s., art. 39
§ 1 i 2 k.k.s., art. 86 § 2 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s, kary jednostkowe grzywny wymierzone wyrokami opisanymi wyżej w pkt 3, 4 i 5 łączy w ten sposób, że orzeka wobec skazanego J. D. jedną karę łączną 120 (dwustu dwudziestu) po 100 (sto) złotych każda;

III.  stwierdza, że w pozostałym zakresie wyroki opisane wyżej w punktach 1, 2, 3, 4 i 5 podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV.  zwalnia skazanego od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt III K 376/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

J. D. został skazany prawomocnymi wyrokami podlegającymi wykonaniu:

1.  Sądu Rejonowego w Iławie z 04.03.2013 r., sygn. akt VII K 2/13, za przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. popełnione w okresie od 11.01.2011 r. do 05.04.2011 r. na karę grzywny w wysokości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych, po
100 (sto) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 09.02.2017 r.;

2.  Sądu Rejonowego w Iławie z 29.11.2013 r., sygn. akt VII K 170/13, za przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. popełnione w okresie od 03.01.2012 r. do 27.01.2012 r. na karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, po
100 (sto) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 12.01.2017 r.;

3.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z 25.09.2014 r., sygn. akt II K 326/14, za przestępstwo z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi popełnione w na karę grzywny w wysokości
100 (stu) stawek dziennych, po 20 (dwadzieścia) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 08.09.2015 r.;

4.  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z 04.02.2016 r., sygn. akt II K 567/15, za przestępstwo skarbowe z art. 110a § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. popełnione
w okresie od 12.05.2014 r. do 02.07.2014 r. na karę grzywny w wysokości
20 (dwudziestu) stawek dziennych, po 70 (siedemdziesiąt) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 12.01.2017 r.;

5.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z 27.03.2017 r., sygn. akt
IV K 539/16, za przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.
w zw. z art. 9 § 3 k.k.s. popełnione w okresie od 23.03.2014 r. do .06.2014 r. na karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych, po 100 (sto) złotych jedna stawka; skazany uiścił karę w całości w dniu 09.02.2017 r.;

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 85 § 1 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015 r. 2015 r.) - jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Zgodnie z art. 86 § 1 k.k., sąd wymierza w takim przypadku karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

Powyższe przepisy wskazują, że orzeczenie kary łącznej jest możliwe wyłącznie w przypadku zaistnienia tzw. realnego zbiegu przestępstw, które zostały popełnione przed wydaniem pierwszego, chociażby nieprawomocnego, wyroku za którekolwiek z tych przestępstw. W postępowaniu o wydanie wyroku łącznego możliwe jest przy tym wskazanie więcej niż jednego zbiegu i orzeczenie kilku kar łącznych.

W niniejszej sprawie, stosownie do art. 4 § 1 k.k., należało najpierw rozważyć, czy wobec skazanego bardziej korzystne jest zastosowanie stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2015 r., czy też stanu prawnego obowiązującego po tej dacie. Ostatnie dwa wyroki skazujące zostały bowiem wydane po dacie 1 lipca 2015 r., co pozwala na zastosowanie nowej ustawy ( art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, zgodnie z którym przepisów rozdziału IX ustawy Kodeks karny w brzmieniu nadanym tą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie tej ustawy).

W ocenie Sądu brak wątpliwości, że wobec skazanego J. D. korzystniejsze jest zastosowanie stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2015 r. Zgodnie bowiem ze stanem prawnym obowiązującym po tej dacie, sąd może połączyć tylko kary podlegające wykonaniu. Tymczasem kary grzywny orzeczone w wyrokach wskazanych wyżej w punktach 1-4 zostały już wykonane. Pozostaje do wykonania tylko ostatnia kara grzywny (pkt 5). Przy zastosowaniu zatem stanu prawnego obowiązujące od daty 1 lipca 2015 r. postępowanie o wydanie wyroku łącznego należałoby umorzyć.

Natomiast w przypadku zastosowania stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2015 r. łączeniu podlegają kary grzywny orzeczone wyrokami wskazanymi w punktach 1-2 oraz 3-5. Pomiędzy przestępstwami opisanymi w tych wyrokach zachodzi bowiem realny zbieg przestępstw (w rozumieniu art. 85 § 1 k.k. według stanu obowiązującego do dnia 30 czerwca 2015 .r.). Przed datą wyroku opisanego wyżej w punkcie 1 ( 04.03.2013 r.) skazany popełnił także przestępstwo przypisane wyrokiem z punktu 2 (03.01.2012-27.01.2012). Kolejne przestępstwa J. D. popełnił w 2014 r., a więc brak podstaw do rozszerzenia pierwszego zbiegu o te czyny. Pomiędzy nimi zachodzi jednak drugi zbieg, albowiem przed datą wyroku z punktu 3 ( 25.09.2014 r.) skazany popełnił także czyn przypisany wyrokiem z punktu 4 (12.05.2014 r. – 02.07.2014) oraz czyn przypisany wyrokiem z punktu 5 (23.03.2014-czerwiec 2014).

Mając to na uwadze, Sąd w punkcie I i II wyroku łącznego orzekł wobec skazanego J. D. dwie kary łączne grzywny w miejsce kar jednostkowych orzeczonych odpowiednio wyrokami z punktów 1-2 oraz 3-5.

Sąd orzekł karę łączną w punkcie I na zasadzie kumulacji. Pomiędzy czynami brak bowiem jakichkolwiek związków podmiotowo – przedmiotowych. Pomiędzy ich popełnieniem upłynął stosunkowo długi okres czasu. Popełnienie analogicznego przestępstwa nie wskazuje przy tym na pozytywną prognozę wobec skazanego, która mogłaby przemawiać za przyjęciem częściowej absorpcji.

Sąd orzekł karę łączną w punkcie II na zasadzie częściowej absorpcji dostrzegając bliskie związki pomiędzy poszczególnymi przestępstwami, a zwłaszcza opisanymi w wyrokach z punktu 3 i 4. Przestępstwa te zostały popełnione w bardzo bliskiej konfiguracji czasowej i w tych samych okolicznościach (tj. prowadzonej wówczas przez oskarżonego działalności gospodarczej). Powyższe przemawiało za przyjęciem częściowej, choć nieznacznej absorpcji, jako że Sąd nie doszukał się innych okoliczności przemawiających za złagodzeniem wymierzonej kary. Przy ustaleniu wysokości stawki dziennej uwzględniono brzmienie art. 86 § 2 k.k.

W punkcie III Sąd stwierdził, że w pozostałym zakresie wyroki opisane wyżej w punktach 1-5 podlegają odrębnemu wykonaniu. W punkcie IV Sąd zwolnił skazanego od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa z uwagi na jego sytuację majątkową i brak dochodów.