Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, I Wydział Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Smolińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Wyrozębska

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2017 r., w O., na rozprawie,

sprawy z powództwa (...) Ltd (...)

przeciwko P. K.

o zapłatę

oddala powództwo

SSR Justyna Smolińska

Sygn. akt I C 3601/17 upr.

UZASADNIENIE

Powódka (...) Ltd w Malcie wniosła o zasądzenie od pozwanego P. K. kwoty 3199,08 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych od dnia 21 października 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego roszczenia powódka wskazała na to, że w dniu 20 września 2016r. pozwany złożył wniosek o pożyczkę za pośrednictwem formularza zamieszczonego na stronie internetowej (...) świadczącej usługi kredytowe na rzecz (...) Sp. z o.o. Warunkiem potwierdzenia Ramowej Umowy P. było przelanie na rachunek podmiotu działającego na rzecz (...) Sp. z o.o. - (...) Sp. z o.o. - kwoty 0,01 zł oraz wpisanie w tytule przelewu nr PESEL lub wpisanie, iż pożyczkobiorca akceptuje warunki Umowy P., co też pozwany uczynił. W dniu 20 września 2016r. powódka – działając za pośrednictwem (...) Sp. z o.o. - dokonała przelewu na rachunek podmiotu trzeciego wskazany przez pozwanego kwoty 3199,08 zł. Dzień spłaty określony został na 20 października 2016r., a całkowita kwota do spłaty wynosiła 3199,08 zł. W związku z zawarciem umowy cesji powódka nabyła wierzytelność wobec pozwanego.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Motywując swoje stanowisko w sprawie pozwany zakwestionował wysokość dochodzonego przez powódkę żądania oraz jej legitymację czynną.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 1 stycznia 2017r. powódka zawarła z (...) Sp. z o.o. umowę cesji bliżej nieokreślonych wierzytelności.

(dowód: umowa cesji wierzytelności k. 13 – 15).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dopuszczone dowody w postaci dokumentów przedłożonych przez powódkę, które zostały opatrzone podpisem, zostały prawidłowo poświadczone za zgodność z oryginałem i były – w ocenie Sądu – wiarygodne. Pozostałe wnioskowane dowody zostały pominięte, gdyż nie stanowiły dokumentów lub ich odpisów w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego, nie zostały poświadczone za zgodność z oryginałem, bądź nie było pewne, czy stanowią odzwierciedlenie oryginałów, czy zostały sporządzone przez uprawnione osoby, czy pochodzą od wskazanego w nich autora.

Powódka przedłożyła niepodpisane i niepoświadczone za zgodność z oryginałem (...) z dnia 27 stycznia 2017r. (k. 17 – 20) oraz Umowę P. Nr (...) (k. 21), niepodpisane wezwanie kierowane do pozwanego (k. 24 i 25), a także kserokopię wyciągu z rachunku bankowego (k. 22 - 23).

W ocenie Sądu powódka nie udowodniła, by przysługiwało jej jakiekolwiek roszczenie względem pozwanego. Powódka nie przedstawiła bowiem żadnych dowodów wskazujących na to, iż podmiot, z którym zawarła umowę cesji wierzytelności był rzeczywiście pierwotnym wierzycielem pozwanego oraz tego, że nabyła od tego podmiotu konkretną wierzytelność dochodzoną niniejszym pozwem. W szczególności powódka nie wykazała tego, by (...) Sp. z o.o. posiadał wierzytelność wobec pozwanego, która była objęta żądaniem pozwu i stanowiła jego podstawę faktyczną, a ta obok wysokości żądania – zgodnie z przepisem art. 321 § 1 kpc – określa przedmiot procesu, poza który Sąd nie może orzekać.

Zgodnie zaś z generalną dyrektywą wyrażoną w przepisie art. 6 kc, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem przepisu art. 6 kc jest przepis art. 232 kpc, zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne . W myśl przytoczonych przepisów, to na powódce spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jej roszczenie. Powódka winna zatem wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu.

Z załączonych do akt sprawy dokumentów nie wynika, aby przedmiotem obrotu była wierzytelność wobec pozwanego i aby powódka stała się nabywcą jakiejkolwiek wierzytelności względem niego. Powódka przedłożyła wprawdzie poświadczoną za zgodność z oryginałem kserokopię umowy przelewu wierzytelności, jednak w treści tego dokumentu wierzytelność względem pozwanego nie jest wymieniona.

Należy stwierdzić, że w przypadku cesji wierzytelności warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r. wydany w sprawie V CSK 187/06, publ. MoP 2006/16/849). Tymczasem powód tej okoliczności nie wykazał. Powódka nie udowodniła także tego, iż istnieje i przysługuje jej wierzytelność w wysokości dochodzonej pozwem. Wskazać bowiem należy, iż choć przedłożyła umowę łączącą pozwanego z pierwotnym wierzycielem, to dokument ten, jak i wezwanie do zapłaty kierowane do pozwanego, nie zostały poświadczone za zgodność z oryginałem.

Skoro zaś nie wykazano istnienia i wysokości wierzytelności wobec strony pozwanej powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione.

SSR Justyna Smolińska