Sygn. akt III K 97/13
Dnia 14 listopada 2013 roku
Sąd Okręgowy w Świdnicy w III Wydziale Karnym w składzie:
Przewodnicząca: SSO Joanna Jakubowska – Wiraszka
Ławnicy: Leszek Święcicki, Tadeusz Szporko
Protokolant: Anna Śliwa
w obecności Danuty Hołubowicz Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Ząbkowicach Śląskich
po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013 r.
sprawy
1. M. N. , syna K. i G. z domu K., urodzonego (...) w J.
oskarżonego o to, że:
I. w listopadzie 2012r. w Z.woj. (...)działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił małoletniej E. W.środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste za kwotę 35 zł
to jest o czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii
2. E. W. , córki T.i H.z domu Z., urodzonej (...)W D.
oskarżoną o to, że:
II. w listopadzie 2012r. w Z. woj. (...)wbrew przepisom ustawy posiadała środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste
to jest o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii
III. w dniu 28 listopada 2012r. w Z.woj. (...)udzieliła małoletnim M. R., P. H.i E. B.środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste za kwotę 35 zł
to jest o czyn z art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii
IV. w okresie od 29 listopada 2012r. do 31 grudnia 2012r. w K. woj. (...) udzieliła n/n osobie środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste
to jest o czyn z art. 58 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii
I. oskarżonego M. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, z tym iż przyjmuje, że oskarżony udzielił 0,75 grama środka odurzającego to jest przestępstwa z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie powołanego artykułu, przy zastosowaniu art. 60 § 1 i § 6 pkt 2 k.k. wymierza mu karę roku pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. N. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, a na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;
III. na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka od oskarżonego M. N. przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości osiągniętej korzyści majątkowej osiągniętej w wyniku popełnienia przestępstwa opisanego w punkcie I wyroku w kwocie 35 zł;
IV. oskarżoną E. W. w ramach czynów opisanych w punktach II – IV części wstępnej wyroku uznaje za winną tego, że w okresie od 28 listopada 2012r. do 31 grudnia 2012r. w Z.i K.woj. (...)udzieliła małoletnim M. R., P. H.i E. B.środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości nie większej niż 0,15 grama oraz innej nieustalonej osobie w ilości nie większej niż 0,60 grama i kwalifikuje zarzucany jej czyn z art. 58 ust. 2 i ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 58 ust. 2 powołanej ustawy w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
V. na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej E. W. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, a na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżoną w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;
VI. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres jego tymczasowego aresztowania od dnia 02.10.2013 r. do dnia 14.11.2013r.;
VII. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. G. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. kwotę 1033,20 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w toku postępowania przed sądem I instancji;
VIII. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonych w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.
Po przeprowadzeniu w sprawie postępowania dowodowego ustalono następujący stan faktyczny:
W roku szkolnym 2012/2013 E. W.(urodzona (...)), M. R.(urodzona (...)), P. H.(urodzona (...)) oraz E. B.(urodzona (...)) były uczennicami Ośrodka Szkolenia i (...)przy ul. (...)w Z.. Uczęszczały one do III klasy gimnazjum.
W listopadzie 2012r. E. W. zapytała się M. N., który był również wychowankiem Ośrodka Szkolenia i (...) w Z., czy może załatwić jej marihuanę. Oskarżony odpowiedział, że spróbuje ten środek załatwić za kwotę 35 zł. Po kilku godzinach otrzymała ona wiadomość na swój numer telefonu komórkowego od M. N., z której wynikało, by wyszła na korytarz. W czasie spotkania M. N. z kieszeni wyciągnął woreczek strunowy w którym znajdował się susz i podał E. W., która uiściła żądaną kwotę pieniędzy. Oskarżony poinformował również koleżankę, że za przysługę odjął z suszu marihuany zawartość dwóch lufek.
Dowód:
- wyjaśnienia oskarżonej E. W. – karta 153, 14 akt;
- częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. N. – karta 152-153 akt.
W dniu 28 listopada 2012r. E. W., M. R., P. H.oraz E. B.przebywały w pokoju nr (...). Około godziny 21.00 wspólnie udały się do sanitariatów, gdzie razem wypaliły lufkę marihuany, którą E. W.zakupiła od M. N., a następnie wróciły do swojego pokoju. Z uwagi na to, że E. W.przebywała w internacie to nie chciała trzymać w tym miejscu środka odurzającego. Podczas najbliższej przepustki, kiedy pojechała do swojego miejsca zamieszkania w K.resztę marihuany oddała znajomemu.
Z jednego grama marihuany można nabić do 6-7 lufek.
Dowód:
- wyjaśnienia oskarżonej E. W. – karta 153, 14 akt;
- częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. N. – karta 152-153 akt;
- zeznania świadka M. R. – karta 154, 8, 26 akt;
- zeznania świadka E. B.– karta 154-155, 2-3 akt;
- zeznania świadka P. H. – karta 155, 11, 24 akt.
E. W.ma 18 lat, jest panną, obecnie znajduje się w 21 tygodniu ciąży. Uczy się zaocznie w I klasie Liceum (...). Oskarżona utrzymuje się z renty rodzinnej po zmarłej matce w wysokości 700 zł.
W 2012/2013r. oskarżona realizowała obowiązek szkolny w klasie (...)z (...)do pracy w zawodzie (...)przy zespole Szkół (...)w Z. W internacie posiadała ona negatywną opinię.
Oskarżona nie była karana sądownie.
Dowód:
- dane osobopoznawcze – karta 13 akt;
- opinia kierownika internatu – karta 49 akt;
- dane o karalności – karta 37 akt.
M. N. ma 20 lat, jest kawalerem, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Uczy się w (...) Szkole Zawodowej w Z..
Oskarżony był karany sądownie wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 20 marca 2012r. w sprawie IIK 176/12 za popełnienie przestępstwa przeciwko mieniu oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 18 października 2012r. w sprawie IIK 534/12 posiadanie środków odurzających.
Dowód:
- dane osobopoznawcze – karta 30 akt;
- wywiad kuratora – karta 69-71 akt;
- dane o karalności – karta 40-41 akt;
- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 18 października 2012r. w sprawie IIK 534/12 – karta 44 akt;
- odpis wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 20 marca 2012r. w sprawie IIK 176/12 – karta 58 akt.
W toku postępowania przygotowawczego E. W. przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów, wyjaśniając, że marihuanę nabyła od M. N.. Podała również, że jedną lufką marihuany poczęstowała swoje koleżanki z pokoju, zaś pozostałość darowała znajomemu z K., który jest osoba dorosłą ( wyjaśnienia oskarżonej E. W. – karta 14 akt).
Na rozprawie E. W. przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i odmówiła składania wyjaśnień. Oskarżona potwierdziła odczytane jej wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego (wyjaśnienia oskarżonej E. W. – karta 153 akt).
W toku postępowania przygotowawczego M. N. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu podając, że jest przez kogoś pomawiany ( wyjaśnienia oskarżonego M. N. – karta 30 akt).
Na rozprawie M. N. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Oskarżony wyjaśnił, że tego dnia kupił 2 gramy marihuany. Kiedy E. W. poprosiła go o załatwienie tego środka odurzającego odsprzedał jej jeden gram za kwotę 35 zł. Oskarżony przyznał, że z porcji E. W. odebrał dla siebie zawartość dwóch lufek ( wyjaśnienia oskarżonego M. N. – karta 152-153 akt).
W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego i jego analizy, wina i sprawstwo oskarżonych M. N. i E. W. w zakresie zarzucanych im czynów nie budzi wątpliwości. Sąd nie podzielił jedynie zapatrywania Prokuratora co do kwalifikacji prawnej czynów zarzucanej oskarżonej E. W..
Sąd oparł swoje ustalenia na wyjaśnieniach oskarżonych E. W.oraz M. N.(w części, które złożył na rozprawie) a także na zeznaniach przesłuchanych świadków E. B., M. R., P. H.. Oskarżeni oraz wskazani świadkowie szczegółowo opisali przebieg zdarzeń, ich depozycje nie budzą w tym zakresie żadnych wątpliwości. Oskarżona E. W.oraz świadkowie, zawnioskowani przez oskarżyciela publicznego, w toku całego postępowania w sposób rzeczowy, spójny przedstawiły przebieg zdarzeń.
W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego M. N., która zostały złożone na rozprawie a dotyczące przebiegu zdarzeń z dnia 28 listopada 2012r. odpowiadają prawdzie. Wskazać należy, że wyjaśnienia oskarżonego zostały potwierdzone przez inne dowody przeprowadzone w toku postępowania przygotowawczego i sądowego.
W ocenie Sądu relacje przedstawione przez oskarżonych E. W. i M. N. są spójne, logiczne i konsekwentne. W wyjaśnieniach oskarżonych nie dopatrzono się rażących niejasności czy też sprzeczności. W związku z powyższym Sąd uznał, iż należy dać wiarę wyjaśnieniom oskarżonych i że można w oparciu o nie dokonywać istotnych ustaleń w sprawie.
Sąd Okręgowy uznał, że konieczne jest zmodyfikowanie opisu czynów przypisanych oskarżonej E. W..
Z utrwalonego orzecznictwa sądów (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 sierpnia 2012 r., II AKa 176/12, LEX nr 1220531, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 15 stycznia 2009 r., II AKa 294/08, LEX nr 491184), w tym z wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 1 marca 2013r. w sprawie II AKa 43/13 wynika, że „Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych, które łączy się z przestępstwami, określonymi w art. 55 u.p.n. (przywóz, wywóz, nabycie, przewóz) oraz art. 56 (nielegalny obrót), art. 58 (udzielanie środka, nakłanianie), art. 59 tej ustawy (udzielanie środka, nakłanianie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej), nie podlega odrębnemu ukaraniu (pozorny zbieg przestępstw) i stanowi czyn współukarany, jeżeli zachowana jest więź czasowa i sytuacyjna z przestępstwem głównym” - LEX nr 1299048.
Nie budzi wątpliwości, że E. W. w dniu 28 listopada 2012r. udzieliła środka odurzającego swoim trzem małoletnim koleżankom. Nie budzi wątpliwości również fakt, że resztę posiadanej marihuany oddała swojemu znajomemu, podczas najbliższej przepustki. Powodem oddania środków odurzających znajomemu, była chęć się ich pozbycia.
W ocenie Sądu do tych wskazanych jednostkowych zachowań które wyczerpują znamiona różnych przepisów, a więc także wtedy, gdy jedne wyczerpują znamiona przestępstwa typu podstawowego a inne znamiona tego samego przestępstwa, ale typu kwalifikowanego należy przyjąć zbieg kumulatywny przepisów.
Wymierzając kary jednostkowe Sąd uwzględnił znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów oraz wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie kara ma osiągać wobec skazanych, a także cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Sąd uznał, że oskarżony M. N. zasługuje na zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary z tego powodu, że w jego wypadku nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo (w tym przypadku 3 lat pozbawienia wolności) byłaby niewspółmiernie surowa. Dokonując oceny w tym zakresie Sąd wziął pod uwagę okoliczności sprawy – w tym głównie niewielką ilość udzielanych środków odurzających oraz fakt, że należą one do kategorii tzw. „narkotyków miękkich”. Uwadze Sądu nie mogły ujść inne sprawy tego typu i orzekane w nich kary.
Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił uprzednią karalność oskarżonego M. N., zwłaszcza, że był on już karany za posiadanie środków odurzających. Motywacja oskarżonego również zasługuje na szczególne potępienie.
Sąd wziął pod uwagę elementy przedmiotowe i podmiotowe tego czynu, zarzucanego oskarżonemu, które rzutują na ocenę zarówno stopnia jego społecznej szkodliwości, jak i stopnia zawinienia oskarżonego.
Zdaniem Sądu również zachowanie oskarżonej E. W. jest typowym przykładem braku szacunku dla norm prawnych i dla istniejącego porządku prawnego. Pomimo tego, że oskarżona znajdowała się w internacie, z uwagi na swoja sytuacje rodzinną, to zdecydowała się na tak nierozważny czyn, co jest brakiem szacunku dla poszanowania prawa. Jednocześnie Sąd rozważając nad karą dla oskarżonej dopatrzył się wielu okoliczności działających na jej korzyść w szczególności młody wiek oskarżonej i jej wcześniejszą niekaralność.
Tak więc sąd zważył, że oskarżeni E. W. i M. N. odpowiadają posiadając status osoby młodocianej i zachodzą wobec niech względy określone w art. 54 § 1 k.k. Sąd wziął pod uwagę okoliczności sprawy – w tym głównie niewielka ilość środków odurzających.
Przesłanką zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności jest istnienie pozytywnej prognozy kryminologicznej tj. przyjęcie, że kara, której wykonanie warunkowo zawieszono jest wystarczająca dla zrealizowania zapobiegawczych i wychowawczych funkcji kary. Niewątpliwe zdaniem Sądu jest, że w odniesieniu do oskarżonych, w chwili obecnej można postawić pozytywną prognozę dotyczącą przestrzegania przez nich prawa w przyszłości. E. W. nie była dotąd karana sądownie, a M. N. do chwili popełnienia zarzucanych mu czynów „nie odczuł” skutków pozbawienia wolności.
Sąd zawieszając wykonanie orzeczonej kary wziął pod uwagę, że wskazany środek probacyjny z groźbą zarządzenia wykonania kary będzie skutecznie mobilizował obu oskarżonych do przestrzegania norm prawnych i społecznych. Należy bowiem wnosić, że czyny jakich dopuścili się miały charakter jedynie incydentalny, zaś prowadzone postępowanie było wobec nich dostatecznie pouczającą karą. Mając zatem na uwadze powyższe Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu M. N. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 4 lata i oddal oskarżonego pod dozór kuratora sądowego. W ocenie Sądu wobec oskarżonej E. W. wystarczający będzie 3 letni okres próby i orzeczenie obligatoryjnego dozoru kuratora.
Z uwagi na to, że oskarżony M. N. był w toku postępowania sądowego pozbawiony wolności Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył M. N. okres jego tymczasowego aresztowania od dnia 2 października 2013r. do dnia 14 listopada 2013r.
Z uwagi na sytuację materialną oskarżonych, którzy się uczą, nie posiadają żadnych znacznych dochodów Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił ich w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.