Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 19 stycznia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa M. T.

przeciwko D. K. - komornikowi sądowemu przy Sądzie Rejonowym w B., (...) Bankowi (...) w T. i Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez(...)w P.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego (...) Banku (...) w T. i Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...)w P.

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie

z dnia 11 sierpnia 2016 roku, sygn. akt I C 398/15

postanawia:

1. uchylić zaskarżony wyrok w punktach pierwszym, trzecim oraz czwartym i umorzyć postępowanie w obu instancjach w stosunku do (...) Banku (...) w T. i Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...) w P.;

2. zasądzić od M. T. na rzecz pozwanego (...) Banku (...) w T. kwotę 4.467 ( cztery tysiące czterysta sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za obie instancje;

3. nie obciążać powódki obowiązkiem zwrotu kosztów procesu za obie instancje na rzecz pozwanego Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...)w P..

SSO Jarosław Gołębiowski

SSA w SO Arkadiusz Lisiecki SSR Dominika Kurpińska

Sygn. akt II Ca 812/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2016 roku Sąd Rejonowy w Bełchatowie cytuję:

1. zasądził na rzecz powódki M. T. od pozwanych: (...) Banku (...) w T., D. K. komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w B., Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...) w P.solidarnie kwotę 16.920,00 zł oraz od pozwanych D. K. komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w B., Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...) w P.solidarnie kwotę 3.360,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi: od pozwanych D. K. komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w B., Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...) w P.od dnia 23 października 2015 r. do dnia zapłaty, zaś od pozwanego (...) Banku (...) w T. od dnia 13 października 2015 r. do dnia zapłaty;

2. oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

3. zasądził od pozwanych: (...)

w T., D. K. komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w B., Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...)w P.solidarnie na rzecz powódki M. T. kwotę 2.400,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania - kosztów zastępstwa procesowego;

4. nakazał pobrać od pozwanych: (...) Banku (...) w T., D. K. komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w B., Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...)w P.solidarnie na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bełchatowie kwotę 1.014,00 zł tytułem nieuiszczonych w sprawie kosztów sądowych.

Apelacje od wyroku wnieśli Skarb Państwa – (...)w P.. oraz (...) Bank (...) w T.

Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...) w P.zaskarżył wyrok w części tj. w zakresie pkt. 1,3,4. Wyrokowi zarzucił:

w zakresie prawa procesowego:

- sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału wskutek naruszenia przepisów^ postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

- błąd w ustaleniach faktycznych Sądu polegający na przyjęciu, że załączony do akt sprawy Rachunek Nr (...) na kwotę 20.280,00 zł dowodzi faktu zapłaty przez powódkę na rzecz S. Z. kwoty 28.000,00 zł podczas gdy ze złożonego dokumenty wynika jedynie że Pani M. T. być może była zobowiązana do zapłaty przedmiotowej kwoty, natomiast brak pokwitowania zapłaty na rachunku i dowodu zapłaty, co skutkowało przyjęciem przez Sąd, że powódka poniosła szkodę w wysokości 20.800,00 zł podczas gdy z treści materiału dowodowego nie wynika aby powódka rzeczywiście poniosła koszty najmu samochodu,

- naruszenie przepisów art. 227 k.p.c. oraz art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodu, nierozważenie w' sposób bezstronny i wszechstronny dowodów ze znajdujących się w aktach sprawy oraz ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego stojącą w sprzeczności z zasadami logiki oraz doświadczenia życiowego, w szczególności poprzez: ustalenie, że powódka zawarła umowy najmu na okres 169, podczas gdy z treści umowy w żaden sposób nie można wywieść tego faktu oraz przyjęcie, że powódka będąca studentką a więc osoba niepracująca, nieprowadząca działalności gospodarczej, nieposiadająca wystarczających środków finansowych (o czym świadczy chodźmy fakt zwolnienia powódki od kosztów' sądowych) zawarła z umowy najmu samochodu na kwotę czynszu w wysokości 200,00 zł dziennie oraz uznanie za udowodnione, że przez cały okres gdy była pozbawiona władania zajętą ruchomością konieczne było korzystanie z wynajmowanego samochodu, a także przyjęcia że pomimo, iż zajęty samochód pozostawał we władaniu rodziców' powódki istniała konieczność wynajmowania samochodu na okres 169 dni,

- naruszenie art. 232 § 1 k.p.c. poprzez przyjęcie, że powódka wywiązała się z obowiązku udowodnienia okoliczności z których wywodzi skutki prawne tj. zapłatę wynajmującemu kwoty zgodnie z rachunkiem nr(...), konieczności najmu , okresu najmu a zatem okoliczności świadczących o poniesionej szkodzie i istnieniu adekwatnego związku przyczynowo - skutkowego,

- naruszenie przepisów' art. 845 § 1 i 2 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że w' związku z przedstawieniem Komornikowi podczas czynności zajęcia (będącej we władaniu dłużniczki) ruchomości tj. pojazdu V. (...) numer rejestracyjny (...)] dowodu rejestracyjnego potwierdzającego prawo powódki do pojazdu, Komornik dokonując zajęcia ruchomości dopuścił się uchybienia, podczas gdy na etapie postępowania egzekucyjnego kluczowo znaczenie ma stan władania ruchomością i komornik nie ma obowiązku ustalania istnienia lub nieistnienia praw osób trzecich do rzeczy pozostających we władaniu dłużnika, a nadto otrzymanie przez komornika wiadomości o prawach osób trzecich ciążących na zajmowanych ruchomościach nie powinno prowadzić do odstąpienia od czynności egzekucyjnych,

- naruszenie art. 855 § 1 zdanie drugie k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika uprawnienie komornika sądowego do oddania zajętych ruchomości pod dozór innej osoby tj. (...) Sp. z o.o. podczas gdy wobec skutecznego zajęcia ruchomości pozwany komornik sądowy był uprawniony do ustanowienia w trybie art. 855 § 1 k.p.c. dozoru osoby wskazanej przez wierzyciela, gdyż istniała oba że pojazd ten zostanie zbyty lub ukryty,

- naruszenie art. 23 ust. 1 i 3 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu odpowiedzialność Komornika Sądowego za niezgodne z prawem działania polegające na zajęciu ruchomości powódki i oddanie jej pod dozór (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. podczas gdy pozwany Komornik Sądu nie dopuścił się naruszenia prawa w' tym przepisów regulujących postępowanie egzekucyjne a zatem pozwany Komornik i solidarnie z Nim Skarb Państwa nie może ponosić odpowiedzialności za rzekomą szkodę powódki w postaci poniesionych kosztów' z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego na okres 169 dni,

w zakresie prawa materialnego:

- naruszenie art. 361 § 1 kodeksu cywilnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że w przedmiotowej sprawie zachodzi adekwatny związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy przystąpieniem i dokonaniem przez Komornika Sądowego zajęcia ruchomości a koniecznością wynajmu przez powódkę pojazdu zastępczego na okres 169 dni.

Wskazując na powyższe podstawy apelacji wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na rzecz pozwanego Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...) w' P. kosztów' sądowych i kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje według norm przepisanych.

Pozwany (...) Bank (...) w T. zaskarżył wyrok w punktach 1,3 i 4. Zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art 6 k.c., art. 415 k.c. w zw. z art. 316 § 1 k.p.c., art. 23 ust 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, art. 369 k.c., art. 441 k.c., art. 362 k.c.

W konkluzji wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu za obie instancje ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Orzeczenie jest prawomocne w stosunku do D. K. – komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w B..

Na rozprawie przed Sądem Okręgowym w dniu 19 stycznia 2017 r. pełnomocnik powódki cofnął powództwo wraz ze zrzeczeniem się roszczenia.

Pełnomocnicy pozwanych, którzy wnieśli apelację żądali zasądzenia kosztów procesu za obie instancje.

Cofnięcie pozwu wraz ze zrzeczeniem się roszczenia pozostają poza kontrolą sądu.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 386 § 3 k.p.c. Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok w punktach 1,2,3 oraz czwartymi umorzył postępowanie w obu instancjach w stosunku do (...) Banku (...) w T. i Skarbu Państwa reprezentowanego przez (...) (...).

Na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzono od powódki na rzecz pozwanego Banku zwrot kosztów procesu w kwocie 4467 zł za obie instancje.

Ponieważ Skarb Państwa reprezentowany przez (...) w P.ponosi solidarnie odpowiedzialność z komornikiem sądowym ( wyrok w sprawie został prawomocnie wykonany w stosunku do komornika sądowego ), co wynika z mocy art. 23 ust. 3 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, dlatego na podstawie art. 102 k.p.c. nie obciążono powódki obowiązkiem zwrotu kosztów procesu temuż pozwanemu za obie instancje.

SSO Jarosław Gołębiowski

SSA w SO Arkadiusz Lisiecki SSR Dominika Kurpińska