Sygnatura akt I C 398/15
Wałbrzych, dnia 1 lipca 2015 r.
Sąd Rejonowy w Wałbrzychu I Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący: SSR Anna Tęcza-Paciorek
Protokolant: Anna Dymarska
po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2015 r. w Wałbrzychu
sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w W.
przeciwko T. K., K. K.
- o zapłatę
I. zasądza od pozwanych T. K. i K. K. solidarnie na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. zs. w W. kwotę 40 425,85 zł (czterdzieści tysięcy czterysta dwadzieścia pięć złotych osiemdziesiąt pięć groszy) z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot:
1) 685,19 zł od dnia 11 listopada 2009 roku do dnia zapłaty;
2) 685,19 zł od dnia 11 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty;
3) 685,19 zł od dnia 11 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty;
4) 685,19 zł od dnia 11 lutego 2010 roku do dnia zapłaty;
5) 685,19 zł od dnia 11 marca 2010 roku do dnia zapłaty;
6) 685,19 zł od dnia 11 kwietnia 2010 roku do dnia zapłaty;
7) 685,19 zł od dnia 11 maja 2010 roku do dnia zapłaty;
8) 685,19 zł od dnia 11 czerwca 2010 roku do dnia zapłaty;
9) 685,19 zł od dnia od dnia 11 lipca 2010 roku do dnia zapłaty;
10) 685,19 zł od dnia 11 sierpnia 2010 roku do dnia zapłaty;
11) 685,19 zł od dnia 11 września 2010 roku do dnia zapłaty;
12) 685,19 zł od dnia 11 października 2010 roku do dnia zapłaty;
13) 685,19 zł od dnia 11 listopada 2010 roku do dnia zapłaty;
14) 685,19 zł od dnia 11 grudnia 2010 roku do dnia zapłaty;
15) 685,19 zł od dnia 11 stycznia 2011 roku do dnia zapłaty;
16) 685,19 zł od dnia 11 lutego 2011 roku do dnia zapłaty;
17) 685,19 zł od dnia 11 marca 2011 roku do dnia zapłaty;
18) 685,19 zł od dnia 11 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty;
19) 685,19 zł od dnia 11 maja 2011 roku do dnia zapłaty;
20) 685,19 zł od dnia 11 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty;
21) 685,19 zł od dnia 11 lipca 2011 roku do dnia zapłaty;
22) 685,19 zł od dnia 11 sierpnia 2011 roku do dnia zapłaty;
23) 685,19 zł od dnia 11 września 2011 roku do dnia zapłaty;
24) 685,18 zł od dnia 11 października 2011 roku do dnia zapłaty;
25) 685,18 zł od dnia 11 listopada 2011 roku do dnia zapłaty;
26) 685,18 zł od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty;
27) 685,18 zł od dnia 11 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty;
28) 685,18 zł od dnia 11 lutego 2012 roku do dnia zapłaty;
29) 685,18 zł od dnia 11 marca 2012 roku do dnia zapłaty;
30) 685,18 zł od dnia 11 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty;
31) 685,18 zł od dnia 11 maja 2012 roku do dnia zapłaty;
32) 685,18 zł od dnia 11 czerwca 2012 roku do dnia zapłaty;
33) 685,18 zł od dnia 11 lipca 2012 roku do dnia zapłaty;
34) 685,18 zł od dnia 11 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty;
35) 685,18 zł od dnia 11 września 2012 roku do dnia zapłaty;
36) 685,18 zł od dnia 11 października 2012 roku do dnia zapłaty;
37) 685,18 zł od dnia 11 listopada 2012 roku do dnia zapłaty;
38) 685,18 zł od dnia 11 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty;
39) 685,18 zł od dnia 11 stycznia 2013 roku do dnia zapłaty;
40) 685,18 zł od dnia 11 lutego 2013 roku do dnia zapłaty;
41) 685,18 zł od dnia 11 marca 2013 roku do dnia zapłaty;
42) 685,18 zł od dnia 11 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty;
43) 685,18 zł od dnia 11 maja 2013 roku do dnia zapłaty;
44) 685,18 zł od dnia 11 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty;
45) 685,18 zł od dnia 11 lipca 2013 roku do dnia zapłaty;
46) 685,18 zł od dnia 11 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty;
47) 685,18 zł od dnia 11 września 2013 roku do dnia zapłaty;
48) 685,18 zł od dnia 11 października 2013 roku do dnia zapłaty;
49) 685,18 zł od dnia 11 listopada 2013 roku do dnia zapłaty;
50) 685,18 zł od dnia 11 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty;
51) 685,18 zł od dnia 11 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty;
52) 685,18 zł od dnia 11 lutego 2014 roku do dnia zapłaty;
53) 685,18 zł od dnia 11marca 2014 roku do dnia zapłaty;
54) 685,18 zł od dnia 11 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty;
56) 685,18 zł od dnia 11 maja 2014 roku do dnia zapłaty;
57) 685,18 zł od dnia 11 czerwca 2014 roku do dnia zapłaty;
58) 685,18 zł od dnia 11 lipca 2014 roku do dnia zapłaty;
59) 685,18 zł od dnia 11 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty;
60) 685,18 zł od dnia 11 września 2014 roku do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanych T. K. i K. K. solidarnie na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. zs. w W. kwotę 4439 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Dnia 28 listopada 2014 roku strona powodowa (...) Sp. z o.o. w W. wniosła przeciwko pozwanym T. K. i K. K., zobowiązanym solidarnie, pozew o zapłatę kwoty 40.425,85 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty:
1) 685,19 zł od dnia 11 listopada 2009 roku do dnia zapłaty;
2) 685,19 zł od dnia 11 grudnia 2009 roku do dnia zapłaty;
3) 685,19 zł od dnia 11 stycznia 2010 roku do dnia zapłaty;
4) 685,19 zł od dnia 11 lutego 2010 roku do dnia zapłaty;
5) 685,19 zł od dnia 11 marca 2010 roku do dnia zapłaty;
6) 685,19 zł od dnia 11 kwietnia 2010 roku do dnia zapłaty;
7) 685,19 zł od dnia 11 maja 2010 roku do dnia zapłaty;
8) 685,19 zł od dnia 11 czerwca 2010 roku do dnia zapłaty;
9) 685,19 zł od dnia 11 lipca 2010 roku do dnia zapłaty;
10) 685,19 zł od dnia 11 sierpnia 2010 roku do dnia zapłaty;
11) 685,19 zł od dnia 11 września 2010 roku do dnia zapłaty;
12) 685,19 zł od dnia 11 października 2010 roku do dnia zapłaty;
13) 685,19 zł od dnia 11 listopada 2010 roku do dnia zapłaty;
14) 685,19 zł od dnia 11 grudnia 2010 roku do dnia zapłaty;
15) 685,19 zł od dnia 11 stycznia 2011 roku do dnia zapłaty;
16) 685,19 zł od dnia 11 lutego 2011 roku do dnia zapłaty;
17) 685,19 zł od dnia 11 marca 2011 roku do dnia zapłaty;
18) 685,19 zł od dnia 11 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty;
19) 685,19 zł od dnia 11 maja 2011 roku do dnia zapłaty;
20) 685,19 zł od dnia 11 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty;
21) 685,19 zł od dnia 11 lipca 2011 roku do dnia zapłaty;
22) 685,19 zł od dnia 11 sierpnia 2011 roku do dnia zapłaty;
23) 685,19 zł od dnia 11 września 2011 roku do dnia zapłaty;
24) 685,18 zł od dnia 11 października 2011 roku do dnia zapłaty;
25) 685,18 zł od dnia 11 listopada 2011 roku do dnia zapłaty;
26) 685,18 zł od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty;
27) 685,18 zł od dnia 11 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty;
28) 685,18 zł od dnia 11 lutego 2012 roku do dnia zapłaty;
29) 685,18 zł od dnia 11 marca 2012 roku do dnia zapłaty;
30) 685,18 zł od dnia 11 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty;
31) 685,18 zł od dnia 11 maja 2012 roku do dnia zapłaty;
32) 685,18 zł od dnia 11 czerwca 2012 roku do dnia zapłaty;
33) 685,18 zł od dnia 11 lipca 2012 roku do dnia zapłaty;
34) 685,18 zł od dnia 11 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty;
35) 685,18 zł od dnia 11 września 2012 roku do dnia zapłaty;
36) 685,18 zł od dnia 11 października 2012 roku do dnia zapłaty;
37) 685,18 zł od dnia 11 listopada 2012 roku do dnia zapłaty;
38) 685,18 zł od dnia 11 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty;
39) 685,18 zł od dnia 11 stycznia 2013 roku do dnia zapłaty;
40) 685,18 zł od dnia 11 lutego 2013 roku do dnia zapłaty;
41) 685,18 zł od dnia 11 marca 2013 roku do dnia zapłaty;
42) 685,18 zł od dnia 11 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty;
43) 685,18 zł od dnia 11 maja 2013 roku do dnia zapłaty;
44) 685,18 zł od dnia 11 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty;
45) 685,18 zł od dnia 11 lipca 2013 roku do dnia zapłaty;
46) 685,18 zł od dnia 11 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty;
47) 685,18 zł od dnia 11 września 2013 roku do dnia zapłaty;
48) 685,18 zł od dnia 11 października 2013 roku do dnia zapłaty;
49) 685,18 zł od dnia 11 listopada 2013 roku do dnia zapłaty;
50) 685,18 zł od dnia 11 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty;
51) 685,18 zł od dnia 11 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty;
52) 685,18 zł od dnia 11 lutego 2014 roku do dnia zapłaty;
53) 685,18 zł od dnia 11marca 2014 roku do dnia zapłaty;
54) 685,18 zł od dnia 11 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty;
56) 685,18 zł od dnia 11 maja 2014 roku do dnia zapłaty;
57) 685,18 zł od dnia 11 czerwca 2014 roku do dnia zapłaty;
58) 685,18 zł od dnia 11 lipca 2014 roku do dnia zapłaty;
59) 685,18 zł od dnia 11 sierpnia 2014 roku do dnia zapłaty;
60) 685,18 zł od dnia 11 września 2014 roku do dnia zapłaty.
Ponadto strona powodowa wniosła o zasądzenie od T. K. i K. K., zobowiązanym solidarnie, zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że współwłaścicielami nieruchomosci przy ul. (...) w W., objętej tzw. „małą wspólnotą mieszkaniową” – jest Gmina W. w udziale 44,30% oraz pozwani (pozwana do dnia 16 września 2014 r.) w udziale 55,70%. W. podjęli zgodnie uchwałę o ponoszeniu kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jednak pozwani nie wywiązywali się z powyższego zobowiązania. Zaliczka na koszty zarządu od pozwanych wynosiła w okresie od dnia 01 marca 2009 r. do września 2014 r. po 685,185 zł miesięcznie. Postanowieniem tut. Sądu z dnia 06 lipca 2011 r., w sprawie o sygn. akt I Ns (...) ustanowiono zarządcą przymusowym przedmiotowej nieruchomosci (...) Sp. z o.o. w W.. Pozwani byli wzywani przez stronę powodową do zapłaty zadłużenia jednak pozwani nie uiścili należności. W dniu 16 września 2014 r. pozwana darowała przed notariuszem swój udział w przedmiotowej nieruchomości swojemu mężowi T. K..
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 17 grudnia 2014 roku (sygn. akt I Nc (...)) Sąd Rejonowy w W. uwzględnił w całości żądanie strony powodowej, nakazując uiścić solidarnie pozwanym dochodzoną pozwem należność wraz z kosztami postępowania i kosztami zastępstwa prawnego.
Pozwani T. K. i K. K. w przepisanym do tego terminie wnieśli sprzeciw od powyższego orzeczenia.
W złożonym sprzeciwie, pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od strony powodowej kosztów procesu. Ponadto pozwany wniósł o wyłączenie wszyskich sędziów Sądu Rejonowego w Wałbrzychu. Uzasadniając sprzeciw, pozwana K. K. wskazała, że nie jest w chwili obecnej współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości, a więc dochodzenie od niej wskazanej w pozwie kwoty jest bezpodstawne. Natomiast pozwany T. K. uzasadniając sprzeciw nie odniósł się merytorycznie do pozwu.
Postanowieniem z dnia 23 marca 2015 r. tut. Sąd odrzucił wniosek pozwanego T. K. o wyłączenie sędziów Sądu Rejonowego w Wałbrzychu, wobec nieuzupełnienia jego braków formalnych.
W odpowiedzi na sprzeciwy strona powodowa podtrzymała swoje stanowisko zawarte w pozwie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 05 marca 1997 r. Gmina W. zawarła z T. K., działającym w imieniu (...) Sp. z o.o. w W., umowę sprzedaży samodzielnego lokalu użytkowego, położonego na parterze i I piętrze, przy ul. (...) w W., składającego się z dwóch korytarzy, wc, pomieszczenia natrysków, dwóch pomieszczeń biurowych, kotłowni, pięciu pomieszczeń magazynowych, pomieszczenia produkcyjnego, o łącznej powierzchni 268,70 m2, z udziałem wynoszącym (...) we wspólnych częściach budynku i jego urządzeniach oraz w działce gruntu nr (...), o powierzhcni 308 m2. Łączna cena sprzedaży lokalu została ustalona przez strony na kwotę 29.840 zł.
dowód: wpis z aktu notarialnego z dnia 05.03.1997 r., k. 12 – 13
Współwłaściciele nieruchomość przy ul. (...) w W. tworzą W. Mieszkaniową.
niesporne
K. K. stała się współwłaścicielem w udziale ½ części zakupionego przez (...) Sp. z o.o. w W. w dniu 05 marca 1997 r. samodzielnego lokalu użytkowego na podstawie umowy sprzedaży z dnia 20 lutego 1998 r. oraz umowy darowizny z dnia 27 lutego 2004 r. sporządzonej przed notariuszem M. G..
Następnie w dniu 16 września 2014 r. darowała powyższy udział swojemu mężowi T. K.. Wcześniej w dniu 08 lipca 2014 r. przekazała swój udział we władanie T. K..
dowód: wypis z aktu notarialnego z dnia 16.09.2014 r., k. 14 – 16
protokół zdawczo – odbiorczy z dnia 08.07.2014 r., k. 26
T. K. sprawował funkcję zarządcy budynku przy ul. (...) w W. w okresie od lutego 2008 r. do 2010 r.
W tym czasie jego działania były chaotyczne i nie wykonywał swej funkcji w sposób prawidłowy, co spowodowało, że Gmina W. wystąpiła do Sądu Rejonowego w Wałbrzychu o ustanowienie zarządcy przymusowego. T. K. między innymi w okresie sprawowania zarządu nie chciał podjąć uchwały o remoncie stropu budynku, który groził zawaleniem. Budynek nie był również w sposób prawidłowy zabezpieczony, co spowodowało, że został zdewastowany i okradziony przez nieznane osoby.
W trakcie sprawowania funkcji zarządcy przez T. K., w dniu 27 października 2009 r. jednomyślnie została podjęta uchwała Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w W., o ustaleniu miesięcznej zaliczki na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną na kwotę łączną 2,55 zł/m2. Uchwała nie została zaskarżona, żadna ze stron nigdy nie wnosiła również protestów co do ustalonej zaliczki na koszty zarządu.
Przez cały okres pozostawania T. K. na stanowisku zarządcy budynku, pozwany powoływał się na pełnomocnictwo udzielone mu przez żonę i podpisywał się jako jej pełnomocnik na uchwałach Wspólnoty Mieszkaniowej. K. K. nigdy nie wnosiła zastrzeżeń do reprezentowania jej interesów przez męża.
dowód: uchwała Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...), k. 17
zeznania świadka P. G., k. 90 – 91
Postanowieniem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 06 lipca 2011 r., w sprawie o sygn. akt I Ns (...) wyznaczono zarządcę przymusowego dla nieruchmości położonej przy ul. (...) w W., powierzając wykonywanie czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną (...) Sp. z o.o. w W..
dowód: postanowienie w sprawie o sygn. akt I Ns (...), k. 8 a.s .
T. K. i K. K. od ustalenia wysokości miesięcznej zaliczki na koszty zarządu nieruchomoscią wspólną do dnia września 2014 r. nie uiścili żadnej kwoty na powyższy cel.
niesporne
Z zaliczek na poczet kosztów zarządu nieruchomoscią wspólną uiszczanych wyłącznie przez Gminę W., wystarczało (...) Sp. z o.o. w W. jedynie na podejmowanie doraźnych czynności. Nie było natomiast funduszy na poprawę stanu budynku.
dowód: zeznania świadka P. G., k. 90 – 91
Pismem z dnia 15 września 2014 r. strona powodowa wezwała pozwanych do zapłaty zaległej kwoty z tytułu zaliczek na koszty zarządu nieruchomością wspólną w łącznej kwocie 40.706,17 zł.
dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 15.09.2014 r.wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru wezwania, k. 18 – 19
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.
Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przede wszystkim przez stronę powodową, które to dokumenty nie były podważane w żaden sposób przez pozwanych oraz w oparciu o zeznania świadka P. G., które Sąd uznał ze w pełni spójne, logiczne i wiarygodne oraz korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.
W pierwszej kolejności w niniejszej sprawie należy wskazać, że dla nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) ustanowiony został, postanowieniem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 06 lipca 2011r., zarządca przymusowy. Bezsporne było w sprawie, że zarządca sprawuje zarząd nieruchomością przy ul. (...) w W. do chwili obecnej.
Pozwana K. K. jednak zarzucała, że niniejsza sprawa powinna zostać zakończona oddaleniem powództwa jak w sprawie o sygn.. akt I C 135/14, gdzie stwierdzono brak legitymacji po stronie Wspólnoty Mieszkaniowej do wystąpienia z powództwem.
Mając na uwadze powyższy zarzut należy wskazać, że zarządca przymusowy ustanawiany jest przez sąd w oparciu o art. 203 k.c., zgodnie z którym każdy ze współwłaścicieli może wystąpić do sądu o wyznaczenie zarządcy, jeżeli nie można uzyskać zgody większości współwłaścicieli w istotnych sprawach dotyczących zwykłego zarządu albo jeżeli większość współwłaścicieli narusza zasady prawidłowego zarządu lub krzywdzi mniejszości. Zarządcy ustanowionemu w przedmiotowej sprawie został powierzony zarząd nieruchomością wspólną w zakresie czynności zwykłego zarządu.
Zgodnie natomiast z art. 935 § 1 zd. 3 k.p.c. w sprawach wynikających z zarządu nieruchomością zarządca może pozywać i być pozwanym. Oznacza to, że zarządca jest podstawiony w miejsce strony i tylko zarządcy przysługuje legitymacja procesowa, ale oczywiście w granicach zwykłego zarządcy (zobacz: K. F., Zarządca sądowy wspólności praw autorskich (art. 203 k.c.), Przegląd Prawa Handlowego, czerwiec 2010, s. 33 oraz wyrok SN z dnia 28 kwietnia 2005r., III CK 504/04, teza 2, Lex 151662).
W ocenie Sądu zarządca przymusowy uprawniony jest zatem do żądania zapłaty zaległości z tytułu zaliczek na koszty zarządu nieruchomością wspólną, również za okres przed ustanowieniem zarządcy przymusowego. Zarządca przymusowy wstępuje bowiem niejako w miejsce wspólnoty mieszkaniowej. Ponadto należy wskazać, że żądanie pozwu dotyczyło zaległości z tytułu zaliczek na koszty zarządu nieruchomością wspólną, a złożenie pozwu o zapłatę w tym zakresie nie jest czynnością przekraczającą zwykły zarząd (vide: np. uchwała SN z dnia 18 października 2013r., III CZP 42/13).
Przechodząc natomiast do dalszych zważań, dotyczących zasadności roszczenia, należy podnieść, że z treści art. 207 k.c. wynika, że pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Do takich ciężarów i wydatków należy zaliczyć koszty zarządu nieruchomością wspólną. Ich wysokość została ustalona przez wszystkich współwłaścicieli w sposób zgodny, tj. poprzez podjęcie uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej w dniu 27 października 2009 r. Żaden ze współwłaścicieli nie odwołał się od tej uchwały ani nie starał się zmienić wysokości zaliczki na zarząd nieruchomością wspólną. Ponadto przyjęto, że przy obliczaniu wysokości należnej zaliczki należy brać pod uwagę wielkość udziałów współwłaścicieli, a przy obliczaniu konkretnej stawki oparto wyliczenia o ilość metrów kwadratowych będących w posiadaniu współwłaścicieli. Zatem mając na uwadze fakt, że T. K. i K. K. posiadali łącznie udział wynoszący 55,7% w częściach wspólnych budynku, a ilość metrów kwadratowych przez nich posiadanych to 268,70, to mnożąc to przez kwotę ustaloną w uchwale Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...) z dnia 27 października 2009 r. (k. 17), tj. 2,55 zł/m2, daje to kwotę 685,185 zł miesięcznie, a zatem tyle ile wskazała strona powodowa w pozwie (zaokrąglając raz do kwoty 685,19 zł, a raz do 685,18 zł). Przy czym należy uznać za bezzasadny zarzut pozwanej, że nie powinna ona być obciążona zaliczkami na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną, gdyż w momencie wniesienia pozwu nie była ona już współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości. Jak wynika bowiem z aktu notarialnego z dnia 16 września 2014 r. K. K. darowała swój udział mężowi T. K.. Słusznie zatem pozwana wskazała, że w chwili obecnej nie jest współwłaścicielem nieruchomości. Jednak nie można przez to rozumieć, że zadłużenie jakie powstało w czasie, kiedy tym współwłaścicielem była, automatycznie przeszło na T. K., nawet jeżeli ten oświadczył, że przejmuje na siebie wszystkie zobowiązania żony wynikające z przedmiotowej nieruchomości. Strona powodowa bowiem nie jest związana takim oświadczeniem i nie wyrażała zgody na przejęcie przez T. K. zobowiązań K. K., a wynikających z nieopłaconych kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Natomiast jeden z dłużników solidarnych nie może zwolnić żadnego z dłużników solidarnych z zapłaty długu, przejmując go w całości na siebie. Takie oświadczenia należy wręcz odczytywać jako działanie na szkodę wierzyciela, który gdyby przyjąć, że taka konstrukcja jest dozwolona, nie miałby już możliwości zaspokojenia od większej ilości osób. Natomiast zwolnić z długu może wyłącznie wierzyciel, a nie współdłużnik (art. 382 k.c.). Gdyby natomiast rozważyć powyższe pod kątem przejęcia długu, to należy wskazać, że w jego przypadku zwolnienie z długu dotychczasowego dłużnika jest spowodowane tym, że jego miejsce zajmuje osoba trzecia (art. 519 § 1 k.c.), a to nigdy nie może się obyć bez przyzwolenia wierzyciela. Do przejęcia długu może dojść bowiem na dwa sposoby:
1) przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika, bądź
2) przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela.
Przy tym wskazać należy, że w niniejszym przypadku nie mieliśmy do czynienia z osobą trzecią tylko z dwoma dłużnikami solidarnymi.
Ponadto należy podkreślić, że strona powodowa ograniczyła swoje roszczenie przeciw pozwanej do okresu, kiedy rzeczywiście pozostawała współwłaścicielem nieruchomości, a zatem odpowiada za długi powstałe w tym okresie. Okresu tego nie może również skrócić przekazanie przez K. K. w dniu 08 lipca 2014 r. nieruchomości we władanie T. K.. Nie utraciła ona bowiem przez to statusu współwłaściciela nieruchomości, a tym samym nadal przysługiwały jej wszelkie prawa z tym związane oraz ciążyły na niej obowiązki współwłaściciela, na które wskazano wyżej.
Mając na uwadze treść art. 481 § 1 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, należy uznać że roszczenie strony powodowej w tym zakresie jest w pełni uzasadnione. Powyższy przepis wyraża bowiem zasadę, że odszkodowanie za opóźnienie z zapłatą długu pieniężnego polega zawsze na odsetkach. Równocześnie przepis ten potwierdza pewną prawidłowość, że jakiekolwiek opóźnienie w terminowej realizacji świadczenia pieniężnego, z uwagi na zmianę siły nabywczej pieniądza, przynosi zawsze uprawnionemu szkodę w postaci wielkości oprocentowania, które wierzyciel by uzyskał, gdyby należne świadczenie pieniężne otrzymał w terminie i podjął w odniesieniu do otrzymanej sumy pieniędzy decyzję o ich ulokowaniu w banku. Przyjąć zatem należy założenie, iż opóźnienie w wykonaniu świadczenia pieniężnego zawsze rodzi szkodę, bez względu na to, jakie zamiary w odniesieniu do oczekiwanego świadczenia miał wierzyciel (wyrok SN z dnia 7 lipca 2011 r., II CSK 635/10, LEX nr 1001288; wyrok SN z dnia 16 grudnia 2011 r., V CSK 38/11, LEX nr 1129170). Mając świadomość skutków opóźnienia w wykonaniu zobowiązania, dłużnik powinien miarkować, czy narażać się na niebezpieczeństwo zapłaty odsetek ustawowych, czy poszukać źródła sfinansowania długu.
Chwilę, w której dłużnik dopuszcza się opóźnienia, określić należy na podstawie art. 476 k.c. Przepis ten wskazuje na obiektywny stan faktyczny, który jest podstawą postawienia dłużnikowi zarzutu nieterminowego wykonania zobowiązania. Natomiast w odniesieniu do niniejszej sprawie wskazać należy, że w dniu 10 każdego miesiąca miałą być uiszczana zaliczka na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną, a zatem od dnia 11 każdego miesiąca pozwani pozostawali w zwłoce w płatności, co uzasadniało naliczanie odsetek ustawowych przez stronę powodową.
Sąd w niniejszej sprawie pominął dowód z przesłuchania pozwanych wobec ich niestawiennictwa, mimo prawidłowego wezwania oraz dowód z przesłuchania strony powodowej wobec cofnięcia wniosku w tym zakresie przez pełnomocnika strony powodowej. Strona powodowa cofnęła również wniosek o przesłuchanie świadka B. M.. Ponadto Sąd oddalił wnioski dowodowe pozwanych w postaci pisma z dnia 18.09.2014 r., uchwały nr(...), apelacji oskarżonego T. K. z dnia 25.11.2014 r., wezwania do zapłaty z dnia 09.01.2015 r., wydruku ze strony internetowej InPost, pisma z dnia 09.01.2015 r., wydruku ze strony internetowej I..pl, jako niemające znaczenia w niniejszym postępowaniu.
Mając powyższe na uwadze, Sąd uznając żądanie strony powodowej za udowodnione i uwzględnił jej żądanie w całości o czym orzekł w pkt I wyroku.
Rozstrzygając w pkt II wyroku o kosztach procesu, Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na zasądzona kwotę składa się opłata sądowa w wymiarze 2.022 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem w wymiarze 2.400 zł, tj. podwójnej wysokości stawki minimalnej określonej w § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 461). Stawkę minimalną natomiast uzasadnia nakład pracy fachowego pełnomocnika, charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia.