Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 26/13

1 Ds. 1533/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2013r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Agnieszka Chmielowiec

przy udziale prokuratora Tomasza Błaszczyka z Prokuratury Rejonowej w Środzie Śląskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 12.03.2012r., 09.04.2013r., 29.05.2013r., 06.08.2013r., 01.10.2010r., 08.10.2010r. i 19.11.2013r. w Ś.

sprawy

1.  (...),

syna N. i T. z domu B.,

ur. w dniu (...) w miejscowości B.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 28 października 2011 roku w Ś. w zamiarze, aby W. K. (1) popełnił czyn zabroniony pomógł mu w ten sposób, że mimo, iż nie był on zatrudniony w Spółce z o.o. (...) z siedzibą we W., jako prezes Zarządu podrobił zaświadczenie o jego zatrudnieniu i wysokości zarobków potwierdzając, że jest on zatrudniony na umowę o pracę na czas nieokreślony z miesięcznym wynagrodzeniem 3.500 zł netto, który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego, co pomogło W. K. (1) po okazaniu powyższego zaświadczenia w doprowadzeniu w dniu 29.10.2011 r. w sklepie (...) przy ulicy (...) w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 2.816,45 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętego zobowiązania wynikającego z umowy o kredyt na zakup towaru i usług nr (...) w systemie sprzedaży ratalnej: telewizora (...) marki T., kuchni marki „M., radia samochodowego marki J. oraz kina domowego marki P.,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art.18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

II.  w dniu 31 października 2011 roku w Ś. w zamiarze, aby K. S. popełniła czyn zabroniony pomógł jej w tym, w ten sposób, że mimo, iż nie była ona zatrudniona w spółce z o.o. (...) z siedzibą we W., jako prezes Zarządu podrobił zaświadczenie o jej zatrudnieniu i wysokości zarobków potwierdzając, że jest ona zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony z miesięcznym wynagrodzeniem 5.000 zł brutto, który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego co pomogło K. S. po okazaniu powyższego zaświadczenia w doprowadzeniu w ty samym dniu w sklepie (...) przy ulicy (...) w Ś. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. w kwocie 5.917,70 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd przy zawieraniu umowy o kredyt na zakup towaru i usług nr (...) w postaci notebooków marki S. (...) i H. P. oraz nawigacji satelitarnej marki M.,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

III.  w dniu 07 listopada 2012 roku w M.przy ulicy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., włamał się do budynku firmy (...) Sp. z o.o.po uprzednim wyciągnięciu szyby okiennej i wyłamaniu desek zabezpieczających okno od wewnątrz skąd zabrał w celu przywłaszczenia laptop marki A.model K520 o wartości 1500 złotych, zestaw kina domowego (...)o wartości 300 złotych, dwie pary spodni marki (...)o wartości 300 złotych, o łącznej wartości skradzionego mienia w kwocie 2100 złotych, w ten sposób, że zawiózł na miejsce włamania M. C., przekazał mu telefon komórkowy, aby skontaktował się z nim po dokonaniu kradzieży a następnie wspólnie z nim udał się do miejsca zamieszkania, gdzie ukryli skradzione mienie, czym działał na szkodę J. S.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.;

IV.  w dniu 29 października 2012 roku w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. w celu uzyskania przez M. C. kredytu na zakup w sklepie (...) do pojazdów mechanicznych u upoważnionego przedstawiciela (...) Bank S.A. towaru w postaci motoroweru (...)9 2012 o nr ramy (...) w kwocie 4500 złotych i kasku w kwocie 100 złotych, udzielił wymienionemu pomocy w postaci dostarczenia - druku zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach oraz jego wypełnieniu w ten sposób, że opieczętował przedmiotowe zaświadczenie pieczątką firmy pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedziba w P., którą nie mógł dysponować, a B. S. wypełniła treść tego zaświadczenia, które następnie M. C. przedłożył podczas zawierania umowy kredytowej o nr (...) na zakup w/w towaru, a które to zaświadczenie było dokumentem o istotnym znaczeniu prawnym,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. za art. 11 § 2 k.k. ;

2.  B. S. z d. (...)

córki Z. i K. z domu K.,

ur. w dniu (...) we W.

oskarżonej o to, że:

V.  w dniu 29 października 2012 roku w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z Y. M. w celu uzyskania przez M. C. kredytu na zakup w sklepie (...) do pojazdów mechanicznych u upoważnionego przedstawiciela (...) Bank S.A. towaru w postaci motoroweru (...)9 2012 o nr ramy (...) w kwocie 4500 złotych i kasku w kwocie 100 złotych, udzieliła wymienionemu pomocy w ten sposób, że po uzyskaniu od Y. M. druku zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach z pieczęcią firmy pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedziba w P. podrobiła jego treść w ten sposób, że wypełniła to zaświadczenie wpisując rodzaj umowy o pracę oraz wysokość jego zarobków wiedząc, że nie polegają one na prawdzie, którym to zaświadczeniem następnie M. C. posłużył się podczas zawierania umowy kredytowej o nr (...) na zakup w/w towaru, a które to zaświadczenie było dokumentem o istotnym znaczeniu prawnym,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. za art. 11 § 2 k.k.;

3.  (...) ( (...))

syna W. i J. z domu C.,

ur. w dniu (...) w Ś.,

oskarżonego o to, że:

VI.  w dniu 18 października 2012 roku w Ś. przy ulicy (...), w sklepie (...) do pojazdów mechanicznych u upoważnionego przedstawiciela (...) Finanse S.A. działając wspólnie i w porozumieniu z P. S. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozrządzenia mieniem w postaci kredytu gotówkowego uzyskanego na podstawie umowy (...) na zakup towaru w postaci motoroweru (...) 50 o nr ramy (...) w kwocie 4800 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd tegoż przedstawiciela banku co do możliwości i zamiaru wywiązania się z zobowiązania spłaty kredytu, przekładając do wniosku o jego udzielenie zaświadczenie stwierdzające nieprawdę o zatrudnieniu i osiąganych dochodach w firmie prowadzonej pod nazwą Myjnia (...) z siedziba w Ś., które to zaświadczenie miało istotne znaczenie dla udzielenia wskazanego kredytu gotówkowego, czym działał na szkodę (...) Finanse S.A., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 08.09.2003 r., sygn. akt II K 364/02 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. na karę dwóch lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 07.09.2006 r. do dnia 06.09.2008 r.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

4.  D. K. (1) ( (...))

syna W. i J. z domu G.,

ur. w dniu (...) w Ś.,

oskarżonego o to, że:

VII.  w dniu 28 września 2012 roku w Ś. po otrzymaniu od P. S. (1) uprzednio podrobionego zaświadczeniem o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach w firmie Myjnia (...) z siedzibą w Ś. przy ul. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej posłużył się tym dokumentem przy zawarciu umowy nr RAMSU. (...) w wyniku czego doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci telefonu komórkowego marki N. (...) L. o wartości strat 1258,83złotych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o. o. w W.,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. i art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. ;

VIII.  w dniu 04 października 2012 roku w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z K. G. (1) podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych przez niego zarobkach w firmie Myjnia (...) z siedzibą w Ś. przy ul. (...), a następnie we W. przy ul. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej posłużył się w/w dokumentem przy zawarciu umowy nr: (...). (...) w wyniku czego doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci telefonu komórkowego m-ki M. (...) M. (...) o wartości strat 1686,18 zł, czym działał na szkodę (...) Sp. z o. o. w W.,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. i art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k.;

IX.  w dniu 18 października 2012 roku w Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z P. D. podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach w firmie Myjnia (...) z siedzibą w Ś. przy ul. (...), a następnie we W. przy ul. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej posłużył się w/w dokumentem przy zawarciu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...) doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci telefonu komórkowego m-ki S. (...) o wartości strat 1609,74 złotych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o. o. w W.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

X.  w dniu 26 października 2012 roku w Ś. działając wspólnie i w porozumieniu z M. C. podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych przez niego zarobkach w firmie Myjnia (...) z siedzibą w Ś. przy ul. (...) a następnie we W. przy ul. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej posłużył się w/w dokumentem przy zawarciu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych wyłudził telefon komórkowy m-ki N. (...) L. o wartości strat 1323,10 złotych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o. o. w W.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

5.  (...) ( (...))

syna M. i I. z domu M.,

ur. w dniu (...) w Ś.,

oskarżonego o to, że:

XI.  w dniu 04 października 2012 roku w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z D. K. (2) podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach w firmie Myjnia (...) z siedzibą w Ś. przy ul. (...), a następnie we W. przy ul. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej posłużył się w/w dokumentem przy zawarciu umowy nr: (...). (...) w wyniku czego doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci telefonu komórkowego m-ki M. (...) M. (...) o wartości 1686,18 zł, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 09.04.2008 r., sygn. akt II K 212/07 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. na karę jednego roku pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 17.11.2009 r. do 17.11.2010 r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

6.  P. D. (D.)

syna H. i W. z domu K.,

ur. w dniu (...) w C.,

oskarżonego o to, że:

XII.  w dniu 18 października 2012 roku w Ś., działając wspólnie i w porozumieniu z D. K. (2) podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych przez niego zarobkach w firmie Myjnia (...) z siedzibą w Ś. przy ul. (...), a następnie we W. przy ul. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej posłużył się w/w dokumentem przy zawarciu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...) doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci telefonu komórkowego m-ki S. (...) o wartości 1609,74 złotych, czym działał na szkodę (...) Sp. z o. o. w W., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 05.02.2007 r., sygn. akt II K 1643/06 na karę czterech lat i sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwa, który obejmował:

- wyrok Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 21.10.2004 r., sygn. akt II K 591/04 za czyn z art. 278 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na mocy którego orzeczono mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyki z dnia 14 grudnia 2004 r., sygn. akt II K 1622/04 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na mocy którego orzeczono mu karę jednego roku pozbawienia wolności,

- wyrok Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 28 grudnia 2004 r., sygn. akt II K 163/04 za ciąg przestępstw z art. 278 § 1 i 5 k.k. i art. 275 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na mocy którego orzeczono mu karę jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia z dnia 31 stycznia 2005 r., sygn. akt V K 1508/04 za ciągi przestępstw z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz art. 278 § 1 i 5 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. na mocy którego wymierzono mu karę łączną dwóch lat pozbawienia wolności,

- wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 10 marca 2005 r., sygn. akt II K 843/04 za czyn z art. 13 § 1 k.k. w z. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na mocy którego wymierzono mu karę jednego roku pozbawienia wolności,

- wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 04 kwietnia 2005 r., sygn. akt II K 1724/04 za czyny z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 i 5 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na mocy którego wymierzono mu karę łączną jednego roku pozbawienia wolności,

którą to karę łączną odbył w okresie od 22.03.2007 r. do 08.09.2011 r.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

7.  P. S. (1) (S.)

syna W. i I. z domu K.,

ur. w dniu (...) w Ś.,

oskarżonego o to że:

XIII.  w okresie od września 2012 r. do 28 września 2012 r. w Ś. w zamiarze aby D. K. (3) popełnił czyn zabroniony pomógł mu w ten sposób, że mimo, iż nie był on zatrudniony w firmie Myjnia (...) z siedzibą w Ś., podrobił zaświadczenie o jego zatrudnieniu i osiąganych dochodach potwierdzając , że jest on zatrudniony w tej firmie, co pomogło D. K. (4) po okazaniu powyższego zaświadczenia w doprowadzeniu w dniu 28 września 2012 r. w salonie firmowy (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 1258,83 zł , pobierając tym samym w cenie promocyjnej aparat telefoniczny marki N. (...) o nr (...) po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru wywiązywania się z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr RAMSU. (...) co do płatności abonamentu przez okres 24 miesięcy w kwocie po 89,99 zł, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

XIV.  w dniu 18 października 2012 roku w Ś. przy ulicy (...), w zamiarze, aby P. O. popełnił czyn zabroniony pomógł mu w ten sposób, że mimo, iż nie był on zatrudniony w firmie Myjnia (...) z siedziba w Ś., podrobił zaświadczenie o jego zatrudnieniu i osiąganych dochodach potwierdzając , że jest on zatrudniony w tej firmie na umowę o pracę na czas nieokreślony z miesięcznym wynagrodzeniem 2.100 zł netto, który to dokument dotyczył okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego, co pomogło P. O. po okazaniu powyższego zaświadczenia w doprowadzeniu w dniu 18.10.2012 r. w sklepie (...) do pojazdów mechanicznych w Ś., przedstawiciela (...) Finanse S.A. z siedzibą we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 4.800 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętego zobowiązania wynikającego z umowy o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...) w systemie sprzedaży ratalnej motoroweru marki Z. (...) o nr ramy (...) oraz kasku czym działał na szkodę (...) S.A.,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

XV.  w okresie od 07 listopada 2012 r. do 15 listopada 2012 r. w Ś. przyjął od M. C. zestaw kina domowego wraz z głośnikami oraz pilotem, o rzeczywistej wartości około 300 zł wiedząc, że przedmioty te pochodzą z czynu zabronionego, czym działał na szkodę J. S.,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k.

8.  K. R. (1) (R.)

syna J. i A. z domu P.,

ur. w dniu (...) w Ś.,

oskarżonego to że:

XVI.  w dniu 18 października 2012 r. w Ś. nabył za kwotę 2.000 zł od P. O. nowy motorower marki (...) 50 o nr ramy (...), o rzeczywistej wartości 4.800 zł wiedząc, że motorower ten pochodzi z czynu zabronionego, czym działał na szkodę (...) S.A. z siedzibą we W.,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k.;

9.  K. W. (1) ( (...))

syna A. i H. z domu B.,

ur. w dniu (...) w Ś.,

oskarżonego o to że:

XVII.  w okresie od 28 września 2012 r. do 20 listopada 2012 r. w Ś. nabył za kwotę 300 zł od D. K. (1) nowy telefon komórkowy marki N. (...) o nr (...), o rzeczywistej wartości 1159 zł wiedząc, że telefon ten pochodzi z czynu zabronionego, czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.,

tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k.;

10.  G. M. (M.)

syna A. i M. z domu R.,

ur. w dniu (...) we W.,

oskarżonego o to że:

XVII.  w dniu 15 listopada 2012 r. we W. przy ul. (...), nabył za kwotę 350 zł od M. C. laptopa marki A. (...) o nr (...), o rzeczywistej wartości około 1.500 zł, gdzie na podstawie towarzyszących transakcji okoliczności powinien przypuszczać, że przedmiot ten pochodzi z czynu zabronionego, czym działał na szkodę J. S.,

tj. o czyn z art. 292 § 1 k.k.;

******************

orzeka:

I.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnia oskarżonego K. R. (2) od zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XVI części wstępnej wyroku;

II.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnia oskarżonego K. W. (1) od zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XVII części wstępnej wyroku;

III.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 § 1 k.k. warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego G. M. na okres 2 (dwóch) lat próby;

IV.  na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 § 7 k.k. i art. 49 § 1 k.k. orzeka od oskarżonego G. M. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 500 zł (pięciuset złotych);

V.  uznaje oskarżonego Y. M. za winnego tego, że w dniu 28 października 2011r. w M., w zamiarze aby W. K. (1) dokonał czynu zabronionego, polegającego na uzyskaniu kredytu na zakup towarów w sklepie (...) w Ś., bez zamiaru jego późniejszej spłaty, ułatwił mu jego popełnienie, w ten sposób, że jako prezes zarządu (...) sp. z o.o. z/s we W., wystawił mu niezgodne z prawdą zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków w tejże firmie, potwierdzając, że jest on zatrudniony na umowę o pracę na czas nieokreślony z miesięcznym wynagrodzeniem 3.500 zł netto, które to oświadczenie dotyczyło okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu, a które to oświadczenie W. K. (1) w dniu 29 października 2011r. w Ś. przedłożył upoważnionemu pracownikowi sklepu (...) przy zawieraniu umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), wprowadzając w ten sposób (...) Bank S.A. we W., w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy kredytowej, w wyniku czego, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uzyskał kredyt w wysokości 2816,45 zł na zakup telewizora (...) marki T., kuchni marki M., radia samochodowego marki J. oraz kina domowego marki P., czym doprowadził (...) Bank S.A. we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, tj. popełnienia przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

VI.  uznaje oskarżonego Y. M. za winnego tego, że w dniu 31 października 2011r. w Ś., w zamiarze aby K. S. dokonała czynu zabronionego, polegającego na uzyskaniu kredytu na zakup towarów w sklepie (...) w Ś., bez zamiaru jego późniejszej spłaty, ułatwił jej jego popełnienie, w ten sposób, że jako prezes zarządu (...) sp. z o.o. z/s we W., wystawił jej niezgodne z prawdą zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków w tejże firmie, potwierdzając, że jest ona zatrudniony na umowę o pracę na czas nieokreślony z miesięcznym wynagrodzeniem 5000 zł brutto, które to oświadczenie dotyczyło okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu, a które to oświadczenie K. S. w dniu 31 października 2011r. w Ś. przedłożyła upoważnionemu pracownikowi sklepu (...), przy zawieraniu umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), wprowadzając w ten sposób (...) Bank S.A. we W., w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy kredytowej, w wyniku czego, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uzyskała kredyt w wysokości 5.917,70 zł na zakup notebooków marki S. (...) i H. (...) oraz nawigacji samochodowej marki M., czym doprowadziła (...) Bank S.A. we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, tj. popełnienia przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierza mu karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

VII.  uznaje oskarżonego Y. M. za winnego tego, że w dniu 07 listopada 2012r., działając wspólnie i w porozumieniu z M. C. dokonał kradzieży z włamaniem do budynku przy ul. (...) w M., w ten sposób, że wspólnie z M. C. przyjechał swoim samochodem m-ki P., ze Ś. do M., pozostawił M. C. w pobliżu budynku przy ulicy (...), uprzednio przekazując mu w celu kontaktu telefon komórkowy, a następnie oczekiwał w oddaleniu na jego sygnał, zaś po tym jak M. C. dokonał wyłamania desek zabezpieczających otwór okienny w budynku i zabrał z jego wnętrza komputer przenośny m-ki A. (...) o wartości 1056 zł, zestaw kina domowego m-ki S. (...) o wartości 300 zł, pistolet alarmowy L. 11 o wartości 129 zł, dwie pary spodni jeansowych m-ki (...) o wartości około 200 zł i 120 rupii pakistański o wartości 4,80 zł a następnie skontaktował się z nim telefoniczne, przyjechał on, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, swoim samochodem po M. C., a następnie udał się, wraz z nim i skradzionymi rzeczami, do swojego miejsca zamieszkania w Ś. przy ul. (...), czym działał na szkodę J. S., tj. popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to, na podstawie tego przepisu, wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

VIII.  uznaje oskarżonego Y. M. za winnego tego, że działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w Ś., w okresie od 28 października 2012r. do 29 października 2012r., w zamiarze aby M. C. dokonał czynu zabronionego, polegającego na uzyskaniu kredytu na zakup towarów, bez zamiaru jego późniejszej spłaty, ułatwił mu jego popełnienie, w ten sposób, że zakupił druki zaświadczeń o zatrudnieniu, a następnie wspólnie i w porozumieniu z B. S., w celu użycia za autentyczne, podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach M. C., opatrując je pieczęcią firmy pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedzibą w P., którą nie mógł dysponować, po czym przekazał je M. C. i utwierdzając go w zamiarze popełnienia czynu zabronionego, zawiózł go w dniu 29 października 2012r. do sklepu (...) do (...) Mechanicznych” w Ś., gdzie M. C. zawierając z upoważnionym pracownikiem sklepu umowę pożyczki na zakup towarów i usług nr (...), złożył na podstawie zaświadczenia przekazanego mu przez Y. M., nierzetelne pisemne oświadczenie o zatrudnieniu w firmie (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedzibą w P. oraz uzyskiwanych zarobkach, które to oświadczenie dotyczyło okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania pożyczki, wprowadzając w ten sposób (...) S.A. we W., w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy pożyczki, w wyniku czego, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uzyskał pożyczkę w wysokości 4.651,10 zł na zakup motoroweru m-ki Z. (...), czym doprowadził (...) S.A. we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, tj. popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to, na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

IX.  uznaje oskarżoną B. S. za winną tego, że w dniu 28 października 2012r., w Ś., w zamiarze aby M. C. dokonał czynu zabronionego, polegającego na uzyskaniu kredytu na zakup towarów, bez zamiaru jego późniejszej spłaty, usiłowała ułatwić mu jego popełnienie, w ten sposób, że działając wspólnie i w porozumieniu z Y. M., w celu użycia za autentyczne, podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach M. C., wypisując w całości jego treść, po tym jak Y. M. opatrzył je pieczęcią firmy pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedzibą w P., lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na to, że w procesie zawarcia przez M. C. umowy pożyczki na zakup towarów i usług z dnia 29 października 2012r. nr (...), z upoważnionym pracownikiem sklepu (...) do (...) Mechanicznych” w Ś., zaświadczenie to nie zostało załączone do dokumentacji pożyczkowej, gdyż poprzestano na złożonym przez M. C. jako pożyczkobiorcy pisemnym oświadczeniu o zatrudnieniu w firmie (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedzibą w P. oraz uzyskiwanych zarobkach, tj. popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

X.  uznaje oskarżonego P. O. za winnego tego, że w dniu 18 października 2012 roku w sklepie (...) do (...) Mechanicznych”, przy ul. (...) w Ś., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) S.A. we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 5.551,95 zł, w ten sposób, że podczas zawierania z upoważnionym pracownikiem sklepu umowy pożyczki na zakup towarów i usług nr (...), przedłożył podrobione przez P. S. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach w firmie Myjnia (...) w Ś. oraz złożył nierzetelne pisemne oświadczenie, w którym potwierdził okoliczności zawarte w przedłożonym zaświadczeniu, które to zaświadczenie i oświadczenie dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania pożyczki, wprowadzając w ten sposób (...) S.A. we W. w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy pożyczki, w wyniku czego uzyskał pożyczkę w wysokości 5.551,95 zł na zakup motoroweru m-ki Z. (...), przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 08.09.2003 r., sygn. akt II K 364/02 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 07.09.2006 r. do dnia 06.09.2008 r., tj. popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

XI.  uznaje oskarżonego D. K. (1) za winnego tego, że w dniu 28 września 2012 r. w salonie partnerskim O. przy ul. (...) w Ś., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podczas zawierania z upoważnionym przedstawicielem (...) sp. z o.o. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr RAMSU. (...) wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z tej umowy, w ten sposób, że przedłożył mu podrobione przez P. S. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach w firmie Myjnia (...) w Ś., w wyniku czego uzyskał aparat telefoniczny marki N. (...) o nr (...), doprowadzając (...) Sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.158,93 zł, tj. popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XII.  uznaje oskarżonych D. K. (1) i K. G. (1) za winnych tego, że w dniu 04 października 2012 roku w salonie (...) przy ul. (...) we W., działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili (...) Sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 925,99 zł, w ten sposób, że D. K. (2) podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach K. G. (2) w firmie Myjnia (...) w Ś., a następnie K. G. (2) przedłożył to zaświadczenie podczas zawierania z upoważnionym przedstawicielem (...) sp. z o.o. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...), czym wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy, uzyskując aparat telefoniczny m-ki M. (...) M. (...) o wartości 928,99 zł, przy czym K. G. (2) czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 09.04.2008 r., sygn. akt II K 212/07 za czyny z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i za czyn z art. 288 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, której wykonanie zarządzono na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 05.10.2009r. sygn. akt II Ko 1027/09, a którą to karę K. G. (2) odbył w całości w okresie od dnia 17.11.2009 r. do 17.11.2010 r., tj. popełnienia przez oskarżonego D. K. (1) przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz popełnienia przez oskarżonego K. G. (2) przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to wymierza oskarżonym:

a)  K. G. (2) , na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. - karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b)  D. K. (2), na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. - karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XIII.  uznaje oskarżonych D. K. (1) i P. D. za winnych tego, że w dniu 18 października 2012 roku w salonie partnerskim O. przy ul. (...) we W., działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili (...) Sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1388,93 zł, w ten sposób, że D. K. (2) podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach P. D. w firmie Myjnia (...) w Ś., a następnie P. D. przedłożył to zaświadczenie podczas zawierania z upoważnionym przedstawicielem (...) sp. z o.o. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...), czym wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy, uzyskując aparat telefoniczny m-ki S. (...) o wartości 1389 zł, przy czym P. D. czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 21.10.2004 r., sygn. akt II K 591/04 , za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, który to wyrok został następnie objęty wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt II K 1643/06, którym wymierzono mu karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a którą to karę odbywał w okresie od 22.03.2007 r. do 08.09.2011 r., tj. popełnienia przez oskarżonego D. K. (1) przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz popełnienia przez oskarżonego P. D. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to wymierza oskarżonym:

a)  P. D. , na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. - karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b)  D. K. (2), na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. - karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XIV.  uznaje oskarżonego D. K. (1) za winnego tego, że w dniu 26 października 2012 roku w salonie partnerskim O. przy ul. (...) we W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. C., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) Sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1158,93 zł, w ten sposób, że podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach M. C. w firmie Myjnia (...) w Ś., a następnie M. C. przedłożył to zaświadczenie podczas zawierania z upoważnionym przedstawicielem (...) sp. z o.o. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...), czym wprowadził go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy, uzyskując aparat telefoniczny m-ki N. (...) o wartości 1.159 zł tj. popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XV.  uznaje oskarżonego P. S. (1) za winnego tego, że w dniu 28 września 2012r. w Ś., w zamiarze aby D. K. (2) dokonał czynu zabronionego, polegającego wyłudzeniu telefonu komórkowego, ułatwił mu jego popełnienie, w ten sposób, że w celu użycia za autentyczne podrobił zaświadczenie o jego zatrudnieniu i zarobkach w firmie Myjnia (...) w Ś., które to zaświadczenie D. K. (2) przedłożył podczas zawierania z upoważnionym przedstawicielem (...) sp. z o.o. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr RAMSU. (...), wprowadzając go w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy, uzyskując aparat telefoniczny m-ki N. (...) o nr (...), czym doprowadził (...) Sp. z o.o. z/s w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.158,93 zł, tj. popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XVI.  uznaje oskarżonego P. S. (1) za winnego tego, że w dniu 18 października 2012 roku w Ś. przy ulicy (...) w zamiarze aby P. O. dokonał czynu zabronionego, polegającego na uzyskaniu kredytu na zakup towarów, bez zamiaru jego późniejszej spłaty, ułatwił mu jego popełnienie, w ten sposób, że w celu użycia za autentyczne, podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach P. O., w firmie Myjnia (...) w Ś., które to zaświadczenie dotyczyło okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu, a które to zaświadczenie P. O. w dniu 18 października 2011r. przedłożył podczas zawierania z upoważnionym pracownikiem sklepu (...) do (...) Mechanicznych”, umowy pożyczki na zakup towarów i usług nr (...), oraz złożył na jego podstawie nierzetelne pisemne oświadczenie, w którym potwierdził okoliczności zawarte w przedłożonym zaświadczeniu, wprowadzając w ten sposób (...) S.A. we W. w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy pożyczki, w wyniku czego , działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej, uzyskał pożyczkę w wysokości 5.551,95 zł na zakup motoroweru m-ki Z. (...), doprowadzając w ten sposób (...) S.A. we W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, tj. popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to, na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XVII.  uznaje oskarżonego P. S. (1) za winnego tego, że nieustalonego dnia w okresie od 07 listopada 2012r. do 15 listopada 2012r., w Ś., nabył od M. C. za kwotę 60 zł zestaw kina domowego m-ki S. (...) o wartości 300 zł, wiedząc o tym, że został on uzyskany w wyniku przestępstwa kradzieży z włamaniem, czym działał na szkodę J. S., tj. popełnienia przestępstwa z art. 291 § 1 k.k. i za to, na podstawie tego przepisu, wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę 30 (trzydziestu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XVIII.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. łączy oskarżonemu Y. M. kary jednostkowe pozbawienia wolności oraz grzywny wymierzone mu w pkt V – VIII części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XIX.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. łączy oskarżonemu D. K. (2) kary jednostkowe pozbawienia wolności oraz grzywny wymierzone mu w pkt XI – XIV części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XX.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. łączy oskarżonemu P. S. (1) kary jednostkowe pozbawienia wolności oraz grzywny wymierzone mu w pkt XV – XVII części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

XXI.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonym Y. M., D. K. (2) i P. S. (1) wykonanie wymierzonych im kar łącznych pozbawienia wolności na okresy 4 (czterech) lat próby;

XXII.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonej B. S. wykonanie wymierzonej jej kary pozbawienia wolności na okres 2 (dwóch) lat próby;

XXIII.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonym Y. M., D. K. (2) i P. S. (1) , na poczet wymierzonych im kar grzywny, okresy ich rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie:

1.  Y. M. , od dnia 14.11.2012r. do dnia 14.02.2013r., co odpowiada 186 (stu osiemdziesięciu sześciu) stawkom dziennym grzywny,

2.  D. K. (2) , od dnia 19.11.2012r. do dnia 20.11.2012r., co odpowiada 4 (czterem) stawkom dziennym grzywny,

3.  P. S. (1) , od dnia 27.11.2012r. do dnia 29.11.2012r., co odpowiada 4 (czterem) stawkom dziennym grzywny,

XXIV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonym P. O. i K. G. (2) , na poczet wymierzonych im kar pozbawienia wolności, okresy ich rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie:

1.  P. O. , od dnia 15.11.2012r. do dnia 13.02.2013r.,

2.  K. G. (2) , od dnia 19.11.2012r. do dnia 20.11.2012r.;

XXV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Y. M. środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz (...) Bank S.A. we W. kwoty 2816,45 zł (dwa tysiące osiemset szesnaście złotych czterdzieści pięć groszy), przy czym ustala, że zapłata wskazanej kwoty przez W. K. (1) zwalnia oskarżonego Y. M. z obowiązku zapłaty;

XXVI.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Y. M. środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz (...) Bank S.A. we W. kwoty 5.917,70 zł (pięć tysięcy dziewięćset siedemnaście złotych siedemdziesiąt groszy), przy czym ustala, że zapłata wskazanej kwoty przez K. S. zwalnia oskarżonego Y. M. z obowiązku zapłaty;

XXVII.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Y. M. środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz (...) S.A. we W. kwoty 4.651,10 zł (cztery tysiące sześćset pięćdziesiąt jeden złotych dziesięć groszy), przy czym ustala, że zapłata wskazanej kwoty przez M. C. zwalnia oskarżonego Y. M. z obowiązku zapłaty;

XXVIII.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonych P. O. i P. S. (1) środek karny w postaci solidarnego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz (...) S.A. we W. kwoty 5336,51 zł (pięć tysięcy trzysta trzydzieści sześć złotych pięćdziesiąt jeden groszy);

XXIX.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonych D. K. (1) i K. G. (1) środek karny w postaci solidarnego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz (...) Sp. z o.o. z/s w W. kwoty 925,99 zł (dziewięćset dwadzieścia pięć złotych dziewięćdziesiąt dziewięć groszy);

XXX.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonych D. K. (1) i P. D. środek karny w postaci solidarnego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz (...) Sp. z o.o. z/s w W. kwoty 1388,93 zł (tysiąc trzysta osiemdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt trzy grosze);

XXXI.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego D. K. (1) i środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz (...) Sp. z o.o. z/s w W. kwoty 1158,93 zł (tysiąc sto pięćdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt trzy grosze), przy czym ustala, że zapłata wskazanej kwoty przez M. C. zwalnia oskarżonego D. K. (1) z obowiązku zapłaty;

XXXII.  na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci:

a)  dwóch zaświadczeń o zatrudnieniu w firmie Myjnia (...) na nazwisko M. C., ujętych w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 4 – 5, przechowywanych w aktach sprawy na k. 29;

b)  bloczka zaświadczenia o zarobkach A-6, ujętego w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 26, przechowywanego w magazynie (...) w Ś.;

c)  zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Myjnia (...) na nazwisko D. K. (1), ujętego w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 43, przechowywanego w aktach sprawy na k. 543;

d)  zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Myjnia (...) na nazwisko P. D., ujętego w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 44, przechowywanego w aktach sprawy na k. 543;

e)  kserokopii zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Myjnia (...) na nazwisko K. G. (1), ujętego w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 45, przechowywanego w aktach sprawy na k. 543;

f)  kserokopii zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Myjnia (...) na nazwisko M. C., ujętego w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 46, przechowywanego w aktach sprawy na k. 543;

XXXIII.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca (...) Sp. z o.o. z/s w W. dowody rzeczowe w postaci telefonu komórkowego m-ki N. (...) o nr (...), karty sim (...) nr (...) i karty sim (...) nr (...), ujęte w wykazach dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 31, nr (...) pod poz. 32 oraz nr (...) pod poz. 33, przechowywane w magazynie (...) w Ś. oraz dowody rzeczowe w postaci czterech umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, ujęte w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 46, przechowywane w aktach sprawy na k. 543;

XXXIV.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca oskarżonemu P. O. dowód rzeczowy w postaci umowy kredytowej nr (...), ujęty w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 38, przechowywany w aktach sprawy na k. 436;

XXXV.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca A. S. (1) dowód rzeczowy w postaci kserokopii umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr RAMSU. (...), ujęty w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 28, przechowywany w aktach sprawy na k. 317;

XXXVI.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca oskarżonemu K. G. (1) dowody rzeczowe w postaci umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...) oraz potwierdzenie odbioru aparatu telefonicznego m-ki M., ujęte w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz 29 – 30, przechowywane w aktach sprawy na k. 325;

XXXVII.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca M. F. dowód rzeczowy w postaci pieczątki firmy (...), ujęty w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 6, przechowywany w magazynie (...) w Ś.;

XXXVIII.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca oskarżonemu Y. M. dowody rzeczowe w postaci głośników z napisem C. oraz telefonu komórkowego m-ki LG wraz z kartą sim (...) o nr (...), ujęte w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 12 oraz w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 24, przechowywane w magazynie (...) w Ś.;

XXXIX.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca B. M. dowód rzeczowy w postaci kserokopii umowy kredytowej nr (...) dot. M. C., ujęty w wykazie dowodów rzeczowych nr II (...) pod poz. 2, przechowywany w aktach sprawy na k. 19;

XL.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca K. T. dowód rzeczowy w postaci kserokopii umowy kupna – sprzedaży laptopa m-ki A., ujęty w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 22, przechowywany w aktach sprawy na k. 197;

XLI.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. K. (1) kwotę 1505,52 zł, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu K. G. (1);

XLII.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. O. R. kwotę 1505,52 zł, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu P. D.;

XLIII.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. K. (2) kwotę 1298,88 zł, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu P. O.;

XLIV.  na podstawie art. 633 pkt 2 k.p.k. kosztami procesu związanymi ze sprawą oskarżonych K. R. (1) i K. W. (1) , obciąża Skarb Państwa;

XLV.  na podstawie 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonych P. O., K. G. (2) , P. D. i B. S. od kosztów sądowych, w tym opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa;

XLVI.  na podstawie 624 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. zwalnia częściowo oskarżonych Y. M., D. K. (1), P. S. (1) i G. M. od ponoszenia kosztów sądowych - w zakresie wydatków sądowych, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa i wymierza im opłaty sądowe:

a)  Y. M. , na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych - w wysokości 800 zł,

b)  D. K. (2) i P. S. (1) , na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych - w wysokości po 600 zł;

c)  G. M. , na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych - w wysokości 100zł.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Oskarżony Y. M., jest obywatelem Bułgarii, od kilku lat przebywa w Polsce, potrafi się porozumiewać w języku polskim. W 2011r. Y. M. zamieszkiwał wraz z konkubiną B. S. w jej mieszkaniu w Ś. przy ul. (...).

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

wyjaśnienia oskarżonej B. S., k. 182, 186, 1289,

zeznania świadka M. K., k. 34 – 35, 1350v – 1351.

W 2009r. Y. M. nabył za kwotę 5000 zł całość udziałów w sp. z o.o. (...) z/s we W. (poprzednia nazwa (...) sp. z o.o. z/s w P.). Oskarżony pozostawał jedynym wspólnikiem spółki i pełnił w niej zarazem funkcję prezesa jednoosobowego zarządu. Po 2010r. spółka nie prowadziła żadnej działalności. Jako prokurent samoistny w spółce była wpisana K. S. – córka B. S., która nie uzyskiwała jednakże z tego tytułu żadnego wynagrodzenia.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

wydruki dot. (...) Sp. z o.o., k. 86 – 87,

kserokopia umowy sprzedaży udziałów, k. 94 – 98,

kserokopia odpisu z KRS-u spółki (...). z o.o, k. 99 – 100,

wydruk z Krajowego Rejestru Sądowego, k. 1241 – 1247.

Oskarżony Y. M. poznał za pośrednictwem znajomej K. M. (wówczas C.) jej konkubenta W. K. (1). W. K. (1) od sierpnia 2011r. pracował na fermie drobiu u M. Ś. w K.. Gdy w październiku 2011r. skończyła mu się praca zamieszkał wraz z K. M. w jej mieszkaniu przy ul. (...) w M..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

zeznania świadka K. M. (poprzednio C.), k. 103, 1639,

zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

zeznania świadka M. Ś., k. 101 – 102.

W związku z potrzebą wymiany kuchenki gazowej w mieszkaniu K. M., W. K. (1) zwrócił się do Y. M. o to aby wystawił mu zaświadczenie o zatrudnieniu w jego firmie, co pozwoli mu dokonać zakupów na kredyt. Y. M. wiedział o tym, że W. K. (1) nigdzie nie pracuje i zgodził się wydać mu zaświadczenie. W związku z tym W. K. (1) pobrał ze sklepu (...) przy ul. (...) w Ś. druk zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków wydany przez S. C. Bank.

Dowód:

zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

częściowo zeznania świadka K. M. (poprzednio C.), k. 103, 1639,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

Y. M. opatrzył część zaświadczenia zatytułowaną „zakład pracy” pieczęcią firmową (...) sp. z o.o. z/s we W. oraz pieczęcią o treści PREZES (...) i złożył nieczytelny podpis. Pozostała część zaświadczenia została wypełniona przez W. K. (1) i K. M., którzy wpisali dane W. K. (1), datę rozpoczęcia pracy - 20/04/2010 na czas nieokreślony, stanowisko - murarz, średnie wynagrodzenie miesięczne - 3.500 zł data i miejsce wystawienia zaświadczenia – 28/10/2011, W.. W rubryce „podpis kredytobiorcy” podpisał się własnoręcznie W. K. (1).

Dowód:

częściowo zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

częściowo zeznania świadka K. M. (poprzednio C.), k. 103, 1639,

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

kserokopia zaświadczenia o zatrudnieniu W. K. (1), k. 85.

W dniu 28 października 2011r. W. K. (1) pojechał wraz z Y. M., należącym do niego samochodem, do sklepu (...) przy ul. (...) w Ś.. Mężczyźni weszli razem do sklepu i (...) zgłosił pracownikowi A. M. chęć dokonania zakupów w systemie ratalnym telewizora (...) marki T., kuchni marki M., radia samochodowego marki J. oraz kina domowego marki P..

Dowód:

zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

zeznania świadka A. M., k. 1639v – 1640,

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

W. K. (1) przekazał A. M. swój dowód osobisty oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków w (...) sp. z o.o. z/s we W.. A. M. na podstawie przedłożonego zaświadczenia wprowadziła dane dotyczące osoby W. K. (1), jego zatrudnienia, wysokości zarobków oraz wnioskowanego przedmiotu kredytowania do systemu informatycznego (...) Bank S.A. we W.. Wniosek kredytowy został zaakceptowany. Do zawarcia umowy było wymagane dołączenie zaświadczenia o zatrudnieniu, nie była przeprowadzana specjalna weryfikacja

Dowód:

zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

zeznania świadka A. M., k. 1639v – 1640,

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424,

informacja (...) Bank S.A. z dnia 23.10.2013r., k. 1732.

W związku z powyższym A. M. sporządziła druk umowy „o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), wpisując do niej dane wynikające z zaświadczenia o zatrudnieniu W. K. (1). W pkt V umowy zatytułowanym „oświadczenia kredytobiorcy” został zawarty zapis, iż kredytobiorca oświadcza, że został poinformowany o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych lub stwierdzających nieprawdę dokumentów lub nierzetelnych oświadczeń oraz za wprowadzenie w błąd w celu uzyskania kredytu konsumenckiego (art. 297 Kodeksu karnego), oraz potwierdza wiarygodność podanych przez siebie poniżej danych: osiąga miesięczne dochody w wysokości (średnia z trzech ostatnich miesięcy): 3.500 zł netto z tytułu umowy o pracę, (...) Sp. z o.o. (nazwa zakładu pracy), (...)-(...) W., (...) 1, (...) (kod, miejscowość, ulica, nr budynku, telefon), zatrudniony od 2010-04-20 na czas nieokreślony (okres zatrudnienia), murarz (zajmowane stanowisko), (...) (NIP zakładu pracy), 21 - 50 (ilość zatrudnionych), nie znajduje się w okresie wypowiedzenia umowy o pracę.

Dowód:

zeznania świadka A. M., k. 1639v – 1640,

kserokopia umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), k. 84.

W. K. (1) złożył podpis na pierwszej i drugiej strony umowy. Umowa została podpisana również przez A. M., jako osobę reprezentującą (...) Bank S.A. we W.. Do zawartej umowy zostało dołączone zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości zarobków przedłożone przez W. K. (1).

Dowód:

zeznania świadka A. M., k. 1639v – 1640,

zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424,

kserokopia zaświadczenia o zatrudnieniu W. K. (1), k. 85,

kserokopia umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), k. 84.

Na podstawie zawartej umowy (...) Bank S.A. we W. udzielił W. K. (1) kredytu w wysokości 2816,45 zł na zakup telewizora (...) marki T., kuchni marki M., radia samochodowego marki J. oraz kina domowego marki P.. Zgodnie z zawartą umową, kredyt miał zostać spłacony przez W. K. (1) w 24 ratach miesięcznych o stałej wysokości raty wynoszącej kwotę 151,21 zł, z terminem płatności do 29. dnia każdego miesiąca, począwszy od listopada 2011 r.

Dowód:

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424,

kserokopia umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), k. 84.

Za uzyskaną kwotę kredytu W. K. (1) zakupił w sklepie (...) przy ul. (...) w Ś. telewizor (...) marki T. o wartości 1.044,05 zł, kuchnię marki M. o wartości 845,05, radio samochodowe marki J. o wartości 349 zł oraz zestaw kina domowego marki P. o wartości 259 zł.

Dowód:

zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

informacja (...) sp. z o.o. z dnia 13.08.2013r. wraz z kserokopiami faktur VAT, k. 1566 – 1569.

Po dokonanym zakupie Y. M. zabrał W. K. (1) ze sklepu wraz ze sprzętem. W. K. (1) za wystawienie zaświadczenia przekazał Y. M. radio samochodowe m-ki J., zaś zestaw kina domowego sprzedał w lombardzie.

Dowód:

częściowo zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

częściowo zeznania świadka K. M. (poprzednio C.), k. 103, 1639,

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

W. K. (1) nie dokonał spłaty żadnej z rat udzielonego mu kredytu. Działania upominawcze i windykacyjne, wdrożone przez (...) Bank S.A. okazały się nieskuteczne.

Dowód:

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424,

zeznania świadka W. K. (1), k.88, 1420v – 1421,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 19.11.2012r., sygn. akt II K 545/12, k. 1239.

***

Pod koniec października 2011r. K. S. powiedziała oskarżonemu Y. M., że chce kupić laptopy na kredyt i zwróciła się do niego aby wystawił jej zaświadczenie o zatrudnieniu w jego firmie i wysokości zarobków na druku S. C. Banku, który pobrała ze sklepu (...) przy ul. (...). Y. M. wiedział o tym, że K. S. nigdzie nie pracuje, lecz mimo to zgodził się wydać jej zaświadczenie.

Dowód:

zeznania świadka K. S., k. 126,1421v – 1422,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

Oskarżony opatrzył część zaświadczenia zatytułowaną „zakład pracy” pieczęcią firmową (...) sp. z o.o. z/s we W. oraz pieczęcią o treści PREZES (...) i złożył nieczytelny podpis. Pozostała część zaświadczenia została wypełniona przez K. S., która wpisała swoje dane, datę rozpoczęcia pracy - 22/07/2009, na czas nieokreślony, stanowisko - kierownik, średnie wynagrodzenie miesięczne - 5000 zł brutto, data i miejsce wystawienia zaświadczenia – 31/10/2011, Ś.. W rubryce „podpis kredytobiorcy” podpisała się własnoręcznie K. S..

Dowód:

zeznania świadka K. S., k. 126,1421v – 1422,

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

kserokopia zaświadczenia o zatrudnieniu K. S., k. 116.

W dniu 31 października 2011r. K. S. pojechała wraz z Y. M., należącym do niego samochodem, do sklepu (...) przy ul. (...) w Ś.. Weszli oni razem do sklepu i (...) zgłosiła pracownikowi A. M. chęć dokonania zakupu w systemie ratalnym notebooków marki S. (...) i H. (...) oraz nawigacji samochodowej marki M..

Dowód:

częściowo zeznania świadka K. S., k. 126,1421v – 1422,

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

K. S. przekazała A. M. swój dowód osobisty oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków w (...) sp. z o.o. z/s we W.. A. M. na podstawie przedłożonego zaświadczenia wprowadziła dane dotyczące osoby K. S., jej zatrudnienia, wysokości zarobków oraz wnioskowanego przedmiotu kredytowania do systemu informatycznego (...) Bank S.A. we W.. Wniosek kredytowy został zaakceptowany. Do zawarcia umowy było wymagane dołączenie zaświadczenia o zatrudnieniu, nie była przeprowadzana specjalna weryfikacja.

Dowód:

zeznania świadka K. S., k. 126,1421v – 1422,

zeznania świadka A. M., k. 1639v – 1640,

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424,

informacja (...) Bank S.A. z dnia 23.10.2013r., k. 1732.

W związku z powyższym A. M. sporządziła druk umowy „o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), wpisując do niej dane wynikające z zaświadczenia o zatrudnieniu K. S.. W pkt V umowy zatytułowanym „oświadczenia kredytobiorcy” został zawarty zapis, iż kredytobiorca oświadcza, że został poinformowany o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych lub stwierdzających nieprawdę dokumentów lub nierzetelnych oświadczeń oraz za wprowadzenie w błąd w celu uzyskania kredytu konsumenckiego (art. 297 Kodeksu karnego), oraz potwierdza wiarygodność podanych przez siebie poniżej danych: osiąga miesięczne dochody w wysokości (średnia z trzech ostatnich miesięcy): 3.500 zł netto z tytułu umowy o pracę, (...) Sp. z o.o. (nazwa zakładu pracy), (...)-(...) W., (...) 1, (...) (kod, miejscowość, ulica, nr budynku, telefon), zatrudniony od 2009-07-22 na czas nieokreślony (okres zatrudnienia), kierownik (zajmowane stanowisko), (...) (NIP zakładu pracy), 21 - 50 (ilość zatrudnionych), nie znajduje się w okresie wypowiedzenia umowy o pracę.

Dowód:

zeznania świadka A. M., k. 1639v – 1640,

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424,

kserokopia umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), k. 115.

K. S. złożył podpis na pierwszej i drugiej strony umowy. Umowa została podpisana również przez A. M., jako osobę reprezentującą (...) Bank S.A. we W.. Do zawartej umowy zostało dołączone zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości zarobków przedłożone przez K. S.

Dowód:

zeznania świadka K. S., k. 126,1421v – 1422,

zeznania świadka A. M., k. 1639v – 1640,

kserokopia umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), k. 115,

kserokopia zaświadczenia o zatrudnieniu K. S., k. 116.

Na podstawie zawartej umowy (...) Bank S.A. we W. udzielił K. S. kredytu w wysokości 5.917,70 zł na zakup notebooków marki S. (...) i H. (...) oraz nawigacji samochodowej marki M.. Zgodnie z zawartą umową, kredyt miał zostać spłacony przez K. S. w 18 ratach miesięcznych o stałej wysokości raty wynoszącej kwotę 393,66 zł, z terminem płatności do 230. dnia każdego miesiąca, począwszy od listopada 2011 r.

Dowód:

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424,

kserokopia umowy o kredyt na zakup towarów i usług nr (...), k. 115.

Za uzyskaną kwotę kredytu K. S. zakupiła w sklepie (...) przy ul. (...) w Ś. notebooka marki S. (...) o wartości 2.899 zł i H. (...) o wartości 1899 zł oraz nawigację samochodową marki M. o wartości 599 zł.

Dowód:

zeznania świadka K. S., k. 126,1421v – 1422,

informacja (...) sp. z o.o. z dnia 13.08.2013r. wraz z kserokopiami faktur VAT, k. 1566 – 1569.

Po dokonanym zakupie Y. M. zabrał K. S. ze sklepu wraz ze sprzętem. K. S. sprzedała zakupione przedmioty nieustalonym osobom.

Dowód:

zeznania świadka K. S., k. 126,1421v – 1422,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424.

Nie dokonała ona spłaty żadnej z rat udzielonego jej kredytu. Działania upominawcze i windykacyjne, wdrożone przez (...) Bank S.A. okazały się nieskuteczne.

Dowód:

zeznania świadka K. S., k. 126,1421v – 1422,

zeznania świadka T. T., k. 80, 111, 1424,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 13.12.2012r., sygn. akt II K 417/12, k. 1240.

***

Y. M. poznał M. C. ps. (...), przez P. S. (2), będącego synem B. S.. Później pracowali wspólnie przez okres kilku tygodni w firmie (...) we W.. M. C. nie miał stałego miejsca zamieszkania, zdarzało się, że nocował w lokalu zajmowanym przez B. S. i Y. M..

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

W dniu 03 października 2012r. Y. M. kupił od A. F. samochód m-ki F. (...) nr rej. (...). W środku pojazdu znajdowała się pieczątka firmy (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedzibą w P., należącej do M. F..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

zeznania świadka M. F., k. 55,

umowa sprzedaży pojazdu, k. 56.

W dniu 28 października 2012r. Y. M. podczas rozmowy z M. C. powiedział, że może mu wystawić zaświadczenie o zatrudnieniu, przy pomocy którego będzie mógł dokonać zakupu „na raty” lub „na kredyt”. M. C. zgodził się na to i wspólnie poszli do sklepu w Ś.. Y. M. zakupił druki zaświadczeń o zatrudnieniu i zarobkach po czym wspólnie z M. C. udał się do mieszkania przy ul. (...) w Ś.. Mężczyźni poinformowali oskarżoną B. S. o zamiarze dokonania przez M. C. zakupu w systemie ratalnym przy użyciu zaświadczenia. B. S. zgodziła się wypisać jego treść.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

wyjaśnienia oskarżonej B. S., k. 182, 186, 1289.

Y. M. nabił na druku zaświadczenia w dwóch miejscach pieczęć firmy (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedzibą w P.. Następnie B. S. wypełniła własnoręcznie treść zaświadczenia, w ten sposób, że wpisała w nim imię i nazwisko M. C., jego miejsce zamieszkania, wymiar czasu pracy, stanowisko na jakim jest zatrudniony, dzień nawiązania stosunku pracy i jego czas oraz wynagrodzenie miesięczne brutto w kwocie 2050 zł. B. S. wypełniła treść zaświadczenia, przepisując dane z innego zaświadczenia o zatrudnieniu M. C. w myjni samochodowej w Ś.. Nieczytelny podpis na zaświadczeniu został nakreślony przez M. C..

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

wyjaśnienia oskarżonej B. S., k. 182, 186, 1289,

protokół przeszukania osoby, k. 26 – 28,

zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...), k. 29.

Po wypisaniu zaświadczenia M. C. powiedział Y. M., że nie ma problemów przy zakupie motoru na tak zwanej „rampie”, tj. w sklepie przy ul. (...) w Ś.. W związku z tym następnego dnia, 29 października 2012r., pojechali oni wspólnie samochodem Y. M. do sklepu (...) do (...) Mechanicznych”, mieszczącego się w Ś. przy ul. (...). M. C. wszedł do środka, natomiast Y. M. oczekiwał na niego w aucie.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349.

Sklep motoryzacyjny „M. Części do (...) Mechanicznych” w Ś., należy do P. M., który prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. P. M. ma w ofercie swojej firmy m.in. sprzedaż ratalną pojazdów. W tym zakresie kooperuje on m.in. z (...) S.A. we W. (dalej jako (...) S.A.), z którą ma zawartą umowę o współpracy w zakresie sprzedaży ratalnej towarów. P. M. oraz jego brat B. M. posiadają pełnomocnictwo (...) S.A. do zawierania umów w jej imieniu.

Dowód:

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424,

kserokopia dokumentacji dotyczącej współpracy pośrednika kredytowego z (...) S.A., k. 563 – 585.

Po wejściu do sklepu (...) zgłosił sprzedawcy B. M. chęć zakupu w systemie ratalnym skutera m-ki Z. (...) o wartości 4.600 zł. W związku z tym okazał mu swój dowód osobisty oraz wypełnione przez Y. M. i B. S. zaświadczenie o zatrudnieniu w firmie (...).

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776.

B. M. na podstawie przedłożonego zaświadczenia wprowadził dane dotyczące osoby M. C., jego zatrudnienia, wysokości zarobków netto oraz wnioskowanego przedmiotu kredytowania do systemu informatycznego (...) S.A. Oferta zawarcia umowy pożyczki przez M. C. została pozytywnie zweryfikowana przez system, została wydana decyzja o jej przyjęciu, bez potrzeby przedkładania zaświadczenia o zatrudnieniu. Warunkiem zawarcia umowy, było jednakże złożenie przez kredytobiorcę pisemnego oświadczenia o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach.

Dowód:

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424.

W związku z tym, B. M. sporządził druk umowy pożyczki – „o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...) pkt V umowy zatytułowanym „oświadczenia kredytobiorcy” został zawarty zapis, iż kredytobiorca oświadcza, że został poinformowany o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych lub stwierdzających nieprawdę dokumentów lub nierzetelnych oświadczeń oraz za wprowadzenie w błąd w celu uzyskania kredytu konsumenckiego (art. 297 Kodeksu karnego), oraz potwierdza wiarygodność podanych przez siebie poniżej danych: osiąga miesięczne dochody w wysokości (średnia z trzech ostatnich miesięcy): 1435 zł netto z tytułu umowy o pracę, (...) PRZEDSIĘBIORSTWO BUDOWNICTWA (...) (nazwa zakładu pracy), (...)-(...) P., (...)/2, (...) (kod, miejscowość, ulica, nr budynku, telefon), zatrudniony od 2010-06-05 na czas nieokreślony (okres zatrudnienia), pracownik fizyczny (zajmowane stanowisko), (...) (NIP zakładu pracy), ponad 100 (ilość zatrudnionych), nie znajduje się w okresie wypowiedzenia umowy o pracę.

Dowód:

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424,

kserokopia umowy o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...), k. 19, 513 – 514.

M. C. złożył podpis na pierwszej i drugiej strony umowy. Umowa została podpisana również przez B. M., jako osobę reprezentującą (...) S.A.

Dowód:

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424,

kserokopia umowy o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...), k. 19, 513 – 514.

Na podstawie zawartej umowy (...) S.A. udzielił M. C. pożyczkę w kwocie 4.651,10 zł na zakup motoroweru m-ki Z. (...) o wartości 4.600 zł. Zgodnie z zawartą umową, pożyczka miała zostać spłacona przez M. C. w 36 ratach miesięcznych o stałej wysokości raty wynoszącej kwotę 181,41 zł, z terminem płatności do 29. dnia każdego miesiąca, począwszy od listopada 2012 r.

Dowód:

kserokopia umowy o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...), k. 19, 513 – 514.

B. M. zwrócił M. C. zaświadczenie o zatrudnieniu.

Dowód:

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

protokół przeszukania osoby, k. 26 – 28.

Za uzyskaną kwotę pożyczki M. C. dokonał zakupu do B. M. skutera m-ki Z. (...) (handlowe określenie (...)) nr ramy (...), o wartości 4.500 zł oraz kasku o wartości 100 zł.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

faktura VAT (...), k. 13.

Po dokonanym zakupie M. C. odebrał skuter i pojechał nim pod dom Y. M., zaś on przyjechał za nim swoim autem. M. C. jeździł skuterem przez cały dzień, po czym spotkał się z Y. M., który powiedział mu, że może pożyczyć pieniądze pod zastaw motoroweru od znajomego M. K.. Y. M. zadzwonił do niego i ustalili, że pożyczy mu kwotę 1000 zł na dwa tygodnie, po czym odda mu 1200 zł. W związku z tym Y. M. wraz z M. C. pojechali do Kryniczna, zabierając do samochodu skuter. Na miejscu M. K. przekazał M. C. 500 zł, gdyż nie posiadał w tym dniu całej sumy. Mężczyźni pozostawili u M. K. w garażu skuter wraz z dokumentami. Następnego dnia ponownie przyjechali do Kryniczna samochodem Y. M. i M. K. przekazał M. C. kolejne 500 zł.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349.

zeznania świadka P. J., k. 21, 36, 1351,

zeznania świadka M. K., k. 34 – 35, 1350v – 1351.

M. C. z uzyskanych pieniędzy przekazał Y. M. każdorazowo kwotę 250 zł.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

zeznania świadka P. J., k. 21, 36, 1351.

W dniu 10 listopada 2012r. M. C. przyjechał do M. K. i zażądał wydania jego skutera. M. K. zwrócił się do niego o zwrot pożyczki, lecz ten odmówił i zagroził wezwaniem Policji. Wobec tego M. K. skontaktował się z Y. M. i po jego zapewnieniu, że odda mu całą kwotę, wydał pojazd M. C.. M. C. wrócił skuterem do Ś. a następnie po kilku dniach utracił go w nieustalonych okolicznościach.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zeznania świadka P. J., k. 21, 36, 1351,

zeznania świadka M. K., k. 34 – 35, 1350v – 1351.

M. C. nie dokonał spłaty żadnej z rat udzielonej mu pożyczki. Działania upominawcze i windykacyjne, wdrożone przez (...) S.A. okazały się nieskuteczne.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424.

***

Jesienią 2012r. Y. M. wspólnie z M. C. jeździł swoim samochodem m-ki P. do M., gdzie zbierali złom na terenie byłej papierni.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349.

Podczas jednego z takich wyjazdów na początku listopada 2012r. M. C. postanowił dokonać kradzieży z budynku przy ul. (...), należącego do firmy (...) sp. z o.o. W tym celu wyjął jedną z szyb w otworze okiennym i dostał się do środka pomieszczeń zajmowanych przez J. S., który tam zamieszkiwał oraz dozorował obiekt.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zeznania świadka J. S., k. 2-3, 200, 201, 1419 – 1421.

M. C. zabrał z wnętrza budynku należące do J. S. rzeczy w postaci jednostki centralnej komputera stacjonarnego wraz z klawiaturą i myszą, subwoofer, antenę stacjonarną, słuchawki z mikrofonem, dwie ładowarki oraz przewód z końcówkami „jack”.

Dowód:

zeznania świadka J. S., k. 2-3, 200, 201, 1419 – 1421,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349.

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych, k. 37 – 40.

Po wyjściu na zewnątrz M. C. spotkał się z Y. M., którego poinformował początkowo, że przedmioty znalazł, a następnie po dojechaniu do mieszkania Y. M., powiedział, że ukradł je z budynku.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

J. S. po ujawnieniu kradzieży, nie zgłaszał tego na policji. Zabezpieczył okno przez które M. C. dostał się do wnętrza, zabijając je deskami.

Dowód:

zeznania świadka J. S., k. 2-3, 200, 201, 1419 – 1421,

protokół oględzin miejsca kradzieży z włamaniem, k. 6 – 7.

W dniu 7 listopada 2012r. około godz. 9.00 – 10.00 M. C. wraz z Y. M. udali się wspólnie do M. samochodem m-ki P. należącym do Y. M.. Mężczyźni uzgodnili, że M. C. ponownie włamie się do budynku przy ul. (...) i zabierze znajdujące się w środku rzeczy, natomiast Y. M. odbierze go po dokonanej kradzieży. W tym celu Y. M. przekazał M. C. swój telefon komórkowy m-ki LG.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

Po przybyciu na miejsce M. C. poszedł w kierunku budynku, natomiast Y. M. odjechał swoim samochodem i czekał na sygnał od M. C..

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

M. C. wyłamał deski zabezpieczające otwór okienny w budynku, dostając się w ten sposób do środka. Następnie przeszukał on pomieszczenia i zabrał z nich należące do J. S. przedmioty: komputer przenośny m-ki A. (...) o wartości 1056 zł, zestaw kina domowego m-ki S. (...) o wartości 300 zł, pistolet alarmowy L. 11 o wartości 129 zł, dwie pary spodni jeansowych m-ki (...) o wartości około 200 zł i 120 rupii pakistański o wartości 4,80 zł.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zeznania świadka J. S., k. 2-3, 200, 201, 1419 – 1421,

protokół oględzin miejsca kradzieży z włamaniem, k. 6 – 7,

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych, k. 37 – 40,

opinia biegłego z zakresu wyceny urządzeń, k. 1485 – 1490.

M. C. spakował rzeczy do torby i zadzwonił po Y. M., który podjechał samochodem i odebrał go z głównego skrzyżowania w M.. Następnie mężczyźni udali się do miejsca zamieszkania Y. M. w Ś. przy ul. (...), gdzie pozostawali skradzione przedmioty. Y. M. zatrzymał dla siebie pistolet alarmowy, natomiast M. C. spodnie jeansowe. Uzgodnili, że dokonają sprzedaży laptopa oraz zestawu kina domowego i podzielą się pieniędzmi.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

zeznania świadka P. J., k. 21, 36, 1351,

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych, k. 37 – 40.

M. C. uruchomił komputer, w celu sprawdzenia czy działa. Po jego włączeniu okazało się, że jest on chroniony hasłem dostępu.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zeznania świadka J. S., k. 2-3, 200, 201, 1419 – 1421.

W tym samym dniu Y. M. wraz z M. C. pojechał swoim samochodem m-ki P. do lombardu mieszczącego się we W.L., przy ul. (...), w celu sprzedaży skradzionego laptopa m-ki A. (...). M. C. udał się wraz z komputerem do pomieszczenia lombardu, prowadzonego przez (...) Biuro (...), w którym pracował w tym dniu oskarżony G. M., natomiast Y. M. oczekiwał na zewnątrz.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

wyjaśnienia oskarżonego G. M., k. 459 – 460, 1289v – 1290.

M. C. zaproponował G. M. kupno laptopa, w związku z czym zaczął on sprawdzać w internecie ceny podobnych komputerów. G. M. ustalił, że średnia cena sprzedaży wynosi około 900 zł i zaproponował M. C. nabycie laptopa za 400 zł, na co ten przystał.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

wyjaśnienia oskarżonego G. M., k. 459 – 460, 1289v – 1290,

wydruki z portali internetowych, k. 1222 – 1237.

Przed spisaniem umowy G. M. uruchomił komputer i okazało się wówczas, że jest on chroniony hasłem. Na jego pytanie czy nie jest on kradziony M. C. zaprzeczył. Wyjaśnił jednocześnie, że nie pamięta hasła, kupił laptopa niedawno i potrzebuje pieniędzy. G. M. poinformował go, że koszt usunięcia zabezpieczenia z laptopa to 50 zł, w związku z czym może mu zapłacić 350 zł. M. C. zgodził się, w związku z czym G. M. sporządził umowę kupna – sprzedaży, wpisując do niej dane M. C. na podstawie przedłożonego przez niego dowodu. Po podpisaniu umowy przez M. G. M. wypłacił mu kwotę 350 zł.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego G. M., k. 459 – 460, 1289v – 1290,

umowa kupna sprzedaży z 7.11.2012r., k. 197.

Po opuszczeniu lombardu M. C. poinformował Y. M., że sprzedał laptopa za 300 zł i przekazał mu 150 zł, po czym wrócili do Ś.

Dowód:

wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v.

***

Nieustalonego dnia w okresie od 7 listopada 2012r. do 15 listopada 2012r. M. C. spotkał w Ś. D. K. (1) mówiąc mu, że ma do sprzedania za kwotę 200 zł zestaw kina domowego i poprosił go aby znalazł mu kupca. D. K. (2) skontaktował się z P. S. (1) pytając, czy nie jest on zainteresowany zakupem takiego sprzętu. P. S. (1) zgodził się, lecz powiedział, że musi go najpierw zobaczyć.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349.

W związku z tym D. K. (2) podjechał swoim samochodem wraz z M. C. i P. S. (1) na ul. (...), gdzie M. C. w mieszkaniu B. S. przechowywał zestaw kina domowego m-ki S. (...) skradziony J. S..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

zeznania świadka P. J., k. 21, 36, 1351.

Po zabraniu sprzętu mężczyźni pojechali do mieszkania P. S. (1). P. S. (1) sprawdził jego działanie oraz wartość w internecie, która wynosiła około 200 – 300 zł. W międzyczasie M. C. poinformował go, że zestaw kina domowego jest „łupany”, tj. pochodzi z przestępstwa. Mimo to P. S. (1) zaproponował M. C. kupno tego sprzętu za kwotę 60 zł, na co ten przystał i pozostawił mu wchodzące w skład zestawu – odtwarzacz dvd wraz z pilotem, cztery głośniki oraz przewody.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych, k. 42 – 44.

Następnego dnia M. C. przyszedł na myjnię samochodową do P. S. (1) i ten wypłacił mu umówione poprzedniego dnia 60 zł.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349.

***

We wrześniu 2012r. oskarżony D. K. (2) pracował dorywczo na budowie w Ś.. Niedaleko tego miejsca znajdowała się myjnia samochodowa mieszcząca się przy ul. (...) – go M. 7A. Pomieszczenia, w których była ona ulokowana były wydzierżawione na cały okres 2012r. przez H. W., a w związku z jego chorobą prowadzenie myjni przejęli oskarżeni P. S. (1) i K. W. (2). K. W. (2) po pewnym czasie ustalił z P. S. (1), że będzie wydzierżawiał mu za stałą odpłatności swój sprzęt do mycia i sprzątania samochodów i sam przestał się zajmować sprawami myjni. Przyjeżdżał jedynie okazjonalnie na jej teren, zajmując się m.in. konserwacją sprzętu.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

wyjaśnienia oskarżonego K. W. (1), k. 1292v – 1293.

Na terenie myjni znajdowała się pieczątka o treści: „ MYJNIA (...) (...)-(...) Ś. ul. (...)-go M. 7A”. Była ona wykorzystywana do sporządzania rachunków uproszczonych dla klientów prowadzących działalność gospodarczą.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. W. (1), k. 1292v – 1293,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 266 – 268.

Do pomieszczeń myjni przy ul. (...) – go M. 7A w czasie przerw w pracy przychodził D. K. (2). Rozmawiał on z P. S. (1), przyglądał się jak myje on samochody, skarżył mu się, że ma ciężką sytuację finansową. Podczas jednej z rozmów w dniu 28 września 2012r. P. S. (1) ustalił z D. K. (2), że wystawi mu zaświadczenie o zatrudnieniu w myjni samochodowej, dzięki czemu będzie mógł on uzyskać telefon komórkowy w umowie na abonament a następnie go sprzedać uzyskując w ten sposób środki pieniężne.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291.

P. S. (1) opatrzył czysty druk zaświadczenia o zatrudnieniu w dwóch miejscach posiadaną pieczęcią myjni samochodowej i wypełnił treść zaświadczenia wpisując m.in. datę 25.09.2012r., imię i nazwisko D. K. (1), jego miejsce zamieszkania, datę zatrudnienia - 1.05.2012 rok, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, stanowisko – pracownik fizyczny, miesięczne wynagrodzenie brutto 1980 zł. P. S. (1) złożył na zaświadczeniu nieczytelne podpisy w rubrykach „Główny Księgowy” oraz „podpis Kierownika Zakładu Pracy” a następnie przekazał wypisane zaświadczenie D. K. (2). D. K. (2) uzgodnił z P. S. (1), że zapłaci mu za to w przyszłości 50 zł.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291.

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21.12.2012r. wraz z oryginałami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu , k. 542 – 543 ,

opinia biegłego z zakresu badań graficzno – porównawczych pisma ręcznego i podpisów mgr. J. J. (2), k. 829 – 846.

W tym samym dniu 28 września 2012r. D. K. (2) udał się do salonu partnerskiego (...) przy ul. (...) w Ś.. Na miejscu zgłosił on pracownikowi A. S. (1) chęć zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z uzyskaniem w promocyjnej cenie telefonu komórkowego, mimo że nie miał możliwości finansowych by wywiązać się z opłat abonamentowych. D. K. (2) przedłożył A. S. (1) swój dowód osobisty oraz wypisane przez P. S. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu w Myjni (...) w Ś., które to dokumenty były niezbędne do zawarcia umowy. Po pozytywnym zweryfikowaniu numeru P. D. K. (1), A. S. (1) poinformowała go, że może uzyskać umowę, w związku z czym D. K. (2) wybrał dla siebie telefon m-ki N. (...). A. S. (1) działając w imieniu (...) sp. z o.o. w W., zawarła z nim umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr RAMSU. (...). Zgodnie z zawartą umową, czas jej obowiązywania wynosił 24 miesiące, z miesięcznym abonamentem w wysokości 89,90 zł w ramach pakietu taryfowego (...). W związku z podpisaniem umowy D. K. (2) uzyskał w promocyjnej cenie 0,07 zł telefon komórkowy m-ki N. (...) o nr (...), którego wartość w ramach zawartej umowy wynosiła 1159 zł.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

zeznania świadka A. S. (1), k. 1516,

zeznania świadka M. M. (6), k. 796, 799, 800 – 802, 803 – 805,

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21.12.2012r. wraz z oryginałami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu , k. 542 – 543 ,

kserokopia umowy z 28.09.2012r. nr RAMSU. (...), k. 317.

Następnego dnia D. K. (2) udał się na myjnię samochodową przy ul. (...) – go M. 7A. Miał ze sobą nabyty w dniu 28 września 2012r. telefon komórkowy m-ki N. (...), który zamierzał sprzedać znajomemu K. W. (2), do którego zwracał się wcześniej z zapytaniem czy nie byłby zainteresowany kupnem takiego sprzętu.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego K. W. (1), k. 1292v – 1293.

D. K. (2) spotkawszy K. W. (1) pokazał mu aparat i zaoferował jego sprzedaż mówiąc, że są mu potrzebne pieniądze. Wyjaśnił przy tym, że telefon uzyskał zawierając umowę z (...). K. W. (2) spodobał się telefon w związku z czym sprawdził ceny oferowane w sprzedaży internetowej oraz w lombardach, które wahały się do 380 do 650 zł. Na tej podstawie zaproponował D. K. (2), że może mu za niego zapłacić 300 zł, gdyż nie posiadał więcej pieniędzy. D. K. (2) zgodził się na to i sprzedał K. W. (2) za tę kwotę telefon, przekazując jednocześnie akcesoria, które były do niego dołączone w zestawie.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego K. W. (1), k. 1292v – 1293,

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i samochodu, k. 362 – 364.

Średnia cena sprzedaży telefonów komórkowych N. (...) za pośrednictwem portalu internetowego Allegro.pl. nie przekraczała na dzień 20.11.2012r. kwoty 557 zł.

Dowód:

opinia biegłego z zakresu wyceny urządzeń, k. 1485 – 1490.

D. K. (2), nie korzystał z karty sim uzyskanej w związku z zawartą umową, nie dokonał żadnych wpłat na poczet abonamentu. Oskarżony nie przekazał P. S. (1) umówionej kwoty 50 zł, ponieważ wydał uzyskane od K. W. (1) pieniądze na utrzymania swoje i rodziny.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 366 – 368.

***

W następnych dniach po sprzedaży telefonu K. W. (2), D. K. (2) będąc na myjni samochodowej u P. S. (1) nabił na czystych drukach zaświadczeń o zatrudnieniu pieczęcie Myjni (...), w celu ich późniejszego wykorzystania.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291.

D. K. (2) powiedział oskarżonemu K. G. (1), z którym wspólnie pracował na budowie, że posiada druki zaświadczeń o zatrudnieniu. Mężczyźni uzgodnili, że K. G. (1) uzyska na to zaświadczenie telefon w promocyjnej cenie w salonie (...) a następnie go sprzedadzą i podzielą się uzyskanymi pieniędzmi.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego K. G. (1), k. 333 – 334, 341, 787 – 788, 1291v – 1292.

Po pracy w dniu 04 października 2012r. D. K. (2) udał się swoim samochodem wraz z K. G. (2) do salonu (...) przy ul. (...) we W., mieszczącego się w C.H. Magnolia. Wcześniej D. K. (2) wypełnił treść opieczętowanego druku zaświadczenia o zatrudnieniu wpisując m.in. datę 03.10.2012r., imię i nazwisko K. G. (1), jego miejsce zamieszkania, datę zatrudnienia – od 01.05.2012 roku na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, miesięczne wynagrodzenie netto 1858 zł. D. K. (2) złożył na zaświadczeniu nieczytelne podpisy w rubrykach „Główny Księgowy” oraz „podpis Kierownika Zakładu Pracy”.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego K. G. (1), k. 333 – 334, 341, 787 – 788, 1291v – 1292,

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21.12.2012r. wraz z oryginałami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu , k. 542 – 543 .

Na miejscu D. K. (2) przekazał K. G. (1) druk zaświadczenia o zatrudnieniu. K. G. (1) po wejściu do salonu zgłosił pracownikowi A. S. (2) chęć zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z uzyskaniem w promocyjnej cenie telefonu komórkowego, mimo że nie miał możliwości finansowych by wywiązać się z opłat abonamentowych. K. G. (1) przedłożył A. S. (2) swój dowód osobisty oraz wypisane przez D. K. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu w Myjni (...) w Ś., które to dokumenty były niezbędne do zawarcia umowy. Po pozytywnym zweryfikowaniu numeru P. K. G. (1), A. S. (2) poinformowała go, że może uzyskać umowę, w związku z czym K. G. (1) wybrał dla siebie telefon m-ki M. (...) M. (...). A. S. (2) działając w imieniu (...) sp. z o.o. w W., zawarła z nim umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...). Zgodnie z zawartą umową, czas jej obowiązywania wynosił 24 miesiące, z miesięcznym abonamentem w wysokości 49,90 zł w ramach pakietu taryfowego (...). W związku z podpisaniem umowy K. G. (1) uzyskał w promocyjnej cenie 3 zł telefon komórkowy m-ki M. (...) M. (...), którego wartość w ramach zawartej umowy wynosiła 928,99 zł.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego K. G. (1), k. 333 – 334, 341, 787 – 788, 1291v – 1292,

zeznania świadka A. S. (2), k. 1422v – 1423,

zeznania świadka M. M. (6), k. 796, 799, 800 – 802, 803 – 805,

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21.12.2012r. wraz z oryginałami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu , k. 542 – 543 .

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych, k. 322 – 324,

umowa z 04.10.2012r. nr (...). (...) wraz z potwierdzeniem odbioru telefonu, k. 325.

Po opuszczeniu salonu (...) wraz z D. K. (2) udali się do pobliskiego lombardu, gdzie K. G. (2) sprzedał uzyskany telefon m-ki M. (...) M. (...) za kwotę 160 zł. Następnie oskarżeni udali się do Ś., dzieląc się uzyskanymi pieniędzmi.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego K. G. (1), k. 333 – 334, 341, 787 – 788, 1291v – 1292.

K. G. (1) w związku z zawartą umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych, nie dokonał żadnych wpłat na poczet abonamentu.

Dowód:

zeznania świadka M. M. (6), k. 796, 799, 800 – 802, 803 – 805,

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 05.04.2013r., k. 1307, 1357.

***

W dniu 17 października 2012r. D. K. (2) spotkał w Ś. znajomego P. D.. Powiedział mu wówczas, że posiada druki zaświadczeń o zatrudnieniu. Mężczyźni uzgodnili, że oskarżony P. D., który potrzebował w tym czasie pieniędzy, uzyska na to zaświadczenie telefon w promocyjnej cenie w salonie (...) a następnie go sprzedadzą i podzielą się uzyskanymi środkami.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego P. D., k. 374, 1291v.

Następnego dnia, 18 października 2012r. D. K. (2) udał się swoim samochodem wraz z P. D. do salonu partnerskiego O. przy ul. (...) we W., mieszczącego się w C.H. T.. Na miejscu D. K. (2) wypełnił treść opieczętowanego druku zaświadczenia o zatrudnieniu wpisując m.in. datę 17.10.2012r., imię i nazwisko P. D., jego miejsce zamieszkania, datę zatrudnienia – od 5.06.2012 na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, miesięczne wynagrodzenie 1995 zł. D. K. (2) złożył na zaświadczeniu nieczytelne podpisy w rubrykach „Główny Księgowy” oraz „podpis Kierownika Zakładu Pracy” po czym przekazał je P. D..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego P. D., k. 374, 1291v,

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21.12.2012r. wraz z oryginałami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu , k. 542 – 543 .

Oskarżony P. D. po wejściu do salonu zgłosił pracownikowi K. K. (3) chęć zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z uzyskaniem w promocyjnej cenie telefonu komórkowego, mimo że nie miał możliwości finansowych by wywiązać się z opłat abonamentowych. P. D. przedłożył K. K. (3) swój dowód osobisty oraz wypisane przez D. K. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu w Myjni (...) w Ś., które to dokumenty były niezbędne do zawarcia umowy. Po pozytywnym zweryfikowaniu numeru P. P. D., K. K. (3) poinformowała go, że może uzyskać umowę, w związku z czym P. D. wybrał dla siebie telefon m-ki S. (...). K. K. (3) działając w imieniu (...) sp. z o.o. w W., zawarł z nim umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...). Zgodnie z zawartą umową, czas jej obowiązywania wynosił 24 miesiące, z miesięcznym abonamentem w wysokości 89,90 zł w ramach pakietu taryfowego (...). W związku z podpisaniem umowy P. D. uzyskał w promocyjnej cenie 0,07 zł telefon komórkowy m-ki S. (...), którego wartość w ramach zawartej umowy wynosiła 1389 zł.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego P. D., k. 374, 1291v,

zeznania świadka K. K. (3), k. 1423,

zeznania świadka M. M. (6), k. 796, 799, 800 – 802, 803 – 805,

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21.12.2012r. wraz z oryginałami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu , k. 542 – 543 .

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych, k. 322 – 324,

umowa z 04.10.2012r. nr (...). (...) wraz z potwierdzeniem odbioru telefonu, k. 325.

Po opuszczeniu salonu (...) wraz z D. K. (2) udali się do lombardu, gdzie D. K. (2) sprzedał uzyskany telefon m-ki S. (...) za kwotę 360 zł. Następnie oskarżeni udali się do Ś., dzieląc się uzyskanymi pieniędzmi.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

wyjaśnienia oskarżonego P. D., k. 374, 1291v.

P. D. w związku z zawartą umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych, nie dokonał żadnych wpłat na poczet abonamentu.

Dowód:

zeznania świadka M. M. (6), k. 796, 799, 800 – 802, 803 – 805,

wyjaśnienia oskarżonego P. D., k. 374, 1291v.

***

W październiku 2012r. D. K. (2) w rozmowie z M. C., opowiedział mu że posiada druki zaświadczeń o zatrudnieniu. Mężczyźni uzgodnili, że M. C., który potrzebował w tym czasie pieniędzy, uzyska na to zaświadczenie telefon w promocyjnej cenie w salonie (...) a następnie go sprzedadzą i podzielą się uzyskanymi środkami.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349.

W dniu 26 października 2012r. D. K. (2) udał się swoim samochodem wraz z M. C. do salonu partnerskiego O. przy ul. (...) we W., mieszczącego się w C.H. T.. Wcześniej D. K. (2) wypełnił treść opieczętowanego druku zaświadczenia o zatrudnieniu wpisując m.in. datę 25.10.2012r., imię i nazwisko M. C., jego miejsce zamieszkania, nr P., datę zatrudnienia – od 5.06.2012 na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku pracowni fizyczny, miesięczne wynagrodzenie brutto 1855 zł. D. K. (2) złożył na zaświadczeniu nieczytelny podpis w rubryce „pieczęć i podpis” i przekazał je M. C..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zaświadczenie o zatrudnieniu M. C. w myjni samochodowej, k. 29,

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21.12.2012r. wraz z oryginałami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu , k. 542 – 543 .

M. C. po wejściu do salonu zgłosił pracownikowi A. W. chęć zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z uzyskaniem w promocyjnej cenie telefonu komórkowego, mimo że nie miał możliwości finansowych by wywiązać się z opłat abonamentowych. M. C. przedłożył A. W. swój dowód osobisty oraz wypisane przez D. K. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu w Myjni (...) w Ś., które to dokumenty były niezbędne do zawarcia umowy. Po pozytywnym zweryfikowaniu numeru P. M. C., wybrał on dla siebie telefon m-ki N. (...). A. W. działając w imieniu (...) sp. z o.o. w W., zawarła z M. C. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...). Zgodnie z zawartą umową, czas jej obowiązywania wynosił 24 miesiące, z miesięcznym abonamentem w wysokości 69,90 zł w ramach pakietu taryfowego (...). W związku z podpisaniem umowy M. C. uzyskał w promocyjnej cenie 0,07 zł telefon komórkowy m-ki N. (...), którego wartość w ramach zawartej umowy wynosiła 1159 zł.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zeznania świadka M. M. (6), k. 796, 799, 800 – 802, 803 – 805,

pismo (...) sp. z o.o. z dnia 21.12.2012r. wraz z oryginałami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z zaświadczeniami o zatrudnieniu , k. 542 – 543 .

Po opuszczeniu salonu (...) wraz z D. K. (2) udali się do lombardu mieszczącego się we W.L., przy ul. (...), prowadzonego przez (...) Biuro (...). M. C. sprzedał tam telefon m-ki N. (...) za kwotę 330 zł. Następnie oskarżeni udali się do Ś., dzieląc się uzyskanymi pieniędzmi.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

częściowo wyjaśnienia i zeznania M. C., k. 51 – 54, 164, 792, 1347v – 1349,

zeznania świadka R. B., k. 188 – 189,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 190 – 192,

umowa kupna – sprzedaży z 26.10.2012r., k. 193.

M. C. w związku z zawartą umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych, nie dokonał żadnych wpłat na poczet abonamentu.

Dowód:

zeznania świadka M. M. (6), k. 796, 799, 800 – 802, 803 – 805.

***

Oskarżony P. O. w godzinach porannych w dniu 18 października 2012r. przyszedł do myjni samochodowej oskarżonego P. S. (1). Opowiedział mu, że nie posiada obecnie pracy, w związku z czym ma problemy finansowe związane z zaległościami w zapłacie rachunków za mieszkanie, prąd i gaz. Mężczyźni ustalili, że P. S. (1) wystawi P. O. zaświadczenie o zatrudnieniu w myjni samochodowej, dzięki czemu będzie mógł on wziąć motorower na kredyt a następnie go sprzedać, uzyskując w ten sposób środki pieniężne. P. O. obiecał S., że gdy dostanie pieniądze to „odpali mu działkę”

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349.

P. S. (1) opatrzył czysty druk zaświadczenia o zatrudnieniu posiadaną pieczęcią myjni samochodowej i wypełnił jego treść wpisując dane P. O. oraz to, że osiąga on zarobki z racji zatrudnienia w firmie Myjnia (...) w Ś..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349.

Po wypisaniu zaświadczenia mężczyźni wspólnie udali się samochodem P. S. (1) do sklepu (...) do (...) Mechanicznych”. Po wejściu do środka P. O. zgłosił sprzedawcy B. M. chęć zakupu w systemie ratalnym skutera i przekazał mu swój dowód osobisty i zaświadczenie o zatrudnieniu w myjni samochodowej. Przy jego rozmowie z B. M. był obecny P. S. (1).

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

częściowo zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776.

B. M. w pierwszej kolejności sprawdził maksymalną kwotę pożyczki jaką P. O. może uzyskać na zakup pojazdu. Po tym, jak okazało się, że ma on zdolność kredytową do kwoty około 5.000 zł P. O. zaczął szukać z P. S. (1) odpowiedniego motoroweru, wybierając ostatecznie model (...) 50 (nazwa handlowa (...) 50) o wartości 4.800 zł.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

częściowo zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776.

Przed wprowadzeniem do systemu oferty zawarcia pożyczki przez P. O. okazało się, że przedłożone przez niego zaświadczenie o zatrudnieniu jest nieprawidłowo wypisane, tj. wynagrodzenie miast w kwocie netto, jest w kwocie brutto.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349.

W związku z tym P. S. (1) udał się z powrotem na teren myjni samochodowej. Zabrał stamtąd czysty druk zaświadczenia o zatrudnieniu, opatrując go w dwóch miejscach posiadaną pieczęcią o treści Myjnia (...).

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349.

Po powrocie do sklepu (...) w obecności P. O. i B. M. wypełnił treść zaświadczenia wpisując m.in. datę 18.10.2012r., imię i nazwisko P. O., jego miejsce zamieszkania, datę zatrudnienia - 1.05.2011 rok, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, stanowisko – pracownik fizyczny, miesięczne wynagrodzenie netto 2100 zł. P. S. (1) złożył na zaświadczeniu nieczytelne podpisy w rubrykach „Główny Księgowy” oraz „podpis Kierownika Zakładu Pracy” a następnie przekazał wypisane zaświadczenie B. M..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

częściowo zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

kserokopia zaświadczenia o zatrudnieniu P. O., k. 261, 512.

B. M. na podstawie przedłożonego zaświadczenia wprowadził dane dotyczące osoby P. O., jego zatrudnienia, wysokości zarobków oraz wnioskowanego przedmiotu kredytowania do systemu informatycznego (...) S.A. Oferta zawarcia umowy pożyczki przez P. O. została pozytywnie zweryfikowana przez system, została wydana decyzja o jej przyjęciu. Warunkiem zawarcia umowy, było złożenie przez kredytobiorcę pisemnego oświadczenia o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424,

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776.

W związku z tym, B. M.sporządził druk umowy pożyczki – „o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...)pkt V umowy zatytułowanym „oświadczenia kredytobiorcy” został zawarty zapis, iż kredytobiorca oświadcza, że został poinformowany o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych lub stwierdzających nieprawdę dokumentów lub nierzetelnych oświadczeń oraz za wprowadzenie w błąd w celu uzyskania kredytu konsumenckiego (art. 297 Kodeksu karnego), oraz potwierdza wiarygodność podanych przez siebie poniżej danych: osiąga miesięczne dochody w wysokości (średnia z trzech ostatnich miesięcy): 2100 zł netto z tytułu umowy o pracę, MYJNIA (...)(nazwa zakładu pracy), (...)-(...) Ś., (...) M.7a, (...)(kod, miejscowość, ulica, nr budynku, telefon), zatrudniony od 2011-05-01 na czas nieokreślony (okres zatrudnienia), pracownik fizyczny (zajmowane stanowisko), 11-20 (ilość zatrudnionych), nie znajduje się w okresie wypowiedzenia umowy o pracę.

Dowód:

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424,

kserokopia umowy o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...), k. 262 – 264, 509 – 511.

P. O. złożył podpis na każdej ze stron umowy. Umowa została podpisana również przez B. M., jako osobę reprezentującą (...) S.A. B. M. dołączył do umowy kserokopię zaświadczenia o zatrudnieniu P. O..

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424,

kserokopia umowy o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...), k. 262 – 264, 509 – 511.

Na podstawie zawartej umowy (...) S.A. udzielił P. O. pożyczkę w kwocie 5.551,95 zł na zakup motoroweru m-ki Z. (...) o wartości 4.800 zł. Zgodnie z zawartą umową, pożyczka miała zostać spłacona przez P. O. w 36 ratach miesięcznych o stałej wysokości raty wynoszącej kwotę 215,44 zł, z terminem płatności do 18. dnia każdego miesiąca, począwszy od listopada 2012 r.

Dowód:

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424,

kserokopia umowy o kredyt konsumencki na zakup towarów i usług nr (...), k. 262 – 264, 509 – 511.

Za uzyskaną kwotę pożyczki P. O. dokonał zakupu do B. M. skutera m-ki Z. (...) 2012 nr ramy (...) o wartości 4.700 zł oraz kasku o wartości 100 zł.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

zeznania świadka B. M., k. 1349v – 1350, 1768 – 1770, 1771 – 1772, 1773 – 1774, 1775v – 1776,

faktura VAT nr (...) r. z dnia 18.10.2012 r., k. 265.

Po sprawdzeniu pojazdu w sklepie (...) na prośbę P. O. skontaktował się z oskarżonym K. R. (2), o którym wiedział, że może być zainteresowany zakupem takiego pojazdu. K. R. (1) zdecydował się obejrzeć skuter i po kilkunastu minutach przyjechał do sklepu. Będąc na miejscu K. R. (1) oświadczył, że jest zainteresowany kupnem, jest tylko kwestia ceny. P. O. oświadczył mu wówczas, że chce go sprzedać za 2.000 zł, na co ten się zgodził. K. R. (1) wsiadł do samochodu i pojechał po busa. Po jego powrocie P. O. wraz z P. S. (1) pomogli mu załadować motorower do auta a następnie udali się do myjni samochodowej na ul. (...)-go M. 7a, gdzie pozostawili skuter. K. R. (1) powiedział, że wróci z pieniędzmi około godz. 16.00.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. R. (1), k. 427 – 429, 1346 – 1347.

O umówionej porze K. R. (1) ponownie spotkał się z P. O. i P. S. (1) na terenie myjni samochodowej. Przekazał on wówczas O. za zakupiony od niego motorower umówioną kwotę 2.000 zł, zaś ten wydał mu kluczyk do pojazdu i całość posiadanej dokumentacji, tj. instrukcję obsługi skutera, fakturę jego zakupu, zaświadczenie z firmy (...), wyciąg ze świadectwa homologacji, certyfikat oraz umowę kredytową. K. R. (1) pozostawił skuter na terenie myjni samochodowej, uzgadniając z P. S. (1), że odbierze go za kilka dni.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. R. (1), k. 427 – 429, 1346 – 1347.

protokół zatrzymania rzeczy, k. 266 – 268,

protokół przeszukania pomieszczeń, k. 433 – 435,

dokumenty dot. skutera ZIP PRO 50, k. 436.

P. O. z pieniędzy uzyskanych od K. R. (1), przekazał P. S. (1) obiecaną wcześniej kwotę 500 zł oraz dodatkowo oddał mu zaległy dług w wysokości 100 zł. Za pozostałe pieniądze pospłacał zaległości w rachunkach.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349.

P. O., nie wywiązał się z zapłaty rat udzielonej pożyczki. Jedyna wpłata w wysokości 215,44 zł, została dokonana przez jego konkubinę w dniu 07.02.2013r.

Dowód:

zeznania świadka M. P., k. 558 – 560, 1423v – 1424,

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346,

potwierdzenie wpłaty z dnia 07.02.2013r., k. 1219.

***

Oskarżony Y. M. ma 45 lat, jest rozwiedziony, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Oskarżony nie ma stałej pracy, podejmuje prace dorywcze w budownictwie uzyskując miesięcznie około 1.200 – 1.300 zł. Nie był karany sądownie za przestępstwa, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego Y. M., k. 68 – 70, 176, 1287v – 1289, 1640v,

informacja z K. dot. oskarżonego Y. M., k. 1572.

Oskarżona B. S. ma 40 lat, jest rozwiedziony, na swoim utrzymaniu ma dziecko w wieku 7 lat. Oskarżona jest bezrobotna, utrzymuje się z alimentów jakie uzyskuje na dziecko. Nie była karana sądownie za przestępstwa, nie leczyła się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonej B. S., k. 182, 186, 1289,

informacja z K. dot. oskarżonej B. S., k. 586, 1571.

Oskarżony P. O. ma 46 lat, jest kawalerem, ma czworo dzieci. Oskarżony posiada wykształcenie podstawowe, utrzymuje się z prac dorywczych Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. O., k. 276 – 277, 284 – 286, 1345 – 1346.

P. O. był w przeszłości wielokrotnie karany sądownie, głównie za przestępstwa przeciwko mieniu, w tym w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 i 2 k.k.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 08.09.2003r., sygn. akt II K 364/02 P. O. został skazany za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania okres 5 lat. Kara ta została zarządzona na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 04.10.2005r. sygn. akt II Ko 250/05, a następnie odbyta przez oskarżonego w całości w okresie od 07.09.2006r. do 06.09.2008r.

Dowód:

informacja z K. dot. oskarżonego P. O., k. 594 – 596, 1581 – 1582,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śl. z dnia 25.10.2006r., sygn. akt II K 169/06, k. 597,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śl. z dnia 08.09.2003r., sygn. akt II K 364/02, wraz z danymi o odbyciu kary, k. 1724 – 1731.

Oskarżony D. K. (2) ma 43 lata, jest kawalerem, na swoim utrzymaniu ma jedno dziecko. Oskarżony pracuje jako kierowca w firmie (...) w Rusku, uzyskując miesięcznie około 1.200 zł. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. D. K. (2) był ośmiokrotnie karany sądownie w latach 1994 – 2003, za przestępstwa przeciwko mieniu, na kary pozbawienia wolności z warunkowym i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 13.05.2013r., sygn. akt II K 72/13 D. K. (2) został skazany za czyn z art. 209 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego D. K. (1), k. 319 – 320, 336 – 338, 777 – 778, 1290v – 1291,

informacja z K. dot. oskarżonego D. K. (1), k. 673 – 674, 1596 – 1597,

odpisy wyroków skazujących, k. 676 – 686.

Oskarżony K. G. (1) ma 23 lata, jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Oskarżony przebywa obecnie w zakładzie karnym, gdzie odbywa kary pozbawienia wolności orzeczone w innych sprawach. Przed osadzeniem K. G. (2) pozostawał na utrzymaniu matki, podejmował okazjonalne prace dorywcze.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. G. (1), k. 333 – 334, 341, 787 – 788, 1291v – 1292.

K. G. (1) nie jest chory psychicznie w rozumieniu psychozy i nie był chory psychicznie w krytycznym czasie, nie jest upośledzony umysłowo. T. criminis oskarżony nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia swojego czynu jak też pokierowania swoim postępowaniem.

Dowód:

opinia sądowo – psychiatryczna, k. 825 – 827.

K. G. (1) był siedmiokrotnie karany sądownie w latach 2008 – 2013 za przestępstwa przeciwko mieniu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 09.04.2008 r., sygn. akt II K 212/07, K. G. (2) został skazany na dwie kary jednostkowe w wymiarze po 8 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. oraz za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k., które to kary połączono i orzeczono wobec niego karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby. Wskazana kara łączna została następnie zarządzona na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 05 października 2009r., sygn. akt II Ko 1027/09 i oskarżony odbył tę karę w całości w okresie od 17 listopada 2009r. do 17 listopada 2010r.

Dowód:

informacja z K. dot. oskarżonego K. G. (1), k. 606 – 608, 1585 – 1586,

odpisy wyroków skazujących wraz z informacjami o odbyciu kary, k. 609 – 623,

odpis postanowienia Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 05.10.2009r., sygn. akt II Ko 1027/09, k. 1238, 1723.

Oskarżony P. D. ma 39 lat, jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Oskarżony przebywa obecnie w zakładzie karnym, gdzie odbywa kary pozbawienia wolności orzeczone w innych sprawach. Przed osadzeniem w jednostce penitencjarnej oskarżony utrzymywał się z pomocy (...)u oraz rodziców.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. D., k. 374, 1291v.

P. D. nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. Jest uzależniony od środków odurzających. W przypadku oskarżonego nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 31 § 1 i 2 k.k.

Dowód:

opinia sądowo – psychiatryczna, k. 822 – 824.

P. D. był uprzednio dwudziestojednokrotnie karany sądownie za przestępstwa, w tym głównie za przestępstwa przeciwko mieniu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Głogowie z dnia 21.10.2004 r., sygn. akt II K 591/04, P. D. został skazany za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok ten następnie został objęty wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt II K 1643/06, którym wymierzono oskarżonemu karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a którą to karę odbywał w okresie od 22.03.2007 r. do 08.09.2011 r.,

Dowód:

informacja z K. dot. oskarżonego P. D., k. 687 – 690, 1591 – 1593,

odpisy wyroków skazujących wraz z informacjami o odbyciu kary, k. 691 – 707, 1032 – 1034.

Oskarżony P. S. (1) ma 24 lata, pozostaje w nieformalnym związku, utrzymuje swoją konkubinę i jej dziecko. Oskarżony pracuje jako operator tłoczni (...) w Komornikach, uzyskując miesięcznie około 1.600 zł. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. P. S. (1) był uprzednio trzykrotnie karany sądownie za przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1), k. 418 – 420, 451, 1343v – 1345, 1349,

informacja z K. dot. oskarżonego P. S. (1), k. 1578,

odpisy wyroków skazujących, k. 627 – 672.

Oskarżony K. R. (1) ma 33 lata, jest żonaty, na swoim utrzymaniu ma dziecko w wieku 11 lat. Oskarżony pracuje jako fryzjer, uzyskując miesięcznie około 1.500 zł, nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. K. R. (1) był karany sądownie w 2002r. za czyn z art. 286 § 3 k.k. na karę grzywny.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. R. (1), k. 427 – 429, 1346 – 1347,

informacja z K. dot. oskarżonego K. R. (1), k. 588 – 589, 1588,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Środzie Śl. z dnia 14.01.2002r., sygn. akt II K 333/01, k. 590.

Oskarżony K. W. (2) ma 34 lata, jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Oskarżony utrzymuje się z renty i zasiłku opiekuńczego w wysokości 750 zł, ponadto zajmuje się handlem obwoźnym. Nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo. K. W. (2) był trzykrotnie karany sądownie za przestępstwa w latach 2001 – 2008.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego K. W. (1), k. 1292v – 1293,

informacja z K. dot. oskarżonego K. W. (1), k. 1575 – 1576,

odpisy wyroków skazujących, k. 602 – 605.

Oskarżony G. M. ma 24 lata, jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Pracuje w firmie Biuro (...) we W., uzyskując miesięcznie około 1.300 zł. G. M. nie był karany sądownie za przestępstwa, nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonego G. M., k. 459 – 460, 1289v – 1290,

informacja z K. dot. oskarżonego G. M., k. 587, 1573.

***

Oskarżeni D. K. (2), K. G. (1), P. D., P. O. oraz B. S. przyznali się w całości do zarzucanych im czynów i opisali okoliczności ich popełnienia. Z kolei oskarżeni P. S. (1) i Y. M., jedynie częściowo potwierdzili zarzuty aktów oskarżenia, zajmując w tym zakresie zmienne stanowisko w toku procesu. Oskarżeni K. W. (2), G. M. i K. R. (1), tak podczas śledztwa jak i rozprawy głównej konsekwentnie zaprzeczyli stawianym im zarzutom.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie sąd oparł się na dowodach o charakterze osobowym i materialnym.

Sąd uwzględnił zgromadzone w sprawie dowody w postaci dokumentów, wymienione w pierwszej części uzasadnienia, dając im wiarę jako w pełni wypełniającym wymogi stawiane takim dowodom oraz nie znajdując żadnych podstaw do podważenia ich wiarygodności. Sąd uwzględnił w szczególności wydane w sprawie opinie biegłych stwierdzając, że są one pełne, jasne i czytelne, zaś ich wnioski końcowe, znajdują oparcie w dokonanej przez biegłych analizie okoliczności sprawy.

Spośród dowodów o charakterze osobowym sąd w całości oparł się na zeznaniach świadków J. S., R. B., T. T., A. M., M. Ś., M. P., M. F., M. M. (6), A. S. (2), K. K. (3), A. S. (1), P. J., M. K.. Zdaniem sądu świadkowie ci w sposób zgodny z prawdą przedstawili okoliczności zdarzeń, które były ich udziałem, bądź o których powzięli wiedzę w inny sposób. Sąd nie dopatrzył się okoliczności osłabiających wiarygodność ich relacji.

Sąd w przeważającej mierze wziął pod również od uwagę wyjaśnienia i zeznania złożone przez świadków M. C., W. K. (1) i K. S.. Sąd dał im wiarę w takim zakresie w jakim opisywali oni okoliczności przestępstw których się dopuścili, wskazując na udział jaki miał w nich oskarżony Y. M.. Sąd pominął z kolei ich późniejsze relacje, w których próbowali umniejszać jego rolę, uznając, że stanowi to jedynie próbę uchronienia oskarżonego od odpowiedzialności za zarzucane mu czyny. Powyższe dotyczyło głównie zeznań M. C., złożonych przez niego na rozprawie. Świadek ten nie potrafił bowiem w logiczny sposób wytłumaczyć zmiany swoich wcześniejszych wyjaśnień, w których w sposób konsekwentny wskazywał na popełnienie przestępstw przez Y. M., B. S., D. K. (1) i P. S. (1).

W zakresie ustaleń faktycznych w sprawie, sąd jedynie częściowo uwzględnił zeznania złożone przez świadków K. M. (poprzednio C.) i B. M.. Sąd pominął relację K. M. w zakresie w jakim pozostawała ona w sprzeczności z zeznaniami świadka W. K. (1), uznając że podany przez niego opis zdarzenia, pozostaje bardziej wiarygodny. W przypadku natomiast B. M., sąd nie dał mu wiary w części w jakiej opisał on okoliczności zawarcia umowy pożyczki z P. O.. Sąd mając na uwadze zgodne relacje oskarżonych P. S. (1) i P. O. uznał, że zeznania B. M., co do tego, że nie wiedział on o posługiwaniu się przez nich sfałszowanym zaświadczeniem o zatrudnieniu, nie zasługują na uwzględnienie.

Odnosząc się z kolei do wyjaśnień złożonych przez oskarżonych sąd za wiarygodne uznał relacje D. K. (1), K. G. (1), P. D., B. S. oraz P. O., w którzy przyznali się do zarzucanych im czynów i opisali okoliczności ich popełnienia. W tym zakresie sąd pominął częściowo wyjaśnienia P. O. złożone w toku rozprawy głównej, w których w sposób odmienny niż poprzednio opisał charakter transakcji z K. R. (2). Podobnie sąd nie dał wiary ostatnim wyjaśnieniom oskarżonego K. G. (1), w których podał, że miał zamiar wywiązać się z zawartej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, jak też że dokonał wpłat abonamentu. W tym zakresie sąd oparł się na informacji z (...) Centertel, z której wynika, że na koncie oskarżonego nie odnotowano żadnych wpłat, jak też na jego relacji z postępowania przygotowawczego, w której podawał odmienne okoliczności.

Jako zasługujące na uwzględnienie sąd ocenił również wyjaśnienia oskarżonego K. W. (1), który zaprzeczył aby wiedział o pochodzeniu zakupionego przez niego telefonu z przestępstwa.

W przypadku wyjaśnień oskarżonych P. S. (1) i Y. M. sąd dał im wiarę jedynie w tej części w jakiej przyznali się oni do popełnienia zarzucanych im czynów. Zdaniem sądu częściowe kwestionowanie przez tych oskarżonych własnego sprawstwa, jak i zmiana wcześniej podanych okoliczności o tym świadczących, stanowiła jedynie wyraz przyjętej przez nich linii obrony. Zajmując powyższe stanowisko sąd miał na uwadze częściowo nielogiczny charakter wyjaśnień oskarżonych we wskazanym zakresie. Powyższe w wyraźny sposób było widoczne w relacji Y. M.. Oskarżony ten w złożonych przez siebie wyjaśnieniach, w sposób rozbieżny opisywał okoliczności zaistniałych zdarzeń, częstokroć w sposób całkowicie sprzeczny w zasadami doświadczenia życiowego i prawidłowego rozumowania.

Mając na uwadze wyjaśnienia oskarżonego G. M. sąd odmówił im waloru wiarygodności w części w jakiej wskazywał on na to, że nie przypuszczał, iż zakupiony przez niego od M. C. laptop pochodzi z przestępstwa. Z kolei w przypadku relacji oskarżonego K. R. (1) sąd pominął ją w takim zakresie, w jakim była ona sprzeczna z wiarygodnymi wyjaśnieniami oskarżonych P. O. i P. S. (1), złożonymi przez nich na etapie postępowania przygotowawczego.

***

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów sąd dokonał rozstrzygnięcia w przedmiocie czynów zarzuconych oskarżonym w akcie oskarżenia przez prokuratora.

Ustalając sprawstwo i winę oskarżonego Y. M. w zakresie czynów przypisanych mu w pkt V i VI wyroku, sąd uznał, że zrealizował on swoim zachowaniem kumulatywnie znamiona pomocnictwa do czynów z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. W niniejszym wypadku bowiem oskarżony, wydając W. K. (1) oraz K. S. druki zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości zarobków, opatrzone pieczęciami jego firmy oraz jego podpisem, zmierzał do tego aby uzyskali oni na tej podstawie kredyt na zakup towarów. Znał przy tym ich sytuację materialną i wiedział, że nie będą mieli zamiaru ani możliwości wywiązania się zawartych umów, co będzie wiązało się z niekorzystnym rozporządzeniem mienia po stronie banku udzielającego kredytu. Mimo to chciał aby uzyskali zamierzone przez nich wsparcie finansowe i działał w celu ułatwienia im tego. Zaświadczenia o zatrudnieniu, które zostały wystawione przez Y. M. posłużyły następnie W. K. (1) i K. S. do wprowadzenia w błąd (...) Banku S.A., co do ich rzeczywistej sytuacji finansowej oraz możliwości i zamiaru wywiązania się z umów kredytowych. W rezultacie umożliwiły im doprowadzenie tego podmiotu do niekorzystnego rozporządzenia mienia w postaci udzielonych im kredytów na zakup określonych towarów. Powyższe zaświadczenia zostały przedłożone w toku procedury przyznania kredytu i stanowiły warunek jego udzielenia. Wiedział o tym oskarżony Y. M., który towarzyszył w sklepie (...) a następnie K. S..

Sąd przyjmując po stronie oskarżonego nie tylko pomocnictwo do występku z art. 286 § 1 k.k. ale również z art. 297 § 1 k.k., miał na uwadze to, że wydane W. K. (1) i K. S. zaświadczenia o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach, stanowiły nierzetelne, pisemne oświadczenia w rozumieniu art. 297 § 1 k.k. Zgodnie z powołanym przepisem przez pisemne oświadczenia rozumieć należy bowiem wszelkie wypowiedzi zawarte w piśmie, sporządzonym własnoręcznie przez sprawcę lub sporządzonym przez inną osobę, lecz przedkładanym przez sprawcę w toku postępowania. Oświadczeniami w rozumieniu art. 297 § 1 będą zarówno pisma wymagane przez przepisy prawa w trybie postępowania prowadzącym do uzyskania jednej z instytucji wymienionych w tym przepisie, jak i oświadczenia samorzutnie składane przez sprawcę podczas postępowania prowadzonego w związku z ubieganiem się o uzyskanie kredytu, pożyczki pieniężnej, gwarancji, poręczenia, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji, lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, elektronicznego instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego (tak: Kardas Piotr, Komentarz do art. 297 Kodeksu karnego w Zoll Andrzej (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., Zakamycze 2006, publ. LEX).

Zarazem pisemne oświadczenia podpisane przez Y. M. dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego o które ubiegali się K. S. i W. K. (1). Istotność tych okoliczności związana była z ich znaczeniem w procesie podejmowania decyzji o przyznaniu kredytów, co jednoznacznie wynika z zeznań świadka A. M. oraz informacji (...) Bank S.A.

Przypisując oskarżonemu Y. M. w pkt V i VI wyroku popełnienie występków z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., sąd dokonał zmiany kwalifikacji prawnej w stosunku do zawartej w akcie oskarżenia. Mianowicie sąd wyeliminował z niej art. 270 § 1 k.k. W niniejszym przypadku brak jest podstaw do uznania aby oskarżony dopuścił się fałszerstwa dokumentu w rozumieniu powołanego przepisu. Oskarżony jako prezes zarządu spółki z o.o. (...) był w istocie podmiotem uprawnionym do wystawienia zaświadczeń o zatrudnieniu pracowników, a wystawiając je W. K. (2) i K. S. w dopuścił się poświadczenia nieprawdy. W tym zakresie jednakże nie można mówić o popełnieniu przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. Zgodnie bowiem z powszechnie akceptowanym w doktrynie prawa karnego poglądem jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, wystawiając "zaświadczenie o zatrudnieniu" osobie niepozostającej z nią w stosunku pracy, nie działa w ramach swoich uprawnień w rozumieniu art. 271 § 1 k.k. Wydanie zaświadczenia o zatrudnieniu zawierającego nieprawdziwe informacje może być natomiast kwalifikowane jako pomocnictwo do innego przestępstwa – np. z art. 286 § 1 k.k. czy z art. 297 § 1 k.k., tak jak to miało miejsce w realiach niniejszej sprawy.

Sąd w pkt VII wyroku uznał oskarżonego Y. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k., ustalając, że dopuścił się on go wspólnie i w porozumieniu z M. C., tj. w formie zjawiskowej w współsprawstwa, opisanego w art. 18 § 1 k.k.

Współsprawstwem jest oparte na porozumieniu wspólne wykonanie czynu zabronionego przez co najmniej dwie osoby, z których każda odgrywa istotną rolę w procesie realizacji ustawowych znamion czynu zabronionego. Ustawa nie wymaga żadnej szczególnej formy, w jakiej zawarte miałoby być porozumienie. Może mieć ono albo wyraźny albo konkludentny charakter (tak m.in. wyrok SN z 12 grudnia 2002 r., III KKN 371/00, Prok. i Pr. 2003, z. 7-8, poz. 2). Konstytutywnym elementem współsprawstwa jest wspólne wykonanie czynu zabronionego. W doktrynie i orzecznictwie sformułowano różne koncepcje dotyczące warunków, jakie - oprócz porozumienia - konieczne są do zaistnienia współsprawstwa. Sąd orzekający w sprawie popiera w tym zakresie jako najbardziej trafną, teorię mieszaną (zwaną materialno-obiektywną) akcentującą istotność roli współdziałającego w przestępstwie, opartą na elemencie porozumienia oraz elemencie faktycznym (obiektywnym). Współsprawcą zatem jest nie tylko ten, kto wykonuje całość lub część znamion wykonawczych, lecz także ten, którego zachowanie "dopełniało" zachowanie innych uczestników porozumienia w stopniu, który zgodnie z porozumieniem i podziałem ról współdecydował o popełnieniu przestępstwa (por. A. Wąsek, w: O. Górniok i in., Komentarz, t. I, s. 268). W tym przypadku zatem jako współsprawcę potraktować należy również tę z osób objętą wspólnym porozumieniem, która co prawda nie realizuje osobiście czynności wykonawczej objętej znamionami danego czynu zabronionego, ale której udział w dokonaniu czynu zabronionego jest na tyle istotny, że bez niego zrealizowanie czynu byłoby niemożliwe, lub w znacznym stopniu utrudnione. Z istoty współsprawstwa wynika, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość uzgodnionego przestępstwa, a więc także w tej jego części, w której znamiona czynu zabronionego zostały zrealizowane zachowaniem innego lub innych współsprawców (post. SN z 1 III 2005 r., III KK 249/04, OSNKW 2005, nr 7-8, poz. 63).

Zdaniem sądu zachowanie oskarżonego Y. M. w dniu 07 listopada 2012r., objęte stawianym mu zarzutem, podlegało ocenie jako współsprawstwo w popełnieniu przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. Sąd miał w tym zakresie przede wszystkim na uwadze to, że oskarżony zawarł z M. C. porozumienie co do wspólnego popełnienia przestępstwa i w ramach dokonanych uzgodnień podzielili się oni rolami. Y. M. nie wykonywał tu, co prawda żadnej z czynności objętej znamieniem czasownikowym występku z art. 279 § 1 k.k., lecz jego zachowanie w sposób tak istotny ułatwiło działania M. C., że bez udziału dokonanie przestępstwa byłoby niemożliwie albo też poważnie utrudnione. Powyższa okoliczność, w powiązaniu z zawartym pomiędzy nimi porozumieniem, oraz występującym po stronie oskarżonego zamiarem bycia sprawcą, jednoznacznie przemawia zdaniem sądu za przypisaniem mu popełnienia występku we wskazanej formie zjawiskowej. Nie bez znaczenia pozostawało w tym zakresie także to, że M. C. i Y. M. podzieli się po równo przedmiotami i środkami pieniężnymi uzyskanymi z popełnionego przestępstwa.

Ustalając sprawstwo i winę oskarżonego Y. M., w zakresie przypisanego mu występku z art. 279 § 1 k.k., sąd zmodyfikował opis zarzucanego mu czynu, dostosowując go do okoliczności wynikających z przeprowadzonych dowodów. Powyższe dotyczyło m.in. określenia skradzionych w dniu 07 listopada 2012r. przedmiotów (które sąd ustalił na podstawie zeznań pokrzywdzonego J. S. i korespondujących z nimi wyjaśnień i zeznań M. C.,) jak również ich wartości a konkretnie laptopa – gdzie sąd miał na uwadze wnioski opinii biegłego J. O..

Mając na uwadze przeprowadzone w sprawie dowody sąd w pkt VIII wyroku uznał oskarżonego Y. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Ustalając sprawstwo i winę oskarżonego sąd miał uwadze to, że swoim zachowaniem od początku zmierzał on do tego aby ułatwić M. C. dokonanie wyłudzenia pożyczki na zakup motoroweru. W tym celu zakupił on pusty formularz, a następnie wypełniając go wspólnie z B. S. , dokonując podrobienia zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach M. C. w firmie (...). Przedsięwziąwszy powyższe czynności Y. M. chciał, aby M. C. przedkładając wskazane zaświadczenie wprowadził w błąd podmiot udzielający wsparcia finansowego co do jego prawdziwości, a w konsekwencji aby uzyskał na tej podstawie możliwość kredytowania zakupu. Zachowanie Y. M. nie ograniczyło się wyłącznie do wytworzenia fałszywego dokumentu. Oskarżony przez cały czas utwierdzał M. C. w zamiarze popełnienia przestępstwa, zawożąc go w dniu 29 października 2012r. do sklepu motoryzacyjnego, jak również wraz z nimi dysponował nabytym za kredyt motorowerem, uzyskując z tego tytułu gratyfikacje pieniężne.

Rezultatem działań podjętych przez Y. M. było ułatwienie M. C. popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. M. C. zawierając bowiem z upoważnionym pracownikiem sklepu umowę pożyczki na zakup towarów i usług nr (...), złożył na podstawie zaświadczenia przekazanego mu przez Y. M., nierzetelne pisemne oświadczenie o zatrudnieniu w firmie (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedzibą w P. oraz uzyskiwanych zarobkach, które dotyczyło okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania pożyczki. W ten sposób wprowadził on (...) S.A. we W., w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zawartej umowy, w wyniku czego, uzyskał pożyczkę w wysokości 4.651,10 zł na zakup motoroweru m-ki Z. (...). Działanie M. C. skutkowało niekorzystnym rozporządzeniem mienia po stronie (...) S.A. we W.. Nie miał on bowiem możliwości ani zamiaru wywiązania się z zawartej umowy, o czym Y. M. doskonale wiedział, ułatwiając mu popełnienie przestępstwa.

Przyjmując działanie przez oskarżonego Y. M. w formie zjawiskowej pomocnictwa z art. 18 § 3 k.k., sąd miał na uwadze to, że zaświadczenie jakie wystawił on wspólnie z B. S. dla M. C. nie zostało ostatecznie wykorzystane w ramach procedury przyznawania pożyczki. Zdaniem sądu jednakże, sam fakt jego sporządzenia, a w tym przede wszystkim opatrzenia pieczęciami firmy (...) a następnie przekazania M. C., miał na tyle istotne znaczenie, że ułatwił mu popełnienie przestępstwa. W tym wypadku bowiem złożył on na podstawie tego zaświadczenie własne pisemne oświadczenie (zawarte w umowie kredytowej), które stanowiło niezbędny warunek zawartej umowy (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 07.03.2013r. sygn. V KK 304/12 - publ. http://www.sn.pl). W ocenie sądu gdyby nie wsparcie ze strony oskarżonego, który poprzez wystawienie zaświadczenia dostarczył M. C. dane firmy (...), a następnie - jak już wskazano - wpierał go w popełnieniu przestępstwa, jego popełnienie byłoby utrudnione a nawet mogłoby nie dojść do skutku.

Sąd ujął w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego Y. M. art. 270 § 1 k.k., mając na uwadze to, że oskarżony współdziałając z B. S. dopuścił się podrobienia zaświadczenia o zatrudnieniu M. C.. Opatrzył on bowiem pusty druk tegoż zaświadczenia pieczęciami firmy pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) z siedzibą w P., którą nie mógł dysponować, zaś B. S. wypisała jego treść. Jednocześnie zabiegi podjęte przez oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z jego konkubiną zmierzały do tego, aby oskarżony posłużył się tak wytworzonym dokumentem jako autentycznym, co w istocie miało miejsce.

W związku z tym, że Y. M. działał w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru sąd w kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu ujął art. 12 k.k.

Przypisując oskarżonej B. S. w pkt IX wyroku popełnienie występku z art. 270 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., sąd miał na uwadze te same okoliczności, co wskazane powyżej przy okazji analizy przestępstwa Y. M.. Sąd ustalił jednakże, że czyn jakiego dopuściła się oskarżona, poza częścią w jakiej wypełniał znamiona czynu z art. 270 § 1 k.k., ograniczył się wyłącznie do etapu usiłowania. Z okoliczności sprawy wynika, bowiem że B. S. podrabiając wspólnie i w porozumieniu z Y. M. zaświadczenie o zatrudnieniu M. C., zmierzała do tego aby ułatwić mu przez to wyłudzenie pożyczki na zakup motoroweru. Rezultatu tego jednakże nie osiągnęła z uwagi na to, że w procesie zawarcia przez M. C. umowy pożyczki na zakup towarów, zaświadczenie to nie zostało załączone do dokumentacji pożyczkowej, gdyż poprzestano na złożonym przez M. C. jako pożyczkobiorcy pisemnym oświadczeniu o zatrudnieniu w firmie (...) oraz uzyskiwanych zarobkach. Tym samym działania podjęte przez oskarżoną, która dokonała sfałszowania dokumentu, nie spowodowały skutku w postaci ułatwienia M. C. popełnienia przestępstwa. Ich charakter nie był zarazem takiego rodzaju aby w jakiś inny sposób umożliwiły mu zrealizowanie przestępnego zamiaru. W przeciwieństwie do Y. M., który dostarczył M. C. informację o danych rzekomego pracodawcy, dysponując w tym celu pieczęcią firmy (...), jak również wpierał go cały czas w popełnieniu przestępstwa, zachowanie B. S. sprowadziło się jedynie do przepisania danych z jednego zaświadczenia do drugiego. Zdaniem sądu w sytuacji, gdy wytworzony we współudziale z oskarżoną dokument, nie został ostatecznie wykorzystany w procesie przyznania pożyczki, to zawarta w nim treść wypisana przez B. S. nie miała istotnego znaczenia dla dokonania przestępstwa. Dane te były bowiem już wcześniej znane M. C., który posiadał inne podrobione zaświadczenie z myjni samochodowej. Mógł on je zatem sam podać, składając pisemne oświadczenie do umowy pożyczki i nie była mu do tego potrzebna pomoc B. S..

Sąd w pkt X wyroku uznał oskarżonego P. O. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony P. O. w dniu 18 października 2012r., działając w celu osiągnięcia korzyści doprowadził (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 5.551,95 zł. Zawarł on bowiem umowę pożyczki we wskazanej kwocie na zakup motoroweru m-ki Z. (...), o wartości o wartości 4.800 zł, mimo że nie miał zamiaru ani możliwości się z niej wywiązać. Oskarżony nie posiadał bowiem dochodu, który umożliwiałby mu spłatę zobowiązania, którego wysokość była dal niego znaczna. Ustalając sprawstwo oskarżonego, sąd miał na uwadze to, że do zawarcia umowy pożyczki doprowadziły oszukańcze zabiegi oskarżonego, który przedłożył podrobione zaświadczenie o zatrudnieniu i podał - na jego podstawie - (...) S.A. nieprawdziwe dane dotyczące jego miejsca zatrudnienia i osiąganych zarobków. Następnie złożył dodatkowo w tym zakresie pisemne oświadczenie, które zostało wpisane do treści umowy i stanowiło jeden z warunków udzielenia pożyczki.

Sąd ujmując w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu poza art. 286 § 1 k.k., kumulatywnie art. 297 § 1 k.k., miał na uwadze to, że oskarżony P. O. - poza samorzutnie przedłożonym zaświadczeniem o zatrudnieniu, złożył w celu uzyskania pożyczki, także nierzetelne pisemne oświadczenie. Nie miało tu przy tym znaczenia to, że zostało ono zawarte w umowie pożyczki, a nie sporządzone na odrębnym druku. Niewątpliwie oświadczenie P. O., złożone podczas ubiegania się o pożyczkę na zakup towarów, zostało spisane i przez niego osobiście podpisane, a w takiej sytuacji swoim zachowaniem wypełnił on znamiona występku z art. 297 § 1 k.k.

Sąd w pełni podziela w tym zakresie stanowisko zawarte w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 07.03.2013r. sygn. V KK 304/12 (publ. http://www.sn.pl), zgodnie z którym nie sposób uznać za racjonalne dowodzenie, że wyłącznie czysto techniczna strona przygotowania treści i formy umowy kredytowej, a nie jej istotne elementy oraz zamiar sprawcy, który składa nierzetelne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu, decydować miałaby o zakresie jego odpowiedzialności karnej. W takiej sytuacji jak to trafnie wskazano w cyt. orzeczeniu, w przypadku gdyby jakaś osoba ubiegając się o kredyt, przyniosła ze sobą nierzetelne pisemne oświadczenie, a nie zostałoby ono "wykorzystane" w procedurze przyznawania kredytu z uwagi na to, że okoliczności w nim wskazane zostałyby wpisane do umowy kredytowej, jako oświadczenie kredytobiorcy, to nie ponosiłaby ona odpowiedzialności karnej z art. 297 § 1 k.k., natomiast taką odpowiedzialność by ponosił, gdyby to przyniesione przez nią oświadczenie zostało przedłożone i załączone do dokumentacji kredytowej, jako jej istotny element w procedurze przyznawania kredytu.

Ujmując w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu P. O. art. 64 § 1 k.k., sąd miał na uwadze, to że działał on warunkach powrotu do przestępstwa. Dopuścił się go bowiem, będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności w wymiarze przekraczającym 6 miesięcy i w ciągu pięciu lat po jej odbyciu.

Uznając oskarżonego P. O. za winnego wskazanego powyżej przestępstwa, sąd w pkt XVI wyroku ustalił jednoczesną odpowiedzialność oskarżonego P. S. (1) za występek z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Oskarżony ten bowiem w celu użycia za autentyczne podrobił zaświadczenie o zatrudnieniu P. O. w myjni samochodowej, czym ułatwił mu wyłudzenie pożyczki na zakup motoroweru.

Sąd w pkt XI części dyspozytywnej wyroku uznał oskarżonego D. K. (1) za winnego popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. zaś w pkt XV wyroku ustalił odpowiedzialność współdziałającego w popełnieniu tego przestępstwa P. S. (1), który dopuścił się występku z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. Oskarżeni D. K. (2) i P. S. (1) zrealizowali swoim zachowaniem wszelkie znamiona strony podmiotowej i przedmiotowej przypisanych ich czynów.

D. K. (2) dopuścił się występku z art. 286 § 1 k.k. w formie sprawczej. Działał on w celu osiągnięcia korzyści majątkowej a jego zachowanie polegało na wprowadzeniu upoważnionego przedstawiciela (...) sp. z o.o. w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Oskarżony osiągnął powyższe poprzez przedłożenie zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych zarobkach w firmie Myjnia (...) w Ś., które zostało uprzednio podrobione przez P. S. (1). Na tejże podstawie D. K. (2) uzyskał możliwość zawarcia umowy z (...) Sp. z o.o. z/s w W., z czego skorzystał, nabywając w konsekwencji w cenie promocyjnej za kwotę 0,07 zł aparat telefoniczny marki N. (...) o nr (...). W rezultacie D. K. (2) doprowadził wskazaną firmę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.158,93 zł. Kwota ta stanowiła wartość uzyskanego w tymże przypadku telefonu (pomniejszoną o wpłatę 0,07 zł) i zgodnie z zeznaniami świadka M. M. (6) wynikała z taryfy (...) Centertel, gdzie kwota aparatu telefonicznego była powiązana z postanowieniami zawartej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Sąd w kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego D. K. (1) ujął kumulatywnie art. 270 § 1 k.k., z uwagi na to, że posłużył się on jako autentycznym zaświadczeniem o zatrudnieniu podrobionym przez P. S. (1).

Przypisując z kolei P. S. (1) w pkt XV popełnienie występku z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k., sąd miał na uwadze to, że dokonał on podrobienia zaświadczenie o zatrudnieniu D. K. (1) w celu użycia go za autentyczne oraz chcąc w ten sposób ułatwić mu wyłudzenie telefonu komórkowego z (...) sp. z o.o. Ustalając pomocnictwo P. S. (1) do czynu z art. 286 § 1 k.k., sąd miał na uwadze przede wszystkim to, że nie zrealizował on osobiście znamion tegoż czynu a jedynie ułatwił jego popełnienie. Zdaniem sądu w niniejszym przypadku ustalenia jakie miała miejsce pomiędzy D. K. (2) a P. S. (1), nie pozwalała przyjąć po stronie tego ostatniego, zamiaru występowania w popełnionym przestępstwie jako sprawca (animus auctoris).

Sąd pkt XII i XIII wyroku uznał odpowiednio D. K. (1) i K. G. (1) oraz D. K. (1) i P. D. za winnych popełnienia występków kwalifikowanych kumulatywnie z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k.

W przypadku wskazanych przestępstw mechanizm działania oskarżonych był analogiczny jak w przypadku przestępstwa przypisanego D. K. (2) w pkt XII wyroku. Mianowicie D. K. (2) współdziałając kolejno z K. G. (1) i P. D. podrobił zaświadczenia o ich zatrudnieniu w firmie Myjnia (...) w Ś.. Następnie oskarżeni ci poprzez przedłożenie wskazanych zaświadczeń zawierali umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z przedstawicielami (...) Sp. z o.o., wprowadzając ich w błąd co do zamiaru i możliwości wywiązania się z nich. Na tejże podstawie zarówno K. G. (1) jak i P. D. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uzyskali w cenach promocyjnych aparaty telefoniczne, doprowadzając w ten sposób pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, którego wysokość stanowiła ustalona w taryfie tego operatora wartość telefonów pomniejszona o dokonaną wpłatę. Ustalając działanie przez oskarżonych w formie zjawiskowej współsprawstwa, sąd miał na uwadze porozumienie jakie oskarżony D. K. (2) zawarł kolejno z K. G. (2) i P. D., jak również równy podział pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży wyłudzonych telefonów.

W przypadku oskarżonych P. D. i K. G. (1), sąd w kwalifikacji prawnej przypisanych im czynów ujął art. 64 § 1 k.k., z uwagi na to, że działali oni w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanymi za podobne przestępstwa umyślne na kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy i w ciągu pięciu lat po ich odbyciu.

Przypisując oskarżonemu D. K. (2) w pkt XIV wyroku popełnienie wspólnie i w porozumieniu z M. C. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., sąd miał na uwadze te same okoliczności, o których była już mowa przy okazji czynów jakich dopuścił się on współdziałając z K. G. (1) i P. D.. Sąd dokonał zmiany opisu przypisanego mu czynu w zakresie kwoty niekorzystnego rozporządzenia mieniem, mając na uwadze wartość telefonu m-ki N. (...), wskazaną w zeznaniach świadka M. M. (6).

Sąd w pkt XVII wyroku ustalił popełnienie przez oskarżonego P. S. (1) występku z art. 291 § 1 k.k. W tym wypadku nie budziło wątpliwości sądu, to że oskarżony zakupując od M. C. za kwotę 60 zł zestaw kina domowego m-ki S. (...) o wartości 300 zł, wiedział o tym, że został on uzyskany za pomocą czynu zabronionego. Przypisując oskarżonemu popełnienie przestępstwa, mimo wskazanej wartości nabytego przedmiotu, która nie przekracza 1/4 kwoty minimalnego wynagrodzenia, sąd miał na uwadze to, że pochodził on z kradzieży z włamaniem. Nie mogło tu być zatem mowy o popełnieniu wykroczenia art. 122 § 1 k.w., który sankcjonuje nabycie mienia pochodzącego jedynie z kradzieży lub z przywłaszczenia. Mimo występujących rozbieżności w doktrynie, sąd stoi na stanowisku zgodnie z którym art. 122 k.w. dotyczy tylko kradzieży zwykłej a nie obejmuje jej kwalifikowanych postaci, tj. kradzieży z włamaniem (art. 279 k.k.), rozboju (art. 280 k.k.) oraz kradzieży rozbójniczej (art. 281 k.k.) [tak m.in. wyrok SA w Warszawie z dnia 21 listopada 1996 r., II AKa 359/96, Prok. i Pr.-wkł. 1997, nr 6, poz. 20; wyrok SN z dnia 18 lutego 1998 r., II KKN 456/97, OSNKW 1998, nr 5-6, poz. 26; wyrok SA w Warszawie z dnia 13 marca 1996 r., II AKa 34/96, Prok. i Pr.-wkł. 1996, nr 11, poz. 24; wyrok SA w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 1995 r., II AKr 120/95, OSA 1995, z. 9, poz. 40; wyrok SN z dnia 6 października 1986 r., Rw 721/86, OSNKW 1987, nr 5-6, poz. 45; wyrok SA w Warszawie z dnia 17 stycznia 1996 r., II AKr 520/95, OSA 1996, z. 11-12, poz. 43 – za Z. M., Komentarz do art. 122 Kodeksu wykroczeń w G. T. (red.), J. W., Z. M., Kodeks wykroczeń. Komentarz, publ. LEX].

Sąd w pkt I wyroku na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnił oskarżonego K. R. (2) od zarzucanego mu czynu z art. 291 § 1 k.k.

Sąd uznał, że w niniejszym przypadku brak jest podstawowego znamienia sankcjonującego odpowiedzialność karną, tj. iż nie można mówić o nabyciu rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego. Przedmiotem umowy pomiędzy K. R. (2) a P. O. był bowiem motorower m-ki Z. (...) o nr ramy (...), który nie pochodził z popełnionego przez P. O. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Tym przedmiotem była bowiem uzyskana przez niego na mocy umowy zawartej z przedstawicielem (...) S.A. kwota pożyczki, przeznaczonej na zakup skutego m-ki Z. (...) (YM 50). To właśnie ta kwota pożyczki - przy uwzględnieniu dyspozycji art. 115 § 9 k.k., była „rzeczą uzyskaną za pomocą czynu zabronionego”. Sam motorower stanowił natomiast przedmiot nabyty przez P. O. za udzielone mu wsparcie finansowe i jako taki nie został uzyskany w wyniku przestępstwa. Ocena prawna wskazanego przedmiotu może przemawiać co najwyżej za przyjęciem, że stanowi on korzyść osiągniętą z popełnionego przestępstwa. Przedmiotowy motorower nie podlegał przewłaszczeniu na rzecz (...) S.A. a z zeznań przedstawiciela tejże spółki – (...) jasno wynika, że należy on do P. O.. Roszczenia jakie przysługują (...) S.A. dotyczą kwoty udzielonej pożyczki a nie nabytego za nią motoroweru. W tym zakresie wskazać należy również, że w zawartej umowie kredytowej nie doszło w żaden sposób do zindywidualizowania (poprzez wskazanie konkretnego egzemplarza) motoroweru, na którego zakup udzielona była pożyczka. Doszło tam jedynie do określenia jego marki i modelu.

Wskazane powyżej okoliczności nie pozwalają zdaniem sądu na uznanie, aby nabyty przez K. R. (2) pojazd stanowił przedmiot występku paserstwa, wobec czego sąd uniewinnił go od zarzucanego czynu. W przypadku odmiennego poglądu doszłoby do nielogicznej sytuacji, w której sąd przyjmując popełnienie przez K. R. (2) przestępstwa, orzekłby jednocześnie na rzecz (...) S.A. (zgodnie z jej wnioskiem) obowiązek naprawienia szkody od P. O. - stanowiącej równowartość wyłudzonej pożyczki, a sam motorowej pozostałby przy nim jako właścicielu. Nie ma bowiem podstawy do zwrotu tego pojazdu (...) S.A., która nie posiada i nie rości sobie do niego żadnych praw.

Odnosząc się z kolei do zarzutu postawionego w akcie oskarżenia K. W. (2) sąd na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnił go od jego popełnienia. Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego K. W. (1) nie wypełnia znamion strony podmiotowej czynu zabronionego kwalifikowanego tak z art. 291 § 1 k.k. jak i z art. 292 § 1 k.k.

Mając na uwadze postawiony oskarżonemu zarzutu umyślnego paserstwa, sąd uznał, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby K. W. (2) dokonując zakupu telefonu komórkowego od D. K. (1) wiedział, bądź co najmniej przewidywał i godził się na to, że stanowi on rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego. Sam oskarżony składając wyjaśnienia kategorycznie zaprzeczył temu faktowi. Podobnie wypowiedział się również D. K. (2), który podał, że nie informował K. W. (1) o tym, iż uzyskał telefon na podstawie sfałszowanego zaświadczenia. Na przyjęcie umyślności po stronie K. W. (1) nie wskazują również okoliczności dokonanej transakcji, a przede wszystkim to, że D. K. (4) był jego znajomym, jak również, że sprzedał mu aparat po niższej cenie niż wartość wskazana w umowie zawartej z (...) Centertel. Zdaniem sądu przyjmowanie na tej podstawie umyślności po stronie oskarżonego K. W. (1), jest niedopuszczalnym domniemaniem przeciw oskarżonemu.

Zajmując powyższe stanowisko sąd dokonał analizy czynu zarzuconego oskarżonemu K. W. (2) pod kątem art. 292 § 1 k.k., sankcjonującego występek nieumyślnego paserstwa. Zgodnie z powołanym przepisem grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 podlega ten kto rzecz, o której na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia. Dokonując wykładni wskazanego przepisu stwierdzić należy, że kluczowe znaczenie ma odnoszące się do strony podmiotowej znamię towarzyszących okoliczności, na podstawie których sprawca może i powinien przypuszczać, że rzecz została uzyskana za pomocą czynu zabronionego. Zdaniem sądu w realiach niniejszej sprawy brak jest podstaw do tego aby przyjąć po stronie oskarżonego K. W. (1) opisaną powyżej powinność i możliwość ustalenia rzeczywistego pochodzenia telefonu oferowanego mu do sprzedaży przez D. K. (1). Okoliczności towarzyszące zawartej transakcji nie były w ocenie sądu tego rodzaju aby powodowały wystąpienie wskazanej przesłanki. Przede wszystkim nie miał takiego znaczenia fakt dokonania sprzedaży przez D. K. (1) telefonu w krótkim czasie po jego uzyskaniu na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Z doświadczenia życiowego znana jest bowiem sądowi praktyka, gdy poszczególne osoby po uzyskaniu z salonu nowego telefonu za tzw. „złotówkę”, dokonują jego sprzedaży a korzystają w dalszym ciągu ze starego aparatu. Taka właśnie możliwość jest często przyczyną zawierania umów z operatorami, przez klientów którzy mają wszak możliwość i zamiar wywiązania się z zawartych umów. Sam K. W. (2) wskazał, że wiedział to tym, iż D. K. (2) ma pracę na sąsiedniej budowie i nie budziło jego wątpliwości to, że mógł uzyskać telefon w ramach umowy o abonament. D. K. (2) dysponował oryginalnym opakowaniem telefonu, fabrycznymi akcesoriami, jak również dowodem jego zakupu, które przemawiały za jego legalnym nabyciem.

Na popełnienie przez oskarżonego K. W. (1) czynu z art. 292 § 1 k.k. nie wskazuje również kwota jaką zapłacił on za telefon D. K. (2). Zgodnie z taryfą operatora (...) Centertel oferującego telefon m-ki N. (...) w ramach umowy świadczenia usług telekomunikacyjnych, wycenił go na kwotę 1.159 zł, co wynika z powiązania jakie zachodzi pomiędzy tym przedmiotem a wartością świadczonych usług. Zgodnie natomiast z treścią opinii biegłego J. O., wartość takiego nowego aparatu oferowanego w sprzedaży internetowej nie przekraczała na dzień 20.11.2012r. kwoty 557 zł. Z kolei kwota skupu w lombardach wynosiła ok. 300 – 350 zł, co potwierdza m.in. zawarta w tym samym okresie umowa zakupu analogicznego telefonu od M. C. (vide k. 193). Mając powyższe na uwadze wskazać należy że kwota sprzedaży jaką K. W. (2) ustalił z D. K. (2) nie odbiegała od cen funkcjonujących w obrocie. Przed dokonaniem transakcji K. W. (2) sprawdzał nawet kwotę jaką D. K. (2) mógłby uzyskać za telefon gdyby zamierzał go sprzedać w lombardzie i taką cenę mu sam zaproponował. W tym miejscu na marginesie wskazać należy, że w powołanej już wcześniej sytuacji sprzedaży takiego samego telefonu w lombardzie przez M. C. (w dniu 23.10.2012r. za kwotę 330 zł) prokurator nie dopatrzył się znamion czynu zabronionego po stronie kupującego pracownika i nie postawił mu żadnego zarzutu.

Wszystkie opisane powyżej okoliczności nie dają zdaniem sądu podstaw do przyjęcia po stronie K. W. (1) realizacji znamienia strony podmiotowej występku kwalifikowanego tak z art. 291 § 1 k.k. jak i z art. 292 § 1 k.k., wobec czego sąd na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnił go od zarzucanego mu czynu.

Zajmując stanowisko w zakresie czynu zarzucanego oskarżonemu G. M., sąd uznał że jego sprawstwo i wina nie budzą wątpliwości. Oskarżony zrealizował wszelkie znamiona występku z art. 292 § 1 k.k. G. M. zakupił bowiem od M. C. komputer przenośny m-ki A. (...) skradziony J. S., gdzie na podstawie okoliczności towarzyszącym transakcji powinien i mógł przypuszczać, że został on uzyskany za pomocą czynu zabronionego. W tym wypadku bowiem M. C. nie znał hasła pozwalającego uruchomić laptopa, jak również nie posiadał żadnych dokumentów wskazujących na to, że dysponuje nim w sposób zgodny z prawem. Powyższe okoliczności w sposób dostateczny wskazywały na możliwość pochodzenia oferowanego do sprzedaży sprzętu z czynu zabronionego, lecz mimo to G. M. zdecydował się na jego nabycie, bez jakiejkolwiek próby zweryfikowania legalności jego dysponowania przez sprzedającego. Przyjęciu popełnienia przez oskarżonego przestępstwa nie sprzeciwiało się ustalenie, iż wartość zakupionego komputera była niższa niż podana przez pokrzywdzonego i zgodnie z opinią biegłego z zakresu wyceny urządzeń, wynosiła 1056 zł, jak też że internecie znajdowały się oferty sprzedaży opiewające na jeszcze niższe kwoty. W niniejszej sprawie bowiem, jak już wskazano na wstępie, istotne znaczenie miały pozostałe okoliczności, które rodziły powinność i możliwość przewidywania, że wskazany przedmiot został uzyskany za pomocą czynu zabronionego.

Dokonując ustaleń w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego G. M. w przedmiocie zarzuconego mu czynu, Sąd Rejonowy uznał za zasadne zastosowanie wobec niego środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania karnego. W ocenie sądu w niniejszym przypadku zachodzą wszelkie przesłanki zastosowania tej instytucji – określonej w art. 66 k.k.

W pierwszym rzędzie wskazać należy, że nie budziły wątpliwości okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. Stan faktyczny został bowiem ustalony w oparciu o wiarygodne wyjaśnienia i zeznania M. C. i częściowo korespondujące z nimi wyjaśnienia oskarżonego G. M. a także dowody w postaci dokumentów. Czyn jakiego dopuścił się G. M., pozostaje społecznie szkodliwym w stopniu wyższym niż znikomy. Niemniej jednak przy uwzględnieniu przesłanek określonych w art. 115 § 2 k.k. stwierdzić należy że nie jest znaczny w rozumieniu art. 66 § 1 k.k. W ten sam sposób sąd ocenił również stopień winy oskarżonego. Wreszcie po stronie oskarżonego występuje pozytywna przesłanka kryminologiczna. Nie był on dotąd karany sądownie za jakiekolwiek przestępstwa, a jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania, będzie przestrzegał porządku prawnego.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67 k.k. umorzył warunkowo postępowania karne wobec oskarżonego G. M., oznaczając okres próby na 2 lata. Sąd uznał, że zastosowanie wskazanego środka probacyjnego w stosunku do oskarżonego będzie wystarczające dla zapobieżenia ponownemu popełnieniu przez niego czynu zabronionego. Nadto wyznaczenie okresu próby na 2 lata, zabezpieczy wychowawcze oddziaływanie wskazanego środka probacyjnego na oskarżonego.

Jednocześnie na podstawie art. 67 § 3 k.k. orzeczono wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. W ocenie sądu świadczenie pieniężne orzeczone wobec G. M., ma spełnić dwojaką funkcję jako instytucja o charakterze probacyjnym, znajdująca zastosowanie przy warunkowym umorzeniu postępowania. Przede wszystkim świadczenie to, winno stanowić względem jego osoby środek o oddziaływaniu wychowawczym, a nadto stanowić formę zadośćuczynienia interesowi publicznemu za popełniony czyn. Ustalając wysokość świadczenia pieniężnego w kwocie 500 zł, sąd miał na uwadze wysokość dochodów uzyskiwanych przez oskarżonego, jak też charakter popełnionego przez niego czynu.

***

0.0.0.1.Sąd wymierzając poszczególnym oskarżonym kary jednostkowe za przypisane im przestępstwa baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionych czynów, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonych.

Przypisując oskarżonemu Y. M. w pkt V i VI części dyspozytywnej wyroku przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., sąd wymierzył mu za nie odpowiednio kary 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 9 miesięcy pozbawienia wolności. Ustalając wymiar kary oskarżonemu sąd jako okoliczność przemawiającą za łagodniejszym potraktowaniem jego czynów, wziął to, że oskarżony ograniczył się jedynie do pomocnictwa. Sąd zróżnicował wymiar kary oskarżonemu mając na uwadze, wysokość szkody wyrządzonej przez poszczególne przestępstwa.

Uznając oskarżonego Y. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k., sąd w pkt VII wyroku wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności. Zdaniem sądu kara we wskazanym wymiarze pozostaje adekwatna do czynu oskarżonego, a w tym w szczególności odpowiada jego roli w popełnionym przestępstwie oraz wartości skradzionego mienia.

Sąd w pkt VIII wymierzył Y. M. karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Powyższa kara uwzględnia sposób działania oskarżonego, który zrealizował znamiona kilku czynów zabronionych, jak też koresponduje z wysokością wyrządzonej szkody.

Z uwagi na to, że oskarżony Y. M., dopuszczając się czynów przypisanych mu w pkt V – VIII części dyspozytywnej wyroku, działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (dla siebie bądź innej osoby), sąd obok kar pozbawienia wolności wymierzył mu także każdorazowo, na podstawie art. 33 § 2 k.k., karę 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Uznając oskarżoną B. S. za winną popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., sąd w pkt IX wyroku wymierzył jej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uznał, że czyn oskarżonej nie był społecznie szkodliwy ani zawiniony w znacznym stopniu, co przemawia za wymierzeniem jej kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

Przypisując oskarżonemu P. O. sprawstwo i winę w zakresie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., sąd wymierzył mu w pkt X wyroku karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie sądu wskazana kara uwzględnia wszelkie okoliczności popełnionego przez oskarżonego przestępstwa, a przede wszystkim jego motywację, nakierowaną na bezprawne osiągnięcie korzyści majątkowej.

Sąd w pkt XI – XIV wyroku wymierzył oskarżonemu D. K. (2) za każde z popełnionych przez niego przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., karę 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny (przy zastosowaniu art. 33 § 2 k.k). W ocenie sądu wskazane kary jednostkowe odpowiadają okolicznościom czynów oskarżonego, popełnionych przez niego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Uznając oskarżonego K. G. (1) w pkt XII wyroku oraz P. D. w pkt XIII wyroku za winnych popełnienia przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., sąd wymierzył każdemu z nich karę 7 miesięcy pozbawienia wolności. Ustalając oskarżonym karę w dolnych granicach ustawowego zagrożenia sąd miał na uwadze przede wszystkim wysokość szkody wyrządzonej przez popełnione przez nich przestępstwa.

Przypisując oskarżonemu P. S. (1) w pkt XV wyroku przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., sąd wymierzył mu za nie karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd miał w tym zakresie na uwadze okoliczności przestępstwa popełnionego przez oskarżonego, które przemawiały za ukształtowanie kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

Uznając z kolei P. S. (1) za winnego popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., sąd w pkt XVI wyroku wymierzył mu karę 9 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uznał, że powyższa kara pozostaje adekwatna do czynu oskarżonego, a w tym w szczególności uwzględnia jego rolę w popełnionym przestępstwie.

Skazując oskarżonego P. S. (1) za przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. sąd w pkt XVII wyroku orzekł wobec niego karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, uznając ją za w pełni odpowiadającą popełnionemu przestępstwu.

Z uwagi na to, że oskarżony P. S. (1), dopuszczając się czynów przypisanych mu w pkt XV – XVII części dyspozytywnej wyroku, działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (dla siebie bądź innej osoby), sąd obok kar pozbawienia wolności wymierzył mu także każdorazowo na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny. Sąd ustalił wysokość tejże kary odpowiednio na 50, 100 i 30 stawek dziennych, mając na uwadze każdorazowo wartość wyrządzonej szkody i powiązanej z nią korzyści majątkowej. Sąd ustalił wysokość jednej stawki dziennej kar grzywny, orzeczonych wobec oskarżonego, na kwotę 10 zł.

Sąd w pkt XVIII – XX połączył kary jednostkowe pozbawienia wolności oraz grzywny orzeczone wobec oskarżonych Y. M., D. K. (1) i P. S. (1) i wymierzył im kary łączne:

- Y. M. – 2 lat pozbawienia wolności oraz 250 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

- D. K. (2) – 1 roku i 6 sześciu miesięcy oraz 150 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

- P. S. (1) – 1 roku i 3 miesięcy oraz 150 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,

Wymierzając wskazanym oskarżonym kary łączne, sąd działał na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. Zgodnie z art. 85 k.k. sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju. W myśl art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności

Ustalając wymiar kar łącznych oskarżonym Y. M., D. K. (2) oraz P. S. (1), sąd kierował się zasadą częściowej kumulacji, mając na uwadze charakter związku podmiotowo-przedmiotowego ich czynów, stopień ich zbieżności czasowej i miejscowej. W ocenie sądu kary łączne orzeczone wobec oskarżonych odpowiadają wskazanym wymogom, stanowiąc syntetyczną, całościową ocenę ich zachowań.

Sąd w pkt XXI i XXII wyroku warunkowo zawiesił wykonania kar łącznych pozbawienia wolności orzeczonych wobec oskarżonych Y. M., D. K. (1) i P. S. (1) okresy 4 lat próby, oraz kary pozbawienia wolności wymierzonej B. S. na okres 2 lat próby.

Orzekając o środku probacyjnym w stosunku do oskarżonych B. S. i Y. M., sąd miał na uwadze przede wszystkim to, że w dacie wyrokowanie byli oni osobami niekaranymi sądownie za przestępstwa. Zdaniem sądu zastosowanie wobec nich warunkowego zawieszenia kary spełni swe wychowawczo – prewencyjne cele i będzie wystarczające do zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Stosując środek probacyjny również wobec oskarżonych D. K. (1) i P. S. (1) sąd uznał za celowe zastosowanie wobec nich oddziaływań o charakterze wolnościowym. Mimo, że oskarżeni byli już karani sądownie za przestępstwa, ich obecna sytuacja pozwala w ocenie sądu na przyjęcie pozytywnej prognozy na przyszłość. Oskarżeni podjęli w ostatnim czasie stałe zatrudnienie, zaś uprzednio popełnione przez nich przestępstwa, miały miejsce głównie w dalszej przeszłości. Nie bez znaczenia dla zastosowania warunkowego zawieszenia kar pozbawienia wolności wobec D. K. (1) i P. S. (1), była także ich postawa w toku procesu, gdzie przyznali się oni do zarzucanych im czynów i ujawnili okoliczności popełnienia przestępstwa przez pozostałych oskarżonych.

Wymierzając kary pozbawienia wolności oskarżonym P. O., K. G. (1) i P. D., sąd nie znalazł podstaw do zastosowania warunkowego zawieszenia ich wykonania.

W ocenie sądu warunkowe zawieszenie wykonania kary byłoby w sytuacji tychże oskarżonych niecelowe ze względu na ich dotychczasową postawę. Każdy z oskarżonych był nie tylko uprzednio wielokrotnie karany sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu ale działał również w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. Dotychczasowa postawa oskarżonych P. O., K. G. (1) i P. D. nagminnie wchodzących w konflikty z prawem, powoduje, że w stosunku do ich osoby nie można mówić o spełnieniu przesłanki pozytywnej prognozy kryminalistycznej. W tym przypadku kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie będzie wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Wymierzenie oskarżonym kary pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym jest w ocenie sądu jedynie słusznym rozstrzygnięciem z punktu widzenia celów, jakie kara ta powinna spełniać, tj. przede wszystkim zmiany postępowania oskarżonych.

Sąd w pkt XXIII i XXIV wyroku zaliczył oskarżonym Y. M., D. K. (2), P. S. (1), P. O. i K. G. (1) na poczet wymierzonych im kar podlegających efektywnemu wykonaniu, okresy ich rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie (zatrzymania oraz tymczasowego aresztowania). W przypadku Y. M., sąd ustalił, że okres jego tymczasowego aresztowania wynoszący 93 dni, odpowiada 186 stawkom dziennym grzywny.

Sąd w pkt XXV – XXVII wyroku na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego Y. M. do naprawienia pokrzywdzonym szkód wyrządzonych przestępstwami, w których popełnieniu uczestniczył jako pomocnik. Ustalając każdorazowo wysokość naprawienia szkody, sąd miał na uwadze kwotę kredytu bądź pożyczki, jaka została wyłudzona. Jednocześnie sąd ustalił, iż zapłata wskazanych kwot przez osoby, które współdziałały z oskarżonym w popełnieniu przestępstwa jako sprawcy, zwalnia Y. M. z obowiązku zapłaty. W tym wypadku bowiem, zgodnie z art. 441 § 1 k.c., odpowiedzialność cywilna tych osób jest solidarna.

W pkt XXVIII wyroku sąd orzekł wobec oskarżonych P. O. i P. S. (1) środek karny w postaci solidarnego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zapłatę na rzecz na (...) S.A. we W. kwoty 5336,51 zł. Ustalona kwota naprawienia szkody stanowi równowartość wyłudzonej pożyczki i została pomniejszona o kwotę 215,44 zł, która została wpłacona jej poczet przez konkubinę P. O. w dniu 07.02.2013r.

W pkt XXIX – XXX wyroku sąd nałożył, odpowiednio wobec D. K. (1) i K. G. (1) oraz D. K. (1) i P. D., solidarny obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przypisanymi im przestępstwami na rzecz (...) Sp. z o.o. z/s w W.. Ustalone kwoty naprawienia szkody stanowią równowartość wyłudzonych telefonów komórkowych, pomniejszone o wpłaty dokonane przy zawarciu umów telekomunikacyjnych.

Wydając w pkt XXXI wyroku rozstrzygnięcie co do naprawienia szkody wobec oskarżonego D. K. (1), sąd ustalił, że zapłata wskazanej kwoty przez współdziałającego w przestępstwie M. C., zwolni oskarżonego z obowiązku zapłaty.

Skazując oskarżonego D. K. (1) za czyn przypisany mu w pkt XI części dyspozytywnej wyroku, sąd nie orzekał obowiązku naprawienia szkody, z uwagi na to, że wyłudzony przez oskarżonego telefon komórkowy m-ki N. został zabezpieczony jako dowód rzeczowy (zatrzymany K. W. (2)) i podlega zwrotowi pokrzywdzonemu.

Sąd w pkt XXXII wyroku orzekł o przepadku przedmiotów, które służyły do popełnienia przestępstwa.

W pkt XXXIII – XL wyroku, na podstawie art. 230 § 2 k.p.k., orzeczono o zwrocie uprawnionym podmiotom, dowodów rzeczowych, które stały się zbędne w sprawie a nie podlegały przepadkowi.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońców z urzędu oskarżonych P. D. i K. G. (1) wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej, zgodnie z ich wnioskami w wysokości stawek minimalnych przewidzianych przepisami prawa, tj. w kwotach po 1505,52 zł (na kwotę tę składa się kwota 300 zł tytułem obrony w toku śledztwa, 420 zł za zastępstwo prawne w toku rozprawy toczącej się w postępowaniu zwyczajnym, powiększona o kwotę 504 zł z tytułu sześciu kolejnych terminów rozprawy, z dodatkowym uwzględnienie 23% podatku VAT – zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 3, § 16 i §2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie). Sąd zasądził na rzecz obrońcy z urzędu oskarżonego P. O. (adw. A. K. (2)) wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej w wysokości 1298,88 zł. Ustalając wskazaną należność sąd miał na uwadze to, że mieści się ona w granicach minimalnego wynagrodzenia, zaś o taką kwotę wnosił sam obrońca.

Sąd zwolnił w całości oskarżonych P. O., K. G. (1), P. D. i B. S. od ponoszenia kosztów sądowych. Wydając powyższe rozstrzygnięcie sąd miał na uwadze to, że nie uzyskują oni dochodów, jak też nie posiadają majątku, wobec czego nie będą w stanie wywiązać się z zapłaty kosztów sądowych, zaś ich ewentualna egzekucja będzie bezskuteczna.

Orzekając o kosztach sądowych w stosunku do Y. M., D. K. (1), P. S. (1) i G. M., sąd zwolnił ich częściowo od ich zapłaty – w zakresie wydatków sądowych, natomiast wymierzył im opłaty sądowe w wysokości przewidzianej ustawą. Sąd uznał, że dochody uzyskiwane przez oskarżonych umożliwiają im częściowe wywiązanie się z kosztów sądowych.

Z uwagi na to, że w stosunku do oskarżonych K. R. (1) i K. W. (1) zapadł wyrok uniewinniający, sąd na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami procesu związanymi z ich sprawą obciążył Skarb Państwa.

SSR Radosław Gluza