Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Grażyna Tokarczyk (spr.)

Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura

SSR del. Agnieszka Woźniak

Protokolant Aleksandra Studniarz

przy udziale Roberta Smyka

Prokuratora Prokuratury Rejonowej w R.

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2018 r.

sprawy skazanego Ł. D. syna B. i W.,

ur. (...) w Ś.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 22 września 2017 r. sygnatura akt II K 46/17

na mocy art. 437 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. H. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony skazanego z urzędu w postępowaniu odwoławczym

3. zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

sygn.. akt VI Ka 1017/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej rozpoznał sprawę Ł. D. prawomocnie skazanego:

I . wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z 28 lutego 2008 r., sygn. VII K 40/07 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia z warunkowym zawieszeniem na 3 lata; postanowieniem z 27 listopada 2009 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 24 lutego 2007 r. do 26 lutego 2007 r.

II. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z 31 marca 2008 r., sygn. VII K 90/07 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na 3 lata; postanowieniem z 27 listopada 2009 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania w dniu 15 kwietnia 2007 r.;

III. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z 19 maja 2008 r., sygn. VII K 94/08, za przestępstwo z art. 288 § 2 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. na kare 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonaniu nieodpłatnej kontrowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie; postanowieniem z 28 października 2008 r. orzeczono wykonanie zastępczej kary 90 dni pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 28 stycznia 2009 r. do 28 kwietnia 2009 r.;

IV. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z 14 kwietnia 2009 r., sygn. II K 656/07 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres lat 3; postanowieniem z 19 listopada 2010 r. zarządzono wykonanie kary, na poczet której zaliczono okres zatrzymania w dniach od 23 stycznia 2007 r. do 24 stycznia 2007 r.;

V. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z 29 grudnia 2009 r., sygn. VII K 296/09 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. i art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 30 maja 2009 r. do 28 grudnia 2009r.;

VI. wyrokiem Sadu Rejonowego w Chorzowie z 15 listopada 2010 r., sygn. II K 378/09 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 7 maja 2009 r. do dnia 9 maja 2009 r.;

VII. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z 17 stycznia 2011 r., sygn. VII K 346/10, za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą to karę odbył w okresie od 21 marca 2011 r. do 21 marca 2013 r.;

VIII wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Chorzowie z 23 maja 2011 r., sygn. VII K 213/10:

a) połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach o sygn. VII K 40/07, VII K 90/07, VII K 94/08, II K 656/07 i wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okresy zatrzymania w sprawach Sądu Rejonowego w Chorzowie, sygn. akt VII K 40/07 od 24 lutego 2007 r. do 26 lutego 2007 r., sygn. akt VII K 90/07 w dniu 15 kwietnia 2007 r., sygn. akt II K 656/07 od 23 stycznia 2007 r. do 24 stycznia 2007 r. oraz okres odbytych kar w sprawie Sądu Rejonowego w Chorzowie sygn. akt VII K 40/07 od 17 maja 2010 r. do 14 listopada 2010 r., sygn. VII K 94/07 od 28 stycznia 2009 r. do 28 kwietnia 2009 r., sygn. VII K 90/07 od 14 listopada 2010 r. do 23 maja 2011 r., karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności skazany odbył w okresie od 21 stycznia 2016 r. do 8 maja 2016 r.,

b) połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach o sygn. akt VII K 296/09 i II K 378/09 i wymierzono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawach Sądu Rejonowego w Chorzowie o sygn. VII K 296/09 od 30 maja 2009 r. do 28 grudnia 2009 r., sygn. akt II K 378/09 od 7 maja 2009 r. do 9 maja 2009 r., karę 3 lat pozbawienia wolności skazany aktualnie odbywa w okresie od 8 maja 2016 r. do 5 października 2018 r.;

IX. wyrokiem Sadu Rejonowego w Chorzowie z 8 czerwca 2016 r., sygn. VII K 1103/15 za przestępstwo z art. 283 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania w dniu 23 września 2015 r., którą to karę skazany będzie odbywał w okresie od 25 października 2018 r. do 20 czerwca 2020r.;

X wyrokiem Sadu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z 13 lipca 2016 r., sygn. VI K 390/15 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 5 grudnia 2014 r. godz. 3:30 do dnia 6 grudnia 2014 roku godz. 16:10, którą to karę skazany będzie odbywał w okresie od 20 czerwca 2020 r. do 17 sierpnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej wyrokiem z dnia 22 września 2017 r. na mocy art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 i 4 k.k. połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi wyżej w pkt. IX i X oraz karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną w pkt. 3 wyroku opisanego wyżej w pkt. VIII i wymierzały skazanemu karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na jej poczet zaliczając skazanemu pozbawienie wolności w sprawie: o sygn. VII K 213/10 w okresie od 7 maja 2009 r. do 9 maja 2009 r., od 30 maja 2009 r. do 28 grudnia 2009 r. i od 8 maja 2016 r. do 22 września 2017 r., o sygn. VII K 1103/15 dnia 23 września 2015 r., o sygn. VI K 390/15 w okresie od 5 grudnia 2014 r. do 6 grudnia 2014 r.

Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie połączenia pozostałych kar orzeczonych wyżej opisanymi wyrokami.

W wywiedzionej apelacji obrońca skazanego zaskarżył wyrok zarzucając rażącą niewspółmierność kary łącznej polegającą na zastosowaniu zasady asperacji przy wymierzaniu kary łącznej, podczas, gdy ścisły związek podmiotowo- przedmiotowy pomiędzy popełnionymi przestępstwami,, postawa i postęp procesu resocjalizacyjnego skazanego, uzasadniają zastosowanie zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej.

Apelujący wniósł o zmianę wyroku poprzez orzeczenie względem skazanego kary łącznej z zastosowaniem zasady absorpcji ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi i instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że Sąd I instancji prawidłowo zgromadził materiał dowodowy i informacje niezbędne dla orzekania w przedmiocie wyroku łącznego, który należało wydać wobec skazanego. Trafnie przeanalizował przesłanki warunkujące w myśl art. 19 ust 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, możliwość zastosowanie względem skazanego przepisów ustawy obowiązującej od dnia 1.07.2015 r. oraz rozważył w tym zakresie okoliczności sprawy przez pryzmat normy art. 4 § 1 kk.

Uwzględniając podlegające łączeniu kary, granice wymiaru kary łącznej oraz wymiar poszczególnych kar, a także czas popełnienia przestępstw, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, przekreślający możliwość przyjęcia istotnego podobieństwa w zakresie okoliczności przedmiotowych czynów, Sąd odwoławczy ocenił, że kara łączna wymierzona zaskarżonym wyrokiem uchodzić musi nie tylko za nie będącą surową, ale wręcz, za łagodną, a z pewnością odzwierciedlającą właśnie okoliczności przedmiotowe, jak i podmiotowe czynów, a także względy szczególnoprewencyjne.

Skazany wielokrotnie wchodził w konflikt z prawem, wcześniejsze skazania nie tylko nie powtrzymały go od popełniania kolejnych przestępstw, ale też dał wyraz wysokiej demoralizacji oraz niepoprawności, nie wykorzystując orzekanych środków probacyjnych w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności doprowadzając do ich zarządzenia, podobnie, jak i zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności w wypadku skazania na karę wolnościową- karę ograniczenia wolności.

Powyższe oraz przeciętna opinia z zakładu karnego, sprzeciwiają się życzeniu obrońcy, aby wymierzyć skazanemu karę w dolnej granicy.

Pamiętać trzeba, że kara łączna w wyroku łącznym nie musi być rozumiana wyłącznie, jako łagodzenie i mieć zatem charakter jednokierunkowy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21.08.2007 roku sygn. akt II KK 96/07, OSNKW 2008/1/6 ).

Nie ma żadnych podstaw, by przyjmować, iż istotą kary łącznej orzekanej w wyroku łącznym jest tworzenie sytuacji korzystnej dla oskarżonego. W praktyce rzeczywiście tak dzieje się najczęściej, ale nie oznacza to, by takie korzystne rozwiązanie musiało być stosowane i to maksymalnie ( tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 31.05.2007 roku sygn. akt II AKa 96/07).

Podstawowym celem wymiaru kary łącznej jest stworzenie podstaw do racjonalnego i humanitarnego stosowania kar i środków karnych w przypadku realnego zbiegu przestępstw, przy czym instytucja kary łącznej nie jest instrumentem łagodzenia orzeczonych za pozostające w zbiegu przestępstwa kar, zaś sam fakt pozostawania dwóch lub więcej przestępstw w zbiegu nie stanowi okoliczności łagodzącej dyrektywy wymiaru kary łącznej mają dwojaki charakter.

Z jednej strony do wymiaru kary łącznej znajdują zastosowanie ogólne dyrektywy wymiaru kary przewidziane w art. 53 i n. k.k., które z uwagi na charakter kary łącznej oraz podstawę jej wymiaru, ulegają modyfikacji i ograniczeniu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.