Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 489/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 25 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt (spr.)

Sędziowie:

SSO Henryk Haak

SSO Barbara Mokras

Protokolant:

st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2018r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa K. W. , G. W. , M. R.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w Ł.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie

z dnia 16 maja 2017r. sygn. akt I C 387/15

1. oddala apelację,

2. zasądza od powodów M. R., G. W. i K. W. na rzecz pozwanego (...) S.A. z siedzibą w Ł. po 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Henryk Haak SSO Wojciech Vogt SSO Barbara Mokras

UZASADNIENIE

K. W., G. W. i M. R. wnieśli przeciwko (...) S.A. w Ł. o zasądzenie kwoty po 27.500 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 20 kwietnia 2015 i do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia w związku z krzywdą doznaną wskutek zerwania szczególnej więzi łączącej ich z ojcem oraz wnieśli o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie wyrokiem z dnia 16 maja 2017 r. zasądza od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powodów M. R., K. W. i G. W. kwoty po 17.500 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 20 kwietnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałej części i orzekł o kosztach postępowania.

Apelację od tego rozstrzygnięcia złożyli powodowie zaskarżając wyrok w części oddalającej powództwo i orzekającej o kosztach postepowania.

Zarzucili naruszenie prawa materialnego art. 448 w zw. z art. 24 kc poprzez jego błędną wykładnie, a co za tym idzie błędne przyjęcie że rozmiar krzywd i cierpienia powodów oraz całokształt negatywnych następstw zdarzenia dnia 12 maja 2000 r. jakich doznali w swoim życiu powodowie uzasadnia przyznanie zadośćuczynienia na poziomie wskazanym w zaskarżonym wyroku, co skutkowało rażącym zaniżeniem wysokości odpowiedniego i należnego zadośćuczynienia partnera życiowego .życiowego M. R., a ojca G. i K. R. W..

Zarzucili również naruszenie przepisów procesowych art. 233 § 1 kpc – przez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie co miało istotny wpływ na treść orzeczenia poprzez pobieżną ocenę rozmiaru krzywdy powodów: M. R., G. W. i K. W. oraz art. 100 kpc w zw. z § 6 ust. 6 rozporządzenia z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności Radców Prawnych (…) Dz.U. nr 163 poz. 1349 ze zm. poprzez jego niewłaściwe niezastosowanie w sytuacji istnienia przesłanek do zasądzenia powódce zwrotu pełnej kwoty tytułem zastępstwa procesowego wobec istnienia krzywdy na skutek utraty osoby najbliższej.

Wskazując na powyższe wnieśli o zmianę orzeczenia i uwzględnienie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów za obie instancję.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).

Skarżący podnosi w swojej apelacji zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. Zarzut ten nie jest uzasadniony.

W myśl art. 233 § 1 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według swego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału. Sąd Rejonowy dokonując tej oceny nie naruszył reguł oznaczonych w powołanym tu unormowaniu, dającym wyraz obowiązywaniu zasady swobodnej oceny dowodów.

Cechą istotną swobodnej oceny dowodów jest ich bezstronna ocena (por. np. K. Piasecki, w: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do artykułów 1 – 505 , pod red. K. Piaseckiego, Warszawa 2006, t. I, s. 1026). Takiej właśnie – tj. bezstronnej oceny – dokonał Sąd I instancji.

Wszechstronne rozważenie zebranego materiału oznacza uwzględnienie wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu oraz wszystkich okoliczności towarzyszących przeprowadzaniu poszczególnych środków dowodowych, a mających znaczenie dla ich mocy i wiarygodności (por. W. Siedlecki, Realizacja zasady swobodnej oceny dowodów w polskim procesie cywilnym, NP. 1966, nr 4, s. 20). Sąd Rejonowy wszechstronnie rozważył zebrany w tej sprawie materiał. Swoje twierdzenia Sąd I instancji przekonująco i należycie uzasadnił.

Sąd Rejonowy nie naruszył również prawa materialnego, gdyż przy prawidłowo ustalonym stanie faktycznym, właściwie ocenił zakres krzywdy doznanej przez powodów i trafnie ocenił, że odpowiednim zadośćuczynienie będzie dla powodów kwota po 50.000 zł.

Jest to kwota, która nie odbiega od zsądzanych przez sądy w zbliżonych stanach faktycznych i rekompensuję krzywdę doznaną przez powodów.

Inne oczekiwania powodów w tym zakresie nie mogą podważyć prawidłowych ocen Sądu I instancji. Należy podkreślić, że zmarły przyczynił się w 50% do wypadku i dlatego do rąk powodów trafi połową należnej im kwoty.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 k.p.c, orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.

Henryk Haak Wojciech Vogt Barbara Mokras

II Ca 489/17

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE