Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ns 857/17

POSTANOWIENIE

Dnia 13 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: sekr. sąd. Daria Mokrzycka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2018 roku

sprawy z wniosku J. K. (1)

przy udziale Gminy M.

o zasiedzenie

p o s t a n a w i a:

stwierdzić nabycie przez wnioskodawczynię J. K. (1) w drodze zasiedzenia z dniem 1 października 2014 roku własności nieruchomości, położonej w M., oznaczonej geodezyjnie jako działka nr (...), o powierzchni 0,0424 ha, objętej księgą wieczystą (...).

(...)

UZASADNIENIE

J. K. (2) wniosła o stwierdzenie, że nabyła z dniem 31.12.2008r. przez zasiedzenie własność nieruchomości, położonej w M., działka nr (...).

Właściciel nieruchomości, ujawniony w księdze wieczystej (...), Gmina M. nie sprzeciwił się wnioskowi, potwierdził okoliczność wskazane we wniosku.

Stan faktyczny:

Gmina M. jest wpisana, jako właściciel w księdze wieczystej nr (...), prowadzonej dla nieruchomości, stanowiącej działkę nr (...), położoną w M., o pow. 0,0421 ha. W księdze wieczystej działka ta jest opisana jako droga. Od 1945 do 1991 roku nieruchomość była własnością Skarbu Państwa, następnie nabyła ją nieodpłatnie Gmina M..

Dowód:

odpis z księgi wieczystej (k-6 i nast.);

wypis z rejestru gruntów (k-27).

Rodzice wnioskodawczyni M. i M. K. (1) zasiedlili przedmiotową działkę wraz z nieruchomością sąsiednią przed 1978 roku. W 1978 roku rodzice wnioskodawczyni nabyli prawo użytkowania wieczystego sąsiedniej zabudowanej działki nr (...) ( (...)). Działki nr (...) od początku stanowiły zorganizowany gospodarczo ogrodzony kompleks rolniczy, który w 1988 roku został powiększony o działkę (...). Były zabudowane budynkiem (przy ul. (...)), stanowiły jedną całość gospodarczą. Stan zabudowy nie zmienił się do dzisiaj. Posesja jest ogrodzona. Dostęp do niej odbywa się przez bramę, urządzoną na przedmiotowej nieruchomości do ulicy (...), stanowiącej drogę publiczną. Do 2001 roku nieruchomością władali rodzice wnioskodawczyni. Po śmierci ojca, od 2001 roku nieruchomość znajdowała się w posiadaniu wnioskodawczyni i jej mamy, które nabyły spadek po M. K. (2). W 2006 roku dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości sąsiadujących z przedmiotową działką. Od tego czasu jedynym posiadaczem przedmiotowej nieruchomości, sprawującym nad nią władztwo, była wnioskodawczyni.

Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana jako ciąg komunikacyjny. Przeznaczona jest w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną lub usługi turystyki.

Bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek zasługiwał na uwzględnienie.

Przedmiotowa nieruchomość, stanowiąca działkę nr (...), położoną w M., zajęta przez wnioskodawczynię, o powierzchni 0,0421 ha, w księdze wieczystej nr (...), opisana jest jako droga. Poza sporem było, że działka ta nie stanowi drogi publicznej (art. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U.2013.260 ze zm.). Przypisanie danej nieruchomości w ewidencji gruntów funkcji „drogi” i opatrzenie znakiem „dr” nie jest wystarczające dla stwierdzenia takiego jej statusu. W rzeczywistości ma ona inne przeznaczenie i nigdy, a przynajmniej od lat 70-tych XX wieku, kiedy to poprzednicy prawni wnioskodawczyni (rodzice) weszli w jej posiadanie, nie była wykorzystywana jako ciąg komunikacyjny. Nawet, jeśli pierwotnie działka ta była przeznaczona pod drogę, to w latach 70-tych XX w. rodzice wnioskodawczyni zawładnęli nią i korzystali z niej tak, jakby stanowiła część składową ich gruntu. Brak jakichkolwiek informacji, aby w przeszłości właściciel wykonywał jakiekolwiek prace, które doprowadziłyby do urządzenia na przedmiotowej działce drogi i nadania jej takiego charakteru. Przedmiotowa działka, zajęta przez wnioskodawczynię, jest częścią zorganizowanego siedliska gospodarstwa rolnego, zabudowanego, ogrodzonego, sprawia, że działka nr (...) jest „drogą” wyłącznie na mapie, nie zaś w terenie. Poza sporem było ponadto, że działka ta nie została zaliczona do kategorii dróg gminnych w drodze uchwały rady gminy ( por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 27.06.2008r., I SA/Wa 383/08, LEX nr 496206; wyrok WSA w Krakowie z dnia 31.033.2008r., II SA/Kr 1285/07, LEX nr 485816; wyrok WSA w Warszawie z dnia 29.01.2008r., I SA/Wa 1732/07, LEX nr 459917; wyrok WSA w Warszawie z dnia 2007-02-21, IV SA/Wa 1538/06; LEX nr 319153; wyrok SN z dnia 2003-05-30, III CKN 1165/00, LEX nr 109442). Jednocześnie nie spełniała warunku możliwości powszechnego korzystania z niej. W świetle art. 8 powołanej ustawy o drogach publicznych, drogi niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg są drogami wewnętrznymi, a nieruchomości zajęte pod takie drogi mogą być przedmiotem zasiedzenia ( por. postanowienie SN z dnia 5.10.2012r., IV CSK 94/12, LEX nr 1232805).

Przedmiotowa nieruchomość od 1945r. była własnością państwową, a następnie w 1991 roku nabyła ją Gmina M.. Jej zasiedzenie przed 1 października 1990r. nie było możliwe. W okresie od 1 października 1990r. nieruchomość ta mogła być przedmiotem posiadania, prowadzącego do zasiedzenia - art. 177 kc został uchylony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 28 lipca 1990r. o zmianie ustawy kodeks cywilny [Dz.U. Nr 55, poz. 321]. Zgodnie z art. 10 powołanej ustawy, zasiedzenie w takim przypadku biegnie od dnia wejścia w życie ustawy – tj. 1.10.1990r.; jednakże termin zasiedzenia ulega skróceniu o czas, w którym powyższy stan istniał przed wejściem w życie ustawy, lecz nie więcej, niż o połowę. Wobec powyższego, wnioskodawczyni mogła doliczyć do okresu swego posiadania władanie w czasie obowiązywania wskazanego zakazu w wymiarze 6 lat i z tego względu zasiedzenie nastąpiło z dniem 1 października 2014r. Poprzednicy prawni wnioskodawczyni (rodzice) weszli w posiadanie spornej nieruchomości w złej wierze, więc okres posiadania konieczny do nabycia własności przez zasiedzenie wynosił 30 lat (art. 172 kc, art. 176 kc w zw. z art. 339 kc).

I Ns 857/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE