Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 7 września 2017r

Sąd Rejonowy w Gdyni, I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Małgorzata Nowicka - Midziak

Protokolant : Yuliya Kaczor

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2017r

sprawy z powództwa M. D.

przeciwko P. - (...) Spółdzielni (...) z siedzibą w G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3 623,70 zł. (trzy tysiące sześćset dwadzieścia trzy złote siedemdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 31 lipca 2015r do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  nie obciąża powoda kosztami procesu;

4.  koszty opłaty od pozwu przejmuje na rachunek Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni;

5.  wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 1518 zł. (jeden tysiąc pięćset osiemnaście złotych).

Sygnatura akt: I C 946/15

UZASADNIENIE

Powód M. D. wniósł pozew przeciwko P. - (...) Spółdzielni (...) z siedzibą w G. domagając się:

- ustalenia, iż pomiędzy stronami doszło zawarcia umowy o dzieło w przedmiocie wykonania usługi remontowej;

- zasądzenia kwoty 17.574,27 zł z tytułu zysku za pozyskane i wykonane zlecenie w ramach umów o dzieło, nieopłacone faktury za zakupione towary niezbędne do wykonania zlecenia oraz koszty prac.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że zgodnie z przyjętymi u pozwanego zasadami przyjmowania i rozliczenia zleceń osoba, która pozyskała na rzecz spółdzielni zlecenie i wykonała je w ramach umowy o dzieło miała prawo do otrzymania zysku za zlecenia po pomniejszeniu o udział spółdzielni wynoszący 20 %. Zysk był obliczany poprzez odjęcie od przychodu brutto: VAT, kosztów materiałów, kosztów robocizny i innych kosztów operacyjnych, które były niezbędne do wykonania zlecenia. Powód wskazał, iż celem uzyskania zlecenia złożył w Stoczni (...) ofertę dotyczącą nawiązania współpracy w zakresie usług remontowych. W odpowiedzi na ofertę, z powodem skontaktowała się pracownik stoczni, która zaproponowała wykonanie prac remontowych na terenie stoczni. Pomimo faktu, iż przedstawiciel zleceniodawcy miał przygotowaną umowę na wykonanie usługi według wcześniejszych uwag i propozycji pozwanego, przedstawiciel pozwanego odmówił jej podpisania, powołując się na brak umocowania. W tym samym dniu pracownik zleceniodawcy dokonał protokolarnego przekazania placu budowy na rzecz powoda. W dniu 13 lipca 2013 roku powód zabezpieczył teren wykonania zlecenia, a następnie w dniu 15 lipca 2013r. rozpoczął prace przygotowawcze. Powód podnosi, iż pozwany przedłużał rokowania odnośnie finalnej wersji umowy. Prace remontowe trwały nieprzerwanie do 1 sierpnia 2013r., a powód dokonał z własnych środków zakupu materiałów z odroczonym terminem płatności. W dniu 31 lipca 2013r. powód otrzymał informację od pozwanego o konieczności wstrzymania prac remontowych z uwagi na opieszałość w wykonaniu zlecenia. W dniu 1 sierpnia 2013r. powód wykonał kolejny etap prac poprzez montaż ościeżnic i drzwi. Prace remontowe zostały wykonane odebrane przez zleceniodawcę w dniu 1 sierpnia 2013r., a cena za wykonaną usługę została zapłacona przez zleceniodawcę. Mimo powyższego powód nie otrzymał należnego mu wynagrodzenia.

(pozew k. 2-5)

W odpowiedzi na pozew pozwany uznał powództwo co do kwoty 1.518 zł, na którą składa się kwota 1.250 zł za wykorzystane przez powoda materiały do realizacji zlecenia oraz kwota 268 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie prace remontowe. W pozostałym zakresie pozwany wniósł o oddalenie powództwa podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, że pozew został wniesiony już po upływie dwuletniego terminu przedawnienia. Z ostrożności procesowej pozwany podniósł, że co prawda powód początkowo złożył ofertę na prace remontowe w Stoczni (...) w oparciu o kalkulację sporządzoną przez pozwanego, jednak do podpisania umowy nie doszło. Powód de facto nie pozyskał żadnego zlecenia dla pozwanego, gdyż ostateczna umowa została zawarta w wyniku negocjacji prowadzonych przez pozwanego. Powód nie wykonał obmiarów robót, nie uczestniczył w negocjacjach z inwestorem i nie nadzorował wykonywanych prac. Pozwany przyznał, że strony zawarły ustną umowę o dzieło na wykonanie prac przy pozyskanym przez pozwaną zleceniu, polegającym na wykonaniu prac malarskich, remontowych i porządkowych w pomieszczeniach biurowych na parterze budynku (...) na terenie Stoczni (...). Pozwany zakwestionował fakturę nr (...) na kwotę 3.355,70 zł na zakup materiałów, podważając jej wiarygodność. Zdaniem pozwanego domaganie się przez powoda pokrycia tej faktury jest bezzasadne, gdyż powód nie regulował płatności, a właściciel sklepu oświadczył, że dokument został wystawiony omyłkowo. Pozwany zakwestionował także wysokość wynagrodzenia powoda z tytułu zysku w zleceniu, wskazując iż powód powinien samodzielnie pozyskać zlecenie, a warunkiem udziału w zyskach było samodzielne wykonanie zlecenia. Takie okoliczności nie miały jednak miejsca. Zdaniem pozwanego należne powodowi wynagrodzenie powinno zostać obliczone na podstawie stawek obowiązujących dla wszystkich pracowników, pracujących przy tym zleceniu i wynosiło 768 zł netto, a po uwzględnieniu wypłaconej zaliczki w kwocie 500 zł, powód winien otrzymać kwotę 268 zł.

(odpowiedź na pozew k. 52-57)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. D. był członkiem rady nadzorczej pozwanej P. - (...) Spółdzielni (...) z siedzibą w G.. W 2013r. powód nawiązał kontakt z zarządem Stoczni (...) w G. w sprawie wykonania prac remontowych. Po rozmowie telefonicznej z kierownikiem działu inwestycji stoczni (...), powód wraz z A. L. udał się na miejsce inwestycji i wykonał obmiary. Na podstawie tych obmiarów członek zarządu pozwanej spółdzielni (...) sporządził kosztorys, a następnie wysłał ofertę zarządowi stoczni.

(dowód: zeznania świadka A. L. płyta CD k. 219, zeznania świadka E. A. płyta CD k. 194, zeznania świadka S. K. płyta CD k. 194, zeznania świadka P. S. płyta CD k. 219, przesłuchanie powoda płyta CD k. 279, oświadczenie z dnia 10 stycznia 2014r. k. 10, protokół przekazania placu budowy k. 11, oferta z dnia 11 lipca 2013r. k. 72-73)

Pierwotna oferta z dnia 11 lipca 2013r. obejmowała wykonanie prac na parterze o wartości 16.151 zł w postaci: malowania 11 sztuk drzwi pełnych, malowania 12 sztuk drzwi oszklonych, gruntowania ścian o powierzchni do 610 m ² pod farbę normalną, dwukrotnego malowania ścian o powierzchni do 610 m ², jednokrotnego malowania 16 okien wewnętrznych, a także prace porządkowe w postaci mycia okien o powierzchni do 70 m ², mycia lamperii o powierzchni do 560 m ², mycia ścian przed malowaniem o powierzchni do 610 m ², mycia kafli o powierzchni do 89 m ², mycia posadzki PCV o powierzchni do 350 m ². Nadto, oferta obejmowała prace na I piętrze o wartości 20.141 zł w postaci: malowania 4 sztuk drzwi dwuskrzydłowych pełnych, malowania 2 sztuk drzwi do WC, gruntowania ścian pod farbę przeciwwilgociową o powierzchni do 130 m ², zeskrobanie starej farby ze ścian i sufitów o powierzchni do 130 m ², szpachlowanie po zeskrobaniu na powierzchni do 40 m ², dwukrotnym malowaniu ścian farbą przeciwwilgociową na powierzchni do 130 m ², gruntowaniu ścian pod farbę normalną na powierzchni do 140 m ², dwukrotnym malowaniu ścian na powierzchni do 140 m ², skuciu starych płytek ceramicznych przy odpływach w posadzce o powierzchni do 5 m ², zakupie i wymianie 16 sztuk baterii prysznicowych, obniżeniu 4 kratek ściekowych, udrożnieniu i położeniu nowego gresu w łazience, malowaniu 16 sztuk okien wewnętrznych oraz na pracach porządkowych w postaci: mycia okien o powierzchni do 70 m ², myciu lamperii na powierzchni do 140 m ², myciu ścian przed malowaniem o powierzchni do 140 m ², myciu kafli o powierzchni do 605 m ², myciu 18 sztuk umywalek oraz myciu przegród plastikowych pomiędzy kabinami prysznicowymi o powierzchni do 67 m ².

(dowód: oferta z dnia 11 lipca 2013r. k. 73)

Następnie, doszło do spotkania powoda i S. K. z E. A.. Na tym spotkaniu E. A. przedstawiła projekt umowy. Do podpisania umowy jednak nie doszło, gdyż S. K. nie miał umocowania do samodzielnego zawarcia umowy. Po analizie projektu umowy zarząd pozwanej Spółdzielni doszedł do wniosku, że zakres prac określony w umowie jest szerszy niż w ofercie przygotowanej przez pozwanego.

(dowód: zeznania świadka A. L. płyta CD k. 219, zeznania świadka E. A. płyta CD k. 194, zeznania świadka S. K. płyta CD k. 194, zeznania świadka P. S. płyta CD k. 219, przesłuchanie powoda płyta CD k. 279, oświadczenie z dnia 10 stycznia 2014r. k. 10, protokół przekazania placu budowy k. 11, oferta z dnia 11 lipca 2013r. k. 72-73, korespondencja e – mail k. 75-76)

W dniu 12 lipca 2013r. inwestor przekazał protokolarnie plac budowy powodowi.

(dowód: protokół przekazania placu budowy k. 11)

W dniu 12 lipca 2013r. Stocznia (...) wysłała pozwanemu zamówienie na prace malarskie, remontowe i porządkowe w pomieszczeniach biurowych na parterze oraz w szatni i łaźni na I. piętrze w budynku (...) na terenie Stoczni (...). Cenę określono na kwotę 32.725,20 zł netto. W zakres prac wykonanych na parterze miała wchodzić: naprawa sufitów po zalaniu, szpachlowanie drzwi, naprawa ubytków tynku, mycie i gruntowanie ścian, wyniesienie nieprzydatnych mebli, dwukrotne malowanie ścian powyżej lamperii i sufitów farbą emulsyjną po uprzednim przygotowaniu (ok. 900 m ²), dwukrotne malowanie emalią lamperii (ok. 940 m ²), 26 sztuk drzwi oraz okien skrzynkowych po wewnętrznej stronie, wykucie otworu w ścianie wewnętrznej i wstawienie drzwi z ościeżnicą między biurami, mycie okien skrzynkowych (ok. 136 m ²), wykładzin PCV (ok. 310 m ²) oraz kafli (ok. 80 m ²), pastowanie wykładzin. Natomiast w zakres prac wykonanych na I. piętrze miało wchodzić: malowanie drzwi wewnętrznych, zeskrobanie starej farby ze ścian i sufitów w łaźni, szpachlowanie, gruntowanie i malowanie ścian i sufitów farbą przeciwwilgociową (ok. 130 m ²), skucie kafli, zaizolowanie przeciwwilgociowe oraz położenie nowych kafli w miejscach przecieków, zakup i montaż baterii prysznicowych oraz brakujących baterii umywalkowych oraz mycie okien skrzynkowych (ok. 136 m ²).

(dowód: zamówienie usługi zewnętrznej nr (...)- (...) k. 82-84)

Po przesłaniu zamówienia, ponownie zostały wykonane obmiary prac przez S. K. i E. A. stosownie do przedmiotu zamówienia nr (...)- (...). W toku negocjacji uzgodniono także nowy zakres prac remontowych. Powód nie uczestniczył ani w wykonaniu ponownych obmiarów ani w negocjacjach z inwestorem.

(dowód: zeznania świadka E. A. płyta CD k. 194, zeznania świadka S. K. płyta CD k. 194, zeznania świadka P. S. płyta CD k. 219, korespondencja e – mailowa k. 85-88, 90-91, obmiar k. 89)

W dniu 25 lipca 2013r. Stocznia (...) zawarła z pozwaną Spółdzielnią umowę na wykonanie prac remontowych. Cenę określono na kwotę 25.000 zł netto, a termin wykonania na dzień 31 lipca 2013r. W zakres prac wykonanych na parterze budynku miała wchodzić: naprawa sufitów po zalaniu (10 m ²), malowanie drzwi – 14 sztuk pełnych, 12 sztuk oszklonych, 4 sztuk dwuskrzydłowych oraz 2 sztuk drzwi do wc, przeniesienie nieprzydatnych mebli, mycie i malowanie lamperii farbą olejną (642 m ²), naprawa ubytków tynku, gruntowanie i malowanie dwukrotne ścian farbą emulsyjną (690 m ²), dwukrotne malowanie sufitów farbą emulsyjną po uprzednim przygotowaniu punktowo (10 m ²), malowanie 16 sztuk okien skrzynkowych po wewnętrznej stronie emalią, wykucie otworu w ścianie wewnętrznej i wstawienie drzwi częściowo przeszklonych z ościeżnicą regulowaną z klamką i wkładką między biurami 80L, mycie 16 sztuk okien skrzynkowych (szyby, futryny, parapety) 2x2, mycie wykładzin PCV w biurach i ich konserwacja (350 m ²) oraz mycie kafli na korytarzu (80 m ²). Zakres prac został określony na podstawie obmiarów wykonanych przez S. K..

(dowód: umowa k. 96-97, obmiar k. 89)

Zgodnie z zasadami rozliczania zleceń, przyjętymi przez pozwanego, w przypadku pozyskania zlecenia przez daną osobę oraz wykonania zlecenia samodzielnie zatrzymuje ona zysk ze zlecenia pomniejszony o udział spółdzielni. Udział Spółdzielni wynosi standardowo 20 %, a wyjątkowych przypadkach podlega negocjacjom. Zysk przeznaczony do podziału oblicza się odejmując od przychodu brutto: VAT, koszty materiału, koszty robocizny, inne koszty. Wszystkie koszty muszą być niezbędne do przeprowadzenia zlecenia oraz odpowiednio udokumentowane.

(dowód: zasady rozliczania zleceń k. 6)

Powód zakupił u A. W., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...), materiały remontowe za łączną kwotę 3.355,70 zł na poczet prac w Stoczni (...). Początkowo, z tytułu sprzedaży materiałów sprzedawca wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 3.972,48 zł na rzecz pozwanego. Jednak po protestach pozwanego anulował poprzednią fakturę i wystawił nową fakturę na powoda na kwotę 3.355,70 zł.

(dowód: faktura VAT nr (...) k. 12 i 63, zeznania świadka A. W. płyta CD k. 235)

Prace remontowe były wykonywane przez powoda, osoby przez niego polecone oraz osoby zatrudnione przez pozwanego.

(dowód: zeznania świadka S. K. płyta CD k. 194, zeznania świadka P. S. płyta CD k. 219, zeznania świadka K. J. płyta CD k. 235)

Powód przywoził na teren budowy zakupione materiały własnym samochodem.

(dowód: zeznania świadka A. L. płyta CD k. 219, zeznania świadka A. Ż. płyta CD k. 219, zeznania świadka R. Ż. płyta CD k. 219, zeznania świadka K. J. płyta CD k. 235)

Powód wykonywał prace remontowe od 15 lipca 2013r. do dnia 1 sierpnia 2013r.

(dowód: korespondencja e – mail k. 13, przesłuchanie powoda płyta CD k. 279)

Powód otrzymał od pozwanego zaliczkę w wysokości 500 zł, która została zaliczona na poczet należnego mu wynagrodzenia.

(dowód: zeznania świadka P. S. płyta CD k. 219, przesłuchanie powoda płyta CD k. 279)

W dniu 1 sierpnia 2013r. doszło do protokolarnego odbioru prac malarskich, remontowych i porządkowych z udziałem przedstawiciela inwestora E. A. i wykonawcy K. J.. Jakość wykonanych prac określono na dobrą.

(dowód: protokół odbioru technicznego k. 64)

Przed wniesieniem pozwu powód kilkukrotnie wzywał pozwanego do zapłaty wynagrodzenia za wykonane prace remontowe w budynku Stoczni (...).

(dowód: korespondencja e – mail k. 31-35)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony, dowodu z zeznań świadków E. A., S. K., P. S., M. S., A. W., K. J., A. L., A. Ż., R. Ż. oraz dowodu z przesłuchania powoda.

Oceniając zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, iż dowody z dokumentów prywatnych przedłożonych przez strony są w pełni wiarygodne. Strona pozwana nie kwestionowała bowiem ani autentyczności tych dokumentów, ani też nie zaprzeczyła, iż osoby podpisane pod tymi pismami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych. Sąd także nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które mogłyby budzić wątpliwości co do autentyczności i wiarygodności tych dokumentów.

W ocenie Sądu za wiarygodne należało uznać także zeznania świadków E. A., S. K. i P. S. co do okoliczności zawarcia przez pozwanego umowy na wykonanie prac remontowych ze Stocznią (...) oraz braku udziału powoda w negocjacjach poprzedzających zawarcie tej umowy oraz czynnościach przygotowawczych. Zeznania wymienionych świadków znajdują potwierdzenie w przedłożonej dokumentacji związanej z zawarciem umowy oraz korespondencji e –mailowej. Sąd dał także wiarę zeznaniom A. W. na okoliczności związane z zakupem przez powoda materiałów budowlanych oraz zeznaniom A. L., A. Ż., R. Ż. oraz K. J. na okoliczności dotyczące wykorzystania tych materiałów w trakcie prac remontowych wykonywanych w budynku Stoczni (...). W ocenie Sądu zeznania wyżej wskazanych świadków w powyższym zakresie są zbieżne, spójne i szczere i nie budzą żadnych wątpliwości w świetle zasad doświadczenia życiowego oraz logicznego rozumowania. Natomiast zeznaniom powoda Sąd dał natomiast wiarę w takim zakresie, w jakim korelują z pozostałym materiałem dowodnym, w szczególności z zeznaniami świadków. Z tego względów Sąd nie dał wiary powodowi, że zgodnie z ustaleniami stron należał mu się udział w zysku ze zlecenia wykonanego na rzecz Stoczni (...).

W niniejszej sprawie powód zgłosił żądania dwojakiego rodzaju. Po pierwsze, domagał się ustalenia, iż pomiędzy stronami doszło zawarcia umowy o dzieło w przedmiocie wykonania usługi remontowej. Po drugie, żądał zasądzenia kwoty 17.574,27 zł z tytułu zysku za pozyskane i wykonane zlecenie w ramach umów o dzieło, nieopłacone faktury za zakupione towary niezbędne do wykonania zlecenia oraz koszty prac. Pierwsze z powyższych żądań nie zasługiwało na uwzględnienie. Powództwo w powyższym zakresie zostało oparte na przepisie art. 189 k.p.c. który stanowi, iż powód może żądać ustalenia przez Sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. Podkreślić należy, że interes prawny stanowi merytoryczną przesłankę powództwa o ustalenie, która decyduje o dopuszczalności badania i ustalania prawdziwości twierdzeń powoda, że wymieniony w powództwie stosunek prawny lub prawo istnieje lub nie istnieje. Stanowi zatem przesłankę dopuszczalności powództwa. Interes prawny zachodzi, jeżeli sam skutek, jaki wywoła uprawomocnienie się wyroku ustalającego, zapewni powodowi ochronę jego prawnie chronionych interesów, czyli definitywnie zakończy spór istniejący lub prewencyjnie zapobiegnie powstaniu takiego sporu w przyszłości, choć zawsze konieczna jest ocena istnienia interesu prawnego do wytoczenia tego powództwa na tle okoliczności faktycznych konkretnej sprawy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 5 kwietnia 2007 r., III AUa 1518/05, LEX nr 257445). Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z poglądami judykatury powództwo o ustalenie jest niedopuszczalne, gdy istnieje możliwość wytoczenia powództwa o świadczenie. W takich sytuacjach brak jest bowiem interesu prawnego, gdyż ustalenie jest tylko przesłanką do uwzględnienia roszczenia o świadczenie (por. orzeczenie SN z dnia 19 października 1959 r., 4 CR 537/58, NP 1960, Nr 9, s. (...); wyrok SN z dnia 20 października 1970 r., II CR 190/70, L.). Z uwagi na fakt, iż jednocześnie powód wytoczył powództwo o zapłatę, uznać należało, że nie posiada interesu prawnego w ustaleniu istnienia stosunku prawnego. W postępowaniu o zapłatę Sąd bowiem bada czy pomiędzy stronami istnieje stosunek prawny, z którego wynika roszczenie o zapłatę wynagrodzenia. Niezależnie od powyższego, należy zauważyć, że okoliczność, iż pomiędzy stronami została zawarta ustnie umowa o dzieło była bezsporna, wobec przyznania tej okoliczności przez pozwanego w odpowiedzi na pozew. Z powyższych względów powództwo o ustalenie podlegało oddaleniu na mocy art. 189 k.p.c. a contrario.

Natomiast częściowemu uwzględnieniu podlegało powództwo o zapłatę. Podkreślić należy, iż w niniejszym postępowaniu powód domagał się m.in. zapłaty kwoty 5.872,50 zł z tytułu wynagrodzenia za wykonane prace remontowe oraz kwoty 8.346,01 zł z tytułu udziału w zysku z wykonanego zlecenia. W odpowiedzi na pozew pozwany częściowo uznał powództwo co do kwoty 268 zł tytułem wynagrodzenia za wykonanie prace remontowe. Jak wskazano powyżej bezsporne było, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia ustnej umowy o dzieło. W związku z powyższym podstawę prawną powództwa o zapłatę wynagrodzenia za wykonane prace remontowe stanowił przepis art. 627 k.c., zgodnie z którym przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Na podstawie zebranego materiału dowodowego stwierdzić należy, iż nie ma żadnych podstaw, by na rzecz powoda z tytułu wynagrodzenia za wykonane prace zasądzić kwotę wyższą aniżeli wynikająca z uznania powództwa. Zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą rozkładu ciężaru dowodu (art. 6 k.c.), na powodzie spoczywał obowiązek wykazania, iż za wykonane prace należało mu się wynagrodzenie w dochodzonej wysokości. Bez wątpienia w toku niniejszego postępowania temu obowiązkowi powód nie sprostał. Na podstawie zebranych dokumentów oraz zeznań świadków nie można w żaden sposób stwierdzić, że strony umawiały się na wyższe wynagrodzenie, albo na udział powoda w zyskach odniesionych z inwestycji wykonanej na rzecz Stoczni (...). Zgodnie z zasadami rozliczania zleceń, obowiązującymi u pozwanego, udział w zyskach zależał od spełnienia łącznie dwóch przesłanek tj. pozyskania zlecenia przez daną osobę oraz wykonania zlecenia samodzielnie. W takim przypadku osoba, która pozyskała dla pozwanego zlecenie, ma prawo do zatrzymania zysku ze zlecenia pomniejszonego o udział Spółdzielni, wynoszący standardowo 20 %. W wypadku powoda ostatecznie nie została spełniona żadna ze wskazanych przesłanek. Nie budzi wątpliwości, że M. D. był inicjatorem nawiązania kontaktu z inwestorem, a następnie wykonał obmiary, na podstawie których została sporządzona pierwsza oferta, uczestniczył w spotkaniu z przedstawicielem inwestora, na którym został przedstawiony projekt pierwszej umowy, a także protokolarnie został mu wydany plac budowy w dniu 12 lipca 2013r. Zważyć jednak należy, że ostateczna umowa jaka została zawarta przez pozwanego z inwestorem w dniu 25 lipca 2013r. nie była wynikiem powyższych starań powoda. Jak wynika ze zgodnych zeznań E. A., S. K. oraz P. S. nie doszło do podpisania umowy w przygotowaniu której powód uczestniczył, albowiem zakres prac określony w projekcie umowy przygotowanym przez inwestora różnił się od zakresu określonego w ofercie sporządzonej w oparciu o wykonane przez powoda obmiary. Już po fiasku podpisania umowy pozwany i inwestor podjęli dalsze negocjacje, w których powód już nie uczestniczył. W dniu 12 lipca 2013r. Stocznia (...) wysłała pozwanemu zamówienie na prace malarskie, remontowe i porządkowe w pomieszczeniach biurowych na parterze oraz w szatni i łaźni na I. piętrze w budynku (...) na terenie Stoczni (...). Zakres prac określonych w tym dokumencie różnił się od zakresu wskazanego w pierwszej ofercie, co można stwierdzić porównując treść obu dokumentów. Z uwagi na fakt, iż w zamówieniu nie wskazano obmiaru zlecanych do wykonania prac, konieczne stało się ponowne wykonanie tej czynności. Bezspornie, w czynnościach związanych z wykonaniem nowego obmiaru prac powód już nie uczestniczył. M. D. nie brał także udziału w negocjacjach poprzedzających zawarcie umowy. Okoliczność ta wynika z analizy przedłożonej korespondencji e – mailowej jak również z zeznań świadków. Porównując zakres prac finalnie powierzonych pozwanemu do wykonania na mocy umowy z dnia 25 lipca 2013r. jak też ich obmiar z zakresem i obmiarem prac będących przedmiotem pierwszej oferty przedstawionej inwestorowi (w przygotowaniu której powód aktywnie uczestniczył), stwierdzić należy, iż czynności podejmowane przez powoda nie przyczyniły się do zawarcia ostatecznej umowy. Wysiłki powoda zakończyły się niepowodzeniem, podobnie jak wcześniejsze próby zawarcia umowy ze stocznią, podejmowane przez pozwaną na przestrzeni kilku wcześniejszych miesięcy. Nie została spełniona również druga przesłanka dotycząca samodzielnego wykonania prac przez osobę, która pozyskała zlecenie. Z zeznań przesłuchanych w niniejszej sprawie świadków, w szczególności z zeznań S. K., P. S. i K. J., wynikało, że w wykonywaniu prac uczestniczył nie tylko powód i osoby przez niego polecone, ale również osoby zatrudnione przez pozwaną spółdzielnię. Z powyższych względów roszczenie o wypłatę zysku nie zasługiwało na uwzględnienie. Podsumowując tę część rozważań, wskazać należy, iż Sąd zasądził na rzecz powoda z tytułu wynagrodzenia z umowy o dzieło jedynie kwotę 268 zł, uznaną przez pozwanego. Z poczynionych przez Sąd ustaleń wynikało bowiem, że powodowi należało się wynagrodzenie nie odbiegające od wynagrodzenia wypłaconego innym pracownikom zatrudnionym przy przedmiotowych pracach remontowych tj. stanowiące iloczyn liczby przepracowanych godzin oraz stawki 10 zł netto. Należna powodowi z tego tytułu kwota wynosiła 768 zł, jednak na poczet tego wynagrodzenia należało zaliczyć wypłaconą już powodowi zaliczkę w kwocie 500 zł. Ostatecznie zatem powodowi należy się jedynie kwota 268 zł.

Poza wynagrodzeniem za wykonane prace, czy udziałem w zyskach, powód domagał się od pozwanego zwrotu poniesionych przez niego kosztów zakupu materiałów budowlanych w łącznej wysokości 3.355,70 zł wynikających z faktury VAT nr (...). Pozwany uznał powództwo jedynie w zakresie kwoty 1.250 zł i zakwestionował wiarygodność faktury. W ocenie Sądu, roszczenie w powyższym zakresie zasługiwało na uwzględnienie w całości. Na podstawie zeznań A. W. Sąd ustalił bowiem, że powód rzeczywiście zakupił u niego materiały budowlane na łączną kwotę 3.355,70 zł. Pozwany podniósł, że powód przedstawił dwie faktury oznaczone nr (...), z których jedna opiewała na kwotę 3.972,48 zł i jako kupujący został wskazany w niej pozwany, zaś druga została wystawiona na kwotę 3.355,70 zł, a kupującym był powód. Powyższe rozbieżności wyjaśniły jednak zeznania świadka A. W., który zeznał, że po protestach pozwanego anulował poprzednią fakturę wystawioną na pozwaną spółdzielnię i wystawił nową na rzecz powoda. Różnica w cenie wynikała ze zwrotu materiałów przez powoda. W ocenie Sądu, nie ma także żadnych podstaw, by stwierdzić, że powód wykorzystał zakupione u A. W. materiały w inny sposób aniżeli przy wykonywaniu prac remontowych w pomieszczeniach Stoczni (...). Z zeznań świadków A. L., A. Ż., R. Ż. czy też K. J. wynika, że powód rzeczywiście przywoził na miejsce inwestycji materiały swoim samochodem. W tym stanie rzeczy, z tytułu poniesionych kosztów, należało zasądzić na rzecz powoda kwotę 3.355,70 zł.

Powód nie wykazał natomiast kosztów opłat za paliwo, kosztów biletów, posiłków dla pracowników czy narzędzi etc. W oparciu o zebrany materiał dowodowy nie można ustalić wysokości poniesionych przez powoda rzekomo kosztów. Nadto, z zeznań świadków wynika, jak już wskazano powyżej, że przy remoncie pracowali także pracownicy zatrudnieni przez spółdzielnię i korzystano także z narzędzi należących do Spółdzielni.

Sąd nie uwzględnił podniesionego przez pozwanego zarzutu przedawnienia. Zgodnie z treścią art. 646 k.c. roszczenia wynikające z umowy o dzieło przedawniają się z upływem lat dwóch od dnia oddania dzieła, a jeżeli dzieło nie zostało oddane - od dnia, w którym zgodnie z treścią umowy miało być oddane. W ocenie Sądu pozew został wniesiony przed upływem dwuletniego terminu przedawnienia - dzieło zostało bowiem oddane w dniu 1 sierpnia 2013r., zaś pozew został osobiście przez powoda wniesiony do sądu w dniu 31 lipca 2015r.

Mając na uwadze wszystkie podniesione powyżej okoliczności, na mocy art. 627 k.c., Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.623,70 zł. Nadto, na mocy art. 481 § 1 i 2 k.c. od tej kwoty zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu tj. od dnia 31 lipca 2015r. do dnia zapłaty. Zważyć bowiem należy, iż przed wytoczeniem powództwa powód wielokrotnie wzywał pozwanego do zapłaty należności objętej pozwem, dlatego uznać należało, że w dacie wniesienia pozwu roszczenie było już wymagalne.

W pozostałym zakresie, na podstawie art. 627 k.p.c. a contrario Sąd powództwo oddalił.

W zakresie w jakim pozwany uznał powództwo tj. co do kwoty 1.518 zł Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności, zgodnie z treścią art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c.

O kosztach Sąd orzekł na mocy art. 102 k.p.c. i odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu z uwagi na jego sytuację finansową i osobistą. Nie ulega wątpliwości, że przepis art. 102 k.p.c. urzeczywistnia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Zważyć jednak należy, iż nieskonkretyzowanie w tym przepisie „wypadków szczególnie uzasadnionych” oznacza, że to sądowi rozstrzygającemu sprawę została pozostawiona ocena, czy całokształt okoliczności pozwala na uznanie, że zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, przemawiający za nieobciążaniem strony przegrywającej spór kosztami procesu w całości lub w części. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie. W wyroku z dnia 2 października 2015 r. I ACa 2058/14 LEX nr 1820933 Sąd Apelacyjny w Warszawie stwierdził, że sposób skorzystania z przepisu art. 102 k.p.c. jest suwerennym uprawnieniem jurysdykcyjnym sądu orzekającego i do jego oceny należy przesądzenie, czy wystąpił szczególnie uzasadniony wypadek, który uzasadnia odstąpienie, a jeśli tak, to w jakim zakresie, od generalnej zasady obciążenia kosztami procesu strony przegrywającej spór. Ustalenie, czy w danych okolicznościach zachodzą "wypadki szczególnie uzasadnione", ustawodawca pozostawia swobodnej ocenie sądu, która następuje niezależnie od przyznanego zwolnienia od kosztów sądowych. Zgodnie natomiast ze stanowiskiem Sądu Najwyższego zawartym w postanowieniu z dnia 22 lutego 2011r. II PZ 1/11 trudna sytuacja życiowa, majątkowa, zdrowotna, osobista, która uniemożliwia pokrycie przez stronę kosztów procesu należnych przeciwnikowi, należy do okoliczności uzasadniających odstąpienie od zasady wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. Dokonując tej oceny Sąd orzekający winien kierować się własnym poczuciem sprawiedliwości, a podważenie oceny tego sądu wymaga wykazania że jest ona wadliwa.

W ocenie Sądu sytuacja finansowa i osobista powoda w pełni uzasadnia skorzystanie z dobrodziejstwa określonego w art. 102 k.p.c. Jak wynika ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania pozwany z żoną utrzymuje się ze świadczenia rehabilitacyjnego w wysokości 731 zł oraz emerytury żony w wysokości 735 zł. Kwota ta w całości jest przeznaczana na pokrycie kosztów utrzymania. Powód nie posiada żadnego wartościowego majątku czy oszczędności. Zważyć należy, iż w niniejszej sprawie powód był zwolniony od kosztów sądowych. W tych okolicznościach obciążenie powoda całością lub nawet tylko częścią kosztów procesu pozostaje trudne do pogodzenia z poczuciem sprawiedliwości oraz zasadami współżycia społecznego. Natomiast opłatę od pozwu, od której uiszczenia powód był zwolniony Sąd przejął na rachunek Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni.