Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Pz 10/18

POSTANOWIENIE

Dnia 9 kwietnia 2018r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie (...): SSO Małgorzata Andrzejewska

Sędziowie: SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

SSR(del.) Magdalena Kimel

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2018r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

w sprawy E. O.

przeciwko J. J., A. J. i Ł. P.

o odszkodowanie, wynagrodzenie i ekwiwalent za urlop wypoczynkowy

na skutek zażalenia powódki na postanowienie zawarte w punkcie 6 wyroku Sądu Rejonowego w T. G. z dnia 30 października 2017r., sygn. akt IV P 430/17

p o s t a n a w i a:

1. zmienić zaskarżone postanowienie i zasądzić od powódki E. O. na rzecz pozwanych A. J., J. J. i Ł. P. kwotę 675zł (sześćset siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

2. oddalić zażalenie w pozostałym zakresie;

3. zasądzić od pozwanych A. J., J. J. i Ł. P. na rzecz powódki E. O. kwotę 60zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu postępowania zażaleniowego.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek (-) SSO Małgorzata Andrzejewska (-) SSR(del.) Magdalena Kimel

Sędzia Przewodniczący Sędzia

VIII Pz 10/18

UZASADNIENIE

Postanowieniem zawartym w punkcie 6 wyroku Sąd Rejonowy w T. G. zasądził od powódki na rzecz pozwanych J. J., A. J. i Ł. P. kwoty po 675zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powyższe postanowienie zaskarżyła zażaleniem powódka wnosząc o jego uchylenie. Powódka podniosła, że pozwanych reprezentował jeden pełnomocnik i w tego typu sytuacjach przyznaje się współuczestnikom koszty w wysokości wynagrodzenia jednego pełnomocnika. Podkreśliła, że fakt, iż pełnomocnik reprezentował kilka osób nie spowodował, że radykalnie zwiększył się jego nakład pracy. Powódka zarzucił ponadto, że Sąd nie zastosował art. 102 k.p.c.

Pełnomocnik pozwanych w odpowiedzi na zażalenie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie powódki zasługuje na częściowe uwzględnienie - w zakresie wysokości zasądzonych kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwani J. J., A. J. i Ł. P. występowali w sprawie jako współuczestnicy formalni – art. 72 § 1 pkt 2 k.p.c. Wartość przedmiotu sporu, czyli dochodzonych przez powódkę roszczeń tj. zapłaty odszkodowania, wynagrodzenia i ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wynosiła 4.606,95zł.

W oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony. W myśl natomiast § 3 powołanego przepisu w zw. z art. 99 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach.

Zgodnie z § 2 pkt 3 w zw. z § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz. 1804 ze zm.) przy wartości przedmiotu sprawy wynoszącej powyżej 1.500zł do 5.000zł w sprawach z zakresu prawa pracy stawka minimalna wynosi 675zł.

Pozwani J. J., A. J. i Ł. P. byli reprezentowani przez tego samego pełnomocnika.

Sąd drugiej instancji uznał, stosownie do treści art. 109 § 2 k.p.c., za zasadne obniżenie wynagrodzenia pełnomocnika pozwanych do wysokości jednej stawki minimalnej za prowadzenie sprawy o wartości przedmiotu sporu mieszczącej się w przedziale 1.500zł-5.000zł wskazanego rozporządzenia biorąc pod uwagę, że nakład pracy pełnomocnika był w istocie taki jak przy reprezentowaniu jednej osoby, gdyż zajęcie stanowiska w sprawie nie wymagało zindywidualizowania argumentów w zakresie każdego z pozwanych (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2015r., III CZP 29/15, Lex nr 1751211; uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2015r., IV CSK 96/15, Lex nr 1977938).

Podkreślenia wymaga, że powódka wnosząc pozew w niniejszej sprawie powołała te same okoliczności na uzasadnienie swojego żądania w stosunku do każdego z pozwanych: J. J., A. J. i Ł. P.. Pełnomocnik pozwanych sporządził w imieniu tych pozwanych wspólną odpowiedź na pozew podnosząc brak legitymacji biernej. W sprawie odbyła się jedna rozprawa, podczas, której przesłuchano pozwanych na podobne okoliczności.

Zdaniem Sądu Okręgowego zarzut powódki dotyczący nie zastosowania art. 102 k.p.c. przez Sąd pierwszej instancji jest nieuzasadniony.

Przepis art. 102 k.p.c., który pozwala w szczególnie uzasadnionych wypadkach na zasądzenie od strony przegrywającej tylko części kosztów lub nieobciążenie jej w ogóle kosztami nie może być wykładany rozszerzająco i wyklucza uogólnienie, może być stosowany w zależności od konkretnego przypadku, ponieważ stanowi on wyjątek od ogólnej zasady odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 lutego 1981r., sygn. IV PZ 11/81). W niniejszej sprawie ani wzgląd na przebieg procesu, ani okoliczności dotyczące sytuacji majątkowej powódki nie uzasadniają odstąpienia od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego w całości lub części. Powódka, w trakcie postępowania, nie wykazała, że faktycznie znajduje się w tak trudnej sytuacji majątkowej, iż nie jest w stanie ponieść w całości lub części tych kosztów, a wzgląd wyłącznie na charakter dochodzonych przez nią świadczeń nie stanowi wystarczającej przesłanki odstąpienia od ogólnej zasady, którą statuuje art. 98 § 1 k.p.c.

Podnoszona przez powódkę okoliczność, że nie wiedziała, iż pozwani zbyli udziały w spółce i przestali być prokurentami jest bez znaczenia albowiem pracodawcą powódki była (...) Spółka z o.o. i tylko ten podmiot był legitymowany biernie (tylko przeciwko temu podmiotowi mogła ona skutecznie skierować pozew). Pracodawcą zatrudniającym powódkę nie był prokurent spółki czy też jej właściciel.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekający w drugiej instancji, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. i art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w postanowieniu.

Na mocy art. 100 k.p.c., przy zastosowaniu zasady stosunkowego rozdziału kosztów (powódka wygrała w 2/3) zasądzono na rzecz powódki zwrot 2/3 poniesionych przez nią kosztów postępowania zażaleniowego, czyli opłaty od zażalenia.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek (-) SSO Małgorzata Andrzejewska (-) SSR(del.) Magdalena Kimel

Sędzia Przewodniczący Sędzia

VIII Pz 10/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE