Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 654/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

SSO Paweł Hochman

Sędziowie

SSA w SO Stanisław Łęgosz

SSA w SO Grzegorz Ślęzak (spr.)

Protokolant

st. sekr. sąd. Beata Gosławska

po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2018 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko S. S. (1) i M. S. (1)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanych

od wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku

z dnia 30 czerwca 2016 roku, sygn. akt I C 441/16

1. zmienia zaskarżony wyrok w ten tylko sposób, że umowne odsetki w wysokości nie wyższej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego w stosunku rocznym zasądza od kwoty 66.360,05 złotych zamiast błędnie wpisanej w tym wyroku kwoty 68.360, 05 złotych;

2. oddala apelację w pozostałej części;

3. nie obciąża pozwanych obowiązkiem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą na rzecz powoda.

SSO Paweł Hochman

SSA w SO Stanisław Łęgosz SSA w SO Grzegorz Ślęzak

Sygn. akt II Ca 654/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 czerwca 2016 r. Sąd Rejonowy w Radomsku po rozpoznaniu sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. przeciwko S. S. (1), M. S. (1) o zapłatę zasądził solidarnie od pozwanych S. S. (1) i M. S. (1) na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. kwotę 68.326,27 zł z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym liczonymi od kwoty 68.360,05 zł od dnia 15 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 1.951,22 zł od dnia 17 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 1.000,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcie stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

Strona powodowa zawarła ze stroną pozwaną tj. S. S. (1) i M. S. (1) umowę kredytu hipotecznego nr (...) w dniu 28 stycznia- ne2005 roku, która została zmieniona aneksem nr (...) z dnia 12 listopada 2008 roku. Wobec braku zapłaty zaległych rat strona powodowa pismem z dnia 1 1 czerwca 2015 roku wypowiedziała pozwanym umowę kredytową i postawiła całą należność w stan wymagalności. Oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy pozwana M. S. odebrała natomiast pozwany S. S. nie odebrał przesyłki dwukrotnie awizowanej.

Zdaniem Sądu strona powodowa, na której ciąży obowiązek udowodnienia faktów, z których wywodzi skutki prawne w niniejszej sprawie ten obowiązek wykonała załączając umowę kredytową, aneks do tej umowy oraz wypowiedzenia umowy kredytowej i dowody doręczenia tych wypowiedzeń dla pozwanych. Pozwani nie kwestionowali faktu zawarcia umowy kredytowej, podnosili jedynie wadliwość dokonanego im wypowiedzenia umowy i postawienia należności w stan wymagalności. Wobec przedstawionych przez stronę powodową dowodów Sąd uznał, że zarzuty strony pozwanej nie są zasadne.

Mając powyższe na względzie Sąd uwzględnił powództwo i orzekł jak w sentencji wyroku.

Orzekając o kosztach postępowania Sąd opierając się na zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu wynikającej z art. 98 § 1 k.p.c. zasądził na rzecz powoda kwotę 1.000,00 złotych tytułem zwrotu uiszczonej opłaty sądowej.

Powyższy wyrok zaskarżyli pozwani w całości.

Treść apelacji zredagowanej przez samych pozwanych nie formułuje zarzutów.

Apelujący podnoszą, że nie zgadzają się z zaskarżonym wyrokiem, gdyż Sąd nie odniósł się do ich stanowiska.

Na rozprawie przed Sądem odwoławczym pozwani popierali apelację .

Pełnomocnik strony powodowej wnosi o jej oddalenie i zasądzenie kosztów procesu za II instancję.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja, która nie precyzuje zarzutów, podnosząc jedynie, że Sąd nie odniósł się do stanowiska pozwanych, podlega rozpoznaniu pod kątem zgodności zaskarżonego wyroku z mającym zastosowanie w sprawie prawem materialnym, które to Sąd II instancji bierze pod rozwagę z urzędu.

Oceniana w ten właśnie sposób skarga apelacyjna podlega uwzględnieniu jedynie w nieznacznej części, tj. w zakresie zawartego w zaskarżonym wyroku rozstrzygnięcia o należnych odsetkach od zasądzonej kwoty głównej.

Należy bowiem zauważyć, że w tym zakresie Sąd z uchybieniem przepisowi art. 321 § 1 kpc oraz obrazą przepisów art. 359 i 481 kc wyszedł ponad żądanie pozwu i zasądził odsetki wyższe niż te, których żądał powód.

Sąd zasądził bowiem odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 68.360,05 zł ( a więc wyższej niż cała dochodzona i zasądzona kwota główna, co jest wynikiem ewidentnej omyłki ), podczas gdy odsetek umownych powód domagał się jedynie od kwoty 66.360,05 zł i to w wysokości ustalonej w umowie ale nie wyższej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP.

Dlatego też, uwzględniając w powyższym zakresie apelację, należało na podstawie art. 368 § 1 kpc zmienić zaskarżony wyrok w części rozstrzygającej o odsetkach ustawowych i orzec zgodnie z żądaniem pozwu w tym przedmiocie.

Apelacja zaś w pozostałym zakresie podlegała oddaleniu jako nieuzasadniona wobec niewskazania i braku zarzutów, które mogłyby skutkować wzruszeniem zaskarżonego orzeczenia w części zasądzającej dochodzoną pozwem kwotę główną wraz z odsetkami skorygowanymi przez Sąd II instancji niniejszym wyrokiem.

Faktem jest, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku jest bardzo lakoniczne i odbiega od wymogów, jakie stawiają mu przepisy art. 328 § 2 w zw. z art. 233 § 1 kpc.

Stanowisko jednak pozwanych, którzy nie kwestionowali faktu zaciągnięcia u powoda przedmiotowego kredytu hipotecznego i wysokości pozostałej z tytułu spłaty tego kredytu sumy a jedynie podnosili zarzut przedwczesności wypowiedzenia tegoż kredytu i wnosili o rozłożenie długu na raty, pozwalało Sądowi na ograniczenie postępowania jedynie do zarzutów w tym zakresie.

I tu stwierdzić należy, że aczkolwiek Sąd I instancji wyraźnie tego w uzasadnieniu wyroku nie wyartykułował, to lektura materiału aktowego prowadzi do wniosku, że bezsporny materiał dowodowy w postaci złożonych przez stronę powodową dokumentów uzasadnia stanowisko tegoż Sądu, co oznacza, że w ostatecznym wyniku zaskarżony wyrok – poza wskazanym wcześniej uchybieniem w zakresie rozstrzygnięcia o odsetkach – odpowiada prawu materialnemu.

W świetle bowiem treści umowy kredytowej zaległość w spłacie rat, której z resztą nie kwestionują pozwani, uzasadniała wypowiedzenie przez bank tejże umowy kredytowej, skutkiem czego spłata reszty kredytu stała się natychmiast wymagalna.

W tych warunkach nie zachodzą także podstawy do rozłożenia pozwanym przez Sąd w wyroku spłaty zasądzonej kwoty na raty.

Należy bowiem zauważyć, że zasądzona należność pochodzi z kredytu, który właśnie miał być spłacany w ratach ustalonych umową kredytową i niedotrzymanie umowy w tym zakresie stanowiło podstawę niniejszego powództwa o zapłatę. Rozłożenie aktualnie zasądzonej sumy na raty powodowałoby w istocie nieuprawnioną ingerencję Sądu w treść umowy przez jej modyfikację czy wręcz zniwelowanie przewidzianych w niej skutków niespłacenia rat w terminie. W istocie więc przewidziane w umowie jej wypowiedzenie stałoby się nieskuteczne i doszłoby do kontynuacji umowy tyle że na innych zasadach przez Sąd określonych. W ocenie Sądu Okręgowego brak jest wiec podstaw z art. 320 kpc do rozłożenia pozwanym zasądzonego świadczenia na raty.

Przywołane więc w apelacji twierdzenia nie mogą odnieść zamierzonego przez apelujących skutku.

Dlatego też apelacja w pozostałym zakresie tu omawianym, podlegała oddaleniu jako nieuzasadniona na podstawie art. 385 kpc.

Mając na względzie bardzo trudną sytuację materialną pozwanych, wynikającą z zadłużenia o bardzo znacznych rozmiarach nie tylko wobec powoda, co zostało przez apelujących ujawnione na rozprawie odwoławczej, a także okoliczność, że w nieznacznym stopniu - ale jednak - apelacja została uwzględniona, Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że w sprawie zastosowanie powinien mieć przepis art. 102 kpc, pozwalający na nieobciążanie pozwanych obowiązkiem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą na rzecz powoda.

Mając na uwadze wszystkie powyższe rozważania oraz powołane w nich przepisy Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Paweł Hochman

SSA w SP Stanisław Łęgosz SSA w SO Grzegorz Ślęzak