Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Nowicka

SO Piotr Rajczakowski

Sędziowie: SO Alicja Chrzan

Protokolant: Bogusława Mierzwa

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2014r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa D. S. (1)

przeciwko D. S. (2)

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 3 października 2013 r., sygn. akt VIII C 1595/12

oddala apelację.

Sygn.akt II Ca 987/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 października 2013 roku w sprawie sygn. akt VIII C 1595/12 Sąd Rejonowy w Wałbrzychu oddalił powództwo D. S. (1) przeciwko R. S. o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 lutego 2012 r. przed tut. Sądem w sprawie o podział majątku wspólnego wnioskodawczyni D. S. (1) i uczestnik postępowania D. S. (2) zawarli ugodę, na mocy której powódka przejęła na wyłączną własność nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem mieszkalnym, położonym w W. przy ul. (...), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Wałbrzychu prowadzi księgę wieczystą o nr (...) o wartości 435 000,00 zł (czterysta trzydzieści pięć tysięcy złotych) i zobowiązała się do spłaty na rzecz pozwanego kwoty 180 000,00 (sto osiemdziesiąt tysięcy złotych) do dnia 1 października 2012roku.

Powódka zbyła przedmiotową nieruchomość za kwotę 470000 zł. W dniu 1 sierpnia 2012 r powódka spłaciła całość kredytu hipotecznego zaciągniętego przez strony na zakup jeszcze w czasie trwania wspólności majątkowej w kwocie 99.825,07 zł.

Powódka w dniu 6 września 2012 roku, działając przez swojego pełnomocnika, złożyła adwokatowi P. S., który reprezentował pozwanego w sprawie o podział majątku wspólnego oświadczenie o potrąceniu z kwoty spłaty połowy spłaconego kredytu w kwocie 49.912,98 zł, zaś różnicę przelała na konto pozwanego.

Sąd Rejonowy wydając powyższy wyrok wskazał na treść art. 1066 w zw. z art. 1071 k.p.c. w zw. z art. 212 § 2 k.c., art.510 § 2 k.p.c., art. 684 w zw. z art. 567 § 3 k.p.c.

Powódka zaskarżając w całości powyższy wyrok apelacją, zarzuciła naruszenie przez Sąd Rejonowy art. 233 § 1 k.p.c., art. 328 § 2 k.p.c., art. art. 65 § 2 k.c., art. 5 k.c. i wniosła o zmianę wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za obie instancje; ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy przyjmując ustalenia Sądu Rejonowego za własne, zważył co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Strony w zawartej w dniu 21 lutego 2012 r. w sprawie sygn. akt VIII Ns 288/11 o podział majątku wspólnego ugodzie sądowej zgodnie z treścią art. 618 § 1 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. i w zw. z art. 688 k.p.c. rozstrzygnęły spór o prawo własności przedmiotowej nieruchomości jak również wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy oraz ustaliły wysokość spłaty. W myśl art. 618 § 3 k.p.c. po zapadnięciu prawomocnego postanowienia o zniesieniu współwłasności – w sprawie sygn. akt VIII Ns 288/11 po wydaniu w dniu 21 lutego 2012 roku postanowienia o umorzeniu postępowania wskutek zawarcia ugody sądowej – uczestnik nie może dochodzić roszczeń wyżej wskazanych, chociażby nie były one zgłoszone w postępowaniu o zniesienie współwłasności.

W niniejszej sprawie oznacza to wbrew zarzutom apelacji, iż wytaczając powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego uczestnika postępowania, to jest protokołu ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w dniu 21 lutego 2012 roku, w sprawie sygn. akt VIII Ns 288/11 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 12 marca 2012 roku, powódka nie może podnosić zarzutu, że „ w żadnym miejscu uczestnicy postępowania nie poruszyli kwestii zobowiązań względem osób trzecich” oraz, że „brak jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, by strony uzgodniły, by D. S. (1) z racji przejęcia na wyłączną własność nieruchomości zobowiązała się automatycznie do uregulowania ciążącego na byłym małżonku zobowiązania wobec (...) SA”, bowiem nie przysługują jej na podstawie art. 618 § 3 k.p.c. roszczenia wobec pozwanego z tego tytułu, że jest na podstawie zawartej ugody właścicielem przedmiotowej nieruchomości i z tego tytułu, że nieruchomość była obciążona hipoteką.

Z przyczyn wyżej wskazanych nie jest również istotne to, że pozwany zdawał sobie sprawę z tego, że uzgodnienia stron nie wiążą banku oraz to, że pozwany po zawarciu ugody sądowej dokonał wpłaty trzech rat na poczet spłaty zaciągniętego przez strony kredytu.

Powódka w świetle cytowanego wyżej art. 618 § 3 k.p.c. nie może również w niniejszym postępowaniu podnosić zarzutów dotyczących rozliczeń nakładów stron z majątków odrębnych na majątek wspólny.

Zatem Sąd Rejonowy prawidłowo odczytując literalny tekst ugody, według którego powódka została właścicielem przedmiotowej nieruchomości z obowiązkiem spłaty pozwanego, nie naruszył art. 233 § 1 k.p.c. ani art. 328 k.p.c.

Z przyczyn wskazanych w cytowanym wyżej art. 618 § 3 k.p.c. powódka nie może skutecznie w niniejszym postępowaniu domagać się zbadania przez Sąd rzeczywistego, zgodnego zamiaru stron, ani celu umowy zawartej w postaci przedmiotowej ugody sądowej. Zatem Sąd Rejonowy nie naruszył art. 65 k.c.

Sąd Rejonowy nie naruszył również art. 5 k.c., bowiem pozwany jako wierzyciel powódki na podstawie zawartej ugody sądowej nie nadużywa swego prawa podmiotowego, egzekwując przymusowo istniejące zobowiązanie powódki.

Ponieważ rozpoznanie kolejnych zarzutów apelacji nie może decydować o treści rozstrzygnięcia, to analizowanie ich staje się zbędne ( wyrok SN z dnia 15 października 2009 roku, I CSK 94/09 ).

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację powódki jako bezzasadną.

Sąd Rejonowy o kosztach postępowania apelacyjnego orzekł zgodnie z wynikiem sporu – art. 98 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c., art. 391 § 1 k.p.c.