Sygn. akt IV Ka 22/14
Dnia 24 stycznia 2014 roku.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący SSO Tadeusz Węglarek
Sędziowie SA Stanisław Tomasik (spr.)
SO Tomasz Ignaczak
Protokolant Dagmara Szczepanik
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim I. U.
po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2014 roku
sprawy D. A.
oskarżonego z art.178a§1 kk
z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim
z dnia 14 listopada 2013 roku sygn. akt II K 628/13
na podstawie art.437§1 kpk, art.438 pkt 1 kpk, art.624§1 kpk
zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że eliminuje z rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2 wyroku sformułowania „w strefie zamieszkania i po drogach publicznych”;
w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
zwalnia oskarżonego od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.
Sygn. akt IV Ka 22/14
D. A. został oskarżony o to, że w dniu 31 sierpnia 2013 roku około godz. 17.30 w miejscowości Ł., na wysokości posesji oznaczonej nr (...), poruszał się po drodze publicznej jako kierujący pojazdem mechanicznym - motorowerem marki K. o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z zawartością alkoholu w wydychanym powietrzu prowadzącą o godz. 18.02 do stężenia na poziomie 1,25 mg/l i o godz. 18.17 do stężenia na poziomie 1,33 mg/l, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym
tj. o czyn z art. 178a § 1 kk
Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim wyrokiem zaocznym z dnia 14 listopada 2013 roku w sprawie II K 628/13:
1.uznał oskarżonego D. A. za winnego zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 178 a § 1 kk wymierzył mu karę grzywny w ilości 160 (stu sześćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych stawka;
2. na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego, strefie zamieszkania i po drogach publicznych na okres 2 (dwóch) lat;
3.zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 (dziewięćdziesięciu) złotych tytułem zwrotu wydatków i kwotę 160 (stu sześćdziesięciu) złotych tytułem opłaty.
Apelację od powyższego wyroku wniósł Prokurator Prokuratury Rejonowej w Piotrkowie Tryb.
Apelacja Prokuratora została wywiedziona z podstawy art. 438 pkt 1 kpk i wyrokowi zarzuciła naruszenie prawa materialnego tj. art. 178a § 1 k.k., która miała wpływ na treść orzeczenia, a polegającą na orzeczeniu przez Sąd pierwszej instancji środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego, w strefie zamieszkania i po drogach publicznych na okres 2 (dwóch) lat, podczas gdy prawidłowo orzeczony powyższy środek karny winien stanowić zgodnie z treścią § 1 art. 178a k.k. o zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 2 (dwóch) lat.
W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego i orzeczenie oskarżonemu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 2 (dwóch) lat.
Na rozprawie apelacyjnej w dniu 24 stycznia 2014 roku:
Prokurator Okręgowy Prokurator popierał skargę apelacyjną Prokuratora Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim i wnioski w niej zawarte
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Skarga apelacyjna Prokuratora zasługuje na uwzględnienie.
Oczywistym jest, że oskarżony D. A. będąc w stanie nietrzeźwości, poruszał się po drodze publicznej pojazdem mechanicznym.
Zatem Sąd meriti orzekając zakres środka karnego w postaci zakazu poruszania się wszelkimi pojazdami mechanicznymi powinien mieć na uwadze treść art. 178 a § 1 kk, który mówi o ruchu lądowym, powietrznym i wodnym. Natomiast Sąd Rejonowy orzekając przedmiotowy środek karny wskazał jego zakres wynikający z treści art. 178 a § 2 kk – orzekany dla pojazdów niemechanicznych. Ponadto podkreślenia wymaga fakt, że art. 178 a § 2 kk w dacie orzekania przez Sąd meriti już nie obowiązywał bowiem został uchylony przez ustawę z dnia 27 września 2013r. (Dz. U. poz. 1247) z dniem 9 listopada 2013 roku.
Z uwagi na powyższe Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że wyeliminował z rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2 wyroku sformułowania „w strefie zamieszkania i po drogach publicznych”.
W pozostałej części Sad Okręgowy utrzymał wyrok w mocy jako słuszny i dopowiadający przepisom prawa.
W oparciu o przepisy powołane w sentencji wyroku Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od opłaty i wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym, uznając, że ich uiszczenie z powodu zmiany zaskarżonego wyroku, zawinionej przez Sąd I instancji byłoby niesłuszne.