Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 147/18 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Agnieszka Poręba

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Anna Nowobilska

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018 r. w Nowym Sączu

sprawy z powództwa Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W.

przeciwko A. F.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. F. na rzecz strony powodowej Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. kwotę 1.954,26 zł (jeden tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt cztery złote 26/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 października 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego A. F. na rzecz strony powodowej Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. kwotę 947 zł (dziewięćset czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Z:/

1.  (...)

2.  (...)

(...)

Sygn. akt I C 147/18

UZASADNIENIE

wyroku z 08.05.2018 r.

Strona powodowa Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. w pozwie wniesionym 23.10.2017 r. do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, domagała się zasądzenia od pozwanego A. F. kwoty 1954,26 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 18.10.2017 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu na jej rzecz (k. 2-5).

W uzasadnieniu wskazano, że kwota dochodzona pozwem wynika z umowy bankowej nr (...), z której spłaty pozwany się nie wywiązał.

W dniu 22.11.2017 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w uwzględnieniu żądania pozwu (k. 6).

Postanowieniem z 05.01. (...). (k. 12) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi, w wyniku skutecznie wniesionego przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego w (...), w którym podniósł on zarzut przedawnienia roszczenia, nieprzedłożenia dowodów świadczących o doręczeniu mu zawiadomienia o przelewie wierzytelności i wezwania do zapłaty (k. 72/-9).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

W dniu 05.05.2010 r. została zawarta umowa kredytu nr (...) pomiędzy (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. a A. F. i S. F.. Na mocy ww. umowy (...) Bank (...) udzielił A. F. i S. F. kredytu w kwocie 26 178 zł na okres 60 miesięcy (§ 1 i § 7). Wypłata kredytu nastąpiła na wskazany rachunek bankowy. Kredyt był oprocentowany według obowiązującej w (...) S.A. zmiennej stopy procentowej, która w dniu zawarcia umowy wynosiła 16,65%. W przypadku niespłacenia raty w terminie (...) S.A. miał prawo pobrać od kwoty zaległej raty kredytu odsetki według zmiennej stopy procentowej, obowiązującej w (...) S.A. w okresie utrzymywania się zaległości, dla kredytów przeterminowanych i kredytów postawionych po upływie okresu wypowiedzenia w stan natychmiastowej wykonalności (§ 9). Zgodnie z § 12 umowy, (...) S.A. miał prawo wypowiedzieć warunki spłaty umowy, z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, m.in. w przypadku zaległości w spłacie dwóch pełnych rat kredytu. W następnym dniu po upływie terminu wypowiedzenia warunków spłaty umowy, całość zadłużenia z tytułu umowy stawała się zadłużeniem wymagalnym i przeterminowanym (§ 13).

Dowód: umowa kredytu – k. 17-20, harmonogram spłaty kredytu – k. 69-70, potwierdzenie uruchomienia kredytu – k. 59

Pismami z 15.06.2015 r. (...) S.A. wypowiedział umowę kredytu S. F. i A. F., informując ich jednocześnie, że termin wypowiedzenia wynosi 30 dni i jest liczony od dnia następującego po dniu doręczenia przedmiotowych pism. W wypowiedzeniu poinformowano ich, że zadłużenie z tytułu kredytu wynosi 1622,47 zł, w tym: 1585,15 zł zaległego kapitału, 15,96 zł zaległych odsetek i 21,36 zł odsetek od zadłużenia przeterminowanego.

Pismem z 19.08.2015 r. (...) S.A. wezwał A. F. i S. F. do zapłaty kwoty 1650,69 zł – w związku z wypowiedzeniem umowy kredytu nr (...) – w terminie 7 dni.

Zgodnie z wyciągiem z ksiąg banku wystawionym 10.09.2015 r., (...) S.A. przysługiwało w stosunku do A. F. i S. F. roszczenie w kwocie 1659,81 zł, tytułem niespłaconej umowy kredytu nr (...).

Dowód: wypowiedzenie umowy kredytu – k. 21 i 60, pismo z 19.08.2015 r. – k. 61, wyciąg z ksiąg banku – k. 62

Na mocy umowy przelewu wierzytelności z 19.12.2016 r. (...) S.A. przelał na rzecz Prokury Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. m.in. wierzytelność przysługują mu w stosunku do A. F. z tytułu umowy kredytu nr (...).

Dowód: umowa przelewu wierzytelności wraz z załącznikami – k. 31-42, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji – k. 43

Pismem z 25.09.2017 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z niespłaconej umowy kredytu nr (...) do dnia 02.10.2017 r., bezskutecznie.

Dowód: pismo z 25.09.2017 r. – k. 44, niesporne

Zgodnie z wyciągiem z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej z 18.10.2017 r., wystawionego przez Prokurę (...), zadłużenie z tytułu umowy kredytu nr (...), wynosiło 1954,26 zł, w tym 1585,15 zł tytułem niespłaconego kapitału i 369,11 zł, tytułem zaległych odsetek.

Dowód: wyciąg z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego – k. 26

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie przedłożonych przez powoda dokumentów (w tym umowy źródłowej, wypowiedzenia umowy, wyciągu z ksiąg banku, umowy przelewu wierzytelności wraz z załącznikiem), których treść i forma nie budziły żadnych wątpliwości Sądu. Nie były też kwestionowane przez pozwanego, którego aktywność w sprawie ograniczyła się jedynie do złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Stwierdzić należy, że strona powodowa dochodzi zapłaty należności na podstawie umowy kredytu nr (...), zawartej w dniu 05.05.2010 r. pomiędzy (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. a A. F. i S. F., którą to wierzytelność strona powoda nabyła od wierzyciela pierwotnego, na podstawie umowy przelewu wierzytelności z 19.12.2016 r.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.p.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Sąd Najwyższy w wyroku z 12.07.2006 r., V CSK 187/06 trafnie stwierdził, że warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi.

W ocenie Sądu, strona powoda sprostała temu obowiązkowi. Przedłożyła bowiem umowę źródłową z 05.05.2010 r., harmonogram spłat kredytu, wypowiedzenie umowy, wyciąg z ksiąg banku, wyciąg z ksiąg funduszu sekurytyzacyjnego. Z dokumentów tych bezspornie wynika, że pierwotnemu wierzycielowi przysługiwała wierzytelność w stosunku do pozwanego, która następnie została przeniesiona na stronę powodową na mocy umowy przelewu wierzytelności z 19.12.2016 r. Pozwany nie zdołał wywieść okoliczności przeciwnych, do czego był zobowiązany na podstawie art. 6 k.c. Odnośnie podniesionego przez niego zarzutu przedawnienia roszczenia, w ocenie Sądu był on nieskuteczny. W niniejszej sprawie zastosowanie ma bowiem trzyletni okres przedawnienia, stosownie do art. 118 k.c. Skoro pozew został wniesiony do Sądu 23.10.2017 r. (co przerwało bieg terminu przedawnienia), to z całą pewnością nie upłynął do tej daty okres przedawnienia, który należy liczyć od lipca 2015 r. (upływ 30-dniowego okresu wypowiedzenia umowy kredytowej przez bank, co nastąpiło pismem z 15.06.2015 r.).

W związku z powyższym, Sąd uznał żądanie strony powodowej za zasadne. O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 k.c. – punkt I wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., obciążając pozwanego kosztami postępowania, które w niniejszej sprawie wyniosły kwotę 947 zł, na którą złożyły się opłata od pozwu w kwocie 30 zł, opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł i wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 900 zł (na podstawie rozporządzenia MS z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz.U. poz. 1804, w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia pozwu) pkt II wyroku.

SSR Agnieszka Poręba

Sygn. akt I C 147/18

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)