Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Liliana Wojciechowska

Protokolant: Bartłomiej Józefiak

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2018 r. w Świnoujściu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. B. (1)

przeciwko M. B. (2)

o ustanowienie przez sąd rozdzielności majątkowej

I.  Ustanawia rozdzielność majątkową pomiędzy powodem M. B. (1) a pozwaną M. B. (2) z dniem 26 czerwca 2015r. – w miejsce ustawowej wspólności małżeńskiej, wynikającej z zawarcia przez powódkę i pozwanego związku małżeńskiego w dniu 05 grudnia 2003r. przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w W. – oznaczenie Aktu Małżeństwa 3217011/00/AM/ (...)

II.  Odstępuje od obciążania pozwanej kosztami postępowania.

Sygn. akt III RC 214/17

UZASADNIENIE

Powód M. B. (1) pozwem z dnia 29 listopada 2017r. skierowanym przeciwko M. B. (2), wniósł o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami od dnia 26 czerwca 2015r. oraz obciążenie stron kosztami postępowania po połowie. Pozew został nadany przesyłką pocztową do Sądu 29 listopada 2017 r. w polskim urzędzie pocztowym operatora publicznego.

W uzasadnieniu powód podał, że strony zawarły związek małżeński 5 grudnia 2003 r. Obecnie nie mieszkają ze sobą, nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego, nie gospodarują wspólnie środkami finansowymi w tym nie zaciągają razem zobowiązań finansowych. Powód oświadczył dalej, że wobec stron nie toczą się postępowania egzekucyjne. Propozycja powoda ustanowienia rozdzielności majątkowej w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego, mimo początkowej zgody pozwanej, ostatecznie została odrzucona. Powód podał, że pozwana wyprowadziła się 26 czerwca 2015 r. i od tego czasu strony nie gospodarują wspólnie swym majątkiem.

Pozwana M. B. (2) w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda M. B. (1) na jej rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego powiększonych o opłatę skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwana stwierdziła, że powództwo winno być oddalone z dwóch przyczyn: związek małżeński stron został rozwiązany przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z 8 listopada 2017 r. Wyrok stał się prawomocny 30 listopada 2017 r. Podniosła, że tego samego dnia został złożony pozew w niniejszej sprawie, zaś dla swej skuteczności winien być złożony przed uprawomocnieniem się wyroku rozwodowego, to jest najpóźniej 29 listopada 2017 r. Dalej pozwana stwierdziła, że żądanie pozwu jest niesłuszne, gdyż we wcześniejszej dacie nie występowały ważne powody o jakich stanowi art. 52 k.r.o. Między stronami nie występowała separacja faktyczna, która uniemożliwiała współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym. Nie wystąpiło też poważne naruszenie lub zagrożenie interesu majątkowego jednego z małżonków w powiązaniu z dobrem rodziny. Podała, że wskazane przez powoda okoliczności sugerują sytuację odmienną i brak jest zagrożenia dla wspólnego majątku. Nadto, pozwana stwierdziła, że żądanie powoda jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, albowiem zmierza do pogorszenia jej sytuacji życiowej. W uzasadnieniu tego stanowiska pozwana wskazała na swój stan zdrowia związany ze skutkami choroby stwardnienia rozsianego, który wymaga leczenia. Dalej podała, że nie jest prawdą aby zdecydowała o separacji faktycznej, lecz to powód pod pozorem pobytu wakacyjnego wywiózł ją do mieszkania rodziców i wykorzystując brak rozeznania, wynikający z choroby – odebrał klucze do wspólnego mieszkania w Ś.. Dopiero wówczas okazało się, że ma zostać u rodziców. Zdaniem pozwanej powód żąda orzeczenia rozdzielności majątkowej w datą wsteczną, gdyż nabył bliżej nieokreślone składniki majątkowe i chciałby aby weszły one do jego majątku osobistego.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. B. (1) i M. B. (2) z domu Z. zawarli związek małżeński w dniu 5 grudnia 2003 r. w W.. Z małżeństwa stron pochodzi syn M. B. (3) urodzony (...)

Bezsporne, a nadto:

-

odpis skrócony aktu małżeństwa – k. 4 i 5

-

przesłuchanie powoda M. B. (1) – k.31-32,36-37

-

zeznania świadka E. Z. – k. 30-31

U pozwanej w 2005 roku zdiagnozowano stwardnienie rozsiane (SM). Od tego czasu poddaje się leczeniu i rehabilitacji. Choroba pozwanej postępuje. W czasie pogorszenia stanu zdrowia, pozwana wymagała farmakoterapii, po której powracała do stanu umożliwiającego jej funkcjonowanie. Pozwana w trakcie małżeństwa pracowała zawodowo; początkowo jako kierownik Domu Pomocy Społecznej; następnie w hotelu i jako księgowa w prywatnym przedsiębiorstwie. Jej zarobki oscylowały w granicach od 1400 zł do 1 600 zł. W tym okresie pozwany pracował jako żołnierz zawodowy; jego zarobki wynosiły około 2 600 zł i systematycznie wzrastały do około 4 000 zł obecnie. Wraz z pogorszeniem stanu zdrowia pozwana nie mogła znaleźć stałego zatrudnienia. Z reguły po miesiącu była zwalniana przez kolejnych pracodawców. W związku z chorobą, pozwana uzyskała świadczenie rentowe.

Dowody:

-

zaświadczenia – k. 24, 25, 29

-

historia zdrowia i choroby – k. 26

-

dokumenty zgromadzone w aktach sprawy X RC 1784/16 – k. 2-204 w tym: opinia psychologiczna z 25 września 2015 r. (k.19-20), zaświadczenie neurologa z 14 września 2015 r. (k.21) i orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k.22

-

zeznania świadka E. Z. – k.30-31

-

przesłuchanie powoda M. B. (1) – k.31-32 i 36-38

Strony w trakcie trwania małżeństwa zakupiły ze środków uzyskanych z kredytu bankowego lokal mieszkalny w Ś.; następnie zaś nabyły garaż. W okresie trwania pożycia małżeńskiego strony wspólnie prowadziły gospodarstwo domowe. Pozwana zaczęła wydawać pieniądze ze wspólnego konta bankowego stron, w kwotach po 1000-1500 zł na bliżej nieokreślone cele. Po tym jak w ten sposób z rachunku bankowego ubyło 2 000 zł i zabrakło środków finansowych na zaspokojenie bieżących potrzeb rodziny, powód założył osobne konto dla pozwanej, na które wpływały jej pieniądze. Swoim rozrzutnym zachowaniem pozwana doprowadziła powoda do konieczności zaciągania pożyczek na zaspokojenie bieżących potrzeb rodziny, w tym na potrzeby małoletniego syna.

Dowody:

-

zeznania świadka E. Z. – k.30-31

-

przesłuchanie powoda M. B. (1) – k.31-32 i 36-38

M. B. (2) zdecydowała, że chce mieszkać u swych rodziców. W tym czasie, z uwagi na stan zdrowia, nie było problemu w kontakcie z pozwaną; pozostawała osobą komunikatywną. W związku z decyzją pozwanej, jak również rozmowami w kwestii rozwodu, powód w dniu 26 czerwca 2015 r. odwiózł ją do domu rodziców. Od tego czasu strony pozostawały w faktycznej separacji. Powód dobrowolnie zaproponował, że będzie przekazywał pozwanej na utrzymanie po 300 zł miesięcznie; nadto, powód zaproponował jej zawarcie umowy o rozdzielności majątkowej, gdyż obawiał się, że będzie zmuszony spłacać zaciągane przez żonę zobowiązania, a musiał się liczyć z koniecznością stałego ponoszenia wydatków na utrzymanie mieszkania i dziecka. Jego propozycja wsparcia finansowego została stanowczo odrzucona przez rodziców pozwanej, którzy stwierdzili, że od teraz wszystkie rozmowy z nim będą prowadzone w Sądzie podczas sprawy rozwodowej. Pozwana odrzuciła również propozycję umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej.

Dowody:

-

zeznania świadka E. Z. – k.30-31

-

przesłuchanie powoda M. B. (1) – k.31-32 i 36-38

M. B. (1) w sierpniu 2015 r. wniósł pozew o rozwód z pozwaną bez orzekania o winie. Po wniesieniu powództwa, M. B. (1) dowoził syna do pozwanej, tak że dziecko spędziło z matką święta Bożego Narodzenia i tydzień ferii zimowych. Z uwagi na atmosferę jaka wytworzyła się w związku z pozwem o rozwód, powód oświadczył, że wycofuje powództwo i zaproponował pozwanej dalsze wspólne pożycie. Propozycja powoda została przez pozwaną odrzucona; wolała pozostać u rodziców. W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o orzeczenie rozwodu z winy powoda, z uwagi na co powód zmienił powództwo w ten sposób, że zażądał orzeczenia rozwodu z winy obu stron.

Dowody:

-

pozew o rozwód z 4 sierpnia 2016 r. – k.3 i 5 akt sprawy(...)

-

odpowiedź na pozew – k. 13-16 akt sprawy (...)

-

pismo powoda – k. 27 akt sprawy (...)

-

przesłuchanie powoda M. B. (1) – k.31-32 i 36-38

Pozwana osobiście uczestniczyła w trwającej kilka godzin rozprawie procesu rozwodowego.

Dowód:

-

protokoły rozprawy rozwodowej – k. 90-102 i 276-280 akt sprawy (...)

Wyrokiem z dnia 8 listopada 2017 r. Sąd Okręgowy w S. (...) rozwiązał małżeństwo stron przez rozwód bez orzekania o winie; wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem stron Sąd powierzył powodowi, ograniczając władzę rodzicielską pozwanej do współdecydowania o istotnych sprawach życiowych dziecka. Wyrok uprawomocnił się 30 listopada 2017 r.

Dowody:

-

dokumenty w aktach sprawy (...): pozew z 4 sierpnia 2016 r. (k.3-4); odpis zupełny aktu urodzenia (k.6); odpowiedz na pozew (k.13-20); opinia psychologiczna z 25 września 2015 r. (19-20); wyrok rozwodowy z 8 listopada 2017 r. (k.181); zarządzenie z 19 grudnia 2017 r. (k.184)

Małoletni syn stron M. B. (3) obecnie ma 12 lat, mieszka z powodem. Wszelkie koszty utrzymania dziecka od rozstania z pozwaną w czerwcu 2015 r. ponosi M. B. (1). Rata kredytu mieszkaniowego spłacanego przez powoda to 650 zł miesięcznie przy uwzględnieniu dopłaty w ramach pomocy publicznej dla kredytobiorców mieszkaniowych. Nadto, do rozwiązania małżeństwa stron przez rozwód, powód przekazywał pozwanej na jej utrzymanie po 400 zł miesięcznie. Powód nie ma oprócz kredytu hipotecznego innych zobowiązań kredytowych czy pożyczkowych. Wydatki na obsługę kredytu i utrzymanie dziecka oraz pozwanej - nie pozwalały na zakupy wartościowych składników majątkowych w okresie od czerwca 2015 r. Powód nie posiada wiedzy o zobowiązaniach pozwanej po dacie rozstania z nią 26 czerwca 2015 r.

Dowód:

-

przesłuchanie powoda M. B. (1) – k.31-32 i 36-38

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o ustanowienie przez Sąd rozdzielności majątkowej jako uzasadnione zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 31 k.r.o. z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność ustawowa obejmuje w szczególności pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków.

Natomiast w myśl art. 52 § 1 k.r.o. z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej.

Wobec zarzutu pozwanej spóźnionego złożenia przez powoda pozwu o ustanowienie rozdzielności majątkowej z datą wsteczną, Sąd wskazuje, że zarzut ten okazał się nieskuteczny.

Zgodnie z art. 165 § 2 k.p.c. oddanie pisma procesowego w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe lub w placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu. Powód wniósł pozew do Sądu za pośrednictwem poczty. W konsekwencji w niniejszej sprawie decydująca okazała się data stempla pocztowego, to jest 29 listopada 2017 r., która potwierdza datę złożenia pozwu. Natomiast wyrok rozwodowy Sądu Okręgowego w Szczecinie uprawomocnił się 30 listopada 2017 r. Sąd wskazuje, że dopiero uprawomocnienie się wyroku rozwodowego wyłącza dopuszczalność orzekania na podstawie art. 52 ust. 2 k.r.o. o ustaniu wspólności majątkowej z mocą wsteczną (vide uchwała SN z 10 lutego 1982 r., III CZP 62/81; uchwała SN z 5 listopada 1993 r.; III CZP 161/93; uchwała SN z 14 kwietnia 1994 r.; III CZP 44/94). Skoro powód w niniejszej sprawie wniósł skutecznie pozew 29 listopada 2017 r., to uprawomocnienie się wyroku rozwodowego następnego dnia nie stanowi przeszkody do orzeczenia o ustanowieniu rozdzielności majątkowej z datą wsteczną.

Sąd Rejonowy podziela stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w wyroku z dnia 31 stycznia 2003 r., sygn. akt IV CKN 1710/00, że dobro rodziny jest celem ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej, bowiem ten ustrój zapewnia jej ustabilizowaną bazę materialną i najpełniej realizuje zasadę równych praw obojga małżonków w dziedzinie stosunków majątkowych, stanowiących materialną podstawę funkcjonowania rodziny. Nie znaczy to jednak, że ze względu na dobro rodziny ustrój ten powinien być utrzymywany bez względu na stan aktualnie istniejącej sytuacji majątkowej pomiędzy małżonkami. Celem zatem postępowania o zniesienie tego ustroju jest wyjaśnienie, czy zaistniały takie ważne w rozumieniu art. 52 § 1 k.r.o. powody, które uzasadniają takie orzeczenie. Przez ważne powody, dające podstawę do zniesienia tej wspólności, przyjęto w doktrynie i w judykaturze, rozumieć należy wytworzenie się takiej sytuacji, która w konkretnych okolicznościach faktycznych wywołuje stan pociągający za sobą naruszenie lub poważne zagrożenie interesu majątkowego jednego z małżonków i z reguły także dobra rodziny (vide m.in. uchwały pełnego składu Izby Cywilnej SN z dnia 27 marca 1972 r., III CZP 69/70, OSNCP 1973, nr 2, poz. 20, oraz z dnia 9 czerwca 1976 r., III CZP 46/75, OSNCP 1976, nr 9, poz. 184, w nowszym orzecznictwie por. m.in. wyrok z dnia 8 maja 2003 r., II CKN 78/01, L., z dnia 23 lutego 2003 r., II CKN 398/01, nie publ.). Z uwagi na to, że przy ustroju wspólności majątkowej zarobki małżonków stanowią ich majątek wspólny (art. 31 § 2 k.r.o.), to zachowanie jednego z małżonków – pozwanej, który uzyskiwane przez siebie wynagrodzenie za pracę, a następnie rentę przeznaczał na zaspokajanie jedynie swoich potrzeb konsumpcyjnych i to w istotnej części o charakterze rozrywek, winno być uznane za doprowadzanie do nieuzasadnionego uszczerbku w majątku wspólnym małżonków, a tym samym stanowi to podstawę do ustanowienia przez Sąd rozdzielności majątkowej (vide: Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz pod red. prof. dr hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego, 2. wydanie, Wydawnictwo C.H. Beck, s. 519).

Sąd zwraca przy tym uwagę, że pozwana nie tylko, że w trakcie wspólnego pożycia stron w Ś. nie dokładała się do utrzymania rodziny i domu, to jeszcze co najmniej kilkukrotnie pobrała ze wspólnego rachunku bankowego kwoty rzędu 1000-2000 zł na bliżej nieokreślone cele. Takim zachowaniem pozwana doprowadziła powoda do konieczności zaciągania pożyczek na zaspokojenie bieżących potrzeb rodziny, w tym małoletniego syna stron.

W ocenie Sądu przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wyraźnie wskazało, że to na powodzie zawsze spoczywał ciężar utrzymania rodziny w tym spłaty kredytu bankowego na zakup mieszkania. Pozwana zarobione, czy otrzymane z tytułu renty pieniądze wydawała na własne cele, a i tak jej brakowało, o czym świadczy ww. zachowanie polegające na uszczupleniu środków na utrzymanie domu i rodziny.

Nie budzi wątpliwości, że ważną przyczyną orzeczenia o rozdzielności majątkowej może być separacja małżonków, uniemożliwiająca im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym. Sytuacja taka stwarza bowiem z reguły zagrożenie interesów majątkowych jednego lub nawet obojga małżonków. W sprawie o roszczenie określone w art. 52 k.r.o. decydujące znaczenie mają zatem kwestie czysto majątkowe i możliwość porozumienia małżonków w sprawach związanych z zarządem ich majątkiem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2004r., sygn. akt V CK 215/04).

Zgodnie z art. 52 § 2 k.r.o., rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym
w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Powołany powyżej przepis nie zawiera zamkniętego katalogu sytuacji, w których Sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa. Zdaniem Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy ziściły się przesłanki do ustanowienia rozdzielności majątkowej w małżeństwie stron z dniem 26 czerwca 2015 r., albowiem co najmniej od tego dnia powód nie miał już wpływu a nawet wiedzy na temat ewentualnych decyzji pozwanej w kwestii zaciągania zobowiązań finansowych, mających wpływ na stan majątku wspólnego stron, a nadto strony żyły w separacji faktycznej, która ma charakter trwały (vide wyrok SN z 11 grudnia 2008 r.; II CSK 371/08; wyr. SN z 14 stycznia 2005 r., III CK 112/04).

W niniejszej sprawie powód wnosił o ustanowienie przez Sąd rozdzielności majątkowej z datą wsteczną, to jest z dniem 26 czerwca 2015 r. W ocenie Sądu żądanie wyrażone w pozwie o ustanowienie rozdzielności majątkowej zasługiwało na uwzględnienie. Strony jeszcze przed rozstaniem w czerwcu 2015 r. nie posiadały wspólnego rachunku bankowego. Zdecydowała o tym nieodpowiedzialna postawa pozwanej, która nie tylko, że nie dokładała się do utrzymania domu i rodziny, to jeszcze w celu zaspokojenia swych osobistych potrzeb, bez porozumienia z pozwanym pobierała z konta znaczne kwoty, narażając tym samym rodzinę na brak możliwości zaspokojenia swych uzasadnionych potrzeb i zmuszając powoda do zaciągania pożyczek. Postawa pozwanej, w ocenie Sądu, uzasadnia stwierdzenie, że strony, od dłuższego czasu przed rozstaniem w czerwcu 2015 r., faktycznie nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego. Pozwana jedynie mieszkała we wspólnym mieszkaniu stron i korzystała ze środków uzyskiwanych przez powoda. Z tej przyczyny, zdaniem Sądu jest oczywistym, że strony od 26 czerwca 2015 r. znajdując się w separacji faktycznej i to trwałej, która doprowadziła je do rozwodu, nie prowadzą wspólnie gospodarstwa domowego, nie planują wydatków i nie współdziałają w zarządzie majątkiem wspólnym (vide wyr SN z 14 stycznia 2005 r., III CSK 112/04; wyr SN z 13 stycznia 2000 r. II CKN 1070/98). Skoro strony nie wykonywały uprawnień, jakie im przysługiwały z tytułu ustroju wspólności majątkowej, a pozwana wyraźnie nie chciała uczestniczyć w zabezpieczeniu materialnym bytu rodziny, to dalsze pozostawanie w takim ustroju zagraża interesom majątkowym pozwanego i wspólnego małoletniego dziecka stron. Sąd zwraca uwagę, że skoro w związku z postawą pozwanej powód jeszcze w trakcie wspólnego pożycia stron nie wiedział na co pozwana wydaje pieniądze i na co dodatkowo pobiera je ze wspólnego rachunku bankowego i to w jednorazowo znacznych kwotach, to tym bardziej nie ma takiej wiedzy, od czasu kiedy pozwana zamieszkuje z rodzicami. Należy zwrócić uwagę na fakt, że stan zdrowia pozwanej pogorszył się, jednak nie na tyle aby uniemożliwić jej uczestnictwo w rozprawie podczas procesu rozwodowego. Skoro zatem pozwana mogła się stawić w Sądzie i być obecną na sali jednorazowo ponad 3 godziny, to tym bardziej mogła udać się do instytucji finansowej aby zaciągnąć zobowiązania pieniężne, o których powód aktualnie nawet nie wie. Brak odpowiedzialności finansowej pozwana, dostatecznie dowiodła w trakcie wspólnego zamieszkiwania z powodem w Ś.. Pozwana wykazała również, że zaspokajała tylko własne potrzeby a nie potrzeby rodziny. W tej sytuacji w ocenie Sądu występuje poważne ryzyko istnienia zobowiązań finansowych, na zaciągnięcie których powód się nie godził i które w najmniejszym stopniu nie zostały przeznaczone na potrzeby rodziny, a jedynie na osobiste potrzeby pozwanej. Sąd również zwraca uwagę na postawę powoda, który mimo rozstania z pozwaną i poważnych wydatków związanych z utrzymaniem syna, spłatą kredytu i własnymi usprawiedliwionymi potrzebami, przeznaczał na żonę po 400 zł miesięcznie, sam nie otrzymując jakiegokolwiek wsparcia finansowego od pozwanej czy jej rodziców na utrzymanie dziecka. Podkreślić przy tym należy, że zarobki powoda jako żołnierza zawodowego nie należą do wysokich. Dlatego zdaniem Sądu za ustanowieniem rozdzielności majątkowej z datą wsteczną przemawiają ważne okoliczności i należało się przychylić do żądania powoda wyrażonego w pozwie.

Powyższe ustalenia faktyczne i rozważania Sąd oparł na dowodach z dokumentów szczegółowo wskazanych przy stanie faktycznym oraz dowodach osobowych: zeznaniach świadka E. Z. i przesłuchaniu powoda M. B. (4).

Strony nie zaprzeczały prawdziwości treści dowodów z dokumentów, z tym zastrzeżeniem, że powód jako nieprawdziwe ocenił okoliczności wskazane w odpowiedzi na pozew w procesie rozwodowym. Zdaniem Sądu treść dowodów z dokumentów jest jednoznaczna i wzajemnie koresponduje. Część dowodów z dokumentów ma charakter urzędowy w rozumieniu art. 244 § 1 k.p.c., co sprawia, że ich treść objęta jest domniemaniem prawdziwości.

Treść dowodów osobowych Sąd ocenia jako spójną, logiczną i korespondującą z treścią dowodów z dokumentów. Z tych przyczyn Sąd ocenił te dowody jako wiarygodne.

Mając na względzie całokształt powyższych ustaleń orzeczono, jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Orzekając w punkcie drugim sentencji wyroku o kosztach Sąd kierował się zasadą słuszności wyrażoną w art. 102 k.p.c. stanowiącym, że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Takim szczególnym wypadkiem w niniejszej sprawie jest stan zdrowia pozwanej i potrzeby finansowe z związane z jej leczeniem. Nakładanie na pozwaną w tym okolicznościach obowiązku poniesienia kosztów procesu prowadzić będzie przy jej niskich dochodach do uszczuplenia i tak skromnych środków przeznaczanych na jej usprawiedliwione potrzeby związane z leczeniem i rehabilitacją.