Sygn. akt I C 1755/16
Dnia 15 czerwca 2018 r.
Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Marek Jasiński
Protokolant: Michał Czerwiński
po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2018 r. w Gdańsku
na rozprawie
sprawy z powództwa K. W. (1)
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.
o zapłatę
I. zasądza od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz K. W. (1) kwotę 29 844,11 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy osiemset czterdzieści cztery złote jedenaście groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:
- od kwoty 29 044,61 zł od 23 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,
- od kwoty 799,50 zł od 14 października 2016 r. do dnia zapłaty;
II. zasądza od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz K. W. (1) kwotę 6310 zł (sześć tysięcy trzysta dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;
III. nakazuje ściągnąć od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku kwotę 269,56 zł (dwieście sześćdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt sześć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.
Sygn. akt I C 1755/16
Pozwem z dnia 15 grudnia 2016 r. powód K. W. (2) domagał się zasądzenia od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. (dalej zwana (...) S.A.) kwoty 29.844,11 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty od kwot:
29.044,11 zł tytułem odszkodowania w związku ze szkodą komunikacyjna nr (...);
799,50 zł tytułem kosztów poniesionych w związku ze sporządzeniem prywatnej kalkulacji oraz wynagrodzeniem dla reprezentującej powoda w postepowaniu likwidacyjnym/odwoławczym firmy: (...) Biuro Pomocy (...).
Ponadto domagał się zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych wraz z podatkiem VAT.
W uzasadnieniu wskazane zostało, że w wyniku kolizji drogowej z dnia 20 stycznia 2016 roku uszkodzeniu uległ pojazd marki B. o nr rej. (...) należący do powoda. W toku postepowania likwidacyjnego pozwany uznał swoja odpowiedzialność i wypłacił powodowi z polisy OC sprawcy zdarzenia kwotę 34.834,01 zł. Powód zwrócił się do firmy (...), która wykonała kalkulację naprawy pojazdu określającą koszt przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zdarzenia w wysokości 63.878,62 zł.
W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu wskazane zostało, że nie uznaje powództwa i podtrzymuje stanowisko zajęte w postępowaniu likwidacyjnym. Pozwany wskazał, że zlecenie wykonania prywatnej kalkulacji było zbędne i stanowiło niepotrzebny wydatek. Ponadto pozwany nie udowodnił, co dokładnie składało się na jej koszt wynoszący 799,50 zł.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 20 stycznia 2016 roku doszło do wypadku komunikacyjnego w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki B. o nr rej. (...), należący do K. W. (1). Sprawca zdarzenia ubezpieczony był z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym zakładzie ubezpieczeń.
Szkoda w przedmiotowym pojeździe została zgłoszona z tytułu polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy wypadku do ubezpieczyciela (...) S.A. i zarejestrowana pod numerem szkody (...).
/ bezsporne /
Decyzją z dnia 12 kwietnia 2016 roku (...) S.A. przyznał K. W. (1) odszkodowanie w wysokości 28.320,33 zł, a następnie pismem z dnia 23 czerwca 2016 roku o poinformował o przyznaniu dalszej kwoty odszkodowania, która łącznie wynosiła 34.833,99 zł. Z tego tytułu powodowi została wypłacona dodatkowa kwota pomniejszona o wcześniejsze wypłaty w wysokości 6.513,66 zł.
/ dowody : pismo z dnia 23.6.2016 r. (k.12), pismo z dnia 12.4.2016 r. (k.13), kalkulacja naprawy nr (...) (k.22-29)/
Powód na podstawie zleconej przez siebie kalkulacji naprawy, sporządzonej przez firmę (...) wskazał, że koszt naprawy w oparciu o zakres doznanych uszkodzeń wyniósł 63.878,62 zł. Koszt wykonanej prywatnej kalkulacji wynosił 799,50 zł.
/ dowód : kalkulacja naprawy nr 1/10/2016 (k.14-21), faktura (...) (k.37)/
Pismem z dnia 29 września 2016 r. powód wezwał pozwany zakład ubezpieczeniowy do zapłaty kwoty:
- 29.044,61 zł tytułem dopłaty odszkodowania
- 799,50 zł tytułem zwrotu kosztów pełnomocnika (wyliczenie wysokości szkody, porada, analiza akt szkodowych, korespondencja i telefony oraz czynności związane z dochodzeniem odszkodowania)
/ dowód : pismo z dnia 29.9.2016 r. (k.30-34)/
Pismem z dnia 4 listopada 2016 roku pozwany zakład ubezpieczeń poinformował powoda, iż podtrzymuje swoje dotychczasowe stanowisko i stwierdza brak podstaw do dopłaty odszkodowania.
/ dowód : pismo z dnia 4.11.2016 r. (k.36)/
Technicznie, ekonomicznie i celowo uzasadnione koszty naprawy samochodu B. (...) i nr rej. (...) zapewniające przywrócenie pojazdu do stanu sprzed kolizji z dnia 20 stycznia 2016 roku wyniosły 52.793,37 zł netto (64.935,85 zł brutto).
/dowód: opinia biegłego sądowego wraz z kalkulacją naprawy (k.80-108)/
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie w całości.
Okoliczności faktyczne w istotnych dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy kwestiach Sad ustalił w oparciu o przedstawione przez strony dokumenty, w szczególności akta szkody, które nie były kwestionowane przez strony.
Ponadto Sąd okoliczności faktyczne w istotnych dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy kwestiach ustalił także w oparciu o opinię biegłego sądowego w zakresie techniki motoryzacyjnej, kosztorysowania napraw pojazdów oraz wyceny wartości pojazdów. Opinia została sporządzona przez biegłego posiadającego odpowiednią wiedzę i doświadczenie, w sposób jasny, zrozumiały. Wnioski w niej zawarte wynikają logicznie z części opisowej. Ponadto przedmiotowa opinia w pełni odpowiada na pytania postawione w tezie dowodowej. Nie była również kwestionowana przez strony.
Przystępując do dalszych rozważań należy wskazać, że stan faktyczny w sprawie był częściowo niesporny. Pozwany nie kwestionował w szczególności faktu wystąpienia kolizji drogowej, jak i samej zasady odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego Towarzystwa (...), na podstawie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.
Spornym zagadnieniem w przedmiotowej sprawie była ocena technicznie i ekonomiczne uzasadnionych kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu oraz zasadność zasądzenia od ubezpieczyciela na rzecz powoda kosztów prywatnej opinii sporządzonej w toku postępowania likwidacyjnego.
Zgodnie z treścią art. 822 § 1, 2 i 4 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem, których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Zasada ta doszczegółowiona została w art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) odnośnie szkód powstałych w wyniku zdarzeń komunikacyjnych, zgodnie z którym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.
Odpowiedzialność sprawcy zdarzenia, który był ubezpieczony w pozwanym zakładzie ubezpieczeń nie była kwestionowana.
Na mocy art. 824 1 § 1 k.c., o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody. Dlatego istotne znaczenie dla ustalenia wysokości szkody, ma zatem również odpowiedzialność odszkodowawcza pozwanego ubezpieczyciela w świetle przepisu art. 361 § 2 k.c., statuującego zasadę pełnej kompensacji szkody a także przepisu art. 363 § 1 k.c. stanowiącego, że poszkodowanemu przysługuje uprawnienie do wyboru czy naprawienie szkody nastąpić ma przez przywrócenie do stanu poprzedniego, czy przez zapłatę określonej sumy pieniężnej. Dlatego bez znaczenia dla wysokości dochodzonego żądania z tytułu naprawienia szkody w pojeździe mechanicznym ma to, czy poszkodowany dokonał naprawy pojazdu oraz zakresu tych napraw, oraz wykorzystania do tego części używanych lub nieoryginalnych. Zgodnie z argumentacją wyrażoną w tezie i uzasadnieniu uchwały Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2003 r. (III CZP 32/03, OSNC 2004/4/51), którą Sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela i przyjmuje za własną – odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku. Przy czym jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 sierpnia 2003 r., sygn. akt IV CKN 387/01 obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawiać (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2001 r., III CZP 68/01, OSPiKA 2002, nr 7-8, poz. 103).
Celem ustalenia kosztów przywrócenia pojazdu powoda do stanu poprzedniego oraz zakresu szkód, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu mechaniki motoryzacyjnej, kosztorysowania napraw pojazdów oraz wyceny wartości pojazdów.
Biegły w sporządzonej opinii, po dokonaniu zestawienia stwierdził, że celowy i ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy samochodu marki B. (...) o nr rej. (...) wyliczony w oparciu o stawki obowiązujące na rynku lokalnym wyniósł 52.793,37 zł bez uwzględnienia podatku VAT (64.935,85 zł po uwzględnieniu podatku VAT). Biegły przede wszystkim wskazał, że naprawa pojazdu przy użyciu części innych niż nowe i oryginalne nie pozwoli na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody. Ponadto w sposób wyczerpujący wykazał różnicę pomiędzy częściami oznaczonymi symbolem (...), których użycie pozwoli na przywrócenie przedmiotowego pojazdu do stanu sprzed szkody, a częściami z niezależnych sieci dystrybucji innych niż (...), które są porównywalne do części oryginalnych, jednakże ich użycie obniży wartość danego pojazdu.
W ocenie Sądu wnioski zawarte w opinii biegłego są jasne, a przeprowadzony wywód stanowiący ich uzasadnienie jest logiczny. W tym stanie rzeczy Sąd uznał opinię biegłego za rzetelną, mając na względzie także to, że osoba ją sporządzająca posiada odpowiednie kwalifikacje w dziedzinie, w zakres której wchodził przedmiot opiniowania. Sąd nie znalazł też podstaw aby ją kwestionować.
W tym stanie rzeczy ekonomicznie uzasadnione koszty przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego należało ustalić na kwotę 64.935,85 zł brutto. Tym samym, uwzględniając wysokość odszkodowania już wypłaconego przez (...) S.A., kwota należnego powodowi odszkodowania winna wynieść 30.101,86 zł (64.935,85 zł – 34.833,99 zł). Sąd zobowiązany był jednak do zweryfikowania tych ustaleń w oparciu o zakres żądania powoda, który domagał się zasądzenia kwoty 29.844,11 zł jako różnicy między kosztami wynikającymi z kalkulacji sporządzonej na zlecenie powoda a wypłaconym przez pozwanego odszkodowaniem. A zatem powód uczynił swoim żądaniem koszty wynikające z kalkulacji sporządzonej na jego zlecenie.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, iż zasadne było również żądanie zwrotu kosztu sporządzenia prywatnej opinii w wysokości 799,50 zł. Kosztorys sporządzony na zlecenie powoda na potrzeby niniejszego postępowania był zasadny, albowiem przy ustalaniu wysokości odszkodowania towarzystwa ubezpieczeń posługują się specjalistycznym oprogramowaniem dotyczącym sporządzania kalkulacji kosztów naprawy pojazdu np. (...), jak to miało miejsce w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu, skorzystanie przez powoda z pomocy firmy zajmującej się rozliczaniem takich kosztów pomogło precyzyjnie określić wartość przedmiotu sporu i wystąpić z pozwem o zwrot należnego, dalszego odszkodowania.
O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzeł zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 481§1 i 2 k.c. w zw. z art. 14 ust.1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003r. ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) zasądzając je od kwoty 29.044,61 zł od dnia 23 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty oraz zgodnie z wnioskiem złożonym przez pełnomocnika na rozprawie w dniu 15 czerwca 2018 roku od kwoty 799,50 zł od dnia 14 października 2016 roku do dnia zapłaty.
O kosztach procesu Sąd orzekł , w oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.c. w punkcie II wyroku. Należy zaznaczyć, że zgodnie z ogólną zasadą strona przegrywająca proces jest zobowiązana do zwrotu kosztów postępowania stronie przeciwnej. W związku z tym Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.310 zł. Na koszty powoda złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 1.493 zł, koszt zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 3.617 zł, oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 1.200 zł.
Biorąc pod uwagę, iż wynagrodzenie biegłego w niniejszej sprawie wyniosło 1.469,56 zł (uiszczona zaliczka w kwocie 1.200 zł), a więc o 269,56 zł przekroczyło wysokość pobranej zaliczki, należało nakazać ściągnąć wyłożoną tymczasowo przez Skarb Państwa kwotę od strony pozwanej tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych o czym orzeczono w punkcie III wyroku.
Sygn. akt I C 1755/16
(...)
1. (...);
2. (...)
3. (...)
(...)