Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska

Protokolant: sekr. sądowy Anna Dorecka

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2018 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 3 listopada 2017 roku nr (...)

w sprawie J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty rodzinnej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 902/17

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 19 stycznia 2018 r.

Decyzją z dnia 3 listopada 2017 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia
1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11 października 2017 r., odmówił J. P. przyznania prawa do renty rodzinnej po zmarłej w dniu (...) r. matce K. P.. W uzasadnieniu decyzji ZUS wskazał, że ubezpieczona wiek 25 lat ukończyła w dniu (...), a więc nie będąc na ostatnim roku nauki w szkole wyżej. Jak podał, ubezpieczona nie zdała również wszystkich egzaminów przewidzianych w ramach przedostatniego roku studiów w dacie ukończenia 25 roku życia.

Odwołanie od tej decyzji wniosła J. P., domagając się jej zmiany
i przyznania jej prawa do renty rodzinnej po zmarłej w dniu(...)r. matce K. P.. W uzasadnieniu odwołująca podała, że możliwość osiągnięcia samodzielności życiowej dla osób będących półsierotami wyraża się poprzez możliwość ukończenia studiów wyższych, dających podstawę do samodzielnego startu w dorosłe życie. Renta rodzinna jest zatem swoistego rodzaju świadczeniem alimentacyjnym ze strony państwa na rzecz osób będących półsierotami. W tej więc sytuacji, zasady współżycia społecznego przemawiają za przyznaniem jej renty rodzinnej. Następnie, powołując się
na swoją bardzo trudną sytuację materialną, odwołująca wskazała, że studiuje prywatnie Pielęgniarstwo w trybie dziennym na ostatnim roku (...)w K. i nie jest w stanie pokryć kosztów studiów. Z uwagi na to, że studia odbywają się w trybie dziennym, nie ma możliwości podjęcia dodatkowej pracy, tym bardziej, że musi również opiekować się niepełnosprawnym starszym ojcem.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Wskazał też, że odwołująca nie spełnia warunków przewidzianych w art. 68 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, ponieważ w dniu (...)ukończyła 25 lat. Jednocześnie, w dniu osiągnięcia 25 roku życia, czyli w dniu 16 lipca
2017 r., nie była jeszcze studentką ostatniego roku studiów, gdyż nie uzyskała wszystkich zaliczeń wymaganych na przedostatnim roku studiów, co oznacza, że nie zostały spełnione przesłanki wymagane przepisem art. 68 ust. 2 ustawy emerytalno- rentowej. Zakład Ubezpieczeń Społecznych powołał się też na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 marca
2016 r., II UK 82/15 (LEX nr 2019547).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Odwołująca J. P., urodzona w dniu (...), była uprawniona do renty rodzinnej po zmarłej w dniu (...) r. matce K. P. od 20 stycznia 2015 r. na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z FUS. Z wnioskiem o rentę rodzinną do ZUS ubezpieczona wystąpiła w dniu
28 stycznia 2015 r. Decyzją z dnia 6 lutego 2015 r. ZUS Oddział w T. przyznał wnioskodawczyni rentę rodzinną od dnia 20 stycznia 2015 r. W roku akademickim 2014/2015 odwołująca była studentką trzeciego roku niestacjonarnych studiów pierwszego stopnia na (...), kierunek: (...)
w K.. W roku akademickim 2015/2016 odwołująca była studentką pierwszego roku Pielęgniarstwa na studiach stacjonarnych pierwszego stopnia(...)
(...) w K.. Ostatnio, renta rodzinna była wypłacana odwołującej do dnia 31 lipca 2017 r., tj. do miesiąca, w którym ubezpieczona ukończyła 25 rok życia w oparciu o treść zaświadczenia (...)
w K. z dnia 19 października 2016 r. W zaświadczeniu tym podano, że ubezpieczona
w roku akademickim 2016/2017 jest studentką drugiego roku (...)na studiach stacjonarnych pierwszego stopnia.

dowód:

-

odpis skrócony aktu urodzenia odwołującej- k. 11 cz. III akt ZUS,

-

odpis skrócony aktu zgonu K. P.- k. 11 cz. III akt ZUS,

-

wniosek o rentę rodzinną z dnia 28.01.2015 r.- k. 1-7 cz. III akt ZUS,

-

decyzje ZUS z dnia: 06.02.2015 r., 16.10.2015 r. i 26.10.2016 r.- k. 19-20,
28-29, 38-39 cz. III akt ZUS,

-

zaświadczenie (...)w K. z dnia
27.01.2015 r.- k. 10 cz. III akt ZUS,

-

zaświadczenia (...)
w K. z dnia: 09.10.2015 r., 14.09.2016 r. i 19.10.2016 r.- cz. III akt ZUS,

W dniu 11 października 2017 r. odwołująca wystąpiła do ZUS z wnioskiem o podjęcie wypłaty renty rodzinnej podając, że wiek 25 lat ukończyła w dniu (...), kiedy realizowała trzeci (ostatni) rok studiów. Do wniosku ubezpieczona dołączyła zaświadczenie (...)
(...) w K. z tego samego dnia, tj. 11 października 2017 r. W treści tego zaświadczenia podano, że odwołująca w roku akademickim 2017/2018 jest studentką trzeciego roku (...)na studiach stacjonarnych pierwszego stopnia.

dowód:

-

wniosek odwołującej z dnia 11.10.2017 r.- cz. III akt ZUS,

-

zaświadczenie (...)
w K. z dnia 11.10.2017 r.- cz. III akt ZUS,

W związku z wnioskiem odwołującej, w piśmie z dnia 19 października 2017 r.
ZUS zwrócił się do (...) w K. z prośbą o nadesłanie zaświadczenia potwierdzającego fakt zdania przez ubezpieczoną wszystkich egzaminów przewidzianych
w ramach przedostatniego roku studiów i uzyskania wpisu na ostatni rok, tj. (...).
W treści pisma organ rentowy wskazał, że zaświadczenie musi zawierać datę zdania egzaminów oraz datę wpisu na rok następny. W odpowiedzi, w piśmie z dnia 24 października 2017 r., które wpłynęło do ZUS w dniu 27 października 2017 r., Uczelnia podała,
że odwołująca jest studentką trzeciego roku studiów stacjonarnych pierwszego stopnia na kierunku Pielęgniarstwo. W załączeniu przesłała zestawienie zawierające daty zdania przez odwołującą poszczególnych egzaminów i uzyskania zaliczeń informując, że wpis na trzeci rok studiów ubezpieczona uzyskała w dniu 11 października 2017 r. Z zestawienia tego wynika, że odwołująca ostatnie zaliczenie w letniej sesji egzaminacyjnej roku akademickiego 2016/2017 uzyskała w dniu 22 września 2017 r.

dowód:

-

pismo ZUS z dnia 19.10.2017 r. wraz z zestawieniem- cz. III akt ZUS,

-

pismo (...)
w K. z dnia 24 października 2017 r. wraz z Ocenami studenta- cz. III akt ZUS,

Letnia sesja drugiego roku studiów zaczęła się w czerwcu 2017 r. Część egzaminów odwołująca zdawała w tym miesiącu. Były to egzaminy z następujących przedmiotów: w dniu 13 czerwca 2017 r. z zakażeń szpitalnych, w dniu 28 czerwca 2017 r. z neurologii
i pielęgniarstwa neurologicznego oraz z języka migowego, zaś w dniu 30 czerwca 2017 r.
z chirurgii i pielęgniarstwa chirurgicznego oraz z języka angielskiego. W dniu 16 lipca
2017 r. ubezpieczona ukończyła 25 lat. W pierwszym terminie odwołująca zdawała kilka egzaminów w lipcu. Były to egzaminy z następujących przedmiotów: w dniu 21 lipca 2017 r. z pediatrii i pielęgniarstwa pediatrycznego oraz z chirurgii i pielęgniarstwa chirurgicznego,
a także w dniu 28 lipca 2017 r. z chorób wewnętrznych i pielęgniarstwa internistycznego oraz z położnictwa, ginekologii i pielęgniarstwa położniczo- ginekologicznego. We wrześniu
2016 r. ubezpieczona zdawała w sesji poprawkowej 2 egzaminy. Jeden w pierwszym terminie, do którego nie mogła wcześniej podejść w uwagi na chorobę, a drugi w drugim terminie. Celem uzyskania wpisu na trzeci rok studiów, odwołująca musiała zanieść indeks
do wykładowcy, aby odnotował jej ocenę ze zdanego egzaminu poprawkowego i podpisał się. Wyniki egzaminu ukazały się po około tygodniu od daty egzaminu. Wykładowca wpisał ubezpieczonej ocenę do indeksu dopiero w październiku 2017 r., ponieważ wcześniej nie było go na uczelni. Później, odwołująca złożyła indeks w dziekanacie i otrzymała wpis. Egzamin poprawkowy odwołująca zdawała w dniu 22 września 2017 r. Był to egzamin z neurologii
i pielęgniarstwa neurologicznego.

dowód:

-

Oceny studenta załączone do pisma (...)w K. z dnia 24 października 2017 r.- cz. III akt ZUS,

-

zeznania świadka J. P.- 00:05:32,

Zgodnie z Regulaminem studiów (...), stanowiącym Załącznik do Uchwały Senatu (...)z dnia 10 września 2007 r., zmieniony uchwałą Senatu
z dnia 25 marca 2009 r. oraz uchwałą z dnia 24 lutego 2010 r., okresem zaliczeniowym jest semestr (§ 21 ust. 1). Warunkiem zaliczenia semestru jest zaliczenie wszystkich obowiązkowych przedmiotów (modułów) przewidzianych planem studiów i harmonogramem zajęć oraz złożenie indeksu i kart okresowych osiągnięć studenta z kompletem wymaganych wpisów najpóźniej 14 dni od zakończenia sesji poprawkowej pod rygorem skreślenia z listy studentów. W uzasadnionych przypadkach dziekan może przedłużać zakreślony termin
(§ 21 ust. 2). Warunkiem zaliczenia semestru jest ponadto uzyskanie wymaganej liczby punktów ECTS określonej planem studiów (§ 21 ust. 3). Z zastrzeżeniem § 26 ust. 3, pierwszy termin egzaminu wyznaczony w sesji egzaminacyjnej jest wiążący dla wszystkich studentów (§ 28 ust. 1). Student, który otrzymał na egzaminie ocenę niedostateczną, ma prawo do zdawania z każdego niezdanego przedmiotu dwóch egzaminów poprawkowych
w terminach wyznaczonych harmonogramem sesji, przy czym przystąpienie do jednego egzaminu poprawkowego do końca sesji poprawkowej jest obowiązkiem studenta (§ 28 ust. 2). Egzamin poprawkowy może zostać wyznaczony nie wcześniej niż po upływie 5 dni
od daty ogłoszenia wyniku egzaminu. Na wniosek studenta może zostać ustalony wcześniejszy termin złożenia egzaminu poprawkowego (§ 28 ust. 3).

dowód:

-

Regulaminem studiów (...)k. 8, 9 as,

W roku akademickim 2017/2018 odwołująca jest studentką trzeciego roku (...)na studiach stacjonarnych pierwszego stopnia (...)
(...) w K..

dowód:

-

zaświadczenie (...)
w K. z dnia 11.10.2017 r.- k. 4 as,

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów i zeznania odwołującej.

Sąd pozytywie ocenił dowody z dokumentów, których autentyczność oraz wiarygodność, jak również poprawność materialna i formalna nie budziły wątpliwości, zaś ich treść i forma nie były kwestionowane przez strony postępowania. Brak było zatem jakichkolwiek podstaw, także takich, jakie należałoby uwzględnić z urzędu, aby dokumentom tym odmówić właściwego im znaczenia dowodowego. Dokumenty urzędowe stanowiły zatem dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), zaś dokumenty prywatne dowód tego, że osoba która je podpisała złożyła oświadczenie zawarte
w dokumencie (art. 245 k.p.c.).

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom odwołującej J. P., która wskazała na okoliczności istotne z punktu widzenia rozstrzygnięcia. Zeznania te zasługiwały na walor wiarygodności, gdyż były rzeczowe, wewnętrznie spójne i logiczne. Korespondowały też
z treścią znajdujących się w aktach ZUS dokumentów, które posłużyły Sądowi do ustalenia stanu faktycznego sprawy. Odwołująca wskazała co prawda, że spełnia warunki do renty rodzinnej, ponieważ kontynuuje studia i nie powtarzała żadnego roku, ale sama ta tylko okoliczność nie podważa wiarygodności jej wcześniejszych twierdzeń, odnoszących się
do meritum sprawy. Odwołująca wyraziła bowiem swoją subiektywną ocenę, zaś rozstrzyganie o tym, czy przysługuje jej prawo do renty rodzinnej leżało w gestii Sądu.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. z dnia 3 listopada 2017 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego
i obowiązujących przepisów prawa, nie zasługiwało na uwzględnienie.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy odwołująca J. P. spełnia warunki do przyznania jej prawa do renty rodzinnej po zmarłej w dniu
20 stycznia 2015 r. matce K. P. w oparciu o przepis art. 68 ust. 2 ustawy emerytalno- rentowej pomimo, że wiek 25 lat ukończyła w dniu (...), a więc
nie będąc na ostatnim roku nauki w szkole wyżej, a ponadto nie zdała wszystkich egzaminów przewidzianych w ramach przedostatniego roku studiów w dacie ukończenia 25 roku życia.

Stosownie do treści art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm.), renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń.

Do renty rodzinnej uprawnieni są członkowie rodziny, do których zalicza się m.in. dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione (art. 67 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy).

W myśl art. 68 ust. 1 ustawy, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej: 1) do ukończenia 16 lat; 2) do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo 3) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa
w pkt 1 lub 2.

Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów
(art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS).

Renta rodzinna pełni głównie funkcję alimentacyjną. Jej celem podstawowym jest dostarczenie środków utrzymania tym dzieciom, które ze względu na wiek, stan zdrowia lub kształcenie się nie mają możliwości pozyskiwania tychże środków własną pracą (działalnością zarobkową). Stanowi ona pieniężną rekompensatę utraty, przede wszystkim, ale nie tylko, ekonomicznego wsparcia ze strony zmarłego rodzica lub innej osoby, na której ciążył obowiązek alimentacyjny wobec dziecka. Renta rodzinna stanowi swoistego rodzaju rekompensatę dochodu utraconego wskutek śmierci osoby bliskiej. W wyroku z dnia
11 kwietnia 1996 r., II UR 4/96 (OSNAPiUS 1996/20/311) Sąd Najwyższy stwierdził,
że całokształt przepisów prawnych regulujących prawo do renty rodzinnej dla dzieci wskazuje, że zasadniczym celem tego świadczenia jest dostarczanie środków utrzymania tym dzieciom pracownika (rencisty), które w związku z kształceniem się w szkole nie wykonują pracy stanowiącej źródło utrzymania.

Celem regulacji (wyjątku) z art. 68 ust. 2 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach
z FUS jest zapewnienie renty rodzinnej tylko na czas ostatniego roku studiów i tylko ten okres może przedłużyć ochronę rentową po osiągnięciu przez studenta 25 lat życia (por. wyrok
SN z dnia 12 stycznia 2011 r., II UK 201/10, LEX nr 785669).

Okoliczności faktyczne tej sprawy były w zasadzie bezsporne. Wynikają one z treści dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego i z zeznań odwołującej, które
z nimi korespondowały. Jak ustalił Sąd w oparciu o te dowody, odwołująca w dniu
22 września 2017 r., będąc na drugim, a więc przedostatnim roku studiów, zdała ostatni egzamin w sesji letniej i z dniem 11 października 2017 r. uzyskała wpis na trzeci rok studiów. Wiek 25 lat ubezpieczona ukończyła tymczasem w dniu 16 lipca 2017 r., a zatem na drugim, nie zaś na ostatnim roku studiów.

Należy podkreślić, że ustawa o emeryturach i rentach z FUS zakreśla okres ochronny do 25 roku życia, po osiągnięciu którego, dalsze doskonalenie umiejętności zawodowych
nie korzysta z ochrony udzielanej świadczeniem ubezpieczeniowym. Możliwość przedłużenia okresu wypłaty renty rodzinnej powyżej 25 roku życia istnieje tylko do zakończenia ostatniego roku studiów, na którym uprawniony ukończył ten wiek (por. wyroki SN: z dnia
6 września 2012 r., II UK 37/12, OSNP 2013/15-16/186 i z dnia 3 marca 2016 r., II UK 82/15, LEX nr 2019547).

Możliwość dalszego pobierania renty rodzinnej po osiągnięciu 25 lat życia przez dziecko zdolne do pracy stanowi dodatkowe, wyjątkowe uprawnienie nadane przez ustawę. Dokonując wykładni art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, Sąd Najwyższy, kierując się przede wszystkim brzmieniem tego przepisu, określił przesłanki warunkujące przedłużenie uprawnień do renty rodzinnej jako osiągnięcie 25 lat życia w czasie ostatniego roku studiów w szkole wyższej (por wyroki SN: z dnia 3 marca 2011 r., II UK 303/10, OSNP 2012/7-8/98 i z dnia 26 marca 2015 r., II UK 138/14, LEX nr 1666020).

W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się, że między wskazanymi przesłankami istnieje związek czasowy wiążący pozostawanie studentem ostatniego roku studiów w szkole wyższej z dniem osiągnięcia 25 lat życia, nie zaś z rokiem kalendarzowym, w którym ten dzień nastąpił. W związku z tym, do przedłużenia prawa
do renty rodzinnej niezbędne jest, aby w dniu osiągnięcia 25 lat życia dziecko już było
na ostatnim roku studiów wyższych, nie zaś by miało osiągnąć taki status w choćby niedalekiej przyszłości, z zastrzeżeniem, że na ostatnim roku studiuje student, który zdał wszystkie egzaminy i uzyskał wszystkie zaliczenia wymagane na przedostatnim roku studiów (por. wyroki SN: z dnia 8 sierpnia 2007 r., II UK 15/07, OSNP 2008/19-20/295 i z dnia
3 marca 2016 r., II UK 82/15, LEX nr 2019547).

Gdyby odwołująca egzaminy w sesji letniej zdała do dnia ukończenia 25 roku życia,
a zatem w czerwcu 2017 r. i do połowy lipca 2017 r., istniałaby możliwość przyjęcia,
że spełnia kryteria bycia studentem trzeciego roku studiów. W takiej sytuacji, możliwe byłoby przedłużenie jej prawa do renty rodzinnej do zakończenia trzeciego roku studiów. W dniu
16 lipca 2017 r. tymczasem ubezpieczona nie była jeszcze studentką trzeciego roku studiów, ponieważ ostatni egzamin w sesji letniej na drugim roku zdała dopiero w dniu 22 września 2017 r., zaś wpis na trzeci rok studiów uzyskała w dniu 11 października 2017 r. Z punktu widzenia obowiązujących przepisów, nie ma natomiast znaczenia osiągnięcie statusu studenta trzeciego roku w niedalekiej przyszłości. Jak wskazuje Sąd Najwyższy, ustalenie daty,
w której dziecko pobierające rentę rodzinną było na ostatnim roku studiów w rozumieniu
art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, następuje przy uwzględnieniu wpisu
na ostatni rok studiów dokonanego na podstawie regulaminu obowiązującego daną uczelnię (por. wyroki SN: z dnia 20 kwietnia 2006 r., I UK 265/05, Pr.Pracy 2006/7-8/53 i z dnia
3 marca 2016 r., II UK 82/15, LEX nr 2019547).

Uwzględniając okoliczności sprawy, Sąd uznał więc, że odwołującej nie przysługuje prawo do renty rodzinnej.

Niczego w tej kwestii nie zmienia fakt powołania się przez odwołującą na zasady współżycia społecznego (klauzule generalne), ponieważ w judykaturze utrwalony jest pogląd o braku podstaw do stosowania takich zasad w sporach z zakresu ubezpieczeń społecznych. W uzasadnieniu wyroku z dnia 14 grudnia 2005 r., III UK 120/05 (OSNP 2006/21-22/338) Sąd Najwyższy wykluczył możliwość wykładania przepisów prawa ubezpieczeń społecznych z uwzględnieniem reguł słuszności (zasad współżycia społecznego). Podobnie w wyroku
z dnia 23 października 2006 r., I UK 128/06 (OSNP 2007/23-24/359) Sąd Najwyższy stwierdził, że do złagodzenia rygorów prawa ubezpieczeń społecznych nie stosuje się ani
art. 5 Kodeksu cywilnego., ani art. 8 Kodeksu pracy, ponieważ przepisy prawa ubezpieczeń społecznych mają charakter przepisów prawa publicznego.

Przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych mają charakter norm bezwzględnie obowiązujących ( iuris cogentis). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego
i jednolitym stanowiskiem doktryny prawa ubezpieczeń społecznych, powinny być więc wykładane ściśle (por. uchwała składu siedmiu sędziów SN z dnia 11 grudnia 2008 r., I UZP 6/2008 OSNP 2009/9-10/120), a od reguły tej nie ma żadnych wyjątków, poza wyraźnie przez przepis przewidzianymi. W wyroku z dnia 20 lutego 2013 r., III AUa 1167/12 ( Legalis
nr 733341) Sąd Apelacyjny w Krakowie wskazał, że przepisy prawa z zakresu ubezpieczeń społecznych są przepisami bezwzględnie obowiązującymi, a zatem przy ich stosowaniu ani organ rentowy ani sąd nie mogą mieć na uwadze zasad współżycia społecznego. Przepisy
te muszą być bezwzględnie przestrzegane w stosunku do wszystkich nawet, jeśli jawią się one osobie zainteresowanej jako subiektywnie niesprawiedliwe.

W dniu osiągnięcia 25 roku życia, czyli w dniu 16 lipca 2017 r., odwołująca nie była jeszcze studentką ostatniego roku studiów, gdyż nie uzyskała wszystkich zaliczeń wymaganych na przedostatnim roku studiów. Oznacza to, że w jej przypadku nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z FUS.

W tym stanie faktycznym i prawnym stwierdzić należało, że zaskarżona decyzja
ZUS Oddział w T. z dnia 3 listopada 2017 r. była zasadna.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów prawa oraz
art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie od tej decyzji.