Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy we Włocławku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Paździerska

Protokolant: sekr. sądowy Karolina Płaczkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 07 czerwca 2013r. we Włocławku na rozprawie

sprawy F. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o emeryturę

na skutek odwołania F. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 19 lutego 2013 roku znak: ENMS/(...)

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje wnioskodawcy F. C. prawo do emerytury od dnia 03 grudnia 2012 roku;

2.  Nie stwierdza odpowiedzialności pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji;

3.  Zasądza od pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. na rzecz wnioskodawcy F. C. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IVU 271/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 lutego 2013roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił F. C.prawa do emerytury albowiem nie udowodnił okresu 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Organ rentowy nadmienił, że na podstawie dowodów dołączonych do wniosku przyjął za udowodnione na dzień 01.01.1999r. okresy składkowe i nieskładkowe w wymiarze 25 lat, 7 miesięcy i 8 dni w tym 13 lat, 9 miesięcy i 29 dni pracy w warunkach szczególnych podług wymaganych 15 lat. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że nie zaliczył wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia od 18.09.1976r. do 26.04.1980r. ponieważ przedłożone przy wniosku dokumenty budzą istotne wątpliwości merytoryczne w zakresie faktycznie zajmowanego stanowiska pracy. Ze świadectwa pracy oraz zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu ZUS Rp-7 wynika, że wnioskodawca zajmował stanowisko monter-spawacz. Organ rentowy wskazał, że wykonywanie pracy na różnych stanowiskach, chociażby w obszarze tego samego działu i pozycji zarządzenia resortowego wyklucza możliwość spełniania wymogu pracy stale i w pełnym wymiarze czasu, przewidzianym dla danego stanowiska pracy.

Odwołanie od niniejszej decyzji wywiódł F. C., który załączył pismo Spółdzielni (...)w C.potwierdzające, że w spornym czasookresie pracował jako spawacz. Fakt, iż do angaży wystawianych przez ówczesnego pracodawcę było dopisywane stanowisko „monter” podyktowane były zasadami wynagradzania, gdyż pracownik o szerszej specjalizacji dostawał wyższą stawkę zaszeregowania.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych podtrzymał argumentację zaprezentowaną w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

F. C.urodził się w dniu (...)

W dniu 18 czerwca 1976r. wnioskodawca podjął zatrudnienie w Spółdzielni (...) w C.na stanowisku spawacza elektrycznego.

Z dniem 1 listopada 1979r. wnioskodawcy zostały powierzone dodatkowo obowiązki brygadzisty, z których został odwołany z dniem 5 marca 1980r.

Na zasadzie porozumienia stron stosunek pracy F. C.został rozwiązany z dniem 26 kwietnia 1980r.

Dowód: podanie z 23.08.1976r., umowa o pracę z dn. 18.09.1976r., świadectwo pracy z dn. 28.04.1980r., skierowanie do pracy z dn. 16.09.1976r., angaż z 29.01.1980r., odpis książeczki spawacza, skierowanie do lekarza z 01.09.1976r., pismo z dn. 05.11.1979r., pismo z dn. 10.03.1980r., oświadczenie z dn. 11.11.1976r., pismo z dn. 28.02.2013r., świadectwo pracy w warunkach szczególnych z dn. 22.08.2003r. akt osobowych wnioskodawcy nadesłanych przez Spółdzielnię (...) w C., zeznania M. B.nagranie 00:04:23-00:14:20, zeznania F. H.nagranie 00:16:52-00:28:00, zeznania A. M.nagranie 00:28:40-00:38:20, zeznania wnioskodawcy nagranie 00:01:40-00:13:00 płyta k. 51 akt sprawy.

W okresie od dnia 2 czerwca 1980roku do dnia 31 marca 1994roku F. C. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę spawacza w Ośrodku (...) Skarbu Państwa w C..

Dowód: świadectwo pracy k. 14 akt organu rentowego.

W dniu 10 grudnia 2012r. F. C. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o emeryturę. W trakcie postępowania rentowego organ rentowy uznał wnioskodawcy za udowodniony staż ogólny wynoszący 25 lat, 7 miesięcy i 8 dni, w tym 13 lat, 9 miesięcy i 29dni pracy w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze zgromadzone w postępowaniu dokumenty decyzją z dnia 19 lutego 2013roku organ rentowy odmówił wnioskodawcy przyznania emerytury albowiem uznał, że nie udowodnił on wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Dowód: wniosek k. 1-3, raport k. 37-38, decyzja k. 39 akt organu rentowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd meriti ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w akta organu rentowego, których autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron postępowania sądowego.

Ustalenia zaś dotyczące zatrudnienia i charakteru wykonywanej przez odwołującego się pracy w okresie od 18 września 1976r. do 26 kwietnia 1980r. zostały poczynione na podstawie akt osobowych wnioskodawcy nadesłanych przez Spółdzielnię (...)w C.. Podkreślenia wymaga, że przedłożone akta pomimo upływu lat są nadal czytelne. Nadto na kartach brak jest jakichkolwiek przekreśleń i przerobień, które mogłyby rzutować na negatywną ocenę ich autentyczności. Zdaniem Sądu z przedłożonych dokumentów bezspornie wynika, że F. C.będąc zatrudnionym w Spółdzielni (...)w C.od 18 września 1976r. do 26 kwietnia 1980r. zajmował stanowisko spawacza. Niniejsze Sąd wywiódł ze znajdujących się w aktach dokumentów tj. adnotacja na podaniu o pracę, skierowanie do pracy, skierowanie na badanie, oświadczenie o przeszkoleniu BHP, gdzie na każdym z nich jako stanowisko pracy wnioskodawcy wskazywano spawacz. Sąd miał na uwadze, że w umowie o pracę, angażach oraz świadectwie pracy z dn. 24 kwietnia 1980r. pracodawca określił stanowisko F. C.jako monter-spawacz jednakże jak zostało wyjaśnione w piśmie z dnia 25 lutego 2013r. niniejsze było podyktowane zasadami wynagradzania, gdyż pracownik o szerszej specjalizacji dostawał wyższą stawkę zaszeregowania. Co więcej fakt świadczenia czynności spawacza w spornym czasookresie potwierdzili treścią swoich zeznań słuchani w sprawie świadkowie, którzy będąc zatrudnieni w S. C.również mieli przypisane łączone stanowiska pracy.

Świadkowie M. B., F. H., i A. M. będący ówcześnie współpracownikami wnioskodawcy potwierdzili, że w spornym czasookresie F. C. stale i w pełnymi wymiarze czasu pracy wykonywał czynności spawacza elektrycznego. Świadkowie wskazali na czym polegała praca przez nich świadczona, opisali również okoliczności w jakich widywali wnioskodawcę. Słuchani stanowczo zaprzeczyli by w spornym czasookresie F. C. świadczył jakąkolwiek inną pracę np. montera lub mechanika. Przyznając słuchanym świadkom walor wiarygodności Sąd miał na uwadze, że zeznawali oni spójnie i konsekwentnie.

W świetle dokonanej rekonstrukcji stanu faktycznego sprawy Sąd uwzględnił zeznania F. C., który zeznał, że w S. C.pracował tylko i wyłącznie jako spawacz albowiem tylko do tego miał uprawnienia. Treść zeznań wnioskodawcy uprawdopodobnił odpis książeczki spawacza, z której wynika, że w okresie od 16 października 1973r. do 12 lutego 1974r. przeszedł kurs podstawowy spawacza elektrycznego, czym potwierdził, że podejmując zatrudnienie legitymował się wymaganymi kwalifikacjami.

Przechodząc do merytorycznych rozważań wskazać należy, iż koncentrowały się one na ustaleniu czy F. C. spełnia wszystkie przesłanki do przyznania mu prawa do emerytury. Mając na uwadze dyspozycję art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Sąd badał czy wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999roku udowodnił wymagany okres składkowy i nieskładkowy, okres pracy w warunkach szczególnych oraz czy nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego. Zgodnie bowiem z powołanym przepisem ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, wynoszący 20 lat dla kobiet, 25 lat dla mężczyzn.

Powyższa emerytura przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Mający również zastosowanie w przedmiotowej sprawie § 4 ust.1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U Nr 8, poz.43 ze zm.) ustanawia zaś, że pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, stanowiącym załącznik do powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki– w przypadku- mężczyzn osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat i ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zdaniem Sądu Okręgowego mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny na uwzględnienie zasługuje stanowisko prezentowane w toku procesu przez organ rentowy.

Bez wątpienia F. C. osiągnął wymagany wiek, udokumentował staż ogólny, jest członkiem OFE ale złożył wniosek o przekazanie środków na budżet państwa. W tej kwestii Sąd Okręgowy w pełni bowiem podzielił wyliczenia dokonane przez organ rentowy i uznał, że odwołujący legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym wynoszącym 25 lat, 7 miesięcy i 8 dni.

Dla podjętego w sprawie rozstrzygnięcia znamiennym było również, że wnioskodawca nie legitymował się okresem 15 lat pracy w warunkach szczególnych. W tym miejscu podkreślenia wymaga, że zgodnie z § 1 cytowanego powyżej rozporządzenia stosuje się ono do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymienione w § 4-15 rozporządzenia oraz w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia, zwanych dalej "wykazami". Paragraf 2 ustanawia zaś, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Konkludując zatem, by wykonywana praca mogła być uznana za pracę w warunkach szczególnych muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki stanowisko pracy winno być wskazane w wykazie prac oraz praca musi być wykonywana stale w pełnym wymiarze czasu pracy ( vide wyrok SN z dnia 15.12.1997r., II UKN 417/97, OSNP 1998/21/638). Przenosząc powyższe na tło rozpoznawanej sprawy podnieść należy, że pracując w Spółdzielni (...) F. C.stale i w pełnym wymiarze czasu pracy świadczył pracę spawacza elektrycznego. Niniejsze jak opisano już w części dotyczącej oceny dowodów Sąd wywiódł z zeznań świadków M. B., F. H.i A. M., wnioskodawcy oraz dokumentacji zgromadzonej w aktach organu rentowego. Stanowisko spawacza elektrycznego zostało zaliczone do katalogu prac wykonywanych w szczególnych warunkach na mocy cytowanego powyżej rozporządzenia Wykaz A Dział XIV poz. 12 oraz zarządzenia Nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31 marca 1988r. w sprawie prac w szczególnych warunkach w zakładach pracy, resortu Rolnictwa, w których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytury lub renty inwalidzkiej Wykaz A Dział XIV poz. 12 pkt. 2.

Reasumując, sąd uznał, że wnioskodawca udowodnił 15 – letni okres pracy w warunkach szczególnych albowiem po zaliczeniu spornego czasookresu F. C.legitymuje się okresem pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 17 lat, 5 miesięcy i 7 dnia ( 3 lata, 7 miesięcy i 8 dni pracy w S. C., 13 lat, 9 miesięcy i 29 dni).

Prezentowana powyżej argumentacja stanowiła podstawę zmiany decyzji organu rentowego w myśl art. 477 ¹⁴§2 k.p.c. Sąd przyznał zatem wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 3 grudnia 2012 roku tj. dnia kiedy ukończył 60 rok życia albowiem wnioskodawca w tej dacie spełnił wszystkie przesłanki nabycia prawa do świadczenia (art. 129ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS).

Mając na uwadze dyspozycję art. 118 ust. 1a cytowanej ustawy o emeryturach i rentach z FUS Sąd nie stwierdził odpowiedzialności pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, gdyż dowody jakie legły u podstawy podjętego rozstrzygnięcia zostały przedstawione i ocenione na etapie postępowania sądowego.

Ponieważ wnioskodawca był reprezentowany przez fachowego pełnomocnika Sąd Okręgowy na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 12 ust. 2 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013, nr 461) zasądził od organu rentowego jest strony przegrywającej proces na rzecz wnioskodawcy kwotę 120zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Zasądzając na rzecz wnioskodawcy dwukrotność stawki minimalnej Sąd miał na uwadze niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia.