Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2018r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2018 r. w K.

sprawy z powództwa J. B.

przeciwko P. B. i Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.

o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym

I.  powództwo oddala;

II.  nie obciąża powódki kosztami procesu na rzecz pozwanych;

III.  przyznaje Kancelarii Radcy Prawnego R. B. od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w K. kwotę 2 214,00 (dwa tysiące dwieście czternaście) złotych, w tym kwotę 414,00 (czterysta czternaście) złotych podatku od towarów i usług, tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

UZASADNIENIE

Powódka J. B. wniosła o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym w ten sposób, że wniosła o wpisanie w dziale II księgi wieczystej (...), urządzonej dla nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny położony w K. przy ul. (...), prawa własności w ½ części tej nieruchomości na rzecz P. B., syna J. i M. oraz wpisu prawa własności w ½ części na rzecz J. B. w miejsce dotychczasowego wpisu prawa własność na rzecz J. B.. Podniosła, że posiada własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego położonego w K. przy ul. (...), dla którego prowadzona jest księga wieczysta (...). Do nabycie przez nią tego prawa doszło w ten sposób, że w dniu 28.11.1997r. mąż powódki otrzymał od Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. przydział lokalu mieszkalnego przy ul. (...). W lokalu tym miała prawo zamieszkać powódka. Mąż powódki zmarł 05.06.201r. Postanowieniem Sądu Rejonowego w K. spadek po nim nabyła powódka i jej syn P. B. po ½ części. Wobec tego, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest dziedziczne to nabyła je z synem w udziałach określonych w postanowieniu. Niemniej spółdzielnia zawarła dnia 14.05.2002r. z nią umowę na lokal mieszkalny przyznając powódce dotychczas zajmowane mieszkanie na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Umowa ta stała się podstawą wpisu spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego powódki do księgi wieczystej. W ocenie powódki umowa z 15.05.2002r. jest nieważna z mocy prawa. Została zawarta pod reżimem Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15.12.2000r. Zgodnie z art. 37 tej ustawy, po jej wejściu w życie spółdzielnia nie może ustanawiać spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych i użytkowych. Ponowne ustanowienie spółdzielczych własnościowych lokali mieszkalnych mogło nastąpić po 15.01.2003r. kiedy weszła w życie zmiana ustawy. Wobec powyższego ważność zachował przydział nr (...) z dnia 28.11.1997r. Wobec tego, że podstawą wpisu do księgi wieczystej jest nieważna umowa, niezbędne jest ustalenie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.

Pozwany P. B. nie sprzeciwił pozwowi, uznał żądanie pozwu i przyznał okoliczności faktyczne podane przez powódkę.

Pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w K. wniosła o oddalenie powództwa. Podniosła, że umowa z dnia 14.05.2002r. jest umową ważną, która została zawarta stosownie do art. 233 ustawy Prawo spółdzielcze w brzmieniu obowiązującym od 06.07.2001r. do 14.01.2003r. Wskazaną umową nie ustanowiono nowego ograniczonego prawa rzeczowego w postaci własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu. Była to umowa na lokal mieszkalny zawarta zgodnie z art. 228 i 233 ustawy prawo spółdzielcze w brzmieniu obowiązującym od 06.07.2001r. do 14.01.2003r. na skutek złożenia przez powódkę wniosku aktualizacyjnego w dniu 04.03.2002r., w którym informowała o śmierci męża i nie wskazywała innych osób zgłoszonych do wspólnego zamieszkania. Dostarczyła ponadto oświadczenie P. B., zgodnie z którym rezygnował on z członkostwa oraz przekazywał powódce pełnomocnictwo do wykonywania wszelkich czynności przez powódkę jako pełnomocnika. Podpisana umowa stanowiła jedynie potwierdzenie wykonywania przez powódkę praw w imieniu ogółu spadkobierców zgodnie z art. 233 ustawy prawo spółdzielcze. Dalej podniosła, że do założenia księgi wieczystej dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu jest sam uprawniony. I to na nim spoczywa ciężar udowodnienia praw do posiadanego prawa w postępowaniu wieczystoksięgowym. Podstawą wpisu jest zaświadczenie spółdzielni. Umowa na lokal nie jest tożsama z zaświadczeniem, a powódka nie występowała do spółdzielni o wydanie zaświadczenia w celu założenia księgi wieczystej. W ocenie pozwanej roszczenie powódki jest przy tym co najmniej przedwczesne z uwagi na to, iż powódka nie wykazała dokonania innych czynności prawnych w celu ujawnienia w księdze wieczystej zaświadczenia wydanego w 2016r.

Sąd ustalił, co następuje:

Księga wieczysta (...) prowadzona jest dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w K. przy ul. (...). Wskazany lokal należy do zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.. Księga wieczysta lokalu została założona 14.08.2007r. na wniosek J. B. na podstawie umowy na lokal mieszkalny nr (...) z dnia 14.05.2002r., w której J. B. została wskazana jako główny lokator lokalu oraz zaświadczenia Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z dnia 13.08.2007r., stwierdzającego posiadanie przez J. B. własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w K..

( d.: odpis księgi wieczystej (...) – k. 35-36 oraz wniosek o założenie księgi wieczystej – k. 1-2, umowa nr (...) z dnia 14.05.2002r. – k. 3, zaświadczenie spółdzielni z dnia 13.08.2007r. (...) – k. 4 akt księgi wieczystej (...)

W dniu 02.05.1988r. M. B. (1) otrzymał w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. (obecna nazwa Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w K.) przydział lokalu mieszkalnego przy ul. (...) o powierzchni 60,4 m ² na warunkach lokatorskiego prawa do lokalu. W dacie przydziału lokalu M. B. (1) pozostawał się w związku małżeńskim z J. B., posiadał także syna P. B.. Oboje zostali wskazani w przydziale jako lokatorzy. W dniu 05.09.1995r. w poczet członków spółdzielni została przyjęta J. B.. Na wniosek M. i J. B. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu zostało przekształcone na własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu dnia 29.11.1997r. Zostało to potwierdzone przydziałem nr (...) z dnia 29.11.1997r.

(d.: przydział lokalu mieszkalnego nr (...) z dnia 02.05.198r., przydział lokalu mieszkalnego nr (...) z dnia 29.11.1997r. – teczka lokalu przy ul (...), bezsporne)

W dniu 05.06.2001r. M. B. (1) zmarł. Prawomocnym postanowieniem z dnia 20.03.2002r. w sprawie (...) Sąd Rejonowy w K. stwierdził nabycie spadku po M. B. (1) przez żonę J. B. i syna P. B. w ½ części przez każde z nich.

(d.: prawomocne postanowienie SR K. z dnia 20.03.2002r. w sprawie (...) – k. 12 akt (...) )

W dniu 04.03.2002r. J. B. złożyła do spółdzielni wniosek aktualizacyjny w którym wskazała, iż M. B. (1) zmarł 05.06.2001r. i wniosła o wydanie jej mieszkania przy ul (...).

Uchwałą z dnia 14.05.2002r. zarząd spółdzielni stwierdził ustanie członkostwa M. B. (1), stwierdzając jednocześnie na podstawie postanowienia sądu, iż prawo do spadku uzyskała żona J. i syn P..

W dniu 14.05.2002r. P. B. na druku spółdzielni złożył oświadczenie, iż rezygnuje z członkostwa, które przysługuje mu na podstawie nabytego spadku po zmarłym M. B. (1) w prawie do mieszkania w K. przy ul. (...) na rzecz matki J. B. oraz złożył oświadczenie o ustanowieniu pełnomocnictwa do reprezentowania prawa do mieszkania własnościowego położonego w K. przy ul. (...) nabyte spadku po zmarłym M. B. (2) na rzecz matki J. B..

(d.: wniosek aktualizacyjny, uchwała zarządu spółdzielni i oświadczenia P. B. z dnia 14.05.2002r. – teczka lokalu)

W dniu 14.05.2002r. Spółdzielnia Mieszkaniowa zawarła z J. B. umowę na lokal mieszkalny nr (...), zgodnie z którą zarząd spółdzielni zobowiązywał się do wydania J. B. mieszkania kategorii M-4 na warunkach własnościowego prawa do lokalu przy ul. (...) w K. .

(d.: umowa nr (...) z dnia 14.05.202r. – k. 3 akt księgi (...)

W księdze wieczystej (...) J. B. jest wskazana jako jedyna osoba, której przysługuje własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w K..

(d.: odpis księgi wieczystej (...) – k. 35-36)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie odpisu ksiąg wieczystych nieruchomości, dokumentów urzędowych w postaci postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 20.03.2002r. w sprawie (...) oraz dokumentów spółdzielni zawartych w aktach księgi wieczystej oraz teczce lokalu.

Mając na uwadze ustalony powyżej stan faktyczny należało w ocenie Sądu dojść do wniosku, iż istotnie treść księgi wieczystej (...) w zakresie wpisanego prawa do własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego dotknięta jest niezgodnością z rzeczywistym stanem prawnym, polegającą na nieuwzględnieniu właściwego udziału powódki oraz pozwanego P. B. w tym prawie, wynikających z dziedziczenia po M. B. (1).

Stosownie do ustaleń stanu faktycznego należy zauważyć, iż wbrew twierdzeniom pozwanej spółdzielni, księga wieczysta dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu została założona m.in. na podstawie zaświadczenia wydanego 13.08.2007r. przez spółdzielnię, które stwierdzało, iż J. B. posiada własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu przy ul. (...). Zaświadczenie wskazywało ją jako jedyną uprawnioną i łącznie z umową na lokal mieszkalny nr (...) z dnia 14.05.2002r., stanowiło podstawę wpisu tego prawa wyłącznie na rzecz J. B. jako jedynej uprawnionej. Wskazana umowa również zawierała informację, iż powódka J. B. jest jedyną uprawnioną z tytułu tego prawa.

W aktualnym stanie prawnym, stosownie do ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych (j.t.: Dz. U. z 2018r., poz. 845) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest prawem zbywalnym, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. (art. 17 ² ust. 1 ustawy). W identyczny sposób prawo to było ukształtowane w dacie jego nabycia przez M. B. (1) i J. B., tj. dnia 29.11.1997r., co wynikało z obowiązującego wówczas art. 223 ust. 1 ustawy z 16.09.1982r. Prawo spółdzielcze (j.t.: Dz.U. z 1995r. Nr 54, poz. 288 ze zm. Dz.U. z 1997r. Nr 111, poz.723 ).

W dacie śmierci M. B. (1), tj. 05.06.2001r. obowiązywały przepisy Ustawy z dnia 15.12.2000r. o spółdzielniach mieszkaniowych , które weszły w życie 24.04.2001r. Zgodnie z art. 37 tej ustawy, po jej wejściu w życie spółdzielnia mieszkaniowa nie mogła ustanawiać nowych spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych. Natomiast, zgodnie z art. 38 ustawy, do istniejących w dniu wejścia w życie ustawy spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych, zastosowanie miały, w zakresie nieuregulowanym w ustawie — przepisy art. 208 § 3, art. 213 § 1, art. 215—217, art. 223—231 i art. 238 § 3 ustawy — Prawo spółdzielcze.

Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dacie śmierci M. B. (1), tj. zgodnie z art. 228 Prawa spółdzielczego (w brzmieniu obowiązującym od 06.07.2001r. do 14.01.2003r.), jeżeli własnościowe prawo do lokalu przeszło na kilku spadkobierców, przepis art. 233 § 1 tej ustawy stosuje się odpowiednio. Z kolei powołany art. 233§1 ustawy stanowił, iż spadkobiercy ci powinni w ciągu jednego roku od dnia otwarcia spadku wyznaczyć spośród siebie pełnomocnika w celu dokonywania czynności prawnych związanych z wykonywaniem tego prawa, włącznie z zawarciem w ich imieniu umowy, włącznie z zawarciem w ich imieniu umowy o przeniesienie tego prawa.

W razie bezskutecznego upływu tego terminu przedstawiciel mógł zostać wyznaczony w postępowaniu nieprocesowym przez sąd na wniosek spółdzielni lub spadkobierców.

Odnosząc się do oświadczenia P. B. złożonego w dniu 14.05.2002r., w którym rezygnował on z członkostwa w spółdzielni, przysługującego mu na podstawie spadku nabytego po zmarłym ojcu M. B. (1) w prawie do mieszkania przy ul. (...) w K. na rzecz matki J. B., należy wskazać, że oświadczenie to jest nieważne.

Oświadczenie woli o zrzeczeniu się ograniczonego prawa rzeczowego powinno być złożone wobec właściciela rzeczy obciążonej. Przepis art. 246 § 1 k.c. pozwala na stwierdzenie, że oświadczenie woli składane przez członka spółdzielni mieszkaniowej może być oceniane podobnie do zrzeczenia się pozostałych praw rzeczowych ograniczonych, zatem zrzeczenie się własnościowego prawa do lokalu może być skutecznie złożone tylko wobec spółdzielni, która dokonała przydziału tego prawa, natomiast rozporządzenie tym prawem przez członka spółdzielni na rzecz innych osób nie może przybierać postaci „zrzeczenia się”. Może to być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, a stosowne oświadczenie woli – w odpowiedniej formie – członek składa wówczas w stosunku do drugiego podmiotu takiej umowy. Stąd doniosłe znaczenie ma prawidłowa kwalifikacja prawna złożonego oświadczenia, wyjaśnienie jego treści i ustalenie rzeczywistej woli członka. (…) niedopuszczalne jest zamieszczenie w oświadczeniu o zrzeczeniu się własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego klauzuli, zgodnie z którą zrzeczenie się następuje na korzyść określonej osoby, stanowiąc czynność przysparzającą, w następstwie której powiększają się jej aktywa majątkowe, a ważność takiego oświadczenia podlega ocenie na podstawie art. 58 § 3 k.c. ( tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 19 marca 2002 r., IV CKN 908/00, który to pogląd Sąd podziela).

Treść ocenianego oświadczenia sformułowania jest w sposób niejasny. Nie wynika z niego w szczególności jakie prawo przysługuje P. B. wskutek dziedziczenia i z jakiego prawa rezygnuje składając to oświadczenie. W szczególności nie może być to stosunek członkostwa w spółdzielni, albowiem ten nie powstaje wskutek dziedziczenia. W ocenie Sądu, treścią i intencją wskazanego oświadczenia nie jest jednak złożenie spółdzielni oświadczenia o rezygnacji z jakiegokolwiek prawa, ale przeniesienie tego prawa na oznaczoną w oświadczeniu osobę. Taką ocenę potwierdzają także zeznania pozwanego P. B. (k. 67v), w których wskazuje on jednoznacznie, że takie oświadczenie poleciła mu złożyć pozwana spółdzielnia. Twierdzenie to jest jak najbardziej wiarygodne, zważywszy, iż oświadczenie zostało złożone na przygotowanym blankiecie z pozostawionymi miejscami do wypełnienia w zasadzie tylko danych osobowych. Natomiast jego intencją było, by mieszkanie „było na rzecz mamy”, a gdyby nie zawierało ono takiego zastrzeżenia, to nie zostało by podpisane przez P. B.. Pozwany podkreślił przy tym, że nie chodziło o to by nie był członkiem spółdzielni, a o to by jego część spadku, tj. udziału w mieszkaniu przeszła na matkę J. B.. Mając zatem na uwadze powyższe, w szczególności art. 58§3 k.c. należy stwierdzić, iż oświadczenie pozwanego P. B. z dnia 14.05.2002r. dotyczące rezygnacji z mieszkania przy ul. (...) na rzecz J. B. jest nieważne. Nie mogło wywołać zatem skutku w postaci przeniesienia przypadającego P. B. udziału we własnościowym prawie do lokalu na J. B.. Takiego skutku nie mogło także wywołać oświadczenie o udzieleniu pełnomocnictwa J. B. złożone w tym samym dniu. W szczególności do przeniesienia udziału we własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu konieczne było zawarcie przez P. B. i J. B. umowy sprzedaży, zamiany czy darowizny, ewentualnie umowy o dział spadku. Stosownie do obowiązującego w tej dacie art. 223§ 5 ustawy Prawo spółdzielcze, umowa zbycia własnościowego prawa do lokalu powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Natomiast jak wynika z bezspornych okoliczności sprawy umowa taka pomiędzy J. B. i P. B. nie została zawarta, takiej formy nie miało także żadne z oświadczeń P. B. złożonych w dniu 14.05.2002r.

Skutku w postaci przeniesienia udziału P. B. na J. B. nie mogła także wywołać umowa nr (...) z dnia 14.05.2002r., albowiem nie została ona zawarta pomiędzy tymi stronami. Nie może być też traktowana jako ustanowienie na rzecz powódki własnościowego prawa do lokalu, albowiem zgodnie z treścią art. 37 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w tym czasie ustanowienie takiego prawa nie było dopuszczalne.

Należało mieć także na uwadze, iż przewidujące wygaśnięcie własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu przepisy art. 17 ⁸ ust. 1 ustawy z 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych i art. 227 § 1 ustawy z 16 września 1892 r. - Prawo spółdzielcze zostały uznane wyrokami Trybunału Konstytucyjnego za niezgodne z konstytucją ze skutkami ex tunc ( wyroki Trybunału Konstytucyjnego z 30 marca 2004 r., sygn. akt K 32/03 oraz z 11 grudnia 2008 r., sygn. akt K 12/08, wyrok SA w Warszawie z 20.09.2013r., I ACa 447/13, LEX nr 1381586)

Tym samym brak jakichkolwiek przesłanek do stwierdzenia by przysługujący P. B. udział we własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu przy ul. (...) wygasł lub został przeniesiony na inna osobę.

Z powyższego nie wynika jednak, że powództwo mogło zostać uwzględnione.

Żądanie uzgodnienia treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym znajduje oparcie w art. 10 ust. 1 ustawy z 06.08.1982r. o księgach wieczystych i hipotece (j.t.: Dz.U. z 2017r., poz. 1007). Stosownie do ugruntowanego w tej mierze stanowiska piśmiennictwa i judykatury, w sprawach o uzgodnienie treści księgi wieczystej nie jest wyłączone zastosowanie reguły wynikającej z art. 321 kpc, stanowiącej, iż Sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie ( vide m.in. wyrok SN z dnia 03.07.2015r., IV CSK 236/15, LEX nr 1816598). Sąd musi mieć także na uwadze zasadę aktualności wynikającą z art. 316§1 kpc, tj. wzgląd na to, iż rzeczywisty stan prawny, który ma zostać uwzględniony, musi być aktualny na datę zamknięcia rozprawy.

W praktyce oznacza to, iż żądanie pozwu w sprawie o usuniecie niezgodności miedzy stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym powinno być skonkretyzowane jednoznacznie i precyzyjnie, w zasadzie tak, aby mogło być przeniesione w postaci gotowej do sentencji orzeczenia ( tak Sąd Najwyższy m.in. w wyroku z 05.04.2013r., III CSK 236/12, LEX nr 1341682, które to stanowisko sąd orzekający w całości podziela).

Sytuacja taka w rozpoznawanej sprawie nie zachodzi. W szczególności z żądania pozwu, wynika, że Sąd miałby uzgodnić stan prawny nieruchomości przez wpisanie w księdze wieczystej prawa własności w udziałach po ½ na rzecz powódki i jej syna P. B.. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że powódce i jej synowi nie przysługuje, co do lokalu przy ul. (...) w K., prawo własności a własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu jako ograniczone prawo rzeczowe. To, że w księdze wieczystej założonej dla takiego prawa wpisywane jest ono w dziale II „własność” nie zmienia jego charakteru prawnego. Nawet jednak potraktowanie wskazanego sformułowania pozwu w kategoriach niedokładności czy omyłki nie doprowadzi do powstania możliwości uwzględnienia pozwu.

W ocenie Sądu, należy bowiem mieć na uwadze, iż z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że powódce ani jej synowi nie przysługują udziały w wysokości ½ udziału we własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu. W szczególności, zarówno przydział lokalu na warunkach lokatorskiego praw do lokalu, jak też jego przekształcenie na własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu miały miejsce w trakcie trwania związku małżeńskiego J. B. i M. B. (1). Oznacza to, że własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu w dacie śmierci M. B. (1) należało do majątku wspólnego małżonków, stosownie do zasady wynikającej z art. 31§1 kro. Konsekwencją tego jest, iż zgodnie z art. 43§1 kro, do spadku po M. B. (1) wszedł tylko udział we wskazanym prawie w wysokości ½ części. Pozostała ½ część stanowiła własność J. B. – jako przypadająca na nią część majątku wspólnego. Zważywszy, iż zgodnie z postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku po M. B. (1), J. B. i P. B. nabyli udziały w wysokości po ½ części spadku każde z nich, oznacza to, iż każde z nich nabyło w istocie ¼ część udziału we własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu przy ul. (...). Skutkiem tego J. B. w istocie przysługuje ¾ udziału w tym prawie, natomiast P. B. – ¼ udziału.

W ocenie Sądu, w świetle art. 321 k.p.c. nie jest możliwe orzeczenie o żądaniu pozwu zgodnie z ustalonym powyżej stanem faktycznym i prawnym, albowiem stanowiłoby to wyjście ponad żądanie pozwu. Z kolei orzeczenie zgodne z żądaniem pozwu, nie spełnia w okolicznościach sprawy, wynikającego z art. 316 §1 k.p.c., postulatu aktualności stanu prawnego

W tym stanie rzeczy, mając na uwadze dyspozycję art. 10 ust.1 ustawy z 06.08.1982r. o księgach wieczystych i hipotece (j.t.: Dz.U. z 2017r., poz. 1007) i art. 321 KPC Sąd powództwo oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., biorąc pod uwagę sytuację materialną powódki oraz fakt, iż do zaistnienia niezgodności księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym doszło wskutek użycia przy założeniu księgi wieczystej dokumentów wydanych przez spółdzielnię, które w błędny sposób określały osoby, którym przysługuje własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu i ich udziały w tym prawie. Sąd miał także na uwadze, iż ostatecznie przyczyną oddalenia pozwu była inna argumentacja niż podniesiona przez pozwaną spółdzielnię.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu orzeczono na podstawie §11 pkt 8 w zw. z §8 pkt 6 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2016r., poz. 1715).