Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia (...) roku

Sąd Rejonowy w Wieluniu VIII Zamiejscowy Wydział Cywilny z/s w P.

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Kolasa

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Tomaszewska

po rozpoznaniu w dniu (...) roku w Pajęcznie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. B. i J. B.

przeciwko T. (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego T. (...) w W. solidarnie na rzecz powodów A. B. i J. B. kwotę 106,00 (sto sześć 00/100) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 27 marca 2018 r. do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od każdego z powodów A. B. i J. B. na rzecz pozwanego T. (...) w W. kwoty po 143,50 (sto czterdzieści trzy 50/100) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

4.  oddala wniosek powodów A. B. i J. B. z 16 maja 2018 roku o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty z (...) roku wydanemu w sprawie (...).

SSR /-/ Marek Kolasa

Sygn. akt VIII C 232/18

UZASADNIENIE

W pozwie z 27 marca 2018 r. (data nadania w placówce pocztowej) powodowie A. B. i J. B. reprezentowani przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wnieśli o zasądzenie od pozwanego T. (...) w W. kwoty 1.452 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 27 marca 2018 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. Żądanie pozwu oparte zostało na twierdzeniu, że pozwany jako ubezpieczyciel OC sprawcy w ramach likwidacji szkody wypłacił powodom odszkodowanie z tytułu kosztu wynajmu pojazdu zastępczego za zbyt krótki okres czasu oraz odmówił refundacji kosztu badania technicznego pojazdu po zdarzeniu drogowym (pozew – 3-6odwr., koperta – k.65)

Nakazem zapłaty z (...) r. wydanym przez tut. Sąd w postępowaniu upominawczym powództwo zostało uwzględnione. (nakaz – k.66)

W sprzeciwie od nakazu pozwany reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu kwestionując przyjęty przez powodów czas najmu pojazdu zastępczego oraz zasadność przeprowadzenia badania technicznego pojazdu (sprzeciw - k.71-76)

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu. (odpowiedź na sprzeciw – k.92-94odwr.)

Stanowiska stron do zamknięcia rozprawy nie uległy zmianie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

27 października 2017 r. doszło do zdarzenia drogowego, w którym został uszkodzony samochód osobowy marki A. nr rej. (...) należący do powodów. Powódka kierując przedmiotowym pojazdem wjechała w pozostawioną na pasie jezdni pryzmę kamieni, nieuprzątniętą przez (...) Spółkę z o.o. w R., która remontowała w tym rejonie tory kolejowe. (...) Spółka z o.o. w R. była ubezpieczona z tytułu odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń.

(twierdzenie pozwu - przyznane przez pozwanego)

Na miejsce zdarzenia przybyła Policja, która z uwagi na wyciek płynów eksploatacyjnych w pojeździe A. zatrzymała powódce dowód rejestracyjny, w wyniku czego pojazd został przetransportowany przez pomoc drogową do miejsca zamieszkania powodów.

(dowód: zeznania powodów w zw. z ich informacyjnymi wyjaśnieniami – protokół rozprawy z (...) r. k.101-102; notatka Policji - akta szkody płyta koperta k.85)

Na drugi dzień po zdarzeniu powód skontaktował się z S. J. prowadzącym warsztat samochodowy (...) w K. celem umówienia naprawy pojazdu.

(dowód: zeznania powoda w zw. z jego informacyjnymi wyjaśnieniami – protokół rozprawy z (...) r. k.101-102)

Powodowie zgłosili pozwanemu szkodę za pośrednictwem aplikacji W. M.. Działający rzeczoznawca pozwanego dokonał oględzin pojazdu i sporządził kosztorys naprawy opatrzony datą 6 listopada 2017 r. Zakres naprawy obejmował przód pojazdu m.in. lakierowanie zderzaka, wymianę wzmocnienia tablicy rejestracyjnej, wymianę miski olejowej silnika, wymianę osłony silnika, wymianę kratki kier. powietrza, sprawdzenie felgi, uzupełnienie oleju silnikowego, wymianę wkładu filtra oleju, uszczelnienie miski olejowej masą uszczelniającą. W kosztorysie wskazano, że bez związku ze szkodą pozostają odpryski pokrywy komory silnika, odpryski na szybie czołowej i odpryski na dachu , gdyż do tych uszkodzeń nie mogło dojść w podanych okolicznościach. W informacji o wysokości szkody częściowej w pojeździe datowanej na 6 listopada 2017 r. znalazł się zapis, że T. (...) wypłaca odszkodowanie za naprawę tylko tych części, które zostały wymienione w załączonej kalkulacji kosztów naprawy i pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z zaistniałą szkodą; w razie ujawnienia większego zakresu uszkodzeń, przed dokonaniem dalszej naprawy należy ten fakt zgłosić niezwłocznie (...) S.A. 8 listopada 2017 r. powodowie otrzymali od ubezpieczyciela kosztorys naprawy pojazdu a następnie decyzję z 9 listopada 2017 r. o przyznaniu odszkodowania w wysokości 878,62 zł (po uwzględnieniu 1.000 zł franczyzy). W decyzji wskazano, że uszkodzenia pokrywy komory silnika, szyby czołowej oraz dachu nie zostały uwzględnione, ponieważ ich charakter nie pozostaje w związku przyczynowo skutkowym z zaistniałą szkodą. Wobec tego, że powodowie nie zgadzali się z tym, że nadesłany kosztorys nie uwzględnia wszystkich uszkodzeń pojazdu (pokrywa komory silnika, szyba czołowa, dach), 9 listopada 2017 r. w formie elektronicznej meilem a także za pośrednictwem infolinii wnieśli o dokonanie drugich oględzin pojazdu. Jednocześnie za pośrednictwem Kancelarii (...) sp. z o.o. w W. pismem z 13 listopada 2017 r. powodowie wnieśli odwołanie od decyzji ustalającej wysokość odszkodowania podnosząc, że pozwany ubezpieczyciel niezasadnie zakwestionował uszkodzenia pojazdu w postaci pokrywy komory silnika, szyby czołowej, dachu, przedniej opony, zastosował zaniżoną stawkę roboczogodziny, bezzasadnie potrącił amortyzację części zamiennych oraz bezzasadnie zastosował współczynnik odchylenia na materiale lakierniczym. W treści tego pisma znalazł się zapis, że planowane były dodatkowe oględziny, które ostatecznie nie doszły do skutku, a klienci nie podejmowali naprawy w oczekiwaniu na nie.

(dowód: zeznania powodów w zw. z ich informacyjnymi wyjaśnieniami – protokół rozprawy z (...) r. k.101-102; zgłoszenie szkody – k.12-14; decyzja – k.15; wycena – k.16-17; informacja o wysokości szkody – k.18; kalkulacja naprawy – k.19-25; meil – k.26; raport z odsłuchanej rozmowy – k.27-30; meil – k.37; raport z odsłuchanej rozmowy – k.38-45; odwołanie – k.46-48; meil – k.49; decyzja – k.51-51odwr.)

21 listopada 2017 r. została sporządzona przez rzeczoznawcę pozwanego ponowna kalkulacja naprawy pojazdu, na podstawie której koszt naprawy ustalono na kwotę 2.170,29 zł. Rzeczoznawca ocenił, że pojazd jest w stanie technicznym (niezależnie od przedmiotowej szkody) odbiegający od normatywnego lub/i wymagającym przeprowadzenia napraw. Bez związku ze szkodą: odpryski pokrywy komory silnika, odpryski na szybie czołowej, odpryski na dachu.

(dowód: kalkulacja – akta szkody płyta koperta.k.85)

W decyzji podwyższającej wysokość odszkodowania z 24 listopada 2017 r. ubezpieczyciel wskazał, że pojazd posiada zamontowaną nieoryginalną szubę czołową. Uszkodzenia pokrywy silnika, szyby czołowej oraz krawędzi dachu to uderzenia od kamieni wynikające z eksploatacji pojazdu. Skorodowanie odbić jednoznacznie wskazuje, że są to uszkodzenia stare nie powstałe w podawanej dacie zdarzenia.

(dowód: decyzja – k.51)

Na wniosek powodów od 2 do 15 listopada 2017 r. pozwany ubezpieczyciel zapewnił i sfinansował powodom wynajem pojazdu zastępczego, którego koszt wyniósł 1.553,70 zł.

(dowód: umowa – k.34; faktura – k.35; twierdzenie pozwu - przyznane przez pozwanego)

W piśmie z 14 listopada 2017 r. pozwany poinformował powodów, pod jakimi warunkami zakład ubezpieczeń może dokonać zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego za dalszy okres.

(dowód: pismo – k.55)

Za dalszy okres, tj. od 16 do 27 listopada 2017 r. powodowie zawarli we własnym zakresie umowę najmu pojazdu zastępczego marki O. (...) z (...) Sp. z o.o. Sp.k. w K. za wynagrodzeniem 1.332 zł.

(dowód: umowa – k.52, faktura – k.53; potwierdzenie wykonania operacji – k.54)

Naprawa pojazdu powodów nastąpiła w dniach 21-24 listopada 2017 r. w warsztacie samochodowym (...) w K..

(dowód: zeznania powoda w zw. z jego informacyjnymi wyjaśnieniami – protokół rozprawy z (...) r. k.101-102; zaświadczenie – k.58)

Powodowie zlecili wykonanie badania technicznego przedmiotowego pojazdu w dniach 24 i 28 listopada 2017 r. za opłatą łącznie 120 zł.

(dowód: zaświadczenia i faktura – k.59-63)

Pozwany odmówił pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego za dalszy okres oraz zwrotu kosztów przeprowadzenia badania technicznego pojazdu.

(dowód: korespondencja meilowa – k.57; decyzja pozwanego z 29 listopada 2017 r.)

W dacie szkody pojazd powodów był dopuszczony do ruchu na podstawie badania technicznego wykonanego 29 września 2017 r. Termin kolejnego badania został określony na 2 września 2018 r.

(dowód: kserokopia dowodu rejestracyjnego – k.10-11)

W zakresie nieuznanych przez pozwanego uszkodzeń pojazdu w postaci odprysków pokrywy komory silnika, odprysków na szybie czołowej i odprysków na dachu powodowie nie dochodzą niniejszym pozwem odszkodowania ani nie było ono dochodzone w drodze osobnego powództwa. Dotychczas powodowie nie dokonali naprawy uszkodzeń pokrywy komory silnika i odprysków na dachu, natomiast dokonali wymiany szyby czołowej – do wymiany doszło w ich miejscu zamieszkania.

(dowód: zeznania powodów w zw. z ich informacyjnymi wyjaśnieniami – protokół rozprawy z (...) r. k.101-102)

Do chwili zamknięcia rozprawy pozwany nie zaspokoił roszczenia powodów chociażby w części.

(twierdzenie powodów – nie zaprzeczone przez pozwanego)

Sąd dokonał oceny dowodów:

Jeśli chodzi o fakty przyznane i niezaprzeczone (art. 229 i 230 k.p.c.), to mają one odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym, w tym w aktach szkody.

Sąd na rozprawie (...) r. oddalił wniosek strony pozwanej o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu motoryzacji zawarty w sprzeciwie od nakazu zapłaty. Technologiczny czas naprawy pojazdu należącego do powodów uszkodzonego w wyniku zdarzenia z 27 października 2017 r., który miał być wykazany przedmiotowym dowodem, nie stanowił przedmiotu dowodu w rozumieniu art. 227 k.p.c. Dochodzone pozwem żądanie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego nie opiera się bowiem na twierdzeniu długotrwałości naprawy pojazdu ale na tym, że zdaniem powodów złożenie przez nich w toku likwidacji szkody wniosku o dokonanie drugich oględzin uzasadnia dalszy wynajem pojazdu zastępczego przez czas oczekiwanie na dokonanie wnioskowanych oględzin. Ubocznie wypada zauważyć, że pojazd powodów został naprawiony w przeciągu 4 dni, a więc krócej niż okres wynajmu pojazdu zastępczego, za który domagają się niniejszym pozwem zapłaty (za 13 dni).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego, a częściowo zasadne w zakresie kosztów badania technicznego pojazdu.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela wynikająca z umowy ubezpieczenia majątkowego wyraża się w obowiązku spełnienia świadczenia polegającego na wypłacie odszkodowania za szkodę powstałą w wyniku przewidzianego w umowie wypadku (art. 805 § 2 pkt 1 k.c.). Powstanie zatem tej odpowiedzialności uzależnione jest od wystąpienia przewidzianego umową wypadku w okresie udzielania ochrony ubezpieczeniowej, a także od powstania wskutek tego wypadku szkody w majątku ubezpieczonego albo poszkodowanej osoby trzeciej.

Jak wynika z art. 822 § 1 i 4 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony, a uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

O ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody (art. 824 ¹ § 1 k.c.).

Wobec tego, że (...) Spółka z o.o. w R. była związana z pozwanym ubezpieczycielem dobrowolną umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, nie miały do niej zastosowania przepisy ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, U. (...) (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

Podstawą odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń był zatem art. 822 k.c., zaś sprawca (...) Spółka z o.o. w R. ponosi względem powodów odpowiedzialność na zasadzie winy z art. 415 k.c.

Odpowiedzialność sprawcy była niesporna, gdyż jego ubezpieczyciel uznał swoją odpowiedzialność gwarancyjną i wypłacił powodom stosowne odszkodowanie.

Jeśli chodzi o zakres dochodzonego niniejszym pozwem odszkodowania, to obejmuje on przede wszystkim koszty wynajmu pojazdu zastępczego.

W uchwale składu siedmiu sędziów z 17 listopada 2011 r. (III CZP 5/11, OSNC 2012, nr 3, poz. 28), która otworzyła w szerokim zakresie możliwość domagania się zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego także przez osoby nie prowadzące działalności gospodarczej, Sąd Najwyższy już w tezie wyraźnie zastrzegł, że odpowiedzialność ubezpieczyciela obejmuje „celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego”. Rozwijając tę myśl w uzasadnieniu, wyjaśnił, że nie wszystkie wydatki pozostające w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym mogą być kompensowane, istnieje bowiem obowiązek wierzyciela zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów (art. 354 § 2, art. 362 i 826 § 1 k.c.). W związku z tym zaznaczył też, że na dłużniku ciąży obowiązek zwrotu wydatków celowych i ekonomicznie uzasadnionych, pozwalających na wyeliminowanie negatywnych dla poszkodowanego następstw, „niedających się wyeliminować w inny sposób, z zachowaniem rozsądnej proporcji między korzyścią wierzyciela a obciążeniem dłużnika”. Podkreślił wreszcie, że nie jest celowe nadmierne rozszerzanie odpowiedzialności odszkodowawczej i w konsekwencji - gwarancyjnej ubezpieczyciela, gdyż mogłoby to prowadzić do wzrostu składek ubezpieczeniowych.

Sąd podziela w całości powyższą argumentację SN z zastrzeżeniem, iż w przypadku odpowiedzialności cywilnej na poszkodowanym spoczywają obowiązki zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów wynikające z art. 354 § 2 i art. 362 k.c., natomiast nie dotyczą go obowiązki wynikające z art. 826 § 1 k.c., gdyż dotyczą one tylko ubezpieczającego i ubezpieczonego (nie jest nim poszkodowany przy ubezpieczeniu OC).

Poza kodeksem cywilnym przesłanek umożliwiających ustalenie zakresu korzystania przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego należy poszukiwać m.in. w przepisach ustawy z 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (jedn. tekst: Dz.U. z 2018 r. poz. 999), która w sposób szczątkowy reguluje obowiązki zakładu ubezpieczeń wobec ubezpieczającego, ubezpieczonego i poszkodowanego. Zgodnie z art. 29 tej ustawy po otrzymaniu zawiadomienia o wystąpieniu zdarzenia losowego objętego ochroną ubezpieczeniową, w terminie 7 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, zakład ubezpieczeń informuje o tym ubezpieczającego lub ubezpieczonego, jeżeli nie są oni osobami występującymi z tym zawiadomieniem, oraz podejmuje postępowanie dotyczące ustalenia stanu faktycznego zdarzenia losowego, zasadności zgłoszonych roszczeń i wysokości świadczenia, a także informuje osobę występującą z roszczeniem, na piśmie lub w inny sposób, na który osoba ta wyraziła zgodę, jakie dokumenty są potrzebne do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń lub wysokości świadczenia, jeżeli jest to niezbędne do dalszego prowadzenia postępowania (ust. 1). Jeżeli w terminach określonych w ustawie lub w umowie zakład ubezpieczeń nie wypłaci odszkodowania lub świadczenia, zawiadamia na piśmie osobę zgłaszającą roszczenie oraz ubezpieczonego, w przypadku umowy ubezpieczenia zawartej na cudzy rachunek, w szczególności ubezpieczenia grupowego, jeżeli nie jest on osobą zgłaszającą roszczenie o przyczynach niemożności zaspokojenia ich roszczeń w całości lub w części, a także wypłaca bezsporną część świadczenia (ust. 4 pkt 1 i 2). Jeżeli odszkodowanie lub świadczenie nie przysługuje lub przysługuje w innej wysokości niż określona w zgłoszonym roszczeniu, zakład ubezpieczeń informuje o tym na piśmie osobę występującą z roszczeniem oraz ubezpieczonego, w przypadku umowy ubezpieczenia zawartej na cudzy rachunek, w szczególności ubezpieczenia grupowego, jeżeli nie jest on osobą zgłaszającą roszczenie - wskazując na okoliczności oraz na podstawę prawną uzasadniające całkowitą lub częściową odmowę wypłaty świadczenia. Informacja ta zawiera pouczenie o możliwości dochodzenia roszczeń na drodze sądowej (ust. 5 pkt 1 i 2).

Reasumując, od okoliczności konkretnej sprawy zależy, jaki jest okres wynajmu pojazdu zastępczego uzasadniający jego refundację przez zakład ubezpieczeń. Z pewnością obejmuje on okres, w jakim pojazd mógł być naprawiony (wyrok SN z 26 listopada 2002 r., V CKN 1397/00) a także okres, jaki upłynął od zgłoszenia szkody do poinformowania zgłaszającego szkodę (poszkodowanego) o przyznaniu odszkodowania albo o przyczynach niemożności zaspokojenia roszczenia w całości lub w części zgodnie z art. 29 powołanej wyżej ustawy.

Oceniając w tym ujęciu zgłoszone roszczenie powodów należy wskazać, że wydatki na najem pojazdu zastępczego za okres po 15 listopada 2017 r. nie były celowe i ekonomicznie uzasadnione. Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady, a jedynie co do wysokości. Już 6 listopada 2011 r. odbyły się oględziny pojazdu z udziałem rzeczoznawcy pozwanego, który na wykonanych zdjęciach udokumentował wszystkie uszkodzenia pojazdu a w części opisowej wyraźnie wskazał, które z uszkodzeń pozostają bez związku ze szkodą. W oparciu o tę wyceną ubezpieczyciel 9 listopada 2017 r. wydał decyzję o przyznaniu odszkodowania, również wskazując te zidentyfikowane uszkodzenia, które pozostają bez związku ze szkodą. Nie było zatem żadnych uzasadnionych podstaw do tego, by powodowie w oczekiwaniu na decyzję ubezpieczyciela co do dokonania ponownych oględzin pojazdu mieli nadal korzystać z pojazdu zastępczego, zamiast przystąpić od razu do naprawy pojazdu. Z zeznań powoda wynikało zaś, że na drugi dzień po zdarzeniu drogowym skontaktował się telefonicznie z S. J. prowadzącym warsztat samochodowy (...) w K. i informował go o zakresie uszkodzeń. Zlecenie naprawy uszkodzonego samochodu mogło zatem nastąpić w terminie wcześniejszym niż 21 listopada, bo nawet już po 9 listopada 2017 r.

Ponadto w informacji o wysokości szkody częściowej w pojeździe datowanej na 6 listopada 2017 r. (k.18) znalazł się zapis, że T. (...) wypłaca odszkodowanie za naprawę tylko tych części, które zostały wymienione w załączonej kalkulacji kosztów naprawy i pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z zaistniałą szkodą; w razie ujawnienia większego zakresu uszkodzeń, przed dokonaniem dalszej naprawy należy ten fakt zgłosić niezwłocznie (...) S.A. Wniosek o dodatkowe oględziny zgłoszony przez powodów 9 listopada 2017 r. nie dotyczył jednak nowych uszkodzeń, ale tych, które zostały już przez rzeczoznawcę stwierdzone, udokumentowane, szczegółowo opisane i ostatecznie nie uznane jako niepozostające w związku ze szkodą. Ponadto położenie i zewnętrzny charakter tych uszkodzeń (odpryski pokrywy komory silnika, odpryski na szybie czołowej, odpryski na dachu) był taki, że nieuzasadnione były ponowne oględziny pojazdu. Co innego, gdyby powodowie dostrzegli nowe uszkodzenia pojazdu, dotychczas nieujawnione, np. w trakcie naprawy pojazdu po demontażu uszkodzonych elementów. Wówczas uzasadnione byłyby ponowne oględziny, a w razie stwierdzenia związku tych nowych uszkodzeń ze szkodą – wydłużenie okresu najmu pojazdu zastępczego.

Nie było także ryzyka, że wcześniejsze zlecenie naprawy pojazdu w zakresie uznanych przez ubezpieczyciela uszkodzeń uniemożliwi późniejsze przypisanie pozwanemu odpowiedzialności za uszkodzenia, które kwestionował. Nie uznane uszkodzenia znajdują się bowiem w innym miejscu, niż była wykonywana naprawa pojazdu i nie jest możliwe ich zakrycie w wyniku dokonanej naprawy. Co do szyby – została ona wymieniona na własny koszt przez powodów, zaś pozostałe uszkodzenia nie zostały dotychczas naprawione.

Nie było także uzasadnienia do tego, by zlecić naprawę pojazdu w zakresie wszystkich uszkodzeń dopiero po wyczerpaniu drogi postępowania likwidacyjnego. Malowanie elementów karoserii nie musi odbywać się równocześnie; zaś wymiana szyby czołowej jest wykonywana przez wyspecjalizowane w tym zakresie zakłady naprawcze – także na miejscu u klienta, tak jak w realiach niniejszej sprawy.

Wprawdzie z treści rozmowy z konsultantem pozwanego powódka mogła odnieść wrażenie, że odbędą się drugie oględziny, niemniej konsultant nie wyraził w tym zakresie żadnego wiążącego stanowiska. Nie informował też, że zgłoszenie takich oględzin wydłuża czas trwania wynajmu pojazdu zastępczego, zwłaszcza że pozwany ten okres zakreślił ostatecznie do 15 listopada 2017 r.

Także z treści korespondencji meilowej z pracownikiem pozwanego P. K., raportu z odsłuchanej rozmowy z konsultantem z 14 listopada 2017 r. (k.43 „Pan K., który twierdzi, że dla niego sprawa jest zamknięta”) a także z treści odwołania powodów od decyzji z 9 listopada 2017 r. (k.47 „Z informacji uzyskanych od klientów wynika, że planowane były dodatkowe oględziny, które ostatecznie nie doszły do skutku”) zdaje się wynikać, że na dzień co najmniej 14 listopada 2017 r. nieprzeprowadzenie drugich oględzin pojazdu było przesądzone.

Z uwagi na zakres uszkodzeń pojazdu sam czas naprawy pojazdu był relatywnie krótki (do 4 dni), co wynika przede wszystkim z konieczności utwardzenia materiału lakierniczego na zderzaku. Zakład naprawczy, któremu powodowie zlecili naprawę był do niej przygotowany, gdyż już drugiego dnia po zdarzeniu powód skontaktował się z jego właścicielem. Nie wydaje się też, by były problemy z nabyciem części, które są typowe, dostępne od ręki.

Wreszcie należy wskazać, że odpryski pokrywy komory silnika, odpryski na szybie czołowej i odpryski na dachu muszą być uznane jako nie mające związku ze szkodą, skoro powodowie nie dochodzą niniejszym pozwem ani też nie dochodzili w odrębnym procesie odszkodowania z tego tytułu.

Skoro zatem uszkodzenia pojazdu, których ponowne oględziny (i oczekiwanie na nie) miały być uzasadnieniem do dalszego korzystania z pojazdu zastępczego nie pozostają w związku przyczynowym ze szkodą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. (powodowie nie udowodnili, ż jest inaczej – art. 6 k.c.), to i wydatki poniesione przez powodów w tym zakresie wykraczają poza granice odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń.

Sąd uznał jedynie za uzasadnione częściowo żądanie kosztu dodatkowego badania technicznego. Wynika to z art. 31 ustawy z 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, która w ust. 1 odsyła do art. 81 ust. 11 pkt 1-2 oraz pkt 5 ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1260, ze zm.) przewidując w ust. 2, że badanie techniczne uznaje się za normalne następstwo szkody i jego koszty pokrywa zakład ubezpieczeń w ramach ubezpieczenia casco oraz ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy. Jak wynika z powołanego art. 81 niezależnie od badań, o których mowa w ust. 3-5, dodatkowemu badaniu technicznemu podlega pojazd skierowany przez organ kontroli ruchu drogowego w razie uzasadnionego przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu lub narusza wymagania ochrony środowiska, który uczestniczył w wypadku drogowym, w którym zostały uszkodzone zasadnicze elementy nośne konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy, z zastrzeżeniem pkt 5, lub noszący ślady uszkodzeń albo którego stan techniczny wskazuje na naruszenie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, mogące stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego; w którym została dokonana naprawa wynikająca ze szkody istotnej.

Skoro dowód rejestracyjny pojazdu zatrzymano w wyniku wycieku płynów eksploatacyjnych, a z ustaleń wynika, że doszło do uszkodzenia miski olejowej, istnieje związek przyczynowy między zdarzeniem szkodzącym a szkodą w postaci konieczności przeprowadzenia rzeczonego badania celem odzyskania dowodu rejestracyjnego i dalszego korzystania z pojazdu.

Przy czym z racji tego, że badanie techniczne odbywa się co roku bez względu na stan pojazdu, a ostatnie miało miejsce 29 września 2017 r., Sąd ograniczył zakres odszkodowania w tym zakresie o tyle, o ile wcześniej powodowie musieli badanie to przeprowadzić. Termin badania był bowiem ustalony na 2 września 2018 r., a wykonano je przed czasem bo 28 listopada 2017 r. (wcześniej o ok. 9 miesięcy). W wyniku stosownych operacji matematycznych i z uwzględnieniem, że zwykłe badanie kosztuje 99 zł, a nie 120 zł, Sąd ustalił szkodę powodów w tym zakresie w przybliżeniu na 106 zł.

O odsetkach Sąd orzekł zgodnie z art. 481 w zw. z art. 455 k.c., gdyż powodowie wzywali pozwanego do zwrotu kosztów badania technicznego daleko przed wniesieniem pozwu.

Orzeczenie o kosztach procesu lokuje się w treści art. 100 zdanie drugie k.p.c. (pozwany uległ co do ok. 7% żądania) przy uwzględnieniu, że powodowie ponoszą odpowiedzialność za ich zapłatę w częściach równych (brak podstaw do solidarności). Wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego zostało ustalone stosownie do § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. poz. 1804 ze zm.), tj. 270 zł plus opłata od pełnomocnictwa 17 zł.

Z uwagi na upadek nakazu zapłaty w wyniku złożenia sprzeciwu oddalono wniosek o nadanie klauzuli wykonalności.

SSR /-/ Marek Kolasa