Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2016 r. w G. sprawy z powództwa M. K. i W. K. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza solidarnie od powodów M. K. i W. K. na rzecz pozwanego (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 377 zł (trzysta siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć solidarnie od powodów M. K. i W. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 1.360 zł (jeden tysiąc trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 743/16

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w G. Wydział Spraw Wewnętrznych w dniu 20 kwietnia 1964 r. wydało decyzję (nr SW.II-5/43/64), w której na podstawie art. 35 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości udzieliło po rozpatrzeniu wniosku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w G. zezwolenia na przeprowadzenie sieci cieplnej w G. m.in. na nieruchomości przy ul. (...), parcela nr 7, KW (...) stanowiącej własność ob. Z. S..

Dowód: decyzja (k. 59 akt symbol MG1/72249)

Decyzja ta była zaskarżona przez część adresatów i została utrzymana w mocy decyzją Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. z dnia 11 czerwca 1964 r.

Dowód: odpis decyzji (k. 56 akt symbol MG1/72249)

Rurociąg cieplny położony przechodzący m.in. przez nieruchomość przy ul. (...) w G. jest aktywny i użytkowany zgodnie z jego przeznaczeniem do chwili obecnej. Aktualnymi współwłaścicielami nieruchomości przy ul. (...) w G. są małżonkowie W. K. i M. K.. Aktualnym użytkownikiem rurociągu jest (...) sp. z o.o. w G..

Okoliczności bezsporne

Ocena dowodów

Ustalenia faktyczne oparte na aktach postępowania administracyjnego (wywłaszczeniowego) z 1964 r., nadesłane przez Urząd Miasta G. w oryginale stanowiły wystarczającą podstawę do odtworzenia faktów wystarczających do wyjaśnienia sprawy.

Pozostałe dowody nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Kwalifikacja prawna

Sąd podzielił pogląd prawny wyrażony przez Sąd Okręgowy w Gdańsku (postanowienie z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. III Ca 669/15, dostępne na Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych), iż sądy powszechne nie są uprawnione do poddania kontroli prawidłowości postępowania administracyjnego, w szczególności badania, czy w postępowaniu tym uczestniczyły wszystkie osoby zainteresowane i czy wszystkim tym osobom doręczono odpis decyzji. Wynika to z autonomii postępowania sądowego i postępowania administracyjnego (por. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 3 lipca 2015 r., IV CSK 636/14, LEX nr 1816576).

Z powyższego wynika, że decyzja z dnia 20 kwietnia 1964 r. została wydana przez uprawniony podmiot, nigdy nie została uchylona lub zmieniona i pozwany nadal posiada na podstawie tej decyzji uprawnienie do korzystania z cudzej nieruchomości przez eksploatację rurociągu cieplnego, zaś powodowie (obecni współwłaściciele nieruchomości) nadal są ograniczeni w zakresie wskazanym w decyzji co do zakresu i sposobu korzystania ze swojej nieruchomości.

Tak więc korzystanie przez pozwanego z fragmentu tej nieruchomości zajętego pod rurociąg jest zgodne z prawem i nie może być zakwalifikowane jako posiadanie w złej wierze.

Sam fakt zmian w strukturze podmiotowej wynikającej z transformacji ustrojowej na przełomie lat 1989-1990 nie zmienia oceny prawnej w zakresie dobrej wiary pozwanego, jako następcy prawnego podmiotu uprawnionego do korzystania ze spornej części nieruchomości. Należy podkreślić, że adresatem decyzji z dnia 20 kwietnia 1964 r. nie była (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...), jakkolwiek całe postępowanie wiązało się z zapotrzebowaniem na rozbudowę sieci cieplnej zainicjowaną przez ten podmiot.

Wywody powodów, że powództwo powinno być uwzględnione, bo w przeszłości zapadały na korzyść powodów orzeczenia w innych podobnych postępowaniach jest błędne. Po pierwsze, każde roszczenie, którego konstrukcja jest wywodzona z upływu czasu (wynagrodzenie za określony okres) ma byt odrębny i żaden z wcześniejszych wyroków od strony formalno-prawnej nie stanowi dla niniejszej sprawy prejudykatu, tj. nie jest prawnie wiążący. Nie zapadł też np. wyrok ustalający odpowiedzialność pozwanego na przyszłość w związku z korzystaniem z przedmiotowego rurociągu. Po drugie, jeżeli w poprzednich postępowaniach nie dokonano takich jak w niniejszej sprawie ustaleń co do istnienia decyzji z dnia 20 kwietnia 1964 r., to orzeczenia te mimo prawomocności nie mają też waloru pośredniego, tj. nie wpływają na niniejszy proces siłą zawartej w nich argumentacji.

Z tych przyczyn powództwo – jako niewykazane w zakresie zasady odpowiedzialności pozwanego – należało oddalić w całości, o czym orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 224 § 2 k.c. w zw. z art. 225 k.c. a contrario.

Koszty

O kosztach procesu orzeczono jak w punkcie II. sentencji na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 105 § 2 k.p.c. Przegrywający powodowie są obowiązani zwrócić pozwanemu koszty procesu, na które składa się: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (360 zł, § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).

W punkcie III. sentencji nakazano ściągnąć od powodów na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni nieuiszczone koszty sądowe, na które składa się niezaliczkowana część wynagrodzenia biegłego (art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).