Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 274/18

POSTANOWIENIE

Dnia 30 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Artur Fornal (spr.)

Sędziowie: SO Elżbieta Kala

SO Marek Tauer

po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2019 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z powództwa A. S.

przeciwko E. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 8 sierpnia 2018 r. (sygn. akt VIII GC 1229/17)

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

Elżbieta Kala Artur Fornal Marek Tauer

Sygn. akt VIII Gz 274/18

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2018r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy zawiesił na podstawie art. art. 177 § 1 pkt k.p.c. postępowanie w sprawie z powództwa A. S. przeciwko E. W. o zapłatę kwoty 813 zł z odsetkami z tytułu straty – której część jest już przedmiotem roszczenia w odrębnym postępowaniu prowadzonym przed Sądem Okręgowym w Warszawie, sygn. akt XXVI GC 557/14 – a także utraconych korzyści, do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia powyższej sprawy.

Sąd Rejonowy ustalił, że szkoda której naprawienia domaga się powódka w obu ww. postępowaniach wynikać ma z tytułu zakupu akcji spółki (...)., z tym, że w sprawie zawisłej przed Sądem Okręgowym w Warszawie odnosi się ona do pierwszego dnia zakupów, zaś w niniejszym procesie powódka dochodzi roszczenia z tytułu 1/10000 szkody w związku z zakupem akcji w pozostałych dniach oraz części utraconych korzyści, co powoduje, że wynik ww. postępowania będzie miał wpływ także na niniejsze. Istotnym dla rozstrzygnięcia zarówno w jednym, jak i w drugim będzie bowiem ustalenie m.in. winy pozwanego, będącej przesłanką odpowiedzialności odszkodowawczej z tego tytułu.

W tym celu strony wniosły o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych sądowych z zakresu rachunkowości, ekonomii, rynku papierów wartościowych oraz wyceny przedsiębiorstw. Sąd Rejonowy podkreślił, że postępowanie przed Sądem Okręgowym w Warszawie toczy się już od kilku lat i postępowanie to jest bardzo zaawansowane (zgromadzono tam obszerny materiał dowodowy, obejmujący m.in. opinię biegłego sądowego wielokrotnie przytaczaną przez powódkę). Zdaniem Sądu pierwszej instancji powielanie tych samych czynności i podwójne prowadzenie postępowania dowodowego, a przede wszystkim generowanie wysokich kosztów postępowania w sytuacji, gdy – porównując etap postępowania w niniejszej sprawie z daleko zaawansowanym stanem sprawy zawisłej przed Sądem Okręgowym w Warszawie – jest więc niezasadne.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła powódka, zaskarżając to postanowienie w całości i domagając się jego uchylenia. Rozstrzygnięciu temu zarzuciła naruszenie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c.

W uzasadnieniu zażalenia powódka podniosła, że postanowienie o zawieszeniu postępowania zostało wydane z naruszeniem ww. przepisu. Powódka podała, że odmienność obu postępowań została wskazana w uzasadnieniu pozwu oraz wyjaśniona w dalszym toku postępowania – na rozprawie. Zwróciła przy tym uwagę na to, iż przed Sądem Okręgowym w Warszawie dochodzi odszkodowania z tytułu straty pierwszego pakietu nabycia akcji i nie dochodzi roszczeń z tytułu utraconych korzyści. Natomiast w niniejszym procesie powódka dochodzi odszkodowania z tytułu szkody (zarówno straty jak i utraconych korzyści) wynikającej z nabycia wszystkich akcji, pomniejszonej o kwotę 81.000 zł objętą pozwem dochodzonych przed Sądem Okręgowym w Warszawie. W ocenie powódki wyrok w sprawie przed Sądem Okręgowym w Warszawie nie stanowi zatem prejudykatu dla Sądu Rejonowego w Bydgoszczy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powódki nie było uzasadnione.

Zgodnie z art. 177 § 1 pkt k.p.c. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego. Chodzi tu o zależność wynikającą z rozstrzygnięcia kwestii prejudycjalnej, która stanowi element podstawy faktycznej rozstrzygnięcia sprawy. Należy przez to rozumieć taką sytuację, że wynik innego sporu stanowi przedsąd ( praeiudicium) dla danego sporu. Nie mogą natomiast stanowić wystarczającej podstawy do zawieszenia postępowania względy ekonomii procesowej oraz podobieństwo okoliczności faktycznych, choćby odpowiadało to potrzebom praktyki, skoro na sądzie spoczywa obowiązek samodzielnego rozstrzygnięcia sprawy (zob. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 1984 r., II CZ 125/84, LEX nr 8653 oraz wyroki tego Sądu z dnia 16 listopada 2012 r., III CSK 42/12, LEX nr 1293774 i z dnia 24 stycznia 2018 r., I CSK 221/17, LEX nr 2451847).

Zawieszenie postępowania, dokonywane z urzędu, ale mające charakter fakultatywny, powinno być jednak uzasadnione względami celowości (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2014 r., I ACz 272/14, LEX nr 1469494).

Jak wynika z uzasadnienia pozwu w niniejszej sprawie, a także z załączonych odpisów dokumentów z akt sprawy zawisłej przed Sądem Okręgowym w Warszawie w sprawie XXVI GC 557/14 powódka w toczącym się równolegle procesie dochodzi na podstawie art. 415 k.c. – m.in. także od pozwanego w niniejszej sprawie – części odszkodowania, które ma być jej należne w związku z dokonaniem w okresie od dnia 7 czerwca 2011 r. do dnia 2 stycznia 2012 r. na rynku (...) w W. transakcji nabycia akcji spółki (...). - wyłącznie w postaci straty związanej z nabyciem pierwszego ich pakietu (tj. pierwszego dnia zakupów ww. akcji przez powódkę), a więc z wyłączeniem utraconych z tego tytułu korzyści.

Natomiast w niniejszym procesie powódka dochodzi innej części tego samego odszkodowania, tj. zarówno straty związanej z nabyciem pozostałych akcji (a więc z wyłączeniem tego roszczenia w zakresie dochodzonym przed Sądem Okręgowym w Warszawie), jak i utraconych z tego tytułu korzyści (również związanej z nabyciem pierwszego ich pakietu), z tym, że ograniczonej do 1/10000 wartości szkody w części niedochodzonej wcześniej ( zob. k. 6 v., 7 v. – 8 i 319 v. akt niniejszej sprawy, a ponadto k. 2, 18 i 34 załączonych odpisów dokumentów z akt XXVI GC 557/14 Sądu Okręgowego w Warszawie).

W ocenie Sądu odwoławczego rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależy więc od wyniku postępowania w sprawie XXVI GC 557/14 zawisłej przed Sądem Okręgowym w Warszawie. W procesie tym przesądzona zostanie bowiem kwestia przesłanek ewentualnej odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego względem powódki na podstawie art. 415 k.c., tj. nie tylko bezprawność działania (zaniechania) pozwanego mającego być źródłem szkody nie tylko pod postacią poniesionej straty, lecz również utraconych korzyści (art. 361 § 2 k.c.) – których podstawą faktyczną w obu procesach jest przecież to samo zdarzenie (m.in. związane z pierwszą transakcją nabycia akcji) – lecz również wina oraz istnienie adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy między działaniem lub zaniechaniem zobowiązanego a powstałym skutkiem w postaci szkody (art. 361 § 1 k.c.). Niewątpliwie rozstrzygnięcie, które w tej sprawie zapadnie spowoduje, że nie będzie możliwe odmienne ocenianie tego samego stosunku prawnego pomiędzy tymi samymi stronami, w tych samych okolicznościach faktycznych i prawnych – z uwagi na moc wiążącą prawomocnego orzeczenia wynikającą z art. 365 § 1 k.p.c. (por. m.in. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2006r., IV CSK 89/05, OSNC 2007, nr 1, poz. 15; z dnia 6 marca 2014r., V CSK 203/13 OSNC 2005, nr 2, poz. 23; a także z dnia 4 listopada 2016r., I CSK 736/15, LEX nr 2156645).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

VIII Gz 274/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE