Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 18 września 2018 r.

Sygn. akt VI Ka 726/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk (spr.)

Sędziowie: SO Anna Zawadka

SR del. Michał Bukiewicz

Protokolant: sekr. sądowy Robert Wójcik

przy udziale prokuratora Jerzego Kopcia

po rozpoznaniu dnia 18 września 2018 r. w Warszawie

sprawy A. M. s. W. i T., ur. (...) w W.

skazanego wyrokiem łącznym

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

z dnia 22 lutego 2018 r. sygn. akt IV K 360/17

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych
w postępowaniu odwoławczym, przejmując poniesione wydatki na rachunek Skarbu Państwa; zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie – na rzecz adw. A. L. kwotę 147,60 zł tytułem wynagrodzenia za obronę
w instancji odwoławczej oraz podatek VAT

SSO Anna Zawadka SSO Adam Bednarczyk SSR del. Michał Bukiewicz

VI Ka 726/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem łącznym z dnia 22 lutego 2018 r. w sprawie IV K 360/17 Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie wymierzył A. M. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.

Wyrok ten zaskarżyła na korzyść skazanego w zakresie orzeczenia o karze oraz zaliczenia na jej poczet okresów rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach jego obrońca. W konkluzji wnosząc o zmianę wyroku jak w petitum apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy skazanego nie jest zasadna i przez to nie zasługuje na uwzględnienie.

Zauważyć trzeba, iż zastosowanie zasady asperacji jak też wymiar samej kary łącznej został przez sąd I instancji wywiedziony na podstawie całego szeregu okoliczności sprawy nie zaś wyłącznie na podstawie oceny stopnia zawinienia skazanego w sprawach, które uległy połączeniu w zaskarżonym wyroku. Wymienione one zostały obszernie w uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji. W ocenie sądu odwoławczego nie ma potrzeby szczegółowego odnoszenia się do nich powtarzając niejako ocenę i analizę sądu rejonowego, tym bardziej, iż sąd odwoławczy ją podziela. Przypomnieć tylko należy, iż sąd rejonowy dokonał analizy związku przedmiotowo-podmiotowego pomiędzy poszczególnymi czynami, opinii z Zakładu Karnego, prognozy kryminologicznej wobec skazanego, oraz walorów prewencyjnych kary w zakresie prewencji ogólnej jak też szczególnej w odniesieniu do skazanego. Zaznaczyć trzeba przy tym, iż wskazane okoliczności, jako mające znaczenie dla wymiaru kary łącznej wskazane są w utrwalonym i akceptowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego w tym zakresie, które to orzecznictwo zresztą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku sąd rejonowy przytoczył.

Skarżący w uzasadnieniu apelacji sam popada w sprzeczności logiczne, bowiem z jednej strony zarzuca sądowi analizę stopnia zawinienia skazanego, co do poszczególnych czynów, co w istocie nie miało miejsca z drugiej zaś strony argumentuje przytaczając orzecznictwo tyczące właśnie oceny okoliczności czynu. Wskazać, zatem należy, iż okoliczności i stopień zawinienia skazanego zostały już ocenione w prawomocnych wyrokach. Dla natomiast wymiaru kary łącznej znaczenie mają okoliczności wskazane wyżej.

Odnosząc się już do samego wymiaru kary łącznej w tej sprawie stwierdzić trzeba, iż nie nosi on cech rażącej surowości w rozumieniu art. 438 pkt.4 kpk. Przypomnieć trzeba, iż Sąd rejonowy w przedmiotowej sprawie poruszał się między granicami 1 roku i 6 miesięcy, jako kary z zastosowaniem całkowitej absorbcji kar do 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, jako kary łącznej z zastosowaniem zasady kumulacji. Wymierzona, więc kara 2 lat pozbawienia wolności jest wręcz łagodna biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności dotyczące tego skazanego. Natomiast postulowana w apelacji kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności była by karą z zastosowaniem zasady całkowitej absorbcji kar, która nie znajduje żadnego uzasadnienia w tej sprawie. Zresztą sam skarżący nie wskazuje, jakie to wyjątkowe okoliczności zachodzą wobec skazanego, aby zastosować taką właśnie metodę wymiaru kary łączne.

Przechodząc do zarzutu nie zaliczenia w istocie 1 dnia pozbawienia wolności ze sprawy IV K 405/10 stwierdzić trzeba, iż jest on również niezasadny. Sąd rejonowy dokonał owego zaliczenia na podstawie prawomocnego wyroku, co uznać należy za prawidłowy tryb. Zresztą zauważyć trzeba, iż argumentacja skarżącego w tym zakresie w istocie oparta jest na przypuszczeniach, co do konieczności zaliczenia wskazanego dnia na poczet kary łącznej. W tej sytuacji procesowej zdaniem sądu odwoławczego właściwym trybem do wyjaśnienia kwestii owego zaliczenia jest postępowanie wykonawcze.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku. O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.624§1 kpk.