Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2014 r. w Tarnowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania J. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 19 listopada 2013 r., nr (...)

w sprawie J. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

p o s t a n a w i a:

I.  podjąć zawieszone postępowanie,

II.  umorzyć postępowanie.

SSO Natalia Lipińska

UZASADNIENIE

(pkt II)

Decyzją z dnia 19 listopada 2013 r., nr (...), ZUS Oddział w T., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS
(Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) oraz przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. z 2004 r. UE L Nr 166, poz. 1), odmówił J. F. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ Lekarz Orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 31 października 2013 r. stwierdził, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy.

W dniu 13 grudnia 2013 r. ubezpieczony zaskarżył tę decyzję odwołaniem.

W piśmie z dnia 16 grudnia 2013 r., zatytułowanym: „Uzupełnienie odwołania”, poinformował zaś, że orzeczenie Lekarza Orzecznika otrzymał w dniu 12 grudnia 2013 r., kwestionując jednocześnie to orzeczenie. W piśmie tym ubezpieczony podniósł między innymi zarzuty dotyczące orzeczenia Lekarza Orzecznika.

Pismo powyższe ZUS potraktował jako sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 31 października 2013 r. i przekazał akta rentowe wraz ze sprzeciwem Komisji Lekarskiej ZUS celem wydania orzeczenia. W odpowiedzi na odwołanie domagał się natomiast zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c.

Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2014 r. tutejszy Sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 3 k.p.c.

Jak wynika z pisma organu rentowego z dnia 31 stycznia 2014 r. (data prezentaty), rozpatrując sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia
31 października 2013 r., Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 16 stycznia 2014 r. stwierdziła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Na tej podstawie, decyzją z dnia
24 stycznia 2014 r. ZUS Oddział w T. odmówił J. F. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Jednocześnie, decyzją tą organ rentowy uchylił decyzję
z dnia 19 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Postępowanie wywołane odwołaniem J. F. od decyzji ZUS Oddział
w T. z dnia 19 listopada 2013 r., nr (...), podlega umorzeniu na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.

Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się
z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Postanowienie może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 355 § 2 k.p.c.).

W niniejszej sprawie decyzja ZUS z dnia 19 listopada 2013 r., którą organ rentowy odmówił J. F. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy została uchylona decyzją z dnia 24 stycznia 2014 r., ponownie odmawiającą wnioskodawcy przyznania prawa do tego świadczenia.

Skoro więc decyzja ZUS z dnia 19 listopada 2013 r., od której odwołał się J. F. została uchylona, postępowanie w przedmiotowej sprawie jest zbędne i niedopuszczalne,
a zatem podlega umorzeniu. Brak jest wszak instrumentu inicjującego i dopuszczającego postępowanie sądowe, którym w zakresie ubezpieczeń społecznych jest odwołanie od decyzji organu rentowego. W orzecznictwie przyjmuje się natomiast, że dochodzenie przed sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego, jest niedopuszczalne, z wyjątkiem przewidzianym w art. 477 ⁹ § 4 k.p.c.,
a treść decyzji, od której wniesiono odwołanie, wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu (zob. postanowienie SN z dnia 13 maja 1999 r., II UZ 52/99, OSNP 2000,
nr 15, poz. 601; wyrok SN z dnia 23 listopada 1999 r., II UKN 204/99, OSNP 2001, nr 5,
poz. 169).

Umorzenie postępowania wywołanego odwołaniem od decyzji ZUS Oddział
w T. z dnia 19 listopada 2013 r. nie pozbawia ubezpieczonego poszukiwania ochrony własnego interesu. Realizując swoje ustawowe uprawnienia, odwołujący może- na ogólnych zasadach- wywieść odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 24 stycznia 2014 r., pamiętając, że termin ten wynosi miesiąc od doręczenia wnioskodawcy odpisu decyzji
(art. 477 ⁹ § 1 k.p.c.), a wniesienie odwołania po upływie terminu powoduje jego odrzucenie, chyba, że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego (art. 477 ⁹ § 3 k.p.c.).

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.

SSO Natalia Lipińska

(...)

-

(...)

-

(...)

-

(...)

(...)