Pełny tekst orzeczenia

X Gc 181/18

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym w dniu 13 grudnia 2013 roku (...) spółka komandytowa we W., wskazując jako stronę pozwaną (...)ści Bank (...) S.A. w W., żądała zwolnienia spod egzekucji prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynków położonych w Ł. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy dlaŁ. (...)w Ł. (...) prowadzi księgę wieczystą nr (...) oraz zasądzenia od strony pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu poniesiono, iż w dniu 5 listopada 2013 roku na wniosek pozwanego wszczęte zostało postępowanie egzekucyjne o sygn. akt KM 216/13 z ww. nieruchomości przeciwko (...) z siedzibą w N. (C.). Tymczasem, w ocenie strony powodowej, na dzień wszczęcia egzekucji to powódka jest uprawniona do ww. nieruchomości, bowiem w dniu 8 lipca 2013 r. powódka oraz (...) zawarły przed notariuszem M. W. (1) (Rep. A nr 7844/2013) umowę rozporządzającą ww. nieruchomością, mocą której przeniesiono prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynków na rzecz powódki. Tego samego dnia powódka wystąpiła z wnioskiem do Sądu Rejonowego dla Ł. Ś. w Ł., o wpis przysługującego jej prawa użytkowania wieczystego. W momencie rozpoczęcia postępowania egzekucyjnego, w księdze wieczystej w dziale II były ujawnione wzmianki o wniosku strony powodowej, tym samym organ egzekucyjny oraz wierzyciel powinni byli powziąć wiedzę o złożonym wniosku w wpisanie prawa (pozew k. 2-6).

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jej rzecz od powódki kosztów procesu . Pozwana zakwestionowała prawo powódki do opisanej w pozwie nieruchomości, powołując się na domniemanie istnienia praw ujawnionych w księdze wieczystej tej nieruchomości, w której prawa powódki nie zostały ujawnione, zaś powódka - w ocenie strony pozwanej — nie obaliła domniemania wiary publicznej ksiąg wieczystych. Zdaniem pozwanej, bezzasadność stanowiska strony powodowej wynika wprost z treści aktu notarialnego z dnia 22 czerwca 2012 r. i Rep. A 1436/20121 z dnia 8 lipca 2013 r. Rep. A nr 7844/13, według których następuje przeniesienie na stronę powodową praw objętych obecnie zajęciem egzekucyjnym, albowiem w treści aktu jednoznacznie zaznaczono, iż pełnomocnik reprezentujący obie strony transakcji działa bez właściwego umocowania, w związku z czym skuteczność czynności objętych tym aktem jest uzależniona od późniejszego potwierdzenia. Strona powodowa tymczasem nie przedłożyła żadnego dowodu, że doszło do takiego potwierdzenia, zaś postanowieniem referendarza sądowego z dnia 23 kwietnia 2013r. w sprawie o sygn. akt Nr Dz. KW 15883/13 oddalony został wniosek o wpisanie praw powódki do przedmiotowej nieruchomości.

(odpowiedź na pozew k. 87-88).

Wyrokiem z dnia 7 października 2015 roku Sąd Okręgowy w Ł., X Wydział Cywilny oddalił niniejsze powództwo oraz zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 7.217 złotych tytułem kosztów procesu.

Pismem z dnia 27 listopada 2015 roku powódka wniosła apelację od ww. wyroku.

Wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2016 roku, w sprawie o sygnaturze akt I ACa 207/16 Sąd Apelacyjny w Ł. I Wydział Cywilny uchylił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 7 października 2015 roku i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego. Ponownie rozpoznając sprawę, zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 czerwca 2017 roku Sąd Okręgowy w Ł. X Wydział Gospodarczy oddalił powództwo i zasądził od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 12.624,20 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.

Zapadłym w dniu 28 grudnia 2017r. wyrokiem Sąd Apelacyjny w Ł. również ten wyrok uchylił, w uzasadnieniu zaś swojego rozstrzygnięcia wskazał, iż wbrew treści art. 386 par. 6 kpc. wydając wyrok z dnia 17 sierpnia 2016 roku Sąd Okręgowy w Ł. nie zrealizował wskazań prawnych wyrażonych we wcześniejszym wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 17 sierpnia 2016r., wedle których obowiązkiem sądu pierwszej instancji przy ponownym rozpoznawaniu sprawy było dokonanie ustaleń faktycznych na podstawie akt księgi wieczystej LD1M/00104353/2 prowadzonej dla nieruchomości, której dotyczy żądanie pozwu celem analizy dokonanych w tej księdze wieczystej wpisów co do daty ujawnienia w niej zajęcia w postępowaniu egzekucyjnym nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy (...). Konieczność dokonania takich ustaleń podyktowana jest tym, iż zgodnie z art. 925 § 1 k.p.c. zajęcie nieruchomości należącej do dłużnika, z której ma zostać przeprowadzona egzekucja, następuje poprzez: zawiadomienie dłużnika o wszczęciu egzekucji i wezwaniu do dokonania dobrowolnej zapłaty egzekwowanej wierzytelności, zawiadomienie zaś o wszczęciu egzekucji innych uczestników postępowania egzekucyjnego, a w tym osób trzecich, następuje z chwilą dokonania stosownego wpisu w księdze wieczystej lub złożenia wniosku komornika do zbioru dokumentów. Z powyższych względów brak ustalenia ujawnienia daty zajęcia w księdze wieczystej (...) uniemożliwia weryfikację twierdzeń strony powodowej, co do dochowania terminu określonego w art. 841 § 3 k.p.c. do wniesienia powództwa ekscydencyjnego.

Niezależnie od powyższego Sąd Apelacyjny w Ł. dokonane przez sąd I instancji ustalenie, że strona powodowa nie posiada tytułu prawnego do nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy (...) w kontekście twierdzeń strony powodowej, iż jest ona użytkownikiem wieczystym spornej nieruchomości od dnia 8 lipca 2013 roku, uznał za całkowicie dowolne i nie poparte analizą księgi wieczystej (...). Za niewystarczające w tym zakresie w ocenie Sądu Apelacyjnego uznać należy poprzestanie na ustaleniu, iż postanowieniem Sądu Rejonowego dla Ł. Ś. w Ł. z dnia 17 marca 2014 roku jak również dalszymi wydanymi w postępowaniu nim wywołanym orzeczeniami odmówiono ujawnienia powodowej spółki jako użytkowniczki wieczystej spornej nieruchomości, a to z tego względu, iż nie ustalono, czy powodowa Spółka faktycznie w dniu 8 lipca 2013 roku wniosła o jej ujawnienie jako użytkownika wieczystego nieruchomości i czy na podstawie tego wniosku stosowny wpis został dokonany. Konieczność dokonania pierwszego ze wskazanych wyżej ustaleń podyktowana jest rozciągnięciem przez art. 29 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1007) mocy wstecznej wpisu na chwilę złożenia wniosku o dokonanie wpisu, co wedle twierdzeń powódki nastąpić miało właśnie w dniu 8 lipca 2013r. Tym samym też Sąd Apelacyjny w Ł. podniósł, iż w celu realizacji wskazań prawnych wyrażonych jeszcze w wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 17 sierpnia 2016r. Sąd Okręgowy winien w oparciu o analizę księgi wieczystej (...) i dokumentów do niej załączonych zweryfikować stanowiska powodowej Spółki co do daty nabycia przez nią prawa użytkowania wieczystego spornej nieruchomości jak również co do daty, w jakiej prawo to uznać należało za zajęte w stosunku do tej spółki. Niezależnie od powyższego, w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 28 grudnia 2017r. wskazano, iż wedle aktualnego odpisu z rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego powódka występuje obecnie pod firmą (...), co jednak pominięte zostało w treści zaskarżonego wyroku z dnia 22 czerwca 2017 roku

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Księga wieczysta nr (...) prowadzona jest dla nieruchomości stanowiącej grunt oddany w użytkowanie wieczyste do dnia 5 grudnia 2089 roku i budynek przemysłowy stanowiący odrębną nieruchomość, położonej w Ł., przy ul. (...) pod nr 10/12 obejmującej działkę gruntu oznaczona nr 504, o obszarze 1,7297 ha. Właścicielem nieruchomości uregulowanej w tej księdze jest Gmina Miejska Ł., natomiast użytkownikami wieczystymi przedmiotowej nieruchomości są właściciele lokali wyodrębnionych w znajdującym się na tej nieruchomości budynku.

W dniu 18 października 2011 r . przed notariuszem w Ł. R. K. (akt notarialny Rep. A nr (...)), (...) LTD z siedzibą w N. na C., darował na rzecz (...) z siedzibą w L. na C. przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisu art. 55^{(

1)} Kodeksu cywilnego. W skład tego przedsiębiorstwa między innymi wchodziło prawo użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka gruntu numer (...) o powierzchni 1.7297 m^{(

2)} oraz własność budynku położonego na nim w Ł. przy ulicy (...), dla których Sąd Rejonowy dla Ł. Ś. w Ł. XVI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...). (...) złożył wniosek o zmianę użytkownika wieczystego w dniu 27 czerwca 2011 r., a wpisu dokonano w dniu 4 listopada 2011 r. ( bezsporne- poświadczona kopia wypisu aktu notarialnego k.15-18).

W dniu 2 grudnia 2011 r. przed notariuszem w W. M. W. (2) (akt notarialny Rep. A nr (...)) (...) z siedzibą w L. na C., sprzedał prawo użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka gruntu numer (...) o powierzchni 1.7297 m^{(

2)} oraz własność budynku położonego na nim w Ł. przy ulicy (...), dla których Sąd Rejonowy dla Ł. Ś. w Ł. prowadzi księgę wieczystą nr (...), na rzecz (...) z siedzibą w L. na C.. Przy czym strony w akcie notarialnym określiły, iż czynność ta ma charakter jedynie zobowiązujący (bezsporne - poświadczona kopia wypisu aktu notarialnego k. 19-28).

W dniu 17 lutego 2012 r. przed notariuszem A. C. (akt notarialny Rep. A nr (...)) (...) z siedzibą w L. na C. darowała spółce (...) z siedzibą w N. na C. przedsiębiorstwo (...) w skład którego weszła ekspektatywa prawa użytkowania wieczystego działki gruntu numer (...) o powierzchni 1.7297 m^{(

2)} oraz własność budynku położonego na nim w Ł. przy ulicy (...), dla których Sąd Rejonowy dla Ł. Ś. w Ł. prowadzi księgę wieczystą nr (...) 53/2 (bezsporne - poświadczona kopia wypisu aktu notarialnego k. 29-34).

Aktem notarialnym Rep. A nr (...) sporządzonym przed notariuszem A. C. w dniu 17 lutego 2012 r. (...) z siedzibą w N. na C. sprzedał powodowej spółce (...) spółka komandytowa z siedzibą we W. ekspektatywę prawa użytkowania wieczystego działki gruntu numer (...) o powierzchni 1. (...) oraz własność budynku położonego na nim w Ł. przy ulicy (...), dla których Sąd Rejonowy dla Ł. Ś. w Ł. prowadzi księgę wieczystą nr (...). Aktem notarialnym sporządzonym przed notariuszem W. R. A nr (...), strony uchyliły się od skutków prawnych oświadczenia złożonego pod wpływem błędu - umowy sprzedaży zawartej w akcie notarialnym Repertorium A nr 656/2012 (bezsporne -poświadczona kopia wypisu aktu notarialnego k. 35-41, kopia wypisu aktu notarialnego z akt księgi wieczystej k 474-478).

W dniu 22 czerwca 2012 r. przed notariuszem A. C. (akt notarialny Rep. A nr (...)) (...) z siedzibą w N. na C. ponownie sprzedał powodowej spółce (...) spółka komandytowa z siedzibą we W. ekspektatywę prawa użytkowania wieczystego działki gruntu numer (...) o powierzchni 1. (...) oraz własność budynku położonego na nim w Ł. przy ulicy (...)rudzkiej 10/12, dla których Sąd Rejonowy dla Lodzi - Śródmieścia w Ł. prowadzi księgę wieczystą nr (...) (bezsporne - poświadczona kopia wypisu aktu notarialnego k. 42-48).

W dniu 11 kwietnia 2013 roku powód wystąpił z wnioskiem do Sądu Rejonowego dla Ł. Ś. w Ł., o dokonanie wpisu w księdze wieczystej nr (...) poprzez ujawnienie w niej jako użytkownika wieczystego i właściciela budynku w miejsce (...) Ltd z siedzibą w N.. (dowód- postanowienie Sądu Okręgowego w Ł., III Wydział Cywilny Odwoławczy z dnia 12 maja 2014 roku- k.619)

W dniu 8 lipca 2013 roku przed notariuszem M. W. (1) sporządzona została umowa przeniesienia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu numer (...) oraz własności budynku położonego na niej, na rzecz powodowej (...) spółka komandytowa z siedzibą we W.- akt notarialny Repertorium A nr 7844/2013. Obie strony owej transakcji reprezentowała ta sama osoba pełnomocnika - B. T., która oświadczyła, iż „w związku z faktem, że działa bez należytego umocowania - Spółki wzajemnie wyznaczają sobie termin do potwierdzenia dokonanej przez nią czynności objętej niniejszym aktem — do dnia 8 września 2013 roku — stosownie do treści art. 103 kodeksu cywilnego” (bezsporne - poświadczona kopia wypisu aktu notarialnego k. 49-52).

W dniu 5 listopada 2013 roku (...)ści Bank (...) Spółka Akcyjna w W. skierowała prowadzone przeciwko (...) z siedzibą w N. (C.) w sprawie KM 216/13 postępowanie egzekucyjne do nieruchomości w postaci działki gruntu numer (...) o powierzchni 1.7297 m^{(
2)} położonej w Ł. przy ulicy (...), dla której Sąd Rejonowy dla Lodzi - Śródmieścia w Ł. prowadzi księgę wieczystą nr (...), (bezsporne - poświadczona kopia zawiadomienia o wszczęciu egzekucji z nieruchomości k. 53). Wniosek o ujawnienie wszczęcia powyższej egzekucji wpłynął do sądu wieczystoksięgowego w dniu 13 listopada 2013r., w dniu zaś 14 stycznia 2016r. Sąd ten wniosek powyższy oddalił (wniosek k. 1801 akt księgi wieczystej nr (...), postanowienie k. 1808 akt księgi wieczystej nr (...)).

Wcześniej, bo w dniu 1 lipca 2013r. Sąd Rejonowy dla Ł. - Śródmieścia w Ł. oddalił również wniosek (...) Spółki Komandytowej z siedzibą we W. o wpis prawa użytkowania wieczystego i własności budynku. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podniósł, iż dnia 11 kwietnia 2013r. wpłynął do sądu wniosek (...) Spółki Komandytowej z siedzibą we W. o dokonanie wpisu w księdze wieczystej nr (...), poprzez ujawnienie w niej jako użytkownika wieczystego i właściciela budynku w miejsce (...) Ltd z siedzibą w N.. Do wniosku załączono:

-: umowę darowizny z dnia 18 października 201 Ir. zawartą w formie aktu notarialnego przed R. K. - notariuszem w Ł., za Rep. A nr 7566/2011 wraz z aneksem z dnia 24 stycznia 2012r. za rep. A nr 594/2012;
-: umowę sprzedaży nieruchomości i prawa z dnia 15 listopada 201 lr.zawartą w formie aktu notarialnego przed M. W. (3) - notariuszem w W. za rep. A nr 17434/2011, wraz z jej uzupełnieniem z dnia 2 grudnia 201 lr., za rep. A 18155/2011;

-umowę darowizny przedsiębiorstwa z dnia 17 lutego 2012r. zawartą przez A. C.- notariuszem we W., za Rep. (...);

-: umowę sprzedaży z dnia 17 lutego 2012r., zawartą przed A. C. - notariuszem we W. wraz z oświadczeniem o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu dnia 31 maja 2012r., za rep. A nr 996/2012;
-: umowę zwrotnego przeniesienia własności oraz ekspektatywy prawa użytkowania wieczystego gruntu i ekspektatywy własności, stanowiącej odrębną nieruchomość budynku z dnia 19 czerwca 2012r. zawartą przez A. C.- notariuszem we W. za Rep. A nr 1306/2012;
-: umowę sprzedaży z dnia 22 czerwca 2012r. zawartą przed A. C. - notariuszem we W., za Rep. A nr 1436/2012.

Sąd I instancji podniósł, iż zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r.o gospodarce nieruchomościami / Dz. U. Nr 115, poz, 741 ze zm./ sprzedaż nieruchomości lub oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa w drodze umowy wymaga wpisu do księgi wieczystej. Wpis prawa użytkowania wieczystego do księgi wieczystej jest przesłanką niezbędną do tego, aby nabywca mógł rozporządzać swoim prawem. Skuteczność przeniesienia użytkowania wieczystego jest uzależniona od wpisu w księdze wieczystej, wpis ma w tym przypadku charakter konstytutywny. Z treści księgi wieczystej Kw. (...) wynika, że właścicielem nieruchomości jest Gmina Miejska Ł., natomiast Spółka (...) jest użytkownikiem wieczystym. Prawo to nabyła w dniu 22 czerwca 2011 r. Na podstawie zawartych następnie umów zbycia ekspektatywy przedmiotowej nieruchomości pomiędzy kolejnymi podmiotami, nie nastąpiły wpisy ujawniające nabywców jako użytkowników wieczystych. W ocenie Sądu I instancji, strony nie mogły rozporządzać tym prawem, gdyż ono nie powstało. Zasadą jest, że nabycie zmiana lub wygaśniecie prawa przy wpisie konstytutywnym następuje z chwilą dokonania wpisu nawet nieprawomocnego. Dopiero, gdy wpis nastąpi wywołuje on skutek wsteczny, jaki ustawa wiąże z nabyciem, zmianą czy też wygaśnięciem prawa. Strony kolejnych transakcji, mając świadomość konstytutywności wpisu użytkowania wieczystego ich przedmiotem uczyniły ekspektatywę użytkowania wieczystego, z zaznaczeniem, że są to umowy jedynie o charakterze zobowiązującym. W rozpoznawanej sprawie skutek rozporządzający nie nastąpił. Spółka (...) zanim została wpisana do księgi wieczystej przedmiotowej nieruchomości jako użytkownik wieczysty /wpis nastąpił w dniu 4 listopada 2011r./, darowała to prawo spółce (...)/ aktem notarialnym z dnia 18 października 2011 r./.W ocenie Sądu I instancji, brak jest przepisów ustawowych uregulowania instytucji „ ekspektatywy prawa użytkowania wieczystego”. Nawet przy przyjęciu, że możliwe jest zbycie ekspektatywy użytkowania wieczystego, to w przedmiotowej sprawie, nie dopełniono obowiązkowego złożenia wniosku o wpis użytkowania wieczystego. Spółka (...) złożyła wniosek o wpis do księgi wieczystej prawa użytkowania wieczystego dopiero po zbyciu pod tytułem darmym ekspektatywy tego prawa Spółce (...). Kolejne podmioty zaś nabywając ekspektatywę użytkowania wieczystego, nie składały wniosków o ujawnienie tego prawa w księdze wieczystej w ogóle, zatem w ich przypadku prawo nie powstało, bowiem nie mogły one przenosić więcej praw niż same posiadały. W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu I instancji, nie było podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku o wpis prawa użytkowania wieczystego i własności budynku, gdyż prawo to nie powstało. Zaniechanie złożenia przez poprzednich nabywców prawa użytkowania wieczystego wymaganych wniosków o wpis w księdze wieczystej nie doprowadziło do przeniesienia tego prawa, co skutkuje oddaleniem wniosku o wpis. (dowód: postanowienie z uzasadnieniem k. 1400 akt księgi wieczystej Kw. (...) ). Apelację od powyższego rozstrzygnięcia złożyła (...) spółka komandytowa we W.

Postanowieniem z dnia 12 maja 2014r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt III Ca 1234/13 Sąd Okręgowy w Ł. oddalił apelację (dowód: postanowienie z uzasadnieniem k. 1480 akt księgi wieczystej Kw. (...) )

Postanowieniem z dnia 28 października 2015 roku wydanym wprawie o sygn. akt II CSK 769/14 Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną (...) Spółki komandytowej we W. od ww. postanowienia Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 12 maja 2014 roku, sygn. akt III Ca 1234/13. (dowód: postanowienie k. 1636 akt księgi wieczystej Kw. (...) )

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stosownie do brzmienia przepisu art. 841 par. 1 kpc., osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa. W sprawie niniejszej nie zostały spełnione przesłanki wystąpienia z powyższym roszczeniem, a to z tego względu, iż – jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń – powódka nie jest osobą trzecią, której prawa miałyby zostać naruszone wskutek skierowania egzekucji do spornej nieruchomości. Powyższe wynika z faktu, iż wbrew odmiennemu w tym zakresie stanowisku powódki nie jest ona użytkownikiem wieczystym nieruchomości objętej księgą wieczystą Kw. (...). Powyższy wniosek sformułowany został w oparciu o analizę treści akt wspomnianej księgi wieczystej, z której to analizy wynika jednoznacznie, iż wniosek powódki o ujawnienie jej jako użytkownika wieczystego został definitywnie oddalony. Okoliczności powyższej z racji wskazanej w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 17 sierpnia 2016 roku, w sprawie o sygnaturze akt I ACa 207/16 konstytutywności wpisu użytkowania wieczystego w księdze wieczystej przypisać należało kluczowe znaczenie. Jak wynika z uzasadnienia powyższego wyroku, okolicznością przesądzającą dla wykazania uprawnienia strony powodowej jest wyłącznie wymagane przepisem art. 27 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami istnienie wpisu prawa użytkowania wieczystego na jej rzecz w księdze wieczystej. Wobec treści dokumentów składających się na akta księgi wieczystej LD1M/00104353/2 stwierdzić należy kategorycznie, iż powódka wpisu takiego nie uzyskała, to zaś wyklucza uznanie jej za użytkownika wieczystego objętej tą księgą nieruchomości przesądzając tym samym o braku jej legitymacji w niniejszej sprawie.

Brak powyższej legitymacji spowodowany jest jedną jeszcze okolicznością, tą mianowicie, iż nie zachodzą podstawy do przyjęcia, aby zajęcie nieruchomości, w którym powódka upatruje naruszenia jej praw, ostatecznie nastąpiło. Stanowisko powyższe opiera się również na wyrażonej jeszcze w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 17 sierpnia 2016 roku, w sprawie o sygnaturze akt I ACa 207/16 ocenie prawnej, iż:

„Zajęcie nieruchomości jest (…) czynnością egzekucyjną o charakterze złożonym i wymaga doręczenia dłużnikowi wezwania do zapłacenia długu (art. 923 k.p.c.) i złożenia do sądu wieczystoksięgowego wniosku o wpis wzmianki o wszczęciu egzekucji (art. 924 § 1 k.p.c.). Chwilę zajęcia określił przy tym ustawodawca w art. 925 § 1 i 2 k.p.c. Jako rozstrzygającą w stosunku do osób trzecich uważa się chwilę dokonania wpisu w księdze wieczystej.”

Wobec nieuzyskania takiego wpisu sam fakt złożenia przez pozwaną wniosku o wpis wzmianki o wszczęciu egzekucji uznać należało za niewystarczający do przyjęcia, iż zajęcie miało miejsce. Ocena powyższa podtrzymana została po raz kolejny w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 28 grudnia 2017r. zapadłego w sprawie I ACa 1231/17, w uzasadnieniu którego to wyroku przypomniano, iż:

„Zgodnie z art. 925 § 1 k.p.c. zajęcie nieruchomości należącej do dłużnika, z której ma zostać przeprowadzona egzekucja, następuje poprzez: zawiadomienie dłużnika o wszczęciu egzekucji i wezwaniu do dokonania dobrowolnej zapłaty egzekwowanej wierzytelności, zawiadomienie o wszczęciu egzekucji innych uczestników postępowania egzekucyjnego, a w tym osób trzecich, następuje z chwilą dokonania stosownego wpisu w księdze wieczystej lub złożenia wniosku komornika do zbioru dokumentów. Jak przyjmuje zasadnie judykatura: "Dokonanie wpisu o wszczęciu egzekucji w księdze wieczystej (złożenie wniosku do zbioru dokumentów) stanowi ostateczny termin zajęcia nieruchomości w stosunku do wszystkich, jeśli wcześniej nie uzyskali wiedzy o tym zdarzeniu. W stosunku do dłużnika zajęcie będzie skuteczne z chwilą doręczenia mu wezwania do zapłaty długu, chyba że doręczenie nastąpiło później niż wpis lub uzyskanie wiedzy o wszczęciu egzekucji z innego źródła" (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2009 roku, II CSK 651/08, L.).”

Mając na uwadze, iż zajęcie takie w stosunku do osób trzecich nie miało miejsca, przyjąć należało, iż nie wystąpiły przesłanki wystąpienia z żądaniem określonym w przepisie art. 841 par. 1 kpc., co skutkować musiało jego oddaleniem.

Rozstrzygnięcie o należnych pozwanej kosztach zastępstwa prawnego zapadło zgodnie z wyrażoną przepisem art. 98 par. 1 kpc. zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania. Orzekając o wysokości tychże kosztów mieć należało na uwadze par. 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, wedle którego, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Powyższe oznacza, iż w odniesieniu do postępowania zakończonego w pierwszej instancji wyrokiem z dnia 7 października 2015r. zastosowanie znajdzie przepis art. § 6 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu określający wysokość takiej opłaty na kwotę 7 200zł., przepisy zaś aktualnego Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. określające w par. 2 pkt 7 powyższe wynagrodzenia w kwocie 10 800zł. oraz przewidujące w par. 10 ust. 1 pkt 2 powyższego Rozporządzenia 75% takiego wynagrodzenia za postępowanie przed sądem drugiej instancji znajdą zastosowanie do pomocy prawnej udzielanej stronie pozwanej po wyroku z dnia 7 października 2015r. Powyższe oznacza, iż powódkę obciążyć należało kosztami zastępstwa prawnego pozwanej w kwocie 7 200zł. za postępowanie prowadzone do czasu wydania wyroku z dnia 7 października 2015r.

Z/ odpisy wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej.

X GC 181/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE