Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 273/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołań: R. J. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. :

- z dnia 27 listopada 2017 r., znak: (...)

- z dnia 21 listopada 2017 r., znak : (...)

- z dnia 21 stycznia 2018 r., znak :(...)

- z dnia 2 sierpnia 2018 r., znak : (...)

w sprawach: R. J. (1)

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o ponowne ustalenie kapitału początkowego i wysokość emerytury

I zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do uwzględnienia od dnia 1 października 2017 roku przy obliczaniu wysokości emerytury ubezpieczonego R. J. (1), jak również przy obliczeniu podstawy wymiaru jego kapitału początkowego :

a) jako okresu składkowego okresu zatrudnienia pracowniczego w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo – Usługowym (...) Spółce z o.o. w B. od 15 listopada 1991 roku do 30 czerwca 1993 roku;

b) wynagrodzeń uzyskanych przez ubezpieczonego z tytułu pracowniczego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo – Usługowym (...) Spółce z o.o. w B. w wysokości :

- 3 500 000 zł za rok 1989,

- 22 200 000 zł za rok 1990,

- 30 800 000 zł za rok 1991;

- 60 000 000 zł za rok 1992;

- 30 000 000 zł za rok 1993;

II umarza postępowanie w pozostałej części.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VI U 273/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 listopada 2017r. nr (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych w B. ustalił ubezpieczonemu R. J. (1) kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. Jako podstawę wymiaru kapitału początkowego przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1989r. do 31 grudnia 1998 i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 57,03%. Okresy składkowe uwzględnione do obliczenia kapitału początkowego wyniosły 22 lata 11 miesięcy i 19 dni czyli 275 miesięcy. Kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. wyniósł 89.487,53 zł. Do ustalania wartości kapitału początkowego Zakład nie uwzględnił:

1)  okresów:

Od 1 czerwca 1983r. do 31 maja 1984r.

Od 15 listopada 1991r. do 28 lutego 1992r.

Od 1 października 1992r. do 30 czerwca 1993r

2)  dochodów za lata 1983r- 1993r. w następujących wysokościach :

1983r.- 96.250 zł

1984 – 68.750 zł

1989 – 3.500.000 zł

1990 - 22.200.000 zł

1991 – 30.800.000 zł

1992 – 60.000.000 zł

1993 – 30.000.000 zł

Decyzją z dnia 27 listopada 2017r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonemu R. J. (1) prawo do emerytury od dnia 1 października 2017r. i ustalił jej wysokość na kwotę 2237,43 zł.

Odwołanie od obu decyzji złożył ubezpieczony R. J. (2). Ubezpieczony zażądał zaliczenia do stażu pracy okresu od 1 czerwca 1983r. do 1 maja 1984r. – jednego roku po zwolnieniu go ze służby wojskowej, w którym otrzymywał uposażanie i opłacana była składka zdrowotna, co wynikało z ustawy o zawodowej służbie wojskowej. Jednocześnie wniósł również o zaliczenie do stażu ubezpieczeniowego także okresu zatrudnienia w firmie (...) od 15 listopada 1991r. do 28 lutego 1993r. oraz od 1 października 1992r. do 30 czerwca 1993r. Ubezpieczony wniósł jednocześnie o zaliczenie do podstawy wymiaru kapitału początkowego wynagrodzeń otrzymywanych za lata 1983-1984. Do odwołania ubezpieczony załączył nowe dokumenty, wcześniej nie złożone do organu rentowego w postaci umowy o pracę z (...) wraz z aneksem.

W odpowiedzi na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniósł o ich oddalanie. Wskazał, że wysokość emerytury ustalona decyzją z dnia 27 listopada 2017r. uzależniona jest od wysokości zwaloryzowanego kapitału początkowego. Podniósł, że kapitał początkowy został ustalony ubezpieczonemu decyzją dnia 21 listopada 2017r. Do ustalenia kapitału początkowego Zakład nie uwzględnił okresów:

a) od 1.06.1983r. do 31.05.1984r. z uwagi na okoliczność, że okres ten w opinii organu rentowego nie został wystarczająco udowodniony (brak świadectwa pracy, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu nie spełnia wymogów formalnych - brak pieczątki nagłówkowej),

b) od 15.11.1991r. do 28.02.1992r., od 1.10.1992r. do 30.06.1993r., ponieważ w opinii organu rentowego okres ten nie został wystarczająco udowodniony (na świadectwie wystawionym przez (...) brak imiennej pieczątki wraz ze stanowiskiem służbowym oraz brak informacji, czy po 14.11.1991r. ubezpieczony pobierał świadczenia z ubezpieczenia społecznego.) Organ rentowy wskazał ponadto, że nie uwzględniono dochodów ubezpieczonego z lat 1983-1984, ponieważ zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu nie spełniało wymogów formalnych (brak pieczątki nagłówkowej). Nadto nie uwzględniono dochodów ubezpieczonego za lata 1989, 1984, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, ponieważ zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu nie spełniało wymogów formalnych, z uwagi na brak pieczątki drugiej osoby wraz ze stanowiskiem służbowym upoważnionej do wystawiania dokumentów. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał również, że wynagrodzenia minimalne zostały przyjęte za okresy od 9.02.1970r. do 15.08.1970r.; od 1.04.1984r. do 14.02.1985r., od 16.05.1989r. do 31.05.1989r., od 1.02.1990r. do 14.11.1991r. Wreszcie organ rentowy wskazał, że w związku ze złożeniem przez ubezpieczonego nowych dokumentów wydana została decyzja z dnia 24 stycznia2018r. nr (...)-2017 w przedmiocie odmowy ubezpieczonemu R. J. (1) ponownego ustalania kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w B. nie uwzględnił okresów: od 1 czerwca 1983r. do 31 maja 1984r. ponieważ okres ten nie został wystarczająco udowodniony (brak świadectwa pracy, a zaświadczenie o zatrudnieniu wynagrodzeniu nie spełniało - zadaniem ZUS - wymogów formalnych), okresu od 15 listopada 1991r. do 28 lutego 1992r oraz od 1 października 1992r. do 30 czerwca 1993r. (na świadectwie pracy wystawionym przez (...) brak jest imiennej pieczątki wraz ze stanowiskiem służbowym oraz brak było informacji, czy po 14 listopada 1991r. ubezpieczony pobierał świadczenia z ubezpieczenia chorobowego). Nadto Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił ubezpieczonemu zarobków za rok 1983r. w kwocie 96.250,00 zł oraz za rok 1984 – w kwocie 68.750,00 zł., wskazując, że wprawdzie w odwołaniu złożonym do protokołu ubezpieczony oświadczył, że w okresach od 15.11.1991r. do 28.02.1992r., 1.10.1992r. do 30.06.1993r., nie korzystał z zasiłków chorobowych, jednakże w przedłożonych dokumentach brak informacji o świadczeniach z ubezpieczenia chorobowego.

Na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2018r. ubezpieczony sprecyzował żądanie wskazując, iż żąda zaliczenia do stażu ubezpieczeniowego przy obliczeniu kapitału początkowego okresu od 1.06.1983r. do 31.05.1984r. oraz od 15.11.1991r. do 28.02.1992r. oraz od 1.10.1992r. do 30.06.1993r. natomiast do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego żąda zaliczenia dochodów faktycznie otrzymywanych w latach 1983- 1984r. tj. wynagrodzenia od Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w B. otrzymywanego przez rok po ukończeniu służby wojskowej, wynagrodzenia otrzymywanego w okresie od 1 kwietnia 1984r. do 14 lutego 1985r. w czasie zatrudnienia w Urzędzie Miejskim w B. w wysokości wynikającej z list płac oraz wynagrodzenia za lata 1989 – 1993 otrzymanego za czas zatrudnienia w (...), w wysokości wynikającej z dokumentu: zaświadczenia o dochodach oraz uiszczonych składkach z dnia 30 czerwca 1993r. z Przedsiębiorstwa Produkcyjno- Handlowo- Usługowego (...) spółki z o.o. w B..

W dniu 14 czerwca 2018r. ubezpieczany złożył do akt zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu na druku ZUS Rp-7 z dnia 12 czerwca 2018r. wystawione przez 11 Wojskowy Odział (...)w B..

Decyzją z dnia 2 sierpnia 2018r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych w B. ponownie ustalił ubezpieczonemu R. J. (1) kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. Jako podstawę wymiaru kapitału początkowego przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1 stycznia 1983r. do 31 grudnia 1992r. Nowa wysokość wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniosła 60,16%. Okresy składkowe uwzględnione do obliczenia kapitału początkowego wyniosły 23 lata 9 miesięcy i 19 dni czyli 275 miesięcy. Kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. wyniósł 94.532,79 zł. Do ustalania wartości kapitału początkowego Zakład nadal nie uwzględnił ubezpieczonemu:

- okresów:

Od 15 listopada 1991r. do 28 lutego 1992r.

Od 1 października 1992r. do 30 czerwca 1993r

- dochodów za lata 1989r- 1993r. w następujących wysokościach :

1989 – 3.500.000 zł

1990 - 22.200.000 zł

1991 – 30.800.000 zł

1992 – 60.000.000 zł

1993 – 30.000.000 zł

Na rozprawie w dniu 25 września 2018r. ubezpieczony sprecyzował żądanie wskazując, iż wnosi o zmianę zarówno decyzji z dnia 21 listopada 2017r. oraz z dnia 27 listopada 2017r., a także decyzji z dnia 24 stycznia 2018r. i 2 sierpnia 2018r., Wskazał, iż wnosi o zmianę tych decyzji poprzez uwzględnianie przy ustaleniu wysokości kapitału początkowego po pierwsze stażu ubezpieczeniowego w okresie od 15.11.1991r. do 30.06.1993r. – tj. zatrudnienia pracowniczego w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo- Usługowym (...) spółce z o.o. w B. oraz kwot wynagrodzenia otrzymywanego w czasie zatrudnienia w tej Spółce w latach 1989-1993r. w wysokości wynikającej z dokumentu z dnia 30 czerwca 1993r. (k. 17 akt ZUS). W pozostałym zakresie ubezpieczony wniósł o umorzenie postepowania.

Pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie odwołań w zakresie podtrzymanym przez ubezpieczonego, a w pozostałej części - o umorzenie postepowania wobec zaspokojenia żądań powoda.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony R. J. (1) ma (...) lat. W dniu 27 września 2017r. złożył w wniosek o emeryturę. Rozpoznając jego wniosek ZUS wydał w dniu 21 listopada 2017r. decyzję w przedmiocie ustalania kapitału początkowego, a w dniu 27 listopada 2017r. decyzję, w której przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia 1 października 2017r.

Bezsporne.

Ubezpieczony w okresie od 16 maja 1989r. do 30 czerwca 1993r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Produkcyjno - Handlowo- Usługowym (...) Spółce z o.o. w B. na stanowisku prezesa zarządu tej Spółki, na podstawie umowy o pracę. W Spółce (...) na stanowisku głównej księgowej zatrudniona była świadek R. S.. Świadek w dniu 30 czerwca 1993r. sporządziła zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach ubezpieczonego w okresie zatrudnienia w Spółce na podstawie oryginałów dokumentów płacowych i finansowych, które Spółka prowadziła.

Dowód: świadectwo pracy oznaczone datą 16.05.1989r. – k. 16 akt organu rentowego; dowód z zeznań świadka R. S. zapis AV na płycie CD- k. 88 akt sprawy, dowód z zeznań świadków J. G. oraz T. S. zapis AV na płycie CD- k. 59 akt sprawy.

Ubezpieczony z tytułu zatrudniania w Przedsiębiorstwie Produkcyjno – Handlowo –Usługowym (...) Spółce z o. o. w B. otrzymał następujące wynagrodzenia:

za rok 1989r.- od 16 maja 1989r- kwotę 3.500.000

za rok 1990 – 22.200.000

za rok 1991- 30.800.000 zł;

za rok 1992r- 60.000.000 zł;

za rok 1993r. do 30 czerwca 1993r. - 30.000.000 zł

Zakład pracy płacił składki ZUS w formie deklaracji zbiorowej- nr (...).

Dowód: zaświadczenie z 30 czerwca 1993r- k. 17 akt ZUS, PIT 11 z dnia 27 stycznia 1993r. - k 49 akt ZUS, dowód z przesłuchania świadka R. S. zapis AV na płycie CD- k. 88 akt sprawy

Ubezpieczony będąc zatrudniony w powyższej Spółce nigdy nie chorował i nie przebywał na zasiłkach chorobowych.

Dowód: dowód z przesłuchania świadka R. S. zapis AV na płycie CD- k. 88 akt sprawy

Dokumenty z działalności finansowo- księgowej Spółki za okres od 1 lipca 1989r. do 30 czerwca 1993r. w dniach 22 grudnia 1993r. oraz 21 stycznia 1994r. zostały przekazane podmiotowi N. A. (...) w B. – która to Spółka wykupiła udziały w spółce (...). Obecnie niemożliwe jest ustalania czy dokumentacja księgowo- (...) Spółki (...) nadal istnieje i gdzie się znajduje.

Bezsporne.

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o powołane wyżej dokumenty oraz zeznania wskazanych świadków. Zarówno treść świadectwa pracy za okres zatrudnienia ubezpieczanego w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo- Usługowym (...) Spółce z o.o. w B. od 16 maja 1989r. do 30 czerwca 1993r., jak też informacje zawarte w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 30 czerwca 1993r. wystawionym przez główną księgową R. S. były w toku postępowania przed organem rentowym kwestionowane, z uwagi na uchybienia natury formalnej tych dokumentów, m.in. jeśli chodzi o świadectwo pracy - brak drugiej imiennej pieczątki, brak informacji o zasiłkach chorobowych pobieranych przez ubezpieczonego w okresie zatrudnienia, datę świadectwa. Przy czym Sąd Okręgowy podkreśla w tym miejscu, że jednocześnie na podstawie tego samego świadectwa pracy organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu staż ubezpieczeniowy w okresie od 16 maja 1989r. do 14 listopada 1991r. W związku z brakiem możliwości skorzystania z oryginałów dokumentacji księgowo- finansowej Spółki, które zostały przekazane nabywcy udziałów w spółce i brakiem wiedzy, czy dokumenty te jeszcze istnieją, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z przesłuchania świadków J. G. oraz T. S. na okoliczność potwierdzenia pracowniczego charakteru zatrudnienia ubezpieczonego w Spółce (...)oraz dowód z przesłuchania świadka R. S. na okoliczność ustalania wysokości wynagrodzenia, jakie ubezpieczony w tym okresie otrzymywał, jak też na okoliczność, czy ubezpieczy w czasie zatrudnienia pobierał zasiłki chorobowe. Zeznania świadków były konkretne, stanowcze, korelowały ze sobą, jak również twierdzeniami ubezpieczonego przedstawionymi przez niego w toku postępowania w zakresie pracowniczego charakteru zatrudnienia ubezpieczonego w spółce (...) oraz okresu tego zatrudnienia, czy też kwestii korzystania przez ubezpieczonego w czasie zatrudnienia z zasiłków chorobowych. W przekonaniu Sądu zeznania te w sposób potwierdziły wiarygodność zarówno świadectwa pracy, jak też zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, toteż Sąd uznał, że dokumenty te w kontekście zeznań przesłuchanych świadków dają możliwość stanowczego ustalania, iż ubezpieczony w okresie od dnia 15 listopada 1991r. do 30 czerwca 1989r. był zatrudniony na umowę o pracę w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo- Usługowym (...) Spółce z o.o. w B. i w okresie tym otrzymał roczne wynagrodzenie w kwotach wskazanych w zaświadczeniu z dnia 30 czerwca 1993r.

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę tak ustalony stan faktyczny, Sąd Okręgowy uznał odwołanie ubezpieczonego w zakresie sprecyzowanym podczas rozprawy w dniu 25 września 2018r. za uzasadnione, co skutkowało koniecznością zmiany zaskarżonych decyzji.

W tym miejscu wskazać należy, że zakres zaskarżenia decyzji w toku postępowania uległ zmianie. Początkowo ubezpieczony, zaskarżając 2 decyzje z listopada 2017r. domagał się dodatkowo uwzględnia także innych okresów, poza okresem zatrudnienia w spółce (...), do stażu ubezpieczeniowego, jak również uwzględnienia wysokości wynagrodzeń faktycznie pobieranych za okresy zatrudnienia w Urzędzie Miejskim w B. w latach 1984-1985 oraz wynagrodzenia od Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w B. otrzymywanego przez rok po ukończeniu służby wojskowej w latach 1983-1984r. W toku procesu uwzględniając część żądań ubezpieczonego organ rentowy w dniach 2 sierpnia 2018r wydał decyzje zamienne w przedmiocie ponownego ustalania kapitału początkowego. W związku z uwzględnieniem w treści tych decyzji żądania powoda odnośnie zaliczenia do stażu ubezpieczeniowego i podstawy wymiaru kapitału początkowego wynagrodzeń z Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w B. pobieranych w latach 1983-1984, ubezpieczony wniósł o umorzenie w tym zakresie postępowania

Zgodnie z art. 477 13 k.p.c. zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji lub orzeczenia uwzględniającego w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części. Poza tym zmiana lub wykonanie decyzji lub orzeczenia nie ma wpływu na bieg sprawy. Postanowienie sądu o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym.

Skoro zatem żądanie ubezpieczonego zgłoszone w odwołaniu zostało uwzględnione w części poprzez wydanie decyzji zamiennej postępowanie w tym zakresie należało umorzyć, o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

Odnosząc się do merytorycznej części rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy wskazuje, że jedyną okolicznością, jaką musiał ubezpieczony udowodnić w przedmiotowej sprawie, było to, że w istocie w okresie od 15 listopada 1991r. do 30 czerwca 1993r. był zatrudniony na umowę o pracę w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo- Usługowym (...) Spółce z o.o. w B. oraz, że wynagrodzenie, jakie wówczas otrzymał odpowiadało temu, wskazanemu w zaświadczeniu z dnia 30 czerwca 1993r. Organ rentowy co do zasady nie kwestionował samej treści dokumentów w postaci świadectwa pracy wystawionego przez Spółkę (...) i zaświadczania o zatrudnieniu i zarobkach z dnia 30 czerwca 1993r. Argumenty organu rentowego przemawiające za tym, że dokumenty nie mogły być uwzględnione przez ten organ przy ustalaniu kapitału początkowego ubezpieczonego sprowadzały się wyłącznie do zakwestionowania formalnych wymogów tych dokumentów. Dokumenty te nie odpowiadały bowiem wymogom sformułowanych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe

Wskazać w tym miejscu należy, że w postępowaniu sądowym w sprawach z ubezpieczeń społecznych fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie mogą być dowodzone wszelkimi dostępnymi środkami dowodowymi, bez ograniczeń obowiązujących w postępowaniu administracyjnym przed organem rentowym. Do sądu orzekającego należy zaś ocena wiarygodności i mocy dowodowej wszystkich zgromadzonych w sprawie dowodów. Ustalenie zatrudnienia w ramach stosunku pracy, które ma przesądzać o dodatkowym stażu ubezpieczeniowym, czy też wysokości otrzymywanego w tym okresie wynagrodzenia, jest faktem mającym istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, który w postępowaniu przed sądem może być udowadniany wszelkimi środkami dowodowymi. Ograniczenia dowodowe zawarte w rozporządzeniu w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe dotyczą wyłącznie postępowania przed tymi organami. Nie mają więc zastosowania w postępowaniu sądowym, opartym o zasadę swobodnej oceny dowodów (por. wyrok Sądu Najwyższego z 14 czerwca 2006 r., sygn. I UK 115/06, który odnosi się wprawdzie do uchylonego już rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń , poprzedzającego aktualnie obowiązujące rozporządzanie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011r., jednak nadal pozostaje w mocy także na gruncie aktualnego rozporządzenia).

W niniejszej sprawie ubezpieczony posiadał dokumenty potwierdzające okoliczność zatrudnienia i wysokości wynagrodzenia. Nie spełniały one jednak wszystkich wymogów formalnych, aby organ rentowy mógł uznać ich moc dowodową w postępowaniu administracyjnym. W związku z powyższym Sąd dopuścił dowody z zeznań świadków, w celu potwierdzenia ich treści. W ocenie Sądu w dowody te były wystarczająco precyzyjne i konkretne, aby potwierdzić treść zakwestionowanych przez ZUS dokumentów, co z kolei dało podstawę do stwierdzenia, że roszczenie ubezpieczonego jest uzasadnione.

W myśl art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1270 tj. – dalej ustawa emerytalna), dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Ponadto, wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art. 173 ust. 3 omawianej ustawy).

W myśl art. 174 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej– kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych z art. 53, z uwzględnieniem ust. 2 – 12, przy czym przy ustalaniu tego kapitału przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy :

1) okresy składkowe, o których mowa w art.6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1 – 3 i 6 – 12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Z kolei zgodnie z art. 174 ust 3 ustawy emerytalnej podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 175 ust. 1 wspomnianej ustawy, ubezpieczeni oraz płatnicy składek zobowiązani są do przekazywania Zakładowi, w terminie i trybie ustalonym przez organ rentowy, dokumentacji umożliwiającej ustalenie kapitału początkowego nie później niż do dnia 31 grudnia 2006 r. Przepisy art. 115 ust. 1-3, art. 116 ust. 5, art. 117, 121, 122 ust. 1, art. 123 (12) , 124 i 125 stosuje się odpowiednio. Ponowne ustalenie wysokości kapitału początkowego następuje w okolicznościach określonych w art. 114 (art. 175 ust. 4 rzeczonej ustawy).

Wedle treści art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej, w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli:

1) po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość;

2) decyzja została wydana w wyniku przestępstwa;

3) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;

4) decyzja została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego przez osobę pobierającą świadczenie;

5) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;

6) przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego.

Nie ulega wątpliwości, iż przyjęcie do ustalenia wartości kapitału początkowego powoda jako okresu składkowego zatrudnienia w okresie od 15 listopada 1991r. do 30 czerwca 1993r. w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo- Usługowym (...) Spółce z o.o. w B., jak również uwzględnienie przy obliczeniu wysokości wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego wysokości wynagrodzeń faktycznie pobieranych przez ubezpieczonego za okresy tego zatrudnienia, wpłynie na wysokość kapitału początkowego powoda. A zatem konieczne jest ponowne ustalanie kapitału początkowego ubezpieczonego przez organ rentowy przy uwzględnieniu okresu zatrudnienia oraz wysokości wynagrodzenia otrzymywanego w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo- Usługowym (...) Spółce z o.o. w B. przez powoda.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone decyzje w ten sposób, że zobowiązał Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do uwzględnienia od przy obliczaniu wysokości emerytury ubezpieczonego R. J. (1), jak również przy obliczeniu podstawy wymiaru jego kapitału początkowego jako okresu składkowego okresu zatrudnienia pracowniczego w Przedsiębiorstwie Produkcyjno- Handlowo – Usługowym (...) Spółce z o.o. w B. od 15 listopada 1991 roku do 30 czerwca 1993 roku, a także wynagrodzeń uzyskanych przez ubezpieczonego z tego zatrudnienia w wysokości odpowiadającej zaświadczeniu z 30 czerwca 2017r.- o czym Sąd orzekł w punkcie I sentencji wyroku.