Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód W. J. wniósł w niniejszej sprawie o przywrócenie do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy (tj. na stanowisku głównego specjalisty) oraz zasądzenie wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę. W uzasadnieniu powód argumentował, iż przyczyna wskazana w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę była pozorna i nie uzasadniała rozwiązania z powodem umowy o pracę. Zdaniem powoda podczas jego nieobecności (spowodowanej długotrwałym zwolnieniem) nie doszło do dezorganizacji pracy, którą to pracodawca wskazał jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę. Ponadto powód wskazał, iż pracodawca zaniechał uzyskania zgody rady powiatu na rozwiązanie stosunku pracy, co stanowiło naruszenie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (pozew – k. 3-4, pismo z dnia 20 lipca 2017 r. – k. 66).

W odpowiedzi na pozew pozwana Agencja (...) w W. wniosła o oddalenie powództwa, a także o zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany wskazał, iż stosunek pracy powoda uległ przekształceniu w zatrudnienie na podstawie powołania. W związku z powyższym w ocenie pozwanej rozwiązanie umowy o pracę należy oceniać w ramach przepisów regulujących tego rodzaju stosunek pracy. Ponadto, pozwana argumentowała, iż wskazane przyczyny rozwiązania stosunku pracy nie dotyczyły wykonywania mandatu radnego, dlatego też stanowisko rady powiatu nie mogło ingerować w decyzję pracodawcy, która nie miała związku z działaniem samorządu terytorialnego (odpowiedź na pozew – k. 35-38).

W piśmie z dnia 1 września 2017 r. powód zmodyfikował powództwo wskazując jako pozwanego w niniejszej sprawie (...) z siedzibą w W.. Powód wniósł w związku z powyższym o przywrócenie go do pracy w pozwanym (...) z siedzibą w W. na warunkach pracy i płacy obowiązujących do dnia 30 listopada 2016 r., zasądzenie od pozwanego (...) na rzecz powoda wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia podjęcia pracy, a także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Powód wskazał, iż z dniem 31 sierpnia 2017 r. zniesiono Agencję (...). Jednakże, z mocy prawa w ogół praw i obowiązków Agencji (...) wstąpił (...). Powód powołał się również na art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. – przepisy wprowadzające ustawę o (...) (Dz. U. z 2017 r., poz. 624), zgodnie z którym w sprawach sądowych, w których stroną jest Agencja (...), stroną staje się z dniem wejścia w życie ustawy (...)(pismo z dnia 1 września 2017 r. – k. 99-108).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W. J. był zatrudniony w Agencji (...) od dnia 1 sierpnia 2013 r. na stanowisku Kierownika Sekcji (...) w pełnym wymiarze czasu pracy, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Z dniem 21 sierpnia 2014 r. W. J. został powołany na stanowisko Dyrektora Zespołu (...) w Biurze Prezesa Agencji (...). Z dniem 24 listopada 2015 r. W. J. został odwołany ze stanowiska Dyrektora Zespołu (...) w Biurze Prezesa Agencji (...).

(umowa o pracę – k. 1, powołanie – k. 12, świadectwo pracy – k. 47 akta osobowe, część B)

W dniu 16 listopada 2014 r. W. J. został wybrany radnym Rady Powiatu S..

(zaświadczenie – k. 18 akta osobowe, część B)

Po odwołaniu ze stanowiska Dyrektora Zespołu (...) powód przebywał na długotrwałym zwolnieniu lekarskim. W czasie tej nieobecności powodowi nie powierzono żadnego stanowiska pracy. Nowe stanowisko (głównego specjalisty) powierzono powodowi dopiero po powrocie ze zwolnienia – jedynie na okres wypowiedzenia.

(zeznania świadka Z. M. – k. 93-94, zeznania powoda – k. 124-125)

W dniu 29 lipca 2016 r. Prezes Agencji (...) W. H. zwrócił się do Przewodniczącego Rady Powiatu S. o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z W. J. z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia wskazując jako przyczynę długotrwałą chorobę, która uniemożliwia wykonywanie przez W. J. zlecanych obowiązków pracowniczych, blokując tym samym proces pracy.

(pismo – k. 29 akta osobowe, część B)

Oświadczeniem z dnia 18 sierpnia 2016 r. pracodawca rozwiązał z powodem umowę o pracę zawartą w dniu 1 sierpnia 2013 r. z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał z dniem 30 listopada 2016 r. Jako przyczynę wypowiedzenia pracodawca wskazał dezorganizację pracy spowodowaną długotrwałymi zwolnieniami lekarskimi.

(oświadczenie – k. 36 akta osobowe, część B)

W piśmie, które wpłynęło w dniu 22 sierpnia 2016 r. do pozwanego pracodawcy, Przewodniczący Rady Powiatu poinformował, iż wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z W. J. wymaga uprzedniej zgody Rady Powiatu wyrażonej w formie uchwały. Jednocześnie poinformowano, iż złożony przez pracodawcę wniosek zostanie rozpatrzony na najbliższej zwyczajnej sesji Rady Powiatu S..

(pismo – k. 34 akta osobowe, część B)

Uchwałą Nr (...) Rady Powiatu S., działając na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie gminnym, odmówiono wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy radnego Powiatu S. W. J. z pracodawcą Agencją (...) w W..

(uchwała – k. 40 akta osobowe, część B)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy w postaci dokumentów, których wiarygodność nie była kwestionowana przez strony i nie budziła wątpliwości Sądu.

Ponadto, Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka Z. M. oraz powoda, albowiem były one spójne i logiczne, nadto znajdowały oparcie w pozostałym materiale dowodowym.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne podlegało uwzględnieniu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż wbrew twierdzeniom pozwanego (...) nie ulega wątpliwości, iż w aktualnym stanie prawnym ten podmiot ponosi odpowiedzialność za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy z powodem. Przepisy wprowadzające ustawę o (...) przewidują bowiem wstąpienie (...) w ogół praw i obowiązków Agencji (...)(art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r.). W konsekwencji (...) z mocy prawa ponosi odpowiedzialność za zobowiązania Agencji (...), również w zakresie dotyczącym roszczeń pracowników.

Stosownie do art. 45 § 1 k.p. w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Powód podlegał szczególnej ochronie trwałości stosunku pracy z uwagi na pełnioną funkcję radnego Rady Powiatu S.. Do rozwiązania umowy o pracę zawartej z powodem doszło niezgodnie z prawem, gdyż pracodawca nie uzyskał zgody Rady Powiatu S. na dokonanie tej czynności.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 814) rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody rady powiatu, której radny jest członkiem. Rada powiatu odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu.

Pracodawca był świadomy, iż powód podlega szczególnej ochronie trwałości stosunku, gdyż w aktach osobowych powoda znajdowały się odpowiednie zaświadczenia potwierdzające wybór na radnego. Pracodawca podjął także próbę uzyskania takiej zgody. Jednakże, nie czekał na odpowiedź rady powiatu dokonując wypowiedzenia umowy o pracę zanim Rada Powiatu S. podjęła w tej sprawie uchwałę. W tej sytuacji wypowiedzenie powodowi umowy o pracę niewątpliwie było wadliwe.

W ocenie Sądu nie ulega również wątpliwości, że w całym okresie zatrudnienia strony wiązała umowa o pracę. Powołanie powoda na stanowisko dyrektora - wbrew twierdzeniom pozwanego - miało charakter organizacyjny i nie przekształciło umownego stosunku pracy (powstałego na mocy zawartej w dniu 1 sierpnia 2013 r. umowy o pracę) w stosunek pracy z powołania.

Przekształcenie umownych stosunków pracy w stosunki pracy z powołania nastąpiło na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 50). Jednakże, w czasie wejścia w życie tych przepisów powód nie zajmował już stanowiska dyrektora.

Niezależnie od powyższego należy również wskazać, iż podane przyczyny spornej decyzji pozwanego trudno uznać za usprawiedliwiające wypowiedzenie powodowi umowy o pracę. Długotrwała nieobecność pracownika może być przyczyną wypowiedzenia mu umowy o pracę, jednakże musi być połączona z negatywnymi skutkami dla pracodawcy w zakresie sposobu organizacji pracy. Tymczasem w niniejszej sprawie po odwołaniu ze stanowiska dyrektora aż do momentu wręczenia wypowiedzenia nie doszło do powierzenia powodowi jakichkolwiek obowiązków.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania Sąd doszedł do przekonania, iż pracodawca dokonując wypowiedzenia powodowi umowy o pracę naruszył szczególną ochronę trwałości stosunku pracy, a ponadto w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę podał przyczynę, która nie uzasadniała tej decyzji. Z tych względów Sąd orzekł o przywróceniu powoda do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

W ocenie Sądu nie ma uzasadnionych podstaw, aby odmówić przywrócenia powoda do pracy w (...). (...) jako następca prawny ponosi odpowiedzialność za zobowiązania pozwanej Agencji (...). Jednocześnie, podmiot ten nie znajduje się w stanie likwidacji czy też upadłości, zatem nie ma w niniejszej sprawie zastosowania art. 45 § 3 w zw. z art. 41 ^{( 1 )}Kodeksu pracy.

Przeszkodą do przywrócenia powoda do pracy w (...) nie są również przepisy art. 51 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. Przepisy te znajdują zastosowanie jedynie do tych pracowników, którzy pozostawali w stosunku pracy w momencie ich wejścia w życie do czasu zniesienia Agencji (...). Przepisy art. 51 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. przewidują zasady kontynuowania stosunków pracy z pracownikami Agencji (...). W momencie wejścia w życie tych przepisów powód nie był już pracownikiem Agencji (...). Zatem, kwestia zakresu odpowiedzialności (...) co do roszczeń objętych niniejszym postępowaniem podlega rozstrzygnięciu na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r., z którego wynika, że zobowiązania Agencji (...) stają się zobowiązaniami (...).

Zgodnie z art. 47 k.p. pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc. Jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39, albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy, dotyczy to także przypadku, gdy rozwiązano umowę o pracę z pracownikiem - ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego albo gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego.

W tej sytuacji powodowi należało zasądzić wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy.

Powództwo zostało oddalone jedynie w zakresie żądania zasądzenia odsetek. Roszczenie o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy staje się wymagalne z chwilą zgłoszenia się pracownika do pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z 19 lipca 2005 r., sygn. akt II PK 389/04). Zatem, brak jest podstaw do zasądzenia odsetek przed datą wymagalności roszczenia, gdyż dłużnik nie pozostaje w opóźnieniu (art. 481 k.c.).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., na zasadzie odpowiedzialności za wynik sporu. Do kosztów procesu zaliczono opłatę od pozwu oraz wynagrodzenie pełnomocnika określone na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (w brzmieniu obowiązującym w dniu złożenia pozwu).

SSR Anna Bulanda

Zarządzenie: (...).