Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2014roku

Sąd Okręgowy w Gdańsku XII Wydział Gospodarczy Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: S.S.O. Marek Grodziński

Sędziowie: S.O. Magdalena Kiedrowicz – Kopeć (spr.)

S.O. Dariusz Janiszewski

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Wołejszo - Haner

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2014 roku w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w G.

przeciwko K. K.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 8 maja 2013 roku, sygn. akt V GC 1270/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt 3 ( trzecim ) w ten sposób, iż obniża zasądzoną od

pozwanego K. K. na rzecz powoda E. – Obrót Spółki

Akcyjnej w G. tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę z 1.793,46 zł. do kwoty

1.285,30 zł. ( jeden tysiąc dwieście osiemdziesiąt pięć złotych 30/100 );

II. w pozostałej części oddala apelację;

Sygn. akt XII Ga 662/13

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna w G. pozwem skierowanym przeciwko K. K. domagał się zapłaty kwoty 5.164,59 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Jako podstawę swojego roszczenia powód wskazał przepis art. 299 k.s.h.

W dniu 21.07.2011 r. Sąd Rejonowy Gdańsk- Północ w Gdańsku wydał w sprawie V GNc 1737/11 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu. Od powyższego nakazu zapłaty pozwany K. K. wywiódł sprzeciw i zaskarżając go w całości, wniósł o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 28.09.2011 r. wydanym na posiedzeniu niejawnym w sprawie V GC 1047/11 Sąd Rejonowy Gdańsk- Północ w Gdańsku zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.164,59 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 29.04.2011 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu.

Na skutek wniesionej przez pozwanego apelacji od w/w wyroku Sąd Okręgowy w Gdańsku wyrokiem z dnia 12.06.2012 r. w sprawie XII Ga 207/12 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji- Sądowi Rejonowemu Gdańsku- Północ w Gdańsku, pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy Gdańsk- Północ w Gdańsku w wyroku z dnia 08.05.2013 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt V GC 1270/12 Sąd w punkcie I zasądził od pozwanego K. K. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w G. kwotę 4.539,37 zł z odsetkami ustawowymi od kwot:

⚫

2.694,02 zł od 29.04.2011 r. do dnia zapłaty,

⚫

959,10 zł od dnia 29.04.2011 r. do dnia zapłaty,

⚫

30 zł od dnia 29.04.2011 r. do dnia zapłaty,

⚫

17 zł od dnia 29.04.2011 r. do dnia zapłaty,

⚫

600 zł od dnia 29.04.2011 r. do dnia zapłaty,

⚫

89.25 zł od dnia 29.04.2011 r. do dnia zapłaty.

⚫

150 zł od dnia 29.04.2011 r. do dnia zapłaty,

w punkcie II w pozostałej części powództwo oddalił, w punkcie III zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.793,46 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy oparł na następujących ustaleniach stanu faktycznego:

W dniu 07.08.2009 r. w sprawie o sygn. akt V GNc 2993/09 Sąd Rejonowy Gdańsk- Północ w Gdańsku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zobowiązując Przedsiębiorstwo (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w P. do zapłaty na rzecz (...) Spółki Akcyjnej w G. kwoty 3.164,29 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:

⚫

292,31 zł od dnia 28 czerwca 2008 r. do dnia zapłaty,

⚫

527,15 zł od dnia 28 czerwca 2008 r. do dnia zapłaty,

⚫

56,33 zł od dnia 28 czerwca 2008 r. do dnia zapłaty,

⚫

182,46 od dnia 28 czerwca 2008 r. do dnia zapłaty,

⚫

1.508,57 zł od dnia 29 lipca 2008 r. do dnia zapłaty,

⚫

127,20 zł od dnia 02 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty,

⚫

188,55 zł od dnia 28 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty,

⚫

264,25 zł od dnia 24 września 2008 r. do dnia zapłaty,

⚫

17,47 zł od dnia 25 lutego 2009 r. do dnia zapłaty,

oraz koszty procesu 30 zł tytułem opłaty oraz 617 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany K. K. pełnił funkcję prezesa zarządu ww. spółki od dnia 25.05.2007r. Na skutek złożonej przez pozwanego rezygnacji rada nadzorcza Przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. podjęła w dniu 06.08.2008 r. uchwałę w przedmiocie odwołania K. K. z funkcji prezesa zarządu i powołania na to stanowisko R. B.. W dniu 19.09.2008 r. wykreślono z Rejestru Przedsiębiorców KRS wpis dotyczący sprawowania przez K. K. funkcji prezesa zarządu. Do wniosku o wykreślenie tego wpisu nie załączono oświadczenia pozwanego o rezygnacji z funkcji prezesa zarządu i takie oświadczenie nie znajduje się w aktach rejestrowych spółki.

Przed odwołaniem z funkcji prezesa zarządu K. K. w dniu 01.08.2008 r. złożył wniosek o ogłoszenie upadłości Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w P. do Sądu Rejonowego Gdańsk- Północ w Gdańsku. Wniosek ten zarejestrowany pod sygn. akt VI GU 58/08 prawomocnym zarządzeniem z dnia 02.09.2008 r. został zwrócony na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 28.02.2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. nr 60, poz. 535) jako nieodpowiadający wymogom ustawy.

Kolejny wniosek o ogłoszenie upadłości Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w P. został złożony w dniu 30.10.2008 r. przez jej nowego prezesa zarządu R. B. i rejestrowany pod sygn. akt VI GU 70/08. Prawomocnym postanowieniem z dnia 04.11.2008 r. Sąd Rejonowy Gdańsk- Północ w Gdańsku oddalił przedmiotowy wniosek na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, stwierdzając, że majątek dłużnika nie wystarcza na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego. W uzasadnieniu postanowienia wskazano , że zobowiązania spółki wobec 36 wierzycieli wynoszą co najmniej 483.836,31 zł, wartość wierzytelności przysługujących dłużnikowi wynosi 143.451,06 zł, spółka nie posiada żadnych nieruchomości. W treści wniosku o ogłoszenie upadłości wskazano, że spółka nie posiada majątku trwałego ani obrotowego nadającego się do zbycia, a stan środków pieniężnych na dzień 29.10.2008 r. wynosił 3.897,55 zł. Z załączonego do wniosku spisu wierzycieli wynikało, że już w listopadzie 2006 r. i w 2007 r. spółka zaprzestała wykonywać swoje wymagalne zobowiązania, większość niewykonanych zobowiązań powstała i stała się wymagalna w okresie, w którym K. K. pełnił funkcję prezesa zarządu spółki. Wskazane w spisie wierzycieli wierzytelności powoda z których część jest objęta pozwem w niniejszej sprawie, powstały w okresie od 23.05.2008 r. do 21.08.2008 r. a ich terminy płatności przypadały od 27.06.2008 r. do 23.09.2008 r.

Postępowanie egzekucyjne prowadzone przez powoda przeciwko Przedsiębiorstwu (...) Sp. z o.o.w P.na podstawie nakazu zapłaty z dnia 07.08.2009 r. sygn. akt V GNc 2993/09 Sądu Rejonowego Gdańsk- Północ w Gdańsku zostało umorzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B.postanowieniem z dnia 30.11.2010 r. w sprawie KM (...)wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Koszty postępowania egzekucyjnego którymi obciążono dłużnika wynosiły 89,25 zł. Powodowi przyznano koszty zastępstwa w postępowaniu egzekucyjnym w wysokości 150 zł postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B.z dnia 01.04.2010 r. w sprawie Km (...)

Powód pismem z dnia 25.03.2011 r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty obejmującej należność główną z ww. nakazu zapłaty wraz ze kapitalizowanymi na dzień 23.03.2011 r. odsetkami ustawowymi oraz kosztami postępowania egzekucyjnego, oznaczając termin płatności na 7 dni od doręczenia niniejszego wezwania. W odpowiedzi pozwany K. K. pismem z dnia 11.04.2011 r. wskazał, że wezwanie to jest bezzasadne wobec złożenia przez niego w dniu 21.07.2008 r. wniosku o ogłoszenie upadłości spółki oraz rezygnacji z funkcji prezesa jej zarządu w dniu 31.07.2008 r.

Powyższy stan faktyczny Sądu ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, które uznał za prawdziwe, gdyż nie nosiły one śladów podrobienia, ani przerobienia, a strony nie kwestionowały ich autentyczności i prawdziwości. Sąd oparł się również na powołanych przez pozwanego w sprzeciwie dokumentów z akt rejestrowych Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w P. oraz akt sprawy VI GU 58/08 i VI GU 70/08 Sądu Rejonowego Gdańsk- Północ w Gdańsku o ogłoszenie upadłości. Sąd oddalił wniosek pozwanego o zwrócenie się do Urzędu Skarbowego o nadesłanie protokołów kontroli podpisanych przez R. B. jako nieistotny dla rozstrzygnięcia. Sąd Rejonowy ocenił, iż zeznania świadka R. B. były istotne dla rozstrzygnięcia w ograniczonym zakresie, bowiem świadek nie pamiętał kiedy pozwany złożył rezygnację, posiadał natomiast wiedzę dotyczącą sytuacji spółki po objęciu przez niego funkcji i złożenia kolejnego wniosku o ogłoszenie upadłości. Sąd uznał ze bezsporne, iż Komornik Sadowy przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B. postanowieniem z dnia 30.11.2010 r. umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone przez powoda na podstawie nakazu zapłaty, wydanego przeciwko Przedsiębiorstwu (...) Sp. z o.o. w P. z uwagi na bezskuteczność egzekucji. Spornym było czy pozwany K. K. ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki na podstawie art. 299 k.s.h. w świetle podniesionego przez niego zarzutu złożenia we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości zarządzanej przez niego spółki oraz rezygnacji z funkcji prezesa zarządu i powołania na to stanowisko R. B., a nadto nie wykazania przez powoda braku możliwości wyegzekwowania dochodzonej pozwem kwoty od spółki.

W ocenie Sądu Rejonowego powództwo (...) S.A. w G. zasługiwało na uwzględnienie w części co do kwoty 4.539,37 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 29.04.2011 r. do dnia zapłaty. Sąd wskazał, że zgodnie z poglądem judykatury wyrażonym w wyroku SN z dnia 11.02.2010 r., I CSK 269/09, stosownie do przepisu art. 299 k.s.h. odpowiedzialność ponoszą osoby będące członkami zarządu spółki w czasie istnienia zobowiązania, a ściślej rzecz ujmując w czasie istnienia podstawy tego zobowiązania. Objęcie odpowiedzialnością członków zarządu wszystkich zobowiązań spółki, których podstawa istnieje w czasie, gdy sprawują oni funkcję członka zarządu, a więc także zobowiązań jeszcze wtedy niewymagalnych, jest co do zasady uzasadnione tym, że ogłoszenie upadłości o które członek zarządu powinien wystąpić, żeby zapobiec bezskuteczności egzekucji, spowodowałoby wymagalność także zobowiązań nie mających dotychczas tej cechy. Sąd I instancji zauważył, że zobowiązania stwierdzone nakazem zapłaty w sprawie V GNc 2993/09 przeciwko spółce stały się wymagalne w okresie od 28.06.2008 r. do dnia 25.02.2009 r. Przy czym materiał dowodowy zaoferowany przez pozwanego potwierdził, że na skutek złożonej przez niego rezygnacji został on odwołany z funkcji prezesa zarządu uchwałą rady nadzorczej z dnia 06.08.2008 r. i w tym samym dniu na stanowisko to powołano R. B.. Pozwany nie złożył do akt sprawy swego oświadczenia o rezygnacji i nie wykazał, że oświadczenie takie rzeczywiście zostało złożone osobie uprawnionej do jego przyjęcia w dniu 21.07.2008 r. Powyższego oświadczenia o rezygnacji brak również w aktach rejestrowych spółki. W ocenie Sądu pozwany nie wykazał, że oświadczenie o rezygnacji złożył przed dniem 06.08.2008 r. w którym rada nadzorcza podjęła uchwałę o jego odwołaniu, a w konsekwencji uznał, że pozwany ponosi odpowiedzialność za zobowiązania powstałe przed dniem 06.08.2008 r. Do zobowiązań powstałych przed tym dniem Sąd zaliczył zobowiązanie powoda zasądzone nakazem zapłaty w sprawie V GNc 2993/09, które stały się wymagalne od dnia 28.06.2008 r. do dnia 02.08.2008 r. w łącznej kwocie należności głównych 2.694,08 zł. Zdaniem Sądu pozwany ponosi odpowiedzialność także za zapłatę zasądzonych tym nakazem kosztów sądowych 30 zł, kosztów zastępstwa procesowego 617 zł, kosztów postępowania egzekucyjnego 89,25 zł i zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym w kwocie 150 zł, a nadto skapitalizowane odsetki ustawowe w wysokości łącznej 959,10 zł. Zdaniem Sądu odpowiedzialność członków zarządu na podstawie art. 299 k.s.h. obejmuje także zasądzone przeciwko spółce koszty postępowania klauzulowego, koszty postępowania egzekucyjnego umorzonego z powodu bezskuteczności egzekucji i odsetki ustawowe od należności głównej.

Odnosząc się do zarzutu pozwanego, iż ten w dniu 21.07.2008 r. złożył wniosek o ogłoszenie upadłości spółki, Sąd wskazał, że z akt sprawy Sądu Rejonowego Gdańsk- Północ w Gdańsk sygn. akt VI GU 58/08 wynika, iż wniosek ten został złożony 01.08.2008 r. i zwrócony prawomocnym zarządzeniem z dnia 02.09.2008 r., wobec czego nie wywołał żadnych skutków prawnych. Kolejny wniosek o ogłoszenie upadłości złożony 30.10.2008 r. przez nowego prezesa zarządu został prawomocnie oddalony.

W ocenie Sądu powód udowodnił , iż egzekucja wobec dłużnej spółki okazała się bezskuteczna, wbrew zarzutom pozwanego uznając, iż postanowienie komornika w tym przedmiocie jest wystarczającym dowodem stwierdzającym niemożliwość wyegzekwowania długu. W tym zakresie Sąd podzielił pogląd SN wyrażony w wyroku z dnia 10 lutego 2011 r., IV CSK 335/10, zgodnie z którym wystarczającym środkiem dowodowym za pomocą którego wierzyciel może wykazać bezskuteczność egzekucji z majątku spółki przysługującej mu wierzytelności jest postanowienie komornika o umorzeniu postępowania, a dokument taki powód złożył razem z pozwem. Sąd podkreślił, że pozwany podnosząc zarzut wbraku wykazania przez powoda niemożliwości ściągnięcia należności od spółki, nie wskazał na żaden majątek spółki z którego egzekucja byłaby możliwa. Poza tym Sąd podkreślił, iż z załączonych dokumentów i uzasadnienia postanowienia Sądu z 04.011.2008 r. w sprawie VI GU 70/08 wynika, że spółka nie dysponowała środkami nie tylko na zaspokojenie wierzycieli, ale nawet na same koszty postępowania upadłościowego.

W ocenie Sądu dowody zaoferowane przez pozwanego pozwalają jednie na zwolnienie go z odpowiedzialności za zobowiązania spółki, które stały się wymagalne po odwołaniu go z funkcji prezesa zarządu dłużnej spółki, bowiem w sytuacji gdy powód złożył jedynie tytuł wykonawczy z którego wynikają terminy wymagalności należności brak jest co do części z nich możliwości ustalenia, że podstawa prawna zobowiązań objętych tytułem powstała jeszcze przez nadejściem ich wymagalności w okresie sprawowania przez pozwanego funkcji prezesa zarządu.

W konsekwencji Sąd na mocy art. 299 § 1 k.s.h. nakazał pozwanemu zapłatę na rzecz powoda kwoty 4.539,37 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, w pozostałej części powództwo oddalił.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 100 k.p.c., jak również na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. i 99 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, stosunkowo rozdzielając je między stronami, mając na uwadze, że powód wygrał proces w ok. 87,90 %, zaś pozwany w 12,10 %. Powód poniósł koszty w łącznej kwocie 2.076 zł, a pozwany w kwocie 259 zł. W ocenie Sądu pozwany winien zwrócić powodowi kwotę 1.824, 80 zł, a powód pozwanemu kwotę 12,10 zł, co uzasadniało zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 1.793,46 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany zaskarżając go w całości i zarzucił mu naruszenie przepisów postępowania, poprzez wyciągnięcie niewłaściwych wniosków ze zgłoszonych przez pozwanego i uwzględnionych przez Sąd dowodów, oraz niewzięcie pod uwagę, że od chwili złożenia rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu spółki pozwany nie miał żadnych możliwości przedstawiania materialnych dowodów w postaci dokumentacji spółki, a także wglądu w dokumentację dotyczącą nowego wniosku o upadłość złożoną przez następcę pozwanego, w związku z czym okoliczności te poprowadziły Sąd do błędnego ustalenia stanu faktycznego.

Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku lub przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Jego zdaniem Sąd Rejonowy ustalając stan faktyczny nie wziął pod uwagę faktu, iż spółka kontynuowała swoją działalność pod kierownictwem następcy pozwanego p. R. B., którego podpisy widnieją pod dokumentami spółki. W ocenie pozwanego powód nie wyczerpał wszystkich możliwości wyegzekwowania swoich należności ograniczając się jedynie do postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika, nie próbując tym samym kontaktować się z nowym prezesem. Sąd nie prowadził również solidarnego postępowania wobec wszystkich członków zarządu jak nakazuje k.s.h., jak również tego, że p. R. B. powinien także występować w niniejszym postępowaniu. Dlatego, jego zdaniem wnioski jakie wyciągnął Sąd doprowadziły do wydania błędnego wyroku. Skarżący zaznaczył, że składając wniosek o upadłość w dniu 21.07.2008 r. poprzez nadanie go drogą pocztową nie miał wpływu na termin jego doręczenia. Podkreślił, że na moment jego składania nie było możliwości przedłożenia bilansu na półrocze 2008 r. Pozwany wskazał, że po złożeniu rezygnacji nie miał możliwości wglądu w sprawy spółki. W przekonaniu skarżącego, złożył on wniosek o ogłoszenie upadłości we właściwym czasie a Sąd dysponował w tym zakresie pełnym obrazem stanu faktycznego. Zdaniem apelującego późniejsza data wpisu w KRS jest potwierdzeniem złożonej przez niego rezygnacji z funkcji członka zarządu w dniu 31.07.2008 r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacje jest zasadna i zasługuje jedynie w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zawartego w pkt 3 zaskarżonego wyroku, w pozostałej zaś części jako niezasadna podlegała oddaleniu.

Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy uznając, że z prawidłowo i niewadliwie ustalonego stanu faktycznego Sąd ten wyciągnął, co do zasady logiczne i trafne wnioski prawne. Sąd Okręgowy nie podzielił jedynie stanowiska Sądu Rejonowego co do kosztów postępowania i w tym też zakresie zmienił zaskarżone orzeczenie.

Zauważyć należy, że powód oparł swoje roszczenie wobec pozwanego o treść przepisu art. 299 k.s.h., który przewiduje odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w przypadku gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna. Członek zarządu może się uwolnić od powyższej odpowiedzialności, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody.

W świetle powyższego przepisu, wierzyciel dochodzący roszczenia musi wykazać jedynie dwie okoliczności: istnienie zobowiązania spółki oraz bezskuteczność egzekucji wobec spółki.

Obydwie przesłanki, jak prawidłowo ustalił to Sąd I instancji - powód udowodnił.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że pozwany pełnił funkcję prezesa zarządu od dnia 25.07.2007 r. Na skutek rezygnacji pozwany został odwołany uchwałą rady nadzorczej w dniu 06.08.2008 r. Biorąc pod uwagę zgromadzone w sprawie dowody Sąd Okręgowy zważył, iż Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, iż pozwany nie wykazał w jakiej dacie złożył rezygnację z pełnienia funkcji członka zarządu i że miało to miejsce z dniem 31 lipca 2008r. Pozwany do sprzeciwu od nakazu zapłaty nie dołączył dowodu potwierdzającego podnoszone przez niego okoliczności , iż oświadczenie o rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu złożył w dniu 31 lipca 2008r. W aktach rejestrowych dłużnej spółki nie znajduje się dokument zawierający oświadczenie pozwanego o rezygnacji. W tej sytuacji załączona do apelacji kserokopia dokumentu prywatnego, nie potwierdzona za zgodność z oryginałem przez notariusza , datowana na dzień 16.07.2008r. zawierająca oświadczenie pozwanego o rezygnacji nie mogła stanowić takiego dowodu. Po pierwsze dlatego , iż w świetle art. art. 479 ¹⁴ § 2 k.p.c. taki wniosek dowodowy należało uznać za spóźniony. Po drugie z tego powodu , iż kopia nie stanowi dowodu z dokumentu a po trzecie , iż dowód ten nie potwierdza, w jakiej dacie w/w oświadczenie zostało złożone organowi dłużnej spółki uprawnionemu do jej przyjęcia.

W konsekwencji uprawnionym była konstatacja, iż rozpoznawanej sprawie pozwany nie wykazał, że oświadczenie o rezygnacji złożył przed dniem 06.08.2008 r., a tym samym za prawidłowe Sąd Okręgowy uznał ustalenie Sądu I instancji, iż pozwany ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki powstałe od dnia powołania do dnia 06.08.2008 r. Trafnie też Sąd Rejonowy do takich zobowiązał zaliczył te wynikające z nakazu zapłaty z dnia 07.08.2010 r., które stały się wymagalne w okresie od dnia 28.06.2008 r. do dnia 02.08.2008 r. w łącznej kwocie 2.694,08 zł wraz z kosztami sądowymi w kwocie 647 zł, kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 239,25 zł, oraz kapitalizowanymi odsetkami ustawowymi w kwocie 959,10 zł.

Wbrew zarzutom apelacji prawidłowe było również ustalenie Sądu I instancji, iż powód wykazał, bezskuteczność prowadzonej w stosunku do Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w P. egzekucji.

Powód na powyższą okoliczność przedłożył postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Sąd Okręgowy w pełni zgadza się ze stanowiskiem Sądu Ii instancji, iż okoliczność bezskuteczności egzekucji powód mógł wykazać za pomocą wszelkich środków dowodowych, a udokumentowanie tej przesłanki prawomocnym postanowieniem komornika czyni wykazanie bezskuteczności egzekucji udowodnione. Postanowienie komornika jest dokumentem urzędowym , który stosownie do treści art. 244 k.p.c. korzysta z domniemania , iż stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo poświadczone. Powyższe powoduje , iż obalenie domniemania prawnego , które związane jest z takim dokumentem ciąży na stronie , która zmierza do jego obalenia. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy oznacza to, iż to na pozwanym spoczywał ciężar udowodnienia , iż mimo stwierdzenia bezskuteczności egzekucji spółka posiada majątek , z którego powód może się zaspokoić. Pozwany takich dowodów nie przedstawił. W tej sytuacji podnoszone przez pozwanego zarzuty , iż powód nie próbował kontaktować się z nowym prezesem zarządu w celu spłaty zadłużenia nie mają tu większego znaczenia. Słusznie również zauważył Sąd I instancji, iż pozwany podnosząc zarzut nieuprawdopodobnienia niemożliwości ściągnięcia należności od spółki nie wskazał na żaden majątek spółki z którego egzekucja byłaby możliwa. Zarzutom pozwanego przeczą także inne zebrane w toku postępowania dowody a mianowicie postanowienie Sądu Rejonowego wniosek o ogłoszenie upadłości wraz z uzasadnieniem. Jak słusznie zauważył Sąd I instancji z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, iż już pod koniec 2008r. spółka nie dysponowała środkami nie tylko na zaspokojenie wierzycieli, ale nawet na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego.

Dodatkowo podkreślenia wymaga to, iż przewidziana w art. 299 k.s.h. odpowiedzialność członków za zobowiązania Spółki z o.o. została ukształtowana za zasadzie odpowiedzialności solidarnej. Solidarność dłużników sprowadza się do tego, iż wierzyciel według swego wyboru może żądać spełnienia świadczenia od wybranych przez siebie dłużników – od wszystkich łącznie, od kilku z nich, od każdego z osobna (art. 366 k.c.). Wybór dokonywany przez wierzyciela nie podlega właściwie żadnym ograniczeniom. Twierdzenia pozwanego, że postępowanie winno toczyć się wobec wszystkich członków zarządu nie znajduje zatem żadnego poparcia w obowiązujących przepisach.

Wbrew zarzutom apelacji , w ocenie Sądu Okręgowego prawidłowo Sąd Rejonowy uznał, iż pozwany nie wykazał istnienia żadnej z przesłanek ekskulpacyjnych ( zwalniających z odpowiedzialności ) przewidzianych treścią art. 299 § 2 k.s.h. W szczególności zasadnie Sąd I instancji uznał, iż pozwany nie wykazał, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnej spółki.

Skarżący twierdzi, że wniosek o upadłość został nadany w dniu 21.07.2008 r., zaś z akt sprawy Sądu Rejonowego Gdańsk- Północ w Gdańsku sygn. akt VI GU 58/08 wynika, że wpłynął do Sądu w dniu 01.08.2008 r. Nie jest to jednak najistotniejsze, bowiem znaczenie tu ma fakt, iż na mocy zarządzenia z dnia 02.08.2008 r. wniosek ten został zwrócony, a tym samym nie wywołał żadnych skutków prawnych jakie ustawa wiąże z jego wniesieniem. Ponadto Sąd Okręgowy nie podziela oceny skarżącego, iż złożony przez niego wniosek o ogłoszenie upadłości został zgłoszony we właściwym czasie. Sam fakt wysłania do sądu wniosku o upadłość nie jest bowiem wystarczającą przesłanką pozwalającą na uwolnienie się od odpowiedzialności o której mowa w art. 299 § 1 k.s.h. Konieczną przesłanką do uwolnienia się z tej odpowiedzialności jest wykazanie, iż wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony w terminie 14 dni od daty powstania niewypłacalności spółki tj. bądź od dnia w którym spółka zaprzestała wykonywać swoje wymagalne zobowiązania albo od momentu w którym zobowiązania spółki przewyższyły jej majątek. Żadnej z tych okoliczności pozwany zaś nie wykazał. Podnoszone przez niego argumenty, że od chwili złożenia rezygnacji nie miał żadnych możliwości przedstawiania dokumentacji spółki nie mają w tym przypadku decydującego znaczenia. Mógł on bowiem żądać przeprowadzenia dowodu z dokumentów księgowych spółki i wnioskować o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego w celu ustalenia czy w odpowiednim czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości spółki. Takiego jednak dowodu nie złożył. Z zeznań zaś R. B. i uzasadnienia postanowienia Sądu Rejonowego o ogłoszenie upadłości dłużnej spółki wynika, że zaprzestała ona spłacić swoje wymagalne zobowiązania już w czasie gdy funkcję prezesa zarządu pełnił pozwany.

W ocenie Sądu Okręgowego apelacja pozwanego zasługuje na uwzględnienie jedynie w części odnoszącej się do rozstrzygnięcia o kosztach procesu (pkt 3 wyroku). Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 19 czerwca 2012r. , w sprawie XII Ga 207/12 uchylając zaskarżone orzeczenie i przekazując sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, pozostawił temu Sądowi rozstrzygniecie o kosztach instancji odwoławczej.

Sąd Rejonowy jednak błędnie do kosztów postępowania zaliczył kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą w sprawie XII Ga 207/12 ponieważ odpowiedź na apelację i zawarty w niej wniosek pełnomocnika powoda o zasądzenie kosztów postępowania procesu za instancję odwoławczą (k. 76) na podstawie zarządzenia Przewodniczącego z dnia 06.06.2012 r. (k. 86) został zwrócony pełnomocnikowi powoda na mocy art. 479 ⁹ § 1 k.p.c. W tym stanie rzeczy należało uznać, iż wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego za postępowanie apelacyjne w postępowaniu przed Sądem II instancji w sprawie XII Ga 207/12 w ogóle nie został wniesiony a roszczenie powoda w tym zakresie wygasło. Powód zresztą w dalszym toku czynności takiego wniosku nie ponowił. W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy dokonał korekty w zakresie wymienionych kosztów procesu. Powód wygrał sprawę w 87,90 %, zaś pozwany w 12,10 % w związku z czym powodowi należał się zwrot kwoty 1.285,30 zł, zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielania kosztów (art. 100 k.p.c.).

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniżył zasądzoną od pozwanego na rzecz powoda tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę z 1.793,46 zł do kwoty 1.285,30 zł. W pozostałej zaś części apelację oddalił jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.