Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marek Raszkiewicz

Protokolant: sekr. sądowy Marzena Białocerkowiec

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Ewy Nowickiej

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2019 r. sprawy

S. W. syna F. i S. z domu P.,

ur. (...) w S.,

oskarżonego o to, że:

I. W dniu 15 czerwca 2019 roku w miejscowości P., gmina M., kierując pojazdem marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) po drodze publicznej, nie dostosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie II Wydziału Karnego dnia 16 stycznia 2019 roku, sygn. akt IIK 253/18 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, uprawomocnionego w dniu 27 marca 2019 roku obowiązującego do dnia 27 marca 2020 roku,

tj. o przestępstwo z art. 244 k.k.

II. W dniu 20 maja 2019 roku w miejscowości M. na ul. (...), kierując pojazdem marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) po drodze publicznej, nie dostosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie II Wydziału Karnego dnia 16 stycznia 2019 roku, sygn. akt IIK 253/18 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, uprawomocnionego w dniu 27 marca 2019 roku obowiązującego do dnia 27 marca 2020 roku,

tj. o przestępstwo z art. 244 k.k.

ORZEKA:

I. Oskarżonego S. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów oraz przyjmuje występki za ciąg przestępstw z art. 91§1k.k. i za to na podstawie art. 244 k.k. skazuje go na karę 1 ( jednego ) roku pozbawienia wolności;

II. Na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k., art. 70 § 1 k.k., art. 71 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby lat 3 ( trzech) i wymierza mu nadto grzywnę w rozmiarze 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość stawki na 20 (dwadzieścia) złotych;

IV. Na podstawie art. 42 § 1 a pkt 2 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

V. Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 380 złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

Sygnatura akt II K 262/19

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

Oskarżony S. W., syn F. i S. z domu P.,

ur. (...) w S. w dniu w dniu 15 czerwca 2019 roku w miejscowości P., gmina M. został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji do kontroli drogowej. Oskarżony kierował pojazdem marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) po drodze publicznej, nie dostosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie II Wydziału Karnego dnia 16 stycznia 2019 roku, sygn. akt IIK 253/18 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, uprawomocnionego w dniu 27 marca 2019 roku obowiązującego do dnia 27 marca 2020 roku. Kolejno W dniu 20 maja 2019 roku w miejscowości M. na ul. (...) został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji do kontroli drogowej. Oskarżony kierował pojazdem marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) po drodze publicznej, nie dostosował się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie II Wydziału Karnego dnia 16 stycznia 2019 roku, sygn. akt IIK 253/18 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, uprawomocnionego w dniu 27 marca 2019 roku obowiązującego do dnia 27 marca 2020 roku,

W dniu 16 stycznia 2019 roku w sprawie sygn. akt IIK 253/18 wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie II Wydziału Karnego orzeczono wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, uprawomocnionego w dniu 27 marca 2019 roku obowiązującego do dnia 27 marca 2020 roku. Oskarżony w chwili zatrzymania miał wiedzę o obowiązującym go zakazie. Brał on udział w rozprawie apelacyjnej w Sądzie Okręgowym w Olsztynie.

Oskarżony jest czynnym prawnikiem wykonującym zawód radcy prawnego – okoliczność faktyczna, notoryjna

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o zeznanie świadków :T. B. k. 69-70, 16v , A. G. k.70, 28 P. C. k. 70, 31 oraz o dokumenty ujawnione w trybie art. 405 § 4kpk

Oskarżony nie przyznał się do popełniania zarzucanych mu czynów i w wyjaśnieniach ujawnił, że jechał samochodem gdyż wykonywał obowiązki związane z pracą. Przywołał stan wyższej konieczności związany z koniecznością obecności w sądzie w sprawach, w których jest reprezentantem zawodowym. Podał, że nie jest w stanie zatrudnić innej osoby jako kierowcy. Wyjaśnieniom oskarżonego Sąd nie daje wiary. Po pierwsze, są one sprzeczne nawzajem z wyjaśnieniami złożonymi przez niego w postępowaniu przygotowawczym. Mianowicie, w tej depozycji poddał, że w jednym z wypadków jechał by pomóc chorej żonie. Po wtóre, wyjaśnienia sprzeczne są z zeznaniami świadków, którym Sąd dał w pełni wiarę. Zeznania, w szczególności A G. wskazują, że oskarżony wiedział o obowiązującym go zakazie- postaci środka karnego (.k. 28). W żadnym z wypadków zatrzymań nie powoływał się on na stany konieczności a samochód w obu wypadkach po kontroli i zatrzymaniu był odbierany przez osoby wskazane przez oskarżonego. Oskarżony nie wykazał by prowadzenie pojazdu wynikało z przyczyny wyższej konieczności, co przywołuje w swych wyjaśnieniach. Wobec oskarżonego w dniu 16 stycznia 2019 roku w sprawie sygn. akt IIK 253/18 wyrokiem Sądu Rejonowego w Mrągowie II Wydziału Karnego orzeczono środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 27 marca 2019 roku.- dowód z dokumentu, któremu Sąd daje wiarę.

Sąd zważył , co następuje :

W tym stanie sprawy wina oskarżonego, umyślność działania i jego zamiar bezpośredni nie budzą wątpliwości Sądu. Oskarżony wyczerpał dyspozycję, w obu występkach z art.244 kk.

Sąd orzekł w wyroku :

I. Oskarżonego S. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów oraz przyjmuje występki za ciąg przestępstw z art. 91§1k.k. i za to na podstawie art. 244 k.k. skazuje go na karę 1 ( jednego ) roku pozbawienia wolności;

II. Na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k., art. 70 § 1 k.k., art. 71 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby lat 3 ( trzech) i wymierza mu nadto grzywnę w rozmiarze 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość stawki na 20 (dwadzieścia) złotych;

IV. Na podstawie art. 42 § 1 a pkt 2 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

V. Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 380 złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

Sąd uznał, iż oskarżony dopuścił się przestępstw w ciągu przestępstw. Stąd w podstawie orzekania o karze przyjął kwalifikację prawną z art. 91§1 kk. Jest to kwalifikacja wystarczająco jasna do wskazania podstawy orzeczenia zwłaszcza, że ciąg przestępstw nie dotyczy kwalifikacji poszczególnych przypisanych czynów.

O zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych Sąd orzekł na podstawie art. 42 § 1 a pkt 1 k.k. Stanowisko Sądu co do kwalifikacji prawnej wynika z treści uchwały Sądu Najwyższego z dnia 2002-09-26, sygn. I KZP 21/02 ( publik (...)-12/90). Mianowicie wynika z niej, że w razie skazania za przestępstwa składające się na ciąg przestępstw przewidziany w art. 91 § 1 kk, zwarta w tym przepisie dyrektywa nakazująca wymierzenie jednej kary za te wszystkie przestępstwa, ma zastosowanie do orzekania środków karnych tego samego rodzaju. Stanowisko to Sąd orzekający akceptuje.

Oskarżony S. W. był karany sądownie (d. dane o karalności k. 50 oraz k. 7).

W tym stanie rzeczy należy uznać, że wymierzona oskarżonemu kara rodzajowo jak i w orzeczonym rozmiarze kara pozbawienia wolności - jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu mu zarzucanego. Spełni ona również zakładane cele kary. Orzeczona kara rodzajowa -pozbawienia wolności, - jest wynikiem wnioskowania, iż stosowane uprzednio środki karne w postaci kary wolnościowej – grzywny okazały się nieskuteczne.

Orzeczono, jako karę efektywnie wykonywaną , karę grzywny.

Wymiar kar jest zgodny ze wskazanymi w art. 53 k.k. dyrektywami wymiaru kary, biorącymi pod uwagę cele kary w zakresie jej społecznego oddziaływania oraz cele wychowawcze i zapobiegawcze, które kara ma osiągnąć. W szczególności Sąd uwzględnił rodzaj i charakter naruszonego dobra prawnego, stopień społecznej szkodliwości czynu, pobudki i motywację oskarżonego oraz sposób i okoliczności jego popełnienia. Sąd wziął również pod uwagę, w ramach znacznej społecznej szkodliwości czynu fakt, iż zachowanie oskarżonego pozostawało w znacznej dysharmonii pomiędzy zachowaniem powinnym i było bez wątpienia przejawem rażącego lekceważenia orzeczenia Sądu jak i podstawowych zasad obowiązującego porządku prawnego.

W ocenie Sądu wobec oskarżonego istnieje pozytywna prognoza, które w efekcie daje podstawę do stosowania środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.

O kosztach procesu Sąd orzekł po myśli art. 627 k.p.k.