Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lutego 2019 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie, II Wydział Cywilny - Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Nowak

Sędziowie: SO Krystyna Dobrowolska ( sprawozdawca)

SO Katarzyna Biernat - Jarek

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2019 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skarg E. K. (1) i M. S.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu toczącym się przed Sądem Rejonowym dla Krakowa –Śródmieścia w Krakowie, sygnatura akt VI Ns 816/12/S

postanawia:

1. stwierdzić, że w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Krakowa –Śródmieścia w Krakowie, sygnatura akt VI Ns 816/12/S nastąpiła przewlekłość postępowania;

2. przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Krakowa –Śródmieścia w Krakowie na rzecz skarżących E. K. (1) i M. S. kwoty po 3 000 zł (trzy tysiące złotych);

3. oddalić skargi w pozostałym zakresie;

4. nakazać Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu dla Krakowa –Śródmieścia w Krakowie zwrot na rzecz skarżących kwot po 200 zł (dwieście złotych) uiszczonych tytułem opłat od skargi.

SSO Krystyna Dobrowolska SSO Anna Nowak SSO Katarzyna Biernat-Jarek

UZASADNIENIE

E. K. (1) I M. S. złożyli skargi na przewlekłość postępowania w sprawie o sygn. akt VI Ns 816/12/S toczącej się przed Sądem Rejonowym dla Krakowa –Śródmieścia w Krakowie. Wnieśli o stwierdzenie przewlekłości postępowania w tej sprawie i przyznanie od Skarbu Państwa na rzecz skarżących kwot po 5.000, 00 zł.

W uzasadnieniu twierdzili, że sprawa z wniosku Gminy S. o stwierdzenie zasiedzenia toczy się od roku 2012. Prowadzona jest przewlekle i opieszale. Sąd działa nieskutecznie i podejmuje czynności z urzędu w okresach co najmniej 6 miesięcznych albo nawet i dłuższych. Po ostatniej rozprawie w dniu 26 września 2016 r. Sąd praktycznie przez rok nic nie robił i był bezczynny.Zgodnie z protokołem rozprawy Sąd dopuścił m.in. dowód z opinii geodety lub lub jednostki (...). Sąd dopiero po roku podjął czynności i wysłał akta i odezwę do (...) w K. celem analizy zdjęć z zasobów lotniczych, pomimo że zdjęcia od dawna znajdowały się w aktach sprawy.W chwili obecnej Sąd znów cały czas jest bezczynny. Czynności są podejmowane z kilkumiesięcznymi przerwami. Sprawa prowadzona jest w taki sposób, że może toczyć się jeszcze latami.

Sąd z urzędu podejmuje pozorne i błędne czynności, które dopiero po interwencji uczestników są prostowane. Działaniem takim było np. wezwanie do udziału w sprawie E. K. (1), mimo że był on uczestnikiem postępowania nawet przesłuchaną jako strona w dniu 24 lutego 2014 r. W pismach Sąd uporczywie wskazywał jako uczestnika jako E. K.. Takie działania i przedłużają rozpoznanie sprawy.

Zachowanie Sądu i bezczynność świadczą o opieszałości Sądu i przewlekłości w sprawie, która jest rozpoznawana już od roku 2012. Działania Sądu i wnioskodawcy postępowania zmierzają do skutecznego upływu biegu terminu zasiedzenia i uniemożliwienia dochodzenia i obrony słusznych praw uczestników.

Ponadto Sąd podejmując większość czynności z urzędu działa wyłącznie na korzyść Gminy S. reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika, który w prowadzonej sprawie zachowuje się w sposób bierny, a wszystkie czynności dowodowe na korzyść wnioskodawcy wykonuje za niego Sąd z urzędu. Tak było z dowodem w postaci opinii geodezyjnej, a następnie z dowodem w postaci zdjęć lotniczych.

Sąd z urzędu działa nadal na przewlekłość sprawy i powołuje z urzędu nowe dowody, żeby poddać kontroli zdjęcia lotnicze - czy aby na pewno są wiarygodne i zwraca się do Akademii (...), mimo że taki wniosek nawet nie został zgłoszony i wypowiedziany.

Uczestnik wyraża uzasadnioną obawę o bezstronność Sądu, który działa przewlekle i na korzysć tylko jednej ze stron, pomijając w ogóle zasadę kontradyktoryjności. Postępowanie w tej sprawie trwa zdecydowanie dłużej, niż jest to potrzebne do wyjaśnienia okoliczności sprawy I rozpoznania wniosku o zasiedzenie, który w ocenie uczestnika jest całkowicie bezzasadny.

Rażąca zwłoka Sądu spowoduje nieodwracalne konsekwencje i szkodę po stronie uczestnika.

Dotychczasowe zachowanie Sądu i całkowity bezwład działania, spowodowały, że sprawa zalega' w sądzie od roku 2012.

Żądana przez uczestnika kwota stanowi wstępną rekompensatę za działania i bezczynność Sądu.

W odpowiedzi na obie skargi Prezes Sądu Rejonowego dla Krakowa- Śródmieścia wniósł o ich oddalenie.

Z akt sprawy wynika następująca sekwencja zdarzeń:

Wniosek Gminy S. o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów nr (...) o powierzchni 0,1190 ha, położonej w miejscowości S. III, wpłynął do Sądu w dniu 10 września 2012 roku.

W dniu 3 października 2012 roku został wyznaczony w sprawie Referent, który jeszcze w tym samym dniu wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez: wskazanie wartości przedmiotu postępowania, wskazania kim są uczestnicy wskazani we wniosku, dołączenie odpisu księgi wieczystej oraz uiszczenie opłaty od wniosku. Zarządzenie zostało wykonane następnego dnia. Braki wniosku zostały uzupełnione w dniu 29 października 2012 roku.

Zarządzeniem z dnia 31 października 2012 roku wyznaczono termin rozprawy na dzień 17 grudnia 2012 roku, polecono także doręczyć uczestnikom odpis wniosku. Odpowiedź uczestników na wniosek wpłynęła w dniu 17 grudnia 2012 roku. Tego dnia odbyła się także rozprawa, w toku której wnioskodawca złożył wnioski o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków, wskazując ich dane personalne, został wezwany do udziału w sprawie w charakterze uczestnika M. S.. Wobec wezwania nowego uczestnika wnioskodawca został zobowiązany do przedłożenia odpisu wniosku wraz z załącznikami, w terminie tygodniowym, pod rygorem zawieszenia postępowania, a rozprawa została odroczona z terminem na piśmie.

W dniu 27 grudnia 2012 roku wnioskodawca przedłożył dodatkowy odpis wniosku. Zarządzeniem z dnia 4 stycznia 2013 roku została wyznaczona rozprawa na dzień 13 marca 2013 roku, w trakcie której zostali przesłuchani świadkowie, a także został zgłoszony wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron. Pełnomocnik uczestników wniósł także o przesłuchanie dodatkowo jeszcze jednego świadka. Rozprawa została odroczona na dzień 15 maja 2013 roku.

W dniu 14 marca 2013 roku do Sądu wpłynęła odpowiedź na wniosek wezwanego do udziału w sprawie uczestnika - M. S., która następnie została doręczona stronom postępowania. W dniu 22 marca 2013 roku wpłynęło pismo wnioskodawcy wraz z wnioskiem o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania kolejnych 4 świadków.

W dniu 15 maja 2013 roku odbyła się rozprawa, na której został przesłuchany świadek. Pełnomocnik wnioskodawcy podtrzymał wniosek z oględzin przedmiotowej nieruchomości oraz dowód z przesłuchania stron. Rozprawa została odroczona na dzień 11 września 2013 roku.

Na rozprawie w tym dniu został przesłuchany jeden świadek, natomiast na drugiego świadka została nałożona grzywna wobec nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na rozprawie. Celem kontynuowania postępowania rozprawa została odroczona na dzień 27 listopada 2013 roku.

Na rozprawie w dniu 27 listopada 2013 roku zostali przesłuchani pozostali świadkowie (3), a rozprawa została odroczona na dzień 24 lutego 2014 roku, celem przeprowadzenia dowodu z przesłuchania stron.

Na rozprawie w dniu 24 lutego 2014 roku zostały przesłuchane strony postępowania, a także Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego geodety na okoliczność ustalenia obszaru zajmowanego przez studnię głębinową wraz z zabudowaniami, wyznaczonego przez ogrodzenie.

W dniu 12 marca 2014 roku do Sądu wpłynęło pismo wnioskodawcy podtrzymujące wniosek w całości.

Wobec uiszczenia zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego przez wnioskodawcę zarządzeniem z dnia 24 marca 2014 roku polecono ustalić, który z biegłych geodetów podejmie się sporządzenia opinii. Zarządzenie zostało wykonane w dniu 31 marca 2014 roku, zaś zarządzeniem z dnia 8 kwietnia 2014 roku polecono skierować odezwę do biegłego, zobowiązując go do sporządzenia opinii w terminie 1 miesiąca. Biegła odezwę odebrała w dniu 24 kwietnia 2014 roku, zaś akta podjęła w dniu 25 kwietnia 2014 roku.

Biegła złożyła opinię w dniu 28 maja 2014 roku.

Zarządzeniem z dnia 9 czerwca 2014 roku polecono doręczyć odpisy opinii pełnomocnikom stron oraz uczestnikom działającym bez pełnomocnika, celem ustosunkowania się do niej i podniesienia zarzutów, w terminie 14 dni, pod rygorem pominięcia późniejszych. W dniu 26 czerwca 2014 roku zostało wydane postanowienie o przyznaniu biegłej wynagrodzenia.

W dniu 4 lipca 2014 roku wnioskodawca złożył zarzuty do opinii, a także wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania dwóch kolejnych świadków.

W dniu 11 lipca 2014 roku wpłynęły także do Sądu zarzuty do opinii uczestników postępowania.

Zarządzeniem z dnia 14 lipca 2014 roku odpis zarzutów do opinii polecono doręczyć biegłej zobowiązując ją do uzupełnienia opinii w zakresie wskazanym w piśmie uczestników z dnia 17 lipca 2014 roku, w terminie 1 miesiąca.

W dniu 28 lipca 2014 roku wpłynęło pismo wnioskodawcy precyzujące żądanie wniosku. W dniu 27 sierpnia 2014 roku wpłynął wniosek biegłej o wrażenie zgody na przedłużenie terminu do uzupełnienia opinii do dnia 2 września 2014 roku.

W dniu 2 września 2014 roku wpłynęła opinia uzupełniająca biegłej, którą zarządzeniem z dnia 3 września 2014 roku polecono doręczyć stronom postępowania, zakreślając czternastodniowy termin do złożenia zarzutów. Postanowieniem z dnia 29 września 2014 roku przyznano biegłej wynagrodzenie.

W dniu 30 września i 2 października 2014 roku wpłynęły zarzuty do opinii, które następnie polecono doręczyć biegłej do ustosunkowania się (zarządzenia z dnia 1 października oraz 7 października 2014 roku). Odpowiedź biegłej na zarzuty wpłynęła w dniu 24 października 2014 roku. Pismo to doręczono stronom zakreślając termin 10 dni na zajęcie stanowiska. Został też wyznaczony termin rozprawy na dzień 14 stycznia 2015 roku. Pismo wnioskodawcy wpłynęło w dniu 19 listopada 2014 roku, zaś uczestników wraz z wnioskiem o wezwanie biegłej na termin w dniu 4 grudnia 2014 roku. Zarządzeniem z dnia 10 grudnia 2014 roku polecono wypłacić biegłej wynagrodzenie oraz wezwać ją na termin rozprawy.

Biegła została przesłuchana podczas rozprawy w dniu 14 stycznia 2015 roku. Został również wyznaczony termin oględzin na dzień 23 marca 2015 roku.

Postanowieniem z dnia 13 lutego 2015 roku przyznano biegłej wynagrodzenie za stawiennictwo na rozprawie.

Nie doszło do oględzin w dniu 23 marca 2015 roku i nowy termin został wyznaczony na dzień 2 czerwca 2015 roku. Podczas tych oględzin sporządzono dokumentację fotograficzną. Zarządzeniem z dnia 15 czerwca 2015 roku polecono zwrócić się do (...) o nadesłanie zdjęć lotniczych, obejmujących działkę nr (...) położonej w miejscowości S. (...), za okres począwszy od lat sześćdziesiątych XX wieku. Ustalono, że uczelnia nie dysponuje takimi zdjęciami.

Zarządzeniem z dnia 7 lipca 2015 roku polecono zwrócić się do (...) Ośrodka (...) o wskazanie, czy instytucja ta dysponuje zdjęciami lotniczymi, obejmującymi przedmiotową działkę, a jeśli tak, to o przesłanie tych zdjęć w możliwie największym powiększeniu. Pełnomocnika wnioskodawcy wezwano o uiszczenie zaliczki w kwocie 500 zł na poczet sporządzenia zdjęć „historycznych". Po uiszczeniu stosownej opłaty zdjęcia takie zostały przekazane do akt sprawy.

Zarządzeniem z dnia 23 października 2015 roku poinformowano pełnomocników o ich złożeniu i wezwano do złożenia ostatecznych wniosków w terminie 3 tygodni.

W dniu 15 i 29 grudnia 2015 roku wpłynęły pisma stron, zawierające stanowiska, a także wnioski o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków.

Zarządzeniem z dnia 30 grudnia 2015 roku został wyznaczony termin rozprawy na dzień 21 marca 2016 roku, na który zostali wezwani świadkowie i których przesłuchano. Rozprawa została odroczona na dzień 6 czerwca 2016 roku celem przesłuchania kolejnych świadków.

W dniu 21 marca 2016 roku wpłynął wniosek o zwrot kosztów podróży świadka, którego wezwano do uzupełnienia braków wniosku zarządzeniem z dnia 6 kwietnia 2016 roku. Uzupełniono braki w dniu 21 kwietnia 2016 roku, a postanowienie o przyznaniu zwrotu kosztów podróży zostało wydane w dniu 25 maja 2016 roku.

Na rozprawie w dniu 6 czerwca 2016 roku stawił się jeden ze świadków, natomiast odnośnie drugiego świadka Sąd uzyskał informację, że osoba ta ma problemy z poruszaniem się. Wezwano pełnomocnika wnioskodawcy do wskazania, czy świadek - z uwagi na swój stan zdrowia - stawi się w Sądzie, w terminie 1 miesiąca, pod rygorem przyjęcia, że się stawi. Rozprawa została odroczona na dzień 26 września 2016 roku.

Na rozprawie w dniu 26 września 2016 roku został przesłuchany świadek. Pełnomocnik wnioskodawcy złożył wniosek o zwrócenie się do Gminy S. o akta AWZ nr 6753/73 z 15 sierpnia 1973 roku, dotyczące uwłaszczenia J. K., na okoliczność ich treści, a w szczególności stanu posiadania J. K., oraz czy akt ten obejmował działkę objętą wnioskiem o zasiedzenie.

Uczestnicy poinformowali, że zmienił się krąg uczestników, albowiem K. K. i K. R. przenieśli udział w spadku na rzecz E. K. (1). Została złożona także kopia pozwu o wydanie nieruchomości (sygnatura VI C 1697/16/S). Sąd postanowił zwrócić się o nadesłanie dokumentów dotyczących aktów uwłaszczeniowych J. i Z. K.. Dopuścił także dowód z opinii geodety, bądź jednostki (...) w K., w celu ustalenia, czy możliwe jest jednoznaczne określenie, na jakich nieruchomościach znajdują się widoczne na zdjęciach obiekty. Rozprawa została odroczona z terminem na piśmie.

W piśmie z dnia 22 listopada 2016 roku (...) poinformowała, że nie jest w stanie wykonać zobowiązania. Tego samego dnia wpłynęły do akt dokumenty przesłane przez Urząd Gminy S. - akta uwłaszczeniowe J. i Z. K..

Zarządzeniem z dnia 27 listopada 2016 roku poinformowano (...), że zlecenie dotyczy działki nr (...), położonej w S. III, przy czym dokładne informacje wraz ze zdjęciami zalegają w aktach. Sąd wezwał o wskazanie, czy będzie możliwe wykonanie opinii w terminie 1 miesiąca. Zarządzeniem z dnia 17 stycznia 2017 roku polecono ponaglić (...) o udzielenie odpowiedzi. Pismem z dnia 25 stycznia 2017 roku (...) poinformowało, że pisma nie trafiły do właściwego adresata. Zarządzeniem z 20 marca 2017 roku polecono ustalić, do jakiej jednostki (...) zwracano się już o sporządzenie takiej opinii. Wobec ustalenia prawidłowej jednostki (...), zarządzeniem z dnia 10 kwietnia 2017 roku zwrócono się o sporządzenie opinii.

W dniu 26 kwietnia 2017 roku doszło do zmiany sędziego referenta sprawy. Zarządzeniem z dnia 26 czerwca 2017 roku polecono ustalić telefonicznie, dlaczego akta jeszcze nie zostały odebrane celem sporządzenia opinii, pomimo wcześniejszych telefonicznych ustaleń, że akta zostaną odebrane przez pracownika (...). W dniu 23 czerwca 2017 roku do Sądu wpłynęło pismo Dziekana Wydziału, w którym wskazano, że możliwy termin realizacji opinii to 5 października 2017 roku. Termin ten został zaakceptowany, o czym poinformowano telefonicznie (...).

Akta sprawy zostały podjęte w dniu 4 sierpnia 2017 roku, zaś opinia została złożona w dniu 25 sierpnia 2017 roku.

Zarządzeniem z dnia 19 września 2017 roku polecono doręczyć stronom postępowania opinię, zakreślając czternastodniowy termin do ustosunkowania się do niej, pod rygorem pominięcia później składanych zarzutów.

Zarzuty do opinii wnioskodawcy Gminy S. wpłynęły w dniu 20 października 2017 roku.

Pismem, które wpłynęło do Sądu w dniu 25 października 2017 roku, uczestniczka K. R. poinformowała, że od 13 lipca 2016 roku nie jest właścicielem działki o nr (...) S. III.

Postanowieniem z dnia 3 listopada 2017 roku wezwano do udziału w sprawie w charakterze uczestnika E. K. (1). Wezwano pełnomocnika wnioskodawcy do przedłożenia dodatkowego odpisu wniosku, a także do uzupełnienia braków pisma z dnia 19 października 2017 roku, poprzez przedłożenie jego 2 odpisów oraz 4 kompletów załączników, w terminie tygodniowym, pod rygorem zwrotu pisma.

Zarzuty uczestników do opinii wpłynęły do Sądu w dniu 9 listopada 2017 roku, zaś kolejne pismo uczestników wpłynęło w dniu 18 grudnia 2017 roku z informacją o pomyłce Sądu, albowiem uczestnikiem postępowania jest E. K. (1), natomiast E. K. (2) nigdy nie był uczestnikiem postępowania, stąd zachodzi konieczność uchylenia postanowienia z dnia 3 listopada 2017 roku.

Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2018 roku zostało uchylone postanowienie z dnia 3 listopada 2017 roku, a także sprostowano postanowienie z dnia 25 maja 2016 roku. Wezwano także biegłego do ustosunkowania się do podniesionych zarzutów, w terminie 2 tygodni.

W dniu 2 marca 2018 roku wpłynęła odpowiedź na zarzuty stron oraz pismo procesowe uczestników.

Zarządzeniem z dnia 16 marca 2018 roku odpowiedź biegłego na zarzuty polecono doręczyć pełnomocnikom stron, podobnie jak i uczestnikom odpis pisma z dnia 26 lutego 2018 roku, którego braki zostały uzupełnione pismem w dniu 6 czerwca 2018 roku.

W dniu 27 czerwca 2018 roku do akt sprawy wpłynął rachunek. Polecono ustalić, czy rachunek ten został złożony przez (...) w związku z wykonaniem opinii.

Następnie wobec braku przyznania biegłemu wynagrodzenia akta polecono przedstawić referendarzowi, który wydał postanowienie o przyznaniu wynagrodzenia w dniu 9 listopada 2018 roku. W dniu 3 grudnia 2018 roku wpłynęła skarga na orzeczenie referendarza sądowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skargi są częściowo uzasadnione.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2004 roku, Nr 179, poz. 1843 ze zm.) dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty albo czynności podjętych przez prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze w celu zakończenia postępowania przygotowawczego lub czynności podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. W ugruntowanym orzecznictwie sądów powszechnych, Sądu Najwyższego jak i sądów administracyjnych przyjmuje się, że przewlekłość postępowania to nieuzasadnione żadną z okoliczności wymienionych w art. 2 ust. 2 ustawy z 2004 r. długotrwałe zaniechanie podejmowania czynności przez organ prowadzący postępowanie lub podejmowanie czynności nieefektywnych bądź pozornych. Zachodzi ona gdy postępowanie jest długotrwałe i rozwlekłe, a trwa ponad konieczność podjęcia czynności niezbędnych do zakończenia sprawy, pozostających w związku przyczynowym z działaniem lub zaniechaniem organu. Innymi słowy to wyrażając, przewlekłość postępowania występuje, gdy zwłoka jest nadmierna (rażąca) i nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych okolicznościach sprawy. Aby stwierdzić przewlekłość postępowania konieczne jest ustalenie, że pomiędzy kolejnymi czynnościami występują długie, nieuzasadnione przerwy albo też pewne czynności nie są podejmowane w ogóle. Przewlekłość jest wypadkową czynników obiektywnych oraz czasu niezbędnego do podejmowania działań zgodnych z obowiązującymi przepisami przewidującymi prowadzenie określonych procedur (tak: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2011 roku, III SPP 14/11).

Czynności w niniejszej sprawie były podejmowane z pewnymi opóźnieniami, względnie błędami, jak choćby skierowanie odezwy o wykonanie opinii do niewłaściwej jednostki (...), ale jednak nie można tu mówić o rażącej zwłoce, czy bezczynności Sądu.

Czas podejmowania czynności w sprawie wydłużył się znacznie na ostatnim etapie postępowania, a szczególnie po zmianie sędziego referenta w dniu 26 kwietnia 2017 r. Oczywiście zrozumiała jest konieczność zapoznania się nowego referenta sprawy nie tylko z tą sprawą, ale także z całym referatem, który – jak wynika z odpowiedzi na skargę - obejmował ponad 510 spraw. Niewątpliwie aby móc się z nimi zapoznać i nadać każdej ze spraw stosowny bieg, potrzeba było znacznego upływu czasu. Kwestie trudnej sytuacji kadrowej w Sądzie i nadmierne obciążenie sędziów czynnościami służbowymi nie stanowią jednak okoliczności usprawiedliwiającej opóźnienie rozpoznania sprawy.

Dopiero dwa miesiące później podjęto działania zmierzające do ustalenia, dlaczego akta sprawy ze zleceniem opinii nie zostały podjęte przez pracownika (...). Jest to dwumiesięczny okres nieusprawiedliwionej bezczynności Sądu, jednakże trudno uznać ją za rażącą.

Oczywiście błędne było wezwanie do udziału w sprawie E. K. (1) postanowieniem z dnia 3 listopada 2017 r., a w konsekwencji zbędne były wszystkie czynności związane z wezwaniem wnioskodawcy o złożenie odpisu wniosku, ale pomyłka ta nie wpłynęła na przewlekłość postępowania, gdyż Sąd skupił się na złożonych zarzutach do opinii wzywając biegłego do ustosunkowania się do tych zarzutów. W dniu 2 marca wpłynęła odpowiedź na zarzuty, którą w dniu 16 marca 2018 r. polecono doręczyć pełnomocnikom stron.

Od tej chwili w sprawie merytorycznie nic się nie dzieje. Jedynie 27 czerwca 2018 r. wpłynął rachunek za wykonaną opinię, polecono akta przedstawić referendarzowi, który 9 listopada 2018 r. wydał postanowienie o przyznaniu wynagrodzenia. W dniu 3 grudnia 2018 r. wpłynęła skarga na orzeczenie referendarza, która nie została rozpoznana, zaś akta sprawy wraz ze skargami przesłano Sądowi Okręgowemu w dniu 3 stycznia 2019 r.

Tak więc przez blisko dziewięć miesięcy – od kwietnia do grudnia 2018 r. nie podjęto w sprawie żadnej czynności zmierzającej do zakończenia postępowania. Okres ten był zdecydowanie za długi i nie był uzasadniony stopniem skomplikowania wydanych decyzji. Skutkiem stwierdzenia przewlekłości jest przyznanie skarżącym kwot po 3 000 zł z tego tytułu (art. 12 ust. 4 cyt. ustawy). W ocenie Sądu Okręgowego kwota ta stanowi rekompensatę adekwatną do niedogodności, z jakimi spotkali się skarżący w toku postępowania i uwzględnia zarówno długotrwałość przewlekłości, jak i jej skutki. Żądanie zasądzenia kwot po 5 000 zł w ocenie Sądu nie zasługiwało na uwzględnienie zważywszy na skalę przewlekłości w kontekście ogólnego czasu trwania postępowania przed Sądem.

Wobec częściowego tylko uwzględnienia żądań skarżących, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, Sad Okręgowy w pozostałej części skargę oddalił (pkt 3 postanowienia).

W związku z uwzględnieniem skargi co do zasady, tj. co do stwierdzenia przewlekłości, Sąd na podstawie art. 17 ust. 3 ustawy, zwrócił skarżącym ze Skarbu Państwa uiszczone opłaty od skargi w kwotach po 200 zł (pkt 4 postanowienia).

Odnośnie zarzutów dotyczących braku bezstronności sędziego, to nie mogą one być przedmiotem rozpoznania w sprawie skargi na przewłokę postępowania.

SSO Krystyna Dobrowolska SSO Anna Nowak SSO Katarzyna Biernat-Jarek