Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 czerwca 2019 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 maja 2019 roku, odmówił S. M. prawa do emerytury. W uzasadnieniu, organ rentowy wskazał, że na dzień 1 stycznia 1999 roku, wnioskodawca nie udowodnił wymaganych 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach. Na podstawie dołączonych do wniosku dokumentów, organ rentowy przyjął za udowodnione okresy na dzień 1 stycznia 1999 roku nieskładkowe: 11 miesięcy i 20 dni, składkowe: 23 lata i 18 dni łącznie 24 lata 8 dni, staż pracy w szczególnych warunkach: 9 lat 9 miesięcy i 10 dni.

/decyzja k. 25 akt ZUS/

Decyzją z dnia 15 lipca 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 maja 2019 roku, odmówił S. M. prawa do emerytury. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że na dzień 1 stycznia 1999 roku wnioskodawca nie udowodnił wymaganych 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach. Wskazano, że uzupełniono okres ubezpieczenia, okresami pracy w gospodarstwie rolnym na podstawie doręczonych dokumentów. Natomiast okresy pracy od 18 lipca 1980 roku do 21 maja 1983 roku, od 11 lipca 1989 roku do 31 marca 1990 roku, od 1 września 1993 roku do 31 września 1998 roku, były przedmiotem postępowania przed Sądem Okręgowym , który - wydał w tej sprawie , wyrok w dniu 23 marca 2018 roku. Decyzją uchylono - decyzję z 11 czerwca 2019 roku.

/decyzja k. 32 akt ZUS/

Odwołanie, od decyzji z dnia 11 czerwca 2019 roku, złożył ubezpieczony w dniu 8 lipca 2019 roku, wnosząc o ponowne rozpatrzenie jego sprawy.

/odwołanie k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podnosząc argumenty tożsame co w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie k. 7/

Pismem procesowym z dnia 26 sierpnia 2019 roku pełnomocnik wnioskodawcy zgłosił swój udział w sprawie i poparł odwołane złożone przez wnioskodawcę.

/pismo k. 13-14/

Na rozprawie w dniu 13 stycznia 2020 roku pełnomocnik wnioskodawcy oświadczył, że składa odwołanie od decyzji z dnia 15 lipca 2019 roku, zaś pełnomocnik ZUS wniósł o jego odrzucenie odwołania z uwagi, że odwołanie zostało złożone po terminie.

/e-protokół (...).01.2020 r. 00:11:47-00:16:02/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W zakresie odwołania od decyzji z 11 czerwca 2019 roku, postępowanie należało umorzyć.

Należy wskazać, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy sądowej wyznacza treść decyzji organu rentowego albo treść orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, od których wniesiono odwołanie (art. 477 ⁹ i 477 ¹⁴ KPC ), i tylko w tym zakresie, podlegają one kontroli sądu zarówno pod względem formalnej poprawności, jak i merytorycznej zasadności.

Postępowanie sądowe zmierza do kontroli prawidłowości lub zasadności zaskarżonej decyzji, a w związku z tym, wykluczone jest rozstrzyganie przez sąd, niejako w zastępstwie organu rentowego, żądań zgłaszanych w toku postępowania odwoławczego, które nie były przedmiotem zaskarżonej decyzji (postanowienie Sądu Najwyższego z 22.2.2012 r., II UK 275/11, L.). Wydanie przez organ rentowy, przed zakończeniem postępowania odwoławczego od decyzji uwzględniającej żądanie odwołania (przyznającej świadczenie albo ustalającej prawo lub brak zobowiązania) powoduje zbędność dalszego postępowania odwoławczego, co prowadzi do umorzenia postępowania sądowego bezpośrednio na podstawie art. 477 ¹³ KPC. Kodeks postępowania cywilnego dopuszcza wydanie, w toku postępowania sądowego, decyzji uwzględniającej żądanie odwołania, co odpowiada uznaniu powództwa przez organ rentowy, a art. 477 ¹³ KPC stanowi samodzielną podstawę uchylenia bądź zmiany decyzji (na korzyść odwołującego się) przez organ rentowy, obok przyczyn wskazanych w art. 83a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (post. SN z 8.5.2012 r., II UK 240/11, OSNP 2013, Nr 7–8, poz. 98). Zmiana zaskarżonej decyzji przez organ rentowy, przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd, polegająca na uwzględnieniu w całości lub w części żądania strony, sprawia, że cel postępowania zostaje osiągnięty. Wydanie wyroku staje się w tej sytuacji zbędne, zgodnie z dyspozycją art. 355 k.p.c , co uzasadnia umorzenie postępowania w całości lub w części, bez konieczności cofania odwołania.

W związku z wydaniem w dniu 15 lipca 2019 roku decyzji uchylającej decyzję z dnia 11 czerwca 2019 roku, postępowanie wywołane odwołaniem od tej decyzji, należało umorzyć jako bezprzedmiotowe na podstawie art. 477 ¹³ KPC.

W zakresie odwołania od decyzji z dnia 15 lipca 2019 roku, odwołanie należało odrzucić.

Zgodnie z art. 477 ⁹ § 1 KPC termin do wniesienia odwołania wynosi miesiąc od doręczenia, ubezpieczonemu, odpisu decyzji. Doręczenie decyzji następuje na podstawie przepisów KPA (post. SN z 27.10.2009 r., II UK 81/09, OSNP 2011, Nr 11–12, poz. 166). Odwołanie wniesione po upływie terminu, podlega odrzuceniu (art. 477 ⁹ § 3 KPC). Sąd może jednak – działając z urzędu lub na wniosek – nie uwzględnić przekroczenia terminu, jeżeli nie jest ono nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się. W takim przypadku nie mają zastosowania przepisy o przywróceniu terminu do dokonania czynności procesowej (art. 168 i n. KPC), a art. 477 ⁹ § 3 KPC stanowi samoistną podstawę nieuwzględnienia przez sąd przekroczenia terminu. W przypadku odrzucenia odwołania z powodu przekroczenia terminu do jego wniesienia, ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu na podstawie art. 168 KPC, może natomiast wnieść zażalenie na postanowienie o odrzuceniu odwołania jako postanowienie kończące postępowanie w sprawie i w zażaleniu zarzucić naruszenie art. 477 ⁹ § 3 KPC.

W przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy uznał, że nie zachodzi możliwość uwzględnienia odwołania złożonego od decyzji z dnia 15 lipca 2019 roku na rozprawie w dniu 13 stycznia 2020 roku. Przede wszystkim należy wskazać, że od doręczenia skarżącemu decyzji, minęło kilka miesięcy, a ponadto w momencie dostarczenia decyzji ubezpieczony był w sprawie reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Nie można, zatem, uznać odwołania ubezpieczonego od decyzji z dnia 15 lipca 2019 roku, złożonego po terminie, ale z przyczyn od niego niezależnych lub bez nadmiernego przekroczenia terminu i, jako takiego, rozpoznać. Skoro ubezpieczony działał w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika, to pełnomocnik, posiadając specjalistyczną wiedzę, powinien poinformować wnioskodawcę o możliwości złożenia odwołania i, w razie potrzeby, takie odwołanie w terminie złożyć.

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ⁹ § 3 KPC odrzucił odwołanie od decyzji z dnia 15 lipca 2019 roku.

M.P.

ZARZĄDZENIE

odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy