Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód B. K. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. w S. o zapłatę kwoty 6000 zł, tytułem zadośćuczynienia za krzywdę, doznaną w wypadku z dnia 1.07.2016r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12.01.2018r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu podała, że w wyniku wypadku doznała skręcenia i naderwania odcinka szyjnego kręgosłupa, stłuczenia klatki piersiowej oraz urazu psychicznego, cierpi na bóle głowy, parestezje kończyn górnych, bóle prawego pasa barkowego, lęki przed jazdą samochodem, stał się osobą nerwową, zmęczoną i osłabioną, nie może prowadzić aktywnego trybu życia.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając, że dotychczas wypłacona, tytułem zadośćuczynienia kwota 2317 zł jest adekwatna do wysokości krzywdy doznanej przez powoda w wypadku.

Sąd ustalił:

Powód został poszkodowany w wypadku komunikacyjnym z dnia 1.07.2016r. Na skutek wypadku doznał urazu skrętnego kręgosłupa odcinka szyjnego, co spowodowało długotrwały uszczerbek na jego zdrowiu w wysokości 2 %. Po wypadku zgłosił się do (...) Centrum Medycznego w P.. Zlecono mu noszenie kołnierza ortopedycznego przez 3 tygodnie, leczenie przeciwbólowe (P.), oszczędny tryb życia. Podjął leczenie w poradni lekarza POZ. Był konsultowany w poradni chirurgii urazowo – ortopedycznej szpitala w P. w dniu 18.07.2016r., gdzie stwierdzono, że „bóle praktycznie ustąpiły i zakończono leczenie”. Konsultujący powoda w dniu 20.07.2016r. neurolog zlecił leczenie usprawniające. Powód odbył rehabilitację w okresie od 16 do 29.08.2016r. (tens, solux, pole magnetyczne, masarz). Dalsze leczenie powód podjął w dniu 9.11.2017r. w poradni neurologicznej i ortopedycznej. W badaniu Rtg czynnościowym kręgosłupa szyjneo stwierdzono brak cech niestabilności. W okresie od 3 do 16.04.2018r. powód odbył kolejną rehabilitację (laser, ultradźwięki, krioterapia, magnetronie, masarz). W dniu 1.10.2018r. powód był konsultowany przez ortopedę, który, poza wzmożonym napięciem mięśniowym prawego pasa barkowego, nie stwierdził istotnych odchyleń od stanu prawidłowego. Zlecił leczenie usprawniające. Na zwolnieniu lekarskim powód przebywał w okresie od 1 do 16.07.2016r.

Rokowania na przyszłość są pomyślne, nie powinny ujawnić się żadne inne uciążliwości, związane z wypadkiem.

Dowód:

opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii M. J. (k-56 i nast.)

karta informacyjna leczenia szpitalnego (k-8)

zaświadczenie o niezdolności do pracy (k-9)

skierowanie do poradni specjalistycznej (k-10,11, 12, 16)

zaświadczenia lekarskie (k-13,14, 17, 18, 21, 27)

zaświadczenie o rehabilitacji (k-15, 26)

wynik badania radiologicznego (k-23)

skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne (k-24,25)

Pismem z dnia 12.12.2017r. powód zgłosił szkodę i wezwał pozwaną do zapłaty zadośćuczynienia w kwocie 15.000 zł. Pismo doręczono pozwanej w dniu 15.12.2017r. W dniu 11.01.2018r. pozwana przyznała powodowi zadośćuczynienie w kwocie 2317 zł.

Dowód:

pismo powoda z dnia 12.12.2017r. (k-28-30)

pismo pozwanej 11.01.2018r. (k-32).

Sąd zważył, co następuje:

Kwestia odpowiedzialności pozwanej za skutki wypadku powoda nie była sporna. Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 i 2 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

Przepis art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 k.c. stanowi, że sąd może przyznać poszkodowanemu, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, odpowiednią sumę, tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę (szkodę niemajątkową), ujmowaną, jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości, oraz cierpienia psychiczne, to jest ujemne uczucia, przeżywane w związku z wypadkiem. Zadośćuczynienie, przyznawane jednorazowo, stanowić ma rekompensatę za całą krzywdę. Ma na celu przede wszystkim złagodzenie doznanych cierpień, a jego wysokość musi uwzględniać stopień doznanej krzywdy, rodzaj naruszonego dobra, zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, czas trwania cierpień, wiek pokrzywdzonego, intensywność ujemnych doznań fizycznych i psychicznych, rokowania na przyszłość. ( tak: wyrok SN z dnia 20.04.2006r., IV CSK 99/05, LEX nr 198509; wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8.02.2006r., I A Ca 1131/05, LEX nr 194522).

Skutki wypadku na zdrowiu powoda ustalono w oparciu o w.w. opinię biegłego lekarza z zakresu ortopedii oraz dokumentację medyczną, dołączoną do pozwu. Ustalono, że powód doznał w wypadku urazu kręgosłupa szyjnego, co spowodowało długotrwały uszczerbek na jego zdrowiu w wysokości 2 %. Rokowania na przyszłość są pomyślne, nie powinny ujawnić się żadne inne uciążliwości, związane z wypadkiem. Powód nie wykazał, że obecnie jego funkcjonowanie, wypełnianie ról społecznych czy rodzinnych ulega jakimkolwiek ograniczeniom. Gołosłowne pozostały jego twierdzenia, jakoby na skutek wypadku z dnia 1.07.2016r. nie mógł prowadzić aktywnego trybu życia. Jak ustalono na podstawie opinii biegłego i zaświadczenia lekarza z Poradni (...) (...)z dnia 18.07.2016r. (k-13), w tym dniu bóle powoda po urazie praktycznie ustąpiły i powód nie wymagał kontynuowania leczenia. Z opinii biegłego lekarza nie wynika też, aby deklarowane przez powoda parestezje kończyn górnych, aktualne bóle głowy i barku były następstwem przedmiotowego wypadku. Miarkując zadośćuczynienie, Sąd miał również na uwadze, że niewątpliwie wypadek był stresującym wydarzeniem w życiu powoda, jednakże nie przedstawił on dowodów na okoliczność wystąpienia u niego rozstroju zdrowia psychicznego (co stwierdzić mógłby lekarz specjalista z zakresu psychiatrii).

Dowody, zgromadzone w sprawie, pozwoliły na uznanie, że przedmiotowy wypadek skutkował u powoda rozstrojem zdrowia, uzasadniającym zasądzenie zadośćuczynienia w oparciu o powołane wyżej przepisy. Adekwatna do rozmiaru krzywdy jest kwota 5.000 zł. Suma ta uwzględnia rodzaj naruszonego dobra, jakim jest zdrowie człowieka, wiek powoda, rozmiar cierpień, także pomyślne przeprowadzenie procesu leczenia i rehabilitacji oraz pozytywne rokowania. Zasądzona kwota uwzględnia dotychczas wypłaconą z tego tytułu kwotę 2317 zł. W dalszej części, powództwo o zapłatę z tytułu zadośćuczynienia, jako żądanie nadmierne i nieadekwatne do rozmiaru krzywdy, podlegało oddaleniu.

Odsetki zasądzono zgodnie z żądaniem od dnia 12.01.2018r., ustalono bowiem, że powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty z tego tytułu kwoty 15.000 zł pismem z dnia 12.12.2017r., zaś w dniu 11.01.2018r. pozwana przyznała powodowi zadośćuczynienie w kwocie 2317 zł (art. 481 § 1 i 2 kc w zw. z art. 455 kc i art. 817§1 kc w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych). Zatem w dniu następnym pozwana była w opóźnieniu, powodującym obowiązek zapłaty odsetek ustawowych.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono, jak w punkcie I i II wyroku.

Orzeczenie o kosztach w pkt III wyroku oparto na przepisach art. 100 zd. 1 kpc w zw. z art. 98§1 i 3 kpc i art. 108§1 kpc.

Orzeczenie w pkt IV wyroku oparto na przepisie art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. 2019r., poz. 785).